is het raar?

24-12-2019 16:15 355 berichten
Lieve mensen, ik zit met het volgende. Ik en mijn partner hebben al 10 jaar relatie. geen eigen kinderen, daar is het niet van gekomen. mn partner heeft er wel 2. Eentje van 20 en een zoon van 18. Zoon van 18 woont bij moeders, dat hebben ze altijd al gedaan. Ik heb ze tijdens die 10 jaar opgevangen met normale verzorging, verder heb ik niet bijgedragen aan hun opvoeding. Zoon heeft nu een financiele issue met zijn moeder en wil dit op te lossen door hier te komen wonen. Ik ben daar op tegen en zit hier echt niet op te wachten om eerlijk te zijn. Mijn partner zeg "nou hij is zometeen 18 en mag bepalen waar hij gaat wonen". Maar houdt dit dan in dat ik mijn mond moet houden en maar toe moet laten wat er gaat gebeuren? Zoon en dochter komen hier regelmatig logeren voor week, 2 weken en dat is dan echt niet grappig. ik ben 48 en mijn partner bijna 50. ik zit echt niet te wachten op hele heisa om met nog iemand anders te gaan samen wonen. Mijn partner zegt dat ik negatief ben en ik vind dat ik ook grenzen heb. In het verleden heeft mijn partner diverse dingen doorgedramd en ik heb het toegelaten omwille van vrede, ik ben altijd conflict vermijdend. Heb ik een punt of vinden jullie dat ik niet moet tegenstribbelen?
regina1971 schreef:
24-12-2019 21:16
zijn moeder moet dit regelen. moeder wil geen alimentatie betalen, maar ze wil wel huur betaald krijgen. vader wil wel allimentatie betalen als zoon nog bij moeders woont maar dat is dan niet genoeg voor alle kosten.
Uh nee hoor, dit moet zoon regelen. Hij is immers meerderjarig. Helpen mag, hij weet immers niet in een nacht precies wat er allemaal kan een moet.
Alle reacties Link kopieren
regina1971 schreef:
24-12-2019 21:16
zijn moeder moet dit regelen. moeder wil geen alimentatie betalen, maar ze wil wel huur betaald krijgen. vader wil wel allimentatie betalen als zoon nog bij moeders woont maar dat is dan niet genoeg voor alle kosten.
Betaald hij nu geen alimentatie dan?

Als zoon 18 is kan de moeder het zelf niet eens meer regelen.
Dat moet zoon zelf doen.
Zorgtoeslag gaat trouwens automatisch.
regina1971 schreef:
24-12-2019 21:19
dit klinkt wel erg hard. ik doe mijn best voor werk. ik heb net mijn eigen bedrijf na 5 jaar moeten opheffen, dus het is niet zo dat ik van mijn partner alleen aan het profiteren was.
Dat zegt ze ook niet. Ze zegt dat jij beter uit de relatie kan stappen. Daar heb je inkomen voor nodig (tenzij je voldoende spaargeld hebt).
granny71 schreef:
24-12-2019 21:21
Betaald hij nu geen alimentatie dan?

Als zoon 18 is kan de moeder het zelf niet eens meer regelen.
Dat moet zoon zelf doen.
Zorgtoeslag gaat trouwens automatisch.

Sinds? Mijn kinderen hebben dat moeten aanvragen. Kregen ze wel informatie over van de overheid, dat wel.
Hoevaak is vriendin bij jullie? Is dat een extra kostganger?
Alle reacties Link kopieren
regina1971 schreef:
24-12-2019 21:18
moeders had regels en struktuur thuis.
Dit is compleet het tegenovergestelde van je bewering dat hij in "mammahotel" woont.
Ben je niet gewoon spijkers op laag water aan het zoeken?
Alle reacties Link kopieren
regina1971 schreef:
24-12-2019 21:19
dit klinkt wel erg hard. ik doe mijn best voor werk. ik heb net mijn eigen bedrijf na 5 jaar moeten opheffen, dus het is niet zo dat ik van mijn partner alleen aan het profiteren was.
Dat heb je mij niet horen zeggen. En ik verwijt je ook niet geen werk te hebben ofzo, ik ken je achtergrond verder niet. Dingen lopen soms zo.

Het is alleen realiteit dat je rekening meer moet houden dat je op korte termijn op jezelf bent aangewezen en dat je dan een groot probleem hebt als je volledig afhankelijk bent van je man. Deze man gaat niet veranderen. Echt niet. Die brengt zoon niet onder in hotel papa, maar in hotel stiefmama. Dat heeft hij letterlijk tegen je gezegd.

Al met al vind ik het vooral hartstikke rot voor je en ik hoop dat je er zonder al te veel kleerscheuren uit gaat komen.
Alle reacties Link kopieren
*2020* schreef:
24-12-2019 21:24
Hoevaak is vriendin bij jullie? Is dat een extra kostganger?
Wat maakt dat nou uit?
Als zoon bij zijn vader is zijn daar ook afspraken over te maken.
Wat bij moeder kan en mag is niet automatisch hetzelfde bij vader
*2020* schreef:
24-12-2019 21:24
Hoevaak is vriendin bij jullie? Is dat een extra kostganger?
Die kinderen lijken voor sommige mensen wel een bron van inkomsten. Dat er geturfd wordt hoevaak je er bent en vanaf een bepaalde grens mag je gaan dokken.
Kinderen kosten geld en dat wordt niet ineens anders op hun 18e verjaardag.
Alle reacties Link kopieren
SallySpectra* schreef:
24-12-2019 21:26
Die kinderen lijken voor sommige mensen wel een bron van inkomsten. Dat er geturfd wordt hoevaak je er bent en vanaf een bepaalde grens mag je gaan dokken.
Kinderen kosten geld en dat wordt niet ineens anders op hun 18e verjaardag.
Sterker nog, voor vele wordt het kind na 18 jaar een heel stuk duurder omdat de kinderbijslag en KGB wegvalt en dat niet volledig gecompenseerd wordt door scholierentoeslag en zorgtoeslag.
De kosten voor een 18 jarige gaan flink omhoog maar er valt veel meer weg.
To ik begrijp het echt wel op eens heb je geen prive leven meer.
En niemand die rekening met je houd.
Nou zeg, wat een drama.
Je wist dat man kinderen had toen je met hem samen ging leven. Daar moet je mee dealen dus.
Hij is 18, het is niet dat je luiers moet verschonen of hem niet alleen thuis kan laten. Ja, je moet je leven er wat op aanpassen, maar doe niet alsof dit onoverkomelijk is.
regina1971 schreef:
24-12-2019 20:45
ik vraag niet aan mijn partner dat hij zijn zoon laat vallen. wat ik vraag is dat er ook rekening met mij gehouden wordt. financieel in een noten dop => omdat er nog eerste kwartaal kinderbijslag is, is er geen studiebeurs. het alimentatie geld van vader aan zoon is niet genoeg om huur van mamahotel te betalen en andere verplichte rekeningen zoals ziektekosten, telefoon, reiskosten.
ik heb altijd klaar gestaan voor mijn partner zijn gezin. 10 jaar lang zo goed en zo kwaad als ik kon. moeders heeft mij altijd ontkent, er is nooit communicatie geweest. en weet ik veel hoe ik met kinderen van 10 en 8 moet omgaan? mijn partner heeft 10 jaar geleden gedaan "hier zijn mijn kinderen, je bent een vrouw dus je weet hoe het moet'
Eerste vetgedrukte: dus zoon moet straks sowieso een bijdrage gaan leveren. Om het financiële deel hoeft hij niet te verhuizen.
Tweede vetgedrukte: en toen dacht jij: leuke vent, hier ga ik financieel afhankelijk van worden door er mee samen te wonen?
MevrKakel schreef:
24-12-2019 22:02
Eerste vetgedrukte: dus zoon moet straks sowieso een bijdrage gaan leveren. Om het financiële deel hoeft hij niet te verhuizen.
Tweede vetgedrukte: en toen dacht jij: leuke vent, hier ga ik financieel afhankelijk van worden door er mee samen te wonen?
Voorwaarde voor haar was dat ze geen last had van de kinderen dus ze zal inderdaad gecharmeerd zijn van die houding bij de beste man.
Sophiever schreef:
24-12-2019 22:05
Voorwaarde voor haar was dat ze geen last had van de kinderen dus ze zal inderdaad gecharmeerd zijn van die houding bij de beste man.
En hij van haar " als ik er maar geen last van heb" houding.
Goed doordacht allemaal. Mijn mond valt echt open van dit topic en ik snap ook werkelijk niet hoe TO kan balen van een inwonend kind uit een eerdere relatie, waarvan ze wist dat het bestond (en dus had kunnen bedenken dat er altijd iets kan gebeuren waardoor het kind komt inwonen - omdat haar relatie niet stabiel is.

TO, hoe zit dat eigenlijk?
Je relatie is wankel zeg je. Werken jullie eraan om het goed te krijgen? Of hoop je alleen maar dat het vanzelf goed komt?
of ze het samen doen dat is aan hun. als mijn partner zegt "sorry, mijn zoon gaat voor" dan zij het zo. dan zal ik mij erbij neerleggen. nu is het zo dat er niet eens overleg mogelijk is hoe dingen gaan gebeuren. er zijn hier 2 kamers, 1 was van dochter 1 van zoon, er is nu al bepaald die van de dochter gaat zoon betrekken. maar inhoudelijk dingen kopen, verplaatsen etc. is er niet. alles hangt een beetje en niemand praat.
en met plan A en B bedoel ik = we gaan plan A uitvoeren, wat dat ook mogen zijn en plan B doen we als het niet gaat werken...
MevrKakel schreef:
24-12-2019 22:02
Eerste vetgedrukte: dus zoon moet straks sowieso een bijdrage gaan leveren. Om het financiële deel hoeft hij niet te verhuizen.
Tweede vetgedrukte: en toen dacht jij: leuke vent, hier ga ik financieel afhankelijk van worden door er mee samen te wonen?
ik heb al die jaren gewerkt, een fulltime baan gehad!! nooit van hem afhankelijk geweest.
MevrKakel schreef:
24-12-2019 22:15
En hij van haar " als ik er maar geen last van heb" houding.
Goed doordacht allemaal. Mijn mond valt echt open van dit topic en ik snap ook werkelijk niet hoe TO kan balen van een inwonend kind uit een eerdere relatie, waarvan ze wist dat het bestond (en dus had kunnen bedenken dat er altijd iets kan gebeuren waardoor het kind komt inwonen - omdat haar relatie niet stabiel is.

TO, hoe zit dat eigenlijk?
Je relatie is wankel zeg je. Werken jullie eraan om het goed te krijgen? Of hoop je alleen maar dat het vanzelf goed komt?
wij werken eraan. wij proberen zoveel mogelijk te praten. door mijn verlies van mijn zaak, onze financiele issues, en ons relationele verleden wordt het soms wat veel.

dat eerste is niet waar. ik heb van te voren verteld hoe ik erin stond. met zijn "als het zover komt dan zien we dan wel" vertrouwde ik erop dat hij mij zou betrekken bij gehele gebeuren. "mijn zoon wil hier komen wonen, hoe zullen wij het aanpakken" maar dat is het niet. "mijn zoon komt hier wonen. punt."
Alle reacties Link kopieren
regina1971 schreef:
24-12-2019 22:22
en met plan A en B bedoel ik = we gaan plan A uitvoeren, wat dat ook mogen zijn en plan B doen we als het niet gaat werken...
Ik zou het hele zooitje aan je partner overlaten om te regelen.
Alle plannen die hij heeft, zonder jou erin te betrekken, mag hij ook zelf uitvoeren.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
regina1971 schreef:
24-12-2019 22:20
of ze het samen doen dat is aan hun. als mijn partner zegt "sorry, mijn zoon gaat voor" dan zij het zo. dan zal ik mij erbij neerleggen. nu is het zo dat er niet eens overleg mogelijk is hoe dingen gaan gebeuren. er zijn hier 2 kamers, 1 was van dochter 1 van zoon, er is nu al bepaald die van de dochter gaat zoon betrekken. maar inhoudelijk dingen kopen, verplaatsen etc. is er niet. alles hangt een beetje en niemand praat.
Natuurlijk gaat zijn zoon voor. Of tenminste, dat zou wel moeten, zeker na al die jaren lapzwansvadertje spelen.
Sophiever schreef:
24-12-2019 22:05
Voorwaarde voor haar was dat ze geen last had van de kinderen dus ze zal inderdaad gecharmeerd zijn van die houding bij de beste man.
mijn partner wilde altijd zijn kinderen bij zich te betrekken, ik heb hem altijd hierin gesteund ook als het niet uitkwam voor mij. ik zette mijzelf altijd op de achter grond, en ik moest ook van hem "pas op de plaats maken". want als zijn kinderen bij ons waren dan was alleen papa in beeld, ik was voor schoonmaken, koken en wassen. zijn ex heeft mij vanaf dag 1 erg zwart gemaakt bij de kinderen. dat ik de vader heb afgepakt, dat ik een neukkonijn ben.
regina1971 schreef:
24-12-2019 22:29
mijn partner wilde altijd zijn kinderen bij zich te betrekken, ik heb hem altijd hierin gesteund ook als het niet uitkwam voor mij. ik zette mijzelf altijd op de achter grond, en ik moest ook van hem "pas op de plaats maken". want als zijn kinderen bij ons waren dan was alleen papa in beeld, ik was voor schoonmaken, koken en wassen.
Sorry maar hoezo ging je hiermee akkoord? Dit pik je toch niet?
Ik snap steeds minder van jullie relatie TO. Je bent al 10 zijn huishoudster? Ik zou niet wachten totdat zoon komt inwonen want dan ben je straks helemaal gewoon Assepoester.
regina1971 schreef:
24-12-2019 22:27
wij werken eraan. wij proberen zoveel mogelijk te praten. door mijn verlies van mijn zaak, onze financiele issues, en ons relationele verleden wordt het soms wat veel.

dat eerste is niet waar. ik heb van te voren verteld hoe ik erin stond. met zijn "als het zover komt dan zien we dan wel" vertrouwde ik erop dat hij mij zou betrekken bij gehele gebeuren. "mijn zoon wil hier komen wonen, hoe zullen wij het aanpakken" maar dat is het niet. "mijn zoon komt hier wonen. punt."
En dan zeg jij toch: "duidelijk. Hoe gaan we het aanpakken met..
- regels
- financiën
- begeleiden naar zelfstandigheid
- zorgtaken (waar nog nodig)

Goed dat jullie er aan werken. En dat het veel kan zijn snap ik, maar is een relatie dan meteen wankel?
Dat suggereert toch wel wat diepere problemen en onduidelijkheden.
regina1971 schreef:
24-12-2019 20:45
ik vraag niet aan mijn partner dat hij zijn zoon laat vallen. wat ik vraag is dat er ook rekening met mij gehouden wordt. financieel in een noten dop => omdat er nog eerste kwartaal kinderbijslag is, is er geen studiebeurs. het alimentatie geld van vader aan zoon is niet genoeg om huur van mamahotel te betalen en andere verplichte rekeningen zoals ziektekosten, telefoon, reiskosten.
ik heb altijd klaar gestaan voor mijn partner zijn gezin. 10 jaar lang zo goed en zo kwaad als ik kon. moeders heeft mij altijd ontkent, er is nooit communicatie geweest. en weet ik veel hoe ik met kinderen van 10 en 8 moet omgaan? mijn partner heeft 10 jaar geleden gedaan "hier zijn mijn kinderen, je bent een vrouw dus je weet hoe het moet'
En daar knapte je niet op af?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven