Relaties
alle pijlers
Wat doen we met moeder?
donderdag 16 april 2009 om 15:35
Ik ben een vrouw van midden 40. Over enkele weken word ik een jaartje ouder. Ik geef geen groot feest, maar heb m'n vriendinnen + partners uitgenodigd. De partners hebben allemaal andere verplichtingen dus heb ik besloten er een gezellig vriendinnen-klets-wijntje-roddel-hang avondje van te maken (we varieren in de leeftijd van 36 tot 45, kennen elkaar al ons halve leven en zijn zeer op elkaar gesteld).
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
Ik heb een moeder, 70 jaar, nog volop in het leven. Ze is minder hip dan ze zelf denkt maar ze doet nog goed mee. Ze is nogal op de voorgrond, steekt haar mening niet onder stoelen of banken en kan soms wat nadrukkelijk (lees irritant) aanwezig zijn. Mijn vriendinnen kennen haar allemaal al jaren en nemen dit op de koop toe.
Nu mijn dilemma: Mijn moeder is er op verjaardagen altijd erg graag bij. Logisch, maar ik heb daar dit jaar eerlijk gezegd niet zoveel zin in. Ze wordt wat ouder en past er gewoon niet meer tussen. Wil graag meepraten over alles maar weet vaak niet waarover het gaat. Dit werkt tijdens zo'n avond op mijn zenuwen.
Het is mijn verjaardag en ik wil graag zelf beslissen wie er op welk moment welkom is. Ik heb mijn moeder al een stille hint gegeven: "mam, is het wellicht beter als jij 'smiddags een bakkie komt doen?" Daar wil ze niets van weten. Ze wil er zijn als "de meiden" er ook zijn. Haar eigen woorden zijn: "dat vind ik veel te gezellig".
Ik kan het vervolgens niet over mijn hart krijgen om haar te zeggen dat ik liever de avond met de vrouwen onderling doorbrengen. Zij mist de takt om te beseffen hoe de vork in de steel zit. Dat is nl. ook een van paar minpunten. Ze kan zich moeilijk inleven in de gevoelswereld van een ander.
Wat kan ik doen? Kan ik mijn moeder de situatie uitleggen met de kans dat ze boos wordt en helemaal niet komt? Voor sommigen is dit misschien een lachertje, maar ik zit er echt mee.... Hoe pak ik zoiets taktisch aan?
donderdag 16 april 2009 om 16:15
donderdag 16 april 2009 om 16:15
donderdag 16 april 2009 om 16:18
Is het nu echt zo'n ramp als je moeder er bij is? Je hoeft haar toch verder niet te vermaken ofzo, ze zegt zelf dat ze het zo gezellig vindt. Nou, laat haar lekker komen, erger je niet te veel aan haar, schaam je niet voor haar en zet haar achter een lekker wijntje te genieten van een meidenavond. Waarschijnlijk maakt zij zoiets nooit meer mee tegenwoordig en zit ze zich nu al met rode konen te verheugen. Gun het haar lekker!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 16 april 2009 om 16:19
donderdag 16 april 2009 om 16:19
Ik heb dit probleem altijd voorkomen door vrienden en familie apart te vieren. Maar daar heb je weinig aan. Als je het voortaan toch apart wil, dan zou je toch een keer de verandering door moeten voeren. Dan maar even een kwaaie kop, maar anders zit je elk jaar met dit probleem. Als je haar echt niet wilt kwetsen dan zit er niets anders op dan haar erbij laten zitten en je dan zelf niet ergeren aan haar. Misschien haakt ze vanzelf wel een keer af als ze ouder wordt.
donderdag 16 april 2009 om 16:20
donderdag 16 april 2009 om 16:22
quote:Vesude schreef op 16 april 2009 @ 16:19:
Eigenlijk irriteer ik me al aan haar voordat de avond begint. Gewoon het feit dat ze er perse bij wil zijn en mij dat ook zooo duidelijk laat weten.
Vrouwen die, net als ik (en vele anderen) een haat-liefde verhouding met hun moeders hebben, zullen begrijpen wat ik bedoel.Aha dat geeft ook al wat meer informatie. Ja dan zit je vaak wel met dubbel gevoel. Toch snap ik niet helemaal waarom je het dan altijd wel samen hebt gevierd. Klikte het een aantal jaren wel dan? Waarom nu die omslag? Ik heb mijn moeder ook liever niet bij vrienden omdat ze altijd commentaar heeft.
Eigenlijk irriteer ik me al aan haar voordat de avond begint. Gewoon het feit dat ze er perse bij wil zijn en mij dat ook zooo duidelijk laat weten.
Vrouwen die, net als ik (en vele anderen) een haat-liefde verhouding met hun moeders hebben, zullen begrijpen wat ik bedoel.Aha dat geeft ook al wat meer informatie. Ja dan zit je vaak wel met dubbel gevoel. Toch snap ik niet helemaal waarom je het dan altijd wel samen hebt gevierd. Klikte het een aantal jaren wel dan? Waarom nu die omslag? Ik heb mijn moeder ook liever niet bij vrienden omdat ze altijd commentaar heeft.
donderdag 16 april 2009 om 16:23
quote:JungleJulia schreef op 16 april 2009 @ 16:19:
Ik heb dit probleem altijd voorkomen door vrienden en familie apart te vieren. Maar daar heb je weinig aan. Als je het voortaan toch apart wil, dan zou je toch een keer de verandering door moeten voeren. Dan maar even een kwaaie kop, maar anders zit je elk jaar met dit probleem. Als je haar echt niet wilt kwetsen dan zit er niets anders op dan haar erbij laten zitten en je dan zelf niet ergeren aan haar. Misschien haakt ze vanzelf wel een keer af als ze ouder wordt.
Apart vieren kan bij ons niet. Ik heb een zus die bij de vriendenkliek hoort. Verder ben ik gescheiden. De familie van mijn vriend is heel klein (1 broer). Die wonen in het buitenland.
Automatisch hoorde mijn moeder de afgelopen jaren dus altijd bij de "vriendenkliek". Ik kan haar inderdaad achter een wijntje zetten (dat gebeurt ook altijd), maar ze is zooo nadrukkelijk aanwezig. Veel te bijdehand en altijd overal een mening over. Iedere verjaardag dezelfde verhalen/onderwerpen.
Dit jaar wil ik het gewoon een keertje niet!
Ik heb dit probleem altijd voorkomen door vrienden en familie apart te vieren. Maar daar heb je weinig aan. Als je het voortaan toch apart wil, dan zou je toch een keer de verandering door moeten voeren. Dan maar even een kwaaie kop, maar anders zit je elk jaar met dit probleem. Als je haar echt niet wilt kwetsen dan zit er niets anders op dan haar erbij laten zitten en je dan zelf niet ergeren aan haar. Misschien haakt ze vanzelf wel een keer af als ze ouder wordt.
Apart vieren kan bij ons niet. Ik heb een zus die bij de vriendenkliek hoort. Verder ben ik gescheiden. De familie van mijn vriend is heel klein (1 broer). Die wonen in het buitenland.
Automatisch hoorde mijn moeder de afgelopen jaren dus altijd bij de "vriendenkliek". Ik kan haar inderdaad achter een wijntje zetten (dat gebeurt ook altijd), maar ze is zooo nadrukkelijk aanwezig. Veel te bijdehand en altijd overal een mening over. Iedere verjaardag dezelfde verhalen/onderwerpen.
Dit jaar wil ik het gewoon een keertje niet!
donderdag 16 april 2009 om 16:24
donderdag 16 april 2009 om 16:25
quote:traincha2 schreef op 16 april 2009 @ 16:24:
Wees blij dat je moeder zo actief is. Ik heb liever dat ze je de oren van de kop af tetteren dan dat ze in een hoekje een zombie zitten te zijn. Niks doen, niets zeggen, alleen antwoord geven als wat gevraagd wordt (zoals mijn schoonmoeder). Aan dat type mens zit totaal geen gezelligheid.Geloof mij, dit is ook errug vervelend. Alleen op een andere manier!
Wees blij dat je moeder zo actief is. Ik heb liever dat ze je de oren van de kop af tetteren dan dat ze in een hoekje een zombie zitten te zijn. Niks doen, niets zeggen, alleen antwoord geven als wat gevraagd wordt (zoals mijn schoonmoeder). Aan dat type mens zit totaal geen gezelligheid.Geloof mij, dit is ook errug vervelend. Alleen op een andere manier!
donderdag 16 april 2009 om 16:25
quote:Poezewoes schreef op 16 april 2009 @ 16:18:
Is het nu echt zo'n ramp als je moeder er bij is? Je hoeft haar toch verder niet te vermaken ofzo, ze zegt zelf dat ze het zo gezellig vindt. Nou, laat haar lekker komen, erger je niet te veel aan haar, schaam je niet voor haar en zet haar achter een lekker wijntje te genieten van een meidenavond. Waarschijnlijk maakt zij zoiets nooit meer mee tegenwoordig en zit ze zich nu al met rode konen te verheugen. Gun het haar lekker!
Ik snap deze reaktie heel erg goed als je positief of neutraal tegenover je ouders staat. Echter, als iemand zo'n enorme stempel op de avond drukt dat je vooraf al met een knoop in je maag zit dan is het een ander verhaal.
Voor mij is een verjaardag een verplicht nummer. Behalve als ik zelf mag zeggen wie er komt. Dan is het leuk.
Is het nu echt zo'n ramp als je moeder er bij is? Je hoeft haar toch verder niet te vermaken ofzo, ze zegt zelf dat ze het zo gezellig vindt. Nou, laat haar lekker komen, erger je niet te veel aan haar, schaam je niet voor haar en zet haar achter een lekker wijntje te genieten van een meidenavond. Waarschijnlijk maakt zij zoiets nooit meer mee tegenwoordig en zit ze zich nu al met rode konen te verheugen. Gun het haar lekker!
Ik snap deze reaktie heel erg goed als je positief of neutraal tegenover je ouders staat. Echter, als iemand zo'n enorme stempel op de avond drukt dat je vooraf al met een knoop in je maag zit dan is het een ander verhaal.
Voor mij is een verjaardag een verplicht nummer. Behalve als ik zelf mag zeggen wie er komt. Dan is het leuk.
donderdag 16 april 2009 om 16:26
Ehm, hoe leuk zal je avond zonder moeder zijn, als daar een rel aan voor af gaat? (het is natuurlijk niet zeker dat dat zal gebeuren, maar stel je voor). Als jouw moeder normaalgesproken begripvol is, kun je het doen en voorstellen om overdag iets leuks te gaan doen samen, zodat jij 's avonds je vriendinnen kunt ontvangen. Maar als je denkt dat ze zwaar beledigd zal zijn, is het misschien beter om er nog even over na te denken.
donderdag 16 april 2009 om 16:27
quote:traincha2 schreef op 16 april 2009 @ 16:20:
Ik ben blij dat mijn familie niet zoveel waarde hecht aan verjaardagen. Ikzelf trouwens ook niet (behalve aan de verjaardagen van de kinderen). Wie komt die komt, wie niet komt: ook goed en no hard feelings. Mensen doen altijd zo spastisch over die verjaardagen.hahaha herkenbaar. Mensen zijn vaak zo gecompliceerd in hun sociale leven. Ik betrap mezelf er ook wel eens op. Maar ik ben dan ook een regelwijf en wil alles onder controle hebben. Maar je hebt gelijk het zou allemaal lekker ongecompliceerd moeten zijn! Ik zal m in gedachten houden.
Ik ben blij dat mijn familie niet zoveel waarde hecht aan verjaardagen. Ikzelf trouwens ook niet (behalve aan de verjaardagen van de kinderen). Wie komt die komt, wie niet komt: ook goed en no hard feelings. Mensen doen altijd zo spastisch over die verjaardagen.hahaha herkenbaar. Mensen zijn vaak zo gecompliceerd in hun sociale leven. Ik betrap mezelf er ook wel eens op. Maar ik ben dan ook een regelwijf en wil alles onder controle hebben. Maar je hebt gelijk het zou allemaal lekker ongecompliceerd moeten zijn! Ik zal m in gedachten houden.
donderdag 16 april 2009 om 16:27
Als ik liever mijn verjaardag vier met de meiden dan kan mijn moeder op dr kop gaan staan maar dan komt ze gewoon niet. Mijn verjaardag, mijn feesie dus ik beslis hoe het verloopt. Ze zal het niet leuk vinden, maar als ik het niet zeg, heb ik een rotavond.
Dit zou ik dus in jouw geval doen Vesude.
Nu heb ik dit probleem niet, ik vier mijn verjaardag al een aantal jaartjes niet. En als ik het vier ben ik de hort op. En dat is me niet door iedereen in dank afgenomen, maar inmiddels weet men niet beter.
Dit zou ik dus in jouw geval doen Vesude.
Nu heb ik dit probleem niet, ik vier mijn verjaardag al een aantal jaartjes niet. En als ik het vier ben ik de hort op. En dat is me niet door iedereen in dank afgenomen, maar inmiddels weet men niet beter.
anoniem_773 wijzigde dit bericht op 16-04-2009 16:28
Reden: twee woorden vergeten.
Reden: twee woorden vergeten.
% gewijzigd
donderdag 16 april 2009 om 16:34
quote:whopper schreef op 16 april 2009 @ 16:25:
[...]
Ik snap deze reaktie heel erg goed als je positief of neutraal tegenover je ouders staat. Echter, als iemand zo'n enorme stempel op de avond drukt dat je vooraf al met een knoop in je maag zit dan is het een ander verhaal.
Voor mij is een verjaardag een verplicht nummer. Behalve als ik zelf mag zeggen wie er komt. Dan is het leuk.Kan ik me voorstellen Whop.Maar als je dan toch al zo'n moeizame verhouding met je moeder hebt kan ik me niet voorstellen dat het dan zo moeilijk is om gewoon Nee te zeggen en je eigen plan te trekken. Zoals jij ook gedaan hebt.
[...]
Ik snap deze reaktie heel erg goed als je positief of neutraal tegenover je ouders staat. Echter, als iemand zo'n enorme stempel op de avond drukt dat je vooraf al met een knoop in je maag zit dan is het een ander verhaal.
Voor mij is een verjaardag een verplicht nummer. Behalve als ik zelf mag zeggen wie er komt. Dan is het leuk.Kan ik me voorstellen Whop.Maar als je dan toch al zo'n moeizame verhouding met je moeder hebt kan ik me niet voorstellen dat het dan zo moeilijk is om gewoon Nee te zeggen en je eigen plan te trekken. Zoals jij ook gedaan hebt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 16 april 2009 om 16:35
quote:Poezewoes schreef op 16 april 2009 @ 16:34:
[...]
Kan ik me voorstellen Whop.Maar als je dan toch al zo'n moeizame verhouding met je moeder hebt kan ik me niet voorstellen dat het dan zo moeilijk is om gewoon Nee te zeggen en je eigen plan te trekken. Zoals jij ook gedaan hebt. Nou ja, ik heb er ook even over gedaan om me los te worstelen hoor, das een heel proces wat jaaaaaren kan duren. Ik ben 40 en heb pas deze verjaardag mijn eigen plan getrokken.
[...]
Kan ik me voorstellen Whop.Maar als je dan toch al zo'n moeizame verhouding met je moeder hebt kan ik me niet voorstellen dat het dan zo moeilijk is om gewoon Nee te zeggen en je eigen plan te trekken. Zoals jij ook gedaan hebt. Nou ja, ik heb er ook even over gedaan om me los te worstelen hoor, das een heel proces wat jaaaaaren kan duren. Ik ben 40 en heb pas deze verjaardag mijn eigen plan getrokken.
donderdag 16 april 2009 om 16:39
"buitenstaanders" zeggen altijd: wat heb jij een leuke moeder ... en wat is ze nog hip... en wat ziet ze er nog goed uit voor haar leeftijd!". Totdat ze haar beter leren kennen. Dan komen de opmerkingen als: "wat praat ze graag ... wat is je moeder aanwezig ... je moeder is wel een beetje taktloos he? .... Je moeder is wel nieuwsgierig he?"
Zucht ....
Ik voel de haren in mn nek alweer omhoog komen.....
Herkent iemand dit?
Zucht ....
Ik voel de haren in mn nek alweer omhoog komen.....
Herkent iemand dit?
donderdag 16 april 2009 om 16:39
Ik denk dat je het zelf niet zo handig hebt aangepakt door haar op de hoogte te stellen van je vriendinnenavondje. Zeker als zij gewend is om er altijd bij te zijn zal het heel kwetsend voor haar zijn. Ik denk dus dat je niet meer terug kan. En hints, ja de meeste mensen begrijpen die niet hoor, dat is ook echt teveel gevraagd van je moeder die er zo`n zin in heeft.
Sorry, maar ik vind het niet slim van jou, je brengt haar op de hoogte en vervolgens 'mag ze niet meedoen'. Dat vind ik pas hard en onaardig.
Sorry, maar ik vind het niet slim van jou, je brengt haar op de hoogte en vervolgens 'mag ze niet meedoen'. Dat vind ik pas hard en onaardig.
