Seks
alle pijlers
Minnaar deel 37
dinsdag 20 november 2018 om 18:26
Al 36 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.
Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!
Kleine AKL:
Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.
Hou het gezellig.
zaterdag 9 maart 2019 om 14:53
Nou idd hoe ingewikkeld zou dat zijn! Ik grap daar wel eens over met mijn minnaar. Als hij zijn loodje zou leggen tijdens de daad..noorderlicht76 schreef: ↑09-03-2019 13:54Ja zijn beste vriend weet ervan. Maar ja ik laat het maar ff. Maar dit is wel naar zeg. Ben stiekum ook blij dat het niet misgegasn is toen we samen waren, ook zon cliche minnaar angst
Misschien Kun je een neutrale app sturen waarop hij kan reageren. Deze ontwetendheid lijkt me heel lastig!
Ik heb twee goede vrienden verteld van mijn minnaar en toch is het beter om het helemaal te verzwijgen.
Je weet nooit hoe vriendschappen gaan lopen maar ook ik moest mijn verhaal gewoon delen en ik vertrouw deze vrienden zeker.
zaterdag 9 maart 2019 om 15:27
Bij ons zijn zowel bij minnaar als bij mij een beste vriend / vriendin op de hoogte van onze relatie. En beide hebben ze de mogelijkheid om ons te bereiken , zijn vriend kan mij bereiken en mijn vriendin kan hem bereiken.
We hebben geen telf nummer door gegeven maar een e-mail account gemaakt waar ze een mail heen kunnen sturen als er echt erngstige zaken aan de hand zijn gelukkig hebben we het nog nooit nodig gehad
We hebben geen telf nummer door gegeven maar een e-mail account gemaakt waar ze een mail heen kunnen sturen als er echt erngstige zaken aan de hand zijn gelukkig hebben we het nog nooit nodig gehad
zaterdag 9 maart 2019 om 17:19
Oef nee idd!!!
Hoe ga je dát uitleggen als er wat met hem gebeurt in jullie hotelkamer als jullie lekker bezig zijn.
Dan mag je t aan zijn vrouw gaan uitleggen én aan jouw man...zo ongeveer tegelijkertijd, nadat de ambulance hem opgehaald heeft
Ik denk idd dat dát héél erg in de buurt komt van mn ergste nachtmerrie.
zondag 10 maart 2019 om 09:51
Ja lotje we hebben daar ook wel eens over gegrapt toen dit nog niet speelde. Het is eigenlijk enorm cliché. Idd eerst maar ff alle onderzoeken ed door nu. Geen grote opwinding...123Lotje schreef: ↑09-03-2019 17:19Oef nee idd!!!
Hoe ga je dát uitleggen als er wat met hem gebeurt in jullie hotelkamer als jullie lekker bezig zijn.
Dan mag je t aan zijn vrouw gaan uitleggen én aan jouw man...zo ongeveer tegelijkertijd, nadat de ambulance hem opgehaald heeft
Ik denk idd dat dát héél erg in de buurt komt van mn ergste nachtmerrie.
maandag 11 maart 2019 om 10:10
Ik denk, Lisanne, dat die balans heel lastig terug te pakken is. Om maar weer eens een metafoor te gebruiken (daar hou ik nou eenmaal heel erg van), eenmaal in het drijfzand kom je er lastig uit en hoe harder je spartelt, hoe dieper je raakt. En áls je al gered wordt ben je heel heel erg vies.
Het advies hier is altijd "afstand nemen". Ik snap dat ook heel goed maar ik weet dat het voor mij niet lekker werkt, óf minnaar gaat een nóg grotere plek innemen omdat er een gevecht bij komt óf er wordt zóveel afstand genomen dat ik onverschillig word en dan is het eigenlijk ook over. Dus ja, wat is wijsheid.
Toch een paar tips.
Ik zou, in jullie plaats, stoppen met luchtfietsen. Naar elkaar uitspreken hoe geweldig het wel niet is (ik schreef het al eerder hè? voor je het weet zit je zomaar samen in de Ardennen en lijkt het leven alleen maar prachtig als je 24-7 samen bent) is hoogstwaarschijnlijk irreëel en oneerlijk naar alle partijen, het zorgt er alleen maar voor dat je nog verder van thuis verwijdert raakt. Ik ga het nog een keer schrijven, voor je het weet zie je je kinderen als blok aan je been omdat ze je droom in de weg staan.
Nog een tip, deze is echt niet leuk.
Vertel je man over je ware gevoelens. Je hebt best kans dat er even een reality check komt. Wie weet helpt het je om de boel (weer) in perspectief te krijgen.
En de laatste, ik weet niet hoe vaak jullie elkaar zien maar eens per week is bij een legale nr 2 écht meer dan genoeg en dan heb ik het nog niet eens over het feit dat het aan zijn kant niet legaal is. Eens per week kan er net voor zorgen dat je tussen 2 dates een klein beetje tot jezelf komt.
En het contact een ietsiepietsie binnen de perken houden lijkt me bij jullie ook niet zo'n slecht plan. Met elkaar bezig zijn is lekker maar constant met dat stuk metaal voor je neus wordt obsessief.
Ik krijg een beetje het gevoel dat er strijd is bij jullie, bij jou en je nr 2 bedoel ik dan. Of moet ik schrijven, je eigenlijke nr 1? Een strijd om elkaar steeds te bewijzen dat de ander écht heel belangrijk is. Jullie lijken niet te willen onder doen voor elkaar in het de ander vertellen hoe veel jullie voor elkaar betekenen. En het lijkt wat ongezonde vormen aan te nemen.
Ik denk dat constateren, benoemen en accepteren the key words zijn. Maar dat mag dan een actief proces worden, jullie zijn aardig aan het drijfzanden naar mijn idee.
Het advies hier is altijd "afstand nemen". Ik snap dat ook heel goed maar ik weet dat het voor mij niet lekker werkt, óf minnaar gaat een nóg grotere plek innemen omdat er een gevecht bij komt óf er wordt zóveel afstand genomen dat ik onverschillig word en dan is het eigenlijk ook over. Dus ja, wat is wijsheid.
Toch een paar tips.
Ik zou, in jullie plaats, stoppen met luchtfietsen. Naar elkaar uitspreken hoe geweldig het wel niet is (ik schreef het al eerder hè? voor je het weet zit je zomaar samen in de Ardennen en lijkt het leven alleen maar prachtig als je 24-7 samen bent) is hoogstwaarschijnlijk irreëel en oneerlijk naar alle partijen, het zorgt er alleen maar voor dat je nog verder van thuis verwijdert raakt. Ik ga het nog een keer schrijven, voor je het weet zie je je kinderen als blok aan je been omdat ze je droom in de weg staan.
Nog een tip, deze is echt niet leuk.
Vertel je man over je ware gevoelens. Je hebt best kans dat er even een reality check komt. Wie weet helpt het je om de boel (weer) in perspectief te krijgen.
En de laatste, ik weet niet hoe vaak jullie elkaar zien maar eens per week is bij een legale nr 2 écht meer dan genoeg en dan heb ik het nog niet eens over het feit dat het aan zijn kant niet legaal is. Eens per week kan er net voor zorgen dat je tussen 2 dates een klein beetje tot jezelf komt.
En het contact een ietsiepietsie binnen de perken houden lijkt me bij jullie ook niet zo'n slecht plan. Met elkaar bezig zijn is lekker maar constant met dat stuk metaal voor je neus wordt obsessief.
Ik krijg een beetje het gevoel dat er strijd is bij jullie, bij jou en je nr 2 bedoel ik dan. Of moet ik schrijven, je eigenlijke nr 1? Een strijd om elkaar steeds te bewijzen dat de ander écht heel belangrijk is. Jullie lijken niet te willen onder doen voor elkaar in het de ander vertellen hoe veel jullie voor elkaar betekenen. En het lijkt wat ongezonde vormen aan te nemen.
Ik denk dat constateren, benoemen en accepteren the key words zijn. Maar dat mag dan een actief proces worden, jullie zijn aardig aan het drijfzanden naar mijn idee.
.
maandag 11 maart 2019 om 11:26
Hi lisanne, paar maanden geleden zat ik ook zo. Had het idee dat we samen iets gingen uitzoeken. Opmerkingen over volgende kerst samen ed gingen over en weer. Hij kon daar niet mee omgaan, had zeer negatief effect op zijn huwelijk. Ik heb toen uiteindelijk afstand genomen en echt het gevoel dat ik bij zinnen kwam. Zoals roos zegt, het is zoveel luchtfietserij je maakt jezelf echt gek. Met afstand wordt gemis ook minder en andere dingen weer leuker! Het is obsessie waar je vanaf moet.
maandag 11 maart 2019 om 13:13
Noorderlicht en Marana, Ja klopt heeft negatief effect op van alles.. Ik merk ook aan mezelf dat ik er veel te ver in doorsla.
Als praktisch samen zijn niet kan, dan is het inderdaad luchtfietsen en ben ik mezelf aan het verliezen.
Het doet ook gekke dingen met je als persoon; het geeft onzekerheid, het ontneemt kracht, maakt je week, aanhankelijk, afhankelijk en extreem zoekend naar bevestiging..
De sterke persoon die ik altijd was, verdwijnt steeds verder richting horizon.. en het gekke is, ik laat het zelf toe en gebeuren.. want het voelt vaak zo fijn..
Het is een soort Alice in Wonderland droom, waarbij je steeds weer door het poortje de fantasiewereld in vlucht, in het begin fijn en een fantastisch gevoel, daarna is het steeds moeilijker om weer terug te komen in de realiteit en op den duur wil je niet meer uit die fantasiewereld en ervaar je voornamelijk pijn als dat wel nodig is, en is alles in de realiteit aan de andere kant inderdaad een blok aan het been. Inderdaad een obsessie..
Ik ga er eens over nadenken hoe ik hier vanaf zou kunnen komen, hoe ik die balans enigszins terug kan pakken..
Ik ga mezelf (en mijn gezin) enorm in de vingers snijden als ik het laat afglijden tot een scheiding waarbij er bij nr2 aan de andere kant niets te winnen valt.. Ik ben inderdaad half uitgecheckt, nog niet helemaal.. Man uit ook steeds meer ongenoegens.. Ik moet mezelf herpakken.
Noorderlicht, hoe deed jij dat; afstand nemen? Ik weet niet of ik dat op dit moment wel kan.. ik ga het in elk geval proberen een beetje terug te schroeven, weer met 2 benen terug op de grond te komen. Maar wat is dat moeilijk als je hart de andere kant uit wil...
Edit: Nr2 is al zo bang mij te verliezen.. Door al mijn getwijfel is hij erg onzeker geworden, zeker op dit moment.. het geeft krassen in die relatie, nu gaan zeggen dat ik meer balans wil zoeken, tijdelijk terug wil trekken gaat zeker geen goed doen, en dat wil ik hem niet aandoen, dus is geen optie.. wat lastig!
Als praktisch samen zijn niet kan, dan is het inderdaad luchtfietsen en ben ik mezelf aan het verliezen.
Het doet ook gekke dingen met je als persoon; het geeft onzekerheid, het ontneemt kracht, maakt je week, aanhankelijk, afhankelijk en extreem zoekend naar bevestiging..
De sterke persoon die ik altijd was, verdwijnt steeds verder richting horizon.. en het gekke is, ik laat het zelf toe en gebeuren.. want het voelt vaak zo fijn..
Het is een soort Alice in Wonderland droom, waarbij je steeds weer door het poortje de fantasiewereld in vlucht, in het begin fijn en een fantastisch gevoel, daarna is het steeds moeilijker om weer terug te komen in de realiteit en op den duur wil je niet meer uit die fantasiewereld en ervaar je voornamelijk pijn als dat wel nodig is, en is alles in de realiteit aan de andere kant inderdaad een blok aan het been. Inderdaad een obsessie..
Ik ga er eens over nadenken hoe ik hier vanaf zou kunnen komen, hoe ik die balans enigszins terug kan pakken..
Ik ga mezelf (en mijn gezin) enorm in de vingers snijden als ik het laat afglijden tot een scheiding waarbij er bij nr2 aan de andere kant niets te winnen valt.. Ik ben inderdaad half uitgecheckt, nog niet helemaal.. Man uit ook steeds meer ongenoegens.. Ik moet mezelf herpakken.
Noorderlicht, hoe deed jij dat; afstand nemen? Ik weet niet of ik dat op dit moment wel kan.. ik ga het in elk geval proberen een beetje terug te schroeven, weer met 2 benen terug op de grond te komen. Maar wat is dat moeilijk als je hart de andere kant uit wil...
Edit: Nr2 is al zo bang mij te verliezen.. Door al mijn getwijfel is hij erg onzeker geworden, zeker op dit moment.. het geeft krassen in die relatie, nu gaan zeggen dat ik meer balans wil zoeken, tijdelijk terug wil trekken gaat zeker geen goed doen, en dat wil ik hem niet aandoen, dus is geen optie.. wat lastig!
maandag 11 maart 2019 om 13:34
Lastig hoor. Ik heb gezegd dat ik geen contact wilde. Hij was toen (begrijp ik nu) al ziek Maar ik werd gestoord van zijn wisselingen in energie. Schreef dat toe aan onze situatie. Dus grzegd dat ik afstand wilde, geen apps belletjes etc. dat hielp Maar was heel lastig. Soort stoppen met roken. Maar net als jij ben ik een Sterke zelfstandige vrouw en Wilde niet in deze positie zijn. Ik Ben echt veel blijer nu
maandag 11 maart 2019 om 15:51
Lisanne804 schreef: ↑11-03-2019 13:13
Edit: Nr2 is al zo bang mij te verliezen.. Door al mijn getwijfel is hij erg onzeker geworden, zeker op dit moment.. het geeft krassen in die relatie, nu gaan zeggen dat ik meer balans wil zoeken, tijdelijk terug wil trekken gaat zeker geen goed doen, en dat wil ik hem niet aandoen, dus is geen optie.. wat lastig!
Helderheid verschaffen. Duidelijk zijn dat hij jou niet verliest, maar dat jij jezelf aan het verliezen bent en het jou en je gezin zo geen goed doet. Je gaat je niet tijdelijk terugtrekken, je wilt de intensiteit terugschroeven. Niet meer iedere avond de hele avond chatten, ook eens tijd besteden aan je man of je huishouden. De telefoon langer wegleggen. Dat zegt niets over jouw gevoelens voor hem.
Je bent nog steeds getrouwd he, je man is nummer 1 (of 2, na je kinderen).
Ooit werd hier gesproken over cirkels. Als ik het goed heb was het ongeveer als volgt (Rooss en Oranje kunnen me ongetwijfeld verbeteren): De eerste cirkel, de kern, is je gezin. De tweede cirkel is je familie. De derde cirkel je werk. De vierde cirkel je ontspanning (vrienden, hobby's, etc). Een soort van prioritering. Waar zit je minnaar en waar zou je minnaar moeten zitten voor een gezonde balans tussen al deze cirkels?
Weet je, ik herken het, ik heb mezelf ook eens zo verloren in een minnaar. En dat was zo fout. Mijn zaak draaide heel erg slecht en mijn huwelijk ging kapot. Toen het contact met die minnaar verbroken werd, en mijn collega's me op de problemen wezen moest ik wel aan de slag. Het had echt funest kunnen zijn voor mijn zaak, achteraf zie ik hoe vreselijk fout het ging.
maandag 11 maart 2019 om 16:03
Doordat je elkaar zo vreselijk op de huid zit ga je elk twijfeltje met elkaar bespreken. Vaak zijn die twijfeltjes na een half uurtje solo-denkwerk alweer opgelost maar dan is het zaadje wel (wederom) gepland. Dan gaan dingen een eigen leven leiden.
Ik zou ook krankjorem worden van een twijfelkont die elke gedachtenscheet met me deelt.
Weet je, Lisanne, we kunnen allerlei tips aandragen maar dat heeft niet zoveel zin denk ik. Jij gaat dat beetje afstand niet nemen, jij gaat je dates niet een beetje terugdraaien. Je staat op het schip en je voelt hoe het ondergaat en je roept en je rent rondjes maar je onderneemt niks.
Dat is natuurlijk prima, dat is helemaal aan jou, je wilt het niet aannemen, je wilt zelf het wiel uitvinden. Ondertussen heb je een boze man, een onzekere minnaar, een rommelig huishouden en een sociaal leven dat op zijn gat ligt. Ik vraag maar niet naar je kinders, ga ervan uit dat het goed met ze gaat en ze nog niet al teveel meekrijgen van de storm die in hun moeder woedt.
Ik kan me bijna niet meer voorstellen dat leuk nog opweegt tegen niet leuk.
Ik zou ook krankjorem worden van een twijfelkont die elke gedachtenscheet met me deelt.
Weet je, Lisanne, we kunnen allerlei tips aandragen maar dat heeft niet zoveel zin denk ik. Jij gaat dat beetje afstand niet nemen, jij gaat je dates niet een beetje terugdraaien. Je staat op het schip en je voelt hoe het ondergaat en je roept en je rent rondjes maar je onderneemt niks.
Dat is natuurlijk prima, dat is helemaal aan jou, je wilt het niet aannemen, je wilt zelf het wiel uitvinden. Ondertussen heb je een boze man, een onzekere minnaar, een rommelig huishouden en een sociaal leven dat op zijn gat ligt. Ik vraag maar niet naar je kinders, ga ervan uit dat het goed met ze gaat en ze nog niet al teveel meekrijgen van de storm die in hun moeder woedt.
Ik kan me bijna niet meer voorstellen dat leuk nog opweegt tegen niet leuk.
.
maandag 11 maart 2019 om 16:05
maandag 11 maart 2019 om 16:50
Marana, dank voor je reactie.
Mag ik vragen kon je zelf de intensiteit terugschroeven of is dit voor je gedaan doordat de relatie op ander wijze gebroken werd? Wat heeft het met je huwelijk gedaan?
Betreffende de cirkels, hij staat emotioneel gezien inderdaad in de binnenste cirkel vlak naast mijn kinderen, mijn man staat nu verder weg, in dat opzichte is hij een nummer 1 geworden
. Om het goed in balans te houden hoort hij eigenlijk ergens tussen hobby's en vrienden, zo was het ook ooit bedoelt. Maar inmiddels zijn we dusdanig close geworden dat het onmogelijk is hem zomaar even met eenvoudig gemak terug te zetten in een andere cirkel.. In theorie allemaal heel goed mogelijk en van afstand bekken in de praktijk ook wel.. maar daarvoor zit er te veel gevoel. Verstand en gevoel zitten hierin niet op één lijn. Nog niet althans, ik ga hier wel aan werken. Evengoed vind het wel een waardevolle overdenking die ik wel mee ga nemen. Ik ga eens overwegen wat ik praktisch kan doen om de intensiteit terug te schroeven, zodat er meer balans komt op alle vlakken.
Mag ik vragen kon je zelf de intensiteit terugschroeven of is dit voor je gedaan doordat de relatie op ander wijze gebroken werd? Wat heeft het met je huwelijk gedaan?
Betreffende de cirkels, hij staat emotioneel gezien inderdaad in de binnenste cirkel vlak naast mijn kinderen, mijn man staat nu verder weg, in dat opzichte is hij een nummer 1 geworden
. Om het goed in balans te houden hoort hij eigenlijk ergens tussen hobby's en vrienden, zo was het ook ooit bedoelt. Maar inmiddels zijn we dusdanig close geworden dat het onmogelijk is hem zomaar even met eenvoudig gemak terug te zetten in een andere cirkel.. In theorie allemaal heel goed mogelijk en van afstand bekken in de praktijk ook wel.. maar daarvoor zit er te veel gevoel. Verstand en gevoel zitten hierin niet op één lijn. Nog niet althans, ik ga hier wel aan werken. Evengoed vind het wel een waardevolle overdenking die ik wel mee ga nemen. Ik ga eens overwegen wat ik praktisch kan doen om de intensiteit terug te schroeven, zodat er meer balans komt op alle vlakken.
maandag 11 maart 2019 om 17:05
-Rooss4.0 schreef: ↑11-03-2019 16:03Doordat je elkaar zo vreselijk op de huid zit ga je elk twijfeltje met elkaar bespreken. Vaak zijn die twijfeltjes na een half uurtje solo-denkwerk alweer opgelost maar dan is het zaadje wel (wederom) gepland. Dan gaan dingen een eigen leven leiden.
Ik zou ook krankjorem worden van een twijfelkont die elke gedachtenscheet met me deelt.
Weet je, Lisanne, we kunnen allerlei tips aandragen maar dat heeft niet zoveel zin denk ik. Jij gaat dat beetje afstand niet nemen, jij gaat je dates niet een beetje terugdraaien. Je staat op het schip en je voelt hoe het ondergaat en je roept en je rent rondjes maar je onderneemt niks.
Dat is natuurlijk prima, dat is helemaal aan jou, je wilt het niet aannemen, je wilt zelf het wiel uitvinden. Ondertussen heb je een boze man, een onzekere minnaar, een rommelig huishouden en een sociaal leven dat op zijn gat ligt. Ik vraag maar niet naar je kinders, ga ervan uit dat het goed met ze gaat en ze nog niet al teveel meekrijgen van de storm die in hun moeder woedt.
Ik kan me bijna niet meer voorstellen dat leuk nog opweegt tegen niet leuk.
Ook dank voor je reactie.
Ik moet wel lachen om je bewoording, zo zwart wit als jij het schetst is het gelukkig (nog) niet helemaal, en zover wil ik het ook niet laten komen maar ik begrijp wel je woordkeuze, waarschijnlijk met de bedoeling dat het dan beter aankomt.
Het zou je misschien verbazen, maar ik sta zeker wel open voor tips en adviezen, hoewel ik ook toe moet geven nog aan het onderzoeken te zijn wat de beste weg is, omdat mijn gevoel ook een mega grote rol mee speelt.. Zoals het nu gaat, werkt het op de lange termijn ook niet, dat zie ik echt wel in. Er zijn ook momenten dat ik me zeker wel bij elkaar weet te rapen.. 2 weken geleden had ik alles eigenlijk best nog aardig onder controle, ook al staat hij in de eerste cirkel, en ondanks het intensieve contact kon ik het nog allemaal prima handelen en nog redelijk de balans houden. Die vakantie van hem heeft echter iets in mij los gemaakt, het besef hoe zeer ik hem mis en dat gemis heeft geresulteerd in onzeker misschien zelfs wat claimend gedrag, waardoor dit allemaal ineens een stuk lastiger is geworden, ik ben de draad en de balans nu voor mijn gevoel (tijdelijk) kwijt.
Ik hoop dit door hier te ventileren, om advies te vragen, zelf te overdenken en sommige dingen met hem te bespreken (niet elke muggescheet
) weer op te lossen, die balans terug te pakken, vandaag gaat al beter dan gisteren en gisteren al beter dan eergisteren.. Ik heb wel hoop dat dit mij lukt, maar ineens alles terugschroeven gaat hem inderdaad niet worden.. Ik ben ook bang dat het dan in mijn hoofd nog groter wordt, zoiets als met 'de roze olifant' .. dat is ook niet nodig. Verstandelijk gezien is rigoureus afstand nemen een heel mooi idee, maar gevoelsmatig op dit moment een no-go.. Ik laat anderzijds het schip niet zomaar zinken want dat is het me echt niet waard, maar ik kijk wel hoe ver ik kan gaan om alles redelijk in balans te houden zonder hem in andere cirkels te hoeven plaatsen.. het is vaak koorddansen in kwadraat, en vorige week ben ik er flink afgedonderd. Het zou zomaar kunnen dat ik na overdenking voor ga stellen het intensieve contact wat te minderen, omdat het voor mij, maar misschien ook voor hem (zijn huwelijk en werk lijdt er ook onder) beter is.. alhoewel ik dat niet voor hem in mag vullen en hij makkelijker de knoppen om lijkt te kunnen zetten dan ik. Hoe we dit dan in kunnen vullen weet ik nu niet, het is in elk geval overdenk en bespreek waardig.
