Kinderen
alle pijlers
is het raar?
dinsdag 24 december 2019 om 16:15
Lieve mensen, ik zit met het volgende. Ik en mijn partner hebben al 10 jaar relatie. geen eigen kinderen, daar is het niet van gekomen. mn partner heeft er wel 2. Eentje van 20 en een zoon van 18. Zoon van 18 woont bij moeders, dat hebben ze altijd al gedaan. Ik heb ze tijdens die 10 jaar opgevangen met normale verzorging, verder heb ik niet bijgedragen aan hun opvoeding. Zoon heeft nu een financiele issue met zijn moeder en wil dit op te lossen door hier te komen wonen. Ik ben daar op tegen en zit hier echt niet op te wachten om eerlijk te zijn. Mijn partner zeg "nou hij is zometeen 18 en mag bepalen waar hij gaat wonen". Maar houdt dit dan in dat ik mijn mond moet houden en maar toe moet laten wat er gaat gebeuren? Zoon en dochter komen hier regelmatig logeren voor week, 2 weken en dat is dan echt niet grappig. ik ben 48 en mijn partner bijna 50. ik zit echt niet te wachten op hele heisa om met nog iemand anders te gaan samen wonen. Mijn partner zegt dat ik negatief ben en ik vind dat ik ook grenzen heb. In het verleden heeft mijn partner diverse dingen doorgedramd en ik heb het toegelaten omwille van vrede, ik ben altijd conflict vermijdend. Heb ik een punt of vinden jullie dat ik niet moet tegenstribbelen?
dinsdag 24 december 2019 om 17:26
Je mag als kind van 18 best besluiten dat je liever bij de andere ouder wilt wonen als het daarmee soepeler loopt. Mijn 20-jarige woont sinds kort ft bij mij. Dat had ook haar vader kunnen zijn en dan had ik het wel zuur gevonden als dat niet kon omdat pa liever zijn vrouw tevreden houdt. Nu is 20 wel weer iets anders dan 18. De bedoeling is wel dat ze met 1-2 jaar uitvliegt.
dinsdag 24 december 2019 om 17:27
dinsdag 24 december 2019 om 17:28
dinsdag 24 december 2019 om 17:32
Die kans had je bij mij niet eens gehad, ik had je dezelfde avond na het uitspreken van die woorden bij het grofvuil gezet. 10 jaar relatie of niet.essychan schreef: ↑24-12-2019 17:13Voor mij zou hier de relatie wel van afhangen. Je kiest om bij iemand te zijn omdat je weet dat er geen kinderen wonen. Omdat zoon als tiener nu niet met Mams door een deur kan, betekent dat niet dat hij maar even bij de andere ouder gaat aankloppen. Het was anders geweest als de kinderen klein waren, dan weet je dat een ouder voor zijn kinderen moet zorgen. Maar ook dan was ik weg geweest.
dinsdag 24 december 2019 om 17:39
De wet geeft aan dat de ouders incl stiefouders tot het 21ste jaar onderhoudsplichtig zijn dus misschien kan TO een kamer voor stiefzoon betalen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 24 december 2019 om 17:49
dinsdag 24 december 2019 om 18:00
Ja afschuwelijk als je eigen kind bij je komt wonen. Weghouden die hap, desnoods door er dan maar voor te betalen.redbulletje schreef: ↑24-12-2019 17:45Als het puur financieel is kan de vader beter geld lappen zodat ie wel bij z'n moeder blijft wonen. Als een puber permanent intrekt is ie vast het veelvoud kwijt aan onderhoudskosten.
dinsdag 24 december 2019 om 18:06
Begin eens met vragen hoe Partner dit voor zich ziet.
- zijn er dadelijk regels in huis? (zo nee, dan wordt je de huissloof van een kind van 18)
- is er sprake van kostgeld? (waarbij je een deel kunt sparen om het kind uit huis te laten gaan - maar kostgeld gaat niet om geld, maar is gewoon opvoeding)
- is er een exit-strategie? Wat is het plan om het kind het huis uit te laten gaan? Wat als het kind zich nergens aan houdt, is er dan een noodrem?
Dat vind ik vrij redelijke vragen, in plaats van 'mijn zoon komt bij mij wonen, jammer voor jou dat dit ook jouw huis is'.
- zijn er dadelijk regels in huis? (zo nee, dan wordt je de huissloof van een kind van 18)
- is er sprake van kostgeld? (waarbij je een deel kunt sparen om het kind uit huis te laten gaan - maar kostgeld gaat niet om geld, maar is gewoon opvoeding)
- is er een exit-strategie? Wat is het plan om het kind het huis uit te laten gaan? Wat als het kind zich nergens aan houdt, is er dan een noodrem?
Dat vind ik vrij redelijke vragen, in plaats van 'mijn zoon komt bij mij wonen, jammer voor jou dat dit ook jouw huis is'.
Ik kan zelf wel vaststellen of ik een hypochonder ben.
dinsdag 24 december 2019 om 18:06
Dat is dan een duidelijke nee tegen zijn zoon.
Daar zal het kind en de relatie tussen vader en zoon echt van opknappen
dinsdag 24 december 2019 om 18:22
Huissloof ja? Wat een bijzonder beeld heb jij van de jeugd.SteunEndeToeverlaet schreef: ↑24-12-2019 18:06Begin eens met vragen hoe Partner dit voor zich ziet.
- zijn er dadelijk regels in huis? (zo nee, dan wordt je de huissloof van een kind van 18)
- is er sprake van kostgeld? (waarbij je een deel kunt sparen om het kind uit huis te laten gaan - maar kostgeld gaat niet om geld, maar is gewoon opvoeding)
- is er een exit-strategie? Wat is het plan om het kind het huis uit te laten gaan? Wat als het kind zich nergens aan houdt, is er dan een noodrem?
Dat vind ik vrij redelijke vragen, in plaats van 'mijn zoon komt bij mij wonen, jammer voor jou dat dit ook jouw huis is'.
dinsdag 24 december 2019 om 18:38
Ik vind je heel erg egoïstisch! Je zou het moeten waarderen dat vader voor kind kiest in plaats van jou. Ik kan me er zomaar iets bij voorstellen dat je niet zat te wachten op die vakanties met de kinderen. En dat voelen ze echt wel hoor... Probeer er iets van te maken, het is nu eenmaal niet anders, moeders heeft genoeg gedaan voor de kinderen en nu mogen ze zelf kiezen. Wat de reden dan ook is! Hij is pas 18... dan heb je een veilig huis nog zo ontzettend hard nodig. Cijfer jezelf even weg omwille van dit kind, het is maar voor een paar jaar. Tuurlijk is het een ding en moet jij misschien even woonruimte zoeken voor jezelf als je het niet trekt. Maar als je je wat meegaander en liefdevoller opstelt met de nodige regels kun je wellicht terugkijken op een tijd waarin je dankbaar bent dat je het voorrecht hebt gehad om een kind te begeleiden naar volwassenheid.
