Verdeling huishouden en ‘derde shift’

31-01-2019 17:51 1007 berichten
Alle reacties Link kopieren
De titel doet het al vermoeden: ik worstel met de verdeling huishouden en de zogeheten derde shift, een term die ik hier op het forum heb geleerd. Onze kinderen gaan naar school en wij werken allebei 36 uur. Twee keer bso en verder vangen we samen halen, brengen, vrije dagen etc op. Daar geen klagen over. Alleen, nagenoeg alles qua planning etc komt op mij neer.

Ik hou van hem, vind hem aantrekkelijk en wil het graag oplossen. Heeft iemand bruikbare tips? Of valt het allemaal mee?
frettie wijzigde dit bericht op 01-02-2019 10:21
17.38% gewijzigd
pejeka schreef:
05-02-2019 19:55
Waarom zou je huishouden niet kunnen combineren met vrijwilligerswerk als het je gaat om in een zinvolle invulling? Heel veel instanties zitten te springen om vrijwilligers, heel zinvol werk, niet in loondienst zijn wil niet zeggen dat je 24 uur per dag opgesloten zit in je rijtjeshuisje toch?
Ik heb niet gestudeerd om vervolgens voor niks te gaan werken. Waarom zou ik, als ik ook gewoon een fatsoenlijk loon kan krijgen voor mijn werk?
pejeka schreef:
05-02-2019 19:55
Waarom zou je huishouden niet kunnen combineren met vrijwilligerswerk als het je gaat om in een zinvolle invulling? Heel veel instanties zitten te springen om vrijwilligers, heel zinvol werk, niet in loondienst zijn wil niet zeggen dat je 24 uur per dag opgesloten zit in je rijtjeshuisje toch?

Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend dus waarom zou je jezelf zo vastleggen als je ook betaald werk kunt gaan doen?
Z0MER schreef:
05-02-2019 19:58
Ik snap niet waarom je samen zou willen zijn met iemand die zo onzelfstandig is. Dat is toch een totale afknapper? Echt no way dat ik de tandarts zou gaan bellen voor mijn vriend, of de verjaardag van zijn moeder voor hem zou gaan onthouden. Laat staan dat ik met zo iemand ging samenwonen.
+1.

Of een volwassen kerel die wel met z'n nieuwe laptop overweg kan, maar zogenaamd niet snapt hoe de wasmachine werkt.
Lillybit schreef:
05-02-2019 19:53
Hoezo ben jij dan de klos?
Omdat ik dan op zaterdag erachter kom dat we niet weg kunnen omdat de oppas niet geregeld is. Of dat ik op zaterdagochtend als ik bedenk wat ik ga koken, geen idee heb wie er wel of niet mee-eet. Omdat ik op zaterdagochtend graag wil weten hoe laat de visite komt, zodat ik de rest van mijn dag een beetje kan indelen en zodat ik weet wie de kinderen uit sport haalt. Enzovoort.

Het is deels een probleem van mezelf, dat ik dingen gewoon graag eerder wil weten dan manlief (die is meer van go with the flow, met zijn eigen tijd (maar helaas dus ook met de mijne.... ;-) ), omdat ik er van houd om te weten waar ik morgen en overmorgen aan toe ben. Maar het is ook gewoon irritant dat als ik dan specifiek aan mijn partner vraag 'wil je het voor dinsdag regelen' en hij zegt ja, dat hij het dan niet doet. Dan moet hij gewoon gelijk zeggen 'je weet dat ik het niet belangrijk vind, ik doe het niet voor het weekend'.
pejeka schreef:
05-02-2019 19:55
Waarom zou je huishouden niet kunnen combineren met vrijwilligerswerk als het je gaat om in een zinvolle invulling? Heel veel instanties zitten te springen om vrijwilligers, heel zinvol werk, niet in loondienst zijn wil niet zeggen dat je 24 uur per dag opgesloten zit in je rijtjeshuisje toch?
Dat lukt prima hoor. Schoonmaakster doet het huishouden 3uur per week, wij doen zelf de was en nog wat kleine dingen, werken beiden 32 uur en doen OOK nog vrijwilligerswerk. Maar ja, daar moet dus het eea voor gepland worden!

En hoe graag ik ook vrijwilligerswerk doe, ik vind het van de zotte dat er de laatste jaren steeds meer werk wat gewoon wegbezuinigd is, moet opgevangen worden door vrijwilligers. Dat soort werk ja, daar kun je een dagtaak aan hebben. Maar heel veel ander werk is toch echt voor een paar uur per week erbij.
eva-luna schreef:
05-02-2019 20:01
+1.

Of een volwassen kerel die wel met z'n nieuwe laptop overweg kan, maar zogenaamd niet snapt hoe de wasmachine werkt.
Hahaaa, ja precies. Dat er nog vrouwen bestaan die daar intuinen. Net als al die mannen die wel een eigen bedrijf kunnen runnen, maar wanneer ze naar de supermarkt moeten van hun vrouw een lijstje meenemen en taakjes krijgen om te doen in het huishouden.

(Gerda: 'hij ziét het niet, die arme schat.')
Goudlokje81 schreef:
05-02-2019 19:56
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien is dit al door een ander gepost:
Ik breng 100% van het inkomen binnen en alle shifts komen op mijn bord... Tis ook maar net waar je je op instelt. Zorg dat je het werkbaar maakt en vindt daar een routine in, dan valt het ook wel weer mee.
Waarom zou je dat doen als je een partner hebt?
Als je alleen bent dan is het een ander verhaal natuurlijk.
Kastanjez schreef:
05-02-2019 20:04
Omdat ik dan op zaterdag erachter kom dat we niet weg kunnen omdat de oppas niet geregeld is. Of dat ik op zaterdagochtend als ik bedenk wat ik ga koken, geen idee heb wie er wel of niet mee-eet. Omdat ik op zaterdagochtend graag wil weten hoe laat de visite komt, zodat ik de rest van mijn dag een beetje kan indelen en zodat ik weet wie de kinderen uit sport haalt. Enzovoort.

Het is deels een probleem van mezelf, dat ik dingen gewoon graag eerder wil weten dan manlief (die is meer van go with the flow, met zijn eigen tijd (maar helaas dus ook met de mijne.... ;-) ), omdat ik er van houd om te weten waar ik morgen en overmorgen aan toe ben. Maar het is ook gewoon irritant dat als ik dan specifiek aan mijn partner vraag 'wil je het voor dinsdag regelen' en hij zegt ja, dat hij het dan niet doet. Dan moet hij gewoon gelijk zeggen 'je weet dat ik het niet belangrijk vind, ik doe het niet voor het weekend'.
Tja, ik zou die dingen dan gewoon laten.
Geen oppas geregeld dus man kan niet mee uit.
Niet koken. Hij zorgt voor het eten.
Je zaterdag inplannen zoals het jou uitkomt, dan is hij thuis voor de visite.
Enz.
Ik vind het heel triest dat er mensen zijn die zichzelf de slaaf van hun werkgever voelen. Wat verdrietig.
Alle reacties Link kopieren
Lillybit schreef:
05-02-2019 20:47
Waarom zou je dat doen als je een partner hebt?
Als je alleen bent dan is het een ander verhaal natuurlijk.
Heb ik dus niet (had ik daarna gepost). Ik bedoel vooral: het is maar hoe groot je het zelf maakt, de ‘shifts’. Als je het niet kan delen, blijkt het eigenlijk niet zo’n probleem. Ik heb er eigenlijk ook nooit zo bij stil gestaan.
Lillybit schreef:
05-02-2019 20:51
Tja, ik zou die dingen dan gewoon laten.
Geen oppas geregeld dus man kan niet mee uit.
Niet koken. Hij zorgt voor het eten.
Je zaterdag inplannen zoals het jou uitkomt, dan is hij thuis voor de visite.
Enz.
Eh tja... en dan ga ik in mijn eentje uit eten/naar de film? Dat koken zou kunnen. En de zaterdag inplannen zoals ik wil, is toch een beetje lastig als je ook twee kinderen hebt waar je rekening mee hebt te houden.

En zelfs al zou ik het wel keihard doorzetten, dan voelt dat toch echt heel erg veel meer als hem laten voelen hoe suf het is, of hem zelfs straffen in plaats van als iets wat iets oplost...
Goudlokje81 schreef:
05-02-2019 20:59
Heb ik dus niet (had ik daarna gepost). Ik bedoel vooral: het is maar hoe groot je het zelf maakt, de ‘shifts’. Als je het niet kan delen, blijkt het eigenlijk niet zo’n probleem. Ik heb er eigenlijk ook nooit zo bij stil gestaan.
Misschien kost het allemaal juist meer energie en irritatie met zo'n man die je achter de vodden moet zitten dan wanneer je het alleen doet? Maar ik kan me ook weer voorstellen dat het toch niet echt lekker zit als de ander veel minder doet.
Lillybit schreef:
05-02-2019 20:51
Tja, ik zou die dingen dan gewoon laten.
Geen oppas geregeld dus man kan niet mee uit.
Niet koken. Hij zorgt voor het eten.
Je zaterdag inplannen zoals het jou uitkomt, dan is hij thuis voor de visite.
Enz.
Inderdaad. Laat hem zelf de consequenties op zich nemen. Als je alles blijft opvangen, dan is het niet duidelijk wat het probleem is, alles komt immers wel weer goed.
Alle reacties Link kopieren
Zonde dan toch? Misschien is het glas wel half vol in plaats van half leeg. Zijn er dingen die niet meer opvallen en de ander/ man weer veel meer doet (auto tanken, wassen, beurt; tuin, klusjes in huis etc).

Of het zijn allemaal lapzwansen, dan kun je er altijd nog voor kiezen om het alleen te gaan doen 😇
Alle reacties Link kopieren
Kastanjez schreef:
05-02-2019 21:00
Eh tja... en dan ga ik in mijn eentje uit eten/naar de film? Dat koken zou kunnen. En de zaterdag inplannen zoals ik wil, is toch een beetje lastig als je ook twee kinderen hebt waar je rekening mee hebt te houden.

En zelfs al zou ik het wel keihard doorzetten, dan voelt dat toch echt heel erg veel meer als hem laten voelen hoe suf het is, of hem zelfs straffen in plaats van als iets wat iets oplost...
Ik heb het hier wel even hard tegen hard gespeeld en dat heeft wel geholpen hoor, maar ik had het idee dat dat toen echt de enige manier was om iets te doorbreken.
Kastanjez schreef:
05-02-2019 21:00
Eh tja... en dan ga ik in mijn eentje uit eten/naar de film? Dat koken zou kunnen. En de zaterdag inplannen zoals ik wil, is toch een beetje lastig als je ook twee kinderen hebt waar je rekening mee hebt te houden.

En zelfs al zou ik het wel keihard doorzetten, dan voelt dat toch echt heel erg veel meer als hem laten voelen hoe suf het is, of hem zelfs straffen in plaats van als iets wat iets oplost...
De kinderen zijn dan even zijn pakkie an, die zaterdag.

Oef, wat lijkt me dat vermoeiend zo'n man. Dan kun je het inderdaad beter allemaal alleen doen, of beter nog: co- ouderschap, dan zal hij er toch echt aan moeten geloven, 3,5 dag per week.
Goudlokje81 schreef:
05-02-2019 20:59
Heb ik dus niet (had ik daarna gepost). Ik bedoel vooral: het is maar hoe groot je het zelf maakt, de ‘shifts’. Als je het niet kan delen, blijkt het eigenlijk niet zo’n probleem. Ik heb er eigenlijk ook nooit zo bij stil gestaan.

Dat denk ik ook. Als je het alleen moet doen, doe je het. Ben je samen dan is er iets te delen. En als dat niet loopt geeft dat denk ik meer stress dan dat je niet anders weet.
In verdediging van mijn man (en eigenlijk ook van mezelf ;-) ) bij ons gaat het in vlagen. Het kan maanden en maanden goed gaan en dan, vaak door externe omstandigheden zoals allebei te druk op werk, vallen we terug in oude patronen. In de regel is een goed gesprek en onze afspraken weer eens herhalen genoeg om alles weer soepeler te laten verlopen.

Mijn post was dus niet zozeer een klacht, als een realisatie van 'he, het loopt hier weet een beetje scheef, we moeten even aan de bak'.
Goudlokje81 schreef:
05-02-2019 19:56
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien is dit al door een ander gepost:
Ik breng 100% van het inkomen binnen en alle shifts komen op mijn bord... Tis ook maar net waar je je op instelt. Zorg dat je het werkbaar maakt en vindt daar een routine in, dan valt het ook wel weer mee.
1 van de voordelen van alleenstaand ouderschap, je WEET dat je overal het haasje voor bent :)
Z0MER schreef:
05-02-2019 19:58
Ik snap niet waarom je samen zou willen zijn met iemand die zo onzelfstandig is. Dat is toch een totale afknapper? Echt no way dat ik de tandarts zou gaan bellen voor mijn vriend, of de verjaardag van zijn moeder voor hem zou gaan onthouden. Laat staan dat ik met zo iemand ging samenwonen.
Ik ook niet, maar er zijn veel vrouwen die dat wel doen heb ik geleerd op dit forum. Want ja, hun mannetje toch, hij kan het nu eenmaal niet. Wat is er is met gebruik maken van elkaars sterke punten? hihi
thanx schreef:
05-02-2019 10:37
Daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Zijn de meeste mannen waar we het hier over hebben, uit de tijd dat hun moeders niet hoefden te werken? Hooguit 3 dagen per week 2 uur poetsen bij die oudere dame op de hoek?
Toen was het heel normaal dat de vrouw alle overige zaken deed. (behalve de geldzaken natuurlijk).
Hebben onze mannen dit zo aangeleerd gekregen? Ze zijn gewend dat iemand anders overal aan denkt. En eigenlijk kun je ze het niet kwalijk nemen dat ze het niet kunnen. Toch probeer ook ik het de mijne telkens te leren.
En heel belangrijk: leer het je kinderen! Want anders worden zij net zo!
Ik weet niet hoe oud jouw partner is, maar mijn schoonouders werkten beiden vier dagen en zodra hun kinderen naar school gingen werkten ze beiden weer fulltime. En dat was in hun omgeving niet perse bijzonder of anders. Dit gaat over de jaren ‘80. Mijn schoonvader kookte ook gewoon. Desondanks deed schoonmoeder dus wel die ‘derde shift’ en heeft mijn vriend daar ook nog moeite mee, ondanks dat hij uit een behoorlijk geëmancipeerd gezin kwam. Ik heb zelf ook moeite met die derde shift dus wij hebben zoveel mogelijk geautomatiseerd.
Mijn ouders werkten beiden fulltime, maar mijn moeder deed het volledige huishouden en de zorg voor ons en de derde shift erbij. Mijn moeder vond het een voorrecht dat ze mocht werken, maar haar man en kinderen en andere familieleden mochten daar absoluut niet onder lijden. Dus ze deed alles wat haar moeder ook deed, maar dan met een fulltime baan erbij.

Veel vrouwen voelen dit denk ik nog steeds zo. En de mannen ook. Wanneer een vrouw te veel 'zeurt' over de drukte van haar werk + zorg kinderen + huishouden, dan is de gangbare manier om te reageren voor een man om te opperen dat ze toch minder kan gaan werken, niet om een deel van haar taken thuis op zich te nemen.
Z0MER schreef:
05-02-2019 22:46
Mijn ouders werkten beiden fulltime, maar mijn moeder deed het volledige huishouden en de zorg voor ons en de derde shift erbij. Mijn moeder vond het een voorrecht dat ze mocht werken, maar haar man en kinderen en andere familieleden mochten daar absoluut niet onder lijden. Dus ze deed alles wat haar moeder ook deed, maar dan met een fulltime baan erbij.

Veel vrouwen voelen dit denk ik nog steeds zo. En de mannen ook. Wanneer een vrouw te veel 'zeurt' over de drukte van haar werk + zorg kinderen + huishouden, dan is de gangbare manier om te reageren voor een man om te opperen dat ze toch minder kan gaan werken, niet om een deel van haar taken thuis op zich te nemen.
Die tendens herken ik niet in mijn vriendenkring. Als het een van de twee te veel wordt komt er een gesprek en worden dingen anders aangepakt door beiden. Zo wordt er vaak gekozen om dingen in het huishouden makkelijker te maken (boodschappen bezorgen, schoonmaakster), worden kinderen geacht mee te helpen en zelf ook te denken aan belangrijke spullen of afspraken etc.

Maar ik heb ook geen vrienden waarbij de man ‘de grote baan’ heeft en de vrouw een tweederangs baan heeft. In zo’n situatie is de verhouding heel anders.
MargjeM schreef:
05-02-2019 19:50
Maar dan is het makkelijker om gewoon je handen er vanaf te trekken, want er worden geen anderen die het zelf nog niet kunnen de dupe.

En dat begint bij eventueel nog niet gaan samenwonen totdat iemand zelf enig gevoel heeft voor zulke basisdingen.
Precies. Mooi niet dat ik het ga doen. En dat is er dus ook wel uit. ;)
Z0MER schreef:
05-02-2019 19:58
Ik snap niet waarom je samen zou willen zijn met iemand die zo onzelfstandig is. Dat is toch een totale afknapper? Echt no way dat ik de tandarts zou gaan bellen voor mijn vriend, of de verjaardag van zijn moeder voor hem zou gaan onthouden. Laat staan dat ik met zo iemand ging samenwonen.
Volgens mij schrijf ik heel duidelijk dat ik daar dus mooi niet in mee ben gegaan. En dat ik vind dat andere klagende vrouwen dat ook gewoon niet moeten doen.

En verder eens met hierboven. Hoezo wel weten hoe je dingen plant voor werk of hoe een laptop werkt ect Maar niet kunnen onthouden wat er thuis moet gebeuren of hoe de vaatwasser werkt. Ja daag.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven