Mannelijk bezoek (schoonvader) bij zwangerschap
vrijdag 21 juni 2019 om 12:03
Maak je niet druk. Beval je in het ziekenhuis? Dan bel je pas als je kind er is, lijkt me zo. En dan ga jij douchen en bijkomen. Als alles goed gaat, ben je echt zo weer weg uit het ziekenhuis, dus het heeft dan niet eens zin dat ze daarheen komen.
En als je thuis bevalt idem: je belt na de bevalling en dan geef je aan vanaf hoe laat iedereen welkom is. Je bent dan allang gedoucht hoor.
En als je thuis bevalt idem: je belt na de bevalling en dan geef je aan vanaf hoe laat iedereen welkom is. Je bent dan allang gedoucht hoor.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:06
Daar gaat dit topic niet over.redbulletje schreef: ↑21-06-2019 12:03Het voelt voor mij niet als steun als iemand met mij mee gaat. Ik ervaar dat als last, hoe goed bedoeld ook.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:06
vrijdag 21 juni 2019 om 12:08
Ik zou er ook helemaal niemand bij willen hebben. Behalve natuurlijk medisch personeel. En vriend.redbulletje schreef: ↑21-06-2019 12:02Ik zou beide ouders niet erbij willen. Sowieso alleen maar medisch personeel. Vind het zo ontzettend goor. Ik zou het zelf ook van niemand hoeven zien.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:10
Het gaat misschien niet over enkel een blote buik, ik kan het natuurlijk niet invullen wat het voor to werkelijk is.
Maar wat ik in dit topic denk te lezen tussen de regels door, is dat to bepaalde momenten rondom haar zwangerschap en bevalling als intiem ervaart en haar schoonvader daarvoor niet vertrouwd genoeg voelt om die intimiteit zoals zij dat voelt mee te delen.
Persoonlijk zou ik dan alles buiten eigen moeder om even in de wacht zetten.
Dat komt dan toch net wat anders over dan enkel schoonvader uitsluiten.
Maar goed, zo zou ik het dan aanpakken en daarbij ook met mijn partner bespreekbaar maken waar het compromis kan komen te liggen waarbij ik op persoonlijk ( lichamelijk) vlak mijn grenzen kan blijven leggen en waar mijn partner zijn wens om met zijn ouders te delen ook de ruimte kan nemen.
Maar wat ik in dit topic denk te lezen tussen de regels door, is dat to bepaalde momenten rondom haar zwangerschap en bevalling als intiem ervaart en haar schoonvader daarvoor niet vertrouwd genoeg voelt om die intimiteit zoals zij dat voelt mee te delen.
Persoonlijk zou ik dan alles buiten eigen moeder om even in de wacht zetten.
Dat komt dan toch net wat anders over dan enkel schoonvader uitsluiten.
Maar goed, zo zou ik het dan aanpakken en daarbij ook met mijn partner bespreekbaar maken waar het compromis kan komen te liggen waarbij ik op persoonlijk ( lichamelijk) vlak mijn grenzen kan blijven leggen en waar mijn partner zijn wens om met zijn ouders te delen ook de ruimte kan nemen.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:13
Dat is wat haar man ook zegt volgens mij. Of iedereen of niemand. Maar wel schoonmoeder en schoonzus en niet schoonpapa, ja dat is inderdaad heel naar. Dan beter niemand. Of alleen haar moeder inderdaad.consuelabananahammok schreef: ↑21-06-2019 12:10Het gaat misschien niet over enkel een blote buik, ik kan het natuurlijk niet invullen wat het voor to werkelijk is.
Maar wat ik in dit topic denk te lezen tussen de regels door, is dat to bepaalde momenten rondom haar zwangerschap en bevalling als intiem ervaart en haar schoonvader daarvoor niet vertrouwd genoeg voelt om die intimiteit zoals zij dat voelt mee te delen.
Persoonlijk zou ik dan alles buiten eigen moeder om even in de wacht zetten.
Dat komt dan toch net wat anders over dan enkel schoonvader uitsluiten.
Maar goed, zo zou ik het dan aanpakken en daarbij ook met mijn partner bespreekbaar maken waar het compromis kan komen te liggen waarbij ik op persoonlijk ( lichamelijk) vlak mijn grenzen kan blijven leggen en waar mijn partner zijn wens om met zijn ouders te delen ook de ruimte kan nemen.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:15
Dat hoef je ook niet te begrijpen, als ik het zelf maar begrijp.
Bij mijn eerste bevalling was ik slechts 17 , mijn moeder was mijn steun en toe verlaat bewaakte heel goed wat er met mij gebeurde,
Daarnaast vind ik het iets moois om dat als moeder en dochter te delen.
Mijn oudste dochter is weer bij de bevalling van haar beiden broertjes geweest.
Dat vind ze tot op de dag van vandaag nog steeds heel bijzonder en mooi dat ze daar bij is geweest.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:16
Alleen haar moeder vind ik nogal onbeschoft naar partner en diens ouders toe.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:17
Ieders keuze inderdaad. Een vriendin van me had ook haar moeder bij de bevalling en zelfs haar vader, al is die later weggegaan omdat hij er zelf niet meer bij wilde zijn.consuelabananahammok schreef: ↑21-06-2019 12:15Dat hoef je ook niet te begrijpen, als ik het zelf maar begrijp.![]()
Bij mijn eerste bevalling was ik slechts 17 , mijn moeder was mijn steun en toe verlaat bewaakte heel goed wat er met mij gebeurde,
Daarnaast vind ik het iets moois om dat als moeder en dochter te delen.
Mijn oudste dochter is weer bij de bevalling van haar beiden broertjes geweest.
Dat vind ze tot op de dag van vandaag nog steeds heel bijzonder en mooi dat ze daar bij is geweest.
Mijn moeder zou er niet bij willen zijn, en ik zou het ook niet willen.
Mijn hypothetische andere kinderen zouden ook niet bij de bevalling van hun broertjes en zusjes zijn.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:20
Maar goed, to ik denk dat je het sowieso wat meer los moet laten hoe je alles denkt te kunnen regisseren rondom en na je bevalling.
Natuurlijk is het goed om erover na te denken en het te bespreken met je partner hoe jij/ hij/ jullie het denken te willen doen.
Maar op het moment suprême kan het heel anders liggen.
Omdat je er zelf toch ineens anders in staat, of om dat het medisch gezien simpelweg anders gaat.
Je daar nu al teveel druk over maken is wellicht verspilde energie.
Natuurlijk is het goed om erover na te denken en het te bespreken met je partner hoe jij/ hij/ jullie het denken te willen doen.
Maar op het moment suprême kan het heel anders liggen.
Omdat je er zelf toch ineens anders in staat, of om dat het medisch gezien simpelweg anders gaat.
Je daar nu al teveel druk over maken is wellicht verspilde energie.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:27
Ik begrijp ook niet dat hele families bij een bevalling moeten zijn. Zelf pas bij de eerste gebeld nadat ik gehecht was (23.00), dat de volgende ochtend iedereen welkom was. Maar ik zou het als oma heel erg vinden dat ik wel welkom was en mijn man die toch net zoveel opa is niet. Ik zou dus ook niet komen, mijn man en ik zijn echt niet met elkaar vergroeid en doen veel apart, maar het voor het eerste keer zien van een kleinkind hoop ik toch echt samen te beleven. Het is wel het kind van onze zoon net zo goed als het voor jouw moeder het kind van haar dochter is. Jullie kind is net zoveel van jou als van je man alleen is hij niet in staat het lichamelijk te krijgen. Maar zonder jouw man was dit kind er ook niet geweest hij heeft dus net zoveel rechten als jij.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:30
Oh, ik denk dat veel mensen toch wel kunnen snappen dat je eigen moeder een hele speciale en intieme positie in het leven van een dochter kan hebben.
Zij ( als het goed is) is de vrouw die vanaf je geboorte altijd dicht bij je heeft gestaan, je waarschijnlijk je onzekerheden en intimiteit mee hebt gedeeld.
Je heeft geïnformeerd en heeft bij gestaan in je ontwikkeling naar vrouw zijn.
Mijn moeder staat qua vertrouwd voelen en in alles bij op mijn gemak zijn op een centimeter afstand van mij, niet mijn schoonmoeder of schoonvader ( die sowieso niet).
Dat je daarmee een kwetsbare en intieme kant wel kan delen die je niet met je schoonouders kan delen snap ik heel goed en vind ik eigenlijk ook helemaal niet onbeschoft.
En dan doel ik op bv wel,je eigen moeder bij je kunnen velen als je nog ongewassen en zwaar emotioneel in je kraambed ligt, maar niet je schoonouders.
Maar dat gaat wellicht af en toe manco in deze discussie, dat er geredeneerd wordt vanuit verschillend perspectief
vrijdag 21 juni 2019 om 12:32
Ik zou geheid ruzie krijgen met mijn moeder erbij. Ze bedoelt het altijd goed, maar ze weet altijd precies het verkeerde te doen en zeggen. Nee, dat zou niet goed gaan.
vrijdag 21 juni 2019 om 12:33
Je hebt gelijk hoor. Alleen gaat het niet alleen om de vrouw, maar ook om de man. En voor hem zijn zijn eigen ouders waarschijnlijk toch vertrouwder dan zijn schoonouders. Vandaar dat ik me afvraag waarom de vrouw dan toch belangrijker moet zijn dan de man, terwijl ze het kind samen krijgen.consuelabananahammok schreef: ↑21-06-2019 12:30Oh, ik denk dat veel mensen toch wel kunnen snappen dat je eigen moeder een hele speciale en intieme positie in het leven van een dochter kan hebben.
Zij ( als het goed is) is de vrouw die vanaf je geboorte altijd dicht bij je heeft gestaan, je waarschijnlijk je onzekerheden en intimiteit mee hebt gedeeld.
Je heeft geïnformeerd en heeft bij gestaan in je ontwikkeling naar vrouw zijn.
Mijn moeder staat qua vertrouwd voelen en in alles bij op mijn gemak zijn op een centimeter afstand van mij, niet mijn schoonmoeder of schoonvader ( die sowieso niet).
Dat je daarmee een kwetsbare en intieme kant wel kan delen die je niet met je schoonouders kan delen snap ik heel goed en vind ik eigenlijk ook helemaal niet onbeschoft.
En dan doel ik op bv wel,je eigen moeder bij je kunnen velen als je nog ongewassen en zwaar emotioneel in je kraambed ligt, maar niet je schoonouders.
Maar dat gaat wellicht af en toe manco in deze discussie, dat er geredeneerd wordt vanuit verschillend perspectief![]()
vrijdag 21 juni 2019 om 12:37
nog niets verder gelezen, maar na deze postjanneke95 schreef: ↑21-06-2019 10:40Natuurlijk is hij welkom op kraambezoek. Maar ik heb t echt over de eerste tijd na de bevalling als ik bijvoorbeeld nog niet helemaal 'opgefrist' ben en waarschijnlijk wel mijn moeder en wellicht mijn schoonmoeder erbij zou willen hebben. Nadat ik opgefrist ben zou hij vanzelfsprekend welkom zijn.
Maar je hebt dan toch weer een shirt aan en bent in die zin "decent"?
Zou het raar vinden als je hem op de gang laat staan, en helemaal t.a.v. je man.