Kinderen
alle pijlers
Moeder praat slecht over mijn kind
woensdag 20 mei 2020 om 22:39
Eigenlijk weet ik dat ik het me niet moet aantrekken maar iets in mij kan dit niet loslaten. Blijkbaar doet het me toch wat waardoor ik de behoefte heb dit van me af te schrijven en wat meningen te horen. Mijn dochter wordt sinds groep 3 tot op de dag van vandaag (groep 5) gepest door één en hetzelfde meisje. Soms zijn ze ineens vriendinnen en dan mag ze weer niet meedoen en wordt ze geschopt en genegeerd. Mijn dochter wil niets liever dan vriendinnen met dat meisje zijn, hoe vaak ik haar ook vertel dat ze veel beter verdient. Maar tja.. zo werkt dat nou eenmaal met die meisjes, ze blijven elkaar opzoeken. Sinds dit jaar heeft mijn dochter een nieuwe "beste" vriendin en voor het eerst sinds tijden verzetten zij zich samen tegen de "pestkop" maar zodanig dat ze zelf haar ook beginnen op te zoeken en echt tegen haar in gaan. Dat meisje verteld thuis de meest rare verhalen waardoor het tij gekeerd is. Mijn dochter pest haar dochter. Althans volgens de moeder van dat meisje en dat hoor ik weer via via. Ik heb de betreffende moeder opgebeld om te praten over de meisjes en te zoeken naar een oplossing zodat ze elkaar met rust zouden laten. Aan de telefoon kreeg ik vervolgens een lading kritiek over mijn dochter. Haar dochter was een engel en mijn dochter de boosdoener. Afijn, dat zij dat vindt prima. Maar inmiddels hoor ik van verschillende kanten dat de betreffende moeder op alle hoeken van de straat verhalen over mijn dochter verteld wat gewoon niet waar is. En weet je.. Ik weet heus wel dat mijn dochter zich nu gesterkt voelt omdat ze niet meer alleen is en dat ze daardoor ook venijnig kan zijn en stiekem ben ik ook blij dat ze nu eens van zichzelf afbijt. En toch doet het me blijkbaar heel veel als er lelijke onwaarheden over mijn dochter worden verteld. Moet ik het negeren? Zal ik haar bellen? Ik ben zo boos dat ik niet weet of ik haar in alle redelijkheid kan spreken. Iemand ervaring ?
?
woensdag 20 mei 2020 om 22:47
Ik zou tegen je dochter zeggen dat ze van zich af mag en moet bijten maar niet uit het niets iemand moet aanvallen/pesten/klieren . Ze weet hoe het is . Fijn dat ze een vriendinnetje heeft nu . Het kan best dat ze anderen wel kliert het kan ook dat dat ander meisje nu "boos" is dat ze haar slachtoffer kwijt is en dat die een vriendin heeft .. Dus nogmaals die eerste zin.Probeer het je verder niet aan te trekken ,als ze echt kinderen pest dan zullen er vanzelf klachten komen. Natuurlijk mag ze dat niet doen maar wel voor zichzelf opkomen. Lastig maar wel waar :over een paar jaar ziet ze meer dan de helft van die kinderen waarschijnlijk niet meer en de ouders idem. 
ivm sluiten EHV /vloggers topic, verkast naar nieuw forum
woensdag 20 mei 2020 om 22:56
Exact!
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
woensdag 20 mei 2020 om 23:00
Ja, dit toch wel.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-05-2020 22:42Je hebt toch al een keer gebeld ? Hielp toen ook niet.
Leg het aan de leerkracht voor. En leer je dochter “ wat gij niet wilt dat u geschiedt..... “
woensdag 20 mei 2020 om 23:13
Zoiets is mij vroeger overkomen. Ik werd op de basisschool een tijdje gepest door een groepje, met een bepaald meisje als aanstichtster. Op een gegeven moment, na maanden gepest te zijn, en vergeefs aansluiting gezocht te hebben, heb ik me op een ander meisje gericht en daar een vriendschap mee gesloten. En toen ben ik ook van me af gaan bijten, en heb ik dat meisje dat mij gepest heeft teruggepest. Niet aardig natuurlijk, maar wel een begrijpelijk overlevingsmechanisme.
In die tijd liep ik eens met mijn moeder op straat, en kwam ik dat pestmeisje met haar moeder tegen. Die moeder heeft toen tegen mijn moeder geklaagd dat ik haar dochter pestte. Maar die moeder wist niet dat haar eigen dochter begonnen was met mij te pesten. Ik zou haar uit mezelf nooit zomaar gepest hebben. Ik wilde eigenlijk vriendinnen zijn.
Enfin, je weet niet het hele verhaal, TO. Hopelijk gaan ze straks naar een andere middelbare school.
In die tijd liep ik eens met mijn moeder op straat, en kwam ik dat pestmeisje met haar moeder tegen. Die moeder heeft toen tegen mijn moeder geklaagd dat ik haar dochter pestte. Maar die moeder wist niet dat haar eigen dochter begonnen was met mij te pesten. Ik zou haar uit mezelf nooit zomaar gepest hebben. Ik wilde eigenlijk vriendinnen zijn.
Enfin, je weet niet het hele verhaal, TO. Hopelijk gaan ze straks naar een andere middelbare school.
donderdag 21 mei 2020 om 00:36
Dit dusrumforviva schreef: ↑20-05-2020 23:28Twee tegen één (je dochter en haar nieuwe bff) is niet zo aardig natuurlijk.
Ik zou er niet blind op gaan dat jouw dochter heilig is to.
Zou heel goed kunnen dat zij nu, gesterkt door haar nieuwe vriendin, een flinke pestkop is geworden
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 21 mei 2020 om 01:06
"Leer" er mee om te gaan. Zulke narrowminded mensen kan je toch niet overhalen. Ze zullen altijd denken dat zij gelijk hebben. Laat de problemen van je dochter en haar dochter aan de leerkracht / schooldirectie over. En mocht er buiten school ook problemen opkomen, dan aangifte doen vanwege 'defaming' (weet niet hoe het in het Nederlands heet).
Mijn blog
donderdag 21 mei 2020 om 03:25
Klinkt als zo'n moeder die als het over haar kind gaat het af doet met een 'ja, het zijn kinderen he'.
Maar krijgt haar bloedje andersom een beetje weerwoord dan is het 'pesten en buitensluiten'.
Wij hebben hier in de buurt zo'n gezin. Zodra hun kinderen even niet mogen bepalen wat er gebeurt worden ze enorm gepest en is het heel zielig, volgens de ouders.
Nemen rustig een kind apart om ze even de les te lezen over buitensluiten en pesten.
De rest van de kinderen heeft daar heel slim mee afgerekend.
Ze gaan nu zelf bij iedere wanklank bij die ouders klagen. 'maar u vond dat toch niet leuk spelen en nu doet hij het zelf?'.
Maar krijgt haar bloedje andersom een beetje weerwoord dan is het 'pesten en buitensluiten'.
Wij hebben hier in de buurt zo'n gezin. Zodra hun kinderen even niet mogen bepalen wat er gebeurt worden ze enorm gepest en is het heel zielig, volgens de ouders.
Nemen rustig een kind apart om ze even de les te lezen over buitensluiten en pesten.
De rest van de kinderen heeft daar heel slim mee afgerekend.
Ze gaan nu zelf bij iedere wanklank bij die ouders klagen. 'maar u vond dat toch niet leuk spelen en nu doet hij het zelf?'.
donderdag 21 mei 2020 om 07:17
Eens, en sluit mijn ogen hier ook zeker niet voor. Er zit natuurlijk een hele voorgeschiedenis aan dit verhaal. Wij hebben vanaf dag één contact gezocht met deze ouders. We staan ook in nauw contact met de leerkracht. De leerkracht kan de verhalen van dit meisje niet bevestigen en mijn dochter verteld steeds iets anders dan haar dochter. Ik heb dus ook meerdere malen aan moeder uit proberen te leggen dat de verhalen twee kanten hebben en wij onze ogen niet moeten sluiten voor wat ons kind misschien doet. Zij gelooft echter standaard het verhaal van haar dochter en dus liegt die van mij. Mijn dochter komt ook echt niet thuis met ; nou mam wat ik vandaag toch even heb geflikt... En dit realiseer ik me maar al te goed. Maar als mijn dochter een grote pestkop zou zijn dan zou ik deze signalen terug moeten krijgen van de leerkracht, andere ouders of wie dan ook. Neemt nog niet weg dat ze dus niets doet he?! En ik voer ook echt wel gesprekken met haar over negeren, loop gewoon weg, ga naar de juf etc etc. Ik zal de laatste zijn die zegt dat ze een heilig boontje is. Feit blijft dat de deur voor gesprekken is dicht gegooid en de verhalen van mijn dochter er niet toe doen en zij zwart wordt gemaakt naar anderen. Mijn gevoel voor verdediging komt hiermee heel sterk naar boven terwijl ik ook weet dat ik het moet laten gaan.
donderdag 21 mei 2020 om 07:41
Gepeste kinderen kunnen ook heel goed "daders" worden. Ze willen een ander net zo klein zien als zij zich zelf gevoeld hebben. Het is een vorm van macht, van afreageren.
Je komt er vermoedelijk niet achter. Ouders horen maar zelden de hele waarheid, maar alleen maar de kant van hun eigen kinderen.
Ze moeten het toch zelf oplossen. Ik zou haar afraden om met het kind te spelen.
Je komt er vermoedelijk niet achter. Ouders horen maar zelden de hele waarheid, maar alleen maar de kant van hun eigen kinderen.
Ze moeten het toch zelf oplossen. Ik zou haar afraden om met het kind te spelen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 21 mei 2020 om 08:41
Tja maar het is natuurlijk wel gewoon waar dat jij op dat moment haar dochter pestte.FunnyFace8 schreef: ↑20-05-2020 23:13Zoiets is mij vroeger overkomen. Ik werd op de basisschool een tijdje gepest door een groepje, met een bepaald meisje als aanstichtster. Op een gegeven moment, na maanden gepest te zijn, en vergeefs aansluiting gezocht te hebben, heb ik me op een ander meisje gericht en daar een vriendschap mee gesloten. En toen ben ik ook van me af gaan bijten, en heb ik dat meisje dat mij gepest heeft teruggepest. Niet aardig natuurlijk, maar wel een begrijpelijk overlevingsmechanisme.
In die tijd liep ik eens met mijn moeder op straat, en kwam ik dat pestmeisje met haar moeder tegen. Die moeder heeft toen tegen mijn moeder geklaagd dat ik haar dochter pestte. Maar die moeder wist niet dat haar eigen dochter begonnen was met mij te pesten. Ik zou haar uit mezelf nooit zomaar gepest hebben. Ik wilde eigenlijk vriendinnen zijn.
Enfin, je weet niet het hele verhaal, TO. Hopelijk gaan ze straks naar een andere middelbare school.
Ik snap wel wat je probeert te zeggen en ik ben het helemaal eens dat je als ouder nooit het hele verhaal weet. Maar dat je ooit slachtoffer bent geweest praat zelf pesten natuurlijk niet goed.
TO, ik zou het met de leerkracht bespreken en de meisjes gewoon zoveel mogelijk van elkaar weghouden. En herhaaldelijk met jouw dochter blijven bespreken dat zij niet mag pesten. Ook niet als een ander zelf niet aardig doet.
donderdag 21 mei 2020 om 08:49
Ik heb er helaas ervaring mee. Met dit soort ouders valt niet te praten. Doe dat dan ook niet. Blijf echter wel in goed contact met de leerkracht en wees tegenover je kind heel duidelijk over wat je van haar verwacht.
Ik heb mezelf in die tijd heel eenzaam gevoeld tijdens het halen en brengen van mijn kinderen. Deze moeder kletste het hele plein rond. Ze had een diagnose voor mijn kind bedacht, vond dat mijn kind dus niet op een reguliere school hoorde en zocht medestanders. Als ze het weer eens over mijn kind had, merkte ik dat van een afstand. Soms stond ze zelfs al bij 'mijn groepje' als ik op school aankwam en viel ze stil zodra ik binnen gehoorsafstand kwam. Op die momenten ging ik maar ergens anders staan, bij ouders waarvan de kinderen niet bij mijn kind in de klas zaten, of bij de oppas-opa's. Ik had geen zin in een confrontatie. Elk gesprek dat we voorheen hadden gehad, werd door haar omgezet in een dramatisch verhaal dat ik dan weer terug kreeg via de leerkracht. Met andere ouders sprak ik niet over haar. Ik hou daar helemaal niet van. Maar achteraf vertelde iemand me dat anderen haar maar een rare en nare vrouw vonden. Het had me erg geholpen als ik dat eerder had geweten. Dan had ik niet een hele tijd het gevoel gehad dat iedereen haar geloofde.
Dus mocht iemand ooit op een plein dit soort hardnekkige verhalen horen: vraag de moeder van het betreffende kind eens hoe het met haar gaat!
Ik heb mezelf in die tijd heel eenzaam gevoeld tijdens het halen en brengen van mijn kinderen. Deze moeder kletste het hele plein rond. Ze had een diagnose voor mijn kind bedacht, vond dat mijn kind dus niet op een reguliere school hoorde en zocht medestanders. Als ze het weer eens over mijn kind had, merkte ik dat van een afstand. Soms stond ze zelfs al bij 'mijn groepje' als ik op school aankwam en viel ze stil zodra ik binnen gehoorsafstand kwam. Op die momenten ging ik maar ergens anders staan, bij ouders waarvan de kinderen niet bij mijn kind in de klas zaten, of bij de oppas-opa's. Ik had geen zin in een confrontatie. Elk gesprek dat we voorheen hadden gehad, werd door haar omgezet in een dramatisch verhaal dat ik dan weer terug kreeg via de leerkracht. Met andere ouders sprak ik niet over haar. Ik hou daar helemaal niet van. Maar achteraf vertelde iemand me dat anderen haar maar een rare en nare vrouw vonden. Het had me erg geholpen als ik dat eerder had geweten. Dan had ik niet een hele tijd het gevoel gehad dat iedereen haar geloofde.
Dus mocht iemand ooit op een plein dit soort hardnekkige verhalen horen: vraag de moeder van het betreffende kind eens hoe het met haar gaat!
donderdag 21 mei 2020 om 09:09
Slim
[/quote]
Ja ze hadden niet gerekend op die bijdehante stadskinderen.
Ze gaan ook rustig in groepen langs bij die mensen voor de deur:
'ja jetje zit nu alleen, dat is niet omdat we haar buitensluiten maar omdat ze niet mee WIL doen. Misschien kunt u haar even ophalen, ze zit te huilen en ze wil niet zeggen wat er is'.
Hup en weer door. Die man moppert dan wat over 'iets verzinnen wat iedereen leuk vindt' en dan blert er eentje terug 'ja maar ze zegt niet wat ze leuk vind'.
Die man haalt dat kind dan wat beduusd op, kind mag thuis als troost snoep en die komt dan weer meedoen na een tijdje.
donderdag 21 mei 2020 om 09:21
Ik zou je dochter verbieden contact te leggen met ‘de pestkop’.
Of ze nou terug pest of zelf pest, laat het stoppen.
Totaal negeren en dat laten volhouden, het word nu al veel groter en straks heb je zelf slaande ruzie met die moeder.
Waar ik wel heel slecht tegen kan is als een volwassene zich zo over een kind uit, het hoogste woord voeren over een kind.
Heel laag, en zegt veel over de moeder zelf.
Op ieder schoolplein heb je wel zo’n moeder, ik neem afstand van zulke schreeuwerds.
Bij mijn kinderen op school ook, en er is toen ingegrepen door de directie.
Moeder A en moeder B werden samen uitgenodigd en werden flink aangesproken, met name uiteraard de moeder die een vete aan het veroorzaken was.
Dat is de oplossing geweest voor het schoolplein in ieder geval.
Of ze nou terug pest of zelf pest, laat het stoppen.
Totaal negeren en dat laten volhouden, het word nu al veel groter en straks heb je zelf slaande ruzie met die moeder.
Waar ik wel heel slecht tegen kan is als een volwassene zich zo over een kind uit, het hoogste woord voeren over een kind.
Heel laag, en zegt veel over de moeder zelf.
Op ieder schoolplein heb je wel zo’n moeder, ik neem afstand van zulke schreeuwerds.
Bij mijn kinderen op school ook, en er is toen ingegrepen door de directie.
Moeder A en moeder B werden samen uitgenodigd en werden flink aangesproken, met name uiteraard de moeder die een vete aan het veroorzaken was.
Dat is de oplossing geweest voor het schoolplein in ieder geval.
donderdag 21 mei 2020 om 09:27
Ja ze hadden niet gerekend op die bijdehante stadskinderen.
Ze gaan ook rustig in groepen langs bij die mensen voor de deur:
'ja jetje zit nu alleen, dat is niet omdat we haar buitensluiten maar omdat ze niet mee WIL doen. Misschien kunt u haar even ophalen, ze zit te huilen en ze wil niet zeggen wat er is'.
Hup en weer door. Die man moppert dan wat over 'iets verzinnen wat iedereen leuk vindt' en dan blert er eentje terug 'ja maar ze zegt niet wat ze leuk vind'.
Die man haalt dat kind dan wat beduusd op, kind mag thuis als troost snoep en die komt dan weer meedoen na een tijdje.
[/quote]
Het klinkt wel een beetje kattig allemaal. Ik snap wel dat Jetje daar niet durft aan te sluiten. Ik was vroeger ook het meest bang voor de kinderen die “we doen heus niks hoor” zeiden.
donderdag 21 mei 2020 om 09:30
Ach wat rot dityette schreef: ↑21-05-2020 08:49Ik heb er helaas ervaring mee. Met dit soort ouders valt niet te praten. Doe dat dan ook niet. Blijf echter wel in goed contact met de leerkracht en wees tegenover je kind heel duidelijk over wat je van haar verwacht.
Ik heb mezelf in die tijd heel eenzaam gevoeld tijdens het halen en brengen van mijn kinderen. Deze moeder kletste het hele plein rond. Ze had een diagnose voor mijn kind bedacht, vond dat mijn kind dus niet op een reguliere school hoorde en zocht medestanders. Als ze het weer eens over mijn kind had, merkte ik dat van een afstand. Soms stond ze zelfs al bij 'mijn groepje' als ik op school aankwam en viel ze stil zodra ik binnen gehoorsafstand kwam. Op die momenten ging ik maar ergens anders staan, bij ouders waarvan de kinderen niet bij mijn kind in de klas zaten, of bij de oppas-opa's. Ik had geen zin in een confrontatie. Elk gesprek dat we voorheen hadden gehad, werd door haar omgezet in een dramatisch verhaal dat ik dan weer terug kreeg via de leerkracht. Met andere ouders sprak ik niet over haar. Ik hou daar helemaal niet van. Maar achteraf vertelde iemand me dat anderen haar maar een rare en nare vrouw vonden. Het had me erg geholpen als ik dat eerder had geweten. Dan had ik niet een hele tijd het gevoel gehad dat iedereen haar geloofde.
Dus mocht iemand ooit op een plein dit soort hardnekkige verhalen horen: vraag de moeder van het betreffende kind eens hoe het met haar gaat!
Wel goed advies. Ik begrijp sowieso niet wat je bezielt om als volwassene zo'n bak stront over een kind heen te gooien.
