Kinderen
alle pijlers
Waarom zou je kinderen willen?
zondag 1 september 2019 om 15:45
woensdag 9 oktober 2019 om 22:37
kleuters.
woensdag 9 oktober 2019 om 22:41
Ik zit inmiddels al in de afwijkingenleeftijd. En pfff, weer de luiers en de gebroken nachten.
woensdag 9 oktober 2019 om 22:41
Gatekeeper* schreef: ↑09-10-2019 22:38Ze is ook best leuk al zeg ik het zelf. En mooi, oh ze is zo mooi. Ik kan niet veel maar dit is een meesterstuk hoor.
donderdag 10 oktober 2019 om 08:51
Ik kreeg een kind dat niet gilde als ie honger had. Echt puur mazzel dat die nog leeft.Lady*Voldemort schreef: ↑09-10-2019 22:28Bij mij vroegen ze juist waarom in vredesnaam ik was begonnen aan kinderen, want ik kon nog geen kamerplant in leven houden.
Dat kan ik trouwens nog steeds niet. Dat mijn kinderen nog leven is louter en alleen te danken aan hun vermogen om te gaan gillen van de honger, iets dat kamerplanten niet kunnen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 10 oktober 2019 om 10:24
Niet dus, ik verzuip ze.
Dat heeft mijn zoon gered, dat ik zelf gewoon altijd honger heb en ik dat op hem projecteerde.
Planten worden daar niet blij van.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 10 oktober 2019 om 11:27
Wat dat betreft ben ik erg blij in Nederland te wonen. Je kunt er hier zonder veroordeeld te worden voor kiezen om geen kinderen te krijgen. En middelen om ervoor te zorgen dat je ze niet toch per ongeluk zijn voorhanden.
Nog landen genoeg waar je als vrouw eigenlijk geen vrouw bent als je niet minstens een paar koters hebt. En/of waar het niet bij een paar blijft, want anticonceptie ho maar.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
donderdag 10 oktober 2019 om 12:37
Really? Hoe kom je aan deze info als ik vragen mag?strikjemetstippels schreef: ↑09-10-2019 21:36Volgens mij is het maar in 5% van de gevallen een keuze of je ze wel of niet hebt. Voor 95% is het een aangeboren iets of je ze wil of niet. Dan houd je over mensen die geen geschikte partner vinden, mensen die bewust kiezen geen kinderen te nemen om dat ze zich zelf niet geschikt vinden als ouder en die paar die onvruchtbaar zijn en niet over gaan tot adoptie.
Het blijft gewoon van beide kanten iets emotioneels, wat eventueel kan aangevuld worden met rationaliteit. Bijvoorbeeld mensen die erg graag kids willen maar te labiel zijn of fysiek niet in orde en daar om kiezen om er niet voor te gaan.
En hoe kan het dan dat de verhouding tussen vrouwen die ze wel hebben en vrouwen die ze niet hebben, zo onevenredig is? Of komt dat stiekem doordat er heel veel vrouwen zijn die ze wel hebben, maar ze eigenlijk niet wilden of ooit dachten te willen?
donderdag 10 oktober 2019 om 22:49
Nou ja logica. Biologische voortplantingsdrang krijg je er echt niet uit. Ik denk dat het grootste deel van de vrouwen kinderen wil. Maar die vrouwen willen vaak ook een geschikte man daar voor hebben, en dat lukt ook niet altijd. En dan nog emancipatie, vrouwen die eerst carriere maken en dan als het bijna te laat is (dit bedoel ik niet rottig) nog weinig tijd hebben om dat de vruchtbaarheid af neemt.Puz_n_Boots schreef: ↑10-10-2019 12:37Really? Hoe kom je aan deze info als ik vragen mag?
En hoe kan het dan dat de verhouding tussen vrouwen die ze wel hebben en vrouwen die ze niet hebben, zo onevenredig is? Of komt dat stiekem doordat er heel veel vrouwen zijn die ze wel hebben, maar ze eigenlijk niet wilden of ooit dachten te willen?
Er spelen veel zaken mee maar ik denk dat biologie de grootste is. Ik heb nooit iets gehad met het idee kinderen te hebben, ik kan ze ook zeker niet bieden wat ik vind dat ze nodig hebben, en over geschikte partner vinden hou ik maar helemaal op. Ik vind het wel jammer hoor dat ik ze niet wil en niet echt dat zorgzame heb, maar het is ook een zegen om dat ik gewoon niet genoeg kan bieden aan een kind. En dat zou de grootste 'misdaad' zijn in mijn ogen, een kind beschadigen door ze toch te nemen ook al ben je er niet geschikt voor. Kinderen zijn zo fragiel.
En ik denk dat de meeste vrouwen met kids gewoon erg blij zijn met ze ondanks misschien strubbelingen en het, mochten ze het over kunnen doen, er weer voor kiezen.
Moedergevoelens kun je echt niet aan leren of aan of uit zetten. Dat wilde ik maar zeggen, en ik heb er geen statistieken bij maar gewoon gebaseerd op biologie. En daar is verder ook helemaal niks mis mee.
vrijdag 11 oktober 2019 om 08:42
Bijzonder he anderhalve kindKandijsuiker schreef: ↑01-09-2019 15:48Ik vraag me oprecht af welke voordelen, anders dan een mini-me, men ziet. Er wordt gezeikt ovet vliegen en co2 maar ondertussen werpt de gemiddelde vrouw 1.5 kind. Zelfs als ik 2x per jaar vlieg is dat beter voor de natuur!
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:38
Ik heb ook nooit wat met kinderen gehad, toen ik zelf kind al was niet. Ik zat veel liever bij de volwassenen. Bovendien mis ik het "zorg-gen". Voor planten en dieren heb ik dan wel weer een mega zorg-gen, maar niet voor kinderen. Het hele idee om voor een ander, nieuw mens te bepalen dat hij op deze aardbol wordt neergezet vanwege jouw biologische verlangens en zich maar een weg door deze jungle (aka "het leven") moet zien te struggelen, staat me tegen.strikjemetstippels schreef: ↑10-10-2019 22:49Nou ja logica. Biologische voortplantingsdrang krijg je er echt niet uit. Ik denk dat het grootste deel van de vrouwen kinderen wil. Maar die vrouwen willen vaak ook een geschikte man daar voor hebben, en dat lukt ook niet altijd. En dan nog emancipatie, vrouwen die eerst carriere maken en dan als het bijna te laat is (dit bedoel ik niet rottig) nog weinig tijd hebben om dat de vruchtbaarheid af neemt.
Er spelen veel zaken mee maar ik denk dat biologie de grootste is. Ik heb nooit iets gehad met het idee kinderen te hebben, ik kan ze ook zeker niet bieden wat ik vind dat ze nodig hebben, en over geschikte partner vinden hou ik maar helemaal op. Ik vind het wel jammer hoor dat ik ze niet wil en niet echt dat zorgzame heb, maar het is ook een zegen om dat ik gewoon niet genoeg kan bieden aan een kind. En dat zou de grootste 'misdaad' zijn in mijn ogen, een kind beschadigen door ze toch te nemen ook al ben je er niet geschikt voor. Kinderen zijn zo fragiel.
En ik denk dat de meeste vrouwen met kids gewoon erg blij zijn met ze ondanks misschien strubbelingen en het, mochten ze het over kunnen doen, er weer voor kiezen.
Moedergevoelens kun je echt niet aan leren of aan of uit zetten. Dat wilde ik maar zeggen, en ik heb er geen statistieken bij maar gewoon gebaseerd op biologie. En daar is verder ook helemaal niks mis mee.
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:41
Ik heb ook geen zorg-gen, dat was zeker toen de kinderen nog baby waren wel een dingetje.Puz_n_Boots schreef: ↑11-10-2019 09:38Ik heb ook nooit wat met kinderen gehad, toen ik zelf kind al was niet. Ik zat veel liever bij de volwassenen. Bovendien mis ik het "zorg-gen". Voor planten en dieren heb ik dan wel weer een mega zorg-gen, maar niet voor kinderen. Het hele idee om voor een ander, nieuw mens te bepalen dat hij op deze aardbol wordt neergezet vanwege jouw biologische verlangens en zich maar een weg door deze jungle (aka "het leven") moet zien te struggelen, staat me tegen.
Ik vond ze steeds leuker worden naarmate ze ouder werden.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:43
Dat herken ik wel: dat ik kinderen vanaf 4+ enigzins leuker vind dan baby's of peuters. Die laatsten jagen me eerder angst aan. Baby-fobietje, denk ik.
vrijdag 11 oktober 2019 om 09:51
Mijn kinderen zijn nu 18 en 21, dus die zijn inmiddels al veel langer leuk dan niet leuk.Puz_n_Boots schreef: ↑11-10-2019 09:43Dat herken ik wel: dat ik kinderen vanaf 4+ enigzins leuker vind dan baby's of peuters. Die laatsten jagen me eerder angst aan. Baby-fobietje, denk ik.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 11 oktober 2019 om 10:18
Ook dat. Er wordt vaak zo gehamerd op babys. Die al dan niet fantastisch leuk of juist vreselijk zijn naar gelang wie je het vraagt. Maar als het goed is heb je toch echt veeeeeeel langer oudere of zelfs volwassen kinderen dan een baby. Wat je van baby's vindt lijkt mij dus juist niet zo'n relevante factor in de beslissing of je een kind wil.
vrijdag 11 oktober 2019 om 10:59
Toen ik jonger was (lees tiener) ging iedereen er eigenlijk wel van uit kinderen te gaan maken later ook ik, daar fantaseerde je al over met je verkeringen. Iets met dat was wat je om je heen zag. Toen ik in de 20 was werd dat een 'misschien', ooit, maar eerst wil ik nog zo veel. En toen ik 30 was werd het al een 'ik denk liever niet'. Nu ik in de 40 ben ben ik blij met de keuze geen kinderen te hebben. Ik wil te veel waarbij kinderen gewoon in de weg staan en ik compromissen moet sluiten. Ik ben goed in het sluiten van compromissen als het gaat over dingen die ik wel wil. Maar als ik ze niet wil, is er dus geen compromis. Ik wilde mijn eigen zaak houden en dus meer dan 40 uur per week werken. En als ik dan eens een dagje vrij heb voor mezelf (de zaterdag vaak) wil ik ook helemaal niks. Geen geluid, geen verplichting, geen gezorg, gewoon de hele dag in mijn luie broek op de bank een boek lezen.
Vriend is door de weeks de hele week in het buitenland dus zou toch alles op mij terecht komen. En ik had daar gewoon echt geen zin in. Ik heb een extreme hang na me-time. Kinderen willen gewoon altijd wat van je. En da's logisch. Maar ik heb geen zin die ene vrije dag zo nu en dan ook nog eens te gaan opofferen aan zwemlessen/sportclubjes/speelmiddagjes/kinderdingen doen. Mijn moeder vond het jammer. In haar optiek had ik een hele goede moeder geworden. Ik ben het daar pertinent mee oneens. Ik denk dat ik de hele dag gestressed had rondgelopen juist omdat ik mijn leven lang al die hang naar 'lekker rustig en alleen zijn' heb en per dag bepalen waar ik wel of geen zin in heb. Met kinderen ontkom je er niet aan dat je leven toch 'geleidt' wordt. Ze moeten naar de opvang gebracht of naar school, en gehaald. Er komen vriendjes spelen of ze moeten daarheen. Ze moeten sporten. Ze worden spontaan ziek en dan moet er wat geregeld worden (en geen vangnet in de buurt). En dan nog de zorgen die erbij komen kijken. Je moet ineens op vastgestelde weken op vakantie en wij gaan meestal ergens voor of najaar of midden winter en dat besluiten we een week vooraf maar mijden het hoogseizoen altijd. Ook dat kan dan niet meer. En ze kosten een hoop geld. ik hoorde laatst iets van een ton tot hun 18e ofzo.
Stel dat je er 2 hebt... joh da's bijna mijn hele pensioen wat ik tot op heden gespaard heb. Dus nee. Het is geen bewuste 'ik wil geen kinderen' keuze geweest. Daar zijn we zo ingegroeid en nu halverwege de 40 (ik) en vriend 50 heel blij mee.
Ik ben gek op de kinderen van mijn vriendinnen... maar zelf? Neuh. Ze kosten me dus eigenlijk gewoon teveel tijd en geld die ik liever aan andere dingen besteed. Dat is feitelijk de reden dat ik geen kinderen heb.
We merken wel dat we steeds meer vrienden krijgen die OOK gekozen hebben om geen kinderen hebben. Die met kinderen vallen langzamerhand steeds vaker weg. Dat is ook logisch. Als zij oud worden hebben ze hun kinderen (of niet, want kinderen hebben zegt niet dat ze je nog leuk vinden als je bejaard bent. De gemiddelde bejaarde krijgt bar weinig bezoek van de eigen kinderen en is behoorlijk eenzaam omdat ze je vaak als 'verplichting erbij zien' want ze hebben dan zelf ineens een druk gezin) wij hebben dat niet. Dus zoek je mensen op in dezelfde situatie met wie je samen 'oud' wordt.
Vriend is door de weeks de hele week in het buitenland dus zou toch alles op mij terecht komen. En ik had daar gewoon echt geen zin in. Ik heb een extreme hang na me-time. Kinderen willen gewoon altijd wat van je. En da's logisch. Maar ik heb geen zin die ene vrije dag zo nu en dan ook nog eens te gaan opofferen aan zwemlessen/sportclubjes/speelmiddagjes/kinderdingen doen. Mijn moeder vond het jammer. In haar optiek had ik een hele goede moeder geworden. Ik ben het daar pertinent mee oneens. Ik denk dat ik de hele dag gestressed had rondgelopen juist omdat ik mijn leven lang al die hang naar 'lekker rustig en alleen zijn' heb en per dag bepalen waar ik wel of geen zin in heb. Met kinderen ontkom je er niet aan dat je leven toch 'geleidt' wordt. Ze moeten naar de opvang gebracht of naar school, en gehaald. Er komen vriendjes spelen of ze moeten daarheen. Ze moeten sporten. Ze worden spontaan ziek en dan moet er wat geregeld worden (en geen vangnet in de buurt). En dan nog de zorgen die erbij komen kijken. Je moet ineens op vastgestelde weken op vakantie en wij gaan meestal ergens voor of najaar of midden winter en dat besluiten we een week vooraf maar mijden het hoogseizoen altijd. Ook dat kan dan niet meer. En ze kosten een hoop geld. ik hoorde laatst iets van een ton tot hun 18e ofzo.
Stel dat je er 2 hebt... joh da's bijna mijn hele pensioen wat ik tot op heden gespaard heb. Dus nee. Het is geen bewuste 'ik wil geen kinderen' keuze geweest. Daar zijn we zo ingegroeid en nu halverwege de 40 (ik) en vriend 50 heel blij mee.
Ik ben gek op de kinderen van mijn vriendinnen... maar zelf? Neuh. Ze kosten me dus eigenlijk gewoon teveel tijd en geld die ik liever aan andere dingen besteed. Dat is feitelijk de reden dat ik geen kinderen heb.
We merken wel dat we steeds meer vrienden krijgen die OOK gekozen hebben om geen kinderen hebben. Die met kinderen vallen langzamerhand steeds vaker weg. Dat is ook logisch. Als zij oud worden hebben ze hun kinderen (of niet, want kinderen hebben zegt niet dat ze je nog leuk vinden als je bejaard bent. De gemiddelde bejaarde krijgt bar weinig bezoek van de eigen kinderen en is behoorlijk eenzaam omdat ze je vaak als 'verplichting erbij zien' want ze hebben dan zelf ineens een druk gezin) wij hebben dat niet. Dus zoek je mensen op in dezelfde situatie met wie je samen 'oud' wordt.
