Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
zondag 29 maart 2009 om 17:47
Pippin, je gaat het zeker redden, je zit nu toch al in je vierde jaar? En dit soort stemmingen, het waait over. Echt. Ook zonder medicatie, is mijn ervaring, laat staan mét. Slik je die trouwens nu wel weer regelmatiger? Kan vast ook helpen.
(Ik ben trouwens echt heel blij dat ik voor ik die pillen kreeg al m'n ipod had gekocht waarin ik waarschuwingspiepjes kan programmeren, anders was het in de eerste week al een totale chaos geworden met het slikken)
Ik heb vandaag wel echt een baaldag; door die pillen slaap ik toch wel slechter en daar komt als slaapverpestende stressfactor nog bij dat ik morgenavond een opdracht af moet hebben, wat zoals altijd bij mij een grote strijd is (hoe klein de opdracht ook is). Dus ik ben gewoon erg slaperig en heb daardoor ondanks de pillen toch wel weer erg veel moeite m'n hoofd ergens bij te houden. (het % waarmee ik m'n berichten hier wijzig geeft geloof ik best een aardige indicatie van m'n concentratievermogen op die dag: hoe hoger dat % hoe belabberder het met m'n concentratie gesteld is )
Verder ben ik wel zo'n beetje aan deze dosering gewend. Geen hoofdpijn of buikpijn meer en sowieso nog geen rebound gehad (is dat heel uitzonderlijk? Ik had daar zulke onrustbarende verhalen over gehoord en had me al voorbereid op het ergste ).
Al met al werkt de ritalin wel een beetje. Ik friemel iets minder, kan nu ook 's ochtends met heel veel moeite (-> frustratie) studeren terwijl dat eerst echt onmogelijk was zo druk was m'n hoofd dan, en ik het kost me veel minder moeite om m'n praattempo rustig te houden en allerlei impulsieve opmerkingen 'binnenboord' te houden. Ik begin iets makkelijker met dingen die 'moeten' en heb iets eerder door wanneer ik in plaats daarvan opeens hele andere dingen aan het doen ben.
Het sterkste effect heb ik tot mijn verbazing trouwens gemerkt op sociaal gebied. Tijdens gesprekken kan ik veel beter m'n hoofd erbij houden, waardoor die gesprekken opeens veel inhoudelijker en daardoor bevredigender worden. Ik kom er tijdens gesprekken bv opeens aan toe om ook te praten over oplossingen terwijl ik normaliter tijdens de beschrijving van een probleem (m'n eigen danwel dat van een vriend) al over wat anders begin. En zelfs een ruzie met m'n liefje leek opeens meer op een gesprek dan een ruzie. We kwamen zowaar tot een soort van constructieve oplossing. Terwijl we normaal niet meer kunnen doen dan het slagveld (zowel in emotioneel als fysiek opzicht) weer een beetje toonbaar maken.
Maar m'n hoofd bij een studieboek houden of op een opracht focussen blijft een grote strijd die ik geregeld verlies en soms ook weer voor een paar uur opgeef.
Dus van mij mag die dosis ritalin nu wel weer omhoog en niet pas over tien dagen! (Tegen m'n ongeduldigheid werkt het iig ook nog niet zo goed als zou mogen )
(Ik ben trouwens echt heel blij dat ik voor ik die pillen kreeg al m'n ipod had gekocht waarin ik waarschuwingspiepjes kan programmeren, anders was het in de eerste week al een totale chaos geworden met het slikken)
Ik heb vandaag wel echt een baaldag; door die pillen slaap ik toch wel slechter en daar komt als slaapverpestende stressfactor nog bij dat ik morgenavond een opdracht af moet hebben, wat zoals altijd bij mij een grote strijd is (hoe klein de opdracht ook is). Dus ik ben gewoon erg slaperig en heb daardoor ondanks de pillen toch wel weer erg veel moeite m'n hoofd ergens bij te houden. (het % waarmee ik m'n berichten hier wijzig geeft geloof ik best een aardige indicatie van m'n concentratievermogen op die dag: hoe hoger dat % hoe belabberder het met m'n concentratie gesteld is )
Verder ben ik wel zo'n beetje aan deze dosering gewend. Geen hoofdpijn of buikpijn meer en sowieso nog geen rebound gehad (is dat heel uitzonderlijk? Ik had daar zulke onrustbarende verhalen over gehoord en had me al voorbereid op het ergste ).
Al met al werkt de ritalin wel een beetje. Ik friemel iets minder, kan nu ook 's ochtends met heel veel moeite (-> frustratie) studeren terwijl dat eerst echt onmogelijk was zo druk was m'n hoofd dan, en ik het kost me veel minder moeite om m'n praattempo rustig te houden en allerlei impulsieve opmerkingen 'binnenboord' te houden. Ik begin iets makkelijker met dingen die 'moeten' en heb iets eerder door wanneer ik in plaats daarvan opeens hele andere dingen aan het doen ben.
Het sterkste effect heb ik tot mijn verbazing trouwens gemerkt op sociaal gebied. Tijdens gesprekken kan ik veel beter m'n hoofd erbij houden, waardoor die gesprekken opeens veel inhoudelijker en daardoor bevredigender worden. Ik kom er tijdens gesprekken bv opeens aan toe om ook te praten over oplossingen terwijl ik normaliter tijdens de beschrijving van een probleem (m'n eigen danwel dat van een vriend) al over wat anders begin. En zelfs een ruzie met m'n liefje leek opeens meer op een gesprek dan een ruzie. We kwamen zowaar tot een soort van constructieve oplossing. Terwijl we normaal niet meer kunnen doen dan het slagveld (zowel in emotioneel als fysiek opzicht) weer een beetje toonbaar maken.
Maar m'n hoofd bij een studieboek houden of op een opracht focussen blijft een grote strijd die ik geregeld verlies en soms ook weer voor een paar uur opgeef.
Dus van mij mag die dosis ritalin nu wel weer omhoog en niet pas over tien dagen! (Tegen m'n ongeduldigheid werkt het iig ook nog niet zo goed als zou mogen )
zondag 29 maart 2009 om 21:55
Ha mensen, kom ik ook weer eens voorbij.
Heb heel veel gewerkt de laatste tijd en kon dit topic niet ook bijhouden. Probeer van de week bij te lezen.
Ik ga woensdag naar een congres in Ede over ADHD. Daar zal ik verslag van doen.
Ik heb echt de indruk dat ik vooral mezelf erin moet verdiepen, want aan mijn psychiater heb ik wat dat betreft weinig. Hij wil maar dat ik een poos op strikte tijden de pillen inneem en dat wil ik ook wel doen, maar het lukt me gewoonweg niet. Ik heb mijn telefoon ingeprogrammeerd, maar dat wekkertje kan maar één keer per dag afgaan.
Dat het niet lukt die tijden aan te houden, is uiteraard een belangrijk symptoom.
Verder kost het me weer veel moeite me tot dingen te zetten. Behalve werk-dingen die echt moeten vanwege deadlines. Die doe ik dan ook nog eens graag dus daarover geen klagen. Maar ándere dingen... dingen die geen geld opleveren en waarbij geen stok achter de deur is... daar komt niks van. Dan voel ik me weer zo passief. En dan ga ik maar weer aan het werk, dan komt er tenminste iets uit mijn handen en levert het ook nog wat op.
Ik heb inmiddels ook een werkster ingehuurd. Ze is twee keer geweest nu. Op zich fijn, maar wel erg wennen dat er iemand in mijn huis poetst. Voor ze boven aan de slag kan (heeft nu alleen nog beneden gewerkt) moet er bovendien opgeruimd worden en die stok achter de deur is op zich wel goed, maar het irriteert me ook. Ook de manier waarop ze werkt begrijp ik niet, onlogische en inefficiënte volgorde in mijn ogen. Dus ik kijk het nog een of twee keer aan en beslis dan of ik ermee door wil gaan. Ik heb haar eigenlijk ingehuurd voor de meer incidentele klussen, dat is ook weer zo, daar moet ik me meer van bewust zijn en die ook aan haar delegeren.
xx lisa.
Heb heel veel gewerkt de laatste tijd en kon dit topic niet ook bijhouden. Probeer van de week bij te lezen.
Ik ga woensdag naar een congres in Ede over ADHD. Daar zal ik verslag van doen.
Ik heb echt de indruk dat ik vooral mezelf erin moet verdiepen, want aan mijn psychiater heb ik wat dat betreft weinig. Hij wil maar dat ik een poos op strikte tijden de pillen inneem en dat wil ik ook wel doen, maar het lukt me gewoonweg niet. Ik heb mijn telefoon ingeprogrammeerd, maar dat wekkertje kan maar één keer per dag afgaan.
Dat het niet lukt die tijden aan te houden, is uiteraard een belangrijk symptoom.
Verder kost het me weer veel moeite me tot dingen te zetten. Behalve werk-dingen die echt moeten vanwege deadlines. Die doe ik dan ook nog eens graag dus daarover geen klagen. Maar ándere dingen... dingen die geen geld opleveren en waarbij geen stok achter de deur is... daar komt niks van. Dan voel ik me weer zo passief. En dan ga ik maar weer aan het werk, dan komt er tenminste iets uit mijn handen en levert het ook nog wat op.
Ik heb inmiddels ook een werkster ingehuurd. Ze is twee keer geweest nu. Op zich fijn, maar wel erg wennen dat er iemand in mijn huis poetst. Voor ze boven aan de slag kan (heeft nu alleen nog beneden gewerkt) moet er bovendien opgeruimd worden en die stok achter de deur is op zich wel goed, maar het irriteert me ook. Ook de manier waarop ze werkt begrijp ik niet, onlogische en inefficiënte volgorde in mijn ogen. Dus ik kijk het nog een of twee keer aan en beslis dan of ik ermee door wil gaan. Ik heb haar eigenlijk ingehuurd voor de meer incidentele klussen, dat is ook weer zo, daar moet ik me meer van bewust zijn en die ook aan haar delegeren.
xx lisa.
zondag 29 maart 2009 om 22:07
Hoi
-Phien hoeveel x slik je dan per dag?
Ongeduldigheid gaat voor zover ik weet niet weg hoor door ritaline,hoogstens dat je die ongeduldigheid beter kan relativeren waardoor het iets minder heftig kan worden(tenminste zowerkt het bij mij ).
En de ongeduldigheid die ontstaat doordat je bang bent hetgeen je in je hoofd hebt en bijv. vertellen wilt vergeten zal kan wel minder worden omdat je meer overzicht in je hoofd hebt en dus minder problemen hebt om je verhaal/hetgeen je zeggen wilt niet zosnel meer tevergeten.
Maar het is goed om telezen at je er tevreden over bent(op de dosering na dan).
Ik had woensdag alweer de laatste introductiegroep(4x) en heb a.s vrijdag weer een individuele afspraak.Ik heb woe. een briefje achter gelaten voor die psychologe om tevragen of ik een afspraak met SB kon krijgen om hem uitteleggen wat ADHD nou precies inhoudt.Ik hoop dat ze hier vrijdag een antwoord op heeft.
Die week daarna start die vaardigheidstraining voor 8 weken.1van de personen die ook die introgroep deed doet daar ook aan mee de anderen stoppen en 1 twijfelt nog.Dus dat is weer een nieuwe groep mensen.Wel jammer hoor want ik was net een beetje gewend aan deze groep maar ach dat hou je hier toch geloof ik.
-Lisa succes met de keuze wat betreft je huishoudster.Ik heb zelf als hulp in de h.h gewerkt maar duidelijkheid is het belangrijkste in dat contact.Dan weet je beide waar je aan toe bent en dat is alleen maar fijn
-Maan,ik heb niet eens een rijbewijs dus..Mijn vriend is automonteur dus als je ergens een vraag over hebt kan ik dat evt. aan hem vragen.Zelf koopt hij ook auto's die hij weer doorverkoopt maar geen nieuwe dat niet
Groetjes Spongebabe
-Phien hoeveel x slik je dan per dag?
Ongeduldigheid gaat voor zover ik weet niet weg hoor door ritaline,hoogstens dat je die ongeduldigheid beter kan relativeren waardoor het iets minder heftig kan worden(tenminste zowerkt het bij mij ).
En de ongeduldigheid die ontstaat doordat je bang bent hetgeen je in je hoofd hebt en bijv. vertellen wilt vergeten zal kan wel minder worden omdat je meer overzicht in je hoofd hebt en dus minder problemen hebt om je verhaal/hetgeen je zeggen wilt niet zosnel meer tevergeten.
Maar het is goed om telezen at je er tevreden over bent(op de dosering na dan).
Ik had woensdag alweer de laatste introductiegroep(4x) en heb a.s vrijdag weer een individuele afspraak.Ik heb woe. een briefje achter gelaten voor die psychologe om tevragen of ik een afspraak met SB kon krijgen om hem uitteleggen wat ADHD nou precies inhoudt.Ik hoop dat ze hier vrijdag een antwoord op heeft.
Die week daarna start die vaardigheidstraining voor 8 weken.1van de personen die ook die introgroep deed doet daar ook aan mee de anderen stoppen en 1 twijfelt nog.Dus dat is weer een nieuwe groep mensen.Wel jammer hoor want ik was net een beetje gewend aan deze groep maar ach dat hou je hier toch geloof ik.
-Lisa succes met de keuze wat betreft je huishoudster.Ik heb zelf als hulp in de h.h gewerkt maar duidelijkheid is het belangrijkste in dat contact.Dan weet je beide waar je aan toe bent en dat is alleen maar fijn
-Maan,ik heb niet eens een rijbewijs dus..Mijn vriend is automonteur dus als je ergens een vraag over hebt kan ik dat evt. aan hem vragen.Zelf koopt hij ook auto's die hij weer doorverkoopt maar geen nieuwe dat niet
Groetjes Spongebabe
maandag 30 maart 2009 om 00:04
Studieblues is nog steeds aanwezig, ik heb geeneens zin om erheen te gaan morgen. Ik kom er nl net achter dat ik allemaal zooi moet inleveren die ik niet heb en ik weiger gewoon met mijn eigenwijze kop om daar nu nog aan te gaan zitten. Evaluatie/reflectieverslagen.. kom op zeg. Ben geen 9 meer
Ik wil écht niet. De toets zelf laat me koud, maar de gedachte 'je wilde toch je diploma halen..' laat me niet koud. En dan heb je dus strijd. Want ja, ik wil mijn diploma halen, maar deze vakken.. vreselijk. Ik heb van het ene vak (van de verslagen) ook maar een halve les bijgewoond. Uit pure angst denk ik, moest allemaal dingen gaan voordoen in een les en als ik érgens een hekel aan heb... vre-se-lijk. Die angst wordt ook alleen maar erger en ik vrees dat dat ook het hele probleem is.
Dat ik op de toets nou net dat moet gaan zitten doen wat ik níet wil en bang voor ben; beoordeeld worden in een situatie die verre van natuurgetrouw is, die verre van ontspannen is en verre van realistisch. Ik háát het om in zo'n situatie beoordeeld te moeten worden op iets wat ik niet kan.
Liever laat ik die toets nu hangen en doe ik m volgend jaar wel, wanneer ik weinig om handen heb. Dan kan ik me nu richten op mijn toets van het keuzevak, daar heb ik ook nog een hertoets van liggen.
Ik weet nog steeds niet of ik morgen wel of niet ga naar die toets.
En wat me dan misschien ong het meeste dwars zit... ondanks 10 (!!!!) weken vrij, 10 weken de tijd om me op deze toest voor te bereiden.... wat doet Pip? Niets! Helemaal niets! Dat is toch vreselijk? Soms veracht ik mezelf. Dit is zo'n moment.
Ik wil écht niet. De toets zelf laat me koud, maar de gedachte 'je wilde toch je diploma halen..' laat me niet koud. En dan heb je dus strijd. Want ja, ik wil mijn diploma halen, maar deze vakken.. vreselijk. Ik heb van het ene vak (van de verslagen) ook maar een halve les bijgewoond. Uit pure angst denk ik, moest allemaal dingen gaan voordoen in een les en als ik érgens een hekel aan heb... vre-se-lijk. Die angst wordt ook alleen maar erger en ik vrees dat dat ook het hele probleem is.
Dat ik op de toets nou net dat moet gaan zitten doen wat ik níet wil en bang voor ben; beoordeeld worden in een situatie die verre van natuurgetrouw is, die verre van ontspannen is en verre van realistisch. Ik háát het om in zo'n situatie beoordeeld te moeten worden op iets wat ik niet kan.
Liever laat ik die toets nu hangen en doe ik m volgend jaar wel, wanneer ik weinig om handen heb. Dan kan ik me nu richten op mijn toets van het keuzevak, daar heb ik ook nog een hertoets van liggen.
Ik weet nog steeds niet of ik morgen wel of niet ga naar die toets.
En wat me dan misschien ong het meeste dwars zit... ondanks 10 (!!!!) weken vrij, 10 weken de tijd om me op deze toest voor te bereiden.... wat doet Pip? Niets! Helemaal niets! Dat is toch vreselijk? Soms veracht ik mezelf. Dit is zo'n moment.
maandag 30 maart 2009 om 14:07
Pippin, dat laatste is zoooooooo herkenbaar voor mij. Je hebt zeeën van tijd, daardoor kan iets best nog even wachten. En zonder iets concreets te doen glipt de tijd tussen je vingers door en zit je opeens wéér in de situatie van tijdsdruk, stress, en inderdaad zelfverachting. Want dit was de eerste keer niet, maar de honderdste of duizendste. Heb je dan echt niks geleerd van al die andere keren? Wat heb je nou helemaal uitgevoerd de afgelopen tijd dat dit steeds moest wachten? Waarom niet alvast begonnen? Waar zit die kronkel in je kop die telkens weer aanstuurt op iets anders doen, op niks doen, op je echt laten geloven dat je er morgen zéker aan begint en dan echt nog meer dan genoeg tijd hebt...
Hoe vaak ik dit niet tegen mezelf gezegd heb...
Mijn psychiater komt het bijna niet kunnen komen tot voorgenomen dingen niet als een bekend symptoom voor. Maar omdat ik het hier op dit topic zo vaak ook van jullie hoor, denk ik toch dat het met AD(H)D te maken heeft.
En soms twijfel ik. Dan denk ik weer dat het 'gewoon' met luiheid en gebrek aan motivatie te maken heeft. Maar nogmaals, ik zie het bij jullie terug, dat moet toch iets zeggen? Het kan toch niet zo zijn dat intelligente vrouwen die vanalles willen maar vaak niet tot dingen komen en bovendien allemaal de diagnose AD(H)D hebben, en waarvan een flink aantal bovendien dit symptoom herkent, allemaal 'gewoon luilakken' zijn?
Dat zou ook impliceren dat er weinig aan te doen is en dat weiger ik te accepteren.
Maar het bljift moeilijk, soms vergeet ik mijn medicijnen en ben ik toch gemotiveerd iets te doen. En energiek. En soms ben ik passief en duf als ik ze wel neem. Het zegt me nog steeds te weinig.
xx lisa.
Hoe vaak ik dit niet tegen mezelf gezegd heb...
Mijn psychiater komt het bijna niet kunnen komen tot voorgenomen dingen niet als een bekend symptoom voor. Maar omdat ik het hier op dit topic zo vaak ook van jullie hoor, denk ik toch dat het met AD(H)D te maken heeft.
En soms twijfel ik. Dan denk ik weer dat het 'gewoon' met luiheid en gebrek aan motivatie te maken heeft. Maar nogmaals, ik zie het bij jullie terug, dat moet toch iets zeggen? Het kan toch niet zo zijn dat intelligente vrouwen die vanalles willen maar vaak niet tot dingen komen en bovendien allemaal de diagnose AD(H)D hebben, en waarvan een flink aantal bovendien dit symptoom herkent, allemaal 'gewoon luilakken' zijn?
Dat zou ook impliceren dat er weinig aan te doen is en dat weiger ik te accepteren.
Maar het bljift moeilijk, soms vergeet ik mijn medicijnen en ben ik toch gemotiveerd iets te doen. En energiek. En soms ben ik passief en duf als ik ze wel neem. Het zegt me nog steeds te weinig.
xx lisa.
maandag 30 maart 2009 om 15:03
quote:lisa schreef op 30 maart 2009 @ 14:07:
Mijn psychiater komt het bijna niet kunnen komen tot voorgenomen dingen niet als een bekend symptoom voor. Maar omdat ik het hier op dit topic zo vaak ook van jullie hoor, denk ik toch dat het met AD(H)D te maken heeft.
In de boeken die ik tot dusver over adhd heb gelezen, geschreven door mensen die zelf op verschillende manieren veel ervaring hebben met adhd, wordt het ook zeker wel genoemd! En direct in verband gebracht met de adhd-'hoofdsymptomen' impulsiviteit en concentratiegebrek. Als je wilt weten welke boeken dat zijn, dan kan ik ze nog wel even voor je opzoeken.
DWetenschappelijk bewezen zal het niet zijn dat dit probleem vooral bij adhd-ers veel voorkomt, maar dat zegt niet zoveel, want er is nog maar amper wetenschappelijk onderzoek naar adhd bij volwassenen gedaan. En 'niet doen wat je je voorneemt om te doen' lijkt me bij uitstek een probleem voor volwassenen, die immers geacht worden hun eigen leven te kunnen organiseren en vormgeven. En niet voor kinderen (met of zonder adhd), wiens leven wordt georganiseerd door hun ouders omdat ze nog niet worden geacht dat zelf te kunnen.
Mijn psychiater komt het bijna niet kunnen komen tot voorgenomen dingen niet als een bekend symptoom voor. Maar omdat ik het hier op dit topic zo vaak ook van jullie hoor, denk ik toch dat het met AD(H)D te maken heeft.
In de boeken die ik tot dusver over adhd heb gelezen, geschreven door mensen die zelf op verschillende manieren veel ervaring hebben met adhd, wordt het ook zeker wel genoemd! En direct in verband gebracht met de adhd-'hoofdsymptomen' impulsiviteit en concentratiegebrek. Als je wilt weten welke boeken dat zijn, dan kan ik ze nog wel even voor je opzoeken.
DWetenschappelijk bewezen zal het niet zijn dat dit probleem vooral bij adhd-ers veel voorkomt, maar dat zegt niet zoveel, want er is nog maar amper wetenschappelijk onderzoek naar adhd bij volwassenen gedaan. En 'niet doen wat je je voorneemt om te doen' lijkt me bij uitstek een probleem voor volwassenen, die immers geacht worden hun eigen leven te kunnen organiseren en vormgeven. En niet voor kinderen (met of zonder adhd), wiens leven wordt georganiseerd door hun ouders omdat ze nog niet worden geacht dat zelf te kunnen.
maandag 30 maart 2009 om 18:14
Zo, daar ben ik weer.
duurde even, en ik had geen tijd om het viva forum bij te houden
helemaal druk met het werken aan webpagina's.
Ik heb er een voor mezelf gemaakt, ik ben een weblog begonnen, en ik heb in de tussentijd een internet pagina in opdracht gemaakt
en dan zijn er nog een aantal dingen die ik doe...
Druk, druk druk dus..
en nog steeds niet in balans met de medicatie....
zucht.
Maar goed, hoe is het hier verder? Ik heb niet de rust om het allemaal terug te lezen, dus laat maar horen
JOjanneke
duurde even, en ik had geen tijd om het viva forum bij te houden
helemaal druk met het werken aan webpagina's.
Ik heb er een voor mezelf gemaakt, ik ben een weblog begonnen, en ik heb in de tussentijd een internet pagina in opdracht gemaakt
en dan zijn er nog een aantal dingen die ik doe...
Druk, druk druk dus..
en nog steeds niet in balans met de medicatie....
zucht.
Maar goed, hoe is het hier verder? Ik heb niet de rust om het allemaal terug te lezen, dus laat maar horen
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
maandag 30 maart 2009 om 19:46
He Jojanneke, ik ga zo even naar je websites kijken! Hoe het hier is... bij mij: diagnose adhd gekregen, afgelopen woensdag met medicatie begonnen. En ik heb nu denk ik m'n eerste echte rebound. In een half uur van strak gefocust naar volkomen chaos in m'n hoofd, emotioneel, warrig, licht paniekgevoel daardoor ook en dat alles zonder enige aanleiding van buitenaf. (kortste berichtje wat ik hier volgens mij tot dusver heb gepost )
maandag 30 maart 2009 om 20:07
quote:Phien schreef op 30 maart 2009 @ 19:46:
He Jojanneke, ik ga zo even naar je websites kijken! Hoe het hier is... bij mij: diagnose adhd gekregen, afgelopen woensdag met medicatie begonnen. En ik heb nu denk ik m'n eerste echte rebound. In een half uur van strak gefocust naar volkomen chaos in m'n hoofd, emotioneel, warrig, licht paniekgevoel daardoor ook en dat alles zonder enige aanleiding van buitenaf. (kortste berichtje wat ik hier volgens mij tot dusver heb gepost )
Ach ja, zo zie je maar weer, elk nadeel heb ze voordeel. Korte berichten schrijven is ook een kunst.
Ik heb mezelf door die focus al bijna een RSI op de hals gehaald
He Jojanneke, ik ga zo even naar je websites kijken! Hoe het hier is... bij mij: diagnose adhd gekregen, afgelopen woensdag met medicatie begonnen. En ik heb nu denk ik m'n eerste echte rebound. In een half uur van strak gefocust naar volkomen chaos in m'n hoofd, emotioneel, warrig, licht paniekgevoel daardoor ook en dat alles zonder enige aanleiding van buitenaf. (kortste berichtje wat ik hier volgens mij tot dusver heb gepost )
Ach ja, zo zie je maar weer, elk nadeel heb ze voordeel. Korte berichten schrijven is ook een kunst.
Ik heb mezelf door die focus al bijna een RSI op de hals gehaald
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
maandag 30 maart 2009 om 22:09
Phien, ja, daar zit inderdaad zeker wat in, wat je schrijft over het leven van kinderen dat georganiseerd wordt etc en daar tegenover het volwassen leven dat je geacht wordt zelf vorm te geven. Eigenlijk zo logisch als wat ja.
Wat ik zelf dan niet kan rijmen, is de weerzin die ik vaak voel om aan iets te beginnen dat ik me heb voorgenomen. En dat hoeft dan niet eens te gaan om saaie of anderszins irritante klusjes, het kan net zo goed iets zijn dat ik leuk vind om te doen. Daar ben ik nog niet uit.
Jojanneke ook welkom terug, ik ben zelf ook een poos niet langs geweest, vandaag weer eens.
xx lisa.
Wat ik zelf dan niet kan rijmen, is de weerzin die ik vaak voel om aan iets te beginnen dat ik me heb voorgenomen. En dat hoeft dan niet eens te gaan om saaie of anderszins irritante klusjes, het kan net zo goed iets zijn dat ik leuk vind om te doen. Daar ben ik nog niet uit.
Jojanneke ook welkom terug, ik ben zelf ook een poos niet langs geweest, vandaag weer eens.
xx lisa.
maandag 30 maart 2009 om 22:12
Oh ja, ik heb vandaag volgens mij twee milde rebounds gevoeld. Dikkige ogen, zo noem ik het gevoel dat ik had. Zo ongeveer drie, drieënhalf uur na innemen van 10 mg. Straks rond acht uur ook. Ik ben naar de sportschool gegaan, wat lang geleden was, en nu is dat gevoel weg.
Ik heb bij mijzelf heel sterk de indruk dat bewegen vrijwel dezelfde werking heeft als de medicatie.
xx lisa.
Ik heb bij mijzelf heel sterk de indruk dat bewegen vrijwel dezelfde werking heeft als de medicatie.
xx lisa.
maandag 30 maart 2009 om 22:31
Lisa, dat lijkt me erg fijn. Dat las ik ook al in Hallowells 'Hulpgids adhd', dat sporten net zo goed werkt als ritalin. Of iig een werking heeft die er veel op lijkt. Ik zat dat stukje afgelopen weekend juist na m'n sporttraining te lezen en maakte er nog een opmerking over tegen m'n lief... in de trant van, jammer dat ik daar met m'n zes uur sport in de week dan niks van merk. Voor mij zijn de effecten van ritalin echt heel anders dan die van sport. Van sport word ik absoluut niet geconcentreerder, alleen ontspannen en goedgehumeurder. Daarom hielp het wel heel goed tegen pieker/doemgedachtes in de tijd dat ik die nog veel had. Maar tegen de niet-angstgerelateerde drukte in m'n hoofd en m'n impulsiviteit? Nee. Jammer!
Nou ja, gelukkig maar dat ik al zoveel sportte, anders had ik me nu lullig gevoeld dat ik dat niet eerst had geprobeerd voor ik aan de medicatie was gegaan. (nog steeds antimedicatie, deap at heart Voel me wel een patient als ik voor de derde keer op een dag een pilletje sta in te nemen! Nou ja, met antidepressiva stoorde ik me daar na een maand ofzo al niet meer aan)
Hallowell schrijft trouwens hetzelfde over omega-3-vetzuren, die heb ik ook jaren geslikt in hoge doseringen (vanwege het antidepressieve effect die ze zouden hebben; van adhd wist ik toen nog niks af), maar ook, noppes nada effect op m'n concentratie of impulsieve gespring. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?
Nou ja, gelukkig maar dat ik al zoveel sportte, anders had ik me nu lullig gevoeld dat ik dat niet eerst had geprobeerd voor ik aan de medicatie was gegaan. (nog steeds antimedicatie, deap at heart Voel me wel een patient als ik voor de derde keer op een dag een pilletje sta in te nemen! Nou ja, met antidepressiva stoorde ik me daar na een maand ofzo al niet meer aan)
Hallowell schrijft trouwens hetzelfde over omega-3-vetzuren, die heb ik ook jaren geslikt in hoge doseringen (vanwege het antidepressieve effect die ze zouden hebben; van adhd wist ik toen nog niks af), maar ook, noppes nada effect op m'n concentratie of impulsieve gespring. Wat zijn jullie ervaringen daarmee?
maandag 30 maart 2009 om 22:46
Het rare gevoel dat ik rond half acht kreeg (rebound?) is weer voorbij en m'n berichten groeien alweer langer... Zal ik ooit kort en bondig leren schrijven?
Ik ga tot trouwens tot zaterdag op vakantie in het zuiden v/h land, heb ik erg veel zin in. Nu nog even m'n tas inpakken... (WAAR is paklijst nr zoveel die ik voor de wintersport anderhalve maand terug had aangelegd?? Ritalin en iPod niet vergeten, en m'n oordopjes, en.... argh) En dan morgenochtend m'n studieopdracht inleveren bij de universiteit zodra als die om 8 uur open gaat, zodat ik op tijd weer thuisben als m'n ouders om halfnegen voor de deur staan...
On a positive note: het is voor mij wel uitzonderlijk dat ik NU AL klaar ben met die opdracht. Planning was: om 5 uur 's middags afhebben (en dan direct inleveren zodat dat morgenochtend niet had gehoeven), in praktijk betekende dat bij mij dan meestal 5 uur 's ochtens, met als gevolg dat ik dan volkomen verrukt op vakantie ging. Dit keer heb ik gewoon nog tijd om te slapen!
Maar eerst nog even die tas inpakken.
Ik ga tot trouwens tot zaterdag op vakantie in het zuiden v/h land, heb ik erg veel zin in. Nu nog even m'n tas inpakken... (WAAR is paklijst nr zoveel die ik voor de wintersport anderhalve maand terug had aangelegd?? Ritalin en iPod niet vergeten, en m'n oordopjes, en.... argh) En dan morgenochtend m'n studieopdracht inleveren bij de universiteit zodra als die om 8 uur open gaat, zodat ik op tijd weer thuisben als m'n ouders om halfnegen voor de deur staan...
On a positive note: het is voor mij wel uitzonderlijk dat ik NU AL klaar ben met die opdracht. Planning was: om 5 uur 's middags afhebben (en dan direct inleveren zodat dat morgenochtend niet had gehoeven), in praktijk betekende dat bij mij dan meestal 5 uur 's ochtens, met als gevolg dat ik dan volkomen verrukt op vakantie ging. Dit keer heb ik gewoon nog tijd om te slapen!
Maar eerst nog even die tas inpakken.
dinsdag 31 maart 2009 om 13:52
Hey allemaal, na enige afwezigheid (vakantie!!) ben ik er weer!
Heb globaal een blik geworpen op de posts van afgelopen 4 weken. Maar om nou overal op te reageren is ook weer wat achterhaald. Vanaf nu doe ik weer mee.
Even ego'en: vakantie heeft me goed gedaan. Even weg uit het gehaaste leven. Ik moet zeggen dat het me zelfs meer goed heeft gedaan dan ik dacht. Waar ik heen was is het leven zo veel relaxter en minder gehaasd. En dan merk je pas wat voor gehaast leven we hier in Nederland leiden. Altijd maar dingen moeten, altijd wordt er maar wat van je verwacht.... Maargoed, zo gaat het hier nou eenmaal, daar is ook niks aan te doen.
Wat m'n adhd-behandeling betreft: ik ben PSYQ (Hilversum) helemaal zat. Ze behandelen alsof ik 1 of andere domme debiel ben. Al eerder belden ze me constant op, terwijl ik hen zou bellen.
Nu had ik een paar weken voor m'n vakantie een afspraak bij de psych. Hierin hebben we het over het starten van medicatie gehad. Ik zou echter 2 weken later op vakantie, dus ik wilde er toen nog niet aan beginnen. Ik had geen tijd om voor mn vakantie nog tig keer langs te komen voor het instellen van medicatie. Bovendien lijkt mij dat niet iets wat in 2 weken helemaal perfect is, en ik had geen zin om op vakantie met bijwerkingen van medicatie te zitten. Ik wil niet mijn lekker relaxte vakantie 'verpesten' door net gestart te zijn met medicatie. Psycholoog bleef echter maar aandringen: "Anders schrijf ik je wel uit hoor, want zo komen we ook niet verder". M'n 'redding' was dat Ritalin verboden is in het land waar ik heen zou op vakantie. Zodoende was ze ervan overtuigd dat het toch beter was om er na m'n vakantie maar mee te beginnen. Ik zou zelf na m'n vakantie bellen voor een afspraak.
Kom ik terug van vakantie: heeft ze alweer gebeld (terwijl ik dus nog op vakantie was)! Ik ben het echt spuugzat nu. Als ik toch verdomme zeg dat ik na m'n vakantie zal bellen, waarom moet ze dan per se mij bellen?!
Ik weet nu ook echt niet meer wat ik moet doen. Inmiddels wordt er van alle kanten (werk, school) van me verwacht dat ik wat doe aan m'n 'gebreken'. Maar ik heb werkelijk genoeg van de PsyQ en hun opdringerige gedoe. Ik voel me echt behandeld als een debiel die toch vast vergeet te bellen. Zo ben ik niet, dus zo wens ik ook niet behandeld te worden!
Heb globaal een blik geworpen op de posts van afgelopen 4 weken. Maar om nou overal op te reageren is ook weer wat achterhaald. Vanaf nu doe ik weer mee.
Even ego'en: vakantie heeft me goed gedaan. Even weg uit het gehaaste leven. Ik moet zeggen dat het me zelfs meer goed heeft gedaan dan ik dacht. Waar ik heen was is het leven zo veel relaxter en minder gehaasd. En dan merk je pas wat voor gehaast leven we hier in Nederland leiden. Altijd maar dingen moeten, altijd wordt er maar wat van je verwacht.... Maargoed, zo gaat het hier nou eenmaal, daar is ook niks aan te doen.
Wat m'n adhd-behandeling betreft: ik ben PSYQ (Hilversum) helemaal zat. Ze behandelen alsof ik 1 of andere domme debiel ben. Al eerder belden ze me constant op, terwijl ik hen zou bellen.
Nu had ik een paar weken voor m'n vakantie een afspraak bij de psych. Hierin hebben we het over het starten van medicatie gehad. Ik zou echter 2 weken later op vakantie, dus ik wilde er toen nog niet aan beginnen. Ik had geen tijd om voor mn vakantie nog tig keer langs te komen voor het instellen van medicatie. Bovendien lijkt mij dat niet iets wat in 2 weken helemaal perfect is, en ik had geen zin om op vakantie met bijwerkingen van medicatie te zitten. Ik wil niet mijn lekker relaxte vakantie 'verpesten' door net gestart te zijn met medicatie. Psycholoog bleef echter maar aandringen: "Anders schrijf ik je wel uit hoor, want zo komen we ook niet verder". M'n 'redding' was dat Ritalin verboden is in het land waar ik heen zou op vakantie. Zodoende was ze ervan overtuigd dat het toch beter was om er na m'n vakantie maar mee te beginnen. Ik zou zelf na m'n vakantie bellen voor een afspraak.
Kom ik terug van vakantie: heeft ze alweer gebeld (terwijl ik dus nog op vakantie was)! Ik ben het echt spuugzat nu. Als ik toch verdomme zeg dat ik na m'n vakantie zal bellen, waarom moet ze dan per se mij bellen?!
Ik weet nu ook echt niet meer wat ik moet doen. Inmiddels wordt er van alle kanten (werk, school) van me verwacht dat ik wat doe aan m'n 'gebreken'. Maar ik heb werkelijk genoeg van de PsyQ en hun opdringerige gedoe. Ik voel me echt behandeld als een debiel die toch vast vergeet te bellen. Zo ben ik niet, dus zo wens ik ook niet behandeld te worden!
dinsdag 31 maart 2009 om 14:04
Heerlijk, zo'n post. Ik heb zojuist voor mezelf de knoop doorgehakt: ik ga niet meer naar PsyQ in Hilversum!
Ik merk dat de PsyQ heel erg fan is van medicatie. Feit dat zij willen dat je eerst daarmee begint en dan pas verderkijken stond me al behoorlijk tegen. En daarbij hun telefoonische gestalk (lekker over 1 kam scheren: adhd'ers vergeten dat vast, dus laten wij maar bellen). Ik ben er klaar mee. Ik ga op zoek naar ergens waar ze me zelf wat meer inspraak laten hebben zonder dan gelijk te zeggen 'zullen we je maar uitschrijven dan?'.
Baal er wel van om langer door te moeten lopen met m'n problemen, maar ach, ik leef al ruim 20 jaar zonder medicatie, dus dat halve jaar kan er nu ook nog wel bij...
Ik merk dat de PsyQ heel erg fan is van medicatie. Feit dat zij willen dat je eerst daarmee begint en dan pas verderkijken stond me al behoorlijk tegen. En daarbij hun telefoonische gestalk (lekker over 1 kam scheren: adhd'ers vergeten dat vast, dus laten wij maar bellen). Ik ben er klaar mee. Ik ga op zoek naar ergens waar ze me zelf wat meer inspraak laten hebben zonder dan gelijk te zeggen 'zullen we je maar uitschrijven dan?'.
Baal er wel van om langer door te moeten lopen met m'n problemen, maar ach, ik leef al ruim 20 jaar zonder medicatie, dus dat halve jaar kan er nu ook nog wel bij...
dinsdag 31 maart 2009 om 17:18
ik ben altijd vrij rusteloos en kan me niet concentreren, alleen als het me interesseert kan ik me urenlang erop concentreren. Ik kan niet vooruit denken, plannen, stel alles uit, zie soms door de bomen het bos niet meer (drukte in mijn hoofd)
Verder kamp ik met een laag zelfbeeld, heb weinig zelfvertrouwen (omdat ik nooit het beste uit mezelf weet te halen en mezelf dat vervolgens kwalijk neem)
ik vind dit natuurlijk vervelend, maar ik dacht eerst gewoon dat dat nu eenmaal in mijn karakter zat en dat ik later beter een redelijk stabiel leven kan leiden.
ik ben er laatst via een vriendin achtergekomen, die dezelfde soort "onvolkomenheden" heeft als ik, dat wij waarschijnlijk ADD hebben. ik had 89 van de 110 kenmerken bij een test op internet. Het is dus bijna zeker dat ik een vorm van ADD heb. Het heeft me sindsdien aan het denken gezet, want eigenlijk wil ik geen "rustig" leven leiden. Ik heb veel dromen en plannen maar weet in mijn achterhoofd dat als ik zo blijf als ik nu ben, ik deze waarschijnlijk niet kan bereiken. Dan weet ik al dat ik het mezelf waarschijnlijker makkelijker MOET maken...maar zoals eerder gezegd..dat wil ik niet!
ik heb er verder nog niets mee gedaan..ik ben nog heel jong en ik weet niet of ik naar een dokter zou moeten of dat ik het beter gewoon kan accepteren, ook al heb ik het vaak moeilijk. (srry heb dit forum nog niet echt goed doorgelezen ofso, daarom kan het zijn dat de antwoorden van mijn vragen er al in staan) want als er een middel of therapie voor bestaat zou ik deze met beide handen aangrijpen!
kan iemand mij helpen?
Verder kamp ik met een laag zelfbeeld, heb weinig zelfvertrouwen (omdat ik nooit het beste uit mezelf weet te halen en mezelf dat vervolgens kwalijk neem)
ik vind dit natuurlijk vervelend, maar ik dacht eerst gewoon dat dat nu eenmaal in mijn karakter zat en dat ik later beter een redelijk stabiel leven kan leiden.
ik ben er laatst via een vriendin achtergekomen, die dezelfde soort "onvolkomenheden" heeft als ik, dat wij waarschijnlijk ADD hebben. ik had 89 van de 110 kenmerken bij een test op internet. Het is dus bijna zeker dat ik een vorm van ADD heb. Het heeft me sindsdien aan het denken gezet, want eigenlijk wil ik geen "rustig" leven leiden. Ik heb veel dromen en plannen maar weet in mijn achterhoofd dat als ik zo blijf als ik nu ben, ik deze waarschijnlijk niet kan bereiken. Dan weet ik al dat ik het mezelf waarschijnlijker makkelijker MOET maken...maar zoals eerder gezegd..dat wil ik niet!
ik heb er verder nog niets mee gedaan..ik ben nog heel jong en ik weet niet of ik naar een dokter zou moeten of dat ik het beter gewoon kan accepteren, ook al heb ik het vaak moeilijk. (srry heb dit forum nog niet echt goed doorgelezen ofso, daarom kan het zijn dat de antwoorden van mijn vragen er al in staan) want als er een middel of therapie voor bestaat zou ik deze met beide handen aangrijpen!
kan iemand mij helpen?
dinsdag 31 maart 2009 om 17:33
Misss, wat wij kunnen doen is onze ervaringen met je delen. Dus lees eerst een flink wat postings door zou ik zeggen, kijk of je dingen herkent. En ik denk dat dat wel het geval zal zijn.
Of je met ADD of ADHD of hoe je het ook noemt, per se een 'rustig leven' moet leiden, hoe kom je daarbij?
Het schijnt bijvoorbeeld dat een heel groot deel van de artiesten en musici ADHD-ers zijn. Als je her en der moet optreden en steeds weer nieuwe dingen moet aanpakken, kun je mijns inziens niet spreken van een rustig leven.
Ik noem maar een klein voorbeeld, zo zijn er vele te bedenken.
Zelf ben ik op dit moment wel gebaat bij een redelijk rustig werk-leven, naast mijn gezin. Maarja, wat ik rustig vind, vindt een ander misschien best wel druk en hectisch en afwisselend. Ook dat hangt maar net van je eigen perspectie af.
Tip: probeer je niet te vereenzelvigen met dingen die je leest en die voor vrijwel alle ADD-ers/ADHD-ers zouden gelden.
Zo denkt men automatisch dat je structuur nodig hebt als ADHD-er, maar in mijn eigen geval werkt dat juist verlammend. Zo is iedereen anders, en ook elke "ADHD/ADD-er" is dus anders. Je zult in jezelf moeten ontdekken wat werkt voor jou, en medicatie kan daarbij een hulpmiddel zijn.
Maar je zult ook in dit topic lezen dat het niet zo simpel is en ook niet voor iedereen hupsakee zomaar even werkt.
Wederom over mij: ik bleek niet te kunnen aarden in mijn baan omdat ik - veel meer dan in de baan daarvoor - met collega's te maken had en mijn eigen gang niet helemaal kon gaan. Ook had ik te weinig deadlines en veel te veel versnippering in mijn taken. Nu werk ik thuis, op uurbasis en alleen maar met deadlines. Dat werkt voor mij super.
Wat ik maar wil zeggen: ontdek jezelf, het is een soms moeizame maar fascinerende tocht waar hulp goed bij kan werken, maar waarbij je je niet blind moet staren op algemeenheden.
xx lisa.
Of je met ADD of ADHD of hoe je het ook noemt, per se een 'rustig leven' moet leiden, hoe kom je daarbij?
Het schijnt bijvoorbeeld dat een heel groot deel van de artiesten en musici ADHD-ers zijn. Als je her en der moet optreden en steeds weer nieuwe dingen moet aanpakken, kun je mijns inziens niet spreken van een rustig leven.
Ik noem maar een klein voorbeeld, zo zijn er vele te bedenken.
Zelf ben ik op dit moment wel gebaat bij een redelijk rustig werk-leven, naast mijn gezin. Maarja, wat ik rustig vind, vindt een ander misschien best wel druk en hectisch en afwisselend. Ook dat hangt maar net van je eigen perspectie af.
Tip: probeer je niet te vereenzelvigen met dingen die je leest en die voor vrijwel alle ADD-ers/ADHD-ers zouden gelden.
Zo denkt men automatisch dat je structuur nodig hebt als ADHD-er, maar in mijn eigen geval werkt dat juist verlammend. Zo is iedereen anders, en ook elke "ADHD/ADD-er" is dus anders. Je zult in jezelf moeten ontdekken wat werkt voor jou, en medicatie kan daarbij een hulpmiddel zijn.
Maar je zult ook in dit topic lezen dat het niet zo simpel is en ook niet voor iedereen hupsakee zomaar even werkt.
Wederom over mij: ik bleek niet te kunnen aarden in mijn baan omdat ik - veel meer dan in de baan daarvoor - met collega's te maken had en mijn eigen gang niet helemaal kon gaan. Ook had ik te weinig deadlines en veel te veel versnippering in mijn taken. Nu werk ik thuis, op uurbasis en alleen maar met deadlines. Dat werkt voor mij super.
Wat ik maar wil zeggen: ontdek jezelf, het is een soms moeizame maar fascinerende tocht waar hulp goed bij kan werken, maar waarbij je je niet blind moet staren op algemeenheden.
xx lisa.
dinsdag 31 maart 2009 om 17:35
dinsdag 31 maart 2009 om 18:06
hoi Lisa,
dankjewel voor je reactie!
ik heb pas ontdekt dat ik ADD heb en daarom moet ik nu ook nog even ontdekken hoe ik nu werkelijk in elkaar zit en wat ik kan enz. Daarom kan het zijn dat ik idd nog te veel het algemene beeld van ADD op mezelf reflecteer. En ik moet sowieso nog veel ontdekken over mezelf, maar dat terzijde.
Op de site waarbij ik die test las, waren er veel kenmerken die zeiden dat dingen vaak mislukken enz. Opzich herken ik me daar wel in, maar ik moet zorgen dat ik niet vantevoren bij alles gaan denken: het lukt me toch niet omdat ik ADD heb. Het is ook wel leuk om te horen dat veel artiesten ADHD/ADD hebben, dat laat ook wel de andere kant zien, de voordelen die het natuurlijk ook heeft. Bedankt voor die opmerking dat niet iedereen met ADD hetzelfde is, dat wist ik wel, maar had ik gewoon even nodig.
xx
dankjewel voor je reactie!
ik heb pas ontdekt dat ik ADD heb en daarom moet ik nu ook nog even ontdekken hoe ik nu werkelijk in elkaar zit en wat ik kan enz. Daarom kan het zijn dat ik idd nog te veel het algemene beeld van ADD op mezelf reflecteer. En ik moet sowieso nog veel ontdekken over mezelf, maar dat terzijde.
Op de site waarbij ik die test las, waren er veel kenmerken die zeiden dat dingen vaak mislukken enz. Opzich herken ik me daar wel in, maar ik moet zorgen dat ik niet vantevoren bij alles gaan denken: het lukt me toch niet omdat ik ADD heb. Het is ook wel leuk om te horen dat veel artiesten ADHD/ADD hebben, dat laat ook wel de andere kant zien, de voordelen die het natuurlijk ook heeft. Bedankt voor die opmerking dat niet iedereen met ADD hetzelfde is, dat wist ik wel, maar had ik gewoon even nodig.
xx
dinsdag 31 maart 2009 om 18:44
Ha die Misss,
je hebt er net zoveel variatie in, als in andere mensen.
Voor mij is ADD/ADHD vooralsnog een reeks symptomen waar veel van waar ik tegenaan loop mee samen lijkt te hangen. En daarmee voor mij een (hoewel nog vage) verklaring, die ik nooit ergens anders heb kunnen vinden ondanks jaren van tot op het bot doorzagen van mezelf.
Zeker nu ik bij mijn oudste zoontje dingen terugzie, ga ik me er de komende tijd meer in verdiepen.
Dit topic is een bron van herkenning en ook een fijne plek om met mensen die soortgelijke dingen ervaren, van gedachten te wisselen.
Welkom bij de club!
xx lisa.
je hebt er net zoveel variatie in, als in andere mensen.
Voor mij is ADD/ADHD vooralsnog een reeks symptomen waar veel van waar ik tegenaan loop mee samen lijkt te hangen. En daarmee voor mij een (hoewel nog vage) verklaring, die ik nooit ergens anders heb kunnen vinden ondanks jaren van tot op het bot doorzagen van mezelf.
Zeker nu ik bij mijn oudste zoontje dingen terugzie, ga ik me er de komende tijd meer in verdiepen.
Dit topic is een bron van herkenning en ook een fijne plek om met mensen die soortgelijke dingen ervaren, van gedachten te wisselen.
Welkom bij de club!
xx lisa.
woensdag 1 april 2009 om 08:50
quote:misss_L schreef op 31 maart 2009 @ 18:06:
hoi Lisa,
Het is ook wel leuk om te horen dat veel artiesten ADHD/ADD hebben, dat laat ook wel de andere kant zien, de voordelen die het natuurlijk ook heeft.
xx
Het heeft ook zijn voordelen.
Aan de ene kant voel ik me niet blij omdat ik me niet "hou" aan mijn eigen regeltjes voor een schema mbt tot het huishouden, maar aan de andere kant ben ik blij, omdat ik me ontspannen in een project kan gooien, en daar dan ook helemaal gefocused op ben. en dat is fijn...
JOjanneke
hoi Lisa,
Het is ook wel leuk om te horen dat veel artiesten ADHD/ADD hebben, dat laat ook wel de andere kant zien, de voordelen die het natuurlijk ook heeft.
xx
Het heeft ook zijn voordelen.
Aan de ene kant voel ik me niet blij omdat ik me niet "hou" aan mijn eigen regeltjes voor een schema mbt tot het huishouden, maar aan de andere kant ben ik blij, omdat ik me ontspannen in een project kan gooien, en daar dan ook helemaal gefocused op ben. en dat is fijn...
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
donderdag 2 april 2009 om 15:28
Juist.
Gisteren bij het symposium geweest. Veel statistieken, maar ook hier en daar ervaringen en leuk entertainment zelfs.
Motivatie heeft vooral mijn aandacht. Daarover een stukje gelezen in de nieuwsbrief van PsyQ. Ik vind het grappig om te lezen dat ik dat zelf onlangs uitgevogeld had, en het nu terugvind. Dat sterkt mijn idee dat motivatie sterker geprikkeld moet worden bij veel "ADHD-ers". Bij mijn zoontje werken ook alleen de sterke prikkels, de dreigende sancties vooral, net als bij mij. Of een vrijwel onmiddellijke beloning. En dat wordt dus gestaafd. Kan ik weer mee verder.
Moet nu rennen, kom later of morgen nog terug,
xx lisa.
Gisteren bij het symposium geweest. Veel statistieken, maar ook hier en daar ervaringen en leuk entertainment zelfs.
Motivatie heeft vooral mijn aandacht. Daarover een stukje gelezen in de nieuwsbrief van PsyQ. Ik vind het grappig om te lezen dat ik dat zelf onlangs uitgevogeld had, en het nu terugvind. Dat sterkt mijn idee dat motivatie sterker geprikkeld moet worden bij veel "ADHD-ers". Bij mijn zoontje werken ook alleen de sterke prikkels, de dreigende sancties vooral, net als bij mij. Of een vrijwel onmiddellijke beloning. En dat wordt dus gestaafd. Kan ik weer mee verder.
Moet nu rennen, kom later of morgen nog terug,
xx lisa.
donderdag 2 april 2009 om 17:16
Lisa, je schrijft nu zelf al over motivatie en de prikkels daarvoor. Want dat is het antwoord op je vraag waarom je je zo vaak ergens niet toe kan zetten. Ook al vind je het leuk, toch is het 'gepland', is het nodig, of verwachten andere mensen iets, en dus wordt het 'moeten' en vaak wordt je motivatie daarbij inderdaad te weinig geprikkeld. De oplossing is dus iets vinden waarmee je jezelf voldoende kan prikkelen om jezelf er toe te zetten, maarja wat dat is???
Ik heb wel eens geprobeerd om via beloningen te werken, maar dat werkt eigenlijk niet. Als ik mezelf zou willen belonen is het geen motivatie, want wie houdt me tenslotte tegen om toch de beloning te krijgen als ik iets niet doe? En beloningen vanuit mijn vriend werkt 'raar' in je relatie vind ik...
Pippin, wat kan school toch klote zijn he!!! Als ik aan mezelf denk vind ik altijd wonderlijk dat ik binnen de voorgeschreven tijden mijn havo en 2 hbo diploma's heb gehaald en mijn psychiater keek er ook van op. De voor de hand liggende verklaring is dat het allemaal nogal makkelijk voor me was en dat ik er gewoon doorheen liep (zo voelde het over het algemeen ook wel), maar toch heb ik helemaal niet het idee dat ik slimmer ofzo was dan de rest van de klas.
Helaas heb jij daar niks aan, en volgens mij doe je al alle tips die ik je kan geven... Het enige wat ik me nog kan bedenken is dat je bv vaste tijden voor 'huiswerk' reserveerd en dan iemand hebt die jou achter je computer zet... Weet niet of dat een stok achter de deur is? Of jezelf (als dat bij jou wel werkt haha) belonen als je een bepaalde iets hebt gedaan ofzo? En misschien heeft Lisa nog tips adhv het congres?
Pfff ik heb net 2 uur gewerkt aan een vakantierooster (dat kan ik dan weer wel op bepaalde momenten, ik vind het fijn werk omdat je het wel een puzzel is, maar niet iets is waar ik heel hard over na moet denken enzo),. Maar goed, ondanks dat is mijn concentratie nu wel echt op, denk dat ik alles van vandaag heb opgebruikt!
Oja, ik heb wel een nieuwe auto gekocht! Een peugeot 106 en mag hem volgende week donderdag of vrijdag ophalen, joehoe!
(Heeft nog heel wat stress tussen mij en mijn vriend opgeleverd, omdat hij natuurlijk vond dat ik langer moest nadenken, nog verder moest zoeken, enz.... Wat ik natuurlijk niet wilde, dat is niet leuk en heb ik het geduld niet voor...)
Ik heb wel eens geprobeerd om via beloningen te werken, maar dat werkt eigenlijk niet. Als ik mezelf zou willen belonen is het geen motivatie, want wie houdt me tenslotte tegen om toch de beloning te krijgen als ik iets niet doe? En beloningen vanuit mijn vriend werkt 'raar' in je relatie vind ik...
Pippin, wat kan school toch klote zijn he!!! Als ik aan mezelf denk vind ik altijd wonderlijk dat ik binnen de voorgeschreven tijden mijn havo en 2 hbo diploma's heb gehaald en mijn psychiater keek er ook van op. De voor de hand liggende verklaring is dat het allemaal nogal makkelijk voor me was en dat ik er gewoon doorheen liep (zo voelde het over het algemeen ook wel), maar toch heb ik helemaal niet het idee dat ik slimmer ofzo was dan de rest van de klas.
Helaas heb jij daar niks aan, en volgens mij doe je al alle tips die ik je kan geven... Het enige wat ik me nog kan bedenken is dat je bv vaste tijden voor 'huiswerk' reserveerd en dan iemand hebt die jou achter je computer zet... Weet niet of dat een stok achter de deur is? Of jezelf (als dat bij jou wel werkt haha) belonen als je een bepaalde iets hebt gedaan ofzo? En misschien heeft Lisa nog tips adhv het congres?
Pfff ik heb net 2 uur gewerkt aan een vakantierooster (dat kan ik dan weer wel op bepaalde momenten, ik vind het fijn werk omdat je het wel een puzzel is, maar niet iets is waar ik heel hard over na moet denken enzo),. Maar goed, ondanks dat is mijn concentratie nu wel echt op, denk dat ik alles van vandaag heb opgebruikt!
Oja, ik heb wel een nieuwe auto gekocht! Een peugeot 106 en mag hem volgende week donderdag of vrijdag ophalen, joehoe!
(Heeft nog heel wat stress tussen mij en mijn vriend opgeleverd, omdat hij natuurlijk vond dat ik langer moest nadenken, nog verder moest zoeken, enz.... Wat ik natuurlijk niet wilde, dat is niet leuk en heb ik het geduld niet voor...)
donderdag 2 april 2009 om 21:31
Hoi
-Lisa wat betekend gestaafd?(statistieken ofzoiets?)
Heb je nog nieuwe bijv. tips of alternatieven voor die behoefte aan extra prikkels gekregen/gehoord daar?Of vraag ik nu wat stoms..?
-Maan gefeliciteerd met je nieuwe aanschaf!Mijn moeder heeft jaren een peugot 205(of was het 105)gehad en was daar erg tevreden mee
-Pippin sterkte met je studie meid
-Phien je hebt wel mooi weer met je vakantie,veel plezier!
Groetjes
-Lisa wat betekend gestaafd?(statistieken ofzoiets?)
Heb je nog nieuwe bijv. tips of alternatieven voor die behoefte aan extra prikkels gekregen/gehoord daar?Of vraag ik nu wat stoms..?
-Maan gefeliciteerd met je nieuwe aanschaf!Mijn moeder heeft jaren een peugot 205(of was het 105)gehad en was daar erg tevreden mee
-Pippin sterkte met je studie meid
-Phien je hebt wel mooi weer met je vakantie,veel plezier!
Groetjes
