Kinderen
alle pijlers
Tienerzoon: moe, bleek, kringen onder ogen, duizelig, ziek
maandag 23 december 2019 om 16:12
Mijn tienerzoon is al maanden continu ziek, zwak, misselijk en onderweg. Hij ziet eruit als een spook, heeft al twee antibiotica kuren achter zijn kiezen, en heeft blauw zwarte kringen onder zijn ogen en is zichtbaar afgevallen. Vaak is hij duizelig (inmiddels niet alleen meer bij het opstaan) heeft hij hoofdpijn en netelroos over zijn hele lichaam. Hij kan niet in slaap komen. En slaapt dus echt veel te weinig (groot probleem) en zit voornamelijk binnen.
Twee maanden geleden bloedonderzoek: geen grote dingen: b12 iets aan de lage kant, d: waarde van 70 maar verder alles wel okay. Vandaag weer bloed geprikt (van de week uitslag)
Hij eet slecht vind ik. Hele dagen niks en 's avonds rommel, eet wel met ons aan tafel maar vindt alles vies en vist alle aardappels en kale pasta ertussenuit en de tijd van zitten blijven tot je bord leeg is is wel geweest (ik kan letterlijk niet meer tegen hem op). Ik heb er zo vaak ruzie met hem over. Ook over zijn gamen, zijn slaapgedrag en alles. Dat het hele gezin er last van heeft. Mijn man en ik zijn hele dagen aan het werk en hebben ook niet altijd meer overal zicht op.
Momenteel is het zo erg dat ik me wel een beetje zorgen begin te maken. Hij is niet extreem snel gegroeid. Zit wel echt in de pubertijd. Slaapt dus te weinig en eet niet super goed.
Over het algemeen zit hij niet goed in zijn vel en voelt zich oncomfortabel en onwerkelijk (zijn woorden) ik zoek vooral herkenning en geruststelling.
Twee maanden geleden bloedonderzoek: geen grote dingen: b12 iets aan de lage kant, d: waarde van 70 maar verder alles wel okay. Vandaag weer bloed geprikt (van de week uitslag)
Hij eet slecht vind ik. Hele dagen niks en 's avonds rommel, eet wel met ons aan tafel maar vindt alles vies en vist alle aardappels en kale pasta ertussenuit en de tijd van zitten blijven tot je bord leeg is is wel geweest (ik kan letterlijk niet meer tegen hem op). Ik heb er zo vaak ruzie met hem over. Ook over zijn gamen, zijn slaapgedrag en alles. Dat het hele gezin er last van heeft. Mijn man en ik zijn hele dagen aan het werk en hebben ook niet altijd meer overal zicht op.
Momenteel is het zo erg dat ik me wel een beetje zorgen begin te maken. Hij is niet extreem snel gegroeid. Zit wel echt in de pubertijd. Slaapt dus te weinig en eet niet super goed.
Over het algemeen zit hij niet goed in zijn vel en voelt zich oncomfortabel en onwerkelijk (zijn woorden) ik zoek vooral herkenning en geruststelling.
anoniem_392495 wijzigde dit bericht op 23-12-2019 16:21
9.73% gewijzigd
vrijdag 3 januari 2020 om 16:44
Ik ben destijds ontzettend ziek geweest van Pfeiffer. Omdat ik zo ziek was dacht men op een gegeven moment aan andere dingen en was het uiteindelijk gelukkig gewoon Pfeiffer. Ik zou zeker in eerste instantie niet uitgaan van doubleren, ook als schoolbezoek nog niet lukt, kun je thuis veel doen (wat door het ontbreken van ruis vaak minder tijd kost dan op school).
Mocht het toch niet lukken, dan zou ik mij daar pas tzt zorgen om gaan maken.
Mocht het toch niet lukken, dan zou ik mij daar pas tzt zorgen om gaan maken.
zaterdag 4 januari 2020 om 01:44
Heel jammer dat de huisarts dit in eerste instantie over het hoofd heeft gezien, ondanks de zeer duidelijke symptomen. Bij Pfeiffer is het heel belangrijk om er niet mee door te blijven lopen!
Ik heb zelf Pfeiffer gehad op mijn 19e en ben een maand of 8 heel erg ziek geweest. Juist met etiketjes (ben ik zelf ook niet onbekend mee) slaan dit soort dingen geestelijk en lichamelijk in als een bom. Absolute rust, gezond eten, geen stress en heel veel geduld is nodig.
Onderschat ook de psychische kant niet van Pfeiffer, het gaat echt verder dan alleen maar moe zijn. Je voelt je geestelijk ook echt niet stabiel.
Niet om je bang te maken, want hij gaat natuurlijk gewoon herstellen, maar het gaat niet vanzelf. Zijn grenzen zal hij heel goed moeten bewaken.
Ik heb zelf Pfeiffer gehad op mijn 19e en ben een maand of 8 heel erg ziek geweest. Juist met etiketjes (ben ik zelf ook niet onbekend mee) slaan dit soort dingen geestelijk en lichamelijk in als een bom. Absolute rust, gezond eten, geen stress en heel veel geduld is nodig.
Onderschat ook de psychische kant niet van Pfeiffer, het gaat echt verder dan alleen maar moe zijn. Je voelt je geestelijk ook echt niet stabiel.
Niet om je bang te maken, want hij gaat natuurlijk gewoon herstellen, maar het gaat niet vanzelf. Zijn grenzen zal hij heel goed moeten bewaken.
zaterdag 4 januari 2020 om 10:09
Nou, dit zeker. Bijna iedereen krijgt voor zijn 18e te maken met Pfeiffer, alleen een groot deel van de mensen merkt het niet eens. En nog eens een groot deel merkt het wel, maar hoeft echt niet te blijven zitten. Ik heb Pfeiffer gehad in mijn tweede studiejaar, en heb dat jaar gewoon alle tentamens gehaald. En ik was ook wel echt ziek. Dat wil niet zeggen dat iedereen dat dús kan, maar dat je meteen langdurig niks meer kunt is ook zeker niet altijd zo.Rhododendron schreef: ↑03-01-2020 16:02Volgens mij verschilt het verloop van Pfeiffer nogal tussen personen, dus ik zou niet teveel op de zaken vooruitlopen. Ik denk overigens dat in sommige gevallen alle gemiste stof moeten inhalen een grotere straf is dan blijven zitten.
Pfeiffer is een virusinfectie, waar je weinig anders aan kunt doen dan uitzieken. Uiteraard helpt het als je je lijf daar zo goed mogelijk bij ondersteunt door een gezonde levensstijl. Niet voortdurend over je grenzen gaan is dan wel handig, maar dat wil niet zeggen dat je de hele dag in je bed moet gaan liggen. Activiteit op geleide van wat gaat. Als school heel belangrijk is voor zoon, mag hij daar best gewoon voor blijven werken, mits het niet betekent blokken tot hij er bij neervalt.
zaterdag 4 januari 2020 om 10:14
Mijn broer en ik hebben beiden Pfeiffer gehad, volgens bloedonderzoek, maar we hebben daar nooit iets van gemerkt.
Mijn zoon heeft helaas de Pfeiffer-is-heel-erg-ziek-genen van de kant van zijn vader geërfd. In die familie worden ze wel flink ziek.
Het moet gewoon per geval bekeken worden.
Mijn zoon heeft helaas de Pfeiffer-is-heel-erg-ziek-genen van de kant van zijn vader geërfd. In die familie worden ze wel flink ziek.
Het moet gewoon per geval bekeken worden.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zaterdag 4 januari 2020 om 11:44
verbaast me niet, stom dat de huisarts er niet eerder aan dacht.
zaterdag 4 januari 2020 om 11:45
gaat ook wel hand in hand hoor, als je ziek bent ben je mentaal ook niet de sterkste natuurlijkKriskornelig schreef: ↑03-01-2020 14:53Nou blijven zitten vind ik wel heel extreem meteen
Dat moet ook gewoon anders kunnen toch?
Dan straf je een kind voor het ziek zijn dubbel. Alsof hij het expres doet.
Dat er met zijn gezondheid dus echt iets niet klopte was dus gegrond.
Ondertussen is hij psychisch ook flink naar de klote maar dat komt een andere keer wel.
zaterdag 4 januari 2020 om 11:48
homeopathie is kwakzalverij
deze jongen heeft een serieus virus dat zijn lever doet ontsteken en het zal vanzelf weer overgaan. Gaan leuren bij kwakzalvers helpt niet en kost je veel geld
zaterdag 4 januari 2020 om 11:50
tegenwoordig zijn de adviezen anders, rust hoeft niet en het gaat echt vanzelf over maar hoe lang het duurt is bij iedereen anders. En herstel gaat echt wel vanzelf. Dat is het mooie van het menselijk lichaam, het herstelt in veruit de meeste gevallen helemaal zelf.DeKenau schreef: ↑04-01-2020 01:44Heel jammer dat de huisarts dit in eerste instantie over het hoofd heeft gezien, ondanks de zeer duidelijke symptomen. Bij Pfeiffer is het heel belangrijk om er niet mee door te blijven lopen!
Ik heb zelf Pfeiffer gehad op mijn 19e en ben een maand of 8 heel erg ziek geweest. Juist met etiketjes (ben ik zelf ook niet onbekend mee) slaan dit soort dingen geestelijk en lichamelijk in als een bom. Absolute rust, gezond eten, geen stress en heel veel geduld is nodig.
Onderschat ook de psychische kant niet van Pfeiffer, het gaat echt verder dan alleen maar moe zijn. Je voelt je geestelijk ook echt niet stabiel.
Niet om je bang te maken, want hij gaat natuurlijk gewoon herstellen, maar het gaat niet vanzelf. Zijn grenzen zal hij heel goed moeten bewaken.
zaterdag 4 januari 2020 om 11:59
Oh, dat is toch mooi om te horen! Mijn huisarts gaf mij destijds ook het advies dat ik gewoon door kon gaan met de dingen die ik deed en ik werd toen steeds zieker tot ik uiteindelijk een periode niets meer kon. Dus vandaar deze conclusie. Maar zou natuurlijk heel goed kunnen dat het 1 niet perse verband houdt met het ander! Was toen niet in mij opgekomen. Ik ken in mijn omgeving ook genoeg mensen die nauwelijks last hadden van Pfeiffer, dus het is inderdaad nogal wisselend.S-Meds schreef: ↑04-01-2020 11:50tegenwoordig zijn de adviezen anders, rust hoeft niet en het gaat echt vanzelf over maar hoe lang het duurt is bij iedereen anders. En herstel gaat echt wel vanzelf. Dat is het mooie van het menselijk lichaam, het herstelt in veruit de meeste gevallen helemaal zelf.
zondag 5 januari 2020 om 08:23
Dat is jouw mening. Ik heb echt andere ervaringen daarmee en ik ben van mening dat de medische wetenschap en homeopathie goed hand in hand kunnen gaan. Ze kunnen elkaar versterken. Helaas zijn er altijd mensen die dat niet kunnen of willen inzien.
zondag 5 januari 2020 om 09:55
dat is geen mening. Dat is gewoon een bewezen feit. Daarom mogen ‘homeopatische’ rommeltjes ook geen gezondheidsclaims meer maken op hun verpakking. Gewoon bij wet geregeld omdat al die claims flauwekul zijn.
zondag 5 januari 2020 om 10:03
Jongens, ik zal mijn zoon niet behandelen met homeopathie, enkel met de voorgeschreven vitamines en op tijd naar bed en echte aandacht (hij voelt zich namelijk oprecht niet goed in zijn vel)
Dat betekent: 's avonds de beeldschermen weg en old school spelletjes doen.
Ik ben zelf ook nog niet helemaal de oude. Er is nogal het een en ander gebeurd afgelopen tijd. Gisteren brief met pfeiffer uitslag naar school gemaild. Ik hoor van de week wel wat zij daar mee gaan doen. Ik ben benieuwd. Vooralsnog gaat mijn zoon gewoon naar school en zien we wel hoe lang hij het volhoudt.
Dat betekent: 's avonds de beeldschermen weg en old school spelletjes doen.
Ik ben zelf ook nog niet helemaal de oude. Er is nogal het een en ander gebeurd afgelopen tijd. Gisteren brief met pfeiffer uitslag naar school gemaild. Ik hoor van de week wel wat zij daar mee gaan doen. Ik ben benieuwd. Vooralsnog gaat mijn zoon gewoon naar school en zien we wel hoe lang hij het volhoudt.
zondag 5 januari 2020 om 14:56
Helaas zullen er altijd mensen zijn die niet kunnen of willen inzien, dat het enige effect van homeopathie een placebo effect is.
zondag 5 januari 2020 om 17:17
Helaas blijft hij zo wit als sneeuw. Is hij dun. Nog steeds diepe zwarte kringen en holle ogen, futloos haar, vlekjes in de nek en kaaklijn, moe, duizelig als hij opstaat, buiten adem als hij de trap op loopt waarna hij echt moet zitten/liggen omdat hij het in zijn hoofd voelt bonzen en druk op zijn borst.
Hij voelt zich raar en zweverig en heeft hartkloppingen en al meer mensen die hem zien schrikken van zijn uiterlijk. Of zeggen op straat dat hij wel wat zonlicht kan gebruiken (verre buur vanmiddag)
Zijn bloeddruk is laag, zijn ferritine is laag, zijn d is laag en hij heeft dus pfeiffer. Ik ben de hele tijd bank dat hij leukemie ofzo heeft. Er spookt me van alles door het hoofd en ik ben er zelf ook goed ziek van (psychisch)
Ik ben er gewoon niet gerust op.
Hij voelt zich raar en zweverig en heeft hartkloppingen en al meer mensen die hem zien schrikken van zijn uiterlijk. Of zeggen op straat dat hij wel wat zonlicht kan gebruiken (verre buur vanmiddag)
Zijn bloeddruk is laag, zijn ferritine is laag, zijn d is laag en hij heeft dus pfeiffer. Ik ben de hele tijd bank dat hij leukemie ofzo heeft. Er spookt me van alles door het hoofd en ik ben er zelf ook goed ziek van (psychisch)
Ik ben er gewoon niet gerust op.
zondag 5 januari 2020 om 21:46
Ja hij heeft bloedarmoede, ja hij heeft andere tekorten.
Hij eet wel goed, maar hij heeft ook heel erge buikpijn en last van zijn darmen. Ik vind hem ondanks dat hij de laatste week goed eet heel smal geworden.
Hij zit ook onder de netelroos in zijn nek. Het is echt een debiel gezicht en ik snap er niks van. Het komt en gaat.
Morgen is mijn eigen huisarts er weer (was de vakantie dicht dus we hadden het met een vervanger moeten doen) en dan wil ik een algeheel onderzoek (lever, milt, klieren etc) en een officiele brief (dus niet alleen de bloeduitslagen) van de dokter met de pfeifferverklaring (ondertekent en wel voor school) ophalen. Geef ik meteen aan dat ik er zelf een beetje doorheen zit. Want ik word er bloednerveus van.
Dat hij goed eet stelt me trouwens wel gerust. Dat is in de weken hiervoor wel anders geweest.
Net 6 crackers, een bak aardbeien, en ook gewoon avondeten (stoofpot met pompoen en biologische runderstooflappen - wij eten dus op advies van de dokter weer vlees voor hem)
Maar hij blijft lijkbleek en doodmoe, hoofdpijn houden, duizelig, vlekken zien, buikpijn, en zich vaag en unreal voelen zoals hij dat zelf zegt.
Hij hangt ook letterlijk de hele dag alleen maar op bed of de bank. De trap op kan hij al niet.
Hij eet wel goed, maar hij heeft ook heel erge buikpijn en last van zijn darmen. Ik vind hem ondanks dat hij de laatste week goed eet heel smal geworden.
Hij zit ook onder de netelroos in zijn nek. Het is echt een debiel gezicht en ik snap er niks van. Het komt en gaat.
Morgen is mijn eigen huisarts er weer (was de vakantie dicht dus we hadden het met een vervanger moeten doen) en dan wil ik een algeheel onderzoek (lever, milt, klieren etc) en een officiele brief (dus niet alleen de bloeduitslagen) van de dokter met de pfeifferverklaring (ondertekent en wel voor school) ophalen. Geef ik meteen aan dat ik er zelf een beetje doorheen zit. Want ik word er bloednerveus van.
Dat hij goed eet stelt me trouwens wel gerust. Dat is in de weken hiervoor wel anders geweest.
Net 6 crackers, een bak aardbeien, en ook gewoon avondeten (stoofpot met pompoen en biologische runderstooflappen - wij eten dus op advies van de dokter weer vlees voor hem)
Maar hij blijft lijkbleek en doodmoe, hoofdpijn houden, duizelig, vlekken zien, buikpijn, en zich vaag en unreal voelen zoals hij dat zelf zegt.
Hij hangt ook letterlijk de hele dag alleen maar op bed of de bank. De trap op kan hij al niet.
zondag 5 januari 2020 om 23:20
Ik had dit ook allemaal (plus continu verhoging) Dit hoort écht bij Pfeiffer. Natuurlijk goed om alles even goed te checken bij je eigen arts, zeker doen, maar probeer jezelf een beetje gerust te stellen. Van Pfeiffer kun je je heel beroerd voelen, ook geestelijk. Probeer vertrouwen te houden en niet het ergste te denken. Ik was ook echt een periode hondsberoerd ervan met een dozijn 'vage klachten', kwam ook geen trappen meer op. Heel herkenbaar. Maar echt, het gaat voorbij. Kan echt best een tijdje duren voor je verbetering ziet (bij mij duurde dat zelfs een paar maanden) maar ook dat is geen reden tot paniek. Heb geduld, je doet het goed.Kriskornelig schreef: ↑05-01-2020 21:46Ja hij heeft bloedarmoede, ja hij heeft andere tekorten.
Hij eet wel goed, maar hij heeft ook heel erge buikpijn en last van zijn darmen. Ik vind hem ondanks dat hij de laatste week goed eet heel smal geworden.
Hij zit ook onder de netelroos in zijn nek. Het is echt een debiel gezicht en ik snap er niks van. Het komt en gaat.
Morgen is mijn eigen huisarts er weer (was de vakantie dicht dus we hadden het met een vervanger moeten doen) en dan wil ik een algeheel onderzoek (lever, milt, klieren etc) en een officiele brief (dus niet alleen de bloeduitslagen) van de dokter met de pfeifferverklaring (ondertekent en wel voor school) ophalen. Geef ik meteen aan dat ik er zelf een beetje doorheen zit. Want ik word er bloednerveus van.
Dat hij goed eet stelt me trouwens wel gerust. Dat is in de weken hiervoor wel anders geweest.
Net 6 crackers, een bak aardbeien, en ook gewoon avondeten (stoofpot met pompoen en biologische runderstooflappen - wij eten dus op advies van de dokter weer vlees voor hem)
Maar hij blijft lijkbleek en doodmoe, hoofdpijn houden, duizelig, vlekken zien, buikpijn, en zich vaag en unreal voelen zoals hij dat zelf zegt.
Hij hangt ook letterlijk de hele dag alleen maar op bed of de bank. De trap op kan hij al niet.
maandag 6 januari 2020 om 10:08
Dan vind ik zien klachten niet raar bij bloedarmoede. Ik had hoofdpijn/duizeligheid/misselijkheid/vermoeidheid/hartkloppingen/diarree/Zo bleek zien dat mensen dachten dat ik ging flauw vallen/heel hard oorsuizen/ extreme angst klachten en was soms verward en agressief. Beroerd als een hond, net of dat je de griep in een erge vorm hebt. Met pillen werd dat elke week minder maar het heeft zeker 2 maanden pillen stikken geduurd voordat ik mij weer een beetje normaal ging voelen. En ik had een maar een kleine afwijking. Ik snap nu helemaal dat hij hondsberoerd is.
maandag 6 januari 2020 om 11:02
Oh balen zeg, Pfeiffer. Ik ben er zelf nog steeds herstellende van. Ik heb er zelfs door in het ziekenhuis gelegen. Dood en doodziek. Acute hepatitis, met daarbij behorende geelzucht, ondraaglijke jeuk (echt niet normaal) en rode urine. Milt zo groot dat hij op standje ontploffen stond en hierdoor ook amper kunnen eten. Heb mij nog nooit zo beroerd gevoeld. Zat elke week minstens 2 keer in het ziekenhuis.
Rust, rust en nog eens rust is helaas het enige dat helpt. (Ik kreeg wel medicatie voor mijn lever omdat het zo slecht ging).
Laat dus zeker ook leverwaarden regelmatig prikken. En vraag om een echo van de milt.
Rust, rust en nog eens rust is helaas het enige dat helpt. (Ik kreeg wel medicatie voor mijn lever omdat het zo slecht ging).
Laat dus zeker ook leverwaarden regelmatig prikken. En vraag om een echo van de milt.
