Zwanger
alle pijlers
Chaos, ongepland zwanger
maandag 24 februari 2020 om 06:57
Ja. En dan ben je zwanger. 6 weken. Van de man waarmee je het hebt beëindigd ma 2 maanden daten ivm enorme cultuurverschillen.
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
maandag 24 februari 2020 om 08:36
Dit! To, neem eerst verantwoordelijkheid voor jezelf: depressief in een liefdeloze relatie met iemand met wie het cultureel botst...En als je het nu al botst dan denk ik dat dat erger wordt als er een kind is. Liberale gelovigen hebben de neiging een stuk meer rigide te worden als ze een kind krijgen...Dat wil je toch niet als toekomst voor jou en je kind?Th∅rdis schreef: ↑24-02-2020 08:21Ik lees overigens dat je een aantal jaren geleden op je 22e al zwanger probeerde te worden in wat je nu omschrijft als een heel slechte relatie met veel leugens. En in oktober pas bent uitgevallen met een depressie. Dat is nog zo kort geleden!
Het klinkt allemaal verre van stabiel, als jij in je uppie met een depressie een kind moet opvoeden en op zoek moet naar een baan... dat wordt niet wat.
Ga eerst herstellen, leer hoe fatsoenlijke relaties werken (je date perikelen zijn ook weinig hoopgevend), zoek een baan en een leuke man en die baby komt over een jaar of 4-5 wel. Niet nu.
maandag 24 februari 2020 om 08:37
Er is nog inkomen, maar geen baan. Ze is ziek uit dienst bij haar werk wegens een depressie. Een zwangere vrouw met gat in cv vindt niet zo snel werk. Dus dit kan ook betekenen dat to de komende jaren zonder werk zit en dat er ook weinig inkomen is.MinkeDeWit schreef: ↑24-02-2020 08:24Ik zie het probleem niet zo. Als je heb het kind laat erkennen maar geen gezag geeft houd jij in elk geval zoveel mogelijk zeggenschap.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
Daarbij is ze van plan om toch een relatie met de vader te hebben zoals ze schrijft, want ze vraagt zich af of dit zonder liefde wel gaat werken en ze noemt hem haar partner
anoniem_395148 wijzigde dit bericht op 24-02-2020 08:38
0.21% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 08:37
Bizar hoe makkelijk jij denkt over het op de wereld zetten van een kind. Onder deze omstandigheden, tussen twee conflicterende culturen, in de huidige maatschappij... Ze kan nog gewoon een overtijdbehandeling, niet eens abortus nodig.Babydonthurtme schreef: ↑24-02-2020 08:33Bizar hoe gemakkelijk er op dit forum over abortus wordt gesproken.
Abortus is het beëindigen van het leven van het kind, niets meer en niets minder, hoe je het ook verwoord en hoe hard je ook schreeuwt dat het maar een kikkervisje is.
Zelf waren we ook ooit zo klein.
Terwijl to al in haar OP aangeeft geen abortus te willen.
Mijn advies zou zijn, ga niet direct een relatie aan met de vader. Het was niet voor niets uit.
Maak daarentegen goede afspraken en laat dit desnoods ook vastleggen.
maandag 24 februari 2020 om 08:40
Het is het afbreken van iets wat de mogelijkheid heeft om uit te groeien tot een bewustzijn, maar dat is het op dit moment nog niet. Er is geen sprake van zelfstandig leven. Dan mag je nog steeds vinden dat je niet mag ingrijpen in dit proces, maar het is op geen enkele manier hetzelfde als het beëindigen van een kinderleven.Babydonthurtme schreef: ↑24-02-2020 08:33Bizar hoe gemakkelijk er op dit forum over abortus wordt gesproken.
Abortus is het beëindigen van het leven van het kind, niets meer en niets minder, hoe je het ook verwoord en hoe hard je ook schreeuwt dat het maar een kikkervisje is.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 24 februari 2020 om 08:40
Dit is geen keuze die je als vrouw kunt maken. Vader heeft evenveel rechten en kan dit gewoon opeisen. Iedere rechter zal hem in zijn gelijk stellen.MinkeDeWit schreef: ↑24-02-2020 08:24Ik zie het probleem niet zo. Als je heb het kind laat erkennen maar geen gezag geeft houd jij in elk geval zoveel mogelijk zeggenschap.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
maandag 24 februari 2020 om 08:41
Precies. Waardoor ze zometeen ook financieel van hem afhankelijk is en niet eens weg kàn als cultuur toch een behoorlijk dingetje blijkt te zijn.Th∅rdis schreef: ↑24-02-2020 08:37Er is nog inkomen, maar geen baan. Yo is ziek uit dienst bij haar werk wegens een depressie. Een zwangere vrouw met gat in cv vindt niet zo snel werk. Dus dit kan ook betekenen dat to de komende jaren zonder werk zit en dat er ook weinig inkomen is.
Daarbij is ze van plan om toch een relatie met de vader te hebben zoals ze schrijft, want ze vraagt zich af of dit zonder liefde wel gaat werken en ze noemt hem haar partner
Daarbij vind ik het naïef dat to zichzelf wijsmaakt dat "de liefde nog moet groeien" ..
maandag 24 februari 2020 om 08:42
Ik denk dat niet iedereen (uit ervaring/omgeving) weet hoe erg die cultuurverschillen zijn. Van te voren kun je denken dat liefde alles overwint, maar de liefde voor je kind zal de verschillen alleen maar benadrukken, niet verenigen. Straks heeft TO een baby in haar armen van wie ze meer houdt als ze zich ooit kon voorstellen en dat moet hij besneden worden. Echt hoor. Dit gaat niet makkelijk zijn. Zijn familie zou je ook zwart kunnen maken tegenover kind als je teveel tegenwerkt. Dit is vragen om problemen, je leven zal zoveel zwaarder worden.
maandag 24 februari 2020 om 08:42
Jij zegt dat je jouw verantwoording wilt nemen. Welke verantwoording? Die van een geloof of die voor het ongeboren kind? Hoe denk je dat de toekomst eruit gaat zien voor dat kind? Straks als de vader ook aanspraak gaat maken op zijn deel met zijn ouders in hun geloof en jij daar volkomen buiten? Wordt het een meisje, waar staat zijn geloof dan over een jaar of tien als hij wel met een moslim vrouw is getrouwd? Wordt het een jongen, waar sta jij dan als hij erop staat dat hij besneden wordt? Ga je aangifte doen als jouw kind na een paar dagen thuiskomt en besneden blijkt te zijn? De islam is zo dominant dat ik niet denk dat dit kind een stabiele opvoeding gaat krijgen. Ga voor jouw kind en laat hem op geen enkele manier ook maar een beetje zijn vaderschap erkennen. Je zij het al: ik neem mijn verantwoording en die verantwoording ligt in de toekomst en die begint al bij de geboorte.
Er is natuurlijk ook nog een andere optie maar die ga ik hier niet opperen. Te persoonlijk. Ik denk echter wel dat die optie het beste is voor jullie "kind".
Sterkte met je beslissing en kijk vooral naar jouw kind en de toekomst.
Er is natuurlijk ook nog een andere optie maar die ga ik hier niet opperen. Te persoonlijk. Ik denk echter wel dat die optie het beste is voor jullie "kind".
Sterkte met je beslissing en kijk vooral naar jouw kind en de toekomst.
maandag 24 februari 2020 om 08:43
Bizar dat er nog steeds mensen zijn die het als serieuze optie zien om een kind bij de vader weg te houden. Dat gaat op latere leeftijd onherroepelijk voor problemen zorgen, maar goed dan noem je het kind gewoon een lastige puber en heb je dat voor jezelf ook weer goed gepraat natuurlijk.
TO: gezien je herstellende bent van een depressie neem ik aan dat je onder behandeling bent bij een psycholoog. Heb je deze situatie daar al voorgelegd? Als het goed is zou een psycholoog je moeten kunnen helpen om de situatie beter te kunnen overzien.
TO: gezien je herstellende bent van een depressie neem ik aan dat je onder behandeling bent bij een psycholoog. Heb je deze situatie daar al voorgelegd? Als het goed is zou een psycholoog je moeten kunnen helpen om de situatie beter te kunnen overzien.
maandag 24 februari 2020 om 08:43
Ik kan hier nooit zoveel mee. Minimale voorwaarden in jouw ogen is voldoende om een kind te laten komen? Willen we niet als het om de verantwoordelijkheid van een nieuw leven gaat de voorwaarden niet zo optimaal mogelijk hebben? Dat zou wat mij betreft altijd de inzet moeten zijn. De wachtlijsten bij jeugdzorg zijn lang genoeg.MinkeDeWit schreef: ↑24-02-2020 08:24Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
TO, ga naar het FIOM. Laat je heel goed voorlichten. Ook tav cultuurverschillen en houdt dan vooral rekening met de lange termijn gevolgen.. je komt dan nooit meer van deze man af.
Mocht je de zwangerschap door willen zetten dan is mijn advies; ga er alleen voor. Geef deze man geen rechten en geen plichten.
De zwangerschap doorzetten zal natuurlijk behoorlijk wat gevolgen hebben waarvan je het meeste nu nog niet kunt overzien.. je kent deze man nog maar net. En als de cultuurverschillen nu al problematisch zijn.. dan is een kind krijgen en opvoeden met zoveel verschillen des te problematischer. Wil je jezelf en vooral je kind dat aandoen?
Een zwangerschap beëindigen is heel naar (voor jou..) en verdrietig en ik ken geen vrouw die 100% achter de keuze voor een abortus kon staan. Maar als je denkt dat dat toch uiteindelijk de minst slechte keuze is.. dan is dat zo. En gelukkig kan en mag dat in Nederland.
Je pcos en pap indicatie zou nu geen rol moeten spelen bij je beslissing.. je bent immers spontaan zwanger geraakt. Dat weet je nu.
Wens je heel veel wijsheid toe.. ik hoop dat je heel goed naar je verstand luistert.
maandag 24 februari 2020 om 08:45
Het feit dat je geen baan hebt betekent ook dat je afhankelijk van hem zult zijn. Hoe ga je dat doen? Samenwonen terwijl je geen liefde voor hem voelt? En wat als het toch niet werkt?
Een depressie is niet niks. Vrouwen met een achtergrond van psychische problemen hebben ook wat meer kans op psychische problemen na de bevalling. Allemaal factoren die het niet makkelijk zullen maken.
Een depressie is niet niks. Vrouwen met een achtergrond van psychische problemen hebben ook wat meer kans op psychische problemen na de bevalling. Allemaal factoren die het niet makkelijk zullen maken.
maandag 24 februari 2020 om 08:46
Dit. En als je dan als stel al een jarenlange relatie hebt en liefde voor elkaar voelt, en ervaring hebt met het dealen met die cultuurverschillen dan kan het werken. Dan is het een kluif maar dan ben je geneigd om ook elkaar tegemoet te komen. Waarbij religie vrijwel altijd wint van niet-religie, want geen ouder wil dat zijn kind naar de hel gaat. Maar als het al geen relatie is, omdat de cultuurverschillen te groot zijn nota bene, dan gaat het zeker weten niet lukkenSjulia schreef: ↑24-02-2020 08:42Ik denk dat niet iedereen (uit ervaring/omgeving) weet hoe erg die cultuurverschillen zijn. Van te voren kun je denken dat liefde alles overwint, maar de liefde voor je kind zal de verschillen alleen maar benadrukken, niet verenigen. Straks heeft TO een baby in haar armen van wie ze meer houdt als ze zich ooit kon voorstellen en dat moet hij besneden worden. Echt hoor. Dit gaat niet makkelijk zijn. Zijn familie zou je ook zwart kunnen maken tegenover kind als je teveel tegenwerkt. Dit is vragen om problemen, je leven zal zoveel zwaarder worden.
maandag 24 februari 2020 om 08:51
Bizar dat er nog mensen rondlopen met deze pro life instelling. Ga hongerige kinderen in 3de wereld landen helpen als je zo begaan bent met het leven.Babydonthurtme schreef: ↑24-02-2020 08:33Bizar hoe gemakkelijk er op dit forum over abortus wordt gesproken.
Abortus is het beëindigen van het leven van het kind, niets meer en niets minder, hoe je het ook verwoord en hoe hard je ook schreeuwt dat het maar een kikkervisje is.
Zelf waren we ook ooit zo klein.
maandag 24 februari 2020 om 08:52
En dan zit ik terug te lezen en ja hoor, daar komt het geloof en gaat iemand het hebben over een kind en het afbreken van een kinderleven als het om een embryo gaat van zes weken. Denk toch gewoon aan het leven van dit toekomstige kind. Als je er niet vanuit kunt gaan dat dit toekomstige kind een stabiel leven krijgt ligt daar de verantwoording in plaats bij een geil feestje met een verkeerde afloop.
anoniem_642209adb413c wijzigde dit bericht op 24-02-2020 09:20
Reden: embryo ipv foetus
Reden: embryo ipv foetus
1.24% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 08:54
maandag 24 februari 2020 om 08:54
Jij bent nog gescheiden in de tijd dat moeders automatisch het gezag hielden en de vader het kwijt raakten.MinkeDeWit schreef: ↑24-02-2020 08:24Ik zie het probleem niet zo. Als je heb het kind laat erkennen maar geen gezag geeft houd jij in elk geval zoveel mogelijk zeggenschap.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
De tijden zijn veranderd.
Te veel moeders maakten misbruik van de situatie en hielden hin kinderen bij de vader weg.
Tegenwoordig kan de vader bij de rechter gezag eisen en zal dat krijgen of de moeder nu wil of niet.
Het aantal vechtscheidingen is daardoor enorm toegenomen.
To zal minstens tot de 18e verjaardag van het kind overal strijd om hebben met de vader.
maandag 24 februari 2020 om 08:56
.Summerwine schreef: ↑24-02-2020 06:57Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen.
Summerwine, welke keuze jij ook maakt is de jouwe en dat is prima. Maar je noemt het je verantwoordelijkheid nemen, alsof iemand die anders besluit en de zwangerschap niet uitdraagt haar verantwoordelijkheid niet neemt en dat stoort me een beetje. Realiseer je alsjeblieft dat als je besluit een kind niet te laten komen, omdat de situatie er niet naar is en je het kind niet kunt bieden wat het verdient, dat dát ook je verantwoordelijkheid nemen is.
Een overtijdsbehandeling of abortus is niet iets dat je zomaar doet. Het is niet perse egoïstisch of je er makkelijk vanaf maken. Maar vaak over je eigen - tijdelijke - ongemak heen stappen in het belang van het ongeboren kind.
maandag 24 februari 2020 om 08:58
maandag 24 februari 2020 om 09:06
En er IS niet eens liefde vanuit TO.Sjulia schreef: ↑24-02-2020 08:42Ik denk dat niet iedereen (uit ervaring/omgeving) weet hoe erg die cultuurverschillen zijn. Van te voren kun je denken dat liefde alles overwint, maar de liefde voor je kind zal de verschillen alleen maar benadrukken, niet verenigen. Straks heeft TO een baby in haar armen van wie ze meer houdt als ze zich ooit kon voorstellen en dat moet hij besneden worden. Echt hoor. Dit gaat niet makkelijk zijn. Zijn familie zou je ook zwart kunnen maken tegenover kind als je teveel tegenwerkt. Dit is vragen om problemen, je leven zal zoveel zwaarder worden.
maandag 24 februari 2020 om 09:08
Zo denk ik er ook over..Griebus67 schreef: ↑24-02-2020 07:11Ik zou het in dit geval echt, echt niet doorzetten. Je houdt niet van hem, vreest toekomstige conflicten over de opvoeding en bovenal: je bent zelf nog niet stabiel maar herstellende. Een kind opvoeden is een enorme aanslag op je incasserings- en uithoudingsvermogen, zeker als je het alleen moet doen of in een conflictsituatie zit met de andere ouder. Dit lijkt me een recept voor alle mogelijke ellende. Wil je dat een kind aandoen?
maandag 24 februari 2020 om 09:10
Juist, en niet meer dan terecht! Als je iemand niet geschikt acht als vader voor je kind, dan moet je er geen kind van laten komen. Simpel.sugarmiss schreef: ↑24-02-2020 08:54Jij bent nog gescheiden in de tijd dat moeders automatisch het gezag hielden en de vader het kwijt raakten.
De tijden zijn veranderd.
Te veel moeders maakten misbruik van de situatie en hielden hin kinderen bij de vader weg.
Tegenwoordig kan de vader bij de rechter gezag eisen en zal dat krijgen of de moeder nu wil of niet.
Het aantal vechtscheidingen is daardoor enorm toegenomen.
To zal minstens tot de 18e verjaardag van het kind overal strijd om hebben met de vader.
maandag 24 februari 2020 om 09:15
Beste Summerwine, ik las dat je in de 2017 al druk was met zwanger willen raken... dat deze zwangerschap dus helemaal per ongeluk is, vind ik daardoor wat lastig te geloven.
Ik hoop echt dat je je verstand boven je gevoel kunt plaatsen, en je verder vooruit durft te kijken dan een buik die groeit en een babytje in de kinderwagen.
Dit gaat jouw hele leven bepalen.. besef dat goed!
Ik hoop echt dat je je verstand boven je gevoel kunt plaatsen, en je verder vooruit durft te kijken dan een buik die groeit en een babytje in de kinderwagen.
Dit gaat jouw hele leven bepalen.. besef dat goed!
