Relaties
alle pijlers
Hoe vaak zien jullie je schoonouders?
maandag 27 april 2009 om 13:53
Nu heb ik in maart,in april en afgelopen weekend mijn schoonouders gezien. (daarvoor in januari, december 2x) Over 4 weken willen zij op vakantie, en ja hoor: 'voor die tijd zien we jullie nog vast wel' ...
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
cha wijzigde dit bericht op 27-04-2009 14:22
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
% gewijzigd
maandag 27 april 2009 om 15:07
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
maandag 27 april 2009 om 15:07
schoonouders... ik zie ze niet met een bepaalde regelmaat, als zouden zij dat graag willen. Ik kan niet met ze praten, totaal ander referentiekader, wat op zich niet erg hoeft te zijn maar in dit geval is een bezoek altijd gewoon diep ademhalen, lief glimlachen en "je tijd uitzitten". Terwijl ze enorm aardig zijn, dus ik voel mij er wel eens schuldig over. Maar ze zijn ZO ouderwets, hebben een heel klein wereldje, geen hobby's, geen vrienden, weinig algemene ontwikkeling (voordat ik het hele forum over me heen krijg, dat is inderdaad niet erg, maar er valt gewoon geen gesprek te voeren..) Een gesprek bestaat eigenlijk alleen maar uit cliche's als: Tja, wat gaat de tijd toch snel, of: Meer dan je best kan je niet doen...gevolgd door zo'n ongemakkelijke stilte. Soms hebben ze een opleving en komt er een "spannend" verhaal, ook met ellenlange pauzes erin verwerkt. En dat zijn dan verhalen in de richting van: Wat ik nou toch weer mee heb gemaakt! (gevolgd door een stilte en een priemende blik van :raad eens! tis zo leuk!) Gevolgd door een verhaaltje over de plaatselijke buurtsuper waar ze zomaar bij haar krop sla een extra spaarzegeltje kreeg.. (NEE, ga weg!)
Slingeren wij zelf een onderwerp aan, dan komt er amper reactie op, lijkt wel niet binnen te komen zeg maar. Wat ook wel eens heel lastig kan zijn, want ook met problemen hoef je echt niet aan te komen.
Maar toch moet je soms gewoon een knop omzetten, ook omwille van manlief, het blijven toch zijn ouders,( al ergert hij zich bijna nog meer.)
Hoe zou dat trouwens komen dat de ouders van de vrouw in een relatie over het algemeen meer worden opgezocht dan de fam. van de mannelijke wederhelft...(dit vraag ik omdat ik zelf ook 2 zoontjes heb, en nu al met angst en beven mijn toekomst als schoonloeder tegemoet zie..gelukkig ook nog een dochtertje..)
Maar mijn advies is dus, zo nu en dan je hoofd laten zien, en idd stuur manlief met de kids op visite, en zet zelf een pot thee, flinke plak chocolade, tearjerker in de dvd, en geniet van de rust, heerlijk! (hmm, ik weet al wat ik aankomend weekend ga doen!)
Slingeren wij zelf een onderwerp aan, dan komt er amper reactie op, lijkt wel niet binnen te komen zeg maar. Wat ook wel eens heel lastig kan zijn, want ook met problemen hoef je echt niet aan te komen.
Maar toch moet je soms gewoon een knop omzetten, ook omwille van manlief, het blijven toch zijn ouders,( al ergert hij zich bijna nog meer.)
Hoe zou dat trouwens komen dat de ouders van de vrouw in een relatie over het algemeen meer worden opgezocht dan de fam. van de mannelijke wederhelft...(dit vraag ik omdat ik zelf ook 2 zoontjes heb, en nu al met angst en beven mijn toekomst als schoonloeder tegemoet zie..gelukkig ook nog een dochtertje..)
Maar mijn advies is dus, zo nu en dan je hoofd laten zien, en idd stuur manlief met de kids op visite, en zet zelf een pot thee, flinke plak chocolade, tearjerker in de dvd, en geniet van de rust, heerlijk! (hmm, ik weet al wat ik aankomend weekend ga doen!)
maandag 27 april 2009 om 15:09
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:07:
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Je man kan toch gewoon zeggen dat je iets anders te doen hebt,even wat tijd voor jezelf nodig hebt enz..
Er is echt niks raars aan hoor dat hij een keertje alleen met jullie kind naar zijn ouders gaat.
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Je man kan toch gewoon zeggen dat je iets anders te doen hebt,even wat tijd voor jezelf nodig hebt enz..
Er is echt niks raars aan hoor dat hij een keertje alleen met jullie kind naar zijn ouders gaat.
maandag 27 april 2009 om 15:12
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:07:
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Vriend is weleens een weekend alleen met kind naar zijn ouders gegaan en die zei gewoon: Fleur wil even alleen zijn.
Schoonouders zijn altijd samen, nooit zonder elkaar. En ik kreeg de indruk dat schoonmoeder stiekem een beetje jaloers was, of het iig heeeeeel goed begreep
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Vriend is weleens een weekend alleen met kind naar zijn ouders gegaan en die zei gewoon: Fleur wil even alleen zijn.
Schoonouders zijn altijd samen, nooit zonder elkaar. En ik kreeg de indruk dat schoonmoeder stiekem een beetje jaloers was, of het iig heeeeeel goed begreep
maandag 27 april 2009 om 15:14
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
maandag 27 april 2009 om 15:14
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:07:
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Joh, maak er toch niet meer van dan het is. Laat gewoon je man af en toe eens alleen gaan. Jij hebt dan even de tijd voor jezelf, geen probleem toch? Waarom gelijk een onomkeerbare verwijding in het contact? Je man gaat gewoon de komende weken nog een keer en jij gaat dan niet mee. Dan zijn ze op vakantie dus misschien zie je ze over 6 of 7 weken pas weer een keertje. Je hoeft toch niet gelijk te spreken van een "verwijding" in het contact? De volgende keer ga je wel weer mee maar zorg je dat je nog een afspraak hebt (of zeg je dat je nog een afspraak hebt), en blijf je max. 2 uurtjes. En de keer daarop gaat je man weer alleen.
Kijk het gewoon even aan, je hoeft dit toch niet gelijk te bespreken en benoemen bij je schoonouders? Doe gewoon een klein stapje terug en als ze vragen waarom ze je minder zien kun je gewoon eerlijk zeggen dat je af en toe even tijd voor jezelf nodig hebt omdat je niet zo lekker in je vel zit. En dat het daarom voor jou een uitkomst is als je man + kind af en toe even naar opa en oma zijn. Maak er niet te veel van. Wellicht hoor je je schoonouders er uberhaupt niet over als je wat minder vaak mee komt. En dan zit jij van tevoren al je hoofd te breken over "verwijding van contact". Kijk het gewoon even aan en neem de tijd voor jezelf. Echt joh, maak je niet op voorhand druk over iets wat misschien helemaal niet aan de orde is.
Ja, maar hoe geef je dit op een nette manier aan?? En zet je dan een verwijding van het contact in gang die onomkeerbaar is en hoe erg is dat eigenlijk? Mensen die daar ervaring mee hebben in relaties met hun schoonmoeder?
Ik wil haar echt wel als een hele lieve oma zien,maar mijn gevoel zegt gewoon wat anders...
Joh, maak er toch niet meer van dan het is. Laat gewoon je man af en toe eens alleen gaan. Jij hebt dan even de tijd voor jezelf, geen probleem toch? Waarom gelijk een onomkeerbare verwijding in het contact? Je man gaat gewoon de komende weken nog een keer en jij gaat dan niet mee. Dan zijn ze op vakantie dus misschien zie je ze over 6 of 7 weken pas weer een keertje. Je hoeft toch niet gelijk te spreken van een "verwijding" in het contact? De volgende keer ga je wel weer mee maar zorg je dat je nog een afspraak hebt (of zeg je dat je nog een afspraak hebt), en blijf je max. 2 uurtjes. En de keer daarop gaat je man weer alleen.
Kijk het gewoon even aan, je hoeft dit toch niet gelijk te bespreken en benoemen bij je schoonouders? Doe gewoon een klein stapje terug en als ze vragen waarom ze je minder zien kun je gewoon eerlijk zeggen dat je af en toe even tijd voor jezelf nodig hebt omdat je niet zo lekker in je vel zit. En dat het daarom voor jou een uitkomst is als je man + kind af en toe even naar opa en oma zijn. Maak er niet te veel van. Wellicht hoor je je schoonouders er uberhaupt niet over als je wat minder vaak mee komt. En dan zit jij van tevoren al je hoofd te breken over "verwijding van contact". Kijk het gewoon even aan en neem de tijd voor jezelf. Echt joh, maak je niet op voorhand druk over iets wat misschien helemaal niet aan de orde is.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
maandag 27 april 2009 om 15:16
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:14:
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
Tja als ze het niet begrijpen of niet willen begrijpen dan is dat toch echt hun probleem..
Wat vind je man hier eigenlijk allemaal van?
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
Tja als ze het niet begrijpen of niet willen begrijpen dan is dat toch echt hun probleem..
Wat vind je man hier eigenlijk allemaal van?
maandag 27 april 2009 om 15:16
O, die laatste post had ik niet gezien.
1. Jij bent je schoonouders geen verantwoording schuldig.
2. Als jij niet wil dat ze weten dat jij even tijd voor jezelf nodig hebt, dan ben je gewoon druk. En meer hoeven ze niet te weten. Hun zoon + kleinkind zijn er dan gewoon met zijn tweetjes en daar moeten ze het die keer dan mee doen.
Niet jouw probleem!
1. Jij bent je schoonouders geen verantwoording schuldig.
2. Als jij niet wil dat ze weten dat jij even tijd voor jezelf nodig hebt, dan ben je gewoon druk. En meer hoeven ze niet te weten. Hun zoon + kleinkind zijn er dan gewoon met zijn tweetjes en daar moeten ze het die keer dan mee doen.
Niet jouw probleem!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
maandag 27 april 2009 om 15:17
Ik zie mijn schoonouders echt veel te weinig
Of eigenlijk mijn schoonmoeder want met mijn schoonvader kan ik het slecht vinden.
En daar baal ik stevig van.
Mijn schoonmoeder is een lieve vrouw.
En die zou ik graag vaker willen zien,ook voor mijn zoon/haar klein kind.
Jammer vind ik ook dat ze zelf nul komma nul initiatief nemen om eens bij ons langs te komen.
Mijn vriend gaat er wel af en toe naar toe met onze zoon.Maar ook hij toont niet zoveel initiatief.
Eerste jaren gingen we regelmatig langs in de weekenden.
Ook dat is dus in verval geraakt door o.a al die familie ruzie's tussen mijn schoonvader(stiefvader van mijn vriend) met zijn kinderen.
En we wonen gewoon een paar straten van elkaar vandaan!!
Of eigenlijk mijn schoonmoeder want met mijn schoonvader kan ik het slecht vinden.
En daar baal ik stevig van.
Mijn schoonmoeder is een lieve vrouw.
En die zou ik graag vaker willen zien,ook voor mijn zoon/haar klein kind.
Jammer vind ik ook dat ze zelf nul komma nul initiatief nemen om eens bij ons langs te komen.
Mijn vriend gaat er wel af en toe naar toe met onze zoon.Maar ook hij toont niet zoveel initiatief.
Eerste jaren gingen we regelmatig langs in de weekenden.
Ook dat is dus in verval geraakt door o.a al die familie ruzie's tussen mijn schoonvader(stiefvader van mijn vriend) met zijn kinderen.
En we wonen gewoon een paar straten van elkaar vandaan!!
maandag 27 april 2009 om 15:20
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:14:
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
Ik vind dit wel heel erg ver gaan.. Kom op nou je hebt ook recht op een eigen leven. Op deze manier wordt je juist geleefd door hun.
Ik vind dit dus geen normale gang van omgang. En als hun er een probleem mee hebben jammer dan.
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.
En omdat ze dan wel veel willen weten maar de manier waarop ze met bepaalde kennis omgaan niet prettig is,heb ik liever dat ze bijv van mijn overspannenheid op het moment niets afweten.
Ik vind dit wel heel erg ver gaan.. Kom op nou je hebt ook recht op een eigen leven. Op deze manier wordt je juist geleefd door hun.
Ik vind dit dus geen normale gang van omgang. En als hun er een probleem mee hebben jammer dan.
maandag 27 april 2009 om 15:21
Ik heb een vreselijk lieve en zorgzame man, die niet zo gericht is op z'n ouders. Hij is attent voor mij, maar niet richting hen.
Signalen over te weinig zien van hun kleinkind, letterlijke opmerkingen van zijn moeder etc hoort hij niet, of hij is bezig, of vind het niet zo nodig. Als ik het hem vraag, gaat hij ook liever niet of vind het wel best zo.Ik heb eigenlijk zijn rol een beetje overgenomen maar dit bleek dus niet te werken voor mij. Ook een schop onder zijn kont van mij moet wel heeel hard worden gegeven om aan te komen. Daarnaast heeft hij gewoon zijn handen vol aan het huis, zijn baan en andere dingen...
Signalen over te weinig zien van hun kleinkind, letterlijke opmerkingen van zijn moeder etc hoort hij niet, of hij is bezig, of vind het niet zo nodig. Als ik het hem vraag, gaat hij ook liever niet of vind het wel best zo.Ik heb eigenlijk zijn rol een beetje overgenomen maar dit bleek dus niet te werken voor mij. Ook een schop onder zijn kont van mij moet wel heeel hard worden gegeven om aan te komen. Daarnaast heeft hij gewoon zijn handen vol aan het huis, zijn baan en andere dingen...
maandag 27 april 2009 om 15:21
Volgens mij kun je best tegen je schoonouders zeggen: 'ik heb er zin in om even het huis voor mezelf te hebben' of een variant daarop. Je zegt niks negatiefs en je zegt niks naars over je schoonouders. Als ze doorvragen kun je altijd nog iets verzinnen over stapels was, ongelapte ramen, modderpoten in de gang, weet ik veel. Dan sta jij te boek als een goede en ijverige huisvrouw en je vriend/man kan lekker op de thee bij je schoonouders.
Als je je antwoord of je wens positief formuleert, dus zegt wat je graag wilt doen of waar je tijd voor wilt hebben, dan kunnen ze er niks van zeggen. Als je eerlijk zegt: 'bij de gedachte aan jullie gezelschap moet ik al huilen', ja, dan kun je misschien wel een kleine discussie verwachten
Ik kan me niet voorstellen dat er een verwijding van het contact ontstaat, als jij je weer goed voelt en je hebt er zin in om ze weer te zien, dan ga je toch weer mee? Kijk, als je nou járen niet komt opdagen, maar daar gaat het geloof ik niet over.
Sterkte met je burn out en met de verbouwing (lekkere combinatie ook, die twee zaken).
Als je je antwoord of je wens positief formuleert, dus zegt wat je graag wilt doen of waar je tijd voor wilt hebben, dan kunnen ze er niks van zeggen. Als je eerlijk zegt: 'bij de gedachte aan jullie gezelschap moet ik al huilen', ja, dan kun je misschien wel een kleine discussie verwachten
Ik kan me niet voorstellen dat er een verwijding van het contact ontstaat, als jij je weer goed voelt en je hebt er zin in om ze weer te zien, dan ga je toch weer mee? Kijk, als je nou járen niet komt opdagen, maar daar gaat het geloof ik niet over.
Sterkte met je burn out en met de verbouwing (lekkere combinatie ook, die twee zaken).
maandag 27 april 2009 om 15:23
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:14:
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.Komt het dan niet doordat je in 't begin van jullie relatie teveel hebt toegegeven? Zelf ben ik niet zo van de afspraken en zou al meteen laten merken dat ik zeker niet elk weekend bezoek wil van schoonfamilie, zelfs al kan ik er geweldig goed mee opschieten. Ik heb gewoon veel tijd/ruimte voor mezelf nodig. Maar als je 'n relatie ingaat en in 't begin elke week mee gaat naar de schoonfamilie, dan schep je wel verwachtingen en dan is het ook logisch dat zij het raar vinden als je daar opeens verandering in gaat brengen.
Nou ja, gezien de voorgeschiedenis en hoe eerdere afspraken zijn verlopen nemen ze daar geen genoegen mee schat ik zo in.Komt het dan niet doordat je in 't begin van jullie relatie teveel hebt toegegeven? Zelf ben ik niet zo van de afspraken en zou al meteen laten merken dat ik zeker niet elk weekend bezoek wil van schoonfamilie, zelfs al kan ik er geweldig goed mee opschieten. Ik heb gewoon veel tijd/ruimte voor mezelf nodig. Maar als je 'n relatie ingaat en in 't begin elke week mee gaat naar de schoonfamilie, dan schep je wel verwachtingen en dan is het ook logisch dat zij het raar vinden als je daar opeens verandering in gaat brengen.
maandag 27 april 2009 om 15:24
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 15:21:
Daarnaast heeft hij gewoon zijn handen vol aan het huis, zijn baan en andere dingen...En datzelfde geldt voor jou dus in de spaarzame tijd van jullie weekenden moeten jullie af en toe de taken even verdelen. Zo, lijkt me voldoende uitleg naar je schoonouders toe. Punt.
Daarnaast heeft hij gewoon zijn handen vol aan het huis, zijn baan en andere dingen...En datzelfde geldt voor jou dus in de spaarzame tijd van jullie weekenden moeten jullie af en toe de taken even verdelen. Zo, lijkt me voldoende uitleg naar je schoonouders toe. Punt.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
maandag 27 april 2009 om 15:26
Waarom zou je een totale verwijding in het contact willen?
Ik vindt echt dat je wel verdomd goede redenen moet hebben wil je dat in gang zetten. In m'n hart lijkt het mij ook heerlijk om er niet meer heen te hoeven gaan. Maar verstandelijk weet ik dat het niet aan hun ligt, ze doen geen vlieg kwaad. En ook in jou geval klinken ze gewoon als aardige mensen die op hun manier hun best doen.
Tijdelijk even wat terug trekken oke, als je die rust nodig hebt prima, maar voor altijd vindt ik persoonlijk een egoistische oplossing, waar je meerdere partijen pijn mee kan doen (je man, en je kinderen, die voelen het haarfijn aan en gaan vragen stellen, terwijl zij waarschijnlijk opa en oma heel lief vinden en er niets van begrijpen..)
Ik vindt echt dat je wel verdomd goede redenen moet hebben wil je dat in gang zetten. In m'n hart lijkt het mij ook heerlijk om er niet meer heen te hoeven gaan. Maar verstandelijk weet ik dat het niet aan hun ligt, ze doen geen vlieg kwaad. En ook in jou geval klinken ze gewoon als aardige mensen die op hun manier hun best doen.
Tijdelijk even wat terug trekken oke, als je die rust nodig hebt prima, maar voor altijd vindt ik persoonlijk een egoistische oplossing, waar je meerdere partijen pijn mee kan doen (je man, en je kinderen, die voelen het haarfijn aan en gaan vragen stellen, terwijl zij waarschijnlijk opa en oma heel lief vinden en er niets van begrijpen..)
maandag 27 april 2009 om 15:26
Thanx!! Dankjulliewel! Ik heb al herhaaldelijk gezegd hoor, het lekker te vinden tijd voor mezelf te hebben, te genieten van de rust en van ons gezinsleven etcetera. Ongeveer elke 2 weken.
Maar ze blijven hulp aanbieden (opdringen?), zichzelf uitnodigen, ons uitnodigen bij hen, als we een keer uit eten willen en zij oppassen op kleinkind (wel bij hen thuis natuurlijk) langskomen met dingen, iets kopen van MP bij ons in de buurt zodat mijn vriend het op kan halen... en zij weer bij ons of langsbrengen...
Maar ze blijven hulp aanbieden (opdringen?), zichzelf uitnodigen, ons uitnodigen bij hen, als we een keer uit eten willen en zij oppassen op kleinkind (wel bij hen thuis natuurlijk) langskomen met dingen, iets kopen van MP bij ons in de buurt zodat mijn vriend het op kan halen... en zij weer bij ons of langsbrengen...
maandag 27 april 2009 om 15:29
Begrijp ik nou goed dat jij eigenlijk de motor bent achter de relatie met je schoonouders, dat je man niet zou gaan en dat het hem niet veel kan schelen? Tjemig, neem jij dat ook nog even lekker op je nek zeg.
De relatie tussen de ouders van je vriend en jullie is de zaak van je vriend. Als er door de omstandigheden (jij burn out, hij laks) een tijd wat minder contact is, kun je dat later weer goed opbouwen. Je kunt het ook tegen je vriend zeggen, dat je je er verantwoordelijk voor voelt en of hij toch niet regelmatig bij ze langs wil gaan. Als je schoonmoeder of schoonvader jullie te weinig zien, zullen ze ook zelf wel aan de bel gaan hangen.
Dus in het kader van 'grenzen aangeven': laat de verantwoordelijkheid voor de relatie van je vriend/man met zijn ouders even lekker bij je vriend/man liggen.
De relatie tussen de ouders van je vriend en jullie is de zaak van je vriend. Als er door de omstandigheden (jij burn out, hij laks) een tijd wat minder contact is, kun je dat later weer goed opbouwen. Je kunt het ook tegen je vriend zeggen, dat je je er verantwoordelijk voor voelt en of hij toch niet regelmatig bij ze langs wil gaan. Als je schoonmoeder of schoonvader jullie te weinig zien, zullen ze ook zelf wel aan de bel gaan hangen.
Dus in het kader van 'grenzen aangeven': laat de verantwoordelijkheid voor de relatie van je vriend/man met zijn ouders even lekker bij je vriend/man liggen.
maandag 27 april 2009 om 15:30
Gewoon de hulp netjes afslaan en zeggen dat jullie alles onder controle hebben. En zo niet, dat jullie wel contact met hun opnemen.
Mijn schoonouders hebben er ook een handje van. Komen we een keer langs, zegt mijn schoonvader: "Zo. Dat is lang geleden. Om precies te zijn 2 maanden, 1 week en 3 dagen..." (!!!!)
Nou, daar word ik dus helemaal gallisch van. We zijn er NU toch? En als hij zo begint duurt het de volgende keer 4 maanden, 2 weken en 6 dagen voordat we weer eens langskomen.
Maar met mijn verhalen zal ik je niet vermoeien.
Mijn schoonouders hebben er ook een handje van. Komen we een keer langs, zegt mijn schoonvader: "Zo. Dat is lang geleden. Om precies te zijn 2 maanden, 1 week en 3 dagen..." (!!!!)
Nou, daar word ik dus helemaal gallisch van. We zijn er NU toch? En als hij zo begint duurt het de volgende keer 4 maanden, 2 weken en 6 dagen voordat we weer eens langskomen.
Maar met mijn verhalen zal ik je niet vermoeien.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
maandag 27 april 2009 om 15:32
Ik zie op het ogenblik wat een verdriet het geeft als één van de kinderen wil breken met zijn ouders. Met name als er kleinkinderen in het spel zijn. Het doet zo'n pijn als ze de kleinkinderen niet meer (mogen) zien.
Tenzij er een erstig voorval heeft plaatsgevonden natuurlijk. Dan is het een ander verhaal.
Ik vind het gewoonweg een teken van respect om regelmatig langs te gaan. Juist als ze al met pensioen zijn oid. Hun wereld wordt steeds kleiner en ze zijn vaak blij met een beetje aandacht. Het hoeft niet lang te duren, als je maar een blijk van belangstelling toont.
Tenzij er een erstig voorval heeft plaatsgevonden natuurlijk. Dan is het een ander verhaal.
Ik vind het gewoonweg een teken van respect om regelmatig langs te gaan. Juist als ze al met pensioen zijn oid. Hun wereld wordt steeds kleiner en ze zijn vaak blij met een beetje aandacht. Het hoeft niet lang te duren, als je maar een blijk van belangstelling toont.
maandag 27 april 2009 om 15:36
Bedankt Courage, je zit behoorlijk in de buurt hoor! Fijn dat je het zo opschrijft.
De rol van mijn schoonouders bij de verbouwing was inderdaad een grote factor, die gedurende langere tijd heeft gespeeld
Daarnaast waren er nog hun reacties op andere momenten: verloop van zwangerschap (en zw. op zich), de soort bevalling en daarna een huilbaby die ook meespelen in het ervaren van stress en het contact willen beperken. Het ging allemaal niet zo hartelijk, zeg maar.
De rol van mijn schoonouders bij de verbouwing was inderdaad een grote factor, die gedurende langere tijd heeft gespeeld
Daarnaast waren er nog hun reacties op andere momenten: verloop van zwangerschap (en zw. op zich), de soort bevalling en daarna een huilbaby die ook meespelen in het ervaren van stress en het contact willen beperken. Het ging allemaal niet zo hartelijk, zeg maar.
