Zwanger
alle pijlers
Chaos, ongepland zwanger
maandag 24 februari 2020 om 06:57
Ja. En dan ben je zwanger. 6 weken. Van de man waarmee je het hebt beëindigd ma 2 maanden daten ivm enorme cultuurverschillen.
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
maandag 24 februari 2020 om 07:36
Ik houd heel veel van mijn man en ons kind was gewenst en gepland. Toch hebben we conflicten rondom opvoeding en zorg. Bij een kind zijn compromissen niet of heel lastig mogelijk. Zelfs met het kind laten komen en co-ouders zijn blijf je zitten met de verschillende inzichten. Dan geef je dus je kind, dat wat je het allerliefste hebt, mee aan iemand die het heel, heel anders doet dan jij wil en goed vindt. Dat lijkt me heel verscheurend. Ik zou echt heel goed nadenken of je de zwangerschap door wil zetten.
maandag 24 februari 2020 om 07:39
Het zullen vooral zijn ouders zijn. Die zien liever dezelfde religie bij hem. Hijzelf is gelukkig wel meer geneigd naar mijn cultuur, want hij is hier opgegroeid. Sommige van zijn broers/zussen hebben het contact verbroken met ouders om dezelfde reden, maar ik denk niet dat hij dat kan.
En nog even toevoegen: hij is zelf niet praktiserend en doet verder niet mee. Hij vindt het wel lastig om ouders teleur te stellen, maar dat begrijp ik wel.
anoniem_643050c215e35 wijzigde dit bericht op 24-02-2020 07:43
14.93% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 07:43
Ik zou wel vast afspraken maken en ook vast laten leggen.
Dat de man geen rechten zou krijgen van veel vrouwen hier vind ik ongelofelijk achterhaald.
Er zijn inmiddels genoeg mannen met psychische schade die geen abortus wilde....
Neemt een man zijn verantwoordelijkheid, is het weer niet goed.
Maar zelfs de keuze van de vrouw, die aangeeft geen abortus te willen wordt hier niet gerespecteerd.
Summerwine volgens mij zie je prima in dat t geen summerbreeze gaat zijn.
Toch wil ik je feliciteren en heel veel succes wensen met de zwangerschap.
Dat de man geen rechten zou krijgen van veel vrouwen hier vind ik ongelofelijk achterhaald.
Er zijn inmiddels genoeg mannen met psychische schade die geen abortus wilde....
Neemt een man zijn verantwoordelijkheid, is het weer niet goed.
Maar zelfs de keuze van de vrouw, die aangeeft geen abortus te willen wordt hier niet gerespecteerd.
Summerwine volgens mij zie je prima in dat t geen summerbreeze gaat zijn.
Toch wil ik je feliciteren en heel veel succes wensen met de zwangerschap.
maandag 24 februari 2020 om 07:56
Je zit in een ingewikkelde situatie want je bent ongepland zwanger. Maar als je nadenkt over hoe je dit zou gaan doen als je het zou doen, denk dan aan jezelf als alleenstaande moeder. Want echt, je bent nu geen koppel. Twee maanden is helemaal niets, en kennelijk waren er in die 2 maanden al redenen voor jou om uit elkaar te gaan. Bovendien: de liefde is er niet wat jou betreft! Waarom zou je dan toch een relatie aangaan nu, alleen omdat die man wel een inkomen heeft? Dat meen je toch niet?Summerwine schreef: ↑24-02-2020 06:57
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
Dus stel dat je besluit de zwangerschap niet af te breken dan is de situatie: alleenstaande moeder zonder werk, herstellende van een depressie, met een vader die over basale dingen wellicht heel anders denkt en een schoonfamilie die het je niet makkelijk gaat maken. En dan is de vraag: wil en kan je dat? Is dat op dit moment voor jou de beste keuze?
Als buitenstaander is het dan makkelijker, dan kan je zeggen: nee mop, niet doen. Eerst herstellen, leuke nieuwe baan zoeken, rustig helemaal beter worden in plaats van alleen op de goede weg zijn en dan gepland zwanger worden van een man waarvoor je wel al die liefde voelt en die je langer kent dan 2 maanden.
En wellicht zou jij dat ook zeggen als je er niet middenin zat. Maar goed je zit er wel middenin en dan is het natuurlijk een stuk lastiger, die beslissing. Maar zowel houden als niet houden is een beslissing, en je mag ze allebei maken.
Heb je vrienden met wie je hier over kan praten?
maandag 24 februari 2020 om 07:57
Een papindicatie is niet een reden om niet opnieuw zwanger te kunnen worden. Echter, een abortus is iets waar je 100% achter moet staan en dat sta jij zo te lezen niet.
Ik vind een zwangerschap afbreken omdat het niet gepland was geen goede reden, maar dat ben ik.
Waarom geen morning-afterpil genomen?
Een relatie aangaan met deze man is vragen om problemen. Zelfs als de liefde er wel zou zijn, dan zouden jullie al genoeg uitdagingen hebben om de relatie te laten slagen.
Wat je moet doen? Geen idee.
Ik vind een zwangerschap afbreken omdat het niet gepland was geen goede reden, maar dat ben ik.
Waarom geen morning-afterpil genomen?
Een relatie aangaan met deze man is vragen om problemen. Zelfs als de liefde er wel zou zijn, dan zouden jullie al genoeg uitdagingen hebben om de relatie te laten slagen.
Wat je moet doen? Geen idee.
We’re all mad here
maandag 24 februari 2020 om 08:06
Er staan je heel zware jaren aan te komen, ook voor je kind. Vooral ook voor je kind. In een gezin waar ouders steeds conflicten hebben, ook over haar/hem, die niet van elkaar houden... steeds spanningen en zware ruzies.
Je hebt geen lieve man aan je zijde want je conclusie was dat jullie niet samen kunnen leven. Daten werkte al niet, hoe kan je dan denken dat samen leven zal lukken? Een kind is geen lijm die jullie dichter naar elkaar laat komen, in tegendeel, dat kind gaat nog meer conflicten brengen want er komen nu nog veel meer cultuurverschillen.
Vergeet niet dat veel niet praktiserende moslims wel plots het geloof vinden als ze trouwen/vader worden/ouder worden.
Als je per sé het kind wil houden, doe dat dan absoluut niet als koppel.
Maar als ik eerlijk moet zijn zou ik je absoluut de raad geven hier niet mee door te gaan.
Weinig kans dat je de goede raad hier gaat opvolgen maar je bent gewaarschuwd.
Je hebt geen lieve man aan je zijde want je conclusie was dat jullie niet samen kunnen leven. Daten werkte al niet, hoe kan je dan denken dat samen leven zal lukken? Een kind is geen lijm die jullie dichter naar elkaar laat komen, in tegendeel, dat kind gaat nog meer conflicten brengen want er komen nu nog veel meer cultuurverschillen.
Vergeet niet dat veel niet praktiserende moslims wel plots het geloof vinden als ze trouwen/vader worden/ouder worden.
Als je per sé het kind wil houden, doe dat dan absoluut niet als koppel.
Maar als ik eerlijk moet zijn zou ik je absoluut de raad geven hier niet mee door te gaan.
Weinig kans dat je de goede raad hier gaat opvolgen maar je bent gewaarschuwd.
maandag 24 februari 2020 om 08:06
Van het afbreken van een zwangerschap wordt je niet minder vruchtbaar. Als deze situatie je al iets zou moeten laten zien is dat het op dat gebied wel prima zit. Ik neem aan dat jullie het meestal wel veilig deden?Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:22
Het speelt ook door m'n hoofd van.. wat als ik dit kindje weg laat halen en ik nooit meer zwanger kan raken? Ik heb pcos en een pap indicatie. Dat maakt het ook niet makkelijker.
Probeer een beetje rationeel naar de situatie te kijken. Met een kind komen je eigen waarden en normen extra naar voren, je partner kan ook heel anders naar zijn ouders en achtergrond gaan kijken als het kind er eenmaal is. Als je hem nu al niet leuk genoeg vind, gaat dat echt niet opeens komen als jullie samen een kind hebben. Je wordt daar niet leuker of aantrekkelijker van.
Je verantwoordelijkheid nemen is eerlijk zijn over deze situatie, keuzes maken en dat dan gaan regelen. Niet hopen dat het op magische wijze allemaal toch nog goedkomt of meevalt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 24 februari 2020 om 08:08
Zelfs mensen die heel veel van elkaar gehouden hebben en jaren samen zijn geweest.
Die geen cultuurverschillen hebben en dezelfde normen en waarden hadden belanden in de meest verschrikkelijke vechtscheidingen waar kinderen de dupe van worden.
Jij hebt je relatie verbroken i. V. 'm die cultuurverschillen. Waarom denk jij dat je nu wel goede afspraken kunt maken.
Nu kan jij je het nog niet voorstellen Maar er zijn zo ontzettend veel dingen waar je ruzie over kan maken als je een kind hebt.
Wel besnijden of niet besnijden. Wel inenten of niet inenten. Wel naar KDV of niet of toch maar een gastouder of wat als zijn moeder wil oppassen en zij laat het kind huilen terwijl jij dat niet wil of ze stopt het kind vol met snoep wat je niet wil. Hij wil dat het kind naar een andere school gaat dan jij.
Als kind bij hen is dan gaat de baby de hele familie rond en wordt in de kinderwagen te slapen gelegd.
Jij wil niet dat iedereen je kind vast houdt en vindt dat kind in een bedje moet slapen.
Om maar wat voorbeelden te noemen waar je ruzie om kan krijgen.
Die geen cultuurverschillen hebben en dezelfde normen en waarden hadden belanden in de meest verschrikkelijke vechtscheidingen waar kinderen de dupe van worden.
Jij hebt je relatie verbroken i. V. 'm die cultuurverschillen. Waarom denk jij dat je nu wel goede afspraken kunt maken.
Nu kan jij je het nog niet voorstellen Maar er zijn zo ontzettend veel dingen waar je ruzie over kan maken als je een kind hebt.
Wel besnijden of niet besnijden. Wel inenten of niet inenten. Wel naar KDV of niet of toch maar een gastouder of wat als zijn moeder wil oppassen en zij laat het kind huilen terwijl jij dat niet wil of ze stopt het kind vol met snoep wat je niet wil. Hij wil dat het kind naar een andere school gaat dan jij.
Als kind bij hen is dan gaat de baby de hele familie rond en wordt in de kinderwagen te slapen gelegd.
Jij wil niet dat iedereen je kind vast houdt en vindt dat kind in een bedje moet slapen.
Om maar wat voorbeelden te noemen waar je ruzie om kan krijgen.
maandag 24 februari 2020 om 08:08
maandag 24 februari 2020 om 08:11
Je hebt het al na twee maanden daten (nog niet eens een relatie!) besloten dat het nooit iets zou worden met deze man. Op dat moment had je alleen nog de verantwoordelijkheid voor je eigen geluk.
Nu heb je ook de verantwoordelijkheid voor een kikkervisje dat uit kan groeien tot een mens. Heel fijn dat je een koopwoning hebt en dat je gedumpte date verder best aardig is en een stabiel inkomen heeft, maar voor dat mensje is een liefdevolle, gelukkige omgeving veel belangrijker. Je hebt zelf nu geen baan, gaat dus met je koopwoning door een moeilijke periode. Op dit moment een kind krijgen, betekent waarschijnlijk dat je voorlopig zelf geen vaste baan meer zal zoeken/vinden. Is dat wat je wil? Jij en je kikkervisje worden, als je deze zwangerschap doorzet, binnen no-time afhankelijk van de financiële zekerheid die deze man (waar jij niks voor voelt!) je kan bieden. Een verstandshuwelijk dus. Worden jij en je kikkervisje daar gelukkig van? Probeer eens te denken als een jonge, zelfstandige vrouw die op haar 26ste al een koopwoning heeft. Je was goed op weg. Je had toekomstplannen die een veel betere basis zijn voor een gezin. Hou vast aan die plannen!
Sterkte
Nu heb je ook de verantwoordelijkheid voor een kikkervisje dat uit kan groeien tot een mens. Heel fijn dat je een koopwoning hebt en dat je gedumpte date verder best aardig is en een stabiel inkomen heeft, maar voor dat mensje is een liefdevolle, gelukkige omgeving veel belangrijker. Je hebt zelf nu geen baan, gaat dus met je koopwoning door een moeilijke periode. Op dit moment een kind krijgen, betekent waarschijnlijk dat je voorlopig zelf geen vaste baan meer zal zoeken/vinden. Is dat wat je wil? Jij en je kikkervisje worden, als je deze zwangerschap doorzet, binnen no-time afhankelijk van de financiële zekerheid die deze man (waar jij niks voor voelt!) je kan bieden. Een verstandshuwelijk dus. Worden jij en je kikkervisje daar gelukkig van? Probeer eens te denken als een jonge, zelfstandige vrouw die op haar 26ste al een koopwoning heeft. Je was goed op weg. Je had toekomstplannen die een veel betere basis zijn voor een gezin. Hou vast aan die plannen!
Sterkte
maandag 24 februari 2020 om 08:16
Op dit moment, als je nu 6 weken bent, hoef je overigens nog niet eens voor een abortus te gaan. Tot en met 6 weken en 2 dagen kan je naar de kliniek voor een overtijdbehandeling. Dan hoef je dus geen wachttijd door.
En tot 9 weken kan je kiezen voor de abortuspil. Fysiek is het dan dus allemaal nog niet erg ingrijpend.
Mentaal is natuurlijk wat anders. Ik zou je adviseren om contact op te nemen met Fiom.
En tot 9 weken kan je kiezen voor de abortuspil. Fysiek is het dan dus allemaal nog niet erg ingrijpend.
Mentaal is natuurlijk wat anders. Ik zou je adviseren om contact op te nemen met Fiom.
maandag 24 februari 2020 om 08:16
Je valt niet op de vader, je hebt geen werk, geen relatie, je bent herstellende van een depressie, er is een enórm cultuurverschil, maar jij ziet het kind laten komen als ‘je verantwoordelijkheid nemen’.
Je bent zelfs weer een soort van samen met de vader, zonder liefde en aantrekkingskracht vanwege de baby.
Heel heel onverstandig dit. De kans dat hij opeens wél fanatiek wordt is heel aanwezig. Of dat hij het blijft verzwijgen voor z’n ouders, zodat je kind een geheim blijft, of hij wil toch trouwen en een moslim van je kind maken.
Niet doen. Neem je verantwoordelijkheid idd, en doe dit het kind gewoon niet aan. Dat kind zit hier niet op te wachten, om jouw kinderwens te vervullen tegen wil en dank.
Je bent zelfs weer een soort van samen met de vader, zonder liefde en aantrekkingskracht vanwege de baby.
Heel heel onverstandig dit. De kans dat hij opeens wél fanatiek wordt is heel aanwezig. Of dat hij het blijft verzwijgen voor z’n ouders, zodat je kind een geheim blijft, of hij wil toch trouwen en een moslim van je kind maken.
Niet doen. Neem je verantwoordelijkheid idd, en doe dit het kind gewoon niet aan. Dat kind zit hier niet op te wachten, om jouw kinderwens te vervullen tegen wil en dank.
maandag 24 februari 2020 om 08:17
Hier sluit ik mij bij aan.yette schreef: ↑24-02-2020 08:11Je hebt het al na twee maanden daten (nog niet eens een relatie!) besloten dat het nooit iets zou worden met deze man. Op dat moment had je alleen nog de verantwoordelijkheid voor je eigen geluk.
Nu heb je ook de verantwoordelijkheid voor een kikkervisje dat uit kan groeien tot een mens. Heel fijn dat je een koopwoning hebt en dat je gedumpte date verder best aardig is en een stabiel inkomen heeft, maar voor dat mensje is een liefdevolle, gelukkige omgeving veel belangrijker. Je hebt zelf nu geen baan, gaat dus met je koopwoning door een moeilijke periode. Op dit moment een kind krijgen, betekent waarschijnlijk dat je voorlopig zelf geen vaste baan meer zal zoeken/vinden. Is dat wat je wil? Jij en je kikkervisje worden, als je deze zwangerschap doorzet, binnen no-time afhankelijk van de financiële zekerheid die deze man (waar jij niks voor voelt!) je kan bieden. Een verstandshuwelijk dus. Worden jij en je kikkervisje daar gelukkig van? Probeer eens te denken als een jonge, zelfstandige vrouw die op haar 26ste al een koopwoning heeft. Je was goed op weg. Je had toekomstplannen die een veel betere basis zijn voor een gezin. Hou vast aan die plannen!
Sterkte
maandag 24 februari 2020 om 08:19
Ga praten met een gynaecoloog over je angsten om niet meer zwanger te kunnen raken.Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:22
Het speelt ook door m'n hoofd van.. wat als ik dit kindje weg laat halen en ik nooit meer zwanger kan raken? Ik heb pcos en een pap indicatie. Dat maakt het ook niet makkelijker.
Een kind is absoluut geen mantel van liefde die wederzijdse verschillen laat weggaan. Eerder het tegenovergestelde. Het gooit alle problemen in een snelkookpan met de deksel er stevig op.
Hij knuffelt nu je buik en het lijkt of hij het kind én jou koestert, maar dat stopt als het kind eruit is. Je houdt straks allebei oneindig veel van dit kind, maar niet van elkaar.
Tel daar de problemen bij op die jullie al hadden voordat er een kind in de mix kwam...
Is hij wel duurzaam in Nederland? Is er een kans dat hij terug moet of wil?
maandag 24 februari 2020 om 08:21
Ik lees overigens dat je een aantal jaren geleden op je 22e al zwanger probeerde te worden in wat je nu omschrijft als een heel slechte relatie met veel leugens. En in oktober pas bent uitgevallen met een depressie. Dat is nog zo kort geleden!
Het klinkt allemaal verre van stabiel, als jij in je uppie met een depressie een kind moet opvoeden en op zoek moet naar een baan... dat wordt niet wat.
Ga eerst herstellen, leer hoe fatsoenlijke relaties werken (je date perikelen zijn ook weinig hoopgevend), zoek een baan en een leuke man en die baby komt over een jaar of 4-5 wel. Niet nu.
Het klinkt allemaal verre van stabiel, als jij in je uppie met een depressie een kind moet opvoeden en op zoek moet naar een baan... dat wordt niet wat.
Ga eerst herstellen, leer hoe fatsoenlijke relaties werken (je date perikelen zijn ook weinig hoopgevend), zoek een baan en een leuke man en die baby komt over een jaar of 4-5 wel. Niet nu.
maandag 24 februari 2020 om 08:23
maandag 24 februari 2020 om 08:24
Ik zie het probleem niet zo. Als je heb het kind laat erkennen maar geen gezag geeft houd jij in elk geval zoveel mogelijk zeggenschap.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
maandag 24 februari 2020 om 08:27
In lalalala land ja.MinkeDeWit schreef: ↑24-02-2020 08:24Ik zie het probleem niet zo. Als je heb het kind laat erkennen maar geen gezag geeft houd jij in elk geval zoveel mogelijk zeggenschap.
Ik kan nooit zoveel met uitspraken dat abortus ook betekent je verantwoordelijkheid nemen. Ik lees nu helemaal niets waaruit blijkt dat dat kind een rotleven gaat krijgen, of ouders heeft die er niet voor kunnen zorgen. Er is een woning, er is inkomen, minimaal een liefhebbende ouder, dan is aan de basisvoorwaarden voldaan.
maandag 24 februari 2020 om 08:28
Dankjewel voor je antwoord. Ik begrijp het nog niet helemaal goed. Je schrijft in de OP dat je het hebt uitgemaakt met hem vanwege de enorme cultuurverschillen. Dat ging dan alleen om zijn ouders? Je hebt aan hem niks gemerkt?Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:39Het zullen vooral zijn ouders zijn. Die zien liever dezelfde religie bij hem. Hijzelf is gelukkig wel meer geneigd naar mijn cultuur, want hij is hier opgegroeid. Sommige van zijn broers/zussen hebben het contact verbroken met ouders om dezelfde reden, maar ik denk niet dat hij dat kan.
En nog even toevoegen: hij is zelf niet praktiserend en doet verder niet mee. Hij vindt het wel lastig om ouders teleur te stellen, maar dat begrijp ik wel.
Veel moslims praktiseren niet op jonge leeftijd. Gelooft hij wel in de Islam? Dan is de kans heel groot dat hij later wel gaat praktiseren.
Hebben jullie al open besproken samen hoe jullie de opvoeding zien?
maandag 24 februari 2020 om 08:30
Ik vind juist dat een zwangerschap iets is waar je 100% achter moet staan. Liever spijt van een abortus dan spijt van het krijgen van een kind, want dan heeft het kind er ook last van.
maandag 24 februari 2020 om 08:33
Bizar hoe gemakkelijk er op dit forum over abortus wordt gesproken.
Abortus is het beëindigen van het leven van het kind, niets meer en niets minder, hoe je het ook verwoord en hoe hard je ook schreeuwt dat het maar een kikkervisje is.
Zelf waren we ook ooit zo klein.
Terwijl to al in haar OP aangeeft geen abortus te willen.
Mijn advies zou zijn, ga niet direct een relatie aan met de vader. Het was niet voor niets uit.
Maak daarentegen goede afspraken en laat dit desnoods ook vastleggen.
Abortus is het beëindigen van het leven van het kind, niets meer en niets minder, hoe je het ook verwoord en hoe hard je ook schreeuwt dat het maar een kikkervisje is.
Zelf waren we ook ooit zo klein.
Terwijl to al in haar OP aangeeft geen abortus te willen.
Mijn advies zou zijn, ga niet direct een relatie aan met de vader. Het was niet voor niets uit.
Maak daarentegen goede afspraken en laat dit desnoods ook vastleggen.
maandag 24 februari 2020 om 08:34
Je verdedigt hem nu, terwijl je eerder schreef dat je de relatie hebt beëindigd vanwege cultuurverschillen.Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:39Het zullen vooral zijn ouders zijn. Die zien liever dezelfde religie bij hem. Hijzelf is gelukkig wel meer geneigd naar mijn cultuur, want hij is hier opgegroeid. Sommige van zijn broers/zussen hebben het contact verbroken met ouders om dezelfde reden, maar ik denk niet dat hij dat kan.
En nog even toevoegen: hij is zelf niet praktiserend en doet verder niet mee. Hij vindt het wel lastig om ouders teleur te stellen, maar dat begrijp ik wel.
maandag 24 februari 2020 om 08:36
Je wilde de relatie niet doorzetten vanwege cultuurverschillen, maar nu zou je wel een kind met hem willen opvoeden?
Daar begrijp ik niks van. Hij kan nu wel een zogenaamde liefhebbende partner zijn (terwijl jij niet met hem verder wilde!) maar je voelt je niet tot hem aangetrokken! Je zegt dat je hormonaal bent en je gesteund voelt. Maar dat is fijn maar niet genoeg natuurlijk. Besef je wel dat jullie voor altijd verbonden zullen zijn en je kind dus met/in zijn cultuur zal opgroeien?
Hoe lastig het voor veel mensen die wél van elkaar houden is jarenlang bij elkaar te blijven en een gezin te hebben?
En als je nu zo snel en door een foutje zwanger bent geworden bent, dan is de kans klein dat je nooit meer zwanger zult worden.
Je verantwoordelijkheid nemen vind ik in dit geval niet klakkeloos roepen dat je het kind wil houden, maar heel goed nadenken wat de (levensbepalende) consequenties van je keuze zijn.
Daar begrijp ik niks van. Hij kan nu wel een zogenaamde liefhebbende partner zijn (terwijl jij niet met hem verder wilde!) maar je voelt je niet tot hem aangetrokken! Je zegt dat je hormonaal bent en je gesteund voelt. Maar dat is fijn maar niet genoeg natuurlijk. Besef je wel dat jullie voor altijd verbonden zullen zijn en je kind dus met/in zijn cultuur zal opgroeien?
Hoe lastig het voor veel mensen die wél van elkaar houden is jarenlang bij elkaar te blijven en een gezin te hebben?
En als je nu zo snel en door een foutje zwanger bent geworden bent, dan is de kans klein dat je nooit meer zwanger zult worden.
Je verantwoordelijkheid nemen vind ik in dit geval niet klakkeloos roepen dat je het kind wil houden, maar heel goed nadenken wat de (levensbepalende) consequenties van je keuze zijn.
