Kinderen
alle pijlers
Wanneer weer voor het eerst...
zaterdag 22 februari 2020 om 10:02
... 'normale' [vul hier iets in dat je voor je kinderen kreeg totaal qua waarde onderschat hebt] vb: nachten, avondleven, überhaupt een leven, (tijdrovende/dure) hobbies, sociaal leven.
Doel van dit topic: ik ben wel benieuwd naar de ervaringen van anderen wanneer zij bepaalde aspecten van het leven zoals ze gewend waren weer wat konden oppakken.
TO trapt af:
Ik heb 1 kind van 5 maanden, ik had weer wat meer een normaal ritme (en voelde me ook meer 'normaal') toen ik weer aan het werk ging en ik niet meer veel thuis was met de baby. Wel ga ik nog altijd erg vroeg naar bed (rond 9 uur) omdat ik -ondanks een onder het algemeen doorslapende baby- nog steeds 's nachts wakker word omdat ik denk dat ik haar hoor. En dan val ik niet meer in slaap
ook niet als ik gewoon wat later ga slapen, dus doe ik het nu maar even zo. Ik mis mijn avonden wel een beetje maar dat komt wel weer.
Wat heb jij gemist toen je een kind/kinderen kreeg, en wanneer werd het weer 'normaal'?
Doel van dit topic: ik ben wel benieuwd naar de ervaringen van anderen wanneer zij bepaalde aspecten van het leven zoals ze gewend waren weer wat konden oppakken.
TO trapt af:
Ik heb 1 kind van 5 maanden, ik had weer wat meer een normaal ritme (en voelde me ook meer 'normaal') toen ik weer aan het werk ging en ik niet meer veel thuis was met de baby. Wel ga ik nog altijd erg vroeg naar bed (rond 9 uur) omdat ik -ondanks een onder het algemeen doorslapende baby- nog steeds 's nachts wakker word omdat ik denk dat ik haar hoor. En dan val ik niet meer in slaap
ook niet als ik gewoon wat later ga slapen, dus doe ik het nu maar even zo. Ik mis mijn avonden wel een beetje maar dat komt wel weer. Wat heb jij gemist toen je een kind/kinderen kreeg, en wanneer werd het weer 'normaal'?
zaterdag 22 februari 2020 om 10:06
zaterdag 22 februari 2020 om 10:08
Ze is inmiddels 8 en sinds een jaar of 2 heb ik echt weer het gevoel dat we meer richting “normaal” gaan. We kunnen weer spontaan een dag weg, vakantie’s worden makkelijker (niet meer continu haar in de gaten houden), ze kan het prima aan als we eens een keer laat thuis zijn.
Nu gingen wij voorheen ook al niet echt stappen ofzo, dus dat hebben we niet gemist. Maar gewoon dat ze mee kan naar feestjes ‘s avonds, uit eten in een normaal restaurant, wat verdere vakantie’s met mogelijk een jetlag. Dat komt nu weer op gang en geeft mij het gevoel dat we weer de dingen doen die we voorheen deden, maar nu met 3 ipv 2. En normale gesprekken voeren begint ook te komen
ze kijkt ook wie is de mol mee tegenwoordig! Zo leuk 
Nu gingen wij voorheen ook al niet echt stappen ofzo, dus dat hebben we niet gemist. Maar gewoon dat ze mee kan naar feestjes ‘s avonds, uit eten in een normaal restaurant, wat verdere vakantie’s met mogelijk een jetlag. Dat komt nu weer op gang en geeft mij het gevoel dat we weer de dingen doen die we voorheen deden, maar nu met 3 ipv 2. En normale gesprekken voeren begint ook te komen
ze kijkt ook wie is de mol mee tegenwoordig! Zo leuk
zaterdag 22 februari 2020 om 10:10
Dit sowieso!patchouli_ schreef: ↑22-02-2020 10:10Ik denk dat je normaal moet herdefiniëren. Zoals het was wordt het nooit meer.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:19
nou de 1e stap was bij ons toen ze naar de peuterspeelzaal gingen en je daardoor even je handen vrij hebt. Boodschapje kan doen zonder kind mee hoeft te nemen etc.
Vanaf een jaar of 8 kon ik ze af en toe even een uurtje alleen laten, hadden ze hun zwemdiploma en snapten ze dat je eerst moet kijken voordat je kan oversteken zonder de weg op te rennen omdat er een te gekke plas lag waar ze in wilden stampen. En kon ik rustig boven een was ophangen zonder dat beneden mijn huis werd afgebroken.
Maar een leven waarin het echt niet meer constant om de kinderen draait komt volgens mij inderdaad wat Meds zegt.
Vanaf een jaar of 8 kon ik ze af en toe even een uurtje alleen laten, hadden ze hun zwemdiploma en snapten ze dat je eerst moet kijken voordat je kan oversteken zonder de weg op te rennen omdat er een te gekke plas lag waar ze in wilden stampen. En kon ik rustig boven een was ophangen zonder dat beneden mijn huis werd afgebroken.
Maar een leven waarin het echt niet meer constant om de kinderen draait komt volgens mij inderdaad wat Meds zegt.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 22 februari 2020 om 10:20
Ja de jongste is nu 6 en precies dit, alleen nog niet de mol meekijken (ik snap de mol niet ook, ze kijkt wel).Whomi schreef: ↑22-02-2020 10:08Ze is inmiddels 8 en sinds een jaar of 2 heb ik echt weer het gevoel dat we meer richting “normaal” gaan. We kunnen weer spontaan een dag weg, vakantie’s worden makkelijker (niet meer continu haar in de gaten houden), ze kan het prima aan als we eens een keer laat thuis zijn.
Nu gingen wij voorheen ook al niet echt stappen ofzo, dus dat hebben we niet gemist. Maar gewoon dat ze mee kan naar feestjes ‘s avonds, uit eten in een normaal restaurant, wat verdere vakantie’s met mogelijk een jetlag. Dat komt nu weer op gang en geeft mij het gevoel dat we weer de dingen doen die we voorheen deden, maar nu met 3 ipv 2. En normale gesprekken voeren begint ook te komen
Net zo'n relaxte vakantie gehad, ik kon tot 8 uur in bed blijven liggen bijvoorbeeld.
Niet meer dat gedoe met op tijd moeten eten of een dutje anders vergaat de wereld.
Maar to wat ik dan weer mis: zo'n klein knuffeltje de hele dag aan je, en ook heel leuk was: de tijd vlak voor ze naar school gingen.
Mijj kinderen waren in mijn beleving toen heel opgewerkt, grotendeels zindelijk en we hadden door de week een dagdeel of een dag met zijn tweetjes.
Leuke dingen doen, samen een gym clubje of zwemclubje of naar de dierentuin of speeltuin, zo gezellig.
Al vond ik naar school gaan voor mezelf wel lekker en toen werd mijn huis ook weer netter.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:21
Whomi schreef: ↑22-02-2020 10:08Ze is inmiddels 8 en sinds een jaar of 2 heb ik echt weer het gevoel dat we meer richting “normaal” gaan. We kunnen weer spontaan een dag weg, vakantie’s worden makkelijker (niet meer continu haar in de gaten houden), ze kan het prima aan als we eens een keer laat thuis zijn.
Nu gingen wij voorheen ook al niet echt stappen ofzo, dus dat hebben we niet gemist. Maar gewoon dat ze mee kan naar feestjes ‘s avonds, uit eten in een normaal restaurant, wat verdere vakantie’s met mogelijk een jetlag. Dat komt nu weer op gang en geeft mij het gevoel dat we weer de dingen doen die we voorheen deden, maar nu met 3 ipv 2. En normale gesprekken voeren begint ook te komen
Dit. Alleen waren ze hier met 6 jaar daar nog niet aan toe, maar met 8 jaar wel.
Verschilt denk ik ook wel per kind.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:26
Toen ze 1 werd vielen alle gekke zorgen van me af. Eet ze wel genoeg, poept ze wel normaal, dat soort zorgen.
Ze is nu bijna 4 en vanmorgen om 8:30 pas wakker. Zo heerlijk. Niet dat ze anders zo vroeg is, maar dit voelde even als uitslapen. Dat is echt het enige dat ik mis en hoop dat dat snel weer “normaal” wordt. Dat ik kan uitslapen tot een uur of 10. En dan met z’n allen. Nu wisselen we een dag in het weekend af. De een slaapt op zaterdag uit en de ander op zondag.
Ze is nu bijna 4 en vanmorgen om 8:30 pas wakker. Zo heerlijk. Niet dat ze anders zo vroeg is, maar dit voelde even als uitslapen. Dat is echt het enige dat ik mis en hoop dat dat snel weer “normaal” wordt. Dat ik kan uitslapen tot een uur of 10. En dan met z’n allen. Nu wisselen we een dag in het weekend af. De een slaapt op zaterdag uit en de ander op zondag.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:31
Hier zijn we momenteel bij de fase aanbeland dat ze ook 's avonds gemakkelijk samen thuis kunnen blijven, en man en ik er weer veel vaker spontaan even op uit gaan, ergens een happie eten bv. Ze zijn nu 12 en 15, naast het feit dat het voor mij en man lekker is, vinden zij het zelf ook een feestje als we de deur uit zijn en ze het rijk alleen hebben.
Van toen ze kleiner waren weet ik nog dat ik het heel lekker vond als ze hun middagslaap niet meer nodig hadden. Dat je de dag weer helemaal in kon richten, niet meer alles voor of na hun tuk hoefde te plannen. Ze waren beiden rond de 3 toen dat stopte. Weet ook nog dat ik de eerste vakantie zonder middagtuk heel relaxed vond.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:31
Mijn huis is nooit meer netjes geweest. Nog steeds niet. Maar ik voel me daar ook verder niet heel verantwoordelijk voor. Is niet mijn taak ofzo. Dikke doei. 
Die tijd voor mij ( of de tijd voor man) zeker die toen ze kleiner waren kon ik wel wat leukers bedenken. Nu helpt iedereen mee, dus dat is fijner aan grotere kinderen.
Met een oppas kom je heel ver.
En het ligt echt aan de kinderen ook, zijn het makkelijk of moeilijker slapers, hebben ze snel last van prikkels of niet.
Als je kinderen hebt die overal kunnen slapen en niet dagen van de rel zijn na een feestje kan je sneller en makkelijker bepaalde dingen weer doen.
Ik had zulke kinderen niet dus met 7 en bijna 13 heb ik nu pas gevoel weer een beetje 'vrijheid' te hebben. Terwijl man best veel thuis was en gewoon de boel draaiend kan houden. Ik kon zonder gezin best op pad.
Maar meer mbt samen doen, met z'n tweetjes of als gezin.
Die tijd voor mij ( of de tijd voor man) zeker die toen ze kleiner waren kon ik wel wat leukers bedenken. Nu helpt iedereen mee, dus dat is fijner aan grotere kinderen.
Met een oppas kom je heel ver.
En het ligt echt aan de kinderen ook, zijn het makkelijk of moeilijker slapers, hebben ze snel last van prikkels of niet.
Als je kinderen hebt die overal kunnen slapen en niet dagen van de rel zijn na een feestje kan je sneller en makkelijker bepaalde dingen weer doen.
Ik had zulke kinderen niet dus met 7 en bijna 13 heb ik nu pas gevoel weer een beetje 'vrijheid' te hebben. Terwijl man best veel thuis was en gewoon de boel draaiend kan houden. Ik kon zonder gezin best op pad.
Maar meer mbt samen doen, met z'n tweetjes of als gezin.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:31
Ligt erg aan het kind. Bij de oudste konden we na 3 jaar pas weer een avond op de bank tv kijken. Bij de jongste na 3 maanden al.
Nu rest nog het uitslapen en weg kunnen zonder oppas te hoeven regelen.
Maar ik moet zeggen dat het inmiddels ook helemaal normaal voelt om ze mee te nemen en me aan te passen. Het ‘nieuwe normaal’.
Nu rest nog het uitslapen en weg kunnen zonder oppas te hoeven regelen.
Maar ik moet zeggen dat het inmiddels ook helemaal normaal voelt om ze mee te nemen en me aan te passen. Het ‘nieuwe normaal’.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:36
Violet-Nebula schreef: ↑22-02-2020 10:02
Wat heb jij gemist toen je een kind/kinderen kreeg, en wanneer werd het weer 'normaal'?
Het wordt nooit meer zoals het was. Er komt gewoon een nieuwe 'normaal', elke fase in hun leven opnieuw.
Met pubers/jongvolwassenen in huis zitten wij denk ik inmiddels in de zesde versie van 'normaal'.
zaterdag 22 februari 2020 om 10:44
Onze oudste kan nu op de twee jongste passen. We kunnen nu dus weer spontaan samen iets gaan doen.
In het weekend zijn ze steeds vaker sporten of met vriendinnen op pad. Als ze thuis zijn gaan ze ook steeds meer hun eigen gang. Aan de ene kant is dat heel fijn maar ik mis het veel samen doen ook wel is.
Gelukkig vinden ze het ook nog leuk om een spelletje te doen, te kletsen of de stad in te gaan. En we kijken met de oudste twee wie is de mol? Op zaterdag. Dat vind ik erg leuk aan deze leeftijd!
In het weekend zijn ze steeds vaker sporten of met vriendinnen op pad. Als ze thuis zijn gaan ze ook steeds meer hun eigen gang. Aan de ene kant is dat heel fijn maar ik mis het veel samen doen ook wel is.
Gelukkig vinden ze het ook nog leuk om een spelletje te doen, te kletsen of de stad in te gaan. En we kijken met de oudste twee wie is de mol? Op zaterdag. Dat vind ik erg leuk aan deze leeftijd!
zaterdag 22 februari 2020 om 10:46
watdachtjehiervan schreef: ↑22-02-2020 10:44Onze oudste kan nu op de twee jongste passen. We kunnen nu dus weer spontaan samen iets gaan doen.
mag ik vragen hoe oud ze zijn?
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 22 februari 2020 om 11:35
zaterdag 22 februari 2020 om 11:37
Mijn jongste is twee en nu pas heb ik het idee dat ik weer mijn normale leven kan voortzetten. Zo voelde ik dat bij haar broer ook. En nog steeds word ik 's nachts meerdere malen wakker gemaakt door peuter. Maar ik kan weer onbezorgd de deur uit wetende dat alles goed komt zonder mij, en dat gevoel is mij heel veel waard. Beide kids weigerde de eerste twee jaar om 's nachts zonder mij te slapen, wat resulteerde in vermoeide en wakkere kinderen als ik een avondje weg was en om 12 uur thuis kwam.
Als ik over een half jaar ook nog de buggy thuis kan laten en ze helemaal zindelijk is, vind ik het helemaal appeltje eitje. Dan zijn er natuurlijk andere dingen waar je tegen aan loopt in het ouderschap. Maar dat voelt al heel anders en minder beklemmend vind ik.
Als ik over een half jaar ook nog de buggy thuis kan laten en ze helemaal zindelijk is, vind ik het helemaal appeltje eitje. Dan zijn er natuurlijk andere dingen waar je tegen aan loopt in het ouderschap. Maar dat voelt al heel anders en minder beklemmend vind ik.
zaterdag 22 februari 2020 om 11:41
Toen ze met een week of 12 geen nachtvoeding nodig hadden en goede nachten gingen slapen en ik ook weer gewoon kon slapen voelde ik me weer een heel stuk normaler.
Toen ze met een jaar of 2 niet meer overdag sliepen en we dus niet meer om een middagslaapje heen hoefden te plannen konden we weer spontaner er op uit.
Toen ze allemaal hun zwemdiploma's hadden kon ik op vakantie weer lekker een boekje lezen aan het zwembad, i.p.v. ze constant in de gaten te moeten houden.
Maar naast mijn nachtrust heb ik deze dingen niet echt gemist, eerder andersom inderdaad, ik mis het hebben van kleine kinderen om mij heen. Al zijn ze nu ook heel erg leuk.
Als ik echt heel eerlijk ben zou ik zo voor een vierde gaan als mijn man dat zag zitten.
Toen ze met een jaar of 2 niet meer overdag sliepen en we dus niet meer om een middagslaapje heen hoefden te plannen konden we weer spontaner er op uit.
Toen ze allemaal hun zwemdiploma's hadden kon ik op vakantie weer lekker een boekje lezen aan het zwembad, i.p.v. ze constant in de gaten te moeten houden.
Maar naast mijn nachtrust heb ik deze dingen niet echt gemist, eerder andersom inderdaad, ik mis het hebben van kleine kinderen om mij heen. Al zijn ze nu ook heel erg leuk.
Als ik echt heel eerlijk ben zou ik zo voor een vierde gaan als mijn man dat zag zitten.
zaterdag 22 februari 2020 om 11:42
dit is de ergste fase want ze pikken het niet meer als je ze in bed wilt leggen om half zevenDolfijn911 schreef: ↑22-02-2020 10:31
Hier zijn we momenteel bij de fase aanbeland dat ze ook 's avonds gemakkelijk samen thuis kunnen blijven, en man en ik er weer veel vaker spontaan even op uit gaan, ergens een happie eten bv. Ze zijn nu 12 en 15, naast het feit dat het voor mij en man lekker is, vinden zij het zelf ook een feestje als we de deur uit zijn en ze het rijk alleen hebben.
Van toen ze kleiner waren weet ik nog dat ik het heel lekker vond als ze hun middagslaap niet meer nodig hadden. Dat je de dag weer helemaal in kon richten, niet meer alles voor of na hun tuk hoefde te plannen. Ze waren beiden rond de 3 toen dat stopte. Weet ook nog dat ik de eerste vakantie zonder middagtuk heel relaxed vond.
zaterdag 22 februari 2020 om 11:43
Wij zijn wel regelmatig leuke dingen blijven doen toen de kinderen klein waren. Dan gingen de kinderen logeren bij opa en oma en konden wij weer gaan stappen en uitslapen de andere dag. Ik vond eigenlijk elke leeftijd leuk.
Hier waren ze allebei al de deur uit maar de jongste woont weer thuis na een verbroken relatie. Dat was weer even wennen maar ik vind het eigenlijk weer wel gezellig nu ze ver over haar verdriet heen is.
Hier waren ze allebei al de deur uit maar de jongste woont weer thuis na een verbroken relatie. Dat was weer even wennen maar ik vind het eigenlijk weer wel gezellig nu ze ver over haar verdriet heen is.
