Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
vrijdag 11 oktober 2019 om 18:30
Vanmorgen naar de huisarts geweest. Die zei dat het een flinke ontsteking was en dat ze me na de kuur weer wilde zien. Ze had genoeg vertrouwen voor het weekend.
Verder heb ik het idee dat ik mij iets beter voel. Vooral als ik stil zit. Bij enige inspanning ben ik nog totaal buiten adem.
Ook is mijn koorts lager.
Verder ben ik nu even bij mijn ouders. Even voor mezelf laten zorgen, morgen ga ik weer terug.
Ook deze dokter was duidelijk dat ik mij erg rustig moest houden.
Merk wel dat ik dit erg saai vind, maar beter dat ik me er even dit weekend (in elk geval) aan hou.
Sterkte allemaal!
Verder heb ik het idee dat ik mij iets beter voel. Vooral als ik stil zit. Bij enige inspanning ben ik nog totaal buiten adem.
Ook is mijn koorts lager.
Verder ben ik nu even bij mijn ouders. Even voor mezelf laten zorgen, morgen ga ik weer terug.
Ook deze dokter was duidelijk dat ik mij erg rustig moest houden.
Merk wel dat ik dit erg saai vind, maar beter dat ik me er even dit weekend (in elk geval) aan hou.
Sterkte allemaal!
vrijdag 11 oktober 2019 om 20:46
Even kijken of ik hierna nog energie heb om op andere te reageren, maar iedereen een dikke knuffel en fijn weekend.
Ik voelde me de afgelopen dagen echt verschrikkelijk, ik was zo intens moe dat ik er helemaal gek van werd! Gisteren voelde ik me alsmaar slechter en slechter, en toen ik een film aan het kijken was kreeg ik plotseling een ingeving. Alsof er ineens een connectie kwam naar datgene wat zo dwars zat. En ineens bevond ik me midden in een zee van verdriet. Ik verdronk er bijna letterlijk in. Ik moest echt uit mijn verdriet komen, ik huilde met zulke lange halen dat ik voor bijna 30 seconde niet ademde. Dat was echt heel bizar. Dus ik moest mezelf eruit halen. Gelukkig kwam ik eruit, want ik wist ook dat nu blijven huilen niet al mijn verdriet weg zou nemen. En toen ik rustig werd, viel er echt 100 kilo van me af. Ik had weer energie ook al wilde ik gaan slapen, maar ik was niet meer zo levenloos. Ik kon zelfs lachen. Ik was zo opgelucht dat ik eindelijk weet waarom ik zo moe was de laatste tijd. Hier kan ik wat mee, al zal het zwaar worden.
Het is verdriet over het pesten, waar ik altijd over kon praten waardoor ik dacht dat ik het wel verwerkt had, maar al die tijd heb ik die pijn en verdriet weg gedrukt. Ik liep vroeger heel veel weg van school. School was geen veilige plek, maar thuis ook niet. Ik kon gisteren alleen maar denken aan het park tussen ons huis en school, als soort van veilig tussenstuk. Daarnaast dacht ik ook constant 'klein meisje, klein meisje'. Dat vond ik ook wel tekenend.
Gelukkig begin ik maandag bij mijn nieuwe traumatherapeut dus dat komt perfect uit.
Mijn man was ook zo blij voor me, die vind het super zwaar om mij zo depressief te zien. Hij was echt opgelucht en we hebben samen even gelachen en gehuild weer
Hij is echt mijn held <3
Ik voelde me de afgelopen dagen echt verschrikkelijk, ik was zo intens moe dat ik er helemaal gek van werd! Gisteren voelde ik me alsmaar slechter en slechter, en toen ik een film aan het kijken was kreeg ik plotseling een ingeving. Alsof er ineens een connectie kwam naar datgene wat zo dwars zat. En ineens bevond ik me midden in een zee van verdriet. Ik verdronk er bijna letterlijk in. Ik moest echt uit mijn verdriet komen, ik huilde met zulke lange halen dat ik voor bijna 30 seconde niet ademde. Dat was echt heel bizar. Dus ik moest mezelf eruit halen. Gelukkig kwam ik eruit, want ik wist ook dat nu blijven huilen niet al mijn verdriet weg zou nemen. En toen ik rustig werd, viel er echt 100 kilo van me af. Ik had weer energie ook al wilde ik gaan slapen, maar ik was niet meer zo levenloos. Ik kon zelfs lachen. Ik was zo opgelucht dat ik eindelijk weet waarom ik zo moe was de laatste tijd. Hier kan ik wat mee, al zal het zwaar worden.
Het is verdriet over het pesten, waar ik altijd over kon praten waardoor ik dacht dat ik het wel verwerkt had, maar al die tijd heb ik die pijn en verdriet weg gedrukt. Ik liep vroeger heel veel weg van school. School was geen veilige plek, maar thuis ook niet. Ik kon gisteren alleen maar denken aan het park tussen ons huis en school, als soort van veilig tussenstuk. Daarnaast dacht ik ook constant 'klein meisje, klein meisje'. Dat vond ik ook wel tekenend.
Gelukkig begin ik maandag bij mijn nieuwe traumatherapeut dus dat komt perfect uit.
Mijn man was ook zo blij voor me, die vind het super zwaar om mij zo depressief te zien. Hij was echt opgelucht en we hebben samen even gelachen en gehuild weer
Hij is echt mijn held <3
'Happiness is only real when shared'.
zaterdag 12 oktober 2019 om 09:46
@totally. Klinkt heel zwaar maar ook mooi. Mooi dat je even zo in contact met jezelf kwam en dat je je daarna weer wat beter voelde.
En ook mooi dat je zo zorgzaam en beschermend over jezelf na kon denken (over een moment dat anderen dat meer hadden moeten doen).
Ik weet ook hoe het is om gepest te worden en te vluchten van school, heel herkenbaar.
Goed dat je je therapeut ziet. Kan je gelijk door boorduren.
Fijn dat je weer kan lachen, hopelijk meer van dat.
En ook mooi dat je zo zorgzaam en beschermend over jezelf na kon denken (over een moment dat anderen dat meer hadden moeten doen).
Ik weet ook hoe het is om gepest te worden en te vluchten van school, heel herkenbaar.
Goed dat je je therapeut ziet. Kan je gelijk door boorduren.
Fijn dat je weer kan lachen, hopelijk meer van dat.
zaterdag 12 oktober 2019 om 16:51
@ chocoladeballetjes ; beterschap, wel fijn dat de kuur lijkt aan de slaan
ik lees nog even terug van de laatste dagen.
Hier gaat het niet geweldig, maar heb wel dinsdag te horen gekregen dat ik een verkorte toegangstijd naar de S-GGZ heb gekregen, dus dat is wel fijn. alleen geen idee hoelang wachten de verkorte toegangstijd is.. psycholoog dacht enkele weken, iemand hier een idee?
Ik zit bij ggz-delft (was iemand van hier die er ook zat toch?)
de reguliere wachttijd was tot April.. dus het is eigenlijk wel positief nieuws
ik lees nog even terug van de laatste dagen.
Hier gaat het niet geweldig, maar heb wel dinsdag te horen gekregen dat ik een verkorte toegangstijd naar de S-GGZ heb gekregen, dus dat is wel fijn. alleen geen idee hoelang wachten de verkorte toegangstijd is.. psycholoog dacht enkele weken, iemand hier een idee?
Ik zit bij ggz-delft (was iemand van hier die er ook zat toch?)
de reguliere wachttijd was tot April.. dus het is eigenlijk wel positief nieuws
zondag 13 oktober 2019 om 15:12
chocje: hoe gaat het nu met je?
hier is het gisteren een waar drama geweest. van 2300 tot .0100 uur ruzie gehad met man. buren konden denk ik meegenieten
ik ben tussendoor weggelopen, uit de situatie zijn. Het was de cummulatie van depressie, de problemen op het werk en de problemen tussen man en mij. na een half uurtje ben ik weer huiswaarts gegaan.
inmiddels zijn alle lichaamsdelen weer bij de juiste persoon aangenaaid, maar we hebben er alletwee wel een slapeloze nacht van gehad. dat het zo heftig was komt echt doordat ik mezelf te machteloos voel om de situatie te veranderen. Dat gevoel is gelijk ook een van de bronnen waar mijn depressie uit tapt. dus die ligt nu volgevreten na te genieten van mijn ellende!
vandaag veel thee, veel rusten. Uitzieken van de depressie en hem zoveel mogelijk terug in zijn hok stoppen. zal niet helemaal lukken; het kreng is net kauwgom
morgen staat het in het teken van de mantelzorg en toevalligerwijs een gesprek met mijn peut. dus ik voorzie dat ik mezelf morgenavond voel alsof er een stoomwals over me is heen gegaan 
hier is het gisteren een waar drama geweest. van 2300 tot .0100 uur ruzie gehad met man. buren konden denk ik meegenieten
ik ben tussendoor weggelopen, uit de situatie zijn. Het was de cummulatie van depressie, de problemen op het werk en de problemen tussen man en mij. na een half uurtje ben ik weer huiswaarts gegaan.
inmiddels zijn alle lichaamsdelen weer bij de juiste persoon aangenaaid, maar we hebben er alletwee wel een slapeloze nacht van gehad. dat het zo heftig was komt echt doordat ik mezelf te machteloos voel om de situatie te veranderen. Dat gevoel is gelijk ook een van de bronnen waar mijn depressie uit tapt. dus die ligt nu volgevreten na te genieten van mijn ellende!
vandaag veel thee, veel rusten. Uitzieken van de depressie en hem zoveel mogelijk terug in zijn hok stoppen. zal niet helemaal lukken; het kreng is net kauwgom
morgen staat het in het teken van de mantelzorg en toevalligerwijs een gesprek met mijn peut. dus ik voorzie dat ik mezelf morgenavond voel alsof er een stoomwals over me is heen gegaan
zondag 13 oktober 2019 om 15:35
@meiroosje. Ik knap echt zienderogen op. Ben nog wel enorm snel buiten adem en heel moe. Maar het verschil is echt wonderbaarlijk.
Ik denk telkens, werkte onze psychische medicatie maar zo goed als mijn antibioticum. Echt als sneeuw voor de zon zie ik de klachten verdwijnen!
Ws ben ik deze week nog wel aan het herstellen. Want ik voel wel dat zo'n longontsteking een wissel op je trekt. Maar ik denk wel dat ik morgen even een koffie op mijn werk kan gaan doen. Fijn, normaal leven.
Ik merk wel weer dat er weer ruimte komt voor mijn psyche met opknappen. Dus ik hoop dat die terugkeer de goede kant op slaat. Al mijn energie ging deze week naar mijn longontsteking en mijn gevoelsleven was er niet meer.
En nu op je verhaal;
Klinkt echt super heftig. Heel ellendig. Ruzie is zo zwaar. En dat alle dingen tegelijk op je drukken.
Depressies zouden netjes in kooitjes moeten blijven. Zo is dat.
Het is ook allemaal veel tegelijk voor je.
Uitrusten klinkt ook heel goed. Neem er je tijd voor!
Ik denk telkens, werkte onze psychische medicatie maar zo goed als mijn antibioticum. Echt als sneeuw voor de zon zie ik de klachten verdwijnen!
Ws ben ik deze week nog wel aan het herstellen. Want ik voel wel dat zo'n longontsteking een wissel op je trekt. Maar ik denk wel dat ik morgen even een koffie op mijn werk kan gaan doen. Fijn, normaal leven.
Ik merk wel weer dat er weer ruimte komt voor mijn psyche met opknappen. Dus ik hoop dat die terugkeer de goede kant op slaat. Al mijn energie ging deze week naar mijn longontsteking en mijn gevoelsleven was er niet meer.
En nu op je verhaal;
Klinkt echt super heftig. Heel ellendig. Ruzie is zo zwaar. En dat alle dingen tegelijk op je drukken.
Depressies zouden netjes in kooitjes moeten blijven. Zo is dat.
Het is ook allemaal veel tegelijk voor je.
Uitrusten klinkt ook heel goed. Neem er je tijd voor!
zondag 13 oktober 2019 om 22:30
Hoi dames
Pfff sorry dat ik er even uit was. Het rommelt hier.
Na 8 dagen zenuwen en stress een paar dagen voorzichtig optimistisch zonder stress geweest. Vrijdag echt weer ouderwets spontaan en luchtig het weekend in gegaan.
Maar vandaag weer wat meer tobben. Beetje misselijk dus eten ook niet zoals gewoonlijk. Beetje depri.
Vrijdag geen emdr gehad maar komende vrijdag weer. Ik houd mijn hart vast. Pfff zo heftig.
Totally fee wat heftig. Ik herken het wel wat je zegt. Niet veilig voelen op school en thuis ook niet. En als het mij nu niet goed gaat heb ik dus ook een onveilig gevoel thuis. Brrrrr...
Chocolade balletjes: fijn dag AB zo goed aanslaat. Stevig zo'n lomgontsteking. Nog veel beterschap.
Veel succes en sterkte dames... voor jullie allemaal een dikke knuffel
Pfff sorry dat ik er even uit was. Het rommelt hier.
Na 8 dagen zenuwen en stress een paar dagen voorzichtig optimistisch zonder stress geweest. Vrijdag echt weer ouderwets spontaan en luchtig het weekend in gegaan.
Maar vandaag weer wat meer tobben. Beetje misselijk dus eten ook niet zoals gewoonlijk. Beetje depri.
Vrijdag geen emdr gehad maar komende vrijdag weer. Ik houd mijn hart vast. Pfff zo heftig.
Totally fee wat heftig. Ik herken het wel wat je zegt. Niet veilig voelen op school en thuis ook niet. En als het mij nu niet goed gaat heb ik dus ook een onveilig gevoel thuis. Brrrrr...
Chocolade balletjes: fijn dag AB zo goed aanslaat. Stevig zo'n lomgontsteking. Nog veel beterschap.
Veel succes en sterkte dames... voor jullie allemaal een dikke knuffel
maandag 14 oktober 2019 om 09:56
Meiroosje,
Wat naar van die ruzie. Is het inmiddels al wel weer wat rustiger tussen jullie?
Choco,
Heel fijn dat de medicatie aan slaat en dat je steeds zoveel beter voelt. Ja werkte medicatie voor de psyche maar net zo snel en overduidelijk he, hoe fijn zou dat zijn.
Mabelle,
Herkenbaar wat je schrijft hoor. Heb ook erg wisselende dagen.
Allen,
Drukke dagen gehad. Merk dat de dagen voorbij kunnen gaan zonder dat ik precies weet wat ik gedaan heb.
Gisteren ben ik een kopje koffie gaan drinken bij iemand van mijn "nieuwe" vereniging. Was wel een ontspannen bezoekje, we hebben veel gemeen ook wat betreft psychische klachten maar uiteraard niet alleen daarover gesproken.
Vanavond staat er iets spannends op het programma maar ik voel me uitgeblust, loom, somber, hoofdpijn, darmklachten en gewoon een beetje ellendig. Het zou kunnen dat ik het af zeg voor vanavond. Zou daar ook nog dingen voor moeten voorbereiden en dat zie ik mezelf vandaag niet doen.
Kreeg tijdens het typen een appje van degene waar ik gisteren was. Dat ze het gezellig vond en dat we wat haar betreft nog eens af kunnen spreken. Das wel erg leuk! Wie weet houd ik er nog een leuke kennis/vriendin aan over.
Wat naar van die ruzie. Is het inmiddels al wel weer wat rustiger tussen jullie?
Choco,
Heel fijn dat de medicatie aan slaat en dat je steeds zoveel beter voelt. Ja werkte medicatie voor de psyche maar net zo snel en overduidelijk he, hoe fijn zou dat zijn.
Mabelle,
Herkenbaar wat je schrijft hoor. Heb ook erg wisselende dagen.
Allen,
Drukke dagen gehad. Merk dat de dagen voorbij kunnen gaan zonder dat ik precies weet wat ik gedaan heb.
Gisteren ben ik een kopje koffie gaan drinken bij iemand van mijn "nieuwe" vereniging. Was wel een ontspannen bezoekje, we hebben veel gemeen ook wat betreft psychische klachten maar uiteraard niet alleen daarover gesproken.
Vanavond staat er iets spannends op het programma maar ik voel me uitgeblust, loom, somber, hoofdpijn, darmklachten en gewoon een beetje ellendig. Het zou kunnen dat ik het af zeg voor vanavond. Zou daar ook nog dingen voor moeten voorbereiden en dat zie ik mezelf vandaag niet doen.
Kreeg tijdens het typen een appje van degene waar ik gisteren was. Dat ze het gezellig vond en dat we wat haar betreft nog eens af kunnen spreken. Das wel erg leuk! Wie weet houd ik er nog een leuke kennis/vriendin aan over.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 14 oktober 2019 om 13:36
@meiroosje: He wat vervelend dat je ruzie hebt gehad met je man. Ik hoop dat jullie het hebben kunnen uitpraten.
@choco: Fijn dat je medicatie zo snel aanslaat! Maar pas nog steeds goed op jezelf he!
@mabelle: Fijn dat je een aantal betere dagen hebt gehad. Dat kan je wel gebruiken nadat het een hele tijd slecht is gegaan. Even op adem komen.
@ibi: Leuk dat het zo goed klikte met iemand van je vereniging. Zou leuk zijn wanneer je er een nieuwe vriendin aan overhoudt.
Gisteren heb ik echt een hele erge rotdag gehad. Ik heb een nachtmerrie gehad over een gebeurtenis wat nog lastig voor me is en die herbeleefde ik. Wel is waar op een wat andere manier dan dat het werkelijk is gebeurd maar toch. Dus toen 's ochtends maar een sterk rustgevend pilletje ingenomen. Want ik was helemaal in paniek en heel verdrietig.
Vandaag weer gewoon een 'normale' dag gelukkig.
@choco: Fijn dat je medicatie zo snel aanslaat! Maar pas nog steeds goed op jezelf he!
@mabelle: Fijn dat je een aantal betere dagen hebt gehad. Dat kan je wel gebruiken nadat het een hele tijd slecht is gegaan. Even op adem komen.
@ibi: Leuk dat het zo goed klikte met iemand van je vereniging. Zou leuk zijn wanneer je er een nieuwe vriendin aan overhoudt.
Gisteren heb ik echt een hele erge rotdag gehad. Ik heb een nachtmerrie gehad over een gebeurtenis wat nog lastig voor me is en die herbeleefde ik. Wel is waar op een wat andere manier dan dat het werkelijk is gebeurd maar toch. Dus toen 's ochtends maar een sterk rustgevend pilletje ingenomen. Want ik was helemaal in paniek en heel verdrietig.
Vandaag weer gewoon een 'normale' dag gelukkig.
maandag 14 oktober 2019 om 19:30
chocje, ibi en Shiverrr: ja, man en ik kunnen door 1 deur. (als ik eerst ga ) Ik heb toevalligerwijze vandaag ook de peut gesproken. zij is net als ik van mening dat man er goed aan zou doen om zelf hulp te zoeken. helaas ziet hij dat niet zitten. ik voel me overigens redelijk wel, maar dat komt absoluut omdat ik rust neem. na de peut hoefde ik niet te werken, dus ik heb in de zon in de tuin gezeten. En nu ga ik weer thee zetten
chocje: fijn dat de antibiotica zo goed helpt. het zou inderdaad fijn zijn als de hersenpillen ook zo goed zouden werken. eigenlijk is dat toch vreemd; een virus dat je nota benen oploopt van een ander kan bestreden worden maar een gemoedstoestand moet je "uitzingen",
soms vraag ik me af er niet stilletjes in een of ander onguur laboratorium allang goede medicatie is ontwikkeld die tegengehouden wordt door de farmaceutische industrie. *voelt een complottheorie opkomen*
Ibi: gaaf dat je iemand ontmoet hebt waar je chemie mee hebt! vriendschappen zijn als plantjes: een zaadje ontkiemt en als het voldoende water en zonlicht krijgt, wordt het een mooie plant.
girl1986: super dat je wachttijd bekort is!
totallyfree: hoe ging het vandaag met je nieuwe peut?
mabelle: op en neer, heen en weer. het is zo herkenbaar voor iedereen, durf ik wel te zeggen. Ik snap dat je opziet tegen vrijdag. even voor jou:
samen met je peut kom je er wel. Houd hoop!
fade: ik denk aan je!
) Ik heb toevalligerwijze vandaag ook de peut gesproken. zij is net als ik van mening dat man er goed aan zou doen om zelf hulp te zoeken. helaas ziet hij dat niet zitten. ik voel me overigens redelijk wel, maar dat komt absoluut omdat ik rust neem. na de peut hoefde ik niet te werken, dus ik heb in de zon in de tuin gezeten. En nu ga ik weer thee zetten chocje: fijn dat de antibiotica zo goed helpt. het zou inderdaad fijn zijn als de hersenpillen ook zo goed zouden werken. eigenlijk is dat toch vreemd; een virus dat je nota benen oploopt van een ander kan bestreden worden maar een gemoedstoestand moet je "uitzingen",
soms vraag ik me af er niet stilletjes in een of ander onguur laboratorium allang goede medicatie is ontwikkeld die tegengehouden wordt door de farmaceutische industrie. *voelt een complottheorie opkomen*Ibi: gaaf dat je iemand ontmoet hebt waar je chemie mee hebt! vriendschappen zijn als plantjes: een zaadje ontkiemt en als het voldoende water en zonlicht krijgt, wordt het een mooie plant.
girl1986: super dat je wachttijd bekort is!
totallyfree: hoe ging het vandaag met je nieuwe peut?
mabelle: op en neer, heen en weer. het is zo herkenbaar voor iedereen, durf ik wel te zeggen. Ik snap dat je opziet tegen vrijdag. even voor jou:
samen met je peut kom je er wel. Houd hoop!fade: ik denk aan je!
dinsdag 15 oktober 2019 om 02:03
Allemaal: bedankt voor het beterschap!
@mabelle: emdr lijkt me heel zwaar, dat heb ik ook gezien bij mede cliënten. Goed dat je het aangaat! Snap wel dat je er tegenop ziet.
@shiverr. Dat is een hele goed tip. Moet oppassen niet te vergeten dat ik zo ziek was.
@meiroosje. Erg fijn dat het uitrusten je zo goed doet. Dat kan misschien hoop voor de toekomst geven?
@mabelle: emdr lijkt me heel zwaar, dat heb ik ook gezien bij mede cliënten. Goed dat je het aangaat! Snap wel dat je er tegenop ziet.
@shiverr. Dat is een hele goed tip. Moet oppassen niet te vergeten dat ik zo ziek was.
@meiroosje. Erg fijn dat het uitrusten je zo goed doet. Dat kan misschien hoop voor de toekomst geven?
dinsdag 15 oktober 2019 om 02:15
Hier gaat het redelijk.
Ik heb soms dat ik een beetje obsessief het nieuws volg. Nu met die problemen in Noord-Syrie is dat niet zo'n fijn plan. Ik probeer te slapen, maar krijg allerlei nachtmerries (dat er hier noodlottige Koerden naar binnen willen en ik moet helpen maar niet weer hoe). Sommige beelden op internet kan je ook beter niet zien.
De reden dat ik obsessief ben is omdat ik wil verdringen dat ik ergens zenuwachtig voor ben.
Donderdag heb ik een gesprek met mijn psychiater. In dit gesprek wilde ik aangeven dat ik wil overstappen naar een andere casemanager. Toen mijn casemanager een maand weg was klikte het zo goed met mijn vervanger dat ik naar haar over wil.
Vooral omdat het niet slecht ging met mijn andere casemanager denk ik dat ze die zet wellicht niet begrijpt of zelfs niet toestaat. Maar met mijn andere casemanager is het eigenlijk net geen connectie. Maar als die vervanger niet langs was gekomen hadden we het wellicht net wel gered.
Ik wil alleen een echte match, zeker als ik weet dat het waarschijnlijk voorhanden is.
Nu heb gisteren geregeld dat ik morgen met mijn psychiater bel. Omdat het tot donderdag wel snel gaat oplopen. En ik weet dat zij dat ook niet wil. In zo'n geval is zij niet voor volhouden en uit de hand laten lopen.
Ik wist al dat dit er aan zat te komen (was al van week 1 van de vervanging van plan dit te doen als het bleef klikken). En dit soort dingen zijn echt mijn Achilles hiel. Maar ik hoop voor een verbetering op de lange termijn.
Dus al met al duimen voor mij. En morgen moest ik maar eens even overschakelen op Disney level!
Ik heb soms dat ik een beetje obsessief het nieuws volg. Nu met die problemen in Noord-Syrie is dat niet zo'n fijn plan. Ik probeer te slapen, maar krijg allerlei nachtmerries (dat er hier noodlottige Koerden naar binnen willen en ik moet helpen maar niet weer hoe). Sommige beelden op internet kan je ook beter niet zien.
De reden dat ik obsessief ben is omdat ik wil verdringen dat ik ergens zenuwachtig voor ben.
Donderdag heb ik een gesprek met mijn psychiater. In dit gesprek wilde ik aangeven dat ik wil overstappen naar een andere casemanager. Toen mijn casemanager een maand weg was klikte het zo goed met mijn vervanger dat ik naar haar over wil.
Vooral omdat het niet slecht ging met mijn andere casemanager denk ik dat ze die zet wellicht niet begrijpt of zelfs niet toestaat. Maar met mijn andere casemanager is het eigenlijk net geen connectie. Maar als die vervanger niet langs was gekomen hadden we het wellicht net wel gered.
Ik wil alleen een echte match, zeker als ik weet dat het waarschijnlijk voorhanden is.
Nu heb gisteren geregeld dat ik morgen met mijn psychiater bel. Omdat het tot donderdag wel snel gaat oplopen. En ik weet dat zij dat ook niet wil. In zo'n geval is zij niet voor volhouden en uit de hand laten lopen.
Ik wist al dat dit er aan zat te komen (was al van week 1 van de vervanging van plan dit te doen als het bleef klikken). En dit soort dingen zijn echt mijn Achilles hiel. Maar ik hoop voor een verbetering op de lange termijn.
Dus al met al duimen voor mij. En morgen moest ik maar eens even overschakelen op Disney level!
dinsdag 15 oktober 2019 om 22:55
Ik zag gisteren heel erg tegen een afspraak in de avond op. Moest daarvoor ook nog dingen voorbereiden en wilde eigenlijk afzeggen. In overleg met mijn begeleidster gekeken naar welke stappen te zetten.
Begonnen met uitzoeken en uitprinten van hetgeen wat ik moest voorbereiden. Samen gekeken hoe veel dat was en dat leek op zich wel mee te vallen. Afgesproken dat ik in de middag het ging voorbereiden en daarna pas zou besluiten of ik wel of niet zou gaan.
Uiteindelijk ben ik gegaan en het ging heel goed! Kreeg complimenten op meerdere gebieden dus erg blij dat ik wel gegaan ben.
Merkte wel echt dat er een last van mij af liep. Pas nu besef ik mij hij erg veel last ik hiervan last heb gehad.
Vandaag redelijk rustige dag gehad. Naar de kapper geweest, high lights, low lights, epileren en knippen. Oef dat duurde 2 uur en was bijna 100 euro maar het ziet er weer netjes uit. Mijn pony was te lang en ik kreeg er enorme hoofdpijn van.
Begonnen met uitzoeken en uitprinten van hetgeen wat ik moest voorbereiden. Samen gekeken hoe veel dat was en dat leek op zich wel mee te vallen. Afgesproken dat ik in de middag het ging voorbereiden en daarna pas zou besluiten of ik wel of niet zou gaan.
Uiteindelijk ben ik gegaan en het ging heel goed! Kreeg complimenten op meerdere gebieden dus erg blij dat ik wel gegaan ben.
Merkte wel echt dat er een last van mij af liep. Pas nu besef ik mij hij erg veel last ik hiervan last heb gehad.
Vandaag redelijk rustige dag gehad. Naar de kapper geweest, high lights, low lights, epileren en knippen. Oef dat duurde 2 uur en was bijna 100 euro maar het ziet er weer netjes uit. Mijn pony was te lang en ik kreeg er enorme hoofdpijn van.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
dinsdag 15 oktober 2019 om 23:22
Hi! Ik was even een beetje afwezig , het gaat niet geweldig hier.
Gisteren naar psychiater geweest en na een redelijk lang gesprek gaan we de optie van een opname bespreken. Vind het erg eng allemaal maar psych dacht dat het wel eens zou kunnen helpen.
Zou een opname bij een afdeling voor autistische mensen met psychische problemen zijn.
Ophogen medicatie kan niet meer want zit aan de max, afbouwen en wat anders is te gevaarlijk op het moment.
Hij schrok wel van hoe somber ik ben en hoeveel ik was afgevallen.
Ik heb soms het idee dat dit leven niet voor mij bestemd is.
Gisteren naar psychiater geweest en na een redelijk lang gesprek gaan we de optie van een opname bespreken. Vind het erg eng allemaal maar psych dacht dat het wel eens zou kunnen helpen.
Zou een opname bij een afdeling voor autistische mensen met psychische problemen zijn.
Ophogen medicatie kan niet meer want zit aan de max, afbouwen en wat anders is te gevaarlijk op het moment.
Hij schrok wel van hoe somber ik ben en hoeveel ik was afgevallen.
Ik heb soms het idee dat dit leven niet voor mij bestemd is.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 16 oktober 2019 om 08:31
Kohaku: Is het leven voor je bestemd? dat is een goede vraag. Probleem is namelijk dat wij er niet voor gekozen hebben om te leven. onze ouders hebben dat voor ons gedaan. we worden geboren met bepaalde genetische aanleg en ons millieu, school, vrienden en ervaringen maken ons tot wie we zijn.
Ikzelf geloof niet in een hogere macht. dat maakt het voor mij gemakkelijker: er is maar een leven, dat is hier. de afgelopen 50 jaar was dat zwaar kl*te. met een beetje geluk (of pech, het is hoe je er in staat) heb ik nog 30 jaar te gaan. voor mezelf heb ik gezegd: die wil ik zo prettig mogelijk doorbrengen, en daarbij mijn beperkingen (depressie) in acht nemen. Voor mensen die geloven in een hiernamaals kan die keuze veel moeilijker zijn; het is hier kl*te maar straks wordt het beter. Sommigen kiezen ervoor om dat te bespoedigen. sommigen niet. Voor sommige mensen wordt die keuze gemaakt door ziekte of ongeval.
wie bepaalt of iets voor je bestemd is? Het in eigen hand nemen van je leven; de regie terugnemen, kan heel bevrijdend werken. Hoe je dat doet, is denk ik voor iedereen verschillend. Daarbij spelen therapeuten, medicatie en klankborden de cruciale rol.
omdat wel elke dag opnieuw kunnen beginnen, falen we nooit. dat is een fijne gedachte.
Ikzelf geloof niet in een hogere macht. dat maakt het voor mij gemakkelijker: er is maar een leven, dat is hier. de afgelopen 50 jaar was dat zwaar kl*te. met een beetje geluk (of pech, het is hoe je er in staat) heb ik nog 30 jaar te gaan. voor mezelf heb ik gezegd: die wil ik zo prettig mogelijk doorbrengen, en daarbij mijn beperkingen (depressie) in acht nemen. Voor mensen die geloven in een hiernamaals kan die keuze veel moeilijker zijn; het is hier kl*te maar straks wordt het beter. Sommigen kiezen ervoor om dat te bespoedigen. sommigen niet. Voor sommige mensen wordt die keuze gemaakt door ziekte of ongeval.
wie bepaalt of iets voor je bestemd is? Het in eigen hand nemen van je leven; de regie terugnemen, kan heel bevrijdend werken. Hoe je dat doet, is denk ik voor iedereen verschillend. Daarbij spelen therapeuten, medicatie en klankborden de cruciale rol.
omdat wel elke dag opnieuw kunnen beginnen, falen we nooit. dat is een fijne gedachte.
woensdag 16 oktober 2019 om 09:12
Ik ben het echt heel erg eens met je eerste alinea. Ik kan soms serieus pissed worden als ik daar over nadenk. Ik heb niet gekozen om geboren te worden, en helemaal niet met aanleg voor depressie, een aandoening waardoor ik steeds minder kan bewegen en autisme wat alles nog ingewikkelder maakt..
Sorry ik moet even spuien.
Vind het allemaal zo moeilijk.
Sorry ik moet even spuien.
Vind het allemaal zo moeilijk.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 16 oktober 2019 om 12:57
tuurlijk, Kohaku! spui lekker weg!
ik heb een poosje geleden besloten om niet om te zien in wrok mbt mijn ouders. zij maakten de keuze voor kinderen om redenen die er tegenwoordig niet meer van toepassing zijn: een oudedag voorziening en "het hoorde erbij".
ik weet dat kinderen nu gewenst zijn maar soms heb ik wel het idee dat ze vooral dienen om iets "aan te vullen" dat legt weer een hele andere druk op kinderen.
in het eerste moeten ze vooral iets "doen" in het tweede vooral iets "zijn".
het gevoel te falen ligt dan al gauw op de loer. ik denk dat dit van alle tijden zal zijn. Dus je bent niet alleen en je zal ook nooit alleen staan in je gevoel.
even voor jou
ik heb een poosje geleden besloten om niet om te zien in wrok mbt mijn ouders. zij maakten de keuze voor kinderen om redenen die er tegenwoordig niet meer van toepassing zijn: een oudedag voorziening en "het hoorde erbij".
ik weet dat kinderen nu gewenst zijn maar soms heb ik wel het idee dat ze vooral dienen om iets "aan te vullen" dat legt weer een hele andere druk op kinderen.
in het eerste moeten ze vooral iets "doen" in het tweede vooral iets "zijn".
het gevoel te falen ligt dan al gauw op de loer. ik denk dat dit van alle tijden zal zijn. Dus je bent niet alleen en je zal ook nooit alleen staan in je gevoel.
even voor jou
woensdag 16 oktober 2019 om 13:56
@Bra3a3m: Dat is ook heel oneerlijk. Maar ruilen voor kanker zou ik niet willen. Ik ben panisch voor kanker en dan vooral voor chemo. Daarbij heb ik ook naaldenangst, in het bijzonder bloedprikken. Stel dat ik kanker zou krijgen, weet ik niet of ik me daar wel overheen kan zetten. Ook al zegt men vaak dat je geen keus hebt dan. Maar ook het feit dat je leven zo drastisch verandert. Niet meer gewoon je gang kunnen gaan, omdat je vaak naar het ziekenhuis moet.
woensdag 16 oktober 2019 om 15:36
@ibi. Afspraken in de avond vind ik sowieso vaak zwaar. Fijn dat je complimenten hebt gekregen!
@kohaku. Heftig dat je zo somber bent en dat het eten zo moeizaam gaat. Wat denk je zelf van zo'n behandeling? En weet je hoe het zit qua wachtlijst?
Mijn moeder heeft zelf weleens gezegd dat ze niet wist of ze me wel op de aarde had moeten zetten. Als ze me telkens zo depressief zag.
Niemand vraagt je wat inderdaad.
Zelf wissel ik erg van mening. Ik heb nu al een tijdje niet in een echte terugval gezeten, hoewel het wel strijden is. Dit zorgt ervoor dat ik er weer achter sta dat ik er ben zegmaar.
Ik heb toen ik rond de twintig was wel jaren gehad dat ik dit niet voelde. Ook als het beter ging. Het was toen een blijvend gevoel.
Jammer te lezen dat het zo met je gaat, heel veel sterkte in elk geval.
@kohaku. Heftig dat je zo somber bent en dat het eten zo moeizaam gaat. Wat denk je zelf van zo'n behandeling? En weet je hoe het zit qua wachtlijst?
Mijn moeder heeft zelf weleens gezegd dat ze niet wist of ze me wel op de aarde had moeten zetten. Als ze me telkens zo depressief zag.
Niemand vraagt je wat inderdaad.
Zelf wissel ik erg van mening. Ik heb nu al een tijdje niet in een echte terugval gezeten, hoewel het wel strijden is. Dit zorgt ervoor dat ik er weer achter sta dat ik er ben zegmaar.
Ik heb toen ik rond de twintig was wel jaren gehad dat ik dit niet voelde. Ook als het beter ging. Het was toen een blijvend gevoel.
Jammer te lezen dat het zo met je gaat, heel veel sterkte in elk geval.
woensdag 16 oktober 2019 om 15:43
Hier trouwens goed nieuws. Het is geregeld met mijn casemanager. En mijn oude casemanager blijft op de achtergrond aanwezig.
Wel jammer dat mijn nieuwe casemanager direct op vakantie gaat, maar het is gelukkig maar een week. En dus blijf ik gewoon een week langer bij mijn oude casemanager.
Ik ben een stuk rustiger, een beetje stilte na de storm. Ik was namelijk goed hysterisch ook omdat ik dingen verkeerd begreep.
Ik ben wel een beetje alle orde kwijt. Ik heb na de longontsteking nog niet de draad kunnen oppakken en nu alle chaos van mijn paniek rond het wisselen van casemanager.
Morgen heb ik een gesprek met mijn psychiater. Ik hoop dat we een beetje orde kunnen scheppen. In mijn hoofd en qua structuur.
Ik snap het allemaal niet meer eigenlijk. Ben gedesoriënteerd.
Heb wel een beetje opgeruimd net en ga nu douchen. Ik moet vooral niet toegeven aan het gevoel dat ik alles een chaos wil laten omdat ik het toch niet kan overzien.
Wel jammer dat mijn nieuwe casemanager direct op vakantie gaat, maar het is gelukkig maar een week. En dus blijf ik gewoon een week langer bij mijn oude casemanager.
Ik ben een stuk rustiger, een beetje stilte na de storm. Ik was namelijk goed hysterisch ook omdat ik dingen verkeerd begreep.
Ik ben wel een beetje alle orde kwijt. Ik heb na de longontsteking nog niet de draad kunnen oppakken en nu alle chaos van mijn paniek rond het wisselen van casemanager.
Morgen heb ik een gesprek met mijn psychiater. Ik hoop dat we een beetje orde kunnen scheppen. In mijn hoofd en qua structuur.
Ik snap het allemaal niet meer eigenlijk. Ben gedesoriënteerd.
Heb wel een beetje opgeruimd net en ga nu douchen. Ik moet vooral niet toegeven aan het gevoel dat ik alles een chaos wil laten omdat ik het toch niet kan overzien.
woensdag 16 oktober 2019 om 16:07
Vind het eerlijk gezegd een beetje raar om zo te vergelijken, depressie en kanker is iets totaal anders.
Van beiden kan je dood gaan, dat is zeker, maar om nou te zeggen dat je liever kanker had? Ik denk dat als je nu niet depressief zou zijn, er wel een kans zou zijn dat je minder of niet aan de dood dacht.
Van beiden kan je dood gaan, dat is zeker, maar om nou te zeggen dat je liever kanker had? Ik denk dat als je nu niet depressief zou zijn, er wel een kans zou zijn dat je minder of niet aan de dood dacht.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
woensdag 16 oktober 2019 om 16:16
@kohaku: Wat vervelend dat het niet goed met je gaat en dat je denkt aan een opname. Het zou natuurlijk fijn zijn als het effect zou hebben. Maar snap ook wel dat het een grote stap is. Je gaat dan toch uit je bekende omgeving weg. Mag jezelf hierover beslissen?
@hondenmens: Ik heb ook een naaldenangst. Echt heel vervelend want dinsdag krijg ik een infuus voor operatie. Ik zie er zo tegenop. Ik krijg wel verdovende zalf en mag rustgevende medicatie gebruiken. Maar dan nog.
Ik heb het idee dat ik weer redelijk stabiel ben geworden. Want ik slaap weer goed en sinds ik sport voel ik mezelf ook weer wat beter. Ga nu 2/3 keer per week sporten en ik doe een thuisopleiding. Dus ik heb wel beetje een dagbesteding nu.
Vanochtend heb ik een sollicitatie gehad, maar die functie is niet uitdagend genoeg. Ze gaven zelf ook toe dat er weinig uitdaging in zat. Dus dit wordt hem niet. Morgen nog bij een ander bedrijf een tweede sollicitatiegesprek. Ik hoop dat die baan van morgen iets wordt.
@hondenmens: Ik heb ook een naaldenangst. Echt heel vervelend want dinsdag krijg ik een infuus voor operatie. Ik zie er zo tegenop. Ik krijg wel verdovende zalf en mag rustgevende medicatie gebruiken. Maar dan nog.
Ik heb het idee dat ik weer redelijk stabiel ben geworden. Want ik slaap weer goed en sinds ik sport voel ik mezelf ook weer wat beter. Ga nu 2/3 keer per week sporten en ik doe een thuisopleiding. Dus ik heb wel beetje een dagbesteding nu.
Vanochtend heb ik een sollicitatie gehad, maar die functie is niet uitdagend genoeg. Ze gaven zelf ook toe dat er weinig uitdaging in zat. Dus dit wordt hem niet. Morgen nog bij een ander bedrijf een tweede sollicitatiegesprek. Ik hoop dat die baan van morgen iets wordt.
woensdag 16 oktober 2019 om 17:47
@totallyfree: Ik ben vroeger ook veel gepest geweest. De angst en het met buikpijn naar school moeten was vreselijk. Gelukkig had ik wel een fijn en veilig thuis. Lijkt me heel beangstigend als je nergens jezelf kunt zijn. Maar als ik een pester van vroeger tegenkom voel me weer even dat bange meisje. Ik kijk ook meestal weg. Zou liever een nonchalante houding hebben dan, maar tegenkomen gebeurt altijd onverwachts.
@choco: Fijn dat het geregeld is met je casemanager en dat je medicatie voor je longontsteking zo goed helpt. Mijn moeder heeft vroeger ook een longontsteking gehad en die duurde wel 4 maanden in totaal.
@Meiroosje: Vervelend die ruzie met je man. Ik kan ook heel slecht slapen na een ruzie of heftige discussie. Jammer dat hij het niet ziet zitten om hulp te zoeken. Maar hij moet zelf willen, anders gaat het zeker niet helpen.
@kohaku: Ik vraag mezelf dat bij vlagen ook af. Of dit leven voor mij bestemd is. Aan de ene kant ben ik "gered" door adoptie. Ik moet nu niet in armoede opgroeien die ik ongetwijfeld in mijn geboorteland wel had gehad. Maar ik voel me vaak niet begrepen in deze maatschappij.
@Shiverr: Ik snap je angst voor dat infuus. Zelf heb ik het nog maar 1 keer gehad en dat was zonder voorverdoving. Wil je niet bang maken, maar ik vond dat echt pijnlijk. Maar bij mij is de binnenkant van ellenboog gewoon erg gevoelig. Voor bloedprikken gebruik ik Emla zalf als verdoving. Werkt best goed. Helaas kun je die alleen op doktersrecept krijgen. Maar ik had een paar tubes van mijn oom gekregen die hij niet meer nodig had. Nu zijn ze op.
Allen: Ik heb mijn doktersbezoek moeten uitstellen tot volgende week Maandag. Want ik werd die ochtend ongesteld. Dat schommelt bij mij nogal eens. Dit keer kwam het iets vroeger. Dus de afspraak verzet.
Vanmiddag moest mijn auto voor een APK. Die moest ik wel betalen, net als vorige keer. Want het kon niet gelijk met een kleine beurt. Anders is APK gratis. De laatste beurt stamt nog van Februari en dan was het nog niet nodig. Vandaar de APK apart.
Ik was met mijn moeder en we gingen in de tussentijd wat boodschappen doen. En even bij de bakker op een terrasje gezeten met een gebakje. Doen we wel vaker als we met z'n tweeën op stap zijn. Ze zei dat ze het zo fijn vind dat wij goed met elkaar overweg kunnen. Ze kent best wat gezinnen waar dat niet het geval is.
@choco: Fijn dat het geregeld is met je casemanager en dat je medicatie voor je longontsteking zo goed helpt. Mijn moeder heeft vroeger ook een longontsteking gehad en die duurde wel 4 maanden in totaal.
@Meiroosje: Vervelend die ruzie met je man. Ik kan ook heel slecht slapen na een ruzie of heftige discussie. Jammer dat hij het niet ziet zitten om hulp te zoeken. Maar hij moet zelf willen, anders gaat het zeker niet helpen.
@kohaku: Ik vraag mezelf dat bij vlagen ook af. Of dit leven voor mij bestemd is. Aan de ene kant ben ik "gered" door adoptie. Ik moet nu niet in armoede opgroeien die ik ongetwijfeld in mijn geboorteland wel had gehad. Maar ik voel me vaak niet begrepen in deze maatschappij.
@Shiverr: Ik snap je angst voor dat infuus. Zelf heb ik het nog maar 1 keer gehad en dat was zonder voorverdoving. Wil je niet bang maken, maar ik vond dat echt pijnlijk. Maar bij mij is de binnenkant van ellenboog gewoon erg gevoelig. Voor bloedprikken gebruik ik Emla zalf als verdoving. Werkt best goed. Helaas kun je die alleen op doktersrecept krijgen. Maar ik had een paar tubes van mijn oom gekregen die hij niet meer nodig had. Nu zijn ze op.
Allen: Ik heb mijn doktersbezoek moeten uitstellen tot volgende week Maandag. Want ik werd die ochtend ongesteld. Dat schommelt bij mij nogal eens. Dit keer kwam het iets vroeger. Dus de afspraak verzet.
Vanmiddag moest mijn auto voor een APK. Die moest ik wel betalen, net als vorige keer. Want het kon niet gelijk met een kleine beurt. Anders is APK gratis. De laatste beurt stamt nog van Februari en dan was het nog niet nodig. Vandaar de APK apart.
Ik was met mijn moeder en we gingen in de tussentijd wat boodschappen doen. En even bij de bakker op een terrasje gezeten met een gebakje. Doen we wel vaker als we met z'n tweeën op stap zijn. Ze zei dat ze het zo fijn vind dat wij goed met elkaar overweg kunnen. Ze kent best wat gezinnen waar dat niet het geval is.
woensdag 16 oktober 2019 om 18:35
@Mabelle, wat goed dat je de EMDR doorzet. Je mag trots zijn op jezelf! Ik hoor vaker dat het heel zwaar is, maar het schijnt wel echt goed te werken.
@Ibi, ik ben nieuwsgierig: wat voor vereniging is dat? Sportvereniging, hobbyclub of wat? Overigens is het opzien tegen iets wel heel herkenbaar voor iedereen hier. Soms is het goed om door te zetten en toch te gaan, maar soms gaat het gewoon echt niet, of vreet de gebeurtenis teveel energie. Ik denk dat je daar alleen achterkomt door het uit te proberen.
Heerlijk trouwens, zo'n verwenmiddag bij de kapper. We moeten af en toe even lief zijn voor onszelf....
@Kohaku, wat heftig allemaal. Ik kan me zo goed voorstellen dat je jezelf de "levensvraag" stelt. Je hebt zoveel op je bord, en je bent nog zo jong. Hoewel het met mij beter gaat, vraag ik me nog regelmatig af of ik nog verder wil. Toch schrik ik er altijd van als ik van iemand anders lees/hoor dat zij met hetzelfde worstelt.
Ik hoop dat opname je rust gaat geven, dat je daarna weer verder kunt. Dat je je leven vorm kunt geven (met hulp) binnen jouw eigen kaders. Dikke knuffel voor jou.
@Shiverrr, je bent wel druk aan het solliciteren he. Kan niet anders dan dat er binnenkort een leuke baan voor je inzit. En wat fijn dat je wat stabieler bent. Je bent nu "in herstel", zoals dat heet. Hou er rekening mee dat je nog kwetsbaar bent, hou je goed aan structuur en slaaphygiene. Komt helemaal goed met jou!
@Meiroosje,, gaat het weer een beetje thuis? En hoe is het verder?
@Hondenmens, we kunnen depressie en kanker inderdaad niet met elkaar vergelijken. Ik vind het alleen wel jammer dat voor kanker altijd alle begrip is, en dat er op depressie nog zo'n stigma ligt. Daar kan ik best boos om worden.
@Choco, wat een geweldig nieuws van je casemanager! Vwb de "rotzooi" thuis: er komt toch ook iemand bij je thuis om je daarbij te helpen?
@Ibi, ik ben nieuwsgierig: wat voor vereniging is dat? Sportvereniging, hobbyclub of wat? Overigens is het opzien tegen iets wel heel herkenbaar voor iedereen hier. Soms is het goed om door te zetten en toch te gaan, maar soms gaat het gewoon echt niet, of vreet de gebeurtenis teveel energie. Ik denk dat je daar alleen achterkomt door het uit te proberen.
Heerlijk trouwens, zo'n verwenmiddag bij de kapper. We moeten af en toe even lief zijn voor onszelf....
@Kohaku, wat heftig allemaal. Ik kan me zo goed voorstellen dat je jezelf de "levensvraag" stelt. Je hebt zoveel op je bord, en je bent nog zo jong. Hoewel het met mij beter gaat, vraag ik me nog regelmatig af of ik nog verder wil. Toch schrik ik er altijd van als ik van iemand anders lees/hoor dat zij met hetzelfde worstelt.
Ik hoop dat opname je rust gaat geven, dat je daarna weer verder kunt. Dat je je leven vorm kunt geven (met hulp) binnen jouw eigen kaders. Dikke knuffel voor jou.
@Shiverrr, je bent wel druk aan het solliciteren he. Kan niet anders dan dat er binnenkort een leuke baan voor je inzit. En wat fijn dat je wat stabieler bent. Je bent nu "in herstel", zoals dat heet. Hou er rekening mee dat je nog kwetsbaar bent, hou je goed aan structuur en slaaphygiene. Komt helemaal goed met jou!
@Meiroosje,, gaat het weer een beetje thuis? En hoe is het verder?
@Hondenmens, we kunnen depressie en kanker inderdaad niet met elkaar vergelijken. Ik vind het alleen wel jammer dat voor kanker altijd alle begrip is, en dat er op depressie nog zo'n stigma ligt. Daar kan ik best boos om worden.
@Choco, wat een geweldig nieuws van je casemanager! Vwb de "rotzooi" thuis: er komt toch ook iemand bij je thuis om je daarbij te helpen?
