Zwanger
alle pijlers
Chaos, ongepland zwanger
maandag 24 februari 2020 06:57
Ja. En dan ben je zwanger. 6 weken. Van de man waarmee je het hebt beëindigd ma 2 maanden daten ivm enorme cultuurverschillen.
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
Ik ben ontzettend in de war. Het is een lieve man, hij was ook na de schrik blij en hij wil er samen voor gaan. Perfect. Maar, ik voel het niet voor hem, de aantrekking is er niet. Zijn cultuur maakt me bang voor de toekomst qua opvoeding. En omdat de liefde van mijn kant nog moet groeien (als dat al gebeurt), voelt dit zo verdrietig.
Ik ben erg geschrokken. Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen. Maar waarom voel ik dan zo'n angst?
Ik ben 26, eigen koopappartement en dus gelukkig wel een lieve partner van 32 naast mijn zijde. Ik ben mijn baan kwijtgeraakt ivm ziekte (depressie) en was net weer op de goede weg. Was alweer aan het solliciteren zelfs. Hij wel een goede en stabiele baan. Dus dat is het probleem niet op het moment. Wel maak ik me gewoon zo'n zorgen of wij als koppel dit wel gaan halen als de liefde van mijn kant er nog niet is en de culturen zo botsen.
Ben enorm hormonaal en ben het overzicht echt even kwijt. Kan dit goedkomen?
maandag 24 februari 2020 07:05
Jullie zijn nog maar 2 maanden aan het daten, je hebt die relatie beëindigd vanwege enorme cultuurverschillen, de aantrekking (behalve de seksuele) is er niet en er is nog geen liefde van jouw kant en het is maar af te wachten of dat nog komt.
2 maanden samen is natuurlijk nog niks. Er heeft waarschijnlijk nog niemand met buikgriep op de pot gehangen, jullie hebben nog geen ikea-kast in elkaar hoeven zetten samen . Je ként elkaar amper.
En mocht hij van zijn cultuur wel seks hebben voor het huwelijk?
Als je het kind laat komen blijf je altijd met de verwekker te maken hebben, én dus met die grote culturele verschillen.
2 maanden samen is natuurlijk nog niks. Er heeft waarschijnlijk nog niemand met buikgriep op de pot gehangen, jullie hebben nog geen ikea-kast in elkaar hoeven zetten samen . Je ként elkaar amper.
En mocht hij van zijn cultuur wel seks hebben voor het huwelijk?
Als je het kind laat komen blijf je altijd met de verwekker te maken hebben, én dus met die grote culturele verschillen.
himalaya wijzigde dit bericht op 24-02-2020 07:06
5.12% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 24 februari 2020 07:06
maandag 24 februari 2020 07:07
Wat ik lees is dat je het kindje graag wilt houden. Het kan natuurlijk ook op een andere manier goed komen dan een traditioneel gezin proberen te vormen met iemand met wie je dat niet zitten.
Focus je op jezelf en je kindje, ga niet halsoverkop samenwonen of een relatie toezeggen die je niet wil. Bespreek met de vader je zorgen mbt de cultuurverschillen.
Echt lieverd, je wordt nu niet veroordeeld tot een ongelukkige relatie de rest van je leven. Ik zou vader echt een beetje op afstand houden tot je wat rustiger bent (tweede semester heb je wat minder last van de hormonen). Ga eventueel daten maar kalm aan. Laat hem alsjeblieft niet bij je intrekken, iemand er op een later moment bij laten is altijd makkelijker dan eruit zetten.
Komt goed als je in het belang van je jezelf en je kindje blijft kiezen en je niet druk maakt om wat ‘hoort’.
Sterkte! Xx
Focus je op jezelf en je kindje, ga niet halsoverkop samenwonen of een relatie toezeggen die je niet wil. Bespreek met de vader je zorgen mbt de cultuurverschillen.
Echt lieverd, je wordt nu niet veroordeeld tot een ongelukkige relatie de rest van je leven. Ik zou vader echt een beetje op afstand houden tot je wat rustiger bent (tweede semester heb je wat minder last van de hormonen). Ga eventueel daten maar kalm aan. Laat hem alsjeblieft niet bij je intrekken, iemand er op een later moment bij laten is altijd makkelijker dan eruit zetten.
Komt goed als je in het belang van je jezelf en je kindje blijft kiezen en je niet druk maakt om wat ‘hoort’.
Sterkte! Xx
maandag 24 februari 2020 07:11
Ik zou het in dit geval echt, echt niet doorzetten. Je houdt niet van hem, vreest toekomstige conflicten over de opvoeding en bovenal: je bent zelf nog niet stabiel maar herstellende. Een kind opvoeden is een enorme aanslag op je incasserings- en uithoudingsvermogen, zeker als je het alleen moet doen of in een conflictsituatie zit met de andere ouder. Dit lijkt me een recept voor alle mogelijke ellende. Wil je dat een kind aandoen?
maandag 24 februari 2020 07:11
Klopt. En daar zit ook mijn angst. De buikgriep en ikea kast hebben we eigenlijk wel doorstaan samen hoorhimalaya schreef: ↑24-02-2020 07:05Jullie zijn nog maar 2 maanden aan het daten, je hebt die relatie beëindigd vanwege enorme cultuurverschillen, de aantrekking (behalve de seksuele) is er niet en er is nog geen liefde van jouw kant en het is maar af te wachten of dat nog komt.
2 maanden samen is natuurlijk nog niks. Er heeft waarschijnlijk nog niemand met buikgriep op de pot gehangen, jullie hebben nog geen ikea-kast in elkaar hoeven zetten samen . Je ként elkaar amper.
En mocht hij van zijn cultuur wel seks hebben voor het huwelijk?
Als je het kind laat komen blijf je altijd met de verwekker te maken hebben, én dus met die grote culturele verschillen.
zijn ook een week samen op vakantie geweest. Dat was heel fijn en daar is het dus ook gebeurd. Maar toch samen besloten om wegens de verschillen en het missen van aantrekking van mijn kant het te laten zitten. En dan gebeurt nu dit...
maandag 24 februari 2020 07:13
Je gedachte 'ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen', klopt niet.
Verantwoordelijkheid nemen voor een kind, betekent dat je er alles aan hebt gedaan om je kind een zorgeloze jeugd te geven. Met de reële zorgen die jij nu hebt, vrees ik dat dat op dit moment en met deze man niet gaat lukken. De conclusie, hoe verdrietig ook, lijkt me duidelijk.
Verantwoordelijkheid nemen voor een kind, betekent dat je er alles aan hebt gedaan om je kind een zorgeloze jeugd te geven. Met de reële zorgen die jij nu hebt, vrees ik dat dat op dit moment en met deze man niet gaat lukken. De conclusie, hoe verdrietig ook, lijkt me duidelijk.
maandag 24 februari 2020 07:15
Zeker, dat besef ik al te goed. En dat is het probleem niet. Hij zal ongetwijfeld zijn best doen als vader. Dat zie ik nu al. Erg betrokken, zorgt goed voor me en wil echt een gezin zijn. Praat heel lief erover, knuffelt m'n buik, probeert me gerust te stellen. Het is echt een lieverd. Daar ligt het niet aan. Het is gewoon dat het van mijn kant qua liefde er gewoon niet is op dit moment. Dat beangstigt me.
maandag 24 februari 2020 07:15
Dit.yette schreef: ↑24-02-2020 07:13Je gedachte 'ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen', klopt niet.
Verantwoordelijkheid nemen voor een kind, betekent dat je er alles aan hebt gedaan om je kind een zorgeloze jeugd te geven. Met de reële zorgen die jij nu hebt, vrees ik dat dat op dit moment en met deze man niet gaat lukken. De conclusie, hoe verdrietig ook, lijkt me duidelijk.
maandag 24 februari 2020 07:17
Oei, nee, ik word altijd al bang bij dit soort cultuurverschil taferelen. Ik zou het kind niet samen met hem op willen voeden. Sterker nog,, in zo’n geval had ik hem niet eens over de zwangerschap verteld maar het gewoon uitgemaakt en het contact verbroken. Als je qua omgang al niet kan dealen met de cultuurverschillen, hoe moet dat dan bij het opvoeden van een kind? Dat gaat geheid grote problemen geven. En die familie krijg je er op de koop bij toe! Dus mijn advies: laat hem het kind niet erkennen om te voorkomen dat hij allerlei rechten krijgt! En anders is abortus nog een optie... Het is nu nog heel vroeg, dus een echt kindje is het nog niet.
anoniem_387894 wijzigde dit bericht op 24-02-2020 07:18
12.24% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 07:17
Huh nee, het is dezelfde man hoor. Hoezo kan hij niet een lieve partner zijn op dit moment ipv alleen een 'verwekker'. We beleven dit samen.Arnhem1982 schreef: ↑24-02-2020 07:14Wat? 6 weken zwanger van de één,maar nu weer een andere lieve partner naast je zijde?
Ik zou er ernstig rekening mee houden dat die ook gaat lopen als hij de consequenties overziet..
maandag 24 februari 2020 07:18
maandag 24 februari 2020 07:19
Ik denk dat dat dezelfde man is.Arnhem1982 schreef: ↑24-02-2020 07:14Wat? 6 weken zwanger van de één,maar nu weer een andere lieve partner naast je zijde?
maandag 24 februari 2020 07:20
+1
Je verantwoordelijkheid nemen betekent niet automatisch dat je het kindje moet houden.
Het betekent dat je goed nadenkt wat voor leven je je kindje gaat en kan bieden en op basis daarvan een keuze maken.
maandag 24 februari 2020 07:22
Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:15Zeker, dat besef ik al te goed. En dat is het probleem niet. Hij zal ongetwijfeld zijn best doen als vader. Dat zie ik nu al. Erg betrokken, zorgt goed voor me en wil echt een gezin zijn. Praat heel lief erover, knuffelt m'n buik, probeert me gerust te stellen. Het is echt een lieverd. Daar ligt het niet aan. Het is gewoon dat het van mijn kant qua liefde er gewoon niet is op dit moment. Dat beangstigt me.
Er zijn enorme en botsende cultuurverschillen zeg je, je bent in dat opzicht bang voor de toekomst vanwege zijn cultuur.
Heel leuk dat hij nu je buik knuffelt, maar denk je dat die enorme cultuurverschillen verdwenen zijn als je jullie kind hebt gebaard?
himalaya wijzigde dit bericht op 24-02-2020 07:23
1.43% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 24 februari 2020 07:22
Ja, gelukkig wel mensen om mij heen die me zullen steunen door dik en dun. Mega dankbaar voor.
Het speelt ook door m'n hoofd van.. wat als ik dit kindje weg laat halen en ik nooit meer zwanger kan raken? Ik heb pcos en een pap indicatie. Dat maakt het ook niet makkelijker.
maandag 24 februari 2020 07:22
Maar ik wil mijn verantwoordelijkheid nemen en het kindje absoluut niet weg laten halen.
Je verantwoordelijkheid nemen staat niet gelijk aan dus het kind laten komen. Het kind niet laten komen kan net zo goed vallen onder je verantwoordelijkheid nemen. Het hangt er namelijk maar net van af of je een kind kunt bieden wat het nodig heeft.
Zoals ik het lees, wil je het kind houden. En je kinderwens doordrukken terwijl je weet dat het niet de meest verstandige optie is, is toch echt heel wat anders dan je verantwoordelijkheid nemen.
Wat de relatie betreft, er zijn genoeg voorbeelden van gearrangeerde huwelijken waar de partners van elkaar zijn gaan houden. Helaas is dat niet altijd het geval. Hou er rekening mee dat de culturele verschillen hier een negatief effect op kunnen hebben.
En er is niets mis met het alleen opvoeden van een kind. Als je het maar een goede basis kunt geven.
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
maandag 24 februari 2020 07:23
Dan vind ik je openingspost wat vaag...HIJ is dus een stabiele partner van 32 begrijp ik.
Natuurlijk heeft dat geen toekomst.
Ik ga er gemakshalve maar even vanuit dat we het over een moslim hebben.
Hoe zie jij dat voor je dan? Andere culturele opvattingen werken al niet tussen jullie twee.
Ik kan je zeggen dat een baby dit soort contrasten en zwakke plekken in een relatie feilloos bloot legt.
Dan laat ik nog buiten beschouwing dat je herstellend bent van een depressie en zwanger solliciteren ook niet ideaal is.
Natuurlijk heeft dat geen toekomst.
Ik ga er gemakshalve maar even vanuit dat we het over een moslim hebben.
Hoe zie jij dat voor je dan? Andere culturele opvattingen werken al niet tussen jullie twee.
Ik kan je zeggen dat een baby dit soort contrasten en zwakke plekken in een relatie feilloos bloot legt.
Dan laat ik nog buiten beschouwing dat je herstellend bent van een depressie en zwanger solliciteren ook niet ideaal is.
maandag 24 februari 2020 07:30
Dit.MariaDeJong schreef: ↑24-02-2020 07:19Vergis je niet: tussen hem en jou zitten cultuurverschillen die je dwars zitten... Daar komt straks nog een hele schoonfamilie bij he. Echt, dit doorzetten is je leven verzieken.
Misschien lijkt abortus niet eerlijk, maar ik vind het persoonlijk veel oneerlijker om een kind op te schepen met ouders met dergelijke cultuurverschillen. Hier gaat alleen maar ellende van komen.
Opties:
1. Kind houden, samen opvoeden, ellende en schoonfamilie op de koopt toe nemen (dit wordt een drama).
2. Abortus.
3. Contact verbreken en alles alleen gaan doen. Desnoods zeg je dat je een miskraam hebt gehad (en echt, zoiets is bizar maar dit gaat een hoop ellende in de toekomst voorkomen).
maandag 24 februari 2020 07:30
Omdat je vlak daarvoor schreef dat het gestopt was tussen jullie.Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:17Huh nee, het is dezelfde man hoor. Hoezo kan hij niet een lieve partner zijn op dit moment ipv alleen een 'verwekker'. We beleven dit samen.
Dat hij de verwekker is betekent niet dat jullie iets dat niet werkt toch moeten voortzetten als je het kind wilt houden.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
maandag 24 februari 2020 07:34
Dat snap ik heel goed en vind ik oprecht rot voor je. Toch blijft mijn advies hetzelfde.Summerwine schreef: ↑24-02-2020 07:22Het speelt ook door m'n hoofd van.. wat als ik dit kindje weg laat halen en ik nooit meer zwanger kan raken? Ik heb pcos en een pap indicatie. Dat maakt het ook niet makkelijker.
