
35 en nog nooit een relatie gehad.
zaterdag 26 mei 2007 om 17:29
Ik ben 35 en ik heb nog nooit een relatie gehad. Ik ben weleens verliefd geweest maar heb nooit echt een vriend gehad. Mannen zagen mij meer als een soort maatje waar je mee kon lachen of met wie ze moesten omgaan om zo tot mijn altijd mooiere vriendinnen te komen. Daarbij komt dat ik mezelf heel lang niet de moeite waard heb gevonden maar daar wordt al aan gewerkt. Ik probeer van mezelf te houden en zeg tegen mezelf dat ik goed ben zoals ik ben en soms lukt dat ook wel maar er zijn van die momenten zoals gisteren, ik liep te wandelen en voelde me goed en ineens kwam ik een vriendin tegen met haar kind en ik voelde me zoooo mislukt. waarom kan iedereen iemand vinden ook al is het niet voor altijd maar ik zou ook zo graag het samengevoel eens willen hebben. Ik schrijf dit omdat ik dit nog nooit heb verteld, ik kom ook over als een spontaan gezellig iemand,en niemand weet hoe ik me echt voel want ik schaam me zo en de laatste tijd krijg ik steeds meer het gevoel dat ik mislukt ben.
Ik weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen maar ik wou het zo graag eens van me afschrijven.
Ik weet ook wel dat jullie me niet kunnen helpen maar ik wou het zo graag eens van me afschrijven.
zaterdag 29 juni 2019 om 12:42
@phantast : Ik geloof wel dat bepaalde dingen zo diep kunnen zitten dat het niet of heel moeilijk te veranderen is. Bedoel je met geen familie hebben dat je ook geen ouders meer hebt en enig kind bent?
Gisteren vertelde mijn oom dat hij een speelgoedje had. Namelijk een robot. Ik zei lachend: "Oh ik dacht dat je met "speelgoedje" iets heel anders bedoelde. Mijn moeder zei: "Ach die is oversekst. Of ze komt iets tekort."
Ik vond dat antwoord nergens op slaan. Ja, ik vind het soms jammer dat ik op dat gebied niks meemaak. Maar die opmerking stond totaal los van mijn gevoel.
Gisteren vertelde mijn oom dat hij een speelgoedje had. Namelijk een robot. Ik zei lachend: "Oh ik dacht dat je met "speelgoedje" iets heel anders bedoelde. Mijn moeder zei: "Ach die is oversekst. Of ze komt iets tekort."
Ik vond dat antwoord nergens op slaan. Ja, ik vind het soms jammer dat ik op dat gebied niks meemaak. Maar die opmerking stond totaal los van mijn gevoel.

zondag 30 juni 2019 om 19:07
Ik ben niet super lelijk maar ik heb een simpel uiterlijk en daar valt weinig aan te veranderen. Ik ben nu minder "aantrekkelijk " dan pakweg een jaar of 7 geleden, niet dat ik toen een fotomodel was maar ik had wel een jong uiterlijk als een jongenslook en dat beviel mij wel. Nu heb ik een gezicht als dat van een middelbare man en dat maakt mij sowieso wel onzichtbaar voor vrouwen. Het voelt alsof mijn tijd en kansen voorbij zijn. Ik heb mijn gezicht een beetje geanalyseerd en dan zie ik eigenlijk dat de glans is verdwenen en dat mijn ogen dieper in de oogkassen liggen alsof het "babyvet"is verdwenen. Ik had tot mijn 33e een babyface en werd daardoor altijd jonger geschat en nu heb ik dat niet meer en dat uiterlijk mis ik wel. Ik word nu overal waar ik kom met meneer aangesproken, is ook logisch daar heb ik de leeftijd ook voor maar even leek het alsof ik de eeuwige jeugd bezat. Misschien heb ik er wel een probleem mee dat ik een simpel, onzichtbaar, doorsnee gezicht heb.harlekijntjes schreef: ↑29-06-2019 01:57Nooit gedacht aan plastich chirurgie?er kan tegenwoordig zoveel.
Ik voel mij helemaal geen 35, eerder 25 en dat maakt het ook lastiger om een volwassen gezicht te accepteren maar ook omdat ik waarschijnlijk altijd single ben en dat de natuur mijn lot nu beslist. Voor wat het helpt probeer ik in elk geval zo gezond mogelijk te eten. Ik ben nu bezig om van mijn cola verslaving af te kicken, 40 blikjes cola zero per week is iets teveel van het goede en dat kan er ook voor zorgen dat je huid sneller verouderd geloof ik.
zondag 30 juni 2019 om 19:14
Een 12 jaar oude post quoten dat zorgde enigszins voor een glimlach op mijn gelaat.ooitverlegen schreef: ↑29-06-2019 15:26Dit topic is van 2007 maar TO was in 2013 nog single lees ik terug. Het zou leuk zijn als ze hier toevallig leest en reageert![]()
zondag 30 juni 2019 om 19:16
Hé wat? kan je die post uit 2013 linken?ooitverlegen schreef: ↑29-06-2019 15:26Dit topic is van 2007 maar TO was in 2013 nog single lees ik terug. Het zou leuk zijn als ze hier toevallig leest en reageert![]()
zondag 30 juni 2019 om 19:25
Vergeet niet dat er ook veel vrouwen zijn die vallen op een volwassen gezicht. Ik vind jongetjesachtig juist weer niks. Je uiterlijk kan op allerlei verschillende manieren sprankelen en opvallen. Ik vind het zo jammer dat jij wil ‘opgeven.’ Lijkt me leuk voor je als je toch nog wat ervaringen kan opdoen.phantast schreef: ↑30-06-2019 19:07Ik ben niet super lelijk maar ik heb een simpel uiterlijk en daar valt weinig aan te veranderen. Ik ben nu minder "aantrekkelijk " dan pakweg een jaar of 7 geleden, niet dat ik toen een fotomodel was maar ik had wel een jong uiterlijk als een jongenslook en dat beviel mij wel. Nu heb ik een gezicht als dat van een middelbare man en dat maakt mij sowieso wel onzichtbaar voor vrouwen. Het voelt alsof mijn tijd en kansen voorbij zijn. Ik heb mijn gezicht een beetje geanalyseerd en dan zie ik eigenlijk dat de glans is verdwenen en dat mijn ogen dieper in de oogkassen liggen alsof het "babyvet"is verdwenen. Ik had tot mijn 33e een babyface en werd daardoor altijd jonger geschat en nu heb ik dat niet meer en dat uiterlijk mis ik wel. Ik word nu overal waar ik kom met meneer aangesproken, is ook logisch daar heb ik de leeftijd ook voor maar even leek het alsof ik de eeuwige jeugd bezat. Misschien heb ik er wel een probleem mee dat ik een simpel, onzichtbaar, doorsnee gezicht heb.
Ik voel mij helemaal geen 35, eerder 25 en dat maakt het ook lastiger om een volwassen gezicht te accepteren maar ook omdat ik waarschijnlijk altijd single ben en dat de natuur mijn lot nu beslist. Voor wat het helpt probeer ik in elk geval zo gezond mogelijk te eten. Ik ben nu bezig om van mijn cola verslaving af te kicken, 40 blikjes cola zero per week is iets teveel van het goede en dat kan er ook voor zorgen dat je huid sneller verouderd geloof ik.
zondag 30 juni 2019 om 19:55
Dat zit nogal complex in elkaar, nee ik ben geen enig kind. Ik heb een zusje die succesvol is, ze is directrice van een school, heeft een vriend en heeft 2 jonge gezonde dochters. Echter wil zij op geen enkele wijze contact met mij. Het is complex en heel apart. Stel ik bezoek mijn vader wat ik overigens zeer zelden doe en mocht mijn zus daar ook zijn dan begroeten we elkaar niet, we doen net alsof we beide niet bestaan. We negeren elkaar compleet. Zonder dat er ooit ruzie is geweest, nu weet ik wel dat zij mij loser vind en dat kan best de reden zijn bovendien was en is ze heel erg arrogant, dit mag ze ook zijn want ze is knap. Ja ik hoorde vroeger vaker deze opmerkingen" hoe kan het dat je zusje zo knap is en jij zo lelijk?" Mocht haar vriend er ook bij zijn, waar ik ook tegenop kijk zowel letterlijk als figuurlijk, hij is lang 1.88 of zo, heeft zwart haar en blauwe ogen en een goede uitstraling daar kan ik dus wel gewoon goed mee opschieten, eigenlijk lijken we behoorlijk op elkaar qua karakter met als verschil dat hij het geluk heeft dat hij knap is en dat alles qua uiterlijk mee zit bij hem. Ik snap zelf niet waarom hij nog bij mijn zusje blijft, ze is altijd keihard tegen hem, loopt hem altijd af te zeiken zonder echt goede reden. Mijn zus is keihard , onvriendelijk en meedogenloos precies de eigenschappen dat je ver kunnen brengen in het leven.hondenmens schreef: ↑29-06-2019 12:42@phantast : Ik geloof wel dat bepaalde dingen zo diep kunnen zitten dat het niet of heel moeilijk te veranderen is. Bedoel je met geen familie hebben dat je ook geen ouders meer hebt en enig kind bent?
Gisteren vertelde mijn oom dat hij een speelgoedje had. Namelijk een robot. Ik zei lachend: "Oh ik dacht dat je met "speelgoedje" iets heel anders bedoelde. Mijn moeder zei: "Ach die is oversekst. Of ze komt iets tekort."
Ik vond dat antwoord nergens op slaan. Ja, ik vind het soms jammer dat ik op dat gebied niks meemaak. Maar die opmerking stond totaal los van mijn gevoel.
Maar de keren dat ik haar vriend zie dan praten we altijd normaal tegen elkaar maar toch hangt er altijd zo'n sfeertje van dat ik mentaal niet helemaal in orde ben en dat hij daar van op de hoogte is gebracht door anderen. Met mannen kan ik vaak goed overweg, maar vrouwen moeten mij simpelweg niet, ik ben onzichtbaar, onaantrekkelijk en noem maar op. Ik denk wel eens dat ik alles tegen heb wat er mogelijk is aslof het klimaat en omstandigheden helemaal de juiste zijn zoals onze aarde zich ook precies op de juiste plek bevindt in het zonnestelsel en dat alle omstandigheden de juiste zijn voor leven. Uiterlijk = onvoldoende, zelfvertrouwen = onvoldoende, persoonlijkheid = onvoldoende , intelligentie = onvoldoende,- talenten = onvoldoende. uitstraling = onvoldoende. Probeer er iets aan te veranderen? zonnen? = onmogelijk, mijn huid is type 0 dat binnen 2 seconde verbrand in de zon. Ik ben een semi ginger zoals ik het zelf noem. Indoors heb ik donkerblond haar maar zodra er daglicht bij komt lijk ik roodharig. En mensen merken dat vaak op. Discriminatie ondervond ik al op jonge leeftijd, op de basisschool al werd wel eens geroepen van "wat ben jij wit zeg" Ik heb mij er nooit iets van aangetrokken maar blijkbaar zijn er heel wat mensen die altijd even dit soort opmerkingen moeten maken" zo jij bent wit zeg, jij moet zeker nog op vakantie gaan dit jaar? " "hee jij hebt iets van rood in je haar" Maar ik vind zelf dat mijn haar gewoon donkerblond is van nature dat door de uv straling rood kleurt in het zonlicht. Ik heb de huidtype dat bij een roodharige of ginger past maar mijn haar - of wat er nog van over is is donkerblond, maar er zit ook iets van rood in mijn baard als ik het zou laten groeien.
Maar in mijn familie wordt er vooral gezwegen, ik heb mijzelf teruggetrokken, de meeste familieleden heb ik al zeker 20 jaar niet meer gezien. Ik heb zeker 6 nichtjes die twintigers zijn en die durf ik zeer zeker niet onder ogen te komen. Ik kom eigenlijk uit een familie waar de mensen eigenlijk gewoon knap zijn. Ik heb dan de pech dat mijn vader zwart haar had en mijn moeder een fullblown ginger was en die combinatie kan vreemd en negatief uitpakken. Je kan een kind produceren zoals in mijn situatie dat extreem lichte huid heeft maar met donker haar waardoor je een look krijgt alsof je er altijd ziek uitziet. Zowel mijn ouders en zusje waren in hun jeugd uitermate knap. Ik zal wel genen hebben van mijn voorouders ofzo.
zondag 30 juni 2019 om 20:03
@hondenmens
Ach ja mensen maken heel vaak lompe ondoordachte opmerkingen , ik negeer het gewoon.
Maar door zo'n opmerking zou ik zelf ook wel aan mijn eigen situatie denken dat het inderdaad niet fijn is om niks te ervaren op dat gebied... maar that's life... als ik het kon veranderen had ik het al gedaan. Ik was mij er vanaf mijn 18e al van bewust dat ik maagd zou blijven mocht er niet iets drastisch veranderen. Natuurlijk heb ik wel dingen geprobeerd, ander kapsel, sporten, proberen zelfvertrouwen te kweken, letten op mijn houding maar ik kwam tot de conclusie dat de perceptie dat leeftijdsgenoten van mij hadden altijd negatief was namelijk dat ik eruit zag alsof ik ziek was of als een nerd dat zijn zolderkamer nooit verlaat. Het is akelig en vervelend als je de eigenschap bezit dat mensen kan lezen en dat je kan aanvoelen hoe anderen over je denken en dat dit echt niet ingebeeld is. Lichaamstaal kan veel verraden.
Ik krijg bij jou het gevoel dat je niet kansloos bent, ik heb de indruk dat het met jouw looks wel goed zit en dat er misschien nog iets kan gebeuren.
Maar ik ben ook wel tot de conclusie gekomen dat we minder zeldzaam zijn dan ik aanvankelijk altijd dacht.
Even wat quotes:
The sadness of living without sex
Robert: I am 61 and still waiting and I am probably too late to start now. I have always been too worried about being laughed at and ridiculed. I finally realised I was unlikely to get anywhere when turned down by a prostitute when in my 30s.
I particularly hate comments like: "It's overrated, you aren't missing out on much"; "You can't miss what you've never had"; "Never had a woman! What are you gay?" If I thought it still possible I wouldn't know how to find or approach a woman. While I would still like to lose my virginity it is the physical affection I miss most.
Joy: Reading this story, I felt many emotions. I recognised myself, as it is the story of my life in many ways. Only, I am female and 35. I have never even kissed a guy, never been on a date. What I would like to say is that people like me are not as rare as one might think. Popular culture will have you believe that everyone has a love life, and that is simply not true. Another thing to note is that no-one goes around telling people, "Hey I'm in my 30s and still wonder what kissing feels like." On the other hand, people who do have a boyfriend/girlfriend, or are actively dating, are usually quite vocal about it. This adds to the impression that everyone dates. A part of the story I can strongly identify with is the strong sense of shame. I used to live in constant fear that people would find out that I have no dating experience. I felt I was living with a deep, dark secret. But as I got older I stopped caring about what people think.
Alex: I lost my "virginity" - (a woman loses her virginity, I suggest - a man just has penetrative sex for the first time, but that's another story) with a prostitute at the age of 47. I can relate to Joseph's account of first-time sex - far from being fumbling and unsatisfactory it was actually really good.
I have suffered, and am suffering, all my life from debilitating love shyness, which has completely ruined any chances I may have had of having a satisfying and intimate family life and fathering any children. I've no doubt that love shyness is a real condition and is not simply a part of social anxiety disorder. I can be quite brave in many social situations but if there is someone I fancy I am completely clueless as to what to do to take it to the next level. It is as if some power has hijacked your brain and your desires and just wants you to stay where you are - single and lonely.
I am pleased for Joseph that he overcame his shyness and at least enjoyed a relationship for part of his life. Many do not achieve this.
source: https://www.bbc.com/news/stories-44143003
Ach ja mensen maken heel vaak lompe ondoordachte opmerkingen , ik negeer het gewoon.
Maar door zo'n opmerking zou ik zelf ook wel aan mijn eigen situatie denken dat het inderdaad niet fijn is om niks te ervaren op dat gebied... maar that's life... als ik het kon veranderen had ik het al gedaan. Ik was mij er vanaf mijn 18e al van bewust dat ik maagd zou blijven mocht er niet iets drastisch veranderen. Natuurlijk heb ik wel dingen geprobeerd, ander kapsel, sporten, proberen zelfvertrouwen te kweken, letten op mijn houding maar ik kwam tot de conclusie dat de perceptie dat leeftijdsgenoten van mij hadden altijd negatief was namelijk dat ik eruit zag alsof ik ziek was of als een nerd dat zijn zolderkamer nooit verlaat. Het is akelig en vervelend als je de eigenschap bezit dat mensen kan lezen en dat je kan aanvoelen hoe anderen over je denken en dat dit echt niet ingebeeld is. Lichaamstaal kan veel verraden.
Ik krijg bij jou het gevoel dat je niet kansloos bent, ik heb de indruk dat het met jouw looks wel goed zit en dat er misschien nog iets kan gebeuren.
Maar ik ben ook wel tot de conclusie gekomen dat we minder zeldzaam zijn dan ik aanvankelijk altijd dacht.
Even wat quotes:
The sadness of living without sex
Robert: I am 61 and still waiting and I am probably too late to start now. I have always been too worried about being laughed at and ridiculed. I finally realised I was unlikely to get anywhere when turned down by a prostitute when in my 30s.
I particularly hate comments like: "It's overrated, you aren't missing out on much"; "You can't miss what you've never had"; "Never had a woman! What are you gay?" If I thought it still possible I wouldn't know how to find or approach a woman. While I would still like to lose my virginity it is the physical affection I miss most.
Joy: Reading this story, I felt many emotions. I recognised myself, as it is the story of my life in many ways. Only, I am female and 35. I have never even kissed a guy, never been on a date. What I would like to say is that people like me are not as rare as one might think. Popular culture will have you believe that everyone has a love life, and that is simply not true. Another thing to note is that no-one goes around telling people, "Hey I'm in my 30s and still wonder what kissing feels like." On the other hand, people who do have a boyfriend/girlfriend, or are actively dating, are usually quite vocal about it. This adds to the impression that everyone dates. A part of the story I can strongly identify with is the strong sense of shame. I used to live in constant fear that people would find out that I have no dating experience. I felt I was living with a deep, dark secret. But as I got older I stopped caring about what people think.
Alex: I lost my "virginity" - (a woman loses her virginity, I suggest - a man just has penetrative sex for the first time, but that's another story) with a prostitute at the age of 47. I can relate to Joseph's account of first-time sex - far from being fumbling and unsatisfactory it was actually really good.
I have suffered, and am suffering, all my life from debilitating love shyness, which has completely ruined any chances I may have had of having a satisfying and intimate family life and fathering any children. I've no doubt that love shyness is a real condition and is not simply a part of social anxiety disorder. I can be quite brave in many social situations but if there is someone I fancy I am completely clueless as to what to do to take it to the next level. It is as if some power has hijacked your brain and your desires and just wants you to stay where you are - single and lonely.
I am pleased for Joseph that he overcame his shyness and at least enjoyed a relationship for part of his life. Many do not achieve this.
source: https://www.bbc.com/news/stories-44143003
zondag 30 juni 2019 om 20:34
Ik heb het al opgegeven, zowel gevoelsmatig als qua verstand. Eerder was het alleen het verstand dat aangaf dat het tijd was om mij erbij neer te leggen, dus het was vooral een gevoel tegen verstand kwestie en dat duurde een hele poos. Ik ben nu 35 jaar en moet er voor altijd mee zien te dealen dat ik qua relaties en seksualiteit alles heb overgeslagen. Ik ben ben bang voor vrouwen, echt bang, ik ben al afgewezen bij de eerste blik die ze tonen.Sjulia schreef: ↑30-06-2019 19:25Vergeet niet dat er ook veel vrouwen zijn die vallen op een volwassen gezicht. Ik vind jongetjesachtig juist weer niks. Je uiterlijk kan op allerlei verschillende manieren sprankelen en opvallen. Ik vind het zo jammer dat jij wil ‘opgeven.’ Lijkt me leuk voor je als je toch nog wat ervaringen kan opdoen.
Wat ook wel opvalt is dat vanaf deze leeftijd alle ellende die je hebt ervaren in de jongere jaren zich echt kan aftekenen in je gelaat en uitstraling. Ik vind dat ik eruit zie als een soort Stalin - man van staal. De woede is af te lezen in mijn ogen, Misschien ongepast maar ik zie een uitstraling dat ik bij Hitler bijvoorbeeld ook zie en bedoel ik deze foto http://i63.tinypic.com/348sugk.jpg, als dat van een gehard leven.
Daar ik er in mijn jongere jaren lief, en onschuldig uitzag.
zondag 30 juni 2019 om 20:58
Haha. ‘Misschien ongepast’ *insert* foto van Hilter. Kijk, ik wil niet zeggen dat dingen inbeeld, maar ik denk wel dat je uitvergroot. Ik durf wel te stellen dat jij geen positief zelfbeeld hebt, en wanneer je dat niet hebt is het uiteindelijk moeilijk realistische inschattingen te maken. Onzekerheid door gebrek aan ervaring, wat je als bevestiging ziet. Die hardheid die je voelt en daardoor uitstraalt is ook weer te veranderen wanneer je je anders voelt. Ik geloof trouwens niet dat jij het gevoelsmatig hebt afgesloten, want als dat zo is, waarom heb je dan nog angst voor vrouwen? Achter angst zit vaak een wens, een behoefte.phantast schreef: ↑30-06-2019 20:34Ik heb het al opgegeven, zowel gevoelsmatig als qua verstand. Eerder was het alleen het verstand dat aangaf dat het tijd was om mij erbij neer te leggen, dus het was vooral een gevoel tegen verstand kwestie en dat duurde een hele poos. Ik ben nu 35 jaar en moet er voor altijd mee zien te dealen dat ik qua relaties en seksualiteit alles heb overgeslagen. Ik ben ben bang voor vrouwen, echt bang, ik ben al afgewezen bij de eerste blik die ze tonen.
Wat ook wel opvalt is dat vanaf deze leeftijd alle ellende die je hebt ervaren in de jongere jaren zich echt kan aftekenen in je gelaat en uitstraling. Ik vind dat ik eruit zie als een soort Stalin - man van staal. De woede is af te lezen in mijn ogen, Misschien ongepast maar ik zie een uitstraling dat ik bij Hitler bijvoorbeeld ook zie en bedoel ik deze foto http://i63.tinypic.com/348sugk.jpg, als dat van een gehard leven.
Daar ik er in mijn jongere jaren lief, en onschuldig uitzag.
zondag 30 juni 2019 om 23:03
Ik werd absoluut geraakt door deze Godin: https://youtu.be/r7xLfeTytns
maandag 1 juli 2019 om 22:15
Je kunt op haar forumnaam klikken en dan: Alle reacties, dan lees je de laatste berichten en daar staat het wel tussen.
Je hebt interessante dingen verteld zoals over je zus en die vriend, ik heb het gewoon aandachtig gelezen. Het draagt allemaal bij aan.
dinsdag 2 juli 2019 om 09:59
Er wordt gezegd dat ik doe aan extreme zelfvernietiging daar kan ik mij wel in vinden, het leven is zwaarder als je jezelf echt haat en echt walgt van jezelf.ooitverlegen schreef: ↑01-07-2019 22:15Je kunt op haar forumnaam klikken en dan: Alle reacties, dan lees je de laatste berichten en daar staat het wel tussen.
Je hebt interessante dingen verteld zoals over je zus en die vriend, ik heb het gewoon aandachtig gelezen. Het draagt allemaal bij aan.
zaterdag 6 juli 2019 om 23:26
Misschien heb ik wel een soort van kwade uitstraling omdat ik nooit geleefd heb en enkel heb overleeft in al die jaren. Misschien draagt dit ook bij aan het probleem.
Een ding is zeker ik heb geen vrolijke levenslustige uitstraling. Hierbij eenmalig een foto van mij : http://nl.tinypic.com/view.php?pic=jfw7 ... SERZugzZaQ
Ben ook niet bepaald een klein persoon qua fysiek, mensen halen het iig niet in hun hoofd om grappen met mij uit te halen en eigenlijk bevalt mij dit wel daar ik vroeger een slangenmens was van een kilo of 50 en werd gezien als makkelijke slachtoffer.
Er zit eigenlijk geen enkele dag meer tussen dat ik mij goed voel, ik voel mij altijd kut en volgens mij heb ik een leeftijd bereikt dat je gezichtsuitdrukking ook echt zo blijf staan zoals hoe je je voelt.
Een ding is zeker ik heb geen vrolijke levenslustige uitstraling. Hierbij eenmalig een foto van mij : http://nl.tinypic.com/view.php?pic=jfw7 ... SERZugzZaQ
Ben ook niet bepaald een klein persoon qua fysiek, mensen halen het iig niet in hun hoofd om grappen met mij uit te halen en eigenlijk bevalt mij dit wel daar ik vroeger een slangenmens was van een kilo of 50 en werd gezien als makkelijke slachtoffer.
Er zit eigenlijk geen enkele dag meer tussen dat ik mij goed voel, ik voel mij altijd kut en volgens mij heb ik een leeftijd bereikt dat je gezichtsuitdrukking ook echt zo blijf staan zoals hoe je je voelt.
anoniem_379598 wijzigde dit bericht op 06-07-2019 23:33
40.95% gewijzigd
zaterdag 6 juli 2019 om 23:31
Phantast, als jij dat echt bent zou ik je omschrijven als mooie man. Ik zou zelfs een flirt inzetten wanneer ik je op straat zou tegenkomen. Misschien heb je wel bdd. Er is NIKS mis met je uiterlijk, alleen met je zelfbeeld. Ik meen het oprecht, anders zou ik gewoon geen reactie hebben achtergelaten.
zaterdag 6 juli 2019 om 23:56
Natuurlijk ben ik dat, letterlijk 10 minuten geleden gemaakt. Ik zie er onopvallend uit dus ik denk niet dat er snel geflirt zou worden, ik heb het gevoel dat ik daar ook wel te oud voor ben inmiddels. Ik voel mij echt middelbaar, heb geen bewijsdrang meer, een lage seksdrive, ik hang liever op de bank dan dat ik iets onderneem, voor mij hoeft het niet meer zo nodig. En ja ik ben dus maagd op elk vlak. Ik denk ook dat ik inmiddels liever alleen blijf maar dat ik er van baal dat ik nooit 1 date heb weten te krijgen of een eerste zoen toen ik nog jong was. Dus ik blijf voor altijd het gevoel houden dat er iets ernstigs mis is met mij. Letterlijk alle oud klasgenoten van mij hebben relaties en de meeste ook kinderen als ik hun Facebook pagina's bezoek. En ik zie ook dat ze een vrolijkere uitstraling hebben., Natuurlijk is het maar een moment opname, maar in algemene zin kan je zien dat ze levensvreugde uitstralen, iets dat ik bij mijzelf totaal mis. het voel alsof ik elke dag moet overleven zonder dat er ooit iets positiefs gebeurd. En ik word alleen maar woester, kwader , hatelijker net als een soort uitstraling dat Hitler had.Sjulia schreef: ↑06-07-2019 23:31Phantast, als jij dat echt bent zou ik je omschrijven als mooie man. Ik zou zelfs een flirt inzetten wanneer ik je op straat zou tegenkomen. Misschien heb je wel bdd. Er is NIKS mis met je uiterlijk, alleen met je zelfbeeld. Ik meen het oprecht, anders zou ik gewoon geen reactie hebben achtergelaten.
zondag 7 juli 2019 om 00:11
Ik val midden in dit topic, hier en daar wat gelezen. Maar @phantast, ik zag net je foto en geloof me, je bent verre van lelijk. Ook ik zou je eerder knap noemen. En ik zag ook gewoon een jonge man. Niets middelbaar aan. Ik vind het zo jammer dat je zo met jezelf in de knoop zit dat je jezelf niet ziet zoals je bent. Echt eeuwig zonde en triest. Het probleem zit in je hoofd. En met dat probleem in je hoofd bewerkstellig je die negatieve uitstraling en volgt er een kettingreactie. Ik snap dat het iets is wat je zelf niet wilt en niet voor gekozen hebt. Maar ik vind het zo jammer voor je
♥
zondag 7 juli 2019 om 00:49
zondag 7 juli 2019 om 01:05
phantast
Je ziet er gewoon goed uit. ik schrik ervan dat je jezelf zo ziet. Ik snap wel wat je bedoelt met dat je gezicht in 1 bepaalde blik kan blijven staan. In dit geval denk ik dat hij zo staat om dat je ontevreden bent over jezelf. Eerlijk dat straal je ook uit.
Hoe vaak mensen ook zeggen dat je er goed uit ziet, dat gaat niet voor je werken als je al zo diep in je gevoelens zit. Enige wat helpt is dat je het zelf ook gaat in zien.
Niemand zal zich zo mogen voelen als jij je nu voelt. Je bent het zeker waard en pas 35. Denk in mogelijkheden. Leg je niet ergens bij neer maar ga voor dingen. Overigens versieren is sowieso overrated, vaak doen mensen zich beter voor dan ze zijn( misschien je zus ook wel?) . Met flirten is niks mis maar ga gewoon gesprekjes aan, toon interesse in de ander. De rest komt echt vanzelf.
Ik ben zelf jaren single geweest. Dacht altijd, waarom vind niemand mij leuk? Ben ik het niet waard? Later begon ik mezelf ook lelijk te vinden, omdat niemand me zag staan. Het probleem was niet dat niemand mij zag staan, het probleem was dat ik me niet liet zien, zoals ik zou willen dat men mij zag. Ik zag een leuk en lief persoon maar ik stelde me niet open. Ik ging helemaal op in mezelf, en waarom anderen mij niet zouden zien staan. Dit gevoel gun ik niemand. Hoe meer ik aan die dingen dacht, hoe depressiever ik me voelde. Ik ben vroeger gepest, waarschijnlijk zit daar natuurlijk nog een stukje bij waarom ik mezelf ook minder goed durfde te laten zien.
Als ik dan terugkijk op foto's van vroeger denk ik nu, goh dat je je daar druk om maakte joh.
De enige die het tij kan keren ben je echt zelf, no matter what wij ook zeggen, je moet het zelf inzien. Praten met een professional kan je helpen. Als dat je ding is, je kan het ook zelf, zoals k heb gedaan. Er zijn echt manieren en de sleutel ligt bij jezelf( hoe zweverig het ook klinkt).
Het komt echt goed en wens je zeker veel succes, niet opgeven, nooit doen!
Zodra je opgeeft, lezen mensen dat af aan je gezicht en lichaamstaal en dat is dus ook verre van wat jij wil.
Je ziet er gewoon goed uit. ik schrik ervan dat je jezelf zo ziet. Ik snap wel wat je bedoelt met dat je gezicht in 1 bepaalde blik kan blijven staan. In dit geval denk ik dat hij zo staat om dat je ontevreden bent over jezelf. Eerlijk dat straal je ook uit.
Hoe vaak mensen ook zeggen dat je er goed uit ziet, dat gaat niet voor je werken als je al zo diep in je gevoelens zit. Enige wat helpt is dat je het zelf ook gaat in zien.
Niemand zal zich zo mogen voelen als jij je nu voelt. Je bent het zeker waard en pas 35. Denk in mogelijkheden. Leg je niet ergens bij neer maar ga voor dingen. Overigens versieren is sowieso overrated, vaak doen mensen zich beter voor dan ze zijn( misschien je zus ook wel?) . Met flirten is niks mis maar ga gewoon gesprekjes aan, toon interesse in de ander. De rest komt echt vanzelf.
Ik ben zelf jaren single geweest. Dacht altijd, waarom vind niemand mij leuk? Ben ik het niet waard? Later begon ik mezelf ook lelijk te vinden, omdat niemand me zag staan. Het probleem was niet dat niemand mij zag staan, het probleem was dat ik me niet liet zien, zoals ik zou willen dat men mij zag. Ik zag een leuk en lief persoon maar ik stelde me niet open. Ik ging helemaal op in mezelf, en waarom anderen mij niet zouden zien staan. Dit gevoel gun ik niemand. Hoe meer ik aan die dingen dacht, hoe depressiever ik me voelde. Ik ben vroeger gepest, waarschijnlijk zit daar natuurlijk nog een stukje bij waarom ik mezelf ook minder goed durfde te laten zien.
Als ik dan terugkijk op foto's van vroeger denk ik nu, goh dat je je daar druk om maakte joh.
De enige die het tij kan keren ben je echt zelf, no matter what wij ook zeggen, je moet het zelf inzien. Praten met een professional kan je helpen. Als dat je ding is, je kan het ook zelf, zoals k heb gedaan. Er zijn echt manieren en de sleutel ligt bij jezelf( hoe zweverig het ook klinkt).
Het komt echt goed en wens je zeker veel succes, niet opgeven, nooit doen!
Zodra je opgeeft, lezen mensen dat af aan je gezicht en lichaamstaal en dat is dus ook verre van wat jij wil.
Say it like you mean it.
zondag 7 juli 2019 om 10:42
Je schrijft precies waarin jouw probleem zit; Eigenwaarde/ zelfbeeld. Heel mooi dat we nu een echt beeld van je hebben want mijn eerste impuls/ gedachte lijkt op die van Sjulia, is hij dat echt? Helemaal met haar eens dat er niets mis is met hoe je eruit ziet!
Maar het is tegelijk ook geen verrassing want van alle eerdere forum topics (andere fora) waar een man met hetzelfde doel een foto plaatst blijkt het alle keren zeker niet aan het uiterlijk te liggen.
Maar goed, het is een statische foto en wat natuurlijk ontbreekt is de lichaamstaal en interactie in real life. Uitstraling zit daarin en is de som van je levenservaring en gevoel waarmee je in je vel zit. Hoewel niet gemakkelijk zijn dat wel dingen die te veranderen zijn.

zondag 7 juli 2019 om 18:43