Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
vrijdag 2 augustus 2019 om 14:19
Pink, wat lees ik toch telkens enorm veel liefde uit je berichten, en wat ben je een enorm sterke vrouw. Ik ken je niet eens, maar wil toch zeggen dat ik enorm trots op je ben. En natuurlijk mag je boos zijn op het leven, het is ook gewoon fucking oneerlijk dat jouw Edwin er niet meer is!
voor jou
voor jou
The eyes are useless when the mind is blind.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:14
Lief al jullie berichtjes nog steeds
Ik had vannacht een nare droom. Ik droomde dat ik op bezoek ging bij Edwin in het ziekenhuis. Ik pakte zijn hand maar hij trok hem gelijk terug, hij herkende mij niet en hij raakte helemaal in paniek. Dat was helemaal niet leuk!
Ik zit nog niet in het nieuwe huisje, ik ga zondag over. Ik heb vandaag een eethoek gekocht! Ik had Edwin voor zijn overlijden meegenomen in dat proces, we kunnen maar een klein tafeltje kwijt, dus we hadden maar keus uit 2 tafels bij onze favoriete woonwinkel. Edwin vond de eerste tafel gelijk geweldig, robuust, mooi gelakt hout en ijzeren poten. Tweede tafel vond ik wat handiger en is wat zachter qua stijl, dus mijn voorkeur ging daarnaar uit. Edwin vond die ook wel mooi dus we zouden voor die tafel gaan. Kom ik vandaag weer in de winkel om die tafel te kopen, hebben ze hem niet meer in de kleine maat! Dus ik heb uiteindelijk toch de tafel gekocht die Edwin helemaal leuk vond. Aan de ene kant ben ik daar wel heel blij om, ik neem de tafel die Edwin juist wilde, maar aan de andere kant ... hij zal het nooit meer kunnen zien, en hij weet ook niet eens dat ik uiteindelijk voor deze tafel ben gegaan. Tafel en stoelen zullen pas eind oktober leverbaar zijn, dus dat duurt nog wel even. Kan niet wachten om het in ons huis te zien!
Morgen wil ik nog wat plantjes kopen. Ik heb foto’s naar Edwin gestuurd vlak na de verhuizing waarbij hij zei: helemaal leuk, wat plantjes erbij en zo bewoonbaar. Dus die plantjes gaan er komen!
Ik heb vandaag mijn werk aan de telefoon gehad. Ze wilden weten hoe ik het zag mbt wanneer ik weer wil werken. Ik had van de week gezegd dat regelmaat wel weer fijn is dus misschien volgende week weer langzaam opbouwen. Maar ik weet niet of ik dat nu nog steeds zie zitten. Ik ben bang dat als ik zondag mijn eerste nacht in het nieuwe huis heb, dat dat me enorm zwaar zal vallen, en dat dan pas de impact zichtbaar is voor me. Dan ben ik echt helemaal alleen. Maar mijn werk zit nogal omhoog vanwege vakantie periode. Heb dus gezegd dat ik het wel wil proberen, maar als ik me maandagochtend kut voel, dat ik dan niet kom. Ik denk dat als ik in het nieuwe huis zit, dat het dan pas allemaal begint voor me.
Ik had vannacht een nare droom. Ik droomde dat ik op bezoek ging bij Edwin in het ziekenhuis. Ik pakte zijn hand maar hij trok hem gelijk terug, hij herkende mij niet en hij raakte helemaal in paniek. Dat was helemaal niet leuk!
Ik zit nog niet in het nieuwe huisje, ik ga zondag over. Ik heb vandaag een eethoek gekocht! Ik had Edwin voor zijn overlijden meegenomen in dat proces, we kunnen maar een klein tafeltje kwijt, dus we hadden maar keus uit 2 tafels bij onze favoriete woonwinkel. Edwin vond de eerste tafel gelijk geweldig, robuust, mooi gelakt hout en ijzeren poten. Tweede tafel vond ik wat handiger en is wat zachter qua stijl, dus mijn voorkeur ging daarnaar uit. Edwin vond die ook wel mooi dus we zouden voor die tafel gaan. Kom ik vandaag weer in de winkel om die tafel te kopen, hebben ze hem niet meer in de kleine maat! Dus ik heb uiteindelijk toch de tafel gekocht die Edwin helemaal leuk vond. Aan de ene kant ben ik daar wel heel blij om, ik neem de tafel die Edwin juist wilde, maar aan de andere kant ... hij zal het nooit meer kunnen zien, en hij weet ook niet eens dat ik uiteindelijk voor deze tafel ben gegaan. Tafel en stoelen zullen pas eind oktober leverbaar zijn, dus dat duurt nog wel even. Kan niet wachten om het in ons huis te zien!
Morgen wil ik nog wat plantjes kopen. Ik heb foto’s naar Edwin gestuurd vlak na de verhuizing waarbij hij zei: helemaal leuk, wat plantjes erbij en zo bewoonbaar. Dus die plantjes gaan er komen!
Ik heb vandaag mijn werk aan de telefoon gehad. Ze wilden weten hoe ik het zag mbt wanneer ik weer wil werken. Ik had van de week gezegd dat regelmaat wel weer fijn is dus misschien volgende week weer langzaam opbouwen. Maar ik weet niet of ik dat nu nog steeds zie zitten. Ik ben bang dat als ik zondag mijn eerste nacht in het nieuwe huis heb, dat dat me enorm zwaar zal vallen, en dat dan pas de impact zichtbaar is voor me. Dan ben ik echt helemaal alleen. Maar mijn werk zit nogal omhoog vanwege vakantie periode. Heb dus gezegd dat ik het wel wil proberen, maar als ik me maandagochtend kut voel, dat ik dan niet kom. Ik denk dat als ik in het nieuwe huis zit, dat het dan pas allemaal begint voor me.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:18
Hele dikke knuffel voor jou!
Ik heb je topic gevonden en ga je volgen.
vrijdag 2 augustus 2019 om 22:42
@pink rustig aan met je werk hoor. Als het lukt om te werken en het fijne afleiding geeft prima maar als je meer tijd nodig hebt, heb je daar ook gewoon recht op. Niemand is onvervangbaar.
Succes alvast zondag je eerste nachtje in jullie huis.
En een mooi verhaal van die tafel! Hij staat vast prachtig.
Succes alvast zondag je eerste nachtje in jullie huis.
En een mooi verhaal van die tafel! Hij staat vast prachtig.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:00
Gekopbloemen schreef: ↑28-07-2019 13:23Mammezel ga je alsjeblieft eerst eens inlezen in de Nederlandse wetgeving alvorens je al deze in mijn ogen nieuwsgierige en ongepaste vragen stelt.
Wat onaardig van jou.
Ik lees niets ongepast van mammezel.
Maar juist heel veel betrokkenheid!
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:28
Sorry PW voor de off topic: maar Ceylon, heb je hier wellicht een plaatje van? Het idee spreekt me aan, maar ik heb geen idee hoe ik dit voor me moet zien.Ceylon schreef: ↑31-07-2019 09:19
Qua trouwring: mijn ouders hadden van die ouderwetse, brede ringen. Mijn moeder heeft daar later kruisjes van laten maken. Mijn zus en ik hebben daar elk eentje van. Ik heb van mijn moeder de bovenste helft en van mijn vader de onderste helft. Mijn zus heeft, uiteraard, de andere helften.
Dat is open van binnen. Ik heb wel eens overwogen om daar nog wat in te laten hangen, maar uiteindelijk niet gedaan.
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:37
PW een dikke voor jou
Ergens vind ik het erg mooi dat de set met de voorkeur van jouw vriend het nu wel moest worden.
Alvast heel veel sterkte met de verhuis naar wat jullie nieuwe appartementje had moeten zijn, maar wat nu jouw nieuwe start appartement zal worden.
Voor wat betreft je werk: ben ajb ‘egoïstisch’. Ik ben nogal van de ‘je moet werken, tenzij het ècht, ècht niet anders kan’, maar in dit geval mag (moet!) je echt even aan jezelf denken.
Als weer gaan werken jou helpt: doen! Als weer gaan werken nu te zwaar is voor je: neem de tijd. Ook al is het vakantietijd, met te weinig personeel etc.
Personeelstekort is een managementprobleem. Het is niet aan jou dat ten koste van jezelf op te lossen.
Op de lange termijn help je met een tijdelijk ‘egoïstische’ werkhouding ook je werkgever, want je verkleint je kans op langdurige uitval in de toekomst.
Zorg goed voor jezelf. Sterkte!
voor jou Ergens vind ik het erg mooi dat de set met de voorkeur van jouw vriend het nu wel moest worden.
Alvast heel veel sterkte met de verhuis naar wat jullie nieuwe appartementje had moeten zijn, maar wat nu jouw nieuwe start appartement zal worden.
Voor wat betreft je werk: ben ajb ‘egoïstisch’. Ik ben nogal van de ‘je moet werken, tenzij het ècht, ècht niet anders kan’, maar in dit geval mag (moet!) je echt even aan jezelf denken.
Als weer gaan werken jou helpt: doen! Als weer gaan werken nu te zwaar is voor je: neem de tijd. Ook al is het vakantietijd, met te weinig personeel etc.
Personeelstekort is een managementprobleem. Het is niet aan jou dat ten koste van jezelf op te lossen.
Op de lange termijn help je met een tijdelijk ‘egoïstische’ werkhouding ook je werkgever, want je verkleint je kans op langdurige uitval in de toekomst.
Zorg goed voor jezelf. Sterkte!
vrijdag 2 augustus 2019 om 23:58
[quote=mammezel post_id=30199067 time=1564226559 user_id=373653]
Dan zijn wij - als Nederlandse en Belgische dames - allemaal 'kletskouskes' hé. Ik vind dat - off topic - wel een schattige nick: 'kletskouske'. En ik was halveling overtuigd dat zoiets niet in Nederland werd gezegd.
Leuk om te lezen Mammezel. Ik vind je vragen ook helemaal niet raar. Volgens mij ben jij een heel lief mens.
PW: Het is net alsof het zo heeft moeten zijn dat die ene tafel er niet is, ik denk dat je nooit spijt krijgt dat je nu Edwin zijn keus in huis krijgt.
Dan zijn wij - als Nederlandse en Belgische dames - allemaal 'kletskouskes' hé. Ik vind dat - off topic - wel een schattige nick: 'kletskouske'. En ik was halveling overtuigd dat zoiets niet in Nederland werd gezegd.
Leuk om te lezen Mammezel. Ik vind je vragen ook helemaal niet raar. Volgens mij ben jij een heel lief mens.
PW: Het is net alsof het zo heeft moeten zijn dat die ene tafel er niet is, ik denk dat je nooit spijt krijgt dat je nu Edwin zijn keus in huis krijgt.
zaterdag 3 augustus 2019 om 10:58
zaterdag 3 augustus 2019 om 11:03
Ik breek even in over het werk: misschien kun je afspreken dat je maandag eerst alleen even langskomt? Even zonder verplichtingen weer op de werkvloer zijn.
En dat je daarna, als dat oké voelt, de eerste twee weken (ik noem maar even wat) alleen halve dagen werkt. Dus wel weer in een soort ritme komen, maar niet gelijk je helemaal in je werk begraven. Dat je weet, als het even niet gaat, oké, over drie uurtjes kan ik weer naar huis. Dit alles in overleg natuurlijk!
Liever zo voorzichtig starten, dan wel gelijk volledig starten, en over een x aantal maanden toch alsnog instorten....
Heel veel sterkte
En dat je daarna, als dat oké voelt, de eerste twee weken (ik noem maar even wat) alleen halve dagen werkt. Dus wel weer in een soort ritme komen, maar niet gelijk je helemaal in je werk begraven. Dat je weet, als het even niet gaat, oké, over drie uurtjes kan ik weer naar huis. Dit alles in overleg natuurlijk!
Liever zo voorzichtig starten, dan wel gelijk volledig starten, en over een x aantal maanden toch alsnog instorten....
Heel veel sterkte
zaterdag 3 augustus 2019 om 12:53
à Viva-life22 en Kletskouske:
(Na zo een Gekopbloemen-opmerking zou iemand al aan zichzelf beginnen twijfelen en hier niks meer durven schrijven. Maar we vergeten het en doen weer gewoon verder.)
Pink, had je niet aan Edwin gevraagd als hij kon een teken te geven? Dat teken heb je nu wel,
, hij maakt nog altijd deel uit van je leven en regelt (op zijn manier dan) nog mee de inrichting van het nieuwe huisje. Deugniet!
En aangezien je nog tot eind oktober moet wachten vooraleer die eethoek is ingericht, mag je elke dag bij mij komen eten hoor!
Ahhhhh, die droom, zoiets is eng. Soms als ik een echt enge droom heb, besef ik de eerste seconden als ik wakker ben, niet dat ik aan het dromen was en ga ik met die enge droom nog héél even (wakker) verder. Ik hoop dat dat niet bij jou is, dat je onmiddellijk besefte dat het een droom was. Vreemd he, wat zich allemaal (onbewust) in een menselijke geest afspeelt en dan via onze dromen toch aan de oppervlakte komt. Voor de toekomst wens ik je zoetere dromen hoor, dit klasseer ik al onder 'nachtmerrie'. Maar wie weet is dit allemaal nodig in het verwerkingsproces.
En dan dat werken: zoals iedereen schrijft, je niet forceren (of laten forceren), doen hoe je het zelf aanvoelt. Het zal misschien niet makkelijk zijn, maar langs de andere kant kan (KAN!) jouw werk een middel zijn om niet de ganse dag te moeten denken aan de situatie waarin je nu zit.
Zondagavond tussen 10 en 11 ga ik in gedachten intens bij jou zijn om je te steunen in de 1ste nacht echt alleen. (als dat andere dames ook nog gaan doen, lig je straks met 15 vrouwen in bed!
)
Ik wens je weer sterkte, lieve Pink en jouw grootste krachtbron is de stralendste ster aan het firmament!
(Na zo een Gekopbloemen-opmerking zou iemand al aan zichzelf beginnen twijfelen en hier niks meer durven schrijven. Maar we vergeten het en doen weer gewoon verder.)
Pink, had je niet aan Edwin gevraagd als hij kon een teken te geven? Dat teken heb je nu wel,
, hij maakt nog altijd deel uit van je leven en regelt (op zijn manier dan) nog mee de inrichting van het nieuwe huisje. Deugniet!En aangezien je nog tot eind oktober moet wachten vooraleer die eethoek is ingericht, mag je elke dag bij mij komen eten hoor!
Ahhhhh, die droom, zoiets is eng. Soms als ik een echt enge droom heb, besef ik de eerste seconden als ik wakker ben, niet dat ik aan het dromen was en ga ik met die enge droom nog héél even (wakker) verder. Ik hoop dat dat niet bij jou is, dat je onmiddellijk besefte dat het een droom was. Vreemd he, wat zich allemaal (onbewust) in een menselijke geest afspeelt en dan via onze dromen toch aan de oppervlakte komt. Voor de toekomst wens ik je zoetere dromen hoor, dit klasseer ik al onder 'nachtmerrie'. Maar wie weet is dit allemaal nodig in het verwerkingsproces.
En dan dat werken: zoals iedereen schrijft, je niet forceren (of laten forceren), doen hoe je het zelf aanvoelt. Het zal misschien niet makkelijk zijn, maar langs de andere kant kan (KAN!) jouw werk een middel zijn om niet de ganse dag te moeten denken aan de situatie waarin je nu zit.
Zondagavond tussen 10 en 11 ga ik in gedachten intens bij jou zijn om je te steunen in de 1ste nacht echt alleen. (als dat andere dames ook nog gaan doen, lig je straks met 15 vrouwen in bed!
)Ik wens je weer sterkte, lieve Pink en jouw grootste krachtbron is de stralendste ster aan het firmament!
zaterdag 3 augustus 2019 om 18:46
Pink doe waar jij je goed bij voelt. Je kunt er bijvoorbeeld ook voor kiezen om maandag alleen koffie te gaan drinken en het daarna weer voor gezien te houden. Als je 's nachts nog niet goed slaapt, is het misschien juist fijner om wat later op de ochtend te beginnen en dan een halve dag te werken. Als je er überhaupt al aan toe bent om te gaan werken.
Voel je niet schuldig wanneer je er niet bent. Ze mogen juist blij zijn wanneer je er wel bent!
Voel je niet schuldig wanneer je er niet bent. Ze mogen juist blij zijn wanneer je er wel bent!
zaterdag 3 augustus 2019 om 19:00
Ik vind het nogal wat dat je werk al zo snel druk op je gaat leggen.
Als je begint dan lijkt mij het beste om dit boventallig te doen zodat je ook zonder hinder af kan zeggen of half werk kan leveren. Heel vervelend dat je werk krap zit maar in vind het geen stijl om jou daar nu (al) mee lastig te vallen.
Het kan heel goed zijn dat je het prettig vind om structuur te krijgen of te behouden uiteraard maar ik zou echt beginnen terwijl je niet ingeroosterd staat.
Het is al heftig genoeg dat je morgen overgaat naar je/jullie nieuwe huis. Veel sterkte.
Als je begint dan lijkt mij het beste om dit boventallig te doen zodat je ook zonder hinder af kan zeggen of half werk kan leveren. Heel vervelend dat je werk krap zit maar in vind het geen stijl om jou daar nu (al) mee lastig te vallen.
Het kan heel goed zijn dat je het prettig vind om structuur te krijgen of te behouden uiteraard maar ik zou echt beginnen terwijl je niet ingeroosterd staat.
Het is al heftig genoeg dat je morgen overgaat naar je/jullie nieuwe huis. Veel sterkte.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:06
Ja lieve Pink. Zo als ik het hier lees.wil iedereen je steunen.en zouden ze het liefst je verdriet stoppen.we leven zo intens met je mee.Dat we wel willen zeggen .kop op meid .het komt wel weer goed.
En nee met Edwin komt het niet meer goed.maar leef verder met je prachtige herinneringen aan hem.
Toch komt er n dag.dat je weer onbezorgd kunt lachen. En het verdriet niet meer zooo heftig voelt.
Dit is het laatste wat ik hier voor jou schrijf. Ik vergeet je niet .terwijl ik je helemaal niet ken.
Maar hoop dat je in de toekomst weer gelukkig zilt worden. Liefs Chris.
En nee met Edwin komt het niet meer goed.maar leef verder met je prachtige herinneringen aan hem.
Toch komt er n dag.dat je weer onbezorgd kunt lachen. En het verdriet niet meer zooo heftig voelt.
Dit is het laatste wat ik hier voor jou schrijf. Ik vergeet je niet .terwijl ik je helemaal niet ken.
Maar hoop dat je in de toekomst weer gelukkig zilt worden. Liefs Chris.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:08
Jouw Posts doen me altijd zo goed Mammezel! Zo lief wat je altijd schrijft. Wordt denk ik wel elke dag veel heen en weer rijden als ik elke dag bij je zou komen eten in Belgiëmammezel schreef: ↑03-08-2019 12:53à Viva-life22 en Kletskouske:
(Na zo een Gekopbloemen-opmerking zou iemand al aan zichzelf beginnen twijfelen en hier niks meer durven schrijven. Maar we vergeten het en doen weer gewoon verder.)
Pink, had je niet aan Edwin gevraagd als hij kon een teken te geven? Dat teken heb je nu wel,
En aangezien je nog tot eind oktober moet wachten vooraleer die eethoek is ingericht, mag je elke dag bij mij komen eten hoor!
Ahhhhh, die droom, zoiets is eng. Soms als ik een echt enge droom heb, besef ik de eerste seconden als ik wakker ben, niet dat ik aan het dromen was en ga ik met die enge droom nog héél even (wakker) verder. Ik hoop dat dat niet bij jou is, dat je onmiddellijk besefte dat het een droom was. Vreemd he, wat zich allemaal (onbewust) in een menselijke geest afspeelt en dan via onze dromen toch aan de oppervlakte komt. Voor de toekomst wens ik je zoetere dromen hoor, dit klasseer ik al onder 'nachtmerrie'. Maar wie weet is dit allemaal nodig in het verwerkingsproces.
En dan dat werken: zoals iedereen schrijft, je niet forceren (of laten forceren), doen hoe je het zelf aanvoelt. Het zal misschien niet makkelijk zijn, maar langs de andere kant kan (KAN!) jouw werk een middel zijn om niet de ganse dag te moeten denken aan de situatie waarin je nu zit.
Zondagavond tussen 10 en 11 ga ik in gedachten intens bij jou zijn om je te steunen in de 1ste nacht echt alleen. (als dat andere dames ook nog gaan doen, lig je straks met 15 vrouwen in bed!
Ik wens je weer sterkte, lieve Pink en jouw grootste krachtbron is de stralendste ster aan het firmament!
Over tekens geven gesproken, ik lag gisteravond in bed (op een matrasje op de grond bij mijn ouders), en ineens vanuit het niets viel er iets in de kamer. Heb gelijk gekeken en er was een tas met een kussen gevallen. Ik dacht nog: nou lieffie, als dit een teken is, is dit geen leuk teken! Ik schrok me rot! Maar als het wel een teken is... kom maar door met al die tekens schatje
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:09
Pink, ik zat vanmiddag in de tuin te werken en toen kwam deze gedachte op: is het misschien een idee om je moeder of een hele goeie vriendin te vragen om samen met jou, de 1ste nacht in het nieuwe huis te blijven slapen? Kwestie op dat moment nog wat tijdelijke steun te hebben, al is het maar van iemand die in een andere kamer ligt te slapen. Dan ben je die eerste, hele moeilijke nacht niet alleen. Natuurlijk kan niemand jouw Edwin vervangen, maar mijn hart breekt als ik denk, alleen in het nieuwe huis en alleen zonder haar Edwin.
Maar misschien redeneer jij: ik bijt door.
Rustige zondag voor morgen, Pink.
Maar misschien redeneer jij: ik bijt door.
Rustige zondag voor morgen, Pink.
zaterdag 3 augustus 2019 om 22:47
Zo, de plantjes zijn gekocht! Heb 4 plantjes gekocht waarvan 1 grote. We hadden 2 jaar geleden een mooie grote pot gekocht met een plant erin. Plant uiteindelijk dood gegaan, we zijn wel eens wezen kijken voor een nieuwe plant maar konden nooit slagen. Vandaag heb ik dus een nieuwe gekocht voor in die pot, precies dezelfde plant, alleen dan een ander kleur blad, dus ik weet zeker dat Edwin het mooi had gevonden. Plantjes heb ik gelijk naar het nieuwe huis gebracht en neergezet. Het fleurt de woning echt op, werd er gelijk blij van.
Maar toen ik in de winkel liep, werd het nummer ‘was je maar hier’ gedraaid van Bløf. Tranen stonden gelijk in mijn ogen. Want inderdaad, was je maar hier met mij plantjes aan het kopen.
Daarnaast heb ik in 1 van de verhuisdozen (die al 2 jaar in ons oude huis stond
) een nieuw fotolijstje gevonden met de tekst: ‘home is...’ dus ik ga even op zoek naar een leuke foto van Edwin en mij om erin te doen. Misschien wel een trouw foto!
Maar toen ik in de winkel liep, werd het nummer ‘was je maar hier’ gedraaid van Bløf. Tranen stonden gelijk in mijn ogen. Want inderdaad, was je maar hier met mij plantjes aan het kopen.
Daarnaast heb ik in 1 van de verhuisdozen (die al 2 jaar in ons oude huis stond
) een nieuw fotolijstje gevonden met de tekst: ‘home is...’ dus ik ga even op zoek naar een leuke foto van Edwin en mij om erin te doen. Misschien wel een trouw foto!
