Stap maken om MMM in te gaan.

01-04-2019 13:51 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo meiden,
Wij zijn nu alles bij elkaar al meer dan 2 jaar bezig om zwanger te raken.
Na 21 maanden raakte ik voor het eerst zwanger, maar dat werd helaas een vroege miskraam met 6 weken.
Nou zijn we ondertussen (vanaf de miskraam geteld) alweer 7 maanden bezig... en ik ben gewoon zo bang dat het niet meer lukt!!
Ik wil misschien naar het ziekenhuis om onderzoeken te laten doen, maar man wil dit niet.
Zijn redenatie is “je kan zwanger worden dus waarom zouden we gaan”. En ergens denk ik dan wel “inderdaad je hebt gelijk, we moeten gewoon tijd hebben....”
Ik vind het zelf ook heel eng om de stap wel te maken (man wil hier wel in meegaan als ik het echt graag zou willen)
Tips/adviezen? Ik weet niet precies wat ik zoek, wil ook graag mijn verhaal kwijt, in mijn omgeving 0 begrip terwijl er veel van op de hoogte zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hangt volledig van je leeftijd af. Als je 25 bent zou ik zeggen ga niet eerder zo'n heftig proces in dan dat je er klaar voor bent, met 35 zou ik de natuur toch een handje gaan helpen...
Alle reacties Link kopieren
Had ik er inderdaad beter bij kunnen zetten; ik ben 25, man is 35.
Voor mezelf heb ik zoiets van “ ik ben nog jong” maar man vindt zichzelf toch wel steeds ouder worden, die zegt ook vaak “over 5 jaar hoeft het niet meer hoor”
Hallo,

Je kunt altijd een onderzoek laten doen (via verwijzing huisarts). Aan de hand van de uitslag kun je dan besluiten wat je dan wilt.. Stap voor stap.
Sterkte trouwens
Alle reacties Link kopieren
Onderzoeken kan altijd, toch? Als je weet dat alles goed is, kan je altijd nog besluiten om nog niet te starten met behandelingen. De eerste stap kan ook via de HA, dat voelt wellicht wat minder intimiderend? Tussen start eerste onderzoeken en start medicatie zat bij mij uiteindelijk 9 maanden. De eerste periode kreeg ik Clomid, en dat is weinig ingrijpend (1 pilletje per dag van cyclusdag 3 t/m 7). Is je man bang dat “medisch” meteen IVF of ICSI betekent?
Alle reacties Link kopieren
Wil je man wel kinderen? Want zo komt het niet over. Charlie Chaplin schoot in 80 nog raak dus voor jouw man is het krijgen van kinderen niet leeftijdsgebonden en jij bent nog jong.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
We zijn net voordat ik wist dat ik zwanger was naar de huisarts gegaan en toen kregen we meteen een verwijzing naar het ziekenhuis, maar toen bleek ik dus zwanger te zijn.
Als ik niet zwanger (miskraam) was geweest, waren we zoiezo verder gaan onderzoeken... maar nu weet ik het gewoon even niet.
Ik ben iedere maand zo ontzettend teleurgesteld, en dan denk ik misschien beter om gewoon te gaan om dingen uit te sluiten.
Ik weet het gewoon even niet :-|
Alle reacties Link kopieren
Je huisarts kan prima zelf een semenonderzoek laten doen (onderzoek zelf is wel in ZH), je bloed op chlamydia controleren en even een inwendig onderzoekje doen. Volgens mij kan de HA zelfs de hormoonwaardes (bloedonderzoek op bepaald moment in cyclus) aanvragen, maar die laatste hebben wij als op de fertiliteitsafdeling gedaan dus dat weet ik niet zeker.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het wel laten checken, echte behandelingen kan je altijd nog kiezen om mee te wachten.
Alle reacties Link kopieren
Je titel is trouwens anders dan je vraag. Je vraag is “zullen we gaan onderzoeken?”. Na de onderzoeken krijg je alsnog de mogelijkheid om te bepalen of je de MMM in wil. Helpt dat wellicht bij je beslissing? Dat het minder heftig klinkt om “even wat dingen uit te sluiten” dan “we gaan de MMM in”.
Alle reacties Link kopieren
Tja - mijn advies zou zijn om te gaan, je hoeft dan nog geen beslissingen te nemen, maar als er iets mis is waardoor het zwanger worden en blijven bij jullie langer duurt, kun je dat maar beter zo snel mogelijk weten zodat je stappen kan nemen. Voorts geldt dat ik me kan voorstellen dat je het na al die maanden ook frustrerend vindt... Je hebt niets te verliezen door te gaan en e.e.a. te laten onderzoeken.

Ieder verhaal is anders, maar tussen het eerste onderzoek in 2014 en een uiteindelijke baby zat in ons geval meer dan 3 jaar. Tel daarbij ook de tijd op waarin we het natuurlijk probeerden en je zit op 5 jaar.

@VivaAmber: even correctie op jouw opmerking: Charlie Chaplin staat op zichzelf. Mijn man was 25 jaar geleden bewezen zeer vruchtbaar, maar toen wij eenmaal begonnen moest er ICSI aan te pas komen. Leeftijd speelt ook een rol bij mannen mbt vruchtbaarheid.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Als je vaak genoeg seks hebt. Dus de om de dag zodat je niet met steeds je eisprong must dan zou je al zwanger moeten zijn als je man en jij normaal vruchtbaar zijn.

Ik snap niet dat jullie niet al lang in het ziekenhuis zijn geweest.

Het is toch veel beter om te weten wat er mis is en als dat tenminste zo is dan maar vruchteloos te blijven proberen.

Bovendien moet man niet moeilijk doen. Hij hoeft leen zaad in te leveren. De onderzoeken voor jou zijn vervelender.

Wil je man eigenlijk wel kindeten als hij ded medische molen niet in wil.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
01-04-2019 14:16
Als je vaak genoeg seks hebt. Dus de om de dag zodat je niet met steeds je eisprong must dan zou je al zwanger moeten zijn als je man en jij normaal vruchtbaar zijn.


Welnee. Dat hangt toch ook onwijs van de cyclus af? Hier proberen we 3 jaar, dik 1,5 jaar geleden gestart met onderzoeken, een jaar geleden met medicatie. Niks mis met mij (behanlve onregelmatige cyclus), vriend “bovengemiddeld”. Gyn die me onderzocht zei vorig jaar “je bent hartstikke vruchtbaar!”. En pas nu ben ik 5 weken zwanger. Het hangt van zoveel factoren af! 90% van de stellen is na 2 jaar zwanger. Die 10% zijn niet allemaal een medisch probleem. Je kan ook gewoon dikke vette pech hebben.
Alle reacties Link kopieren
Erg vervelend dat het niet wil lukken.
Wat ik je mee wil geven voor je gaat testen is dit:

Mijn man bleek slechte zwemmers te hebben. Niet een beetje slecht, maar écht slecht. Ze bewogen niet goed, vertoonden afwijkingen en als ze al zwommen waren ze niet goed genoeg om uiteindelijk het eitje te bereiken. Het percentage wat wél door de keuring kwam was heel laag. Ik zal nooit vergeten dat de arts tegen ons zei dat we een nihile kans hadden op een zwangerschap volgens de natuurlijke weg. Gelukkig kreeg de dokter ongelijk en hebben we ondanks het zwakke zaad van manlief tóch 2 kinderen gekregen zonder medische hulp.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat een test dus ook niet alles zegt. Ik had het destijds liever niet geweten, want dat had me een hoop zorgen bespaard.
Alle reacties Link kopieren
Je titel en “keuze” is wel erg gedramatiseerd. Je even laten onderzoeken is echt wat anders dan de “medische mallemolen” in gaan.

Wij hebben ons na een jaar proberen ook laten onderzoeken. Je krijgt gewoon een gesprekje, ze testen het sperma van je man (als hij wil) en doen bij jou even een inwendige echo om te kijken of alles er goed bij ligt daarbinnen. Dat is in 1 afspraak en 5 minuten gepiept. Dan heb je dus nog helemaal niets medisch gedaan en zijn er nog helemaal geen keuzes die je moet maken of wat dan ook.

Afhankelijk van wat ze zien bij jou en het sperma van je man krijg je pas wat keuzes. Maar ook die variëren nogal.
Bij ons vonden ze niets bijzonders dus dan doen ze ook niets bijzonders, dan ga je dus níet de MMM in. Maar.. ze kunnen wel helpen met bijvoorbeeld kijken wanneer je eisprong precies is. Dan kom je, als ze de eisprong verwachten even naar de poli, doen ze een inwendige echo (5 minuten) en dan kunnen ze zien of je inderdaad dan een eisprong hebt. Dan weet je precies wanneer je moet seksen. Heel behulpzaam ( zo werden wij ineens zwange, blijkbaar toch steeds verkeerd getimed) maar heeft niets met de MMM te maken imo.
En in een later stadium kunnen ze bijvoorbeeld je eileiders doorspuiten, ook dit is een eenvoudige ingreep waar geen hormonen ofzo aan te pas komen. Echt niet iedereen krijgt maar chlomid of ivf, daar zijn specifieke indicaties voor.

Dus chill en ga stap voor stap kijken wat er nodig is en wat jullie willen.
Zwanger worden alleen is niet goed genoeg. Ik raak meestal binnen een maand of twee maanden zwanger, 5 keer zwanger geweest en twee kinderen thuis. Zonder hulp was ik waarschijnlijk nooit zwanger gebleven.

Natuurlijk is mijn verhaal anders. Maar één keer zwanger worden in twee jaar tijd, terwijl je pas 25 bent. Dat is natuurlijk niet normaal. En dan nog kun je best volgende maand zwanger zijn, en in één keer een goede zwangerschap hebben. Maar die kans is wel iets kleiner geworden. Dus als ik jou was zou ik sowieso de eerste reeks standaard onderzoeken willen.
Alle reacties Link kopieren
Owlette schreef:
01-04-2019 14:45
. Maar één keer zwanger worden in twee jaar tijd, terwijl je pas 25 bent. Dat is natuurlijk niet normaal.

TO is na 21 maanden zwanger geworden. Het is niet snel maar zeker nog wel normaal. En die miskraam kan eenmalige pech zijn en hoeft niets te betekenen voor de verdere vruchtbaarheid. Ze kan bewezen zwanger worden dus de kans is juist groot dat het nog een keer gebeurd en niet kleiner zoals jij denkt.

Het lijkt me handig voor TO en haar man om de basics even te laten onderzoeken maar om nou gelijk van vruchtbaarheidsproblemen en de MMM uit te gaan lijkt me overdreven. Je leest er weliwaar veel over tegenwoordig maar het blijven gelukkig uitzonderingen, verreweg de meeste stellen kunnen gewoon zonder hulp zwanger worden, ook al duurt het soms wat langer.
Alle reacties Link kopieren
Joh onderzoeken kan altijd. Kunnen jullie daarna beslissen of jullie door willen gaan of niet. Lijkt me niet zo een heel moeilijk besluit?

Tenzij je man zich niet wil laten onderzoeken? Want zo klinkt het? Wil nu nog niet onderzoeken want je bent al eens zwanger geraakt en over 5 jaar hoeft het niet meer?🤷‍♀️ Lekker zo een tijdsdruk.
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt voor jullie reacties,
Jullie hebben helemaal gelijk, mijn woordkeuze was niet bepaald handig.
Mijn man is heel erg bezig met leeftijd, waardoor het voor mij nog meer voelt alsof ik moet “presteren” en stress werkt natuurlijk ook niet mee nee..
Hij zoekt steeds vanalles op op internet wat ik dan zou moeten eten/sporten/enz.. en ik krijg daar zoveel stress van, dat ik twijfel om “ook” nog naar de huisarts te stappen en onderzoeken te doen.
Het nog even aankijken, of toch naar de dokter ik weet het gewoon niet, ben erg bang om nog meer stress te krijgen en dat het dan “al helemaal niet lukt”
Ofzo :roll:
Oei, dat lijkt me best een gestrest gedoe. Ik kan me voorstellen dat het veel druk/stress oplevert. Doet je man ook aan gezond eten/ sporten?
Vrienden van ons zeiden: laat het los. Maat dat is veel makkelijker gezegd dan gedaan ben ik wel achter..
Alle reacties Link kopieren
Ja mensen die zeggen laat het los moet je niet naar luisteren, net zo min als ga lekker op vakantie (tenzij het om te ontsressen is). Voor mij voelt het meest logisch om eerst te checken of het goed zit en dan richten op sporten etc. Leuk om allemaal te doen maar als er iets medisch is, helpt dat soort dingen vast maar lost het niet op. En soms hoor je van een lucky shot en blijft het daarna uit. Voor jouw leeftijd had het naar mijn idee al gelukt moeten zijn, zegt niet dat er wat mis is, soms duurt het om wat voor reden wat langer. Maar dat niet weten geeft ook stress.
Alle reacties Link kopieren
Het is zo frustrerend als je bij een kinderwens zoveel geduld moet hebben of teleurstellingen moet verwerken. Ik weet er helaas alles van.

Misschien wel handig om eens samen met je partner een gesprek te voeren over wat jullie ideeën hierover zijn. Het lijkt erop dat jullie niet helemaal op één lijn liggen samen. Jij raakt er blijkbaar gestresst van en stress is wel het minst gunstige bij een kinderwens. Hier moet hij rekening mee houden.
Misschien handig om samen te bespreken en op één lijn te zitten samen. Ke hebt elkaar erg hard nodig in deze frustrerende en spannende tijd.

Succes meid 🍀
Alle reacties Link kopieren
Bloemenkrans schreef:
01-04-2019 21:30
Heel erg bedankt voor jullie reacties,
Jullie hebben helemaal gelijk, mijn woordkeuze was niet bepaald handig.
Mijn man is heel erg bezig met leeftijd, waardoor het voor mij nog meer voelt alsof ik moet “presteren” en stress werkt natuurlijk ook niet mee nee..
Hij zoekt steeds vanalles op op internet wat ik dan zou moeten eten/sporten/enz.. en ik krijg daar zoveel stress van, dat ik twijfel om “ook” nog naar de huisarts te stappen en onderzoeken te doen.
Het nog even aankijken, of toch naar de dokter ik weet het gewoon niet, ben erg bang om nog meer stress te krijgen en dat het dan “al helemaal niet lukt”
Ofzo :roll:

Volgens mij heb jij een soort misplaatst idee dat je alleen zwanger kan raken als je ontspannen bent en het allemaal vanzelf gaat. Vrouwen worden aan de lopende band zwanger in stressvolle situaties, tijdens oorlogen, door verkrachting, tijdens relatieproblemen, als je 60 uur per week werkt, tijdens stressvolle ivf trajecten, of op je 39e wetende dat dit de laatste kans is. Het maakt allemaal weinig uit als je beiden verder normaal vruchtbaar bent, hooguit voor je seksdrive.

Ik vraag me door je posts een beetje af of je er zelf wel helemaal aan toe bent. Zou je ook op je 25e zwanger willen worden als je man niet zo’n tijdsdruk op je legde? Je komt nogal jong over in hoe je hierover schrijft en ook niet helemaal opgewassen tegen je partner op dit vlak.
Bedjeindezon schreef:
02-04-2019 06:23
Volgens mij heb jij een soort misplaatst idee dat je alleen zwanger kan raken als je ontspannen bent en het allemaal vanzelf gaat. Vrouwen worden aan de lopende band zwanger in stressvolle situaties, tijdens oorlogen, door verkrachting, tijdens relatieproblemen, als je 60 uur per week werkt, tijdens stressvolle ivf trajecten, of op je 39e wetende dat dit de laatste kans is. Het maakt allemaal weinig uit als je beiden verder normaal vruchtbaar bent, hooguit voor je seksdrive.

Ik vraag me door je posts een beetje af of je er zelf wel helemaal aan toe bent. Zou je ook op je 25e zwanger willen worden als je man niet zo’n tijdsdruk op je legde? Je komt nogal jong over in hoe je hierover schrijft en ook niet helemaal opgewassen tegen je partner op dit vlak.
Een lachwekkende, lichtelijk beledigende opmerking van jou...
Hoe oud ben je zelf? Dan kan ik ook eff een inschatting maken...
Alle reacties Link kopieren
Marigold1986 schreef:
02-04-2019 06:37
Een lachwekkende, lichtelijk beledigende opmerking van jou...
Hoe oud ben je zelf? Dan kan ik ook eff een inschatting maken...

Ben jij de TO? Het was een vraag aan haar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven