Kinderen
alle pijlers
Problemen zoon op school
woensdag 30 oktober 2019 om 17:50
Hoi allemaal,
Ik zit met iets waar ik ontzettend over in dubio zit. Mijn zoon van 14 heeft school nooit leuk gevonden. Vanaf groep 3 begonnen de wekelijkse klachten van de juf over zoons gedrag.
De clown uithangen,ongemotiveerd en soms ietwat brutaal. In groep 5 wilde school dat hij onderzocht werd en daar kwam uit adhd. Ook had hij wat trekjes van autisme( sociaal onhandig, geen oogcontact maken, weinig inlevingsvermogen en een andere manier van denken) maar niet genoeg voor een diagnose.
School hamerde op medicatie en dit zijn we uiteindelijk gaan gebruiken in groep 6, schoolresultaten gingen niet vooruit maar zijn onwenselijke gedrag werd wel minder. Na 2 jaar gestopt omdat hij er depressief van werd. In groep 7 en 8 een meester voor de klas en die leek hem beter te begrijpen, dit was net te doen zo zonder medicatie maar met ontzettend veel wekelijkse contact momentjes om zoon bij te sturen. Uiteindelijk van de basisschool afgegaan met een vmbo basis advies met lwoo. Heel erg blij dat hij kon starten op het voorgezet onderwijs zonder medicatie. We hoopten dat de kleinere klas max 10 leerlingen en de extra begeleiding hem goed zouden doen. Maar de problemen hielden aan( niet tegen gezag kunnen, geen dingen willen doen die MOETEN, in zijn hoofd altijd gelijk hebben) leraren geven aan dat het geen opzet is van hem, hij denkt gewoon anders en is overtuigd van zijn gelijk en dat hij alles goed doet. Dat denk ik idd ook. iq is getest en dat was gemiddeld. Cijfers zijn wel oke. Tot nu toe nooit blijven zitten. Maar vandaag te horen gekregen dat hij met deze houding geen diploma gaat halen ( duurt nog 2 jaar hij zit in de 3 de) dat hij met deze houding en dit gedrag niet naar stage kan. School wilt dat hij nu opnieuw onderzocht wordt, ze gaven aan dat ze denken dat hij geen ADHD heeft maar meer de kant van autisme. Als ik niet mee werk aan verder onderzoeke dan wordt veilig thuis ingeschakeld. Ik ben echt flabbergasted nu. En best wel boos eigenlijk.. Ik ben nu al 8 jaar lang bezig met mijn zoon en altijd overal aan meegewerkt maar ik vind dit nu wel genoeg. Vooral voor hemzelf, als hij echt denkt dat hij niks fout doet moet dit echt zo frustrerend zijn voor hem, elke keer onderzoeken en gesprekken omdat er iets mis met hem zou zijn. Ik weet wel dat hij nu 14 is, flink aan het puberen is en toch al heel gesloten is. Meewerken aan onderzoeken gaat lastig worden. Het maakt me verdrietig.
Geen idee wat te doen nu..
Mijn verhaal kwijt kunnen lucht al op.
Ik zit met iets waar ik ontzettend over in dubio zit. Mijn zoon van 14 heeft school nooit leuk gevonden. Vanaf groep 3 begonnen de wekelijkse klachten van de juf over zoons gedrag.
De clown uithangen,ongemotiveerd en soms ietwat brutaal. In groep 5 wilde school dat hij onderzocht werd en daar kwam uit adhd. Ook had hij wat trekjes van autisme( sociaal onhandig, geen oogcontact maken, weinig inlevingsvermogen en een andere manier van denken) maar niet genoeg voor een diagnose.
School hamerde op medicatie en dit zijn we uiteindelijk gaan gebruiken in groep 6, schoolresultaten gingen niet vooruit maar zijn onwenselijke gedrag werd wel minder. Na 2 jaar gestopt omdat hij er depressief van werd. In groep 7 en 8 een meester voor de klas en die leek hem beter te begrijpen, dit was net te doen zo zonder medicatie maar met ontzettend veel wekelijkse contact momentjes om zoon bij te sturen. Uiteindelijk van de basisschool afgegaan met een vmbo basis advies met lwoo. Heel erg blij dat hij kon starten op het voorgezet onderwijs zonder medicatie. We hoopten dat de kleinere klas max 10 leerlingen en de extra begeleiding hem goed zouden doen. Maar de problemen hielden aan( niet tegen gezag kunnen, geen dingen willen doen die MOETEN, in zijn hoofd altijd gelijk hebben) leraren geven aan dat het geen opzet is van hem, hij denkt gewoon anders en is overtuigd van zijn gelijk en dat hij alles goed doet. Dat denk ik idd ook. iq is getest en dat was gemiddeld. Cijfers zijn wel oke. Tot nu toe nooit blijven zitten. Maar vandaag te horen gekregen dat hij met deze houding geen diploma gaat halen ( duurt nog 2 jaar hij zit in de 3 de) dat hij met deze houding en dit gedrag niet naar stage kan. School wilt dat hij nu opnieuw onderzocht wordt, ze gaven aan dat ze denken dat hij geen ADHD heeft maar meer de kant van autisme. Als ik niet mee werk aan verder onderzoeke dan wordt veilig thuis ingeschakeld. Ik ben echt flabbergasted nu. En best wel boos eigenlijk.. Ik ben nu al 8 jaar lang bezig met mijn zoon en altijd overal aan meegewerkt maar ik vind dit nu wel genoeg. Vooral voor hemzelf, als hij echt denkt dat hij niks fout doet moet dit echt zo frustrerend zijn voor hem, elke keer onderzoeken en gesprekken omdat er iets mis met hem zou zijn. Ik weet wel dat hij nu 14 is, flink aan het puberen is en toch al heel gesloten is. Meewerken aan onderzoeken gaat lastig worden. Het maakt me verdrietig.
Geen idee wat te doen nu..
Mijn verhaal kwijt kunnen lucht al op.
woensdag 30 oktober 2019 om 20:44
Oh wat stom, daar heb ik helemaal overheen gelezen!
Ja, dan lijkt het er inderdaad op dat hij ook nog eens een probleem heeft met vrouwen. Dat is wel extra zorgwekkend.
woensdag 30 oktober 2019 om 20:51
Precies. Je doet je zoon tekort als je verzuimd om hulp in te schakelen. Hoe moeizaam het nu gaat op school en waar jezelf tegen aanloopt in zijn opvoeding is een blauwdruk voor later. Zoek adequate hulp en begeleiding voor zijn aandoeningen op het gebied van ADHD en ASS nu hij zo vastloopt.viva-amber schreef: ↑30-10-2019 18:42Wat bedoel je met zo is het wel genoeg?
Ik had denk ik al jaren geleden zelf bij de huisarts aangeklopt voor verder onderzoek, hulp en/of begeleiding. Dit laat je toch niet lopen....
Je kunt bijv via je huisarts een verwijzing vragen voor een GZ kinderpsycholoog die gespecialiseerd is in ADHD en autisme. Onder de 18 jaar wordt GZ hulp voor kinderen vergoed via de gemeente.
Wel belangrijk is dat je zoon gaat meewerken en hulp als een kans ziet ipv een straf. Hij ervaart o.a. problemen op sociaal emotioneel gebied en kan zijn situatie zelf niet goed inschatten. Vandaar de hardnekkige ontkenning alsof het allemaal aan de buitenwereld ligt.
Met goede begeleiding leert hij bijv beter omgaan met zijn aandoeningen en vooral hoe hij zijn emoties beter kan reguleren. Communicatie is ook vaak een dingetje en het opvoeden van pubers met ADHD en autisme vergt echt wel wat van je eigen opvoedvaardigheden. Informatie en emoties wordt in het hersengebied anders verwerkt en dat resulteert wat vaker in miscommunicatie. Zoek je steun en zo help je je zoon verder om volwassen te worden.
woensdag 30 oktober 2019 om 22:28
Belachelijk dat school zoon het labeltje autisme op wil plakken en dat als to daar niet aan meewerkt ze veilig thuis in willen schakelen.
De zoon van to is al eens onderzocht. Toen is vastgesteld dat hij geen autisme heeft. Scholen menen dat ze deskundiger zijn dan psychologen /psychiaters en orthopedagogen.
Als je jaren lang alleen maar als een lastig vervelend probleemkind wordt gezien dan wordt je dat vanzelf.
De zoon van to is al eens onderzocht. Toen is vastgesteld dat hij geen autisme heeft. Scholen menen dat ze deskundiger zijn dan psychologen /psychiaters en orthopedagogen.
Als je jaren lang alleen maar als een lastig vervelend probleemkind wordt gezien dan wordt je dat vanzelf.
donderdag 31 oktober 2019 om 06:11
Uiteraard niet. Maar de diagnose heeft ons inzicht gegeven in hoe onze autistische zoon denkt en gedraagt. (Als ouders zijn wij op cursus geweest bij de GGZ)
Daardoor werd er een heleboel duidelijk en hoop ik een onderscheid te kunnen maken tussen normaal puber gedrag en zijn autisme (en dat blijft soms lastig).
Ook is het voor de professionals in zijn omgeving (leerkrachten, hulpverleners, etc) goed om te weten waar ze met hem "aan toe te zijn" om hem zo goed mogelijk te helpen.
En alleen naar het VSO is vermoedelijk geen oplossing. Onze zoon zit begin dit jaar op het VSO, maar dat kost niet zijn problemen op. Wel is er meer ruimte en oog voor mensen zoals onze zoon. Bovendien zijn wij en alle instanties maar twee jaar bezig geweest om hem daar te krijgen, dus heel makkelijk kom je daar ook niet terecht.
donderdag 31 oktober 2019 om 06:17
Ik denk dat dat besef waar jij het over heb niet vanzelf gaat. Had hij dat met zijn 14 jaar anders niet allang al vanzelf moeten ontwikkelen?Yellowmouse schreef: ↑30-10-2019 18:47Ik denk zelf dat het met stage wel los zal lopen. Mijn zoon is geen theoriekind maar werkt wel graag met zijn handen. De lessen techniek op school gaan wel goed en daar gaat hij voor. Hij zal dus ook een stage in die richting gaan doen. En heeft daar wel de motivatie voor gok ik.
Ik wil zijn gedrag niet goed praten of vergoeilijken maar ik wil wel voor hem opkomen! Na al die jaren horen dat er iets niet deugd aan je. En ik snap ook echt wel dat in het leven je niet alleen maar dingen kunt doen die je leuk vind en dat alles wat stom is je daar tegenaan kunt schoppen, echt dat snap ik maar komt dat niet vanzelf als je wat ouder wordt? Dat besef..?
Maar voor veilig thuis ben ik niet zozeer bang, het gaat me meer om het feit dat het als een soort bedreiging overkomt..
Wel ben ik bang dat hij straks een andere school moet zoeken. Dat gun ik hem niet. Verandering is moeilijk voor hem en weer helemaal opnieuw moeten beginnen is echt niet leuk in je derde leerjaar.
Ik ken ook een jongen, nu begin 20 en die heeft al tientallen baantjes gehad. Overal wordt hij weggestuurd, kan niet tegen gezag, zegt gewoon dat hij iets niet doet (werkweigering en kan dus weer vertrekken), denkt dat hij wel een geintje kan maken en gooit bijvoorbeeld met een emmer (echt waarom doe je dat? Hup lever je spullen maar in wat dit doen we hier niet en daar is het gat van de deur) enz.
Lastig TO, maar ik denk dat je nu na al die jaren problemen op school misschien een beetje naïef bent om te denken dat als hij gaat werken het allemaal wel lukt.....
donderdag 31 oktober 2019 om 07:05
Heb lang niet alles gelezen.
Jij denkt dat zijn stage wel zal lukken, maar: wat als zijn begeleider een vrouw is? Je zegt dat alle vrouwelijke leerkrachten klachten hebben en dat het bij de mannelijke leerkracht wel goed gaat (niet heel goed dus). Ook zeg je dat hij negatief gedrag laat zien (ook thuis) als je hem aanwijzingen geeft en dat zal op zijn stage echt wel gebeuren.
Als ik jou was zou ik graag hulp willen, want zijn toekomst ziet er (met jouw omschrijving van de problemen) er niet zo positief uit. Geen werkgever die erover peinst om iemand met dit gedrag in zijn bedrijf te halen/houden.
Ik wens je veel sterkte, want zo'n situatie is niet makkelijk.
Jij denkt dat zijn stage wel zal lukken, maar: wat als zijn begeleider een vrouw is? Je zegt dat alle vrouwelijke leerkrachten klachten hebben en dat het bij de mannelijke leerkracht wel goed gaat (niet heel goed dus). Ook zeg je dat hij negatief gedrag laat zien (ook thuis) als je hem aanwijzingen geeft en dat zal op zijn stage echt wel gebeuren.
Als ik jou was zou ik graag hulp willen, want zijn toekomst ziet er (met jouw omschrijving van de problemen) er niet zo positief uit. Geen werkgever die erover peinst om iemand met dit gedrag in zijn bedrijf te halen/houden.
Ik wens je veel sterkte, want zo'n situatie is niet makkelijk.
donderdag 31 oktober 2019 om 08:48
Het is heel lastig om kinderen onder de 18 goed te diagnosticeren. Een onderzoek als je 5 bent is iets anders wanneer je 14 bent en nog steeds tegen forse problemen aanloopt zonder dat men weet waardoor.sugarmiss schreef: ↑30-10-2019 22:28Belachelijk dat school zoon het labeltje autisme op wil plakken en dat als to daar niet aan meewerkt ze veilig thuis in willen schakelen.
De zoon van to is al eens onderzocht. Toen is vastgesteld dat hij geen autisme heeft. Scholen menen dat ze deskundiger zijn dan psychologen /psychiaters en orthopedagogen.
Als je jaren lang alleen maar als een lastig vervelend probleemkind wordt gezien dan wordt je dat vanzelf.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 31 oktober 2019 om 08:49
Zonder diagnose geen hulp en geen uitkering want niet willen wordt gezien als gedrag...en niet kunnen moet je bewijzen.esther55 schreef: ↑31-10-2019 06:17Ik denk dat dat besef waar jij het over heb niet vanzelf gaat. Had hij dat met zijn 14 jaar anders niet allang al vanzelf moeten ontwikkelen?
Ik ken ook een jongen, nu begin 20 en die heeft al tientallen baantjes gehad. Overal wordt hij weggestuurd, kan niet tegen gezag, zegt gewoon dat hij iets niet doet (werkweigering en kan dus weer vertrekken), denkt dat hij wel een geintje kan maken en gooit bijvoorbeeld met een emmer (echt waarom doe je dat? Hup lever je spullen maar in wat dit doen we hier niet en daar is het gat van de deur) enz.
Lastig TO, maar ik denk dat je nu na al die jaren problemen op school misschien een beetje naïef bent om te denken dat als hij gaat werken het allemaal wel lukt.....
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 31 oktober 2019 om 09:52
Niet alles gelezen.
Zit hij op het VSO? Ik vermoed van niet...
Ik vind de insteek van school zorgwekkend: dreigen met Veilig Thuis, wat een brevet van onvermogen is dat zeg.
Het is natuurlijk niet zo dat wanneer hij een officiële diagnose ASS (of iets anders) krijgt ze plotseling wel weten hoe met hem om te gaan en hoe hem te begeleiden. Want alleen met die diagnose verandert er niets behalve dat je ietsje makkelijker toegang hebt tot hulp. Al hoef je daar tegenwoordig niet al teveel illusies over te maken...
Ik snap je gevoel wel maar dit kan niet zo langer, jij helpt je kind hier niet mee, hij heeft hulp en juiste begeleiding nodig. Gun hem dat.
Zit hij op het VSO? Ik vermoed van niet...
Ik vind de insteek van school zorgwekkend: dreigen met Veilig Thuis, wat een brevet van onvermogen is dat zeg.
Het is natuurlijk niet zo dat wanneer hij een officiële diagnose ASS (of iets anders) krijgt ze plotseling wel weten hoe met hem om te gaan en hoe hem te begeleiden. Want alleen met die diagnose verandert er niets behalve dat je ietsje makkelijker toegang hebt tot hulp. Al hoef je daar tegenwoordig niet al teveel illusies over te maken...
Ik snap je gevoel wel maar dit kan niet zo langer, jij helpt je kind hier niet mee, hij heeft hulp en juiste begeleiding nodig. Gun hem dat.
donderdag 31 oktober 2019 om 10:20
Zoon is blijkbaar getest op autisme. Nou heb ik al diverse keren met autisten samengewerkt maar ik kan me niet herinneren dat dat zoveel problemen opleverde, behalve dan dat je als collega heel precies en duidelijk moet vertellen waarom je iets op een bepaalde manier gedaan wilt hebben en daar ook heel zeker van moet zijn, want eenmaal aangeleerd is het knap als je het er weer uit krijgt 
. Ze hadden over het algemeen wel moeite met vrouwelijk gezag, maar dat kwam voornamelijk door onduidelijkheid. Vrouwen hebben de neiging om te zeggen; ik zou het fijn vinden als jij straks dat doet. Een beetje autist neemt zo´n tekst letterlijk. Mooi dat jij dat fijn vindt maar je zegt niet dat ik dat MOET doen dus daarmee is het afgevinkt.
Mannen zijn doorgaans wat kordater. Die gooien het pakket werk bij hun collega neer; hier, dit moet vandaag af. Meer is niet nodig. Maar je moet ze tussendoor ook niet storen voor iets anders, want wie het eerst komt, wie het eerst maalt.
Nou zijn dit natuurlijk algemeenheden, maar stiekem vind ik wel dat de docenten wel eens mogen kijken naar wat ze precies zeggen, doen en verwachten, aangezien het met mannen wel goed lijkt te gaan.
Aan de andere kant is het voor een autist wel handig om zélf te weten dat ie een autist is, met eventueel een cursus; hoe ga ik om met mijn (vorm van) autisme.
Hier op het forum zijn vaak zat topics over pubers met autisme. Ik herinner me specifiek een post van een moeder die schreef dat ze haar zoon gevraagd had om de was in de wasmachine te stoppen. Wat ze er niet bij gezegd had was; doe daarna wasmiddel in het middelste vakje en zorg dat je hem aanzet. Dus ja, de was lag keurig in de machine. De rest moest ze zelf doen.
Dus ja, als school zegt dat testen zinvol is, zou ik dat niet afwijzen.
. Ze hadden over het algemeen wel moeite met vrouwelijk gezag, maar dat kwam voornamelijk door onduidelijkheid. Vrouwen hebben de neiging om te zeggen; ik zou het fijn vinden als jij straks dat doet. Een beetje autist neemt zo´n tekst letterlijk. Mooi dat jij dat fijn vindt maar je zegt niet dat ik dat MOET doen dus daarmee is het afgevinkt.Mannen zijn doorgaans wat kordater. Die gooien het pakket werk bij hun collega neer; hier, dit moet vandaag af. Meer is niet nodig. Maar je moet ze tussendoor ook niet storen voor iets anders, want wie het eerst komt, wie het eerst maalt.
Nou zijn dit natuurlijk algemeenheden, maar stiekem vind ik wel dat de docenten wel eens mogen kijken naar wat ze precies zeggen, doen en verwachten, aangezien het met mannen wel goed lijkt te gaan.
Aan de andere kant is het voor een autist wel handig om zélf te weten dat ie een autist is, met eventueel een cursus; hoe ga ik om met mijn (vorm van) autisme.
Hier op het forum zijn vaak zat topics over pubers met autisme. Ik herinner me specifiek een post van een moeder die schreef dat ze haar zoon gevraagd had om de was in de wasmachine te stoppen. Wat ze er niet bij gezegd had was; doe daarna wasmiddel in het middelste vakje en zorg dat je hem aanzet. Dus ja, de was lag keurig in de machine. De rest moest ze zelf doen.
Dus ja, als school zegt dat testen zinvol is, zou ik dat niet afwijzen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 31 oktober 2019 om 11:27
Ik snap dat je schrikt als de school begint over Veilig Thuis..Is misschien ook niet de meest prettige manier om dit aan te pakken.
Eerlijk gezegd snap ik (ook na je korte uitleg) niet waarom je de hulp en testen níet zou doen. Ik vind jullie daarin ook nogal star overkomen, ook dat je zegt dat stage best te doen zou moeten zijn terwijl school aangeeft dat dat juist niet het geval is. Ik denk dat ze dat als school echt wel kunnen inschatten.
Ik denk dat jullie de problemen en zijn gedrag onderschatten, en dat jullie houding/overtuiging daarin je zoon juist kan gaan belemmeren in de toekomst.
En dat hij nu al aangeeft niet mee te gaan werken aan gesprekken vind ik niet zo gek, jullie bespreken misschien niet alles waar hij bij is, maar reken maar dat hij weet/aanvoelt dat jullie hier niet positief tegenover staan.
Eerlijk gezegd snap ik (ook na je korte uitleg) niet waarom je de hulp en testen níet zou doen. Ik vind jullie daarin ook nogal star overkomen, ook dat je zegt dat stage best te doen zou moeten zijn terwijl school aangeeft dat dat juist niet het geval is. Ik denk dat ze dat als school echt wel kunnen inschatten.
Ik denk dat jullie de problemen en zijn gedrag onderschatten, en dat jullie houding/overtuiging daarin je zoon juist kan gaan belemmeren in de toekomst.
En dat hij nu al aangeeft niet mee te gaan werken aan gesprekken vind ik niet zo gek, jullie bespreken misschien niet alles waar hij bij is, maar reken maar dat hij weet/aanvoelt dat jullie hier niet positief tegenover staan.
donderdag 31 oktober 2019 om 12:40
ASS is bevendien een breed spectrum. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat ADHD en autisme vaaknsamen gaan en dat de kern 'aandachtsproblemen' zijn. Dit inzicht kan misschoen helpen bij de behandeling via professionele hulp.Ceylon schreef: ↑31-10-2019 10:20Zoon is blijkbaar getest op autisme. Nou heb ik al diverse keren met autisten samengewerkt maar ik kan me niet herinneren dat dat zoveel problemen opleverde, behalve dan dat je als collega heel precies en duidelijk moet vertellen waarom je iets op een bepaalde manier gedaan wilt hebben en daar ook heel zeker van moet zijn, want eenmaal aangeleerd is het knap als je het er weer uit krijgt
Mannen zijn doorgaans wat kordater. Die gooien het pakket werk bij hun collega neer; hier, dit moet vandaag af. Meer is niet nodig. Maar je moet ze tussendoor ook niet storen voor iets anders, want wie het eerst komt, wie het eerst maalt.
Nou zijn dit natuurlijk algemeenheden, maar stiekem vind ik wel dat de docenten wel eens mogen kijken naar wat ze precies zeggen, doen en verwachten, aangezien het met mannen wel goed lijkt te gaan.
Aan de andere kant is het voor een autist wel handig om zélf te weten dat ie een autist is, met eventueel een cursus; hoe ga ik om met mijn (vorm van) autisme.
Hier op het forum zijn vaak zat topics over pubers met autisme. Ik herinner me specifiek een post van een moeder die schreef dat ze haar zoon gevraagd had om de was in de wasmachine te stoppen. Wat ze er niet bij gezegd had was; doe daarna wasmiddel in het middelste vakje en zorg dat je hem aanzet. Dus ja, de was lag keurig in de machine. De rest moest ze zelf doen.
Dus ja, als school zegt dat testen zinvol is, zou ik dat niet afwijzen.
Het is niet dat mensen met autisme sociale vaardigheden missen, maar ze weten ze vaak niet in context toe te passen.
donderdag 31 oktober 2019 om 12:54
ASS is in de basis een prikkelverwerkings- en ontwikkelingsstoornis. Van daaruit volgen dan weer allerhande problemen met communicatie, angsten, overzicht, inleving etc.
Maar er zijn zoveel mensen met autisme als er mensen zonder autisme, de ideeën die sommige ervan hebben zijn eerder karikaturen, het lastige is ook dat sommige mensen wel denken dat ze goed weten wat ass is en wat mensen met ass nodig hebben. Dat verschilt echter enorm.
Zijn er thuis eigenlijk ook problemen? Laat maar, al gelezen.
Maar er zijn zoveel mensen met autisme als er mensen zonder autisme, de ideeën die sommige ervan hebben zijn eerder karikaturen, het lastige is ook dat sommige mensen wel denken dat ze goed weten wat ass is en wat mensen met ass nodig hebben. Dat verschilt echter enorm.
Zijn er thuis eigenlijk ook problemen? Laat maar, al gelezen.
donderdag 31 oktober 2019 om 16:35
Zoon zijn eerste maatschappelijke stage liep absoluut niet, dat vond hij erg rottig. Hij paste niet bij dat werk. Wat hij wel wilde doen was allemaal al bezet.
Hij mocht vervolgens iets zoeken dat wél bij hem paste, dus niet van de schoollijst, en dat ging prima. Zoon blij, stagebedrijf tevreden, stagebegeleider tevreden.
Wat hij van de stage vond? Veel te veel koffiepauzes, hij werkte liever door, maar dat mocht hij niet alleen (15 jaar).
Hij mocht vervolgens iets zoeken dat wél bij hem paste, dus niet van de schoollijst, en dat ging prima. Zoon blij, stagebedrijf tevreden, stagebegeleider tevreden.
Wat hij van de stage vond? Veel te veel koffiepauzes, hij werkte liever door, maar dat mocht hij niet alleen (15 jaar).
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 31 oktober 2019 om 17:54
Ik begrijp het wel dat je aarzelt voor een nieuw diagnostisch onderzoek. Een diagnose is beperkt geldig, wat staat er zijn laatste onderzoek?
De diagnose ADHD is vaak maatschappelijk beter geaccepteerd dan autisme. Ik snap dat het bericht can school wellicht pittig was om te horen.
Ik denk dat het wel heel belangrijk is om uit te sluiten wat er precies speelt, maar ook om te begrijpen wat er van je zoon wel of niet kan verwachten. Wellicht verwachten jullie nu allemaal dingen van hem die hij simpelweg niet kán. Daarmee overvraag je hem, en doet zijn zelfvertrouwen geen goed. Daarnaast kan dat ook een defensieve houding geven, om iedereen niet te laten zien hoe moeilijk hij iets vindt.
Verder ben ik heel benieuwd hoe de vader van jullie zoon hierin staat?
De diagnose ADHD is vaak maatschappelijk beter geaccepteerd dan autisme. Ik snap dat het bericht can school wellicht pittig was om te horen.
Ik denk dat het wel heel belangrijk is om uit te sluiten wat er precies speelt, maar ook om te begrijpen wat er van je zoon wel of niet kan verwachten. Wellicht verwachten jullie nu allemaal dingen van hem die hij simpelweg niet kán. Daarmee overvraag je hem, en doet zijn zelfvertrouwen geen goed. Daarnaast kan dat ook een defensieve houding geven, om iedereen niet te laten zien hoe moeilijk hij iets vindt.
Verder ben ik heel benieuwd hoe de vader van jullie zoon hierin staat?
vrijdag 1 november 2019 om 11:24
zaterdag 2 november 2019 om 19:05
To, er zijn echt veel zinnige dingen gezegd, kun je je er beetje in vinden of ben je geschrokken dat het merendeel van de reageerders het standpunt van school goed begrijpen?
Er zijn hier ook moeders met een soortgelijk probleem, maak er gebruik van zou ik zeggen.
Is de vader van jouw zoon aanwezig en hoe denkt hij erover?
Er zijn hier ook moeders met een soortgelijk probleem, maak er gebruik van zou ik zeggen.
Is de vader van jouw zoon aanwezig en hoe denkt hij erover?
Hatsjikideee...
zaterdag 2 november 2019 om 19:40
Dat is waarschijnlijk ook waar de school tegenaan loopt. Ze weten niet hoe ze dit op moeten lossen en geven dus ook aan dat er extra onderzoek nodig is zodat ze handvaten/ tips/ advies krijgen over hoe ze je zoon kunnen helpen en ondersteunen.Yellowmouse schreef: ↑30-10-2019 18:51Het is moeilijk als je niet met je kind kunt praten, wat er in hem omgaat. Dat maakt beslissen ook zwaarder.
Ze doen het dus in het belang van je zoon. Ik zou blij zijn dat een school blijft zoeken naar oplossingen ipv het gewoon op te geven en hem te laten zakken.
zaterdag 2 november 2019 om 19:47
Valentijn101 schreef: ↑02-11-2019 19:40Ik zou blij zijn dat een school blijft zoeken naar oplossingen ipv het gewoon op te geven en hem te laten zakken.
Echt? Ik zou een klacht indienen bij de onderwijsinspectie. Ik vind het volkomen absurd dat het ‘zoeken naar oplossingen’ betekent dat school alle tussenstappen overslaat en een onderzoek afdwingt door te dreigen met Veilig Thuis in plaats van een gesprek te hebben. Maar ieder zijn ding
