Relaties
alle pijlers
Hoe vaak zien jullie je schoonouders?
maandag 27 april 2009 om 13:53
Nu heb ik in maart,in april en afgelopen weekend mijn schoonouders gezien. (daarvoor in januari, december 2x) Over 4 weken willen zij op vakantie, en ja hoor: 'voor die tijd zien we jullie nog vast wel' ...
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
cha wijzigde dit bericht op 27-04-2009 14:22
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
% gewijzigd
maandag 27 april 2009 om 14:14
Ik zie mijn schoonouders niet op vast gezette tijden; we bellen 1x in de 14 dagen ongeveer en spreken af al naar hoe het uit komt. soms is dat 3x per maand soms 1 x per 2 maanden. Mijn schoonmoeder is nogal een bezig mens, maar het streven is toch wel 1x per maand vanwege de kinderen; ik vind een band namelijk wel belangrijk. overigens als man alleen gaat (met of zonder kinderen) is dat geen probleem hooguit dat ze zich zorgen gaat maken om mij maar dat komt vanwege het verlenden en niet uit claim gedrag.
mijn eigen moeder zie ik overigens zo min mogelijk; een band met haar en de kinderen vind ik ook minder waardevol; de kinderen zijn niet echt gebaat bij een labiel persoon als mijn moeder
mijn eigen moeder zie ik overigens zo min mogelijk; een band met haar en de kinderen vind ik ook minder waardevol; de kinderen zijn niet echt gebaat bij een labiel persoon als mijn moeder
maandag 27 april 2009 om 14:14
Ik had er helemaal overheen gelezen, die burn out door je schoonouders. Met dat soort uitspraken zou ik wel oppassen...
Ik merk in het (soms wat moeizame) contact met mijn schoonouders trouwens wel dat het ook aan ons ligt en probeer hier tot op zekere hoogte ook wel iets aan te doen. Het is bij ons toch ook wel een verschil in opvoeding/leeftstijl en generatiekloof, terwijl ze pas 62 zijn dus zo oud hoeft dat nog helemaal niet te zijn. Maar bij mijn schoonouders is dit dus wel het geval en is daardoor hun verwachtingspatroon heel anders. Aan de andere kant is mijn verwachtingspatroon ook weer heel anders dus dat is puzzelen af en toe. Maar we komen er samen wel uit, hoop ik....
Ik merk in het (soms wat moeizame) contact met mijn schoonouders trouwens wel dat het ook aan ons ligt en probeer hier tot op zekere hoogte ook wel iets aan te doen. Het is bij ons toch ook wel een verschil in opvoeding/leeftstijl en generatiekloof, terwijl ze pas 62 zijn dus zo oud hoeft dat nog helemaal niet te zijn. Maar bij mijn schoonouders is dit dus wel het geval en is daardoor hun verwachtingspatroon heel anders. Aan de andere kant is mijn verwachtingspatroon ook weer heel anders dus dat is puzzelen af en toe. Maar we komen er samen wel uit, hoop ik....
maandag 27 april 2009 om 14:14
Vind het overigens van de zotte dat je je schoonouders jouw burn out in de schoenen schuift. Dat komt door je éigen gedrag en je eigen onvermogen om je grenzen aan te geven of door stress, maar níet door je schoonouders. Jij bepaalt hoeveel last je van ze hebt, je hóeft niet op je tenen te lopen, dat jij dat doet is jóuw keuze.
maandag 27 april 2009 om 14:17
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
maandag 27 april 2009 om 14:18
quote:Eowynn_ schreef op 27 april 2009 @ 14:14:
Vind het overigens van de zotte dat je je schoonouders jouw burn out in de schoenen schuift. Ja, dat slaat idd nergens op. Gewoon eigen grenzen aangeven en als je geen trek hebt om 'n hele dag op bezoek te moeten (incl. reistijd) zou ik gewoon thuisblijven en partner met kind laten gaan. Dan heb je tenminste zelf rust en/of kunt jouw eigen ouders in die tijd opzoeken, zodat je niet alles dubbelop moet doen als je alles samen met je partner moet doen.
Vind het overigens van de zotte dat je je schoonouders jouw burn out in de schoenen schuift. Ja, dat slaat idd nergens op. Gewoon eigen grenzen aangeven en als je geen trek hebt om 'n hele dag op bezoek te moeten (incl. reistijd) zou ik gewoon thuisblijven en partner met kind laten gaan. Dan heb je tenminste zelf rust en/of kunt jouw eigen ouders in die tijd opzoeken, zodat je niet alles dubbelop moet doen als je alles samen met je partner moet doen.
maandag 27 april 2009 om 14:20
3-4 keer per jaar. Vind ik genoeg. Ik zou het niet erg vinden als het 6 keer paar jaar is, maar ik ben HEEL erg blij dat ze niet om de hoek wonen. Ook al zijn het schatten, ze zijn soms ook erg vermoeiend. En, op een of andere manier, kost het ons steeds vaker geld. Maar da's een ander verhaal.
Mijn eigen ouders zie ik zeker wekelijks. Die wonen vlakbij. En die zijn veel leuker
Mijn eigen ouders zie ik zeker wekelijks. Die wonen vlakbij. En die zijn veel leuker
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
maandag 27 april 2009 om 14:20
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 14:17:
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.Topics worden niet gesloten omdat jij niet te horen krijgt wat je wilt horen.
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.Topics worden niet gesloten omdat jij niet te horen krijgt wat je wilt horen.
maandag 27 april 2009 om 14:21
Als je moeite hebt met het aangeven van je grenzen, kun je mooi op je schoonouders oefenen. Jij hoeft natuurlijk niet elke keer mee, zeker als je geen zin hebt of het niet trekt door je burn out. Dan stuur je je vriend/man en je zoon/dochter naar opa en oma en heb jij lekker het huis voor jezelf om keihard met de radio mee te galmen, een zak stroopwafels in één keer leeg te eten en dan alle kamerplanten te verpotten - of gewoon een paar uur in je bed te liggen.
Mochten ze ernaar vragen, dan zeg je: ik had even wat tijd voor mezelf nodig. Simpel, hoef je geen excuus aan toe te voegen of niks. Wel attent als je ze voor hun vakantie nog even belt om ze een fijne reis te wensen.
Mochten ze ernaar vragen, dan zeg je: ik had even wat tijd voor mezelf nodig. Simpel, hoef je geen excuus aan toe te voegen of niks. Wel attent als je ze voor hun vakantie nog even belt om ze een fijne reis te wensen.
maandag 27 april 2009 om 14:22
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 14:17:
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
Wat is daar nou onaardig aan? Is het omdat sommige antwoorden niet in jouw straatje passen? Kom op zeg. Als jij vindt dat 'lekker bij jezelf zoeken' onaardig is, dan zeg ik wb die burn out: way to go, meisje.
En hoe weet jij dat ik niet weet waar je het over hebt? Omdat ik het niet meegemaakt heb? (dat weet je niet) of omdat ik jouw situatie niet ken? (klopt, maar dan raad ik je dringend aan óf explicieter te zijn óf niet met zulke termen te gaan strooien).
MvG
Fleur
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
Wat is daar nou onaardig aan? Is het omdat sommige antwoorden niet in jouw straatje passen? Kom op zeg. Als jij vindt dat 'lekker bij jezelf zoeken' onaardig is, dan zeg ik wb die burn out: way to go, meisje.
En hoe weet jij dat ik niet weet waar je het over hebt? Omdat ik het niet meegemaakt heb? (dat weet je niet) of omdat ik jouw situatie niet ken? (klopt, maar dan raad ik je dringend aan óf explicieter te zijn óf niet met zulke termen te gaan strooien).
MvG
Fleur
maandag 27 april 2009 om 14:24
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 13:53:
Nu heb ik in maart,in april en afgelopen weekend mijn schoonouders gezien. (daarvoor in januari, december 2x) Over 4 weken willen zij op vakantie, en ja hoor: 'voor die tijd zien we jullie nog vast wel' ...
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Door een verbouwing heb ik ze vorig jaar té veel gezien wat, onder meer, leidde tot deze burnout (in de plooi blijven, gastvrij blijven etcetera: op je tenen lopen en niet meer mezelf kunnen zijn). Tips?
Je vraagt hier om tips.
Tip: kijk wat meer naar jezelf, leg niet alles bij hen neer en doe niet zo moeilijk, geef je grenzen beter aan en leg niet op elke slak zout. Laat je man eens zonder jou naar zijn ouders gaan en bedenk wat je er verder mee wilt en wat jouw eigen aandeel is in het verhaal. Bij gezondheid gaan je schoonouders nog wel even mee, en gezien het feit dat jij met hun product bent getrouwd en je voorgeplant hebt hebben zij inderdaad bepaalde 'rechten'. Je schoonfamilie kan anders zijn en andere omgangsvormen hebben dan je eigen familie, dat kan ook betekenen dat ze elkaar vaker zien. Daar hoef je niet ongelimiteerd in mee te gaan, maar je bent niet alleen in jouw gezin, het lijkt me minstens zo belangrijk wat je man en kind ervan vinden.
Nu heb ik in maart,in april en afgelopen weekend mijn schoonouders gezien. (daarvoor in januari, december 2x) Over 4 weken willen zij op vakantie, en ja hoor: 'voor die tijd zien we jullie nog vast wel' ...
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Door een verbouwing heb ik ze vorig jaar té veel gezien wat, onder meer, leidde tot deze burnout (in de plooi blijven, gastvrij blijven etcetera: op je tenen lopen en niet meer mezelf kunnen zijn). Tips?
Je vraagt hier om tips.
Tip: kijk wat meer naar jezelf, leg niet alles bij hen neer en doe niet zo moeilijk, geef je grenzen beter aan en leg niet op elke slak zout. Laat je man eens zonder jou naar zijn ouders gaan en bedenk wat je er verder mee wilt en wat jouw eigen aandeel is in het verhaal. Bij gezondheid gaan je schoonouders nog wel even mee, en gezien het feit dat jij met hun product bent getrouwd en je voorgeplant hebt hebben zij inderdaad bepaalde 'rechten'. Je schoonfamilie kan anders zijn en andere omgangsvormen hebben dan je eigen familie, dat kan ook betekenen dat ze elkaar vaker zien. Daar hoef je niet ongelimiteerd in mee te gaan, maar je bent niet alleen in jouw gezin, het lijkt me minstens zo belangrijk wat je man en kind ervan vinden.
maandag 27 april 2009 om 14:25
Bedankt voor jullie reacties. In welk opzicht dan ook, ik kan er altijd wat mee. Dankjulliewel voor het spiegelen, het meedenken en het opschrijven van jullie ervaringen.
Het op is aangepast omdat ik nu, en zeker niet hier, liever niet wil ingaan op mijn privésituatie en wat de aanleidingen zijn geweest voor mijn huidige staat van zijn.
Het op is aangepast omdat ik nu, en zeker niet hier, liever niet wil ingaan op mijn privésituatie en wat de aanleidingen zijn geweest voor mijn huidige staat van zijn.
maandag 27 april 2009 om 14:26
Ik zie mijn schoonouders eens in de 1 á 2 weken. Mijn iegen ouders vaker icm werk en zelfde dorp.
Mijnschoonvader heeft afgelopen maand ons hele huis geschilderd en dan zie ik ze vaker.
Het voelt nooit als een verplichting om naar ze toe te gaan het zijn leuke mensen.
Een burn-out komt van jou perceptie op de situatie, niet doordat mensen doen zoals ze doen en ik bedoel dat niet onaardig of als aanval, maar misschien heb je er wat aan.
Mijnschoonvader heeft afgelopen maand ons hele huis geschilderd en dan zie ik ze vaker.
Het voelt nooit als een verplichting om naar ze toe te gaan het zijn leuke mensen.
Een burn-out komt van jou perceptie op de situatie, niet doordat mensen doen zoals ze doen en ik bedoel dat niet onaardig of als aanval, maar misschien heb je er wat aan.
maandag 27 april 2009 om 14:26
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 14:17:
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
Nou, je kan blijkbaar weer aardig goed je grenzen aangeven.
Maar, volgens mij geven de meeste mensen hun ervaringen en sommige ook tips. Zelfs het, zoek de burn out bij jezelf, zou je als tip kunnen ervaren.
Ok, de tip is dus, stuur je man met kind bij je schoonouders langs.
Aan Fleurtje en alle anderen over het beschuldigen: ik wil graag dit topic sluiten als het zo doorgaat. Er staat bij: onder meer.
Ik zal anders een berichtje sturen naar de moderator met dit verzoek. Termen als 'lekker bij jezelf zoeken' vind ik niet zo kies als je niet weet waar je het over hebt.
Ik wilde graag tips en ervaringen, maar kennelijk zit het er niet in en krijg ik vooral onaardige reacties van jullie.
Nou, je kan blijkbaar weer aardig goed je grenzen aangeven.
Maar, volgens mij geven de meeste mensen hun ervaringen en sommige ook tips. Zelfs het, zoek de burn out bij jezelf, zou je als tip kunnen ervaren.
Ok, de tip is dus, stuur je man met kind bij je schoonouders langs.
maandag 27 april 2009 om 14:27
Wij zien mijn schoonouders zo'n 1 a 2 keer per maand. Meestal komen ze naar ons toe en passen ze een dagje op ons kindje, terwijl mijn vriend en ik naar ons werk zijn. 's Avonds blijven ze eten, zodat ze ons ook nog even spreken. Prima formule: zij de hele dag genieten van hun kleinkind, mijn zoontje heeft een heerlijke dag met opa en oma en wij zien ze ook nog even (met de nadruk op even).
Eigenlijk hebben wij niet zozeer problemen met de schoonouders, maar met de partners van de broers van mijn vriend. En aangezien die altijd 'toevallig' langskomen als wij bij zijn ouders zijn, proberen we dat zoveel mogelijk te vermijden...
Eigenlijk hebben wij niet zozeer problemen met de schoonouders, maar met de partners van de broers van mijn vriend. En aangezien die altijd 'toevallig' langskomen als wij bij zijn ouders zijn, proberen we dat zoveel mogelijk te vermijden...
maandag 27 april 2009 om 14:29
Sorry maar ik vind het ook wel eenbeetje raar dat je mensen waarbij je duidelijk weinig van kan hebben, wél laat meehelpen/werken aan een verbouwing. Ik kan absoluut niet samenwerken met mijn schoonmoeder, dus laat ik dat gewoon, voor onze band is het beter als ik dat niet doe. Wij hebben een betere band als zij zich niet teveel bemoeit met ons leven, en dat weten we ook van elkaar.... je moet jezelf dus wat meer afschermen. Wel de leuke dingen doen. Inzien wat je wel samen hebt en wat niet. Pas daar ook je omgang op aan. En het zijn toch de ouders van je man. En die heeft dat gevoel niet bij hun blijkbaar, dus zal je toch meer moeten letten op je eigen gevoel.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 27 april 2009 om 14:30
Ik zie mijn schoonouders gemiddeld eens in de 5 à 6 weken, ligt een beetje aan het aantal verjaardagen, bepaalde periodes van het jaar is het daarom vaker. En het is altijd een opgave.
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!
maandag 27 april 2009 om 14:31
Cha, als jij overspannen bent lijkt het me heel legitiem als je man met kind een paar keer alleen naar zijn ouders gaat. Hij kan toch gewoon zeggen: "Cha is thuis druk of Cha heeft even tijd voor zichzelf nodig of Cha had vandaag even geen zin om mee te komen". Je hoeft toch niet altijd met het hele gezin op te komen draven? En al zeker geen volledige tekst en uitleg te geven als jij een keer niet mee komt. Mijn ouders gingen vroeger zo vaak even alleen of met de kinderen naar hun ouders terwijl de ander thuis bleef. Ik ga ook regelmatig alleen naar mijn ouders.
Mijn vriend dan weer niet maar dat komt omdat we zijn ouders toch al niet vaak zien. Dus dan gaan we wel samen.
Ik weet niet hoe jullie familieverhoudingen zijn maar ik zie het probleem niet zo hoor.
Mijn vriend dan weer niet maar dat komt omdat we zijn ouders toch al niet vaak zien. Dus dan gaan we wel samen.
Ik weet niet hoe jullie familieverhoudingen zijn maar ik zie het probleem niet zo hoor.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
