Relaties
alle pijlers
Hoe omgaan met twijfelende vriend
dinsdag 11 juni 2019 om 16:02
Hallo
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
Mijn vriend, die ik 1,5 jaar geleden ontmoet heb, is van nature geen heel zeker persoon en heeft hierdoor, en door wat ervaringen uit het verleden (gescheiden, hartzeer, moeilijke jeugd in oorlogsgebied) af en toe last van jaloezie. Of eigenlijk heeft hij daar behoorlijk last van maar zo nu en dan zo extreem dat hij overreageerd en we met ruzie uit elkaar gaan. Hij voelt zich snel afgewezen en bedreigd door andere mannen. Nu vind ik hém uiteraard de leukste en liefste en interesseren andere mannen mij geen biet. Hij zegt ook dol te zijn op mij. Ik heb ook geen mannelijke vrienden of contacten buiten familie en collega's, hoewel hij hier wel met enige regelmaat naar vraagt.
Het steekt vooral de kop op als we samen uitgaan. Als er een man iets aan me vraagt (eigenlijk altijd een neutrale vraag en geen versierpogingen), staat hij al als een haai naast me met een arm om me heen om duidelijk te maken dat ik zijn meisje ben. Nu stoor ik me daar niet heel erg aan. Uit mezelf leg ik geen contact met andere mannen, maar laatst weekend kwam er een vage bekende bij ons groepje, die me bij vertrek spontaan 2 kussen op de wang gaf. Ik deed dit dus niet uit mezelf, even voor de duidelijkheid. Mijn vriend begon tegen mij te flippen hierover, waar dat goed voor was en dat hij dan ook vrouwen gedag wilde gaan zoenen (als wraak), waarop ik onmiddelijk duidelijk gemaakt heb dat ik geen zin had in dit gedrag van hem. Hij heeft daarna tot de volgende dag geen woord meer gezegd behalve het hoognodige en interesseert zich ook niet dat dat mij verdrietig maakt. Tot ik het zo zat was en naar huis vertrokken ben. Iets wat ik niet graag doe omdat dat betekent dat we een aantal dagen niet meer praten, maar hij liet me voor mijn gevoel geen keus. Hij sprak hierbij zijn twijfels uit over ons verschil in mening over wat acceptabel is en wat niet en over of ik dan wel goed genoeg ben voor hem.
Dit is niet de eerste keer dat ik boos vertrokken ben omdat hij het uiterste in mij tergt met zijn jaloerse gedoe. Ik vind dat gedrag best vervelend, vooral voor hemzelf. Hoe kan hij leren om wat minder primair te reageren, met me te praten over wat hem niet zint, op een manier dat we niet met ruzie uit elkaar gaan? Ik ben die dagen radiostilte en steeds het gevoel krijgen dat ík niet oke ben tamelijk zat. Hij komt wel altijd tot het inzicht dat hij zich onredelijk gedragen heeft, dat is naast dat ik dol ben op hem ook de reden dat ik tot nu toe geduld heb met hem. Ik wil echter liever niet meer dat dit nog voorkomt. Iemand tips hoe ik het beste met dit gedrag om kan gaan?
woensdag 12 juni 2019 om 14:03
Zou ik niet doen want dat kan hij altijd zeggen dat hij zich vanaf nu anders zal opstellen wanneer dit gedrag hem de relatie kost. Ik zou echt stoppen met spelletjes spelen en zeker geen hang yourself techniek gebruiken zo van nu ben jij beter af. Jij bepaalt niet voor hem waar hij beter af mee is. Jij bepaalt voor jezelf waar jij het best af mee bent.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 12 juni 2019 om 14:11
Dat is precies wat hij de hele tijd doet: draaien en manipuleren en ik geef je op een briefje dat hij er beter in is dan zij. Hij gaat op geen enkele manier om geen enkele reden accepteren dat zij het uitmaakt.
Wat TO moet doen is hier al geopperd: duidelijk en kort zijn. "Ik ga niet met je verder, klaar." en dat in gezelschap van iemand anders voor wanneer hij de poppenkast opentrekt om haar terug haar hok in te drammen, dreinen, draaien en dreigen.
woensdag 12 juni 2019 om 17:11
Nou nou... ik vind het echt erg allemaal, al die toxic toestanden.
Wat heb je nodig voor je de knoop door durft te hakken?
Hou je nog van hem, is dat het probleem? Of ben je zelf een chronische twijfelkont.
Je hebt al heel wat topics over dit onderwerp gevolgd, goede raad gegeven en bij jezelf dan toch die twijfel..
Hoe komt dat nou toch?
Wat heb je nodig voor je de knoop door durft te hakken?
Hou je nog van hem, is dat het probleem? Of ben je zelf een chronische twijfelkont.
Je hebt al heel wat topics over dit onderwerp gevolgd, goede raad gegeven en bij jezelf dan toch die twijfel..
Hoe komt dat nou toch?
anoniem_648f5a0e87365 wijzigde dit bericht op 12-06-2019 17:19
Reden: typo
Reden: typo
6.10% gewijzigd
woensdag 12 juni 2019 om 21:44
woensdag 12 juni 2019 om 22:53
Het is al veel gezegd, deze relatie is toxic. Het beste in deze situatie lijkt me (ook uit eigen ervaring) .. alle banden in een keer verbreken en geen aandacht meer geven, echt negeren, elke reactie van jou (positief of negatief) zal hij aangrijpen om contact te houden. Wens je sterkte!
anoniem_386974 wijzigde dit bericht op 12-06-2019 23:04
76.95% gewijzigd
donderdag 13 juni 2019 om 16:14
En wat voor een diagnose geef je jezelf? Al die vrouwen met een relatie met een narcist moeten zelf ook wel minstens één diagnose hebben om in die situatie terecht te komen. Is iemand een narcist noemen de manier om je eigen ‘zwakke’ gedrag goed te praten? Het zijn wel opvallend vaak dezelfde types die in dit soort liefdesdrama’s terecht komen. En altijd is er die zelfbedachte diagnose van narcisme. Dikke onzin natuurlijk, want iemand is niet zomaar een narcist.BB74 schreef: ↑12-06-2019 21:44Lees mijn topic over mijn narcistische ( Marokkaanse afkomst) ex-vriend even door. Niks tegen “Marokkanen” overigs maar sommige kunnen zich heel slecht aanpassen aan de westerse normen en leven nog met hun kop in de bergen en verwachten dat de vrouw zich maar 100% aanpast.
donderdag 13 juni 2019 om 21:02
Waar baseer jij “zelfbedacht”’op? Als iemand gediagnostiseerd is in de gevangenis met narcisme en een antisociale stoornis mag je dit toch zeker wel benoemen? En “ je eigen zwakke gedrag goed te praten”?Niemand praat hier iemands zwakke gedrag goed hoor en jij kan al helemaal niet oordelen over wat andere mensen in hun leven meegemaakt hebben waardoor ze hier “vatbaarder” voor zouden zijn. Ik heb zelf de diagnose ADD en PTSS. Je gaat wel heel erg kort door de bocht zo...Hatchi schreef: ↑13-06-2019 16:14En wat voor een diagnose geef je jezelf? Al die vrouwen met een relatie met een narcist moeten zelf ook wel minstens één diagnose hebben om in die situatie terecht te komen. Is iemand een narcist noemen de manier om je eigen ‘zwakke’ gedrag goed te praten? Het zijn wel opvallend vaak dezelfde types die in dit soort liefdesdrama’s terecht komen. En altijd is er die zelfbedachte diagnose van narcisme. Dikke onzin natuurlijk, want iemand is niet zomaar een narcist.
vrijdag 14 juni 2019 om 11:35
Kindrebel en sbt999, dank voor de constructieve tips. Als dit niet allemaal echt zou zijn, zou ik het ook bijna niet kunnen geloven. Ik weet rationaal heel goed wat niet oke is in een relatie en wat ik vriendinnen aan zou raden, maar als je er zelf middeninzit, is het niet zo makkelijk en zie je het niet zo helder als mensen om je heen, die er geen emoties bij hebben. Iets met beste stuurlui denk ik. Vroeger was ik vele malen minder tolerant, maar sinds mijn burnout jaren geleden is dat veranderd. Blijkbaar vond ik nog steeds dat ik niet op mag geven, niet mag oordelen en het beste moet blijven zien in iedereen.SadButTrue999 schreef: ↑12-06-2019 17:11Nou nou... ik vind het echt erg allemaal, al die toxic toestanden.
Wat heb je nodig voor je de knoop door durft te hakken?
Hou je nog van hem, is dat het probleem? Of ben je zelf een chronische twijfelkont.
Je hebt al heel wat topics over dit onderwerp gevolgd, goede raad gegeven en bij jezelf dan toch die twijfel..
Hoe komt dat nou toch?
Wat er voor nodig is, is dat ik bij mijn boosheid kan en blijf. Door alles hier in dit topic op een rijtje te zetten zie ik ineens wat er allemaal al gebeurd is en wat ik allemaal al getolereerd heb en besef ik dat ik nu er niet nog eens in moet trappen.
BB74, vooral jouw woorden "Door de jaren heen ben ik zo erg gemanipuleerd dat ik geloofde dat het probleem aan mij lag" is denk ik wat mij weerhoudt. Dat bij elke ruzie, meningsverschil of issue hij mij het gevoel geeft dat ík het probleem ben. Hij isheel erg verwijtend en daarmee zorgt hij ervoor dat ik (en al zijn exen) in de verdediging schieten. En ik vervolgens in mijn valkuil stap van bewijzen dat het niet aan mij ligt. Maar deze keer ben ik er echt klaar mee. Iemand schreef hier om hem gelijk tegeven en geen discussie meer aan te gaan. Ik wil niet terug en later denken wat bezielde me dat ik hier zo lang in ben blijven hangen? Ja ik houd zielsveel van hem, van zijn lieve en grappige en zorgsame persoon, hij is geen slecht mens, maar zijn ongezellige kant blijft telkens op scherp en de laatste tijd was hij sowieso niet echt gezellig meer. Soms pakte ik niet eens mijn koffer uit, omdat ik er rekening mee hield om elk moment de deur uit te willen rennen als zijn stemming omsloeg en hij ruzie begon te zoeken. Ik zou willen dat hij gewoon normaal kon doen en zich gelukkig kon voelen. Het is verdrietig en teleurstellend dat ik hem duidelijk niet gelukkig maak, en hij mij met zijn gedrag ook niet gelukkig maakt en mogelijk beschadigt. Gelukkig hebben we geen huis of kinderen samen en is nu de kogel door de kerk.
vrijdag 14 juni 2019 om 12:02
TO meldt zich. Ik had al een heel stuk getypt maar dat is blijkbaar niet geplaatst. Ik heb om privacyredenen mijn verhaal onder een andere nick geplaatst (dat is blijkbaar moeilijk te begrijpen voor sommigen) en de boel laten anonimiseren, waardoor ik nu een nieuwe nick heb. Neemt niet weg dat dit alles geen boze droom is en ik hier veel verdriet om heb. De laatste dagen heeft hij mij geprobeerd te bellen maar ik had de kracht niet om zijn stem te horen.
Toen kwam er een app bericht dat hij vond gefaald te hebben, zich als een hufter gedragen heeft en zichzelf erom haat. Dat hij me niet kwijt wou maar niet de partner kon zijn die bij me past omdat hij zich niet over m'n verleden heen kan zetten. Ik heb hem hier later op gestuurd dat hij gelijk heeft wat betreft zijn gedrag en ik hem niet meer als partner wil en wil dat hij me met rust laat.
Hierop liet hij zojuist weten dat hij mijn rust zal respecteren, dat hij ook moeite heeft dat we niet meer samen zijn, maar ook rust wil nu.
vriendgedumpt wijzigde dit bericht op 14-06-2019 12:07
3.12% gewijzigd
vrijdag 14 juni 2019 om 12:05
vrijdag 14 juni 2019 om 12:24
vrijdag 14 juni 2019 om 12:28
Ik voel het niet alsof ik nog een keuze had. Het was vertrekken of doodgaan van vermoeidheid. Ik ben kapot en intens moe en weet dat hij inderdaad niet verandert, of dat dat zelfs met therapie nog betekent 100 keer door die energiezuigende ruzies heen. Kan gewoon niet meer. Nu bijkomen en elkaar rust gunnen om erover heen te komen.Dominique1409 schreef: ↑14-06-2019 12:24Zelfs met therapie is de kans klein dat hij zal veranderen. Therapie afdwingen zal ook niet tot het gewenste resultaat leiden. Het moet daarvoor namelijk zijn eigen keuze zijn om te veranderen. De keuze die jij hebt is accepteren hoe hij is of vertrekken.
vrijdag 14 juni 2019 om 12:47
Hij laat je niet zomaar gaan.Vriendgedumpt schreef: ↑14-06-2019 12:28Ik voel het niet alsof ik nog een keuze had. Het was vertrekken of doodgaan van vermoeidheid. Ik ben kapot en intens moe en weet dat hij inderdaad niet verandert, of dat dat zelfs met therapie nog betekent 100 keer door die energiezuigende ruzies heen. Kan gewoon niet meer. Nu bijkomen en elkaar rust gunnen om erover heen te komen.
Hij gaat nu eerst vertellen dat dit een goed iets was, dat hij nu is veranderd. Of hij nog een kans krijgt van je om te laten zien dat hij het licht heeft gezien. Staat met bloemen en puppy ogen en Loze Beloften op de stoep.
Lukt dit niet, dan gaat hij anderen inzetten om je terug te halen. Zijn neef, broer, vriend, tante, wie dan ook zal je zeggen dat het zo zonde is dat jullie uit elkaar zijn, dat hij er slecht bij loopt, ziek is van verdriet. Alles om je weer in de helpende modus te zetten.
Hij kan ook gaan dreigen. Met zelfmoord bijvoorbeeld, als je hem werkelijk laat zitten.
Of er gebeurd Iets Heel Ergs. iets wat buiten ieders macht ligt, wat hij aangrijpt om zich door jou te laten troosten. Denk aan een zieke oma, dood van een achterverreoudnicht, of iets anders futiels wat hij volledig gaat gebruiken voor zijn gewin.
Alles om je weer in de helpende, vergevende modus te krijgen, waarvan hij precies de knopjes bij je kent.
Trap
Er
Niet
In.
Het is alleen maar te doen om de macht terug te krijgen.
vrijdag 14 juni 2019 om 12:48
Ik begrijp TO goed dat ze even niet wil praten, maar eerst weer even zichzelf wil herpakken. Eerst maar even radiostilte en daarna misschien weer eens een exitgesprek.viva-amber schreef: ↑14-06-2019 12:05Via appjes...zucht....ik denk niet dat jullie twijfelkontjes hiermee definitief van elkaar af zijn...wat een misselijkmakend laffe en kinderachtige manier om met elkaar om te gaan.
