Kinderen
alle pijlers
Puberdochter accepteert geen kritiek
zondag 29 maart 2020 om 12:41
Hey hey,
Ik lees al een tijdje mee op dit forum en ik zit met iets kleins, waar jullie wellicht mij mee kunnen helpen.
Mijn ex en ik heb co-ouderschap over onze dochter. Normaal is ze de ene week bij hem en de andere week bij mij. Nu, vanwege de Corona is ze inmiddels drie weken aaneengesloten bij mij. Ze is een schat en we hebben het gezellig samen. Wel valt me op dat elke keer als ik kritiek heb, ze de bal direct terugkaatst. Meestal gaat dit om kleine dingen. Bijvoorbeeld: als ze een plakje cake pakt, doe er even een bordje onder. Want ze loopt rond met het cakeje en kruimelt de halve vloer onder. Wanneer ik er wat van zeg, dan zegt ze dat het mijn taak als moeder is om de vloer schoon te houden en dat er nog wel meer kruimels liggen. Ondertussen pakt ze wel een bordje overigens.
Maar goed, ik ben met haar het gesprek aangegaan, gevraagd waarom ze moeite heeft met kritiek. Of ze dit ook bij haar leraren doet. Antwoord was: nee geen moeite mee, het interesseert me niets. En ja, ik doe dit ook op school. Leraren vinden het grappig.
Persoonlijk vind ik het van weinig respect getuigen naar leraren en ook mij dat de bal steeds wordt teruggekaatst. Heb haar dat ook gezegd. Maar wat vinden jullie? Doe ik te moeilijk? Misschien is dit ook gewoon normaal pubergedrag natuurlijk. Kan ik haar dit bijbrengen? En hoe dan?? Want ik loop hier een beetje op vast.
Ik lees al een tijdje mee op dit forum en ik zit met iets kleins, waar jullie wellicht mij mee kunnen helpen.
Mijn ex en ik heb co-ouderschap over onze dochter. Normaal is ze de ene week bij hem en de andere week bij mij. Nu, vanwege de Corona is ze inmiddels drie weken aaneengesloten bij mij. Ze is een schat en we hebben het gezellig samen. Wel valt me op dat elke keer als ik kritiek heb, ze de bal direct terugkaatst. Meestal gaat dit om kleine dingen. Bijvoorbeeld: als ze een plakje cake pakt, doe er even een bordje onder. Want ze loopt rond met het cakeje en kruimelt de halve vloer onder. Wanneer ik er wat van zeg, dan zegt ze dat het mijn taak als moeder is om de vloer schoon te houden en dat er nog wel meer kruimels liggen. Ondertussen pakt ze wel een bordje overigens.
Maar goed, ik ben met haar het gesprek aangegaan, gevraagd waarom ze moeite heeft met kritiek. Of ze dit ook bij haar leraren doet. Antwoord was: nee geen moeite mee, het interesseert me niets. En ja, ik doe dit ook op school. Leraren vinden het grappig.
Persoonlijk vind ik het van weinig respect getuigen naar leraren en ook mij dat de bal steeds wordt teruggekaatst. Heb haar dat ook gezegd. Maar wat vinden jullie? Doe ik te moeilijk? Misschien is dit ook gewoon normaal pubergedrag natuurlijk. Kan ik haar dit bijbrengen? En hoe dan?? Want ik loop hier een beetje op vast.
zondag 29 maart 2020 om 13:09
Ja hoor, ik heb 3 kinderen.
Soms vliegen ze uit de bocht maar er zijn gewoon grenzen hier in huis.
zondag 29 maart 2020 om 13:11
Thanks! Ik reageer inderdaad niet op alles wat ze zegt. Vroeger noemde ze me wel eens “***-moeder”. Dat raakte me meer. Maar ook dat is uitgestorven omdat ik er niet meer op reageer. Of hooguit zeggen, “nou ja zeg, dan zet ik ook geen kopje thee meer voor je”.
Thanks voor alle tips! Ik ga vanaf nu daar niet meer over het gesprek aan, alleen zeg ik er iets van op het moment dat ze het doet. dat ze niet moet terugkaatsen, want dat maakt de sfeer niet gezellig.
Eens kijken hoe dat werkt
Thanks voor alle tips! Ik ga vanaf nu daar niet meer over het gesprek aan, alleen zeg ik er iets van op het moment dat ze het doet. dat ze niet moet terugkaatsen, want dat maakt de sfeer niet gezellig.
Eens kijken hoe dat werkt
zondag 29 maart 2020 om 13:15
op Kutmoeder (neem ik aan) zou ik reageren met: doe je wel ff normaal?Dinedi schreef: ↑29-03-2020 13:11Thanks! Ik reageer inderdaad niet op alles wat ze zegt. Vroeger noemde ze me wel eens “***-moeder”. Dat raakte me meer. Maar ook dat is uitgestorven omdat ik er niet meer op reageer. Of hooguit zeggen, “nou ja zeg, dan zet ik ook geen kopje thee meer voor je”.
Thanks voor alle tips! Ik ga vanaf nu daar niet meer over het gesprek aan, alleen zeg ik er iets van op het moment dat ze het doet. dat ze niet moet terugkaatsen, want dat maakt de sfeer niet gezellig.
Eens kijken hoe dat werkt
en door mijn blik (want inderdaad begonnen met opvoeden ver voor hun pubertijd) houden ze dan op
Maar eigenlijk richten ze hun pijlen nooit direct op 1 van ons. Vooral jongste (15 is een rottige leeftijd) komt nog wel eens chagrijnig thuis. Even rust geven, werkt dan prima
zondag 29 maart 2020 om 13:15
Hahahaha succes.Dinedi schreef: ↑29-03-2020 13:11Thanks! Ik reageer inderdaad niet op alles wat ze zegt. Vroeger noemde ze me wel eens “***-moeder”. Dat raakte me meer. Maar ook dat is uitgestorven omdat ik er niet meer op reageer. Of hooguit zeggen, “nou ja zeg, dan zet ik ook geen kopje thee meer voor je”.
Thanks voor alle tips! Ik ga vanaf nu daar niet meer over het gesprek aan, alleen zeg ik er iets van op het moment dat ze het doet. dat ze niet moet terugkaatsen, want dat maakt de sfeer niet gezellig.
Eens kijken hoe dat werkt
Honey, you should see me in a crown
zondag 29 maart 2020 om 13:17
zondag 29 maart 2020 om 13:19
Het is echt niet dat ze geen normen en waarden heeft hoor! Ze is een schat. Lief voor de katten, ruimt haar kamer op, doet haar huiswerk, doet de muziek wat zachter als ik dat vraag - dat laatste wel met weerwoord overigens
.
zondag 29 maart 2020 om 13:19
Genoeg volwassen die dit nog steeds hebben. 
Als leraar VO ken ik dit van mijn leerlingen. Pubers zijn gevoelig, en zeker voor gezichtsverlies; die brutale comeback hebben ze vaak nodig om niet overweldigd te worden door schaamte. Dat klinkt dramatisch, maar pubers zijn ook dramatisch, zelfs de zelfverzekerde. Ze doet wat je vraagt - dat is al pure winst.
Voor de toekomst: pubers die erg gevoelig zijn voor kritiek denken vaak zwart-wit: als ze iets niet goed doen, zijn ze slecht en is daar niets meer aan te doen. Soms draagt de communicatie van volwassen daar aan bij. Vervang complimentjes als jij bent lief / slim / mooi / goed in wiskunde met wat was dat lief van je / wat heb je hard gewerkt / dat heb je goed aangepakt. Misschien doe je dit al, maar zo niet dan zou het kunnen helpen.
Als leraar VO ken ik dit van mijn leerlingen. Pubers zijn gevoelig, en zeker voor gezichtsverlies; die brutale comeback hebben ze vaak nodig om niet overweldigd te worden door schaamte. Dat klinkt dramatisch, maar pubers zijn ook dramatisch, zelfs de zelfverzekerde. Ze doet wat je vraagt - dat is al pure winst.
Voor de toekomst: pubers die erg gevoelig zijn voor kritiek denken vaak zwart-wit: als ze iets niet goed doen, zijn ze slecht en is daar niets meer aan te doen. Soms draagt de communicatie van volwassen daar aan bij. Vervang complimentjes als jij bent lief / slim / mooi / goed in wiskunde met wat was dat lief van je / wat heb je hard gewerkt / dat heb je goed aangepakt. Misschien doe je dit al, maar zo niet dan zou het kunnen helpen.
zondag 29 maart 2020 om 13:21
in de basis merk ik wel, dat ze goed en stabiel in elkaar zitten en "respect" (rot woord) hebben voor ons,leraren, opa, oma, de buren etc.
De opvoeding is gelukt, nu loodsen we ze door de pubertijd heen
Toen oudste begon te puberen riep jongste dat zij nooit zo zou worden
we helpen haar nog wel eens herinneren aan die uitspraak (en kijkt oudste (20) meewarig naar jongste puber)
zondag 29 maart 2020 om 13:26
Oh gelukkig nog iemand die deze aandachttrekkerij niet afdoet met enkel het verplaatsen van lucht. Woorden en gedrag hebben waarde en consequenties.
zondag 29 maart 2020 om 13:27
Hey Lila, ja dat deed ik ook in het begin, alleen zodra ik lading aan een woord gaf, juist door zo’n reactie, dan werd het erger. En dan gebruikte ze dat woord zodra ze me zag, dagenlang. (Ze was nog maar 7, en ik was net gescheiden met haar vader, dus zij kon er ook niets aan doen). Het enige wat ze heel erg belangrijk vindt, is dat het gezellig is. Als van jongs af aan. En als ik dan “dreig” om haar kopje thee niet meer te zetten, komt ze 9 vd 10 keer beneden met “sorry mam en een knuffel”.
zondag 29 maart 2020 om 13:31
tuurlijk, daar is ze puber voor. Als echt alles volledig soepel gaat, dan moet je je zorgen gaan maken
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 29 maart 2020 om 13:32
Goede tip! Ze denkt inderdaad erg zwart-wit, merk ik. Ze vindt een 7 vaak ook niet goed genoeg.
Ik probeer haar dan ook wel bij te brengen dat het vooral de moeite is die ze doet.
Laatst vertelde me dat ze een 1 had voor een proefwerk. Ze verwacht dat ik boos zou worden, maar ik zei juist wat sneu! En je hebt er zo je best voor gedaan! Daarna vertelde ze direct dan ze een 9 had. Maar ik ga dit wat meer in de gaten houden, want dat zwart-wit denken zit er wel in. Ze is erg prestatie gericht, wat fijn is. Maar ik moet er inderdaad voor oppassen dat ik er niet te ver in mee ga
Ik probeer haar dan ook wel bij te brengen dat het vooral de moeite is die ze doet.
Laatst vertelde me dat ze een 1 had voor een proefwerk. Ze verwacht dat ik boos zou worden, maar ik zei juist wat sneu! En je hebt er zo je best voor gedaan! Daarna vertelde ze direct dan ze een 9 had. Maar ik ga dit wat meer in de gaten houden, want dat zwart-wit denken zit er wel in. Ze is erg prestatie gericht, wat fijn is. Maar ik moet er inderdaad voor oppassen dat ik er niet te ver in mee ga
zondag 29 maart 2020 om 13:33
lilalinda schreef: ↑29-03-2020 13:21in de basis merk ik wel, dat ze goed en stabiel in elkaar zitten en "respect" (rot woord) hebben voor ons,leraren, opa, oma, de buren etc.
De opvoeding is gelukt, nu loodsen we ze door de pubertijd heen
Toen oudste begon te puberen riep jongste dat zij nooit zo zou worden
goed te horen dat het maar een fase is inderdaad!
zondag 29 maart 2020 om 13:34
En zo wordt het een oneindige strijd waarin je kind gaat gehoorzamen uit angst voor die consequenties (straffen) en niet uit besef van goed en fout.
Jouw manier geeft snel resultaat op korte termijn maar vraagt heel veel inspanning en handhaving van jou als ouder op de lange termijn.
Negeren vind ik veel effectiever en vraagt van mij minder inspanning. Resultaat komt iets later maar werkt vanzelf door naar volgende situaties.
zondag 29 maart 2020 om 13:35
Bij jou.
Bij ons werkt het op onze manier ik hoef niet adrem te reageren, het is geen wedstrijdje wie het bijdehandste is. Het is kind herinneren aan de regels.
anoniem_360662 wijzigde dit bericht op 29-03-2020 13:36
23.98% gewijzigd
zondag 29 maart 2020 om 13:36
Waarom gaat ze niet gewoon naar haar vader?
zondag 29 maart 2020 om 13:40
lilalinda schreef: ↑29-03-2020 13:21in de basis merk ik wel, dat ze goed en stabiel in elkaar zitten en "respect" (rot woord) hebben voor ons,leraren, opa, oma, de buren etc.
De opvoeding is gelukt, nu loodsen we ze door de pubertijd heen
Toen oudste begon te puberen riep jongste dat zij nooit zo zou worden
Wij hebben er drie. Jongste was zeer overtuigd dat hij dat later allemaal nooit zou doen. Hij zou ook altijd braaf zijn huiswerk van typen maken en nooit zuchtend en steunend achter de pc zitten. Hij zou ook nooit de snoeppot/koektrommel leegeten altijd netjes zijn bordje opruimen.
Hij heeft broer en zus dubbel en dwars ingehaald. En als we dat helpen herinneren dan heeft hij dat toen hij klein was nooit gezegd.
zondag 29 maart 2020 om 13:58
