Kinderen
alle pijlers
Naar de dokter
woensdag 8 april 2009 om 09:25
Ik ga best wel vaak met mijn koters naar de dokter. Want die kneuzing zal maar een breuk blijken. Of kind zal vreselijk benauwd zijn terwijl ik denk 'dat kan nog wel even'. Of kind zal maar de meest exotische vinkengrieptyfus hebben opgelopen net terwijl hij aan het bijkomen is van een echte wond.
Het blijkt meer dan eens vals alarm. Maar ik vertrouw mijn eigen onderscheid tussen 'ernstig' en 'kan wel' niet zo. Dokter maakt daar tegenover mij overigens geen probleem van.
Hoe doen jullie dat? Moet de dokter een kneuzing of benauwdheid of koorts controleren of wachten jullie pak hem beet een week?
Het blijkt meer dan eens vals alarm. Maar ik vertrouw mijn eigen onderscheid tussen 'ernstig' en 'kan wel' niet zo. Dokter maakt daar tegenover mij overigens geen probleem van.
Hoe doen jullie dat? Moet de dokter een kneuzing of benauwdheid of koorts controleren of wachten jullie pak hem beet een week?
woensdag 8 april 2009 om 10:37
Ik wacht het altijd eerst een tijdje af, trek niet meteen bij de eerste snottebel of het eerste kuchje bij de huisarts aan de bel.
Maar als het wat langer aanhoudt of ik echt het idee heb dat er wel iets anders aan de hand is dan een simpele verkoudheid dan ga ik wel. Onze huisarts is een hele fijne man die je altijd serieus neemt en ook heeft gezegd bij de eerste kennismaking: met zulke jonge kinderen liever een keer te veel dan een keer te weinig komen. Hij schrijft niet snel iets voor, als het niet echt nodig is, legt altijd goed uit waarom niet. En als het niet over is na een paar dagen of we vertrouwen het niet dan moeten we terugkomen.
Maar het is niet zo dat ik ze met pijn laat zitten omdat ik niet te snel naar de dokter wil rennen.
Maar als het wat langer aanhoudt of ik echt het idee heb dat er wel iets anders aan de hand is dan een simpele verkoudheid dan ga ik wel. Onze huisarts is een hele fijne man die je altijd serieus neemt en ook heeft gezegd bij de eerste kennismaking: met zulke jonge kinderen liever een keer te veel dan een keer te weinig komen. Hij schrijft niet snel iets voor, als het niet echt nodig is, legt altijd goed uit waarom niet. En als het niet over is na een paar dagen of we vertrouwen het niet dan moeten we terugkomen.
Maar het is niet zo dat ik ze met pijn laat zitten omdat ik niet te snel naar de dokter wil rennen.
woensdag 8 april 2009 om 10:41
quote:La Vie en Rose schreef op 08 april 2009 @ 10:33:
Ik ben blij dat de ingreep bij mijn dochter is gedaan, echt daarna nóóit meer een probleem met haar gehad.Bij mijn zoontje zijn de neusamandelen eruit gehaald met 15 maanden. Daarna minder snot maar kreeg hij last van zijn oren (en bloedneuzen). Een paar maanden terug is dat bloedvat in zijn neus dichtgebrand en kreeg hij buisjes. En drie keer raden, ja hoor, hij loopt nu continu met gezwollen amandelen en heeft al 2 keer amandelontsteking gehad.
Ik ben blij dat de ingreep bij mijn dochter is gedaan, echt daarna nóóit meer een probleem met haar gehad.Bij mijn zoontje zijn de neusamandelen eruit gehaald met 15 maanden. Daarna minder snot maar kreeg hij last van zijn oren (en bloedneuzen). Een paar maanden terug is dat bloedvat in zijn neus dichtgebrand en kreeg hij buisjes. En drie keer raden, ja hoor, hij loopt nu continu met gezwollen amandelen en heeft al 2 keer amandelontsteking gehad.
woensdag 8 april 2009 om 10:46
Ik vind het dus moeilijk in te schatten of de dokter 'dan maar wat voorschrijft'.
Ben thuisgekomen op enig moment met pufjes voor alledrie de kinderen, terwijl er maar 1 echt last heeft gehad van zijn longen. Dat maakt me onzeker, wanneer wel, wanneer niet. Ook over die ene die wel last van zijn longen had dus (dit jaar is er niks vastgesteld, heb hem af en toe een puf gegeven als hij echt benauwd leek).
Zelf heb ik nooit pufjes gekregen terwijl ik echt elke winter hoest dus neem aan dat hij ook bij de kinderen echt wel wat hoort voordat hij wat voorschrijft.
En kneuzingen vind ik lastig. Die doen godsgruwelijk pijn. Ik heb dus geen idee wanneer iets een kneuzing is en wanneer het een breuk(je) is.
Ben thuisgekomen op enig moment met pufjes voor alledrie de kinderen, terwijl er maar 1 echt last heeft gehad van zijn longen. Dat maakt me onzeker, wanneer wel, wanneer niet. Ook over die ene die wel last van zijn longen had dus (dit jaar is er niks vastgesteld, heb hem af en toe een puf gegeven als hij echt benauwd leek).
Zelf heb ik nooit pufjes gekregen terwijl ik echt elke winter hoest dus neem aan dat hij ook bij de kinderen echt wel wat hoort voordat hij wat voorschrijft.
En kneuzingen vind ik lastig. Die doen godsgruwelijk pijn. Ik heb dus geen idee wanneer iets een kneuzing is en wanneer het een breuk(je) is.
woensdag 8 april 2009 om 10:48
quote:La Vie en Rose schreef op 08 april 2009 @ 10:36:
Dat je iets meekrijgt betekent natuurlijk niet dat er écht iets is.
Veel huisartsen geven ook iets mee wat ook gewoon bij de apotheek te koop is, alleen dan onder een andere naam. Op recept lijkt het namelijk wat 'serieuzer'.
Een hoop ouders gaan naar de dokter voor iets wat ze ook bij de drogist hadden kunnen kopen. Als je erg onzeker bent over de gezondheid van je kind, zul je misschien meer vertrouwen hebben in de paracetamol van de dokter.
Verder eens met Eowynn.
Waarschijnlijk had een ander voor het hoesten van Kind bij de dokter gezeten, ik denk, ach dat hoesten gaat wel over. Zolang ze goed slaapt en eet en drinkt zal het allemaal wel loslopen.
En de huisarts is niet van de voorschrijverige soort.
Dat je iets meekrijgt betekent natuurlijk niet dat er écht iets is.
Veel huisartsen geven ook iets mee wat ook gewoon bij de apotheek te koop is, alleen dan onder een andere naam. Op recept lijkt het namelijk wat 'serieuzer'.
Een hoop ouders gaan naar de dokter voor iets wat ze ook bij de drogist hadden kunnen kopen. Als je erg onzeker bent over de gezondheid van je kind, zul je misschien meer vertrouwen hebben in de paracetamol van de dokter.
Verder eens met Eowynn.
Waarschijnlijk had een ander voor het hoesten van Kind bij de dokter gezeten, ik denk, ach dat hoesten gaat wel over. Zolang ze goed slaapt en eet en drinkt zal het allemaal wel loslopen.
En de huisarts is niet van de voorschrijverige soort.
woensdag 8 april 2009 om 10:48
Ik was altijd iemand die wel even aankeek totdat onze zoon plotseling ziek werd: hoge koorts en hangerig. Toen hebben we het ook aangekeken want het leek op een normaal griepje maar zijn uiteindelijk naar de huisartsenpost vertrokken en daar werden we met spoed naar het kinderziekenhuis gebracht. Zoon bleek sepsis te hebben.
Het enge is als we het nog een uurtje of 2 hadden aangekeken hij het niet gered zou hebben.
Nou, dat heeft me wel genezen van 'even aankijken'. Waar ik eerst bang was om voor overbezorgd aangezien te worden, laat ik nu liever zaken uitsluiten door iemand die er verstand van heeft. En dan maar liever 10 voor niks of iets onschuldigs.
Onze huisarts begrijpt dit overigens volkomen en ik mag, met beide kinderen, altijd langskomen.
Het enge is als we het nog een uurtje of 2 hadden aangekeken hij het niet gered zou hebben.
Nou, dat heeft me wel genezen van 'even aankijken'. Waar ik eerst bang was om voor overbezorgd aangezien te worden, laat ik nu liever zaken uitsluiten door iemand die er verstand van heeft. En dan maar liever 10 voor niks of iets onschuldigs.
Onze huisarts begrijpt dit overigens volkomen en ik mag, met beide kinderen, altijd langskomen.
woensdag 8 april 2009 om 10:54
Maar toch Vie, er worden genoeg dingen voorgeschreven die je ook zelf kunt halen, en het is onderzocht dat mensen meer vertrouwen in hun arts krijgen en sneller gerustgesteld worden als ze medicijnen krijgen. Andersom kan ook hoor, ik gebruikte al heel lang een bepaalde creme voor dochter. Toen de huisarts hier achter kwam kreeg ik het vanaf toen op recept, zodat ik het vergoed kreeg.
woensdag 8 april 2009 om 10:58
quote:Eowynn_ schreef op 08 april 2009 @ 10:36:
Ik ook niet Liv. Die oorontsteking die ik dus niet ontdekt heb, dikke kans dat als ik daarmee wél naar de dokter geweest was dat ik er medicijnen voor gekregen had. Dát bedoel ik. Nu wist ik niet dat hij iets had, of vond het niet ernstig genoeg om mee naar de dokter te gaan.Ik bedoel wat anders. Jij doet alsof het jouw verdienste is dat je kind nooit medicijnen krijgt. Ik ga er nu dan maar van uit dat je dat niet zo bedoelt, want dat slaat natuurlijk nergens op.
Ik ook niet Liv. Die oorontsteking die ik dus niet ontdekt heb, dikke kans dat als ik daarmee wél naar de dokter geweest was dat ik er medicijnen voor gekregen had. Dát bedoel ik. Nu wist ik niet dat hij iets had, of vond het niet ernstig genoeg om mee naar de dokter te gaan.Ik bedoel wat anders. Jij doet alsof het jouw verdienste is dat je kind nooit medicijnen krijgt. Ik ga er nu dan maar van uit dat je dat niet zo bedoelt, want dat slaat natuurlijk nergens op.
woensdag 8 april 2009 om 11:03
quote:Eowynn_ schreef op 08 april 2009 @ 10:15:
Nee Apenregen, de gezondheid van je kind is niet per definitie de verdienste van een ouder. Dus met zieke kinderen zit je nou eenmaal vaker bij de dokter. Maar als je 10 x per jaar bij de dokter zit waarvan 7x voor niets moet je jezelf toch eens achter de oren gaan krabben.Ik quot mezelf maar even Liv. Ik zeg dus nergens dat het mijn verdienste is dat mijn kinderen nooit ziek zijn en nooit medicijnen krijgen. Maar ik denk wél dat ze dingen hebben gehad waarvoor andere ouders misschien wél medicijnen zouden hebbeng geeist.
Nee Apenregen, de gezondheid van je kind is niet per definitie de verdienste van een ouder. Dus met zieke kinderen zit je nou eenmaal vaker bij de dokter. Maar als je 10 x per jaar bij de dokter zit waarvan 7x voor niets moet je jezelf toch eens achter de oren gaan krabben.Ik quot mezelf maar even Liv. Ik zeg dus nergens dat het mijn verdienste is dat mijn kinderen nooit ziek zijn en nooit medicijnen krijgen. Maar ik denk wél dat ze dingen hebben gehad waarvoor andere ouders misschien wél medicijnen zouden hebbeng geeist.
woensdag 8 april 2009 om 11:06
woensdag 8 april 2009 om 11:08
Maar ik begrijp nu dat je dus iets totaal anders bedoelt dan wat er in je eerste post staat. Okee.
Plak het er maar even bij:
"Ik heb weleens het idee dat als ik vaker naar de huisarts zou zijn gegaan mijn kinderen bijvoorbeeld veel vaker 'officieel ziek' zouden zijn geweest. Ze zijn nu 3 en 1,5, en hebben nog nooit ergens medicijnen voor gehad, en ik vermoed dat dat voor een groot deel ook komt doordat ik het gewoon meestal afwacht."
Plak het er maar even bij:
"Ik heb weleens het idee dat als ik vaker naar de huisarts zou zijn gegaan mijn kinderen bijvoorbeeld veel vaker 'officieel ziek' zouden zijn geweest. Ze zijn nu 3 en 1,5, en hebben nog nooit ergens medicijnen voor gehad, en ik vermoed dat dat voor een groot deel ook komt doordat ik het gewoon meestal afwacht."
woensdag 8 april 2009 om 11:13
Ik zit geregeld met Snaak bij de dokter, maar heb niet het idee dat ik er onnodig vaak kom. Als ze wat mankeert kijk ik het een paar dagen en en ga dan langs. En dan is er dus ook altijd wel wat aan de hand, ontsteking aan de luchtwegen, oorontsteking etc. Ik heb dan liever een middeltje dat Snaak na een paar dagen weer helemaal de oude is dan maar doormodderen. Voor mezelf kan ik die keuze maken om 'pijn te lijden', voor Snaak wil ik dat niet..
woensdag 8 april 2009 om 11:16
Goh zeg gaan we gepikeerd reageren voor een dergelijk onderwerp als deze.
Ik vind dat je nooit te veel naar de HA kan gaan. Wat is dan te veel? En hoezo is dat beslag leggen op de spaarzame tijd van de HA. Onzin, dan gaan volwassenen maar wat minder. Die kunnen communiceren wat ze hebben mijn dochter niet. Dus als we dan gaan discussieren denk ik dat mijn dochter meer recht heeft op de tijd van de HA dan jij als volwassenen. Zo, das pas een lekkere stelling.
Ik ben een paar keer iets te laat naar de HA geweest en sla mezelf daarvoor nog voor mijn kop. Te laat in de zin van: ze had al 6 dagen koorts en blijkbaar een dubbele middenooronsteking die na 2! AB kuren nog niet over was. Sinds die tijd ga ik altijd om even te checken. Pecht gehad als ik dan te vaak en te veel kom. Jammer dan.
HA neemt me altijd serieus en net als bij Q ziet hij/zij vaak even ter controle het kind. En als ik er dan al 3x ben geweest voor de eczeem van mijn dochter die niet overgaat na 3 volle tubes hormoonzalf, dan krijg ik een verwijzing naar de dermatoloog. JUIST omdat ik er 3x volgens jullie voor niks heb gezeten.
Ik vind dat je nooit te veel naar de HA kan gaan. Wat is dan te veel? En hoezo is dat beslag leggen op de spaarzame tijd van de HA. Onzin, dan gaan volwassenen maar wat minder. Die kunnen communiceren wat ze hebben mijn dochter niet. Dus als we dan gaan discussieren denk ik dat mijn dochter meer recht heeft op de tijd van de HA dan jij als volwassenen. Zo, das pas een lekkere stelling.
Ik ben een paar keer iets te laat naar de HA geweest en sla mezelf daarvoor nog voor mijn kop. Te laat in de zin van: ze had al 6 dagen koorts en blijkbaar een dubbele middenooronsteking die na 2! AB kuren nog niet over was. Sinds die tijd ga ik altijd om even te checken. Pecht gehad als ik dan te vaak en te veel kom. Jammer dan.
HA neemt me altijd serieus en net als bij Q ziet hij/zij vaak even ter controle het kind. En als ik er dan al 3x ben geweest voor de eczeem van mijn dochter die niet overgaat na 3 volle tubes hormoonzalf, dan krijg ik een verwijzing naar de dermatoloog. JUIST omdat ik er 3x volgens jullie voor niks heb gezeten.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
woensdag 8 april 2009 om 11:20
quote:La Vie en Rose schreef op 08 april 2009 @ 10:44:
Pammie, bij mijn dochter zijn haar keel - én neus amandelen geknipt. Teruggaan dus en hierom vragen. Tenminste, dat zou ik doen.Ik ben eerlijk gezegd niet zo happig op nog een operatie, hij heeft er net eentje gehad. Daarnaast, zolang heeft hij nog geen last van zijn amandelen en de zomer komt eraan. Hij heeft voor de 2e amandelontsteking een antibioticakuur gekregen en huisarts en ik kijken het even aan. Opgezwollen amandelen schijnt wel redelijk normaal te zijn voor jonge kinderen. Ze zijn nu wel dik maar hij heeft geen klachten.
Pammie, bij mijn dochter zijn haar keel - én neus amandelen geknipt. Teruggaan dus en hierom vragen. Tenminste, dat zou ik doen.Ik ben eerlijk gezegd niet zo happig op nog een operatie, hij heeft er net eentje gehad. Daarnaast, zolang heeft hij nog geen last van zijn amandelen en de zomer komt eraan. Hij heeft voor de 2e amandelontsteking een antibioticakuur gekregen en huisarts en ik kijken het even aan. Opgezwollen amandelen schijnt wel redelijk normaal te zijn voor jonge kinderen. Ze zijn nu wel dik maar hij heeft geen klachten.
woensdag 8 april 2009 om 12:29
Ik heb daar laatst nog de huisartsenpost voor gebeld. Zoon had een enorme kamikazesprong gemaakt en kon na een uur nog niet op zijn voetje staan. Ik mocht langskomen maar een half uur voor de afspraak ging hij er wel op staan. Hij liep weliswaar mank maar er was geen zwelling. Afspraak afgebeld en verder in de gaten gehouden.
woensdag 8 april 2009 om 12:37
Ik kom zelden met de kinderen bij de dokter, maar dat komt ook omdat ze eigenlijk nooit ziek zijn. Wél weet ik van mezelf (en van vriend) dat we neiging hebben om iets té afwachtend te zijn, dus ik houd het wel in de gaten.
Bij zoon heb ik ooit een keer een inschattingsfout gemaakt. Hij was al wekenlang zichzelf niet toen hij een maand of 10 was, viel af ondanks goed eten en bonkte met zijn hoofd op de grond. Uiteindelijk bleek hij al die weken al met een (ondertussen verwaarloosde) urineweginfectie te lopen en was het hoofdbonken een uiting van pijn. Toen voelde ik me wel erg schuldig en heb ik me voorgenomen om een volgende keer eerder te gaan. Maar gelukkig is hij (het is nu 2 jaar later) sindsdien nooit meer ziek geweest.
Bij zoon heb ik ooit een keer een inschattingsfout gemaakt. Hij was al wekenlang zichzelf niet toen hij een maand of 10 was, viel af ondanks goed eten en bonkte met zijn hoofd op de grond. Uiteindelijk bleek hij al die weken al met een (ondertussen verwaarloosde) urineweginfectie te lopen en was het hoofdbonken een uiting van pijn. Toen voelde ik me wel erg schuldig en heb ik me voorgenomen om een volgende keer eerder te gaan. Maar gelukkig is hij (het is nu 2 jaar later) sindsdien nooit meer ziek geweest.
woensdag 8 april 2009 om 13:19
Bij ons waren er twee artsen, van twee ziekenhuizen die afzonderlijk van elkaar opmerkten dat hij toch wel érg scheel keek. Wij hebben maar 1x een controle gehad, net na het ontslag, en dat was ook de enige, omdat er toen niets afwijkends te zien was. Maar voor hetzelfde geld is het gewoon erfelijk hoor, want heel Eowman's familie keek vroeger scheel
