Kinderen
alle pijlers
Verwachtingen ouderschap
dinsdag 25 februari 2020 om 08:28
Had jij als aanstaande ouder verwachtingen van het ouderschap en zo ja welke?
TO trapt af: ik had verwacht dat ik minder zou slapen maar welke invloed dat zou hebben had ik dan weer totaal onderschat.
Ik had verwacht dat mijn man en ik minder tijd voor elkaar zouden hebben, maar niet dat we op dit moment blij mogen zijn met een spaarzaam halfuurtje na het eten. Baby gaat om half 8 naar bed maar is elke drie kwartier wakker tot en met half tien. Dan gaat ze pas een lange ruk maken.
Ik had verwacht dat ik mijn leven rondom de baby zou plannen maar van een eigen leven is weinig sprake
Na vier en halve maand eindelijk weer eens naar de kapper geweest. Heerlijk!
Ik had verwacht dat ik het ouderschap leuk zou vinden maar hoe geweldig blij ik zou zijn met mijn dochter kon ik me geen voorstelling van maken. Elke dag is ondanks de onderbroken nachten een feestje! Ik smelt van haar oprechte geschater en ik pink een traantje weg als ze zoetjes aan de borst in slaap valt.
Ouderschap. It’s a hell of a ride en tegelijkertijd het mooiste dat er is
Wat waren jouw verwachtingen en kwamen die ook uit?
TO trapt af: ik had verwacht dat ik minder zou slapen maar welke invloed dat zou hebben had ik dan weer totaal onderschat.
Ik had verwacht dat mijn man en ik minder tijd voor elkaar zouden hebben, maar niet dat we op dit moment blij mogen zijn met een spaarzaam halfuurtje na het eten. Baby gaat om half 8 naar bed maar is elke drie kwartier wakker tot en met half tien. Dan gaat ze pas een lange ruk maken.
Ik had verwacht dat ik mijn leven rondom de baby zou plannen maar van een eigen leven is weinig sprake
Na vier en halve maand eindelijk weer eens naar de kapper geweest. Heerlijk!Ik had verwacht dat ik het ouderschap leuk zou vinden maar hoe geweldig blij ik zou zijn met mijn dochter kon ik me geen voorstelling van maken. Elke dag is ondanks de onderbroken nachten een feestje! Ik smelt van haar oprechte geschater en ik pink een traantje weg als ze zoetjes aan de borst in slaap valt.
Ouderschap. It’s a hell of a ride en tegelijkertijd het mooiste dat er is
Wat waren jouw verwachtingen en kwamen die ook uit?
donderdag 27 februari 2020 om 11:15
ik had verwacht dat ik geen babymoeder was en dat was ik ook niet echt ... het slaapgebrek was heftig in het begin en het huilen kon ik ook slecht tegen - ik was dus blij met eerste woordjes en eerste waggelende stapjes - vanaf dan kon ik communiceren en werd alles makkelijker
peuter/kleuter/lagere schooltijd fantastisch met heel veel leuke activiteiten, veel creativiteit, veel aanloop, ... echt van genoten
nu heb ik een (best nog wel erg lieve) puber en wat ik niet verwacht had, is dat ik het nu moeilijk begin te vinden. Dochter wordt langzaam aan volwassen met vallen en opstaan en vroeger mocht je helpen bij dat opstaan na de val (kusje erop en door), maar nu wil ze dat uiteraard zelluf doen. Het feit dat je niet meer bij alles kan en mag helpen, vind ik af en toe moeilijk. Je moet beginnen loslaten in emotionele zin. In praktische zin kon ik altijd al prima loslaten (kind op kamp laten gaan, uit logeren, ...) Maar nu zie ik haar af en toe strugglen met dingen en ik weet dat ik er op moet vertrouwen dat ze naar me toe komt als het echt nodig is, maar dat ik het haar eerst moet laten proberen.
En hormonen in huis zijn niet goed afgestemd: dochter in de pubertijd en mama in de overgang
Maar dat gaat vanzelf weer over gelukkig.
peuter/kleuter/lagere schooltijd fantastisch met heel veel leuke activiteiten, veel creativiteit, veel aanloop, ... echt van genoten
nu heb ik een (best nog wel erg lieve) puber en wat ik niet verwacht had, is dat ik het nu moeilijk begin te vinden. Dochter wordt langzaam aan volwassen met vallen en opstaan en vroeger mocht je helpen bij dat opstaan na de val (kusje erop en door), maar nu wil ze dat uiteraard zelluf doen. Het feit dat je niet meer bij alles kan en mag helpen, vind ik af en toe moeilijk. Je moet beginnen loslaten in emotionele zin. In praktische zin kon ik altijd al prima loslaten (kind op kamp laten gaan, uit logeren, ...) Maar nu zie ik haar af en toe strugglen met dingen en ik weet dat ik er op moet vertrouwen dat ze naar me toe komt als het echt nodig is, maar dat ik het haar eerst moet laten proberen.
En hormonen in huis zijn niet goed afgestemd: dochter in de pubertijd en mama in de overgang
Maar dat gaat vanzelf weer over gelukkig.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 27 februari 2020 om 11:17
Haha, dat is toch geweldig.lux- schreef: ↑27-02-2020 10:50Ik had laatst een uitzinnig brullende peuter die 20 meter verderop op de stoep lag te schuimbekken dat hij niet naar huis wilde toen er een oudere vrouw langs liep en die zei tegen me: ‘Het gaat voorbij hoor, die van mij zijn van jouw leeftijd en doen het nooit meer!’ En toen stapte ze op hem af en zei ze: ‘Ga je anders met mij mee?’ Waarop hij subiet stil was, overeind sprong en keihard in mijn armen rende. En zij liep met een dikke knipoog verder.
Ik kreeg mijn zoon, toen ca 2,5 jaar, niet uit zo'n autootje, waar je geld in kan gooien en dan gaat ie bewegen. Hij weigerde pertinent met me mee te gaan. Ik heb hem de kans gegeven om uit zich zelf er uit te komen maar uiteindelijk moest ik zijn vingertjes echt van het stuurtje afpellen. Schreeuwen!
En vervolgens liep ik met een peuter strak als een surfplank onder mijn arm door het centrum. En maar krijsen.
Voordat ik een kind had had ik verwacht dit allemaal heel lastig te vinden en me opgelaten te voelen. Maar dat was absoluut niet zo, het hoort gewoon bij het ouderschap, af en toe zo'n bui.
donderdag 27 februari 2020 om 11:23
Ow heerlijk! Dat maakt toch je hele dag goed? Ik hoop later ook zo'n oudere vrouw te wordenlux- schreef: ↑27-02-2020 10:50Ik had laatst een uitzinnig brullende peuter die 20 meter verderop op de stoep lag te schuimbekken dat hij niet naar huis wilde toen er een oudere vrouw langs liep en die zei tegen me: ‘Het gaat voorbij hoor, die van mij zijn van jouw leeftijd en doen het nooit meer!’ En toen stapte ze op hem af en zei ze: ‘Ga je anders met mij mee?’ Waarop hij subiet stil was, overeind sprong en keihard in mijn armen rende. En zij liep met een dikke knipoog verder.
(heb wel eens iets vergelijkbaars gehad met een aardige oude man, die mijn plankstijve, gillende kind, zo, hoepla, het autozitje in tilde terwijl ik worstelde met de boodschappen achterin krijgen.
donderdag 27 februari 2020 om 11:29
Ik merk ook weinig van een moeder maffia. Natuurlijk hebben we allemaal wel eens onze mening als we iets zien waarvan we denken 'dat zou ik anders aanpakken' maar gelukkig merk ik vooral begrip en inderdaad de welbekende knikjes en geruststellende opmerkingen als je met een brullende baby in de wagen door de wijk loopt.
donderdag 27 februari 2020 om 11:35
Of de een met de wagen en de ander met de brullende babyViolet-Nebula schreef: ↑27-02-2020 11:29Ik merk ook weinig van een moeder maffia. Natuurlijk hebben we allemaal wel eens onze mening als we iets zien waarvan we denken 'dat zou ik anders aanpakken' maar gelukkig merk ik vooral begrip en inderdaad de welbekende knikjes en geruststellende opmerkingen als je met een brullende baby in de wagen door de wijk loopt.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 27 februari 2020 om 11:41
Ik had niet verwacht dat baby’s zo vreselijk weinig konden slapen. En dat ze nooit zelf willen liggen. Alleen maar rondgesjouwd worden want alles willen zien en erbij zijn en maximaal 3 kwartier per dag slapen.
Ik had niet verwacht een kind met meerdere ‘etiketjes’ te krijgen en de enorme zorgen die daarbij horen en de gebruiksaanwijzing die je echt moet leren kennen en moet blijven volgen.
Ik had nooit gedacht zo gruwelijk veel van iemand te kunnen houden, zo te kunnen genieten van iemand, zo blij te worden van een ander. Ik ben tegen mijn verwachting in echt een moeke-moeder, heb mijn kinderen het liefst in mijn buurt en mis ze al snel als ze er niet zijn. Doe wel mijn eigen dingen maar wil gewoon altijd heel erg graag bij mijn gezin zijn. En ik had nooit gedacht dat ik zulke mooie, lieve, slimme en grappige kinderen zou krijgen!
Ik had niet verwacht een kind met meerdere ‘etiketjes’ te krijgen en de enorme zorgen die daarbij horen en de gebruiksaanwijzing die je echt moet leren kennen en moet blijven volgen.
Ik had nooit gedacht zo gruwelijk veel van iemand te kunnen houden, zo te kunnen genieten van iemand, zo blij te worden van een ander. Ik ben tegen mijn verwachting in echt een moeke-moeder, heb mijn kinderen het liefst in mijn buurt en mis ze al snel als ze er niet zijn. Doe wel mijn eigen dingen maar wil gewoon altijd heel erg graag bij mijn gezin zijn. En ik had nooit gedacht dat ik zulke mooie, lieve, slimme en grappige kinderen zou krijgen!
donderdag 27 februari 2020 om 12:22
Zo herkenbaar! Bij mij hebben ze wel lang door gehuild en nu kan ik nog steeds niet tegen baby gehuil. Laatst op kraamvisite begon baby te huilen en dan voel ik meteen weer die antipathie opkomen.Violet-Nebula schreef: ↑27-02-2020 10:25Ik had totaal onderschat hoe je totaal kan flippen als je baby lange tijd huilt. In de eerste weken was mijn dochter een huilertje. Dat ging door merg en been bij me. Ik ben over het algemeen heel relaxt en nuchter. Nou, ik ging er bijna aan onderdoor als ze een half uur achter elkaar huilde (of nog erger, uren lang). Ik had op een gegeven moment een sort huil tinnitus, dan dacht ik haar echt te horen terwijl ze gewoon rustig sliep. Mijn hartslag zat dan meteen in m'n keel.
Is gelukkig snel goedgekomen en nu is ze een blije en heel alerte baby. Maar die eerste 2 maanden waren heel zwaar. Respect voor ouders die er langer mee moeten dealen!
Ben maar koffie gaan zetten om het niet te hoeven horen
donderdag 27 februari 2020 om 12:50
Zo herkenbaar, ik stond er na scheiding s'nachts alleen voor met baby die steeds wakker werd. Echt jaren later reageerde ik nog verschrikt op gehuil van babies, heerlijk als ik er dan achter kwam dat het niet de mijne was.Violet-Nebula schreef: ↑27-02-2020 10:25Ik had totaal onderschat hoe je totaal kan flippen als je baby lange tijd huilt. In de eerste weken was mijn dochter een huilertje. Dat ging door merg en been bij me. Ik ben over het algemeen heel relaxt en nuchter. Nou, ik ging er bijna aan onderdoor als ze een half uur achter elkaar huilde (of nog erger, uren lang). Ik had op een gegeven moment een sort huil tinnitus, dan dacht ik haar echt te horen terwijl ze gewoon rustig sliep. Mijn hartslag zat dan meteen in m'n keel.
Is gelukkig snel goedgekomen en nu is ze een blije en heel alerte baby. Maar die eerste 2 maanden waren heel zwaar. Respect voor ouders die er langer mee moeten dealen!
donderdag 27 februari 2020 om 14:37
Ik reageerde alweer even geleden en lees nog steeds mee. Maar hoe meer reacties ik zie, hoe meer ik besef wat ik écht niet had verwacht: namelijk de totale tegenstelling die je ervaart als mama (en die hier ook zoveel wordt besproken).
Toen ik nog geen baby had, snapte ik er niks van. Hoe kon je nou 'klagen/frustratie uiten/doodmoe zijn/helemaal op' over je baby, maar aan de andere kant er zóveel van houden, niet willen missen en in een tiende van een seconde van verdriet naar totale blijdschap gaan? Vond het maar raar. Maar ja, nu is ze er en snap ik het zo goed. Het mopsje dat vannacht alles onderspuugte, neem ik met zoveel liefde bij me en troost haar. Ookal had ik zelf slaapgebrek, migraine en eigen zorgen. Het bestaat echt naast elkaar. Zo bizar!
Toen ik nog geen baby had, snapte ik er niks van. Hoe kon je nou 'klagen/frustratie uiten/doodmoe zijn/helemaal op' over je baby, maar aan de andere kant er zóveel van houden, niet willen missen en in een tiende van een seconde van verdriet naar totale blijdschap gaan? Vond het maar raar. Maar ja, nu is ze er en snap ik het zo goed. Het mopsje dat vannacht alles onderspuugte, neem ik met zoveel liefde bij me en troost haar. Ookal had ik zelf slaapgebrek, migraine en eigen zorgen. Het bestaat echt naast elkaar. Zo bizar!
donderdag 27 februari 2020 om 16:07
lux- schreef: ↑27-02-2020 10:50Ik had laatst een uitzinnig brullende peuter die 20 meter verderop op de stoep lag te schuimbekken dat hij niet naar huis wilde toen er een oudere vrouw langs liep en die zei tegen me: ‘Het gaat voorbij hoor, die van mij zijn van jouw leeftijd en doen het nooit meer!’ En toen stapte ze op hem af en zei ze: ‘Ga je anders met mij mee?’ Waarop hij subiet stil was, overeind sprong en keihard in mijn armen rende. En zij liep met een dikke knipoog verder.
donderdag 27 februari 2020 om 16:07
Geweldig!Kastanjez schreef: ↑27-02-2020 11:23Ow heerlijk! Dat maakt toch je hele dag goed? Ik hoop later ook zo'n oudere vrouw te worden
donderdag 27 februari 2020 om 16:40
Goed omschreven!-meandyou- schreef: ↑27-02-2020 14:37Ik reageerde alweer even geleden en lees nog steeds mee. Maar hoe meer reacties ik zie, hoe meer ik besef wat ik écht niet had verwacht: namelijk de totale tegenstelling die je ervaart als mama (en die hier ook zoveel wordt besproken).
Toen ik nog geen baby had, snapte ik er niks van. Hoe kon je nou 'klagen/frustratie uiten/doodmoe zijn/helemaal op' over je baby, maar aan de andere kant er zóveel van houden, niet willen missen en in een tiende van een seconde van verdriet naar totale blijdschap gaan? Vond het maar raar. Maar ja, nu is ze er en snap ik het zo goed. Het mopsje dat vannacht alles onderspuugte, neem ik met zoveel liefde bij me en troost haar. Ookal had ik zelf slaapgebrek, migraine en eigen zorgen. Het bestaat echt naast elkaar. Zo bizar!
Ik zeg wel eens dat ik mijn kind helemaal geweldig vind, maar bij "het hebben van een kind" in zijn algemeenheid ook zaken horen die niet zo geweldig zijn. Bestaat inderdaad naast elkaar.
Net zoals het gevoel dat je eigenlijk niets liever wil dan 6 weken vakantie op een tropisch strand om eens goed bij te komen/te slapen en tegelijkertijd je kind nog geen dag kan missen. Gekke mensen die moeders
donderdag 27 februari 2020 om 16:51
Ik had niet verwacht dat ik zoveel van mijn kinderen zou houden én zij van mij ❤ Vooral dat laatste. De kinderen laten mij zoveel merken dat ze heel veel van mij houden. Van te voren wist ik wel dat ik één van de belangrijkste mensen in hun leven zou zijn, maar niet dat ze mij dat ook laten voelen.
Wat ik van te voren niet gedacht had was dat er zoveel vriendinnen zouden wegvallen. Dat valt me wel tegen
Wat ik van te voren niet gedacht had was dat er zoveel vriendinnen zouden wegvallen. Dat valt me wel tegen
donderdag 27 februari 2020 om 16:55
Zitten ze al op school? Ik heb juist door de kinderen veel vriendinnen erbij gekregen. Moeders van het schoolplein of van sport waar ik nu echt goed bevriend mee ben.Intotheunknown schreef: ↑27-02-2020 16:51
Wat ik van te voren niet gedacht had was dat er zoveel vriendinnen zouden wegvallen. Dat valt me wel tegen
donderdag 27 februari 2020 om 19:00
Logisch dat je dat niet verwachtte, is ook raar en niet leuk.Intotheunknown schreef: ↑27-02-2020 16:51Ik had niet verwacht dat ik zoveel van mijn kinderen zou houden én zij van mij ❤ Vooral dat laatste. De kinderen laten mij zoveel merken dat ze heel veel van mij houden. Van te voren wist ik wel dat ik één van de belangrijkste mensen in hun leven zou zijn, maar niet dat ze mij dat ook laten voelen.
Wat ik van te voren niet gedacht had was dat er zoveel vriendinnen zouden wegvallen. Dat valt me wel tegen
Waarom zouden mensen geen vrienden meer zijn omdat er kinderen zijn?!
donderdag 27 februari 2020 om 19:56
Mijn voormalige huilbaby is al jarenlang geen baby meer, zit dichter bij de middelbare school. Toch werd ik een paar maanden helemaal in alarmstand wakker "Baby huilt, je moet eruit." Duurde twee seconden voordat ik doorhad dat ik helemaal geen baby meer heb en dat er niemand huilde.
Serieus, ik heb die periode dat ze elke nacht huilde (overdag vond ze het niet nodig) zo indrukwekkend gevonden, dat ik nu nog weleens ga slapen en dan helemaal blij ben omdat ik naar alle waarschijnlijkheid door niemand wakkergehuild word.
Serieus, ik heb die periode dat ze elke nacht huilde (overdag vond ze het niet nodig) zo indrukwekkend gevonden, dat ik nu nog weleens ga slapen en dan helemaal blij ben omdat ik naar alle waarschijnlijkheid door niemand wakkergehuild word.
donderdag 27 februari 2020 om 21:02
Leuk topic! Zoveel herkenbare dingen.
Waar ik vooraf niet bij stilgestaan had is dat borstvoeding geven niet vanzelfsprekend is en vaak met zoveel strubbelingen gaat. Ik dacht echt dat het gewoon soepel verloopt, we doen het immers al eeuwenlang. Man wat een strijd is het geweest. En dat er dan blijkbaar toch zo’n onbewuste drang achter zit waardoor je eigenlijk tegen beter weten in toch maar weer blijft doorzetten. Ik twijfel echt of ik er bij een eventuele tweede wel weer aan beginnen wil.
De vreugde en liefde die mijn kind haar opa’s en oma’s geeft. Zo mooi en bijzonder om te zien! Mijn vader is een hele nuchtere en soms wat onverschillige man, maar je ziet hem zo glunderen als hij met mijn kind bezig is.
Waar ik vooraf niet bij stilgestaan had is dat borstvoeding geven niet vanzelfsprekend is en vaak met zoveel strubbelingen gaat. Ik dacht echt dat het gewoon soepel verloopt, we doen het immers al eeuwenlang. Man wat een strijd is het geweest. En dat er dan blijkbaar toch zo’n onbewuste drang achter zit waardoor je eigenlijk tegen beter weten in toch maar weer blijft doorzetten. Ik twijfel echt of ik er bij een eventuele tweede wel weer aan beginnen wil.
De vreugde en liefde die mijn kind haar opa’s en oma’s geeft. Zo mooi en bijzonder om te zien! Mijn vader is een hele nuchtere en soms wat onverschillige man, maar je ziet hem zo glunderen als hij met mijn kind bezig is.
donderdag 27 februari 2020 om 22:58
Oh prachtnaam: dat laatste ja. Mijn vader was best een leuke vader, maar meer van het mee naar sportwedstrijden etc dan creatief en gek doen. Met mijn dochter rolt hij de halve dag over de grond en ligt voortdurend in een deuk. Op zijn 71e. Echt zo leuk om te zien!
Ik had overigens wel verwacht dat mijn ouders het leuk zouden vinden, maar dat ze zo idolaat van die kleine zouden zijn dan weer niet.
Ik had overigens wel verwacht dat mijn ouders het leuk zouden vinden, maar dat ze zo idolaat van die kleine zouden zijn dan weer niet.
vrijdag 28 februari 2020 om 17:59
Er is niets aan het ouderschap en het hebben van een kind wat ik over het hoofd dat gezien of anders had verwacht. Wel vind ik dat er heel overdreven wordt gedaan over de zwaar heftige eerste tropenjaren met een nieuw kind. Ik kan me daar helemaal niet in vinden. Ieder zijn mening natuurlijk. Maar het valt me op dat veel mensen daar erg in blijven hangen en er dan vanuit gaan dat iedereen dit zo moet ervaren (of dat anders gewoon niet toe wil geven). Een soort omgekeerd taboe.
vrijdag 28 februari 2020 om 19:22
Ja, de oudste zit inmiddels al in groep 7! Heb idd wel een nieuwe vriendin en wat kenissen gekregen via schoolLente19251003 schreef: ↑27-02-2020 16:55Zitten ze al op school? Ik heb juist door de kinderen veel vriendinnen erbij gekregen. Moeders van het schoolplein of van sport waar ik nu echt goed bevriend mee ben.
vrijdag 28 februari 2020 om 19:30
Grappig, ik ervaar dat echt heel anders. Ik vind de dreumes leeftijd easy peasy en heel erg leuk, en daar krijg ik nooit commentaar op ofzo.CallieB schreef: ↑28-02-2020 17:59Er is niets aan het ouderschap en het hebben van een kind wat ik over het hoofd dat gezien of anders had verwacht. Wel vind ik dat er heel overdreven wordt gedaan over de zwaar heftige eerste tropenjaren met een nieuw kind. Ik kan me daar helemaal niet in vinden. Ieder zijn mening natuurlijk. Maar het valt me op dat veel mensen daar erg in blijven hangen en er dan vanuit gaan dat iedereen dit zo moet ervaren (of dat anders gewoon niet toe wil geven). Een soort omgekeerd taboe.
Ik denk dat het vooral ook enorm van je kind afhangt, met een goede eter en slaper heb je het al de helft makkelijker natuurlijk.
vrijdag 28 februari 2020 om 19:34
He hier kan ik lekker op reageren:
Ik heb mezelf voor de gek gehouden en ken mezelf blijkbaar slecht.
Ik zou vroeger noooooit gaan trouwen en nooit kinderen krijgen. En drie keer raden wat er gebeurde. En toen er een kind was dacht ik zeker te weten maar 1.
Maar toen hij er eenmaal was kreeg ik een soort PND en dacht ik dat ouderschap zwaar zou zijn en dacht dat mensen met twee kinderen compleet gestoord waren.
Maar eigenlijk valt het wel mee op die paar maanden met dat slaapgebrek na.
Sterker nog ik wil zelfs een tweede.
Ik heb mezelf voor de gek gehouden en ken mezelf blijkbaar slecht.
Ik zou vroeger noooooit gaan trouwen en nooit kinderen krijgen. En drie keer raden wat er gebeurde. En toen er een kind was dacht ik zeker te weten maar 1.
Maar toen hij er eenmaal was kreeg ik een soort PND en dacht ik dat ouderschap zwaar zou zijn en dacht dat mensen met twee kinderen compleet gestoord waren.
Maar eigenlijk valt het wel mee op die paar maanden met dat slaapgebrek na.
Sterker nog ik wil zelfs een tweede.
vrijdag 28 februari 2020 om 22:45
Vantevoren had ik gedacht dat mijn "avontuurlijke leven" tot op zekere hoogte door zou blijven gaan. Er zijn immers genoeg blogs van familie's die een wereldreis maken met kinderen. Dat ik met leuke dingen doen mijn kind gewoon mee zou nemen. Maar man wat viel dat tegen. De eerste 2,5 jaar nul energie gehad met 2 slecht slapende kinderen. En wat is het een gedoe om naast je eigen spullen ook nog een verzorgingstas voor de kleine (x2) mee te nemen.
Dus één keer in het jaar trok ik er nog alleen op uit. Met de kinderen kwam ik niet verder dan de hertjes in het dorp...
Dus één keer in het jaar trok ik er nog alleen op uit. Met de kinderen kwam ik niet verder dan de hertjes in het dorp...
zaterdag 29 februari 2020 om 12:02
Grappig hè hoe dankbaar je dan nog steeds kunt zijn.Betty_Slocombe schreef: ↑27-02-2020 19:56Mijn voormalige huilbaby is al jarenlang geen baby meer, zit dichter bij de middelbare school. Toch werd ik een paar maanden helemaal in alarmstand wakker "Baby huilt, je moet eruit." Duurde twee seconden voordat ik doorhad dat ik helemaal geen baby meer heb en dat er niemand huilde.
Serieus, ik heb die periode dat ze elke nacht huilde (overdag vond ze het niet nodig) zo indrukwekkend gevonden, dat ik nu nog weleens ga slapen en dan helemaal blij ben omdat ik naar alle waarschijnlijkheid door niemand wakkergehuild word.
