Kinderen
alle pijlers
Kat wegdoen, kind verdrietig. Hoe hiermee omgaan?
dinsdag 9 juni 2020 om 09:41
Beste mensen,
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
dinsdag 9 juni 2020 om 11:37
Omdat het natuurlijk niet echt zo is, dat ze door haar mentale toestand niet voor kat kan zorgen. Ze wil naar de camping.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:40
Ja, dat schreef ik ook in mijn eerste reactie, dat ze mijns inziens het kind nu het best gelijk tekst en uitleg kon geven.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 11:37Daar had ze van te voren over moeten nadenken. Natuurlijk te idioot voor woorden dat kind zoiets opvangt en dat er dan niet meer op teruggekomen wordt met een duidelijke uitleg en aanpak. Wat een angst moet er nu in zo’n kind omgaan. Kom je uit school met het idee; is de kat er nog?
dinsdag 9 juni 2020 om 11:40
Je kind wegdoen gaat zo lastig. Misschien tijdelijk laten logeren of zo maar dat is het ook wel.
Het pleit is al beslecht, de kat gaat weg.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:42
Dat is zo, maar als ze tegen dochter zegt dat het nog niet zeker is...
Nou laat maar, ik ga uit dit topic ik snap echt niet dat dit persoon het op een forum neerlegt of is het fake?
dinsdag 9 juni 2020 om 11:42
Nou goed. Ik heb sinds m'n bevalling 5,5 jaar terug lichamelijke klachten(ook terug te vinden in eerdere posts voor de wantrouwende ondr ons) die niet te verklaren zijn. Heup/rug/bekken pijn en pijnlijke liezen. Maar ook schouders, nek en chronische hoofdpijn klachten. Veel specialisten gezien, en alternatieve genezers, niks te vinden, kom er niet uit. Daardoor nu ook een depressie geraakt. Alleen voor m'n kind zorgen is al lastig genoeg. Ben niet meer de lieve, leuke, onbevangen en vrolijke vrouw die ik ooit was. De situatie bij I've thuis is heel erg gespannen. Ik ben gtresst tot 't dak en de camping is in beeld gekomen omdat ik daar juist wat opknap, minder belasting, geestelijk en lichamelijk. Mijn man is het eens dat de kat een beter huis verdient waar wel aandacht voor 'm is.
En ik ga helemaal niet voorbij aan wat dit met mijn kind doet, vind het juist verschrikkelijk moeilijk. Daarom de post. Maar zoveel mensen zoveel meningen. En jullie kennen me niet persoonlijk dus ik neem het ook niet persoonlijk.
De vraag was ook niet of jullie willen beoordelen of het terecht is of de kat wel weg mag ivm de omstandigheden. Maar of er ervaringen waren om evt te delen. Maar blijkbaar niet en ben ik de enige heks op Nederlands grondgebied die dit haar kind en kat aandoet. En alleen maar om van m af te zijn, omdat ik lekker naar de camping wil.
En ik ga helemaal niet voorbij aan wat dit met mijn kind doet, vind het juist verschrikkelijk moeilijk. Daarom de post. Maar zoveel mensen zoveel meningen. En jullie kennen me niet persoonlijk dus ik neem het ook niet persoonlijk.
De vraag was ook niet of jullie willen beoordelen of het terecht is of de kat wel weg mag ivm de omstandigheden. Maar of er ervaringen waren om evt te delen. Maar blijkbaar niet en ben ik de enige heks op Nederlands grondgebied die dit haar kind en kat aandoet. En alleen maar om van m af te zijn, omdat ik lekker naar de camping wil.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:43
Natuurlijk niet. Het is wel begrijpelijk dat mensen erover vallen als ze dan haar mentale toestand erbij haalt.
Ik zou zeggen; vertel je kind de waarheid. Of ben ik nou te simpel? Wat is er mis met de waarheid?
dinsdag 9 juni 2020 om 11:43
Exact. Dat was een reactie op de vraag waarom het over de kat ging en niet over kind (dat ook maar gelijk naar oude vrouw moet verhuizen
)
dinsdag 9 juni 2020 om 11:45
Je hebt toch ook nog een man die 2 keer per dag een voerbakje kan vullen, een kattenbak kan verschonen en een aai kan geven? Bovendien geeft je kind graag de kat aandacht. Ik zie niet in waarom de kat de druppel is en daarom weg moet. Jij kan jezelf niet aan en je gezin. En je kat moet daarom maar weg. Je man is toch geen klein kind? 5 minuten per dag voor een kat. Een kat leeft verder zijn eigen leven.Wolkia schreef: ↑09-06-2020 11:42Nou goed. Ik heb sinds m'n bevalling 5,5 jaar terug lichamelijke klachten(ook terug te vinden in eerdere posts voor de wantrouwende ondr ons) die niet te verklaren zijn. Heup/rug/bekken pijn en pijnlijke liezen. Maar ook schouders, nek en chronische hoofdpijn klachten. Veel specialisten gezien, en alternatieve genezers, niks te vinden, kom er niet uit. Daardoor nu ook een depressie geraakt. Alleen voor m'n kind zorgen is al lastig genoeg. Ben niet meer de lieve, leuke, onbevangen en vrolijke vrouw die ik ooit was. De situatie bij I've thuis is heel erg gespannen. Ik ben gtresst tot 't dak en de camping is in beeld gekomen omdat ik daar juist wat opknap, minder belasting, geestelijk en lichamelijk. Mijn man is het eens dat de kat een beter huis verdient waar wel aandacht voor 'm is.
En ik ga helemaal niet voorbij aan wat dit met mijn kind doet, vind het juist verschrikkelijk moeilijk. Daarom de post. Maar zoveel mensen zoveel meningen. En jullie kennen me niet persoonlijk dus ik neem het ook niet persoonlijk.
De vraag was ook niet of jullie willen beoordelen of het terecht is of de kat wel weg mag ivm de omstandigheden. Maar of er ervaringen waren om evt te delen. Maar blijkbaar niet en ben ik de enige heks op Nederlands grondgebied die dit haar kind en kat aandoet. En alleen maar om van m af te zijn, omdat ik lekker naar de camping wil.
Maak een schema, elke ochtend na ontbijt geeft kind de kat eten. 10 seconde werk. Ze speelt een paar minuten met een kat. Man geeft hem af en toe een aai. Man verschoont 1x in zoveel tijd de kattenbak. Tada.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:47
Gewoon zo snel mogelijk aan je kind vertellen lijkt mij het beste, eventueel laten zien waar de kat gaat wonen en misschien dat die mevrouw contact wil houden over de kat, ik heb ook een keer mijn hond herplaatst toen mijn kind 6 was, en nee ze haat mij niet daarom ofzo, de hond heeft nog 10 jaar bij die mensen gewoond tot ie overleed van ouderdomWolkia schreef: ↑09-06-2020 11:42Nou goed. Ik heb sinds m'n bevalling 5,5 jaar terug lichamelijke klachten(ook terug te vinden in eerdere posts voor de wantrouwende ondr ons) die niet te verklaren zijn. Heup/rug/bekken pijn en pijnlijke liezen. Maar ook schouders, nek en chronische hoofdpijn klachten. Veel specialisten gezien, en alternatieve genezers, niks te vinden, kom er niet uit. Daardoor nu ook een depressie geraakt. Alleen voor m'n kind zorgen is al lastig genoeg. Ben niet meer de lieve, leuke, onbevangen en vrolijke vrouw die ik ooit was. De situatie bij I've thuis is heel erg gespannen. Ik ben gtresst tot 't dak en de camping is in beeld gekomen omdat ik daar juist wat opknap, minder belasting, geestelijk en lichamelijk. Mijn man is het eens dat de kat een beter huis verdient waar wel aandacht voor 'm is.
En ik ga helemaal niet voorbij aan wat dit met mijn kind doet, vind het juist verschrikkelijk moeilijk. Daarom de post. Maar zoveel mensen zoveel meningen. En jullie kennen me niet persoonlijk dus ik neem het ook niet persoonlijk.
De vraag was ook niet of jullie willen beoordelen of het terecht is of de kat wel weg mag ivm de omstandigheden. Maar of er ervaringen waren om evt te delen. Maar blijkbaar niet en ben ik de enige heks op Nederlands grondgebied die dit haar kind en kat aandoet. En alleen maar om van m af te zijn, omdat ik lekker naar de camping wil.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:48
Kan kind niet af en toe naar de vrouw om de kat te bezoeken? (Dus niet dat kind daar gaat wonen hè?!)
Als je nog mogelijkheden wilt onderzoeken om kat te houden, misschien ook kind leren voor de kat te zorgen? Kan je haar af en toe vragen wat eten te geven i.p.v. het zelf te doen. Dan heb je soms het overzicht maar niet de handeling en eh soms wel of man de handeling.
Als je nog mogelijkheden wilt onderzoeken om kat te houden, misschien ook kind leren voor de kat te zorgen? Kan je haar af en toe vragen wat eten te geven i.p.v. het zelf te doen. Dan heb je soms het overzicht maar niet de handeling en eh soms wel of man de handeling.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:48
To, ik geloof direct dat je het erg zwaar hebt, echt waar. En als jullie achter je keuze staan, kan niemand bepalen dat je het niet 'mag' doen. Mensen hebben wel meningen natuurlijk, en sommige mensen zien de banden en verantwoordelijkheden met huisdieren anders dan anderen.
Ik zeg: Vertel je dochter de waarheid. Simpel, niet eenvoudig.
Ik zeg: Vertel je dochter de waarheid. Simpel, niet eenvoudig.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:52
Doe je je kind overigens binnenkort ook weg als je die niet meer aan kan?
Heeft die oude vrouw nog een bed over?
Want als je een 4-potig dier al niet aan kan dat 2 keer per dag een kom eten nodig heeft en 16 uur per dag slaapt ... hoe kan je dan voor een lawaaierige 5-jarige zorgen die elke dag zorg, eten, liefde, hulp bij school, ... nodig heeft en veel minder slaapt?
Heeft die oude vrouw nog een bed over?
Want als je een 4-potig dier al niet aan kan dat 2 keer per dag een kom eten nodig heeft en 16 uur per dag slaapt ... hoe kan je dan voor een lawaaierige 5-jarige zorgen die elke dag zorg, eten, liefde, hulp bij school, ... nodig heeft en veel minder slaapt?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 9 juni 2020 om 11:55
Helemaal mee eens. Vind het zielig voor het kind. Moeder heeft problemen en dan gaat de kat ook nog eens wegTreurniet12 schreef: ↑09-06-2020 11:45Je hebt toch ook nog een man die 2 keer per dag een voerbakje kan vullen, een kattenbak kan verschonen en een aai kan geven? Bovendien geeft je kind graag de kat aandacht. Ik zie niet in waarom de kat de druppel is en daarom weg moet. Jij kan jezelf niet aan en je gezin. En je kat moet daarom maar weg. Je man is toch geen klein kind? 5 minuten per dag voor een kat. Een kat leeft verder zijn eigen leven.
Maak een schema, elke ochtend na ontbijt geeft kind de kat eten. 10 seconde werk. Ze speelt een paar minuten met een kat. Man geeft hem af en toe een aai. Man verschoont 1x in zoveel tijd de kattenbak. Tada.
Be yourself, everyone else is already taken.
Oscar Wilde
dinsdag 9 juni 2020 om 11:56
Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 10:08Dit zijn veel gemaakte excuses door mensen die dieren dumpen. Zou je ooit serieus overwegen om je kind weg te doen? Waarom in godsnaam je kat wel?
OMG. Get a grip. On reality.
Een kat is geen kind. Dat sommige mensen hun beest zo zien, prima. Maar dat maakt het nog niet zó. Hoe durf je zo'n vergelijking te maken?
Het is maar een kat, mensen. De kat wordt niet met een touw aan een boom geknoopt en achtergelaten. De kat krijgt een nieuw huis bij iemand die er liefdevol en goed voor gaat zorgen.
Ik zou bij een vijfjarige het niet al te lang van tevoren vertellen. Een week, of zo. Dat is super lang als je vijf bent en dan kun je goed afscheid nemen. Foto in een lijstje. Klaar.
dinsdag 9 juni 2020 om 11:57
Tijden veranderen, zou je de quote willen verwijderen?
dinsdag 9 juni 2020 om 11:58
Ze zegt toch al dat de zorg voor haar kind zwaar is. Bovendien gaat het er vooral om dat ze veel van huis zullen zijn.Wissewis schreef: ↑09-06-2020 11:52Doe je je kind overigens binnenkort ook weg als je die niet meer aan kan?
Heeft die oude vrouw nog een bed over?
Alsjeblieft zeg
Want als je een 4-potig dier al niet aan kan dat 2 keer per dag een kom eten nodig heeft en 16 uur per dag slaapt ... hoe kan je dan voor een lawaaierige 5-jarige zorgen die elke dag zorg, eten, liefde, hulp bij school, ... nodig heeft en veel minder slaapt?
