
Multiculturele relatie
vrijdag 20 maart 2009 om 15:48
Hallo,
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
Met veel interesse een aantal topics gelezen hier maar ook vastgesteld dat er weinig actuele posts zijn over dit onderwerp. vandaar dat ik een nieuw topic open.
OK, ik zal even kort vertellen waar mijn interesse vandaan komt en wellicht hebben jullie nog handige tips voor me of kunnen jullie me jullie ervaringen vertellen. Ik ben ook wel benieuwd naar de huidige situatie van een antal oude forum leden zoals bv Boubaah.
Ik heb bij een bezoek aan een vriendin 700 km verderop 2 maanden geleden mijn vriend ontmoet. Hij komt uit Soedan en is moslim.
Ik daarentegen Nl, niet gelovig en daarnaast zeer open minded (dacht ik..).
Regelmatig hebben we discussies over geloof, religie, al die regels van de Islam maar we zijn daarnaast stapelverliefd. Jullie raden het al, ik twijfel enorm of onze relatie wel stand gaat houden als we nu al zoveel discussies hebben. Ik kan nl moeilijk leven met het feit dat hij zijn leven leidt aan de hand van de regels ipv zijn gezond verstand (wat ik gewend ben). vandaar mijn interesse hoe het nu met jullie gaat en naar jullie ervaringen. Vooral met gelovige moslim-mannen uit Soedan of andere landen in Afrika
ben benieuwd!!
groetjes, Connect
vrijdag 27 maart 2009 om 01:39
Oh en nu lijkt het net of ik er vanuit ga dat een (moslim)man persé de kwaaie is, maar vanuit mezelf gesproken, ik zou bv. volgens dezelfde redenatie ook geen relatie willen met iemand die niet gelovig is. Want ik heb wel atheistische vrienden en familie en ik respecteer dat ook, en ik zou het zelfs niet erg vinden als mijn kinderen later besluiten dat ze niet geloven, maar hoewel ik misschien in de praktijk best samen zou kunnen leven met een atheist, zou ik mijn kinderen nóóit atheistisch op kunnen en willen voeden. En een atheist gelooft dat religie bullshit is, dus die kan waarschijnlijk zijn kinderen niet religieus opvoeden (of aanzien dat ze 'geindoctrineerd worden met sprookjesverhalen en wetten uit boeken' om maar wat te noemen).
Als het alleen tussen twee volwassen gaat denk ik dat je vrij flexibel bent, maar als je een gezin wil stichten, wordt het anders.
Kan me voorstellen dat als ik bv. 50 zou zijn en een vriend zou krijgen ik er heel anders in zou staan en met véél meer dingen zou kunnen leven, een beetje net zoals ik nu met vrienden heb.
Als het alleen tussen twee volwassen gaat denk ik dat je vrij flexibel bent, maar als je een gezin wil stichten, wordt het anders.
Kan me voorstellen dat als ik bv. 50 zou zijn en een vriend zou krijgen ik er heel anders in zou staan en met véél meer dingen zou kunnen leven, een beetje net zoals ik nu met vrienden heb.
vrijdag 27 maart 2009 om 09:26
quote:Sunshine_S schreef op 26 maart 2009 @ 09:50:
Maar op 1 ding wil ik toch even inhaken en dat is dat ik denk dat op het moment dat er echt kids komen dat hij echt niet gaat zeggen: ze mogen alles eten wat ze willen en zullen neutraal opgevoed worden.Dat denk ik ook niet. Zodra iemand zelf kinderen krijgt, ga je toch opvoeden zoals je zelf opgevoed bent. De gulden middenweg vinden tussen de Surinaamse en Nederlandse manier van opvoeden is bij ons thuis soms nog steeds een issue.
Maar op 1 ding wil ik toch even inhaken en dat is dat ik denk dat op het moment dat er echt kids komen dat hij echt niet gaat zeggen: ze mogen alles eten wat ze willen en zullen neutraal opgevoed worden.Dat denk ik ook niet. Zodra iemand zelf kinderen krijgt, ga je toch opvoeden zoals je zelf opgevoed bent. De gulden middenweg vinden tussen de Surinaamse en Nederlandse manier van opvoeden is bij ons thuis soms nog steeds een issue.
vrijdag 27 maart 2009 om 09:38
quote:Margaretha2 schreef op 27 maart 2009 @ 01:39:
Als het alleen tussen twee volwassen gaat denk ik dat je vrij flexibel bent, maar als je een gezin wil stichten, wordt het anders.
Ik ben blij dat zwangerschapspogingen met katholieke ex niet gelukt zijn. Hoewel ik tijdens onze relatie niets van gemerkt heb van zijn geloof, bleek hij toch kinderen katholiek op te willen willen. Ik kon daar niet achter staan. Wat mijn dochter later doet is haar eigen zaak. Ik voed haar atheistisch op, maar ik heb veel religies in de familie zitten. Ze is al naar moskee, kerk en mandir (hindoetempel) geweest.
Als het alleen tussen twee volwassen gaat denk ik dat je vrij flexibel bent, maar als je een gezin wil stichten, wordt het anders.
Ik ben blij dat zwangerschapspogingen met katholieke ex niet gelukt zijn. Hoewel ik tijdens onze relatie niets van gemerkt heb van zijn geloof, bleek hij toch kinderen katholiek op te willen willen. Ik kon daar niet achter staan. Wat mijn dochter later doet is haar eigen zaak. Ik voed haar atheistisch op, maar ik heb veel religies in de familie zitten. Ze is al naar moskee, kerk en mandir (hindoetempel) geweest.
vrijdag 27 maart 2009 om 10:59
quote:devima schreef op 27 maart 2009 @ 09:26:
[...]
Dat denk ik ook niet. Zodra iemand zelf kinderen krijgt, ga je toch opvoeden zoals je zelf opgevoed bent. De gulden middenweg vinden tussen de Surinaamse en Nederlandse manier van opvoeden is bij ons thuis soms nog steeds een issue.Ja precies, ik denk echt niet dat hij daarbij zou blijven bij dat standpunt. Mijn lief zei vanaf het begin af aan al dat hij zijn kids Islamitisch op wilde voeden, maar was het er ook mee eens dat er ruimte genoeg is dat mijn kids mijn cultuur ook meekrijgen. Tja als dat vanaf het begin af aan een no go zou zijn geweest, tja dan had ik heel hard moeten nadenken of ik nog wel door zou kunnen/willen gaan.
[...]
Dat denk ik ook niet. Zodra iemand zelf kinderen krijgt, ga je toch opvoeden zoals je zelf opgevoed bent. De gulden middenweg vinden tussen de Surinaamse en Nederlandse manier van opvoeden is bij ons thuis soms nog steeds een issue.Ja precies, ik denk echt niet dat hij daarbij zou blijven bij dat standpunt. Mijn lief zei vanaf het begin af aan al dat hij zijn kids Islamitisch op wilde voeden, maar was het er ook mee eens dat er ruimte genoeg is dat mijn kids mijn cultuur ook meekrijgen. Tja als dat vanaf het begin af aan een no go zou zijn geweest, tja dan had ik heel hard moeten nadenken of ik nog wel door zou kunnen/willen gaan.
vrijdag 27 maart 2009 om 13:36
Wij proberen wel onze kinderen neutraal op te voeden maar in de praktijk is dat inderdaad niet altijd makkelijk zeker niet als kinderen ouder worden. Een baby is natuurlijk niet zo'n punt. Een baby verzorg je natuurlijk niet op zijn islamitisch/hindoestisch of katholieks. Het wordt moeilijker als ze ouder worden. Ik weet zeker dat het nog moeilijker zal worden als de kinderen in de puberteit komen.
Mijn man en ik willen beiden ons geloof wel deels doorgeven maar we moeten natuurlijk wel compromissen sluiten. Onze belangrijkste regel is dat we of beiden doen (dus zowel op de islamitisch als op de christelijke wijze) of geen van beiden. Dat laatste is in de praktijk het makkelijkst.
Ik was er echter nooit accoord meegegaan om de kinderen islamtisch op te voeden. Daarvoor vind ik mijn eigen religie te belangrijk. Neutraal is dan het handigste compromis maar kan in de praktijk natuurlijk wel voor spanningen zorgen.
Mijn man en ik willen beiden ons geloof wel deels doorgeven maar we moeten natuurlijk wel compromissen sluiten. Onze belangrijkste regel is dat we of beiden doen (dus zowel op de islamitisch als op de christelijke wijze) of geen van beiden. Dat laatste is in de praktijk het makkelijkst.
Ik was er echter nooit accoord meegegaan om de kinderen islamtisch op te voeden. Daarvoor vind ik mijn eigen religie te belangrijk. Neutraal is dan het handigste compromis maar kan in de praktijk natuurlijk wel voor spanningen zorgen.
vrijdag 27 maart 2009 om 14:12
quote:devima schreef op 27 maart 2009 @ 12:42:
Dan hebben we het niet eens over de dingen die je de kinderen onbewust meegeeft. Dan staat er een ukkie je precies na te doen, soms heel confronterend en/of hilarisch.hahaha ja dat kan ik me best voorstellen ja dat dat heel hilarisch kan zijn. Wat voor dingen heb jij meegemaakt dan?
Dan hebben we het niet eens over de dingen die je de kinderen onbewust meegeeft. Dan staat er een ukkie je precies na te doen, soms heel confronterend en/of hilarisch.hahaha ja dat kan ik me best voorstellen ja dat dat heel hilarisch kan zijn. Wat voor dingen heb jij meegemaakt dan?
vrijdag 27 maart 2009 om 15:28
quote:Sunshine_S schreef op 27 maart 2009 @ 14:12:
[...]
hahaha ja dat kan ik me best voorstellen ja dat dat heel hilarisch kan zijn. Wat voor dingen heb jij meegemaakt dan?
Het leukste is als ze de oma's gaat nadoen, ze is het enige kleinkind. De oma's worden wat ouder en hebben het over medische problemen bv. en dan heeft mijn dochter pijn hier en daar en last van dit en dat.
Het grappige is dat ik het vroeger vervelend vond als mijn ouders zo de nadruk op eigen cultuur legden itt de Nederlandse cultuur. Mijn dochter heeft een voorkeur voor haar Caraibische en Indiase afkomst en heeft niet zo veel op met haar Nederlandse kant. Ik heb teveel gezien, ook binnen mijn eigen familie, dat de Nederlandse roots te weinig aandacht krijgen/kregen in gemengde relaties. Dat wilde ik zeker anders doen, alleen dochter werkt niet zo mee.
O ja, papa mag niet buikdansen, mama wel. Hij mag wel bier drinken, dat is weer niets voor mama. Hoe ze er bij komt? Van ons leert ze het in ieder geval niet. Conservatievelinge die ze is.
[...]
hahaha ja dat kan ik me best voorstellen ja dat dat heel hilarisch kan zijn. Wat voor dingen heb jij meegemaakt dan?
Het leukste is als ze de oma's gaat nadoen, ze is het enige kleinkind. De oma's worden wat ouder en hebben het over medische problemen bv. en dan heeft mijn dochter pijn hier en daar en last van dit en dat.
Het grappige is dat ik het vroeger vervelend vond als mijn ouders zo de nadruk op eigen cultuur legden itt de Nederlandse cultuur. Mijn dochter heeft een voorkeur voor haar Caraibische en Indiase afkomst en heeft niet zo veel op met haar Nederlandse kant. Ik heb teveel gezien, ook binnen mijn eigen familie, dat de Nederlandse roots te weinig aandacht krijgen/kregen in gemengde relaties. Dat wilde ik zeker anders doen, alleen dochter werkt niet zo mee.
O ja, papa mag niet buikdansen, mama wel. Hij mag wel bier drinken, dat is weer niets voor mama. Hoe ze er bij komt? Van ons leert ze het in ieder geval niet. Conservatievelinge die ze is.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:41
quote:Nymeria schreef op 27 maart 2009 @ 15:00:
[...]
Ja, dat proberen we. Met nadruk op proberen Jullie zijn het in principe eens over het godsgeloof, dat is al heel wat. En dat de details problemen kunnen geven, kan ik me voorstellen. Bij ons ook hoor, we proberen de gemeenschappelijke waarden te vinden die we ons kind willen meegeven. Dat gaat de ene keer gemakkelijker dan de andere.
[...]
Ja, dat proberen we. Met nadruk op proberen Jullie zijn het in principe eens over het godsgeloof, dat is al heel wat. En dat de details problemen kunnen geven, kan ik me voorstellen. Bij ons ook hoor, we proberen de gemeenschappelijke waarden te vinden die we ons kind willen meegeven. Dat gaat de ene keer gemakkelijker dan de andere.
vrijdag 27 maart 2009 om 15:55
quote:Zamirah schreef op 27 maart 2009 @ 15:37:
Ik vind het eigenlijk wel logisch, dat zij meer belangstelling heeft voor haar exotische afkomst, mede doordat ze juist in een NL-omgeving opgroeit, denk ik.
Dat had ik vroeger ook, als kind uit een gemengd huwelijk.Ze identificeert zich meer met mij, en is Surinaams eten, Surinaamse lifestyle toch wat spannender dan de Nederlandse. Ik had alleen niet verwacht dat ze zich zo tot 1 kant aangetrokken zou voelen.
Ik vind het eigenlijk wel logisch, dat zij meer belangstelling heeft voor haar exotische afkomst, mede doordat ze juist in een NL-omgeving opgroeit, denk ik.
Dat had ik vroeger ook, als kind uit een gemengd huwelijk.Ze identificeert zich meer met mij, en is Surinaams eten, Surinaamse lifestyle toch wat spannender dan de Nederlandse. Ik had alleen niet verwacht dat ze zich zo tot 1 kant aangetrokken zou voelen.

vrijdag 27 maart 2009 om 16:52
Even een beetje off topic:
Met jullie reacties in mijn achterhoofd, heb ik aan een andere collega gevraagd wat zij ervan zou vinden als ik bepaalde vragen zou stellen (zoals in het voorbeeld een paar dagen geleden). Of ze dat raar zou vinden, omdat jullie dat hier zeiden.
Haar reactie: Neeeee, natuurlijk niet, hoezo?! Wat je wilt weten, moet je vragen! Hoe moet je anders achter de dingen komen, interesse is goed, zouden meer mensen moeten hebben.
Ergens wel een beetje opgelucht, begon aan mezelf te twijfelen
Met jullie reacties in mijn achterhoofd, heb ik aan een andere collega gevraagd wat zij ervan zou vinden als ik bepaalde vragen zou stellen (zoals in het voorbeeld een paar dagen geleden). Of ze dat raar zou vinden, omdat jullie dat hier zeiden.
Haar reactie: Neeeee, natuurlijk niet, hoezo?! Wat je wilt weten, moet je vragen! Hoe moet je anders achter de dingen komen, interesse is goed, zouden meer mensen moeten hebben.
Ergens wel een beetje opgelucht, begon aan mezelf te twijfelen
vrijdag 27 maart 2009 om 23:47
quote:Zamirah schreef op 27 maart 2009 @ 23:14:
Het hangt er ook helemaal van af hoe je iets vraagt, hoe je erbij kijkt, de toon, enz.
Ik kan ook heel veel ( soms impertinente ) vragen stellen, mensen pikken het van mij. Dat heeft Fleur vast ook.
Ja dat is toch precies wat ik zei of niet?
Ligt allemaal aan de toon en lichaamstaal.
Het hangt er ook helemaal van af hoe je iets vraagt, hoe je erbij kijkt, de toon, enz.
Ik kan ook heel veel ( soms impertinente ) vragen stellen, mensen pikken het van mij. Dat heeft Fleur vast ook.
Ja dat is toch precies wat ik zei of niet?
Ligt allemaal aan de toon en lichaamstaal.
zaterdag 28 maart 2009 om 11:48

zaterdag 28 maart 2009 om 14:53
quote:siensien schreef op 28 maart 2009 @ 11:48:
Ja, de manier waarop iets gevraagd wordt is erg belangrijk. Maar dan vraag ik me nog steeds af hoe je op een leuke, aardige, diplomatieke manier aan een overlevende van een vliegtuigongeluk kunt vragen of ze geen probleem met haar hoofddoek voorzag.
Lézen Siensien, dat heb ik niet gevraagd. Als je niet kan lezen, dan wordt het moeilijk 'discussieren', nietwaar?
Maar goed, de paar mensen die erover heb gesproken (over het stellen van dit soort vragen), vindt de houding van mensen zoals jij (zoals je nu reageert) erg jammer. Ik ook.
Ja, de manier waarop iets gevraagd wordt is erg belangrijk. Maar dan vraag ik me nog steeds af hoe je op een leuke, aardige, diplomatieke manier aan een overlevende van een vliegtuigongeluk kunt vragen of ze geen probleem met haar hoofddoek voorzag.
Lézen Siensien, dat heb ik niet gevraagd. Als je niet kan lezen, dan wordt het moeilijk 'discussieren', nietwaar?
Maar goed, de paar mensen die erover heb gesproken (over het stellen van dit soort vragen), vindt de houding van mensen zoals jij (zoals je nu reageert) erg jammer. Ik ook.

zaterdag 28 maart 2009 om 14:59
Kan niet terugbladeren want te langzame verbinding. Dan heb ik waarschijnlijk niet goed gelezen of ik heb het verkeerd begrepen. Wat vroeg je nou precies aan die collega die in het TA-toestel zat en via een weiland het vliegtuig moest verlaten? (of is dit al fout en heb ik het verkeerd in m'n hoofd zitten?)

zaterdag 28 maart 2009 om 15:09
Ik wilde weten hoe strikt het dragen van een hoofddoek is, wat daarover in de koran staat en hoe zwaar dat in zulke gevallen weegt. Misschien niet in dezelfde bewoordingen hier opgeschreven, maar dat was wat ik haar gevraagd heb.
(iets soortgelijks heb ik ook aan iemand gevraagd die naast me in het ziekenhuis lag toen ik bevallen was. Meisje droeg een hoofddoek. Ik vroeg haar of ze die ook om had tijdens de bevalling. Nee, maar er mochten dan ook geen mannelijke verpleegkundigen de kamer in komen. Er liep echter één mannelijke kraamverpleegkundige rond, en als hij die verloskamer in moest, moest er dus eerst gewaarschuwd worden. Begrijp me niet verkeerd: dit was niet iets dat ik meteen de ochtend na het werpen vroeg, toen ik haar naast me zag liggen We waren al zo'n dag of drie aan het kletsen. Nog steeds ben ik nieuwsgierig hoe sommige dingen praktisch opgelost worden, want heel handig lijkt me dit niet, tijdens een bevalling)
(iets soortgelijks heb ik ook aan iemand gevraagd die naast me in het ziekenhuis lag toen ik bevallen was. Meisje droeg een hoofddoek. Ik vroeg haar of ze die ook om had tijdens de bevalling. Nee, maar er mochten dan ook geen mannelijke verpleegkundigen de kamer in komen. Er liep echter één mannelijke kraamverpleegkundige rond, en als hij die verloskamer in moest, moest er dus eerst gewaarschuwd worden. Begrijp me niet verkeerd: dit was niet iets dat ik meteen de ochtend na het werpen vroeg, toen ik haar naast me zag liggen We waren al zo'n dag of drie aan het kletsen. Nog steeds ben ik nieuwsgierig hoe sommige dingen praktisch opgelost worden, want heel handig lijkt me dit niet, tijdens een bevalling)
zondag 29 maart 2009 om 19:17
De ene kan meer hebben dan de ander. Ik ben het er absoluut nog steeds niet mee eens dat Fleurtje dat soort dingen op zo een manier vraagt, maar als de mensen die de vraag ontvangen positief reageren wie ben ik dan om daarover te "zeuren". Iedereen is anders, en ik stel ook veel vragen (gelukkig maar!) maar dan op een andere manier
Wel valt me op dat heel veel marokkanen (mijn lief dan in ieder geval - en ja ik weet dat ook andere mannen hier problemen mee hebben ) niet over gevoelens (willen/kunnen?) praten. Hij heeft daar zo veel moeite mee. Hebben meer mensen dit hier die dit meemaken of weten vanuit hun eigen familie?
Gisteren gelukkig wel een fijn open gesprek gehad, maar ik weet hoeveel moeite hem dat kost. En dat probeerr ik te doorbreken maar zo makkelijk doe je dat niet als je 21 jaar lang in Maroc hebt gewoond en daarna pas naar NL bent gekomen
Wel valt me op dat heel veel marokkanen (mijn lief dan in ieder geval - en ja ik weet dat ook andere mannen hier problemen mee hebben ) niet over gevoelens (willen/kunnen?) praten. Hij heeft daar zo veel moeite mee. Hebben meer mensen dit hier die dit meemaken of weten vanuit hun eigen familie?
Gisteren gelukkig wel een fijn open gesprek gehad, maar ik weet hoeveel moeite hem dat kost. En dat probeerr ik te doorbreken maar zo makkelijk doe je dat niet als je 21 jaar lang in Maroc hebt gewoond en daarna pas naar NL bent gekomen
