Depressietopic - praat mee!

Shiverrr, snap dat het je angstig maakt er is weinig wat ik kan schrijven om die angst minder te maken voor je hoe graag ik dat ook zou willen.

Hopen dat de voorzorgsmaatregelen voldoende zijn om je oma en andere mensen te beschermen.

Weet je al of je behandeling gewoon door gaat JEMMER?
Ik vraag me inmiddels ook af wat dit voor mijn behandeling gaat betekenen. Stond september op de planning maar dat wordt echt afwachten.

Allen,
Redelijke dagen hier. Merk ook wat spanning door alles. Zou dinsdag afspraak hebben in ziekenhuis maar weet niet of dat door gaat. Vrijdag zeiden ze nog van wel, wacht morgen nog maar af.
Theater is afgezegd maar morgen krijg ik als het goed is wel te horen welke rol ik ga krijgen dus dat is wel spannend. Er is 1 rol die heel klein is en die wil ik liever niet maar is afwachten. Soms denk ik wel misschien niet zo vreselijk erg als ik die wel krijg want er komt straks voldoende op me af maar ja als die behandeling nog langer duurt is afleiding ook wel fijn.
Mijn vrijwilligerswerk is op een school dus dat gaat de komende weken niet door dus ik heb nog even wat meer tijd om daar een beslissing over te maken.

@IBIopviva: lief dat je er nog naar vraagt. Enorm sorry, heb even niet de energie momenteel om op iedereen verder te reageren. Dus toch maar wel even een berichtje, maar dan alleen antwoord op jouw vraag want die wil ik graag beantwoorden zelf. (: En ik wil ook iedereen bedanken voor jullie reactie op mijn vraag over therapie.
Vrijdag had ik een spannende afspraak met de contactpersoon in mijn nieuwe behandeling, omdat het erg slecht gaat en ze me een keer extra op korte termijn wilde zien. Gelukkig ging die gewoon door! Het was erg heftig en confronterend, maar voor het eerst was de behandelaar niet enorm ongemakkelijk maar reageerde ze juist begripvol. Dus dat was fijn. Ze wil me wel nu vaker zien, dus zie haar deze week weer. Drie afspraken in totaal deze week; deze week ook een afspraak met mn oude psychologe (daarmee ga ik binnenkort rustig afbouwen), dus dat is wel echt heel fijn, ze liet net weten dat dat gewoon door kan gaan. Super super prettig voor mij want ik had veel stress dat vooral deze afspraak misschien weg zou vallen door het hele gebeuren rondom corona. Deze week ook voor de derde keer groepstherapie van mijn nieuwe behandeling; voor alsnog gaat dat door, dus daar duim ik dan maar even voor (vind het enorm spannend allemaal maar nu ik het ben begonnen wil ik ook wel echt graag dat het nu steady doorgaat want anders geeft het alleen nog maar veel meer spanning weer). Dus ik zou zo blij zijn als alles gewoon door kan gaan, ik kan even zo goed contact met mijn behandelaren gebruiken want het gaat erg slecht qua depressie en voor mezelf zorgen en zo. En de onzekerheid van dat de universiteit maar niks laat weten over of er alternatieven komen voor de tentamens helpt ook echt niet mee.

@Ibi: dat is lief van je, maar er is idd niks wat iemand of ik er tegen kan doen. Het is min of meer afwachten en hopen dat het goed uitpakt. Maar ik wil helemaal niet aan de oxazepam. Ik was juist zo blij dat ik van al die kalmerende middelen af was. Het is nog niet zo hevig als in kerstvakantie, dus lukt oxazepam nog. Maar wel te veel om het zonder te kunnen doen.

Ik hoop voor je dat je de rol krijgt die je wil hebben. Want je wil liever een grotere rol dan die kleinere? Nou dan heeft corona ook nog 1 voordeel, dat het je even wat bedenk tijd geeft over wat je nu precies wil en wat extra rust voor je is vast ook niet verkeerd.

@Jemmer: Fijn dat je een goed gevoel had bij je hulpverlener! Dat is zo belangrijk een goede klik. Gelukkig gaat je behandeling tot nu toe ook gewoon door. Hopelijk blijft dat ook zo voor je. Wel heel vervelend dat je geen duidelijkheid krijgt van de uni. Snap dat het heel veel onzekerheid met zich mee brengt.

@Shiverrr: thanks voor je berichtje. Zeker fijn! Voelde de klik helaas nog niet echt hoor, maar ze reageerde gewoon een stuk fijner dan de vorige keren dus dat was wel prettig.
Vanmorgen mn psychologe gezien en dat was zo ontzettend fijn. Ze had heel goed beseft hoe belangrijk het voor mij was om een afspraak te hebben, dus echt heel lief dat ze gewoon is gekomen. Heel waardevol.
Wel werd dus net alsnog de groepstherapie van deze week afgezegd. En het doet me veel merk ik, ik baal enorm. Ze bellen wel iedereen die tijd en dag, maar vind dat veel minder fijn. Maar wel goed dat ze dat doen uiteraard (zij kunnen ook niets doen aan de maatregelen). Maar ik baal er echt heel erg van. En ze zeiden ook al dat volgende week waarschijnlijk ook therapie nog niet mogelijk is, dus dat ze dan willen proberen om te videobellen met de hele groep maar daar zie ik helemaal als een enorme berg tegenop.
Als het goed is horen we eindelijk morgen meer van mn studie, laten we gewoon maar duimen dat ze dan duidelijkheid geven want de paniek maakt me helemaal gek. Zit er echt een beetje doorheen.

@Jemmer: Ook wel logisch dat je nog niet gelijk een echte klik voelt. Maar de eerste indruk was iig goed, ook belangrijk. Ik snap dat het voor jou echt heel rot is dat je groepstherapie niet doorgaat omdat je het echt wel nodig hebt en lang genoeg hebt gewacht erop. Maar misschien is het op te vullen met individuele gesprekken of is dat niet mogelijk? Waarom zou je videobellen met heel de groep erger vinden? Want in principe heb je ze toch allemaal al twee? keer gezien toch.
En super fijn voor je dat je psycholoog snapt dat het belangrijk voor je is dat de afspraak is doorgaat en dat ook heeft laten gebeuren. Dan heb je misschien ook minder het idee dat je er alleen voor staat.

Ik hoop echt dat je wat van je studie hoort, want zoiets kan zoveel stress opleveren. Dus ze moeten in feite beslissen of je de tentamens later kan maken of een vervangende opdracht ofzo?

@Shiverrr: Ja precies. Ik heb er gewoon even echt best wel veel moeite mee dat het morgen en waarschijnlijk komende weken niet door kan gaan door dit alles. Ik snap natuurlijk volledig dat zij er niets aan kunnen doen, maar dat maakt het voor mij niet minder zwaar helaas.
Ik denk eerlijk gezegd dat het opvullen met individuele afspraken niet mogelijk gaat zijn, maar ik wacht wel even af wat ze zeggen als ik morgen tijdens het telefoongesprek aangeef hoe moeilijk dit even allemaal is nu (want dat ga ik proberen te vertellen, hoe lastig ik dat ook vind want ik schaam me daar dan ook wel weer voor).
Ik begrijp heel goed dat je misschien niet meteen snapt waarom ik videobellen zo lastig zou vinden hoor! Maar dat heeft ermee te maken dat je dan niet ziet bijvoorbeeld wie je aankijkt en zo. En het moeilijkste vind ik dat dan iedereen mij ziet op het scherm denk ik, en dat vind ik echt heel naar want ik voel me nog dikker en lelijker op een beeldscherm en zou me daar dan de hele tijd zorgen om maken en ongemakkelijk bij voelen. Dus ik heb daar gewoon wel veel stress over. Sorry als het heel gek klinkt, maar het maakt me erg onzeker.
Ja, mijn oude psychologe is echt zo fijn en ze denkt zo lief mee altijd. Heel bijzonder.
Ik hoop het ook, ik blijf duimen dat er een goede oplossing gaat komen. Ze moeten inderdaad beslissen of de tentamens later kunnen (en zo ja, wanneer dan en of dat te regelen is voor zo veel studenten) of dat er inderdaad een opdracht/essay/online tentamen komt.

@Jemmer: Het stond er niet zo handig over dat videobellen. Ik bedoelde het aardiger dan het er stond. Ik was oprecht benieuwd waarom je er zoveel stress over hebt. Maar dat was nogal raar verwoord zie ik nu. Maar ik kan me wel voorstellen dat je het eng vindt hoor. Het is toch heel anders in een groep waarbij je iedereen gewoon kan aankijken en nu weet je misschien niet precies hoe anderen naar je kijken. Ik vind het wel rot om te lezen dat je zo'n negatief zelfbeeld hebt. Want volgens mij ben je echt een hele lieve en leuke meid. Je bent altijd zo betrokken bij iedereen ondanks dat je het zelf zo zwaar hebt op het moment

Ah over het corona virus, ik dacht voor jouw persoonlijke situatie! Maar je zou denken dat een tentamen verplaatsten voor een grote groep juist makkelijker zou zijn. Als ze het nu gewoon een tijd uitstellen heeft iedereen alsnog tijd om zich erop in te stellen zou je denken.

Ik loop teveel achter om op iedereen te reageren.

@jemmer. Lijkt me heel lastig die onzekerheden over je behandeling als het zo slecht met je gaat.
Fijn dat je je oude therapeut nog mag zien.
Je geeft aan nog niet gewend te zijn aan je nieuwe therapeuten. Heb je wel het gevoel dat dit je eventueel gaat lukken?

Sterkte!

Tot aan gisteren ging het echt niet goed. Ik hang erg aan structuren en alles veranderd nu. Dat vond ik erg moeilijk.

Vandaag ging het weer beter. Heb ook een plan geschreven hoe ermee om te gaan.

Merk wel dat nu de spanning weer meer terug komt.

Gisteren nog gewerkt, was erg druk daar.

Al met al heb ik wel vertrouwen in dat het me gaat lukken een nieuwe structuur in te bouwen. En dat het heel misschien wel goed is als ik nu eens wat minder moet van mezelf/anderen. Maar het is duidelijk een fase waar ik erg op mezelf moet letten. Want structuur en gebrek daaraan is 1 van mijn 2 triggers tot terugval.

@Shiverrr: enorm lief dat je steeds zo snel (en uitgebreid) reageert, mag ook even gezegd worden vind ik.

Ik had je opmerking over videobellen totaal niet vervelend opgevat hoor, dus geen zorgen. Ik begreep wat je bedoelde! Fijn dat je het begrijpt, heb er erg veel stress over. Het lastigste aan beeldbellen is inderdaad dat je geen idee hebt waar anderen naar kijken of wat voor non-verbale signalen mensen afgeven omdat het allemaal van verder af is en klein op een beeldscherm. En iets inbrengen lijkt me nog veel lastiger online. Maar goed, we zien het allemaal. Nogmaals: ik begrijp echt dat zij ook niet anders kunnen en dat ze juist proberen er zo veel mogelijk van te maken en daar ben ik ze ook echt dankbaar voor. Maar het is echt wel even heel erg zwaar voor mij gewoon.

Ah vind verder dat je hele lieve woorden aan me schrijft, maar vind het lastig hoe ik daarop moet reageren. Maar ik steek ze in mn zak, dank je wel.

Ik weet nu inmiddels dat alle tentamens inderdaad uitgesteld worden. Maar het lastige is dat niemand weet voor hoe lang. Ik weet alleen wel dat ik twee hertentamens en twee nieuwe tentamens hierdoor op een later moment moet doen en dat geeft ontzettend veel stress. Want als het nog überhaupt dit studiejaar gaat gebeuren, komen ze óf enorm dicht op mijn andere twee tentamenweken te zitten óf komen ze halverwege mijn zomervakantie, terwijl je al geen andere vakanties hebt op de universiteit. Dus alle opties geven me paniek momenteel.

@chocoladeballetjes: jij ook enorm bedankt voor je lieve berichtje weer!

Die onzekerheid is inderdaad nog wel het moeilijkste. Er was net het besef bij mijn nieuwe behandeling dat het echt heel slecht met mij gaat, omdat mijn oude psycholoog even ingreep en dit deels bij ze aangaf. Dus er waren extra afspraken ingepland zodat ze me vaker zouden zien en ze namen me eindelijk een beetje serieus qua hoe zwaar het nu allemaal voor mij is en dan gebeurt dit waardoor ineens niets hiervan meer door kan gaan. Niemand kan er wat aan doen, maar het was echt wel het allerslechtste dat kon gebeuren. Ja nu gaan ze wel bellen en zo, maar dat is niet hetzelfde. Nogmaals, ik waardeer echt dat ze dat doen als alternatief. Maar het is heel zwaar en ik twijfel er momenteel heel erg aan of ik dit wel volhoud tot ik wel een normale behandeling kan krijgen als alles rondom corona voorbij is. Het is echt loodzwaar.

Ben inderdaad wel heel dankbaar dat mijn oude psychologe zich dubbel inzet. Ze was dus maandag speciaal voor mij toch gewoon gekomen en nu hoorde ik dat ze zelf ook moet thuisblijven en nu heeft ze een extra afspraak gepland om te kunnen bellen met mij. Ze is echt de meest zorgzame en meedenkende persoon die ik ken. Weet dat ze het al heel druk heeft en ze plant dus toch zomaar een extra afspraak, terwijl de eerstvolgende helemaal niet deze of volgende week al zou zijn maar pas weer over drie weken (kan zij niets aan doen, is een praktisch dingetje dat dat niet vaker kan nu).

Of ik wel gewend ga raken aan mijn nieuwe behandelaren vind ik een lastige, want dat heeft veel tijd nodig. Maar ik ga alles in de strijd gooien en open proberen te zijn om er het beste van te maken, hoe zwaar het me ook valt.

Wat onwijs naar dat het met jou ook niet zo goed ging zeg. Maar wat knap dat je weer een klein beetje bent opgekrabbeld. Ook heel verstandig dat je aan een plan hebt gewerkt. Je laat het weten als wij hier kunnen meedenken op zulke momenten he? Fijn dat je wel vertrouwen hebt dat het goed gaat komen, dat is heel belangrijk. En vind het heel dapper dat je er zo in gaat en er zo mee bezig bent. Helemaal als dit tot een terugval zou kunnen leiden, is het zo goed en sterk dat je een plan van aanpak hebt. Veel sterkte!

@Choco: Vervelend dat nu je structuur helemaal is weggevallen door het corona virus. Want ik neem aan dat de winkel (daarin werk je toch?) ook wel zal sluiten? Kan je niet voor jezelf een soort van planning maken met kleine dingen die je wil gaan doen op een dag? En misschien doet de verplichte rust je idd wel gewoon goed. Even geen stress met dingen 'moeten' en even gewoon rustig aan kunnen doen zonder je daar schuldig over te voelen. Ik hoop dat het je gaat lukken om niet verder terug te vallen in deze tijd!

Sterkte!

@Jemmer: Ah dat is lief dat je dat zegt!
Wanneer weet je zeker of het videobellen gaat worden of dat ze het toch niet gaan doen? En als ze het doen, iedereen moet vast wennen eraan en vindt het misschien ongemakkelijk. Daar zal je vast niet de enige in zijn hoor!
Ik lees ook dat ze je telefonisch gaan bellen, dat is gewoon een 1 op 1 gesprek en dat is dan ipv je normale behandeling?

Ik hoop echt voor je dat je wel de hulp gaat krijgen die je nodig hebt ondanks het corona virus! Het zou denk ik niet goed voor je zijn als je nu weken helemaal niks zou hebben. Dus ik ben heel benieuwd hoe ze het gaan aanpakken! Hou je ons op de hoogte?

Logisch dat de verplaatsing je veel stress/paniek geeft. Je voelt je al rot en wss is alles al te veel en dan kan je zulke dingen er gewoon niet bij hebben. Alles moet gewoon gaan zoals het gaat en niks extra's of wisselingen. Tenminste zo werkt het bij mij als ik echt in een heel diep dal zit. Ik hoop dat je snel duidelijkheid krijgt wanneer ze het nu exact de datum kunnen aangeven.

Sterkte!

Herkennen jullie dat? Paniek gevoel om corona? Ik was juist van mijn paniek af en de medicatie en nu moet ik af en toe oxazepam slikken. Dus minder erg dan vorige keer, maar toch wel vervelend dat ik iets moet slikken ervoor. Ik maak me gewoon zoveel zorgen om mijn oma en ook wel beetje om mn ouders want die zijn ook boven de 60. Ik kan niet met overlijdens omgaan en het feit dat je hier dood aan kan gaan en dan vooral oude mensen is eng. Want bij mn oma komt er veel zorg over de vloer, maar die komen ook veel bij andere mensen. Daarnaast kan ik mn oma ook niet zien door het corona virus. Deze week heb ik een kaartje gestuurd en volgende week laat ik bloemen bezorgen. Ik ben blij dat zij zorg heeft meerdere keren per dag, anders zag ze ook niemand.

Ik merk ook gewoon dat het invloed heeft op mijn stemming en het voelt als een lichte terugval. Ook wel logisch, want met paniek ga je je niet beter voelen, maar toch baal ik wel. Hoe gaan jullie hiermee om?

Ik ben niet zo angstig om corona. Heel gek om te schrijven maar ik heb geen ouders meer en ook geen grootouders dus heb niet echt mensen die op hoge leeftijd zijn om daar direct zorgen om te maken.
Ikzelf ben risicopatiënt dus blijf wel wat meer binnen. Nee ik heb wel zorgen erom maar meer omdat alles zo anders loopt. We hebben plannen om de wc te verbouwen en daar ben ik gewoon aan toe. Gelukkig is afgelopen dagen wel de hal en trappengat geverfd, nieuw kastje en nieuwe kapstok opgehangen en daar ben ik al heel blij mee zag er zo smoezelig uit.

Mijn contacten met hulpverlener zijn nu overwegend telefonisch blij dat het kan hoor maar is toch niet hetzelfde. Mijn afspraken met mijn theaterclub gaat niet door uiteraard ook erg jammer.
Heb trouwens wel mijn rol te horen gekregen voor het komende stuk. Ik hoopte heel hard op niet de kleinste rol ik zit al een jaar aan de kant en ik wil spelen. Mijn verbazing was heel erg groot toen ik te horen kreeg dat ik 1 van de grootste rollen kreeg nou ja de grootste dan. Huh? ik? Werd beetje ongemakkelijk toen ze zei dat ik een sterke speler ben die overal inzetbaar was en dus ook in deze rol. Wow uh ok ik heb altijd moeite met complimenten maar toch wel fijn.
Misschien vreemd maar theater spelen is ook 1 van de weinige dingen waarvan ik zelf ook vind dat ik kan. Ik beheers technieken door mijn jarenlange lessen en weet een combi te maken van improviseren en tekstkennis.
Ik ben nu dus best angstig dat ik teksten ga leren die ik uiteindelijk nooit ga laten zien vanwege dat hele corona gedoe.

Veel tijd om na te denken ook erg dubbel. Misschien het huishouden weer een beetje oppakken dat heb ik laten verslonzen omdat ik er toch weer minder goed bij zit. Hebben jullie dat ook zo erg?
Vandaag iig de koelkast doen en de keukenvloer dweilen. Nou ja vandaag of morgen dan. Zie, hier gaan we alweer.... zucht.

Shiverr,
kan me je angst wel goed voorstellen hoor wat betreft je oma. Het is ook zo'n uitzonderlijke situatie.

Choco,
Hopelijk vandaag ook een betere dag voor jou!

Jemmer,
Voor jou ook veel onzekerheden en nieuwe situaties lees ik. Levert meestal ook spanning op. Hopelijk krijg je snel duidelijkheid en leer je je nieuwe hulpverlening beter kennen.

Even snel een berichtje.

@Jemmer: Van mijn werk willen ze nu ook facetimen en net als jij wil ik eigenlijk helemaal niet. Dit heb ik ook aangegeven want ik vind het ook ongemakkelijk en gewoon vervelend dat mensen naar je kijken. Ondanks dat ik ze ken blijft het raar. En ik stress hem ook daarover. Zit ook gewoon in "oude" kleren thuis, zonder make up enzo. Heb even gekeken via mn webcam en ik zie er echt niet uit. Je ziet ook gewoon dat ik me niet goed voel, vind ik. Ik heb eerlijk aangegeven dat ik het niks vind. Dus nu proberen we het zonder beeld iig. Vind ik het nog niet prettig eigenlijk maargoed altijd beter dan met beeld.

Sorry, ik moet even van me afschrijven.

Ugh, twee weken geleden heeft mijn vriend voor me naar de huisarts gebeld omdat ik na een maand nog steeds geen doorverwijzing had gekregen (ik ben ergens afgewezen, omdat te ingewikkeld). Zou hem zsm krijgen maar dus nog niks ontvangen, zal wel weer op een laag pitje staan nu..

Wat ik aan mezelf merk, ik heb het net ook uitgesproken tegen mn vriend, dat het voelt alsof wat ik nu aan het doen ben (thuis werken, dingen doen in huis) echt compleet voor niks is, alsof het geen zin heeft want 'de wereld vergaat toch wel'.. Ik heb dat nutteloze, 'no purpose' gevoel nooit zo sterk gehad als nu.

Daarbij, ik kan geen kant op, geen stukje autorijden bij wijze van (geen rijbewijs, rijlessen én examen zijn afgelast), voel me niet fit en heel ellendig, hoor NIKS van mijn zogenaamde vrienden die normaliter op school zitten en het daarom altijd te druk hebben, heb volgens mij ook gewoon griep op dit moment, mijn broertje heeft astma dus kan ook niet naar hem en mijn ouders toe, alles voelt een beetje shit en leeg momenteel en sorry dat dit allemaal zo onsamenhangend is.

Ik voel me al de hele dag heerlijk. Lekker schoongemaakt en een nog uitgebreider plan geschreven. Super fijn.

Nu had ik net mijn ouders aan de telefoon. Die waarschuwde mij dat ik heel druk was en dat ze bang waren dat in manisch aan het worden was.

En ik was nu juist zo aan het genieten! Maar ik wil het wel serieus nemen natuurlijk, want ze zeggen die bijna nooit (tot nog toe alleen als ik manisch/hypomaan word).

Nu heb ik mijn zusje geappt daarmee heb ik gebeld toen ik net wakker was. Zij ervaarde mij meer als 'actief' maar dat was ze zelf ook.

Ik ben wel overprikkelt inmiddels. Maar voel me echt fijn. En volgens mij op een gezonde manier. Maar wel stom deze twijfel.

Ik ga nu maar wel even niets doen. Dat lijkt me dan maar het beste.

Ik laat mezelf ook weer even horen.
Snap je helemaal hoor Pompoensoepje... Hier ook een hele moeizame dag. Moeite met het hele gebeuren loslaten, het verlamd me.

Krijg heel weinig uit handen en ik had me juist voorgenomen om wat vaker erop uit te gaan, lekker alleen dingen ondernemen, maar dat gaat nu dus niet. Ja een blokje om maar that's it.

Zonder sportschool is voor mij ook echt een hele grote uitdaging, doe vaak groepslessen en had daarmee een hele grote stok achter de deur.

Probeer nu het joggen weer op te bouwen maar vind het lastig om mezelf te motiveren merk ik... maak me gewoon zorgen om sommige mensen in mijn omgeving, wil gewoon echt niet dat ze ziek worden

Was net bij de AH, want ja moet toch boodschappen doen. Nu de schermen voor kassa's, vakken om afstand te houden. Het maakt wel echt indruk merk ik...

Vind het knap hoor dat sommige mensen zo actief gaan schoonmaken enz, het lukt me momenteel ook echt niet.
Zet zo maar even een film op, ben trouwens wel even naar buiten geweest vandaag ook om te joggen maar alles voelt anders.
Hopelijk is alles weer snel een beetje normaal en gaan ze snel een vaccin voor deze ellende vinden.

Shiverrr schreef: ↑

18-03-2020 07:34

Ik merk ook gewoon dat het invloed heeft op mijn stemming en het voelt als een lichte terugval. Ook wel logisch, want met paniek ga je je niet beter voelen, maar toch baal ik wel. Hoe gaan jullie hiermee om?

Moeilijk hè... Ik heb het ook hoor.
Was mezelf net weer aan het herpakken en wilde ook meer erop uit enz. Had daar al een mooi beginnetje mee gemaakt en nu gaat dat dus niet.

Ik wil wel proberen een soort dag planning te maken en elke dag beweging buiten, maar vind het ook even lastig.

yesss schreef: ↑

18-03-2020 15:21

Moeilijk hè... Ik heb het ook hoor.
Was mezelf net weer aan het herpakken en wilde ook meer erop uit enz. Had daar al een mooi beginnetje mee gemaakt en nu gaat dat dus niet.

Ik wil wel proberen een soort dag planning te maken en elke dag beweging buiten, maar vind het ook even lastig.

Ja precies ik was mezelf ook net aan het herpakken en dan gebeurt er dit. En je de hele dag zorgen maken om mensen die het absoluut niet mogen krijgen. Tot nu toe heb ik gisteren en vandaag nog geen oxazepam genomen. Gister mocht ik niet van mezelf en nu is het nog te doen. Ik heb gewoon geen nieuws gelezen en mn fb niet geopend. Want om elke keer te lezen hoeveel dode en besmettingen erbij komen is nu niet echt rustgevend. Maar je kan het ook niet negeren want je komt het overal tegen, zie viva maar.

Heb je niet een aantal dingetjes op een dag die je wil doen en daar een schema van maken? Zelf heb ik nooit echt problemen met een dagplanning. Mijn dag ziet er beetje als volgt uit:

Tussen 6 en 7 wakker en dan kijk ik 1 a 2 afleveringen serie en zit ik tot 8/9 op de bank.
Daarna moet ik van mezelf aan tafel gaan zitten en daar iets gaan doen.
Op dit moment doe ik zelfstudie van mn werk en kleur ik veel, maar ook gewoon lezen of op internet. Daarnaast vul ik sinds 2 maanden ook enquetes in voor geld.
Eigenlijk moet ik 1x per dag naar buiten, al heb ik daar wel meer moeite mee. Maar gelukkig gaat mn moeder wel mee, dus dan doe ik het eerder. Maar als ik eerlijk ben, kan ik dit niet elke dag volbrengen.
Rond 5/6 uur mag ik weer naar de bank en 's avonds lees ik vaak of ik kijk nog een serie.

Ik heb wel het geluk dat ik me nooit verveel en mezelf altijd wel bezig kan houden met iets. Maar dit is beetje een vast ritme geworden. In begin bleef ik op de bank, maar dan ging ik slapen en voelde ik mezelf echt heel nutteloos. Want ik hing alleen maar op de bank. Niet dat dit heel veel beter is, maar voor mn gevoel wel en doe ik iets "productiefs".

@Choco: Verstandig dat je naar je ouders luistert! Vooral als ze zulke dingen niet heel vaak tegen je zeggen. Misschien is het nu meer een hypomanie? Dan voel je je ook goed etc, maar is alles nog wel beheersbaar. Wel uitkijken hoor! Maar wel fijn dat je vandaag iig een goede dag hebt. Ook wel weer eens fijn na al die rotdagen te hebben gehad.

@Pompoen: Kan je niet zelf iets naar je vrienden sturen als je contact wil hebben met ze? En sowieso je bent nu ziek. Ziek lekker uit en niemand kan echt iets ondernemen. Ik denk dat je je daar ook bij neer moet leggen dat je leven gewoon op het moment wat stil ligt, dat ligt het bij iedereen.

Shiverrr schreef: ↑

18-03-2020 15:48

Heb je niet een aantal dingetjes op een dag die je wil doen en daar een schema van maken? Zelf heb ik nooit echt problemen met een dagplanning. Mijn dag ziet er beetje als volgt uit:

Tussen 6 en 7 wakker en dan kijk ik 1 a 2 afleveringen serie en zit ik tot 8/9 op de bank.
Daarna moet ik van mezelf aan tafel gaan zitten en daar iets gaan doen.
Op dit moment doe ik zelfstudie van mn werk en kleur ik veel, maar ook gewoon lezen of op internet. Daarnaast vul ik sinds 2 maanden ook enquetes in voor geld.
Eigenlijk moet ik 1x per dag naar buiten, al heb ik daar wel meer moeite mee. Maar gelukkig gaat mn moeder wel mee, dus dan doe ik het eerder. Maar als ik eerlijk ben, kan ik dit niet elke dag volbrengen.
Rond 5/6 uur mag ik weer naar de bank en 's avonds lees ik vaak of ik kijk nog een serie.

Ik heb wel het geluk dat ik me nooit verveel en mezelf altijd wel bezig kan houden met iets. Maar dit is beetje een vast ritme geworden. In begin bleef ik op de bank, maar dan ging ik slapen en voelde ik mezelf echt heel nutteloos. Want ik hing alleen maar op de bank. Niet dat dit heel veel beter is, maar voor mn gevoel wel en doe ik iets "productiefs".

Klinkt goed jouw planning.
Ja dat bankhangen... Pfff dat heb ik vandaag dus.
Zit er nu ook uren, nergens zin in, beetje op mijn mobiel scrollen.
Me ergeren aan de over positivo's op Social media, dat soort dingen. Ga mezelf dan alleen maar slechter voelen.
Ik weet het, het heeft ook geen zin maar heb gewoon even moeite met mezelf herpakken.

Ik ga zo al koken en ik schilder veel, dus vanavond aan een schilderij werken en ik denk dat ik dat ik even een soort week planning ga maken. Qua opstaan, beweging, elke dag iets in het huishouden.
Vanavond even voor gaan zitten.

@shiverr. Nee dit is zeker niet in de buurt van een manie. Ook nog geen hypomanie. Maar ergens richting misschien.

Kwam net mijn huisgenoot tegen. Die zei het nu ook al! En ik voel me helemaal niet alsof ik druk ben maar gewoon heerlijk in mijn vel.

Maar inmiddels ben ik wel opgefokt. Omdat ik mezelf niet kan stoppen. Omdat mijn goede gevoel word afgepakt met die opmerkingen.

Ik wil nu eerder dingen slopen. Of iets gaan doen wat heel druk is, maar dat kan dus niet.

Grrr wat ben ik gefrustreerd.

@yess. Werkplanning maken kan erg fijn zijn denk ik. Ik maak ook belafspraken met mensen om mij heen in de ochtend. Dan aangekleed en klaar voor de dag bellen, dat geeft mij structuur, omdat het begin moeilijk kan zijn.

Heel veel sterkte!

@shiverr. Ik heb niet echt een paniek gevoel rond corona. In het begin wel rond de dingen die veranderen in structuur.

Maar het is heel normaal hoor! Ik heb al meerdere vriendinnen aan de lijn gehad die bang waren.
Het is ook beangstigend.
Ik zie het leven als gewoonlijk al gevaarlijk en deze factor erbij maakt het percentueel niet eens zoveel gevaarlijker. Je gaat toch sneller aan iets anders dood.

Van je oma snap ik heel goed. Ik denk dat het gevaar hierin ook groter lijkt dan het is. Je hoort nergens anders over en dat vertekend het beeld.

Maar vooralsnog gewoon logisch die angsten en dat mag er ook zijn.

Gisteren een stuk gaan wandelen met een vriendin. Was om 19.00 echt flink stuk wandelen maar daarna nog ff daar wat gedronken bij haar thuis.
Keek op mijn telefoon om mijn man een appje te sturen dat ik wat later thuis kwam was het 23.50
Nou ja was dus wel gezellig.

Gisteren overdag flink in huishouden bezig gegaan, koelkast grondig gedaan, keukenvloer, toilet en de ramen en kozijnen in de slaapkamer.

Ik las ook dat de bloemisten het moeilijk hadden dus ik dacht: eigenlijk wel een goed idee om een mooie bos bloemen te kopen immers zoveel thuis zijn we normaal gesproken niet. Bij de bloemenwinkel aangekomen bleken de boeketten 50% afgeprijsd maar ook de kamerplanten en die had ik nog nodig. Dus vertrokken met een schitterende bos bloemen en 3 kamerplanten voor nog geen 2 tientjes.

Vandaag wat rustiger, telefonisch contact gehad met begeleiding, even naar de jumbo en een klein beetje opruimen.
Advies is om toch een weekplanning te maken en me daaraan proberen te houden en, zolang het mag, elke dag even naar buiten te gaan.
De meeste spanning heb ik van de onzekerheid, wanneer gaat alles weer wat gewoner lopen, hoeveel weken/maanden langer op de wachtlijst staan betekend dit, kan ons theaterstuk doorgaan in november of hebben we dan te weinig tijd om te oefenen en ook wel wat betekend dit alles voor de economie van de wereld en dan vooral van Nederland.
Zullen gewone gedachtes zijn hoor maar dat maalt steeds door mijn hoofd.