Hoe omgaan met twijfelende vriend

11-06-2019 16:02 250 berichten
Hallo

Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.

Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.

Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Alle reacties Link kopieren
Dus als hij helemaal niks meer heeft om de prins op de erwt over uit te hangen, gaat hij gewoon zwelgen in futiele dingen zoals een oom die vorig jaar een schunnige mop doorstuurde? Met andere woorden, de boel staat eigenlijk altijd en eeuwig op scherp?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
TanteNina schreef:
11-06-2019 18:10
En als je doorgaat met hem ben je straks een kromlopend vogeltje, schuw voor iedere man die misschien kijkt, bang of je het wel goed doet of dat je de silent treatment krijgt.
In een normale relatie gun je elkaar dingen en gaat het niet om 'wraak en 'schuld.
Hij is nogal wraakzuchtig ingesteld. Als ik ergens uit wil gaan met vriendinnen omdat ik dat al een poos niet heb gedaan, begint hij te piepen dat hij zijn vrienden ook al zolang niet heeft gezien en uit wil gaan (terwijl hij de week ervoor nog met ze op stap was en de avond ervoor nog met ze heeft gegeten). Ook als er dus iets gebeurt wat hem niet bevalt, bijvoorbeeld dat ik even met een man sta te kletsen of dus door een soort van onbekende 2 wangzoenen krijg, staat hij gelijk op het punt dit dan ook maar te doen. Gewoon om wraak te nemen. 1 keer had ik een berichtje gekregen en iets teruggestuurd naar een ex. Totaal niets romantisch, hij heeft dat zelf kunnen lezen. Toch vond hij het nodig om die avond maar koffie te gaan drinken met een ex-scharrel want tja, ik sprak toch ook met een ex af O_o . Ik heb hem heel veel belachelijke onzingedragingen vergeven bedenk ik me nu.
Dit topic helpt me dat wel in te zien, dus blijf me vooral herinneren wat hier nu eigenlijk wel of niet normaal aan is.
Alle reacties Link kopieren
Dump hem.

Vrouwen zijn niet op de wereld gezet om de moeilijke jeugd ed van mannen te genezen. Je ben geen medicijn of boksbal.
Alle reacties Link kopieren
Jou blijven herinneren???
Why

De boodschap is wel duidelijk toch?
Die man is niet goed snik. En als jij hem vandaag niet dumpt ben je onze goede raad niet waarf
Alle reacties Link kopieren
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:21
Hij is nogal wraakzuchtig ingesteld. Als ik ergens uit wil gaan met vriendinnen omdat ik dat al een poos niet heb gedaan, begint hij te piepen dat hij zijn vrienden ook al zolang niet heeft gezien en uit wil gaan (terwijl hij de week ervoor nog met ze op stap was en de avond ervoor nog met ze heeft gegeten). Ook als er dus iets gebeurt wat hem niet bevalt, bijvoorbeeld dat ik even met een man sta te kletsen of dus door een soort van onbekende 2 wangzoenen krijg, staat hij gelijk op het punt dit dan ook maar te doen. Gewoon om wraak te nemen. 1 keer had ik een berichtje gekregen en iets teruggestuurd naar een ex. Totaal niets romantisch, hij heeft dat zelf kunnen lezen. Toch vond hij het nodig om die avond maar koffie te gaan drinken met een ex-scharrel want tja, ik sprak toch ook met een ex af O_o . Ik heb hem heel veel belachelijke onzingedragingen vergeven bedenk ik me nu.
Dit topic helpt me dat wel in te zien, dus blijf me vooral herinneren wat hier nu eigenlijk wel of niet normaal aan is.
Ben jij van 81?

Dan weet je hopelijk wel dat je hem moet dumpen. Hij klinkt als een zeer onvolwassen 15-jarige.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:12
Bij hem ligt de focus op de keren dat ik berichten kreeg of met mensen sprak die hem niet aanstonden (exen of mensen die interesse toonden of zelfs mijn oom of goede vriend die weleens een schunnige mop doorstuurde. Dat soort contact kan hij niet mee omgaan en vond hij veel te ver gaan (vooral schunnige moppen of praatjes, hoewel hij die zelf ook weleens ontving van vriendinnen). Dit soort contacten behoren al sinds vorig jaar tot het verleden, maar af en toe vindt hij het kennelijk leuk om zichzelf daar weer mee te kastijden en dan te zwelgen in zelf-medelijden.
Lekker laten zwelgen, kom op zeg, je bent dus al zover dat je geen contact meer mag onderhouden zoals jij dat wil met -godbetert- je oom of een goede vriend?

Ik neem aan dat je dat je hem ook de silence-treatment geeft als hij met zijn vriendinnetjes (wie dan, zijn exen kunnen het niet zijn :-? ) aan het appen of smsen is?
Echt, maak dat je wegkomt en slik de pil 3x daags voor je ook één van de exen mét kind bent. Echt creepy hoor.

Heeft hij weleens overwogen hulp te gaan zoeken of ligt alles aan 'de anderen'?
Alle reacties Link kopieren
Lieve to, mag ik je één vraag stellen, die je dan eerlijk beantwoord aan jezelf?

Ben je nu gelukkiger dan voor deze relatie?

:redrose:
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:12
De reden dat ik hier mijn hart lucht is ook omdat mijn vriendinnen dit al tig keer gehoord hebben inderdaad. Mijn ouders en vriendinnen kunnen het niet meer aanzien. Waarom geloof ik (teveel?!) in het goede van mensen? Mijn focus ligt heel erg op al zijn leuke en mooie eigenschappen, op de positieve momenten samen, op alle leuke dingen die we doen en meemaken. Bij hem ligt de focus op de keren dat ik berichten kreeg of met mensen sprak die hem niet aanstonden (exen of mensen die interesse toonden of zelfs mijn oom of goede vriend die weleens een schunnige mop doorstuurde. Dat soort contact kan hij niet mee omgaan en vond hij veel te ver gaan (vooral schunnige moppen of praatjes, hoewel hij die zelf ook weleens ontving van vriendinnen). Dit soort contacten behoren al sinds vorig jaar tot het verleden, maar af en toe vindt hij het kennelijk leuk om zichzelf daar weer mee te kastijden en dan te zwelgen in zelf-medelijden.
Oei... bedoel je dat je deze mensen niet meer spreekt of dat je het contact veranderd hebt? Omdat hij dat niet meer wilde? Dat zou voor mij echt een reden zijn om heel hard weg te rennen.
In al je posts schemert door hoeveel je jezelf bent aan het aanpassen aan het vreemde en ongezonde gedrag van je vriend. Ik ben het eens met de anderen, maak het uit en krijg een relatie met iemand die van je houdt zoals je bent.
Crosspost met Sadbuttrue.... maar het viel ons beiden blijkbaar op.
Bizar hoe deze man jouw relaties tot anderen beïnvloedt, zelfs met je familie.
anoniem_13280 wijzigde dit bericht op 11-06-2019 18:36
0.34% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
In een leuke relatie gun je elkaar dat, ik zei het hierboven ook al. Ga je uit met je vriendinnen? Gezellig, veel plezier! Niet dat gejank. Krijg jij zoenen op je wang? Die man vond je leuk, is dat zo erg? Je deed niets wat niet mag.
To, je moet een leven leiden dat bij je past. Laat je niet in zijn keurslijf dwingen. Dat gaat niet goed komen. Hij reageert als een kind. Niet als een kerel.
Kom op. Zoenen op je wang heeft niks met “leuk vinden” te maken. Het is vaak gewoon beleefdheid, een begroeting of een afscheid. Ik geef mijn tante ook zoenen op haar wang als ik haar zie.
Paarsebloem schreef:
11-06-2019 18:24
Ben jij van 81?

Dan weet je hopelijk wel dat je hem moet dumpen. Hij klinkt als een zeer onvolwassen 15-jarige.
Ik ben 37, hij 38. Hij reageert bij boosheid inderdaad als een klein kind. Therapie hebben we het weleens over gehad. Relatietherapie, om op een constructieve manier met meningsverschillen om te gaan, ook vanwege zijn slechte contact met zijn exen leek me dat heel erg nuttig, met het belang van zijn kinderen in het achterhoofd. Het is er toen niet van gekomen doordat hij het erg druk kreeg met werk en omgangsregelingen. Of misschien vond hij het gewoon niet nodig, denk ik nu.
Alle reacties Link kopieren
bibi72 schreef:
11-06-2019 18:33
Oei... bedoel je dat je deze mensen niet meer spreekt of dat je het contact veranderd hebt? Omdat hij dat niet meer wilde? Dat zou voor mij echt een reden zijn om heel hard weg te rennen.
In al je posts schemert door hoeveel je jezelf bent aan het aanpassen aan het vreemde en ongezonde gedrag van je vriend. Ik ben het eens met de anderen, maak het uit en krijg een relatie met iemand die van je houdt zoals je bent.
Inderdaad.
Isoleren, silent treatment als ze hun zin niet krijgen en extreem jaloers zijn, zijn allemaal kenmerken van mannen die in de toekomst fysiek gaan mishandelen. (en voor iemand komt zeuren: ik zeg niet dat iedereen die deze dingen doet gaat slaan, maar dat het duidelijk wel in een patroon past van toekomstige mishandelaars).

Google daar maar eens op, TO.
Nee... relatietherapie gaat niet helpen. Jouw vriend moet in therapie om om te leren gaan met zijn issues. Je maakt jezelf veel te verantwoordelijk voor zijn problemen.
Waarom zou je willen weten hoe je met hem om moet gaan? Waarom zou je hier nog moeite in stoppen? Je hebt hem genoeg kansen gegeven, maar keer op keer bewijst hij dat hij niet deugt.
Waarom zou je met zo’n vreselijke man willen zijn? Hoe komt het dat je nog niet heel hard bent weggerend bij deze griezel?
Alle reacties Link kopieren
Wegwezen To. Dan lezen we hopelijk over een paar jaar op dit forum dat je een aardige stabiele kerel hebt ontmoet. Die blij voor je is als je iets leuks gaat ondernemen met een vriendin/oom/ goede vriend.
Als je bij deze gast blijft ben je straks een nerveus wrak.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 17:21
Ja, we hebben het dan inderdaad erg leuk samen. Dat maakt dat ik zo dol ben op hem. Als ik niet zo dol was op hem was het heel erg simpel. Ik ben zeker niet de eerste die hier tegenaan loopt bij hem, maar hij lijkt oprecht in te zien te moeten veranderen en ik heb ook zeker progressie gezien. De frequentie van zijn, toegegeven totaal belachelijke, gedrag is heel erg vermindert. Hij beweert dat hij eerder niet zo was en dat mijn (volgens hem) losbandige voorgeschiedenis niet per se bijdraagt aan zijn vertrouwen. Dit terwijl hij dus zelf een nog veel losbandigere voorgeschiedenis heeft, waar ik hem overigens niet om veroordeel.

Ik weet dat zijn verleden en het gebrek aan een zandbak om in te spelen, gebrek aan aandacht van een van zijn ouders of wat dan ook, geen excuses zijn om je als een lul te gedragen, maar iets in mij gelooft dat een mens kan leren van zijn fouten en kan veranderen. Dat is denk ik waar ik op wacht. Misschien dom ja.
Jij hebt geen relatie maar een project. Wat is er in jouw verleden mis gegaan dat je jezelf opwerpt als Florence nightingale? Waarom vind jij dat je hem moet redden en waarom gun jij jezelf geen leuke partner?

Je kunt een ander niet veranderen.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:21
Hij is nogal wraakzuchtig ingesteld.
Nou, dan is het duidelijk; dat gaat niet veranderen.
Ik denk dat elke man wel enigszins jaloers is ingesteld, je weet immers hoe andere mannen zijn, maar als je je vriendin vertrouwt hoef je niet bij het minste of geringste te ontploffen.
Hij vertoont kinderachtig gedrag en hij is zelf vader zeg je?
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:38
Ik ben 37, hij 38. Hij reageert bij boosheid inderdaad als een klein kind. Therapie hebben we het weleens over gehad. Relatietherapie, om op een constructieve manier met meningsverschillen om te gaan, ook vanwege zijn slechte contact met zijn exen leek me dat heel erg nuttig, met het belang van zijn kinderen in het achterhoofd. Het is er toen niet van gekomen doordat hij het erg druk kreeg met werk en omgangsregelingen. Of misschien vond hij het gewoon niet nodig, denk ik nu.
Verrassend! Dát zag ik niet aankomen.

Maar relatietherapie met jou om een betere band met zijn schare exen en kinderen te krijgen slaat echt nergens op. Wat zei hij over therapie voor zichzelf?
Je hebt hem toch wel gewezen op zijn zieke gedrag, durf je dat of ben je bang voor een corrigerende tik/per ongeluk een knal voor je hoofd?(had je hem maar niet zo boos moeten maken zal hij zeggen als hij weer tegen je praat).
Nou, succes ermee, ik hoop dat hij zonder gezeur accepteert dat het over is.
M.i.v. vandaag.
slekire schreef:
11-06-2019 18:33
Lieve to, mag ik je één vraag stellen, die je dan eerlijk beantwoord aan jezelf?

Ben je nu gelukkiger dan voor deze relatie?

:redrose:
Ik voel me op dit moment super klote en intens verdrietig. Niet gelukkiger dan voor of aan het begin van onze relatie in ieder geval. Als we geen ruzie hebben, hebben we het wel leuk en gezellig en dan voel ik me uiteraard wel goed. Hoewel ik wel goed oplet hoe ik me gedraag als er andere mannen zijn, ik benader niemand uit mezelf en maak geen oogcontact, om hem geen reden te geven om te gaan flippen, ook app, bel of sms ik met niemand uit mezelf. Soms krijg ik een bericht van een oude bekende gewoon om te vragen hoe het gaat. Het gaat dan niet om iemand waar ik een relatie mee gehad heb, maar ik vermeld het wel, om te voorkomen dat hij zich af gaat vragen of er iets aan de hand is en vervolgens in zijn wraak-gedrag vervalt. Gestoord inderdaad hoeveel ik me heb aangepast, op mijn tenen loop, en dat hoe ik ook mijn best doe om er voor hem te zijn en om leuke uitjes te plannen samen, het nog niet genoeg lijkt en hij het nog weet te verstieren met zijn rotgedrag over iets wat ik niet zelf in de hand had! Immers, ik zoende die man geen gedag, hij deed dat spontaan bij mij en het was inderdaad gewoon een beleefdheidsding. Ik denk dat hij het gewoon als een mooie reden zag om te gaan zeiken. Als dat niet was gebeurd, was er wel wat anders wat hij over gevallen was, want hij was moe. Zoiets als dat ik zijn vest heb kwijtgemaakt in de kroeg of het feit dat ik per ongeluk naar een man gekeken heb ofzo.
Je vind hem de leukste en de liefste, zeg je, maar ik vind het zo eigenlijk helemaal niet klinken. Je accepteert deze man niet zoals hij is en praat heel negatief over hem. De woorden die je gebruikt om hem te omschrijven klinken m.i. erg denigrerend. Waarom moet deze man koste wat het kost zo veranderen zodat hij helemaal naar jouw zin is en daardoor zichzelf niet meer kan zijn? Denk je echt dat hij dat tot z’n tachtigste gaat volhouden?

Je geeft aan dat hij een moeilijke jeugd heeft gehad in een oorlogsgebied. Hij is dus is een ander land opgegroeid. Zou het wellicht kunnen dat zijn gedrag wat meer geaccepteerd is in de cultuur waar hij vandaan komt?
Ik heb meerdere collega’s waarbij de (groot)ouders oorspronkelijk uit een andere cultuur komen, waarbij bv. kuisheid veel hoger in het vaandel staat dan hier. En die zouden, zo schat ik in na meerdere gesprekken met hen over precies dit soort situaties, het gedag van jouw vriend helemaal niet zo negatief en zelfs logisch vinden. Over jouw gedrag zouden ze juist veel negatiever zijn. Ik persoonlijk heb daar een hele andere mening over, maar accepteer hun andere mening natuurlijk wel.

En ook al ligt de oorzaak niet in een andere cultuur, is het niet gewoon zo dat jullie gewoon te verschillend zijn? Laat elkaar dan los zodat ieder de kans krijgt gelukkig te worden met een partner waar deze verschillen van inzicht niet spelen.

Als jouw vriend zijn eigen gedrag écht zo problematisch vindt (of zegt hij dit alleen maar omdat jij het niet wil accepteren) dan had hij er allang wat aan kunnen doen en hadden jullie de relatietherapie waarschijnlijk al achter de rug gehad.

Jij bent niet gelukkig in deze relatie. Zijn gedrag is naar jouw (en mijn) maatstaven echt heel problematisch. Dat ga je niet zo makkelijk veranderen. Zeker als jouw vriend daar niet heel gemotiveerd voor is. Dan heb je volgens mij maar twee keuzes, óf aanpassen, óf wegwezen. Ik zou je adviseren om weg te wezen.
Alle reacties Link kopieren
Dumpen dan! Vandaag nog
bibi72 schreef:
11-06-2019 18:37
Kom op. Zoenen op je wang heeft niks met “leuk vinden” te maken. Het is vaak gewoon beleefdheid, een begroeting of een afscheid. Ik geef mijn tante ook zoenen op haar wang als ik haar zie.
Hij zoekt overal wat achter. Volgens hem wil elke man maar 1 ding. Hij gelooft ook niet in platonische vriendschap tussen man en vrouw. Als ik hem er dan aan herinner dat hij ook een paar platonische vriendinnen heeft waar hij niets van hoeft of mee wil, denkt hij ineens "goh, ohja". Maar misschien vindt hij mij te leuk en te mooi voor hem en is hij bang dat ik iemand anders leuker vindt. Ik heb hem al talloze keren gezegd dat ik hem de leukste vind en dat het enige wat ons kapot kan maken zijn eigen stomme gedrag is.
Als je het zo opnoemt is het echt heel verdrietig hoe hard jij je aanpast, je best doet en jezelf ondergeschikt maakt aan zijn gedrag. Het gaat nooit goed genoeg zijn TO. Ik hoop dat je je dat beseft. Net als dat al zijn exen heel hard hun best hebben gedaan maar dezelfde conclusie hebben getrokken. De beste voorspelling voor de toekomst is iemand zijn verleden.
Asterid81 schreef:
11-06-2019 18:05
Alleen winkelen, netflixen, uit eten met vriendinnen of wat ik draag, daar bemoeit hij zich niet mee en dat hoeft hij ook zeker niet te proberen. Het gaat enkel om andere mannen, die hij kort, lang, dik, dun, kaal, lelijk, oud, maakt niet uit, als een bedreiging ziet. Kennelijk is zijn eigenwaarde nogal laag?
Wat haal jij eruit dat je zo ontzettend graag zijn hulpverlener wil zijn? Hem zo graag wil redden? Hem zo graag tot allerlei inzichten wil laten komen? Welke genoegdoening haal jij daar uit? Welke winst?
Want iedere zichzelf waarderende vrouw zou hier la heel erg snel de stekker uit trekken, omdat het allemaal doffe ellende is. Je moet zo hard werken om een beetje gewoon, normaal gedrag te krijgen.
Als nu al je collega', de kapster en de supermarkt medewerker zo tegen je deden, ging je hen dan ook allemaal tot inzicht brengen? Allemaal tijd, aandacht, geduld hebben, tolereren dat jij ondertussen aan flarden word gescholden?

Waarom bij hen niet en bij hem wel? Waarom denk je dat dit de man is waarmee je nog 60 jaar verder moet?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven