Kinderen
alle pijlers
Kat wegdoen, kind verdrietig. Hoe hiermee omgaan?
dinsdag 9 juni 2020 om 09:41
Beste mensen,
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
dinsdag 9 juni 2020 om 10:45
mooie oplossing!Razzmatazz schreef: ↑09-06-2020 10:37Is het niet mogelijk dat je de kat zelf houdt, en dat hij uit logeren gaat bij die oudere dame als jullie op de camping zitten ? Dat de kat als het ware 2 huisjes heeft ? Ik heb zelf geen katten, dus ik weet niet of dat een goed idee is voor het beestje, maar voor je dochter is dat een stuk fijner toch ?
dinsdag 9 juni 2020 om 10:47
Precies dit. Weer lekker makkelijk om de kat maar weg te doen. Wat voor voorbeeld geef je je kind. Dat je gewoon je dier weg doet na zoveel jaar. Bah.-jolijn- schreef: ↑09-06-2020 09:46Ik kan me eigenlijk geen omstandigheid voorstellen waarbij iemands mentale gezondheid het onmogelijk maakt om voor een 9-jarige kat te zorgen, maar het wel mogelijk maakt om gedurende 5 maanden per jaar om de haverklap op vakantie te gaan cq van persoonlijke omgeving te wisselen.
Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik de zorg voor katten nog nooit als belastend heb ervaren en wel in een periode van overspannenheid na ruim overleg met experts uitgelegd heb gekregen dat vakantie en overspannenheid in het algemeen een slechte combinatie was.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:48
dinsdag 9 juni 2020 om 10:49
Daar doe je de meeste katten geen plezier mee hoor! Een kat hecht aan zijn omgeving, niet aan de eigenaar. Ja, ik heb zelf ook een kat. Hiervoor twee katten gehad en allemaal tot hun dood toe verzorgd. Zolang er hier iemand in huis woont die lief voor hem is en hem zijn eten geeft heb ik niet de illusie dat de kat heel veel van mij houdt. Maar dat geeft niks. Ik hou heel veel van hem.Verschillendesokken schreef: ↑09-06-2020 09:53Wat een gek verhaal! Neem je kat gewoon mee op vakantie en als dat niet mag zoek een plek waar je naar toe kan waar ook dieren toegelaten worden.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:49
Wow. Echt: Wow.
Ik vind dat je dochter dan ook de keuze mag geven of ze nog bij jou wil wonen (al dan niet op de caravan) of liever met kat mee verhuist naar het oude vrouwtje.
Als je mijn moeder was geweest, had ik je dit voor de rest van mijn leven nog kwalijk genomen.
Ik vind dat je dochter dan ook de keuze mag geven of ze nog bij jou wil wonen (al dan niet op de caravan) of liever met kat mee verhuist naar het oude vrouwtje.
Als je mijn moeder was geweest, had ik je dit voor de rest van mijn leven nog kwalijk genomen.
s7rin wijzigde dit bericht op 09-06-2020 10:51
23.77% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:50
Wat erg voor je kind en je kat. Ik kan me nooit verplaatsen in mensen zoals jij. Waarom zou je ze dit willen aandoen? Gaat jouw mentale gezondheid boven dat van jouw kind? Het is ontzettend belangrijk voor kinderen om met huisdieren op te groeien en blijkbaar is deze poes een goed maatje van haar. En denk maar niet dat ze het vergeet want ik weet nog feilloos van onze dieren vanaf mijn vierde levensjaar.
Nou, fijne vakanties.
Nou, fijne vakanties.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:50
dinsdag 9 juni 2020 om 10:52
Ik kan me wel voorstellen dat je de zorg voor een kat wegens mentale problemen niet meer aankunt als je geen partner hebt. Zou zelf graag weer een kat hebben, maar denk dat ik eerst mezelf weer op de rit moet hebben
Maar ik voel me ook te slecht om maanden op een camping te gaan zitten.
Maar ik voel me ook te slecht om maanden op een camping te gaan zitten.
Be yourself, everyone else is already taken.
Oscar Wilde
dinsdag 9 juni 2020 om 10:53
Een kat is geen kind. Die vergelijking gaat echt niet op.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 10:08Dit zijn veel gemaakte excuses door mensen die dieren dumpen. Zou je ooit serieus overwegen om je kind weg te doen? Waarom in godsnaam je kat wel?
dinsdag 9 juni 2020 om 10:56
het zegt wel alles over je verantwoordelijkheidsgevoel en als dat chronisch ontbreekt voor een dier hoe kan het dan wel goed zitten voor een kind?sparoodislekker schreef: ↑09-06-2020 10:53Een kat is geen kind. Die vergelijking gaat echt niet op.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:56
Nee duhhh. De verantwoordelijkheid gaat echter voor beiden op; je weet dat je minstens 10 jaar een kat moet verzorgen als je er een neemt. Net zoals je weet dat je levenslang voor een kind moet zorgen. Neem dan ook die verantwoordelijkheid. Als iets niet binnen je gezin of leefstijl past dan doe je het niet (lees: je hebt een kat en je kunt een plek op de camping krijgen. Dan doe je dat uiteraard niet want de kat heb je al.)sparoodislekker schreef: ↑09-06-2020 10:53Een kat is geen kind. Die vergelijking gaat echt niet op.
dinsdag 9 juni 2020 om 10:58
forumdame2011 schreef: ↑09-06-2020 10:49Daar doe je de meeste katten geen plezier mee hoor! Een kat hecht aan zijn omgeving, niet aan de eigenaar. Ja, ik heb zelf ook een kat. Hiervoor twee katten gehad en allemaal tot hun dood toe verzorgd. Zolang er hier iemand in huis woont die lief voor hem is en hem zijn eten geeft heb ik niet de illusie dat de kat heel veel van mij houdt. Maar dat geeft niks. Ik hou heel veel van hem.
Dit is dus echt niet waar. Katten hechten zich wel aan hun eigenaar.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:02
Klopt. Ik heb katten gehad die niet aten als ik afwezig was bijvoorbeeld. Of wachtend op het tuinpad een week lang.*Morrigan* schreef: ↑09-06-2020 10:58Dit is dus echt niet waar. Katten hechten zich wel aan hun eigenaar.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:06
Wat een onzin. Mijn katten zijn net kinderen en ik ben hun moeder. Beestjes zijn heel erg aan ons gehecht.forumdame2011 schreef: ↑09-06-2020 10:49Daar doe je de meeste katten geen plezier mee hoor! Een kat hecht aan zijn omgeving, niet aan de eigenaar. Ja, ik heb zelf ook een kat. Hiervoor twee katten gehad en allemaal tot hun dood toe verzorgd. Zolang er hier iemand in huis woont die lief voor hem is en hem zijn eten geeft heb ik niet de illusie dat de kat heel veel van mij houdt. Maar dat geeft niks. Ik hou heel veel van hem.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:08
Nou inderdaad!
Als we beiden van huis zijn gaat er hier eentje voor het huis in de bosjes zitten om luid mauwend aan te komen rennen zodra je uit de auto stapt.
Katten zitten beiden vanaf een bepaald tijdstip op de vensterbank naar buiten te staren, wachtend tot mijn man thuiskomt. Zodra ze de auto horen (ZIJN auto, ik merk het verschil niet maar ze hebben het altijd goed), springen ze op en staan ze bij de deur te wachten tot hij binnenkomt.
Als de katten thuiskomen komen ze altijd eerst even kroelen alvorens te eten/drinken/slapen/me aanstaren tot het etenstijd is.
Als we het durven om een tijd boven te zitten staat er een kat aan de tussendeur beneden te krabben, omdat ze niet boven mogen en hij het er niet mee eens is dat wij boven zijn terwijl we niet eens gaan slapen.
Als een kat nietsvermoedend de tuin in komt lopen terwijl ik buiten zit, en dan vrolijk zeg "Hee jongen!" schiet de staart recht de lucht in en komt ie naar me toe gerend.
Nou moet ik zeggen dat ik laatst bedacht dat alle katten last hebben van stockholm syndroom. We ontvoeren ze, houden ze een tijd gevangen tot ze aan ons gehecht raken, en daarna blijven ze vrijwillig bij ons.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:10
dinsdag 9 juni 2020 om 11:11
Ik zie bij mijn vriend en mij al het verschil. Als ik een hele dag weg ben en hij de hele dag thuis (op de camping), dan ziet hij vaak de katten de hele dag niet. Zodra ik dan thuis ben, dan komen ze meteen aanlopen. 's Morgens als ik wakker ben 'zeuren' ze om eten, of dat nou om 5 uur is of om 7 uur. Als ik niet op de camping slaap (meestal ben ik 1 keer in de week thuis) dan zeuren ze bij hem helemaal niet om eten. Wel vragen ze bij hem altijd om brokjes als die op zijn, maar bij mij weer niet.*Morrigan* schreef: ↑09-06-2020 10:58Dit is dus echt niet waar. Katten hechten zich wel aan hun eigenaar.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:11
Dit!ZonnedauwRegenboog schreef: ↑09-06-2020 09:59Belachelijk! Gewoon afgedankt. Dit is niet normaal en zeker niet met de *redenen* die je geeft. Ik word zo verdrietig van situaties als deze. TO moet zich diep schamen.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:13
Ik herhaal een andere forummer: overdrijven is ook een vak.S7rin schreef: ↑09-06-2020 10:49Wow. Echt: Wow.
Ik vind dat je dochter dan ook de keuze mag geven of ze nog bij jou wil wonen (al dan niet op de caravan) of liever met kat mee verhuist naar het oude vrouwtje.
Als je mijn moeder was geweest, had ik je dit voor de rest van mijn leven nog kwalijk genomen.
En een vijfjarige de keuze geven of ze met de kat meeverhuist
