Kinderen
alle pijlers
Zoon (7) diagnose PDD NOS....is dat wel zo??
maandag 30 september 2019 om 22:11
Mijn zoon van 7 heeft vandaag de diagnose autisme PDD-NOS gekregen. Ik ben stomverbaasd...Na het lezen van wat informatie over PDD NOS vind ik nog steeds niet dat dit de juiste diagnose is...ik ben zo in de war.
Wij zijn naar een orthopedagoog gegaan omdat mijn zoon erg dwars is, nooit doet wat er gevraagd wordt, aan het onderpresteren is, woedeaanvallen heeft en eigenlijk gewoon doet waar hij zelf zin in heeft. Zodra iets te moeilijk is gaat hij ertegenaan schoppen ipv aangeven dat het lastig is voor hem.
Ik vind niet dat de diagnose bij hem past omdat:
-Hij geen spraakachterstand heeft of laat was met praten
- Hij niet direct van slag is wanneer iets anders gaat
- zijn fijne motoriek goed is en hij niet onhandig is
- Hij wel vrienden heeft en daar lekker mee kan spelen.
- Hij zelf vaak kinderen ophaalt om buiten te spelen en hij ook graag bij andere kinderen thuis speelt.
- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren
- hij niet overgevoelig is voor bepaalde prikkels
- kan zich wel inleven in een ander...als ik verdrietig ben komt hij mij troosten...als iemand iets graag wil wat hij heeft deelt hij...tenzij hij in een ‘koppige bui’ is
Dingen die wel overeen kunnen komen met autisme:
- heeft woede aanvallen
- wanneer hij iemand niet goed kent is hij heel verlegen...kijkt niet snel aan...maar bij familie/vrienden enz maakt hij prima oogcontact
-voelt zich snel aangevallen bijvoorbeeld als je een grapje over hem maakt
- is erg negatief ingesteld (waarom moet mij dit nou weer overkomen...ik heb zo een pech met alles enz enz.)
- doet niet wat er van hem gevraagd word vooral wanneer hij iets te moeilijk vindt klapt hij dicht en gaat dan ipv zeggen dat hij het niet snapt moeilijk lopen doen....weigert dan te werken (in de klas)
Natuurlijk is het zo dat ieder kind anders is en het ene kind met autisme heeft misschien wel hele andere kenmerken van autisme dan het andere kind maar is het niet zo dat vooral het geen contact kunnen maken of onderhouden een van de belangrijkste kenmerken is?? Ook het van slag raken wanneer dingen anders gaan...
Dit is allemaal nog nieuw sorry als ik dingen schrijf die misschien helemaal niet kloppen.
Hoor graag van ouders met kinderen die PDD NOS hebben...kan het dat je weinig kenmerken hebt (van wat ik tot nu toe heb kunnen vinden) en toch PDD NOS blijkt te hebben??
Ik wil gewoon 100 procent zeker weten wat er aan de hand is zodat ik de juiste hulp kan aanbieden aan mijn zoon en mijn gevoel zegt gewoon dat dit het niet is...
Wij zijn naar een orthopedagoog gegaan omdat mijn zoon erg dwars is, nooit doet wat er gevraagd wordt, aan het onderpresteren is, woedeaanvallen heeft en eigenlijk gewoon doet waar hij zelf zin in heeft. Zodra iets te moeilijk is gaat hij ertegenaan schoppen ipv aangeven dat het lastig is voor hem.
Ik vind niet dat de diagnose bij hem past omdat:
-Hij geen spraakachterstand heeft of laat was met praten
- Hij niet direct van slag is wanneer iets anders gaat
- zijn fijne motoriek goed is en hij niet onhandig is
- Hij wel vrienden heeft en daar lekker mee kan spelen.
- Hij zelf vaak kinderen ophaalt om buiten te spelen en hij ook graag bij andere kinderen thuis speelt.
- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren
- hij niet overgevoelig is voor bepaalde prikkels
- kan zich wel inleven in een ander...als ik verdrietig ben komt hij mij troosten...als iemand iets graag wil wat hij heeft deelt hij...tenzij hij in een ‘koppige bui’ is
Dingen die wel overeen kunnen komen met autisme:
- heeft woede aanvallen
- wanneer hij iemand niet goed kent is hij heel verlegen...kijkt niet snel aan...maar bij familie/vrienden enz maakt hij prima oogcontact
-voelt zich snel aangevallen bijvoorbeeld als je een grapje over hem maakt
- is erg negatief ingesteld (waarom moet mij dit nou weer overkomen...ik heb zo een pech met alles enz enz.)
- doet niet wat er van hem gevraagd word vooral wanneer hij iets te moeilijk vindt klapt hij dicht en gaat dan ipv zeggen dat hij het niet snapt moeilijk lopen doen....weigert dan te werken (in de klas)
Natuurlijk is het zo dat ieder kind anders is en het ene kind met autisme heeft misschien wel hele andere kenmerken van autisme dan het andere kind maar is het niet zo dat vooral het geen contact kunnen maken of onderhouden een van de belangrijkste kenmerken is?? Ook het van slag raken wanneer dingen anders gaan...
Dit is allemaal nog nieuw sorry als ik dingen schrijf die misschien helemaal niet kloppen.
Hoor graag van ouders met kinderen die PDD NOS hebben...kan het dat je weinig kenmerken hebt (van wat ik tot nu toe heb kunnen vinden) en toch PDD NOS blijkt te hebben??
Ik wil gewoon 100 procent zeker weten wat er aan de hand is zodat ik de juiste hulp kan aanbieden aan mijn zoon en mijn gevoel zegt gewoon dat dit het niet is...
dinsdag 1 oktober 2019 om 07:17
Ik heb een zoon en een dochter met autisme en dat uit zich bij hen volkomen anders. Zoon is al heel jong gediagnosticeerd, bij dochter hebben we jaren moeten leuren voordat we zelfs maar doorverwezen werden, want men zag geen autistiform gedrag. Wij wel.
Zoon is heel leerbaar en heeft een hoog iq, heeft zichzelf een aantal mechanismen aangeleerd waardoor hij zich prima kan handhaven.
Hij gaat volgend jaar studeren, wil gaan samenwonen met zijn vriendin, kortom, de kans dat hij zich prima gaat redden is groot.
Dochter heeft een gemiddeld iq, maar er is de afgelopen tijd een test bij haar afgenomen waaruit blijkt dat haar ontwikkelingsleeftijd op het sociaal-emotionele vlak op dat van een 4-jarige ligt en haar zelfstandigheid op het vlak van een 7-jarige. Ze is ruim 12...
Maar dat maakt wel heel duidelijk waar bepaald gedrag bij haar vandaan komt. De dwarsheid, de woedeaanvallen, alleen willen doen waar ze zelf zin in heeft en ook onderpresteren, althans, gezien haar iq en leeftijd zou ze echt vaardigheden moeten hebben die ze niet laat zien. Ze is op een aantal vlakken veel en veel jonger dan haar daadwerkelijke leeftijd, dus wordt ze voortdurend overvraagd.
De kans dat zij zich later volkomen zelfstandig kan redden is een stuk kleiner dan bij haar broer.
Zoon is heel leerbaar en heeft een hoog iq, heeft zichzelf een aantal mechanismen aangeleerd waardoor hij zich prima kan handhaven.
Hij gaat volgend jaar studeren, wil gaan samenwonen met zijn vriendin, kortom, de kans dat hij zich prima gaat redden is groot.
Dochter heeft een gemiddeld iq, maar er is de afgelopen tijd een test bij haar afgenomen waaruit blijkt dat haar ontwikkelingsleeftijd op het sociaal-emotionele vlak op dat van een 4-jarige ligt en haar zelfstandigheid op het vlak van een 7-jarige. Ze is ruim 12...
Maar dat maakt wel heel duidelijk waar bepaald gedrag bij haar vandaan komt. De dwarsheid, de woedeaanvallen, alleen willen doen waar ze zelf zin in heeft en ook onderpresteren, althans, gezien haar iq en leeftijd zou ze echt vaardigheden moeten hebben die ze niet laat zien. Ze is op een aantal vlakken veel en veel jonger dan haar daadwerkelijke leeftijd, dus wordt ze voortdurend overvraagd.
De kans dat zij zich later volkomen zelfstandig kan redden is een stuk kleiner dan bij haar broer.
dinsdag 1 oktober 2019 om 07:24
Een orthopedagoog mag diagnoses stellen mits hij/zij daar zijn diagnostiek aantekening voor heeft gehaald.Dolfijn911 schreef: ↑01-10-2019 06:56Een diagnose mag alleen gesteld worden door een BIG geregistreerde professional, zoals een klinisch psycholoog, of een GZ-psycholoog. Een orthopedagoog mag niet zelfstandig diagnosticeren. Wel onder supervisie van een BIG professional, zoals ik lees is dit in het geval van TO ook gebeurd.
dinsdag 1 oktober 2019 om 07:29
Dat was ook het eerste wat mij opviel. PDD-NOS wordt niet meer uitgedeeld als etiket.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
dinsdag 1 oktober 2019 om 08:20
Omdat onze jongste door zijn orthopedagoog werd doorverwezen naar een psychiater voor onderzoek
Verdere begeleiding van hem en ons werd wel weer gedaan door de orthopedagoog en de psycholoog - wat vrij kort duurde, het had weinig nut want onze jongste ervoer zelf (nog?) geen problemen.
dinsdag 1 oktober 2019 om 08:44
TO schrijft: orthopedagoog plus psycholoog.Dolfijn911 schreef: ↑01-10-2019 06:56Een diagnose mag alleen gesteld worden door een BIG geregistreerde professional, zoals een klinisch psycholoog, of een GZ-psycholoog. Een orthopedagoog mag niet zelfstandig diagnosticeren. Wel onder supervisie van een BIG professional, zoals ik lees is dit in het geval van TO ook gebeurd.
Dat zijn allebei geen BIG-geregistreerden.
Zowel de orthopedagoog als de psycholoog moeten daarna nog een postmaster gedaan hebben, voordat ze zich in het BIG kunnen laten registreren.
In wat TO schrijft weet je dus helemaal niet welke van de twee de BIGger is.
Als je dan wilt stellen dat een orthopedagoog geen diagnoses mag stellen, dan moet je wat mij betreft consequent zijn en benoemen dat een psycholoog dat ook niet mag.
Voor beide geldt namelijk dat ze er nog een opleiding bij hebben moeten doen: de orthopedagoog bijv die tot orthopedagoog-generalist, voor de psycholoog die tot GZ-psycholoog.
In dagelijks spraakgebruik blijft dat echter orthopedagoog en psycholoog en kun je uitsluitend op basis daarvan niet bepalen of ze al of niet diagnoses mogen stellen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 1 oktober 2019 om 08:46
Die orthopedagoog zal dan niet BIG-geregistreerd zijn geweest.yette schreef: ↑01-10-2019 08:20Omdat onze jongste door zijn orthopedagoog werd doorverwezen naar een psychiater voor onderzoek
Verdere begeleiding van hem en ons werd wel weer gedaan door de orthopedagoog en de psycholoog - wat vrij kort duurde, het had weinig nut want onze jongste ervoer zelf (nog?) geen problemen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 1 oktober 2019 om 08:46
dinsdag 1 oktober 2019 om 09:38
Dit klopt niet.Dolfijn911 schreef: ↑01-10-2019 06:56Een diagnose mag alleen gesteld worden door een BIG geregistreerde professional, zoals een klinisch psycholoog, of een GZ-psycholoog. Een orthopedagoog mag niet zelfstandig diagnosticeren. Wel onder supervisie van een BIG professional, zoals ik lees is dit in het geval van TO ook gebeurd.
Als je als orthopedagoog of psycholoog bent afgestudeerd, ben je basis-orthopedagoog/-psycholoog. Hiermee kan je je registreren bij het beroepsregister en ben je bevoegd om te behandelen. Daarbij kan je tijdens je studie (of daarna) je diagnostiek-aantekening behalen tijdens een klinische stage, waarmee je bevoegd bent om diagnoses te stellen onder supervisie.
Daarna kan je nog diverse postmaster opleidingen volgen, waarmee je steeds meer 'mag'. Uiteindelijk ben je dan GZ-psycholoog (BIG geregistreerd) en mag je zelfstandig diagnoses stellen die gewoon erkend worden door alle instanties.
Dit geldt dus voor zowel psychologen als orthopedagogen (=ontwikkelingspsychologen).
(Een orthopedagoog die een postmaster opleiding heeft gedaan (wat de meeste wel doen) ís dus een GZ-psycholoog/"BIG geregistreerde professional")
dinsdag 1 oktober 2019 om 09:50
Zo had ik er nog niet naar gekeken....hier ga ik even goed over nadenken..Solomio schreef: ↑01-10-2019 05:27Ik lees in de OP over woede-aanvallen en dat hij uitsluitend doet waar hij zelf zin in heeft en dwars is.
Zou natuurlijk zomaar kunnen dat dat voortkomt uit zijn moeite met wanneer dingen anders lopen of hij de structuur niet ervaart.
Het lijstje uit je OP, waarmee je wilt aangeven waarom jij de diagnose niet herkent, bevat nogal wat ideeën over autisme die niet kloppen, of iig niet standaard zijn.
Ik pik er even eentje uit:
'- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren'
Kan best dat hij dat wel doet, maar dat jij daar al zo aan gewend bent dat het je niet opvalt. Of mss gaan de meeste dingen gewoon bijna altijd op dezelfde manier.
Iemand schrijft al dat het een misverstand is dat autisten geen empathie zouden hebben. Wel zijn vriendschappen bijv vaak anders, minder wederkerig, maar dat is op 7-jarige leeftijd nog niet zo gek, omdat dan alle kinderen nog redelijk ik-gericht zijn.
dinsdag 1 oktober 2019 om 09:54
Dat was bij mij de grootste eye-opener, dat ik mijn kind gewoon al zeer auti-vriendelijk opvoedde en het daarom zelf nog niet herkend had.Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 09:50Zo had ik er nog niet naar gekeken....hier ga ik even goed over nadenken..
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 1 oktober 2019 om 10:06
Rugzakjes zijn er niet meer.Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 10:03Ik dacht zelf altijd dat mijn zoon ODD heeft...ik herkende veel van de kenmerken daarvan maar de behandelaar zegt dat dat het niet is
Weet iemand of mijn zoon in aanmerking komt voor extra hulp in de vorm van een rugzakje op school?
Iedere school moet zorg kunnen bieden, hoe ze dat vormgeven bepalen ze zelf, meestal binnen het regionale samenwerkingsverband.
Ga eerst eens met school in overleg. Ik neem aan dat ze op de hoogte zijn van de problemen en het onderzoek.
Kijk wat zij kunnen bieden.
Mocht dat niet voldoende zijn, kun je bijv contact opnemen met het regionale samenwerkingsverband.
Ook kun je via de orthopedagoog kijken wat er nodig is aan extra hulp, voor je zoon, maar mss ook voor jou (en je partner?).
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
dinsdag 1 oktober 2019 om 10:17
Tinkerbell1988 schreef: ↑30-09-2019 22:21maar tegenwoordig moet je iedereen in een hokje steken als hij niet gepast in de rij loopt.
Dit soort opmerkingen vind ik - als vrouw met ASS - behoorlijk kortzichtig en weinig empathisch. En vooral ontzettend vervelend.
Diagnoses als ASS worden alleen gesteld bij mensen die vast lopen. Je gaat niet voor de lol een diagnosetraject in omdat je zo graag een labeltje wilt. Je gaat een diagnosetraject in omdat je vast loopt, dit niet leuk is (understatement), je hulp wilt maar de 'gewone' hulp niet lijkt te matchen of voldoende te werken. Voor passende hulp is een diagnose nodig. Daar kun je van alles van vinden, maar dat is hoe het huidige systeem werkt. En ook na de diagnose is het nog zoeken, want geen enkel mens, ook die met diagnose, is exact hetzelfde maar door de diagnose is wel duidelijker in welke richting mogelijke oplossingen gezocht kunnen worden.
Met opmerkingen als 'iedereen heeft wel wat' (of nog erger 'iedereen is wel een beetje autistisch') kom je over alsof psychische diagnoses als ASS onzin zijn en degene met de diagnose zich gewoon niet zo moet aanstellen en gewoon beter zijn/haar best moet doen. En dat is dus gewoon niet zo'n leuke opmerking en totaal niet behulpzaam. Mijn hersenen werken namelijk net wat anders (niet beter, niet slechter, maar anders) dan die van het merendeel van de mensen en dat is niet iets dat ik zelf fysiek kan veranderen of even aan/uit kan zetten.
Ik denk dat er op het gebied van hersenen nog veel kennis ontbreekt en nog heel veel te ontdekken valt. Maar levende hersenen in een mens zijn nu eenmaal niet zo makkelijk te onderzoeken. Ik zie de huidige DSM daarom als 'huidige stand van zake' op basis van de tot dusver beschikbare kennis en wetenschappelijk onderzoek en niet als een vastomlijnd, star eindpunt. Door voortschrijdend inzicht wordt de DSM steeds aangepast. In 2019 de diagnose PDD NOS krijgen i.p.v. ASS vind ik daardoor een beetje vreemd en vraag me af of degene wel up to date is met zijn/haar kennis over ASS. Als ik TO was zou ik hier nog navraag over doen.
Net als anderen al hebben aangegeven vallen mij ook diverse vooroordelen t.a.v. ASS op in het lijstje in de OP. Om iets met een diagnose te kunnen, denk ik dat het van belang is dat degene zichzelf herkent in de diagnose. TO's zoon is hier nog te jong voor, dus voor nu is het van belang dat TO haar zoon herkent in de diagnose, zodat zij een passende aanpak/hulp kan vinden voor haar zoon. Maar daarvoor is meer kennis nodig van ASS dan ze nu lijkt te hebben. Dus voordat TO de diagnose volledig verwerpt, lijkt het me handig om zowel een gesprek aan te gaan met de orthopedagoog en psycholoog om achter hun motivatie te komen als goed in te lezen in ASS om een wat genuanceerder beeld te krijgen van wat het inhoud en kan betekenen. Mocht ze hierna haar zoon nog steeds totaal niet herkennen in de diagnose, dan kan ze duidelijk uitleggen waarom en kan er op basis daarvan weer verder gekeken worden.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
dinsdag 1 oktober 2019 om 10:22
Jawel een orthopedagoog-generalist mag zo'n diagnose stellen.
@TO; ik zou meer uitleg willen. Welke kenmerken van een autisme spectrum stoornis (ASS) ziet zij dan? Wat maakt dat ze hiermee deze diagnose stelt? Is het uitgesloten dat het iets anders is?
dinsdag 1 oktober 2019 om 10:27
In aanvulling nog op het goede stuk hierboven over iets wat je zegt niet te herkennen;
Dan kan het nl kloppen dat jij het niet zo ziet, maar hij er wel heel veel last van heeft. En dan zouden hij en jullie heel veel gebaat zijn bij de ‘auti-vriendelijke’ benaderingswijze van voorspelbaar en regelmaat.
Maar je bent wel op zoek gegaan naar wat er is, omdat hij niet altijd even goed functioneert. Zou het kunnen dat hij zich aanpast aan jullie (dus niet laat merken dat hij het op zijn manier wil) en dan ineens alle prikkels te veel zijn? Dus dat hij het als het ware ‘opspaart’ wat hem dwars zit en dan ineens een woede uitbarsting heeft?Ik pik er even eentje uit:
'- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren'
Dan kan het nl kloppen dat jij het niet zo ziet, maar hij er wel heel veel last van heeft. En dan zouden hij en jullie heel veel gebaat zijn bij de ‘auti-vriendelijke’ benaderingswijze van voorspelbaar en regelmaat.
dinsdag 1 oktober 2019 om 13:02
Dat zou ook kunnen...sorry als ik iemand voor het hoofd gestoten heb want dat is niet mijn bedoeling. De kenmerken die ik benoem zijn de dingen die ik op internet lees..daarom is het zo fijn om mensen te spreken die het zelf hebben of ouder zijn van kinderen met autisme...dan weet ik meteen wat waar en niet waar is.Maandag27 schreef: ↑01-10-2019 10:27In aanvulling nog op het goede stuk hierboven over iets wat je zegt niet te herkennen;
Maar je bent wel op zoek gegaan naar wat er is, omdat hij niet altijd even goed functioneert. Zou het kunnen dat hij zich aanpast aan jullie (dus niet laat merken dat hij het op zijn manier wil) en dan ineens alle prikkels te veel zijn? Dus dat hij het als het ware ‘opspaart’ wat hem dwars zit en dan ineens een woede uitbarsting heeft?
Dan kan het nl kloppen dat jij het niet zo ziet, maar hij er wel heel veel last van heeft. En dan zouden hij en jullie heel veel gebaat zijn bij de ‘auti-vriendelijke’ benaderingswijze van voorspelbaar en regelmaat.
Mijn eerste reactie was direct om een second opinion vragen maar nu ik alles zo gelezen heb moet ik eerst alles even laten bezinken en meer te weten komen over waarom hij deze diagnose heeft gekregen en meer over autisme zelf leren. Het is niet zo zwart wit en misschien hebben jullie helemaal gelijk en kijk ik heel anders tegen zaken aan omdat we thuis alles onbewust zo aangepast hebben dat we niet meer merken dat zn gedrag ‘anders’ is.
dinsdag 1 oktober 2019 om 13:07
Is best kort door de bocht. Onze oudste heeft allebei, adhd en autisme. Vergis je niet hoe dit is voor kind en gezin. Adhd kan je wel medicatie voor krijgen, maar de randjes gaan er af. En dan nogTinkerbell1988 schreef: ↑30-09-2019 22:19hij kan meer iets hebben van adhd concentratiestoornis en afhaken als te moeilijk is dan autisme. dat is in principe niet zo erg en kan je behandelen.
dinsdag 1 oktober 2019 om 13:38
Maar als het goed is heb je een verslag gekregen waarin een anamnese, wordt de Ados uitgelegd en besproken, en wordt verklaard hoe ze tot deze diagnose zijn gekomen en heb je adviezen gekregen.Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 13:02Dat zou ook kunnen...sorry als ik iemand voor het hoofd gestoten heb want dat is niet mijn bedoeling. De kenmerken die ik benoem zijn de dingen die ik op internet lees..daarom is het zo fijn om mensen te spreken die het zelf hebben of ouder zijn van kinderen met autisme...dan weet ik meteen wat waar en niet waar is.
Mijn eerste reactie was direct om een second opinion vragen maar nu ik alles zo gelezen heb moet ik eerst alles even laten bezinken en meer te weten komen over waarom hij deze diagnose heeft gekregen en meer over autisme zelf leren. Het is niet zo zwart wit en misschien hebben jullie helemaal gelijk en kijk ik heel anders tegen zaken aan omdat we thuis alles onbewust zo aangepast hebben dat we niet meer merken dat zn gedrag ‘anders’ is.
Het lijkt nu net of je volkomen onverwacht die diagnose onder je neus geschoven hebt gekregen en het nu zelf verder maar moet uitzoeken.
dinsdag 1 oktober 2019 om 14:14
Dat is helemaal waar maar ik had er zelf gewoon totaal geen rekening mee gehouden dat het autisme zou kunnen zijn...was dus helemaal in shock toen ze dit vertelde. Vervolgens gaat ze van alles uitleggen maar ik was zo beduusd dat ik de helft niet heb meegekregen. Verslag heb ik thuis nogmaals gelezen maar moet dat nog een keertje doen en daarna even weer een afspraak maken voor meer uitleg.LaFleurNoire schreef: ↑01-10-2019 13:38Maar als het goed is heb je een verslag gekregen waarin een anamnese, wordt de Ados uitgelegd en besproken, en wordt verklaard hoe ze tot deze diagnose zijn gekomen en heb je adviezen gekregen.
Het lijkt nu net of je volkomen onverwacht die diagnose onder je neus geschoven hebt gekregen en het nu zelf verder maar moet uitzoeken.
dinsdag 1 oktober 2019 om 14:24
Hebben jullie geen psycho-educatie aangeboden gekregen? Dat is gebruikelijk en geeft je de mogelijkheid om meer te weten te komen over autisme en de belevingswereld van jullie zoon.Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 14:14Dat is helemaal waar maar ik had er zelf gewoon totaal geen rekening mee gehouden dat het autisme zou kunnen zijn...was dus helemaal in shock toen ze dit vertelde. Vervolgens gaat ze van alles uitleggen maar ik was zo beduusd dat ik de helft niet heb meegekregen. Verslag heb ik thuis nogmaals gelezen maar moet dat nog een keertje doen en daarna even weer een afspraak maken voor meer uitleg.
Wij dachten na zoon dat we gepokt en gemazeld genoeg waren wbt autisme, maar de psycho-educatie van onze dochter bracht toch ook nog weer een hoop aan het licht. Ik vind het ook een fijne manier om met een deskundige te sparren. Bijna niemand ziet en merkt wat aan onze dochter dus men begrijpt ook helemaal niet waar wij tegenaan lopen.
dinsdag 1 oktober 2019 om 14:45
Bij meisjes is dat wel vaker een probleem omdat meisjes zich veel vaker dan jongens, sociaal wenselijk gaan gedragen. Op school en bij vriendjes merken ze dan niet zoveel maar thuis komt er dan veel uit en dan vaak ook nog op een andere manier dan bij jongens.LaFleurNoire schreef: ↑01-10-2019 14:24Hebben jullie geen psycho-educatie aangeboden gekregen? Dat is gebruikelijk en geeft je de mogelijkheid om meer te weten te komen over autisme en de belevingswereld van jullie zoon.
Wij dachten na zoon dat we gepokt en gemazeld genoeg waren wbt autisme, maar de psycho-educatie van onze dochter bracht toch ook nog weer een hoop aan het licht. Ik vind het ook een fijne manier om met een deskundige te sparren. Bijna niemand ziet en merkt wat aan onze dochter dus men begrijpt ook helemaal niet waar wij tegenaan lopen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 1 oktober 2019 om 14:53
Hebben we aangeboden gekregen en hebben we als gezin zeker behoefte aan. Ze gaan contact met ons opnemen voor een afspraak.LaFleurNoire schreef: ↑01-10-2019 14:24Hebben jullie geen psycho-educatie aangeboden gekregen? Dat is gebruikelijk en geeft je de mogelijkheid om meer te weten te komen over autisme en de belevingswereld van jullie zoon.
Wij dachten na zoon dat we gepokt en gemazeld genoeg waren wbt autisme, maar de psycho-educatie van onze dochter bracht toch ook nog weer een hoop aan het licht. Ik vind het ook een fijne manier om met een deskundige te sparren. Bijna niemand ziet en merkt wat aan onze dochter dus men begrijpt ook helemaal niet waar wij tegenaan lopen.
dinsdag 1 oktober 2019 om 15:00
Schrijf al je vragen op voor wanneer weer een afspraak hebt met de orthopedagoog.Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 14:53Hebben we aangeboden gekregen en hebben we als gezin zeker behoefte aan. Ze gaan contact met ons opnemen voor een afspraak.
Vond ik zelf erg prettig om te doen, ook vragen die me suf leken.
dinsdag 1 oktober 2019 om 15:14
Dat weet ik. En dat was ook waarom we jaren hebben lopen leuren voor een doorverwijzing. School merkte niets aan haar(het is zo'n sociaal, populair meisje!) en geloofde ons niet, huisarts en orthopedagoog zagen het ook niet, ondanks het feit dat ze ook heel typisch autistiform gedrag vertoont, maar onze verklaringen waren niet genoeg.
Desalniettemin is het als ouder toch ook dan heel verhelderend, die psycho-educatie.
dinsdag 1 oktober 2019 om 17:52
Wat fijn dat je er zo voor openstaat om er meer over te leren en het genuanceerde (en ingewikkelde!) beeld over wat autisme in kan houden beter wilt begrijpen.
Inderdaad wel apart dat er nog de term PDD-NOS is genoemd.
Logisch ook dat je veel informatie niet hebt meegekregen als je erdoor werd overvallen. Neem gerust de tijd en stel al je vragen bij de psycho-educatie. Als ze het goed doen is het geen standaard verhaal over ASS maar wordt het afgestemd op wat er te herkennen is in jouw zoon, bij iedereen is het net weer anders.
Als jullie meer gaan snappen van zijn informatieverwerking dan zul je zien dat gedrag ook veel logischer te plaatsen wordt, waar dit nu misschien uit het niets lijkt te komen. Dat is een eerste handvat naar er anders mee omgaan om hem te helpen.
Inderdaad wel apart dat er nog de term PDD-NOS is genoemd.
Logisch ook dat je veel informatie niet hebt meegekregen als je erdoor werd overvallen. Neem gerust de tijd en stel al je vragen bij de psycho-educatie. Als ze het goed doen is het geen standaard verhaal over ASS maar wordt het afgestemd op wat er te herkennen is in jouw zoon, bij iedereen is het net weer anders.
Als jullie meer gaan snappen van zijn informatieverwerking dan zul je zien dat gedrag ook veel logischer te plaatsen wordt, waar dit nu misschien uit het niets lijkt te komen. Dat is een eerste handvat naar er anders mee omgaan om hem te helpen.
