Kinderen
alle pijlers
Naar de dokter
woensdag 8 april 2009 om 09:25
Ik ga best wel vaak met mijn koters naar de dokter. Want die kneuzing zal maar een breuk blijken. Of kind zal vreselijk benauwd zijn terwijl ik denk 'dat kan nog wel even'. Of kind zal maar de meest exotische vinkengrieptyfus hebben opgelopen net terwijl hij aan het bijkomen is van een echte wond.
Het blijkt meer dan eens vals alarm. Maar ik vertrouw mijn eigen onderscheid tussen 'ernstig' en 'kan wel' niet zo. Dokter maakt daar tegenover mij overigens geen probleem van.
Hoe doen jullie dat? Moet de dokter een kneuzing of benauwdheid of koorts controleren of wachten jullie pak hem beet een week?
Het blijkt meer dan eens vals alarm. Maar ik vertrouw mijn eigen onderscheid tussen 'ernstig' en 'kan wel' niet zo. Dokter maakt daar tegenover mij overigens geen probleem van.
Hoe doen jullie dat? Moet de dokter een kneuzing of benauwdheid of koorts controleren of wachten jullie pak hem beet een week?
woensdag 8 april 2009 om 10:09
woensdag 8 april 2009 om 10:12
Artsen geven wel wat mee als ouders daar op staan hoor. Zelfs simpele neussprays die vergelijkbaar zijn met Otrivin. Sommige ouders gaan gewoon niet weg voordat ze iets in handen hebben (lees: het gevoel hebben serieus genomen te zijn). Het gaat dan heus niet om heftige medicatie, maar simpele middeltjes voor kwaaltjes die wellicht ook vanzelf overgaan.
woensdag 8 april 2009 om 10:12
Ja, Eowynn, dat is natuurlijk een totaal andere situatie. In jouw geval zou ik er ook anders tegen aan kijken.
Maar mijn twee kids zijn helemaal gezond. Mijn dochter van tien heeft wel lopen kwakkelen vroeger (asmatische bronchitis, keel- en neusamandelen eruit, constant oorontstekingen, etc) dus daar heb ik wel wat vaker mee bij de huisarts en specialist gezeten. Maar dat is al jaren voorbij en heb nooit meer terug gehoeven met haar. Ze heeft gewoon nooit meer wat.
Zo ook met mijn zoontje van bijna 3. Ja, altijd een snotneus, vaak hoesten en soms koorts enzo, maar daarvoor ga ik echt niet naar de huisarts.
Maar mijn twee kids zijn helemaal gezond. Mijn dochter van tien heeft wel lopen kwakkelen vroeger (asmatische bronchitis, keel- en neusamandelen eruit, constant oorontstekingen, etc) dus daar heb ik wel wat vaker mee bij de huisarts en specialist gezeten. Maar dat is al jaren voorbij en heb nooit meer terug gehoeven met haar. Ze heeft gewoon nooit meer wat.
Zo ook met mijn zoontje van bijna 3. Ja, altijd een snotneus, vaak hoesten en soms koorts enzo, maar daarvoor ga ik echt niet naar de huisarts.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 8 april 2009 om 10:12
Maar, is het zo dan, dat als je weinig bij de dokter komt je een goede moeder bent?
Oudste bij ons heeft ALTIJD wat, een beetje a la Pammie-kind. Een week niet ziek geweest? Tijd om weer te gaan hoesten, snotteren, naar het oor te grijpen etc. Hij is ook al geholpen aan zijn neusamandelen en heeft buisjes in zijn oren en deze zomer moeten zijn keelamandelen er uit.
Jongste is beresterk en gezond en die heeft nog nooit een dokter bezocht...
Oudste bij ons heeft ALTIJD wat, een beetje a la Pammie-kind. Een week niet ziek geweest? Tijd om weer te gaan hoesten, snotteren, naar het oor te grijpen etc. Hij is ook al geholpen aan zijn neusamandelen en heeft buisjes in zijn oren en deze zomer moeten zijn keelamandelen er uit.
Jongste is beresterk en gezond en die heeft nog nooit een dokter bezocht...
woensdag 8 april 2009 om 10:14
Nou Eow, ons zoontje spuugde héél veel en uiteindelijk zijn we bij de huisarts gaan zitten en we zijn niet weggegaan tot we een doorverwijzing hadden naar een kinderarts. Volgens huisarts en cb was het normaal, volgens ons niet. En inderdaad, het was niet normaal. Hij bleek rflux te hebben en heeft logopedie gekregen om te leren eten.
Ook met de kinderarts heb ik discussies gehad over zoon. Maar die arts ziet hem 2 keer per jaar en joch is dan altijd op miraculeuze wijze helemaal opgeknapt en fris en fruitig. Hij zag hem nooit benauwd, 5 keer kotsend per dag van het hoesten en rochelend van het slijm in zijn longen. Dan ben ik wel een zeikerd. En ik heb een andere kinderarts gevraagd, kon niks met die kerel. Ik klink nu als een Münchhausenmoeder vrees ik
Ook met de kinderarts heb ik discussies gehad over zoon. Maar die arts ziet hem 2 keer per jaar en joch is dan altijd op miraculeuze wijze helemaal opgeknapt en fris en fruitig. Hij zag hem nooit benauwd, 5 keer kotsend per dag van het hoesten en rochelend van het slijm in zijn longen. Dan ben ik wel een zeikerd. En ik heb een andere kinderarts gevraagd, kon niks met die kerel. Ik klink nu als een Münchhausenmoeder vrees ik
woensdag 8 april 2009 om 10:15
woensdag 8 april 2009 om 10:17
Pammie, er zit een verschil tussen op je strepen staan en willen dat er naar je geluisterd wordt en assertief zijn en tussen koste wat kost gelijk willen hebben en bij voorbaat niet naar de arts luisteren. Het is altijd goed om zelf mee te denken, maar sommige ouders hebben er een handje van om naar de dokter te gaan met het idee 'die zal toch wel weer niet luisteren'.
woensdag 8 april 2009 om 10:19
Apenregen, dat heeft er niets mee te maken. Het is maar net wat voor kind je hebt en of je zelf snel ongerust bent. Dat is dus in elke situatie anders.
In mijn situatie heb ik gezonde kinderen (op hoestjes, snotjes en koortsjes na dus) en ben ik zelf erg relaxed met 'ziektes' e.d. Ik vind ook niet zo snel iets erg eigenlijk. Ben ook niet snel ongerust en ben niet heel zachtaardig wat dat betreft. Als ze geen koorts hebben is het gewoon naar school hier. Als ze vallen, hup, kusje en pleister erop en doorgaan. Splintertje? Niet zeuren. Maar goed, dat ben ik.
Mijn dochter had zoals ik al zei vroeger (vanaf 7 maanden tot 3 jaar) ook constant wat. Na haar tonsillectomie verdwenen al haar klachten als sneeuw voor de zon. Wat mij betreft een aanrader dus.
In mijn situatie heb ik gezonde kinderen (op hoestjes, snotjes en koortsjes na dus) en ben ik zelf erg relaxed met 'ziektes' e.d. Ik vind ook niet zo snel iets erg eigenlijk. Ben ook niet snel ongerust en ben niet heel zachtaardig wat dat betreft. Als ze geen koorts hebben is het gewoon naar school hier. Als ze vallen, hup, kusje en pleister erop en doorgaan. Splintertje? Niet zeuren. Maar goed, dat ben ik.
Mijn dochter had zoals ik al zei vroeger (vanaf 7 maanden tot 3 jaar) ook constant wat. Na haar tonsillectomie verdwenen al haar klachten als sneeuw voor de zon. Wat mij betreft een aanrader dus.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 8 april 2009 om 10:20
woensdag 8 april 2009 om 10:22
Ik heb een hele fijne huisarts, een hele fijne kno-arts en inmiddels ook een hele fijne kinderarts (ik verzamel ze ). Allemaal artsen die luisteren naar ons. Die andere kinderarts zwaaide met een onderzoek waaraan Mannie niet voldeed DUS had hij geen medicijnen nodig. Dan heb je aan mij een verkeerde, dat was zo'n ongefundeerde diagnose.
woensdag 8 april 2009 om 10:24
En Q, ik heb een aantal verhalen gehoord van je over jouw ziekenhuis, en dan snap ik goed dat je op zoek gaat naar een ander. Bij mijn ziekenhuis(zen) zijn ze een stuk beter heb ik het idee. Zoonlief wordt geloof ik as we speak onderzocht door een arts (wij moeten trouwens naar de oogarts ivm zijn toch wel stelselmatig scheelkijken... hoe is dat bij Qtie?)
woensdag 8 april 2009 om 10:28
quote:La Vie en Rose schreef op 08 april 2009 @ 10:19:
Apenregen, dat heeft er niets mee te maken. Het is maar net wat voor kind je hebt en of je zelf snel ongerust bent. Dat is dus in elke situatie anders.
In mijn situatie heb ik gezonde kinderen (op hoestjes, snotjes en koortsjes na dus) en ben ik zelf erg relaxed met 'ziektes' e.d. Ik vind ook niet zo snel iets erg eigenlijk. Ben ook niet snel ongerust en ben niet heel zachtaardig wat dat betreft. Als ze geen koorts hebben is het gewoon naar school hier. Als ze vallen, hup, kusje en pleister erop en doorgaan. Splintertje? Niet zeuren. Maar goed, dat ben ik.
Mijn dochter had zoals ik al zei vroeger (vanaf 7 maanden tot 3 jaar) ook constant wat. Na haar tonsillectomie verdwenen al haar klachten als sneeuw voor de zon. Wat mij betreft een aanrader dus.
Voor splintertjes en van de fiets vallen etc hoeven ze van mijn ook geen schreeuwpartij te maken. Sterker nog, ze moeten van mij altijd zelf opstaan en naar mij toe komen. Dan krijgen ze uiteraard wel een aai over de bol en een kus op de zere knie oid. Maar zelf weer opstaan, zelf de fiets recht zetten en al dat soort dingen. Maar goed, dat is dus inderdaad van een andere orde dan kwaaltjes als oorpijn etc.
Wat goed trouwens dat je dochter zo opgeknapt is van de keelamandelen er uit te halen. Ik hoop dat het hier ook zo zal aflopen.
Apenregen, dat heeft er niets mee te maken. Het is maar net wat voor kind je hebt en of je zelf snel ongerust bent. Dat is dus in elke situatie anders.
In mijn situatie heb ik gezonde kinderen (op hoestjes, snotjes en koortsjes na dus) en ben ik zelf erg relaxed met 'ziektes' e.d. Ik vind ook niet zo snel iets erg eigenlijk. Ben ook niet snel ongerust en ben niet heel zachtaardig wat dat betreft. Als ze geen koorts hebben is het gewoon naar school hier. Als ze vallen, hup, kusje en pleister erop en doorgaan. Splintertje? Niet zeuren. Maar goed, dat ben ik.
Mijn dochter had zoals ik al zei vroeger (vanaf 7 maanden tot 3 jaar) ook constant wat. Na haar tonsillectomie verdwenen al haar klachten als sneeuw voor de zon. Wat mij betreft een aanrader dus.
Voor splintertjes en van de fiets vallen etc hoeven ze van mijn ook geen schreeuwpartij te maken. Sterker nog, ze moeten van mij altijd zelf opstaan en naar mij toe komen. Dan krijgen ze uiteraard wel een aai over de bol en een kus op de zere knie oid. Maar zelf weer opstaan, zelf de fiets recht zetten en al dat soort dingen. Maar goed, dat is dus inderdaad van een andere orde dan kwaaltjes als oorpijn etc.
Wat goed trouwens dat je dochter zo opgeknapt is van de keelamandelen er uit te halen. Ik hoop dat het hier ook zo zal aflopen.
woensdag 8 april 2009 om 10:30
quote:Eowynn_ schreef op 08 april 2009 @ 09:34:
Ik ga zelden naar de dokter. Zolang ze geen uitdrogingsverschijnselen vertonen, geen al te hoge of lang aanhoudende koorts hebben, en het allemaal niet te lang duurt wacht ik gewoon af. 90% van alles gaat vanzelf weer over.
Ik heb weleens het idee dat als ik vaker naar de huisarts zou zijn gegaan mijn kinderen bijvoorbeeld veel vaker 'officieel ziek' zouden zijn geweest. Ze zijn nu 3 en 1,5, en hebben nog nooit ergens medicijnen voor gehad, en ik vermoed dat dat voor een groot deel ook komt doordat ik het gewoon meestal afwacht.Oh denk je? Ik denk dat ze gewoon nog nooit echt ziek zijn geweest, dat lijkt me een stuk aannemelijker..........
Ik ga zelden naar de dokter. Zolang ze geen uitdrogingsverschijnselen vertonen, geen al te hoge of lang aanhoudende koorts hebben, en het allemaal niet te lang duurt wacht ik gewoon af. 90% van alles gaat vanzelf weer over.
Ik heb weleens het idee dat als ik vaker naar de huisarts zou zijn gegaan mijn kinderen bijvoorbeeld veel vaker 'officieel ziek' zouden zijn geweest. Ze zijn nu 3 en 1,5, en hebben nog nooit ergens medicijnen voor gehad, en ik vermoed dat dat voor een groot deel ook komt doordat ik het gewoon meestal afwacht.Oh denk je? Ik denk dat ze gewoon nog nooit echt ziek zijn geweest, dat lijkt me een stuk aannemelijker..........
woensdag 8 april 2009 om 10:33
Ik hoop het ook voor je, waarschijnlijk wel hoor.
Ik hoor alleen maar hetzelfde soort positieve verhalen van andere mensen en ik ben er zelf ook een voorbeeld van, vroeger
Helaas zijn ze er niet meer zo happig op als 20 jaar geleden. Je moet eerst echt een langdurig traject hebben doorgelopen van constante oorontstekingen, ziek zijn, altijd verkouden, etc. etc. Bij mijn dochter heb ik ook aan moeten dringen, maar gelukkig werkte ik op dat moment zelf in een ziekenhuis (poli chirurgie) dus ik kon toen een beetje via via tussendoor.
Ik ben blij dat de ingreep bij mijn dochter is gedaan, echt daarna nóóit meer een probleem met haar gehad.
Ik hoor alleen maar hetzelfde soort positieve verhalen van andere mensen en ik ben er zelf ook een voorbeeld van, vroeger
Helaas zijn ze er niet meer zo happig op als 20 jaar geleden. Je moet eerst echt een langdurig traject hebben doorgelopen van constante oorontstekingen, ziek zijn, altijd verkouden, etc. etc. Bij mijn dochter heb ik ook aan moeten dringen, maar gelukkig werkte ik op dat moment zelf in een ziekenhuis (poli chirurgie) dus ik kon toen een beetje via via tussendoor.
Ik ben blij dat de ingreep bij mijn dochter is gedaan, echt daarna nóóit meer een probleem met haar gehad.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 8 april 2009 om 10:36
Dat je iets meekrijgt betekent natuurlijk niet dat er écht iets is.
Veel huisartsen geven ook iets mee wat ook gewoon bij de apotheek te koop is, alleen dan onder een andere naam. Op recept lijkt het namelijk wat 'serieuzer'.
Veel huisartsen geven ook iets mee wat ook gewoon bij de apotheek te koop is, alleen dan onder een andere naam. Op recept lijkt het namelijk wat 'serieuzer'.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 8 april 2009 om 10:36
