Mijn man heeft geen zin meer

05-07-2020 13:00 174 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen.

De laatste jaren gaat het steeds minder goed tussen mijn man en ik, vooral tussen de laatste. Mijn man heeft de laatste jaren steeds minder zin om te vrijen. De reden waarvoor ik mij nog steeds niet bekend. Hij neemt zelf geen initiatief meer en wijst mij ook altijd af.

We zijn zeventien jaar samen. Ons seksleven was vroeger altijd goed. We namen beiden initiatief, we wezen elkaar nooit af, één van ons twee begon en dit eindigde altijd in goede seks. De laatste jaren was er wel af en toe een dipje, maar dit bleef nooit lang duren. Hij is mijn eerste relatie, hij had al meer ervaring. Vroeger probeerden we regelmatig iets uit (andere plekken (ook buitenshuis), speeltjes een ander standje), altijd op zijn initiatief. De laatste jaren kwamen we daar nooit meer aan toe. De klad kwam er wat in. Na heel wat moeilijke gesprekken (mijn man voelde zich vaak bekritiseerd en aangevallen), werd het weer wat beter. Om eerlijk te zijn bleef de seks wat eentonig (kort voorspel, één of twee standjes), maar nog steeds goed. Om één of andere reden is mijn man gestopt met initiatief nemen. We hadden steeds minder seks en hij wees mij altijd af. Nu is het bijna een jaar geleden dat we nog intiem zijn geweest. Ik had gehoopt dat de lockdown (en dus meer tijd voor elkaar) de situatie zou vooruithelpen, maar niets was minder waar.

Het ergste vind ik dat ik niet weet waar dit vandaan komt. Is hij gewoon op mij uit gekeken? Waarom bijft hij dan bij mij? Ik heb al alles geprobeerd. Met hem praten, hem met rust laten, tegen hem uitvliegen, een brief schrijven, leuke dingen plannen, hem beschuldigen van overspel (hij spendeert meer tijd met zijn gsm en de tv). Mijn man paait mij met loze beloftes (het komt wel goed) en zegt dat ik de situatie erger maak dan ze is. Ik weet het niet. Ik weet niet wat er aan de hand is (en mijn man kan het ook niet zeggen). Is dit normaal binnen een langere relatie?

Ik weet niet wat ik hiermee wil. Ik zie geen oplossing meer. Hoe moet ik dit aanpakken? Is dit herkenbaar?

Bedankt.
willem1959 schreef:
05-07-2020 14:02
Situatie 1
Vrouw heeft geen zin, man is een hork als hij het toch probeert. Het zijn de hormonen, de pil, overgang, drukte van het werk, huishouden en kinderen. Man moet begrip tonen of anders oprotten.

Situatie 2
Man heeft geen zin. En man heeft dus een ander en moet oprotten.
Als een vrouw hier zegt geen zin meer te hebben dan wordt haar glashard gezegd dat het heel logisch is dat haar man dan vreemdgaat. Dat ze zin moet maken en dat geen man akkoord gaat met een seksloos leven.
willem1959 schreef:
05-07-2020 14:02
Situatie 1
Vrouw heeft geen zin, man is een hork als hij het toch probeert. Het zijn de hormonen, de pil, overgang, drukte van het werk, huishouden en kinderen. Man moet begrip tonen of anders oprotten.

Situatie 2
Man heeft geen zin. En man heeft dus een ander en moet oprotten.
Of een medisch probleem, je weet het niet hè, als je niet wil praten.
Alle reacties Link kopieren
Je bent 17 jaar samen en hebt samen kinderen. Waarom durf je hem niet te vragen of hij erectieproblemen heeft?
En al bijna een jaar geen seks?! :O Echt, ga praten en neem geen genoegen met een flutantwoord.
Alle reacties Link kopieren
Kijkt hij teveel porno?
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
05-07-2020 13:48
Gaan jullie buiten de seks wel leuk met elkaar om? Doen jullie samen leuke dingen, delen jullie interesses, maken jullie uitstapjes? Is er sprake van een ander vorm intimiteit of genegenheid?

Als ik niet probeer te spreken over seks, dan gaat onze relatie goed. We hebben een hond en gaan regelmatig verre en lange wandelingen maken, dan kunnen we praten en lachen zoals vroeger. We doen ook nog regelmatig uitstapjes. Meestal met de kinderen, maar ook zonder is het gezellig.
Alle reacties Link kopieren
En als je nou eens niet begint met “ waarom doe jij altijd / nooit .... “ maar met “ ik mis zo wat we samen hadden “ ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
In eerste instantie zou je zeggen dat dit niet zo'n goed teken is.

Maar het kan zo veel oorzaken hebben, waarvan sommige buiten de relatie liggen. Ik begrijp ook dat hij er eigenlijk niet over wil praten.. Misschien toch wat vasthoudener zijn in het gesprek hierover en je niet af laten schepen met "het ligt aan mij, niet aan jou". Want dat krijg je in eerste instantie te horen waarschijnlijk.
Alle reacties Link kopieren
Omdat het al langer duurt zou je van je partner mogen verwachten dat hij, als het om een medisch probleem gaat, uiteindelijk zijn schroom zou overwinnen en de huisarts had bezocht en het gesprek met jou zou aangaan.

Hij houdt echter de boot af en lijkt je hierin niet serieus te nemen.

Ik vindt de tip van Bianca erg goed; niet in de beschuldigende modus het gesprek aangaan maar laten merken dat je dit echt mist.

Ik vraag me af of jullie andere (relationele) problemen wel makkelijk bespreken want het afwimpelen door je partner en het in de schulp kruipen van jou, vind ik wel opmerkelijk. Na 17 jaar zou je moeten kunnen inschatten van elkaar hoe er met problemen wordt omgegaan.

(En hopelijk duidt je nick niet op een voorgevoel)
De toekomst is niet meer wat het was
blijfgewoonbianca schreef:
05-07-2020 13:55
In deze link staan heel veel mogelijke oorzaken

https://www.depaarsekeizerin.nl/info-ad ... aag-libido
Best goede info en de moeite waard om hier eens te kijken TO
Alle reacties Link kopieren
Lizzy75 schreef:
05-07-2020 14:14
Je bent 17 jaar samen en hebt samen kinderen. Waarom durf je hem niet te vragen of hij erectieproblemen heeft?
En al bijna een jaar geen seks?! :O Echt, ga praten en neem geen genoegen met een flutantwoord.

Ik heb hem al gevraagd of het moeilijker gaat, maar dat ontkent hij (en dat zou ik toch gemerkt moeten hebben)? Hem op de man vragen of hij "hem nog omhoog krijgt" zal - vrees ik - in ruzie eindigen.
Joleen88 schreef:
05-07-2020 14:51
Ik heb hem al gevraagd of het moeilijker gaat, maar dat ontkent hij (en dat zou ik toch gemerkt moeten hebben)? Hem op de man vragen of hij "hem nog omhoog krijgt" zal - vrees ik - in ruzie eindigen.
Nou, dan maar ruzie zou ik zeggen. Beter dan niks.
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef:
05-07-2020 14:19
En als je nou eens niet begint met “ waarom doe jij altijd / nooit .... “ maar met “ ik mis zo wat we samen hadden “ ?

Dat doe ik meestal (behalve als ik echt kwaad ben), maar dat veranderd niets. Ik hem hem gezegd dat ik het jammer vind dat we zo weinig vrijen, dan antwoord hij 'En is dat mijn schuld?'. Ik zeg van niet, maar dat ik er toch graag over wil praten.
Ik hem ook gevraagd wat hij graag nog zou willen proberen, wat hij denkt over de situatie ("het is nu zo en misschien is het volgend jaar weer anders"). Ik heb ook al heel concrete dingen voorgesteld (elkaar masseren, samen douchen, een nacht in een hotel boeken). Hij zegt dan wel dat het goed is, maar er komt niets van.
Alle reacties Link kopieren
Maar waarom is ruzie (mits binnen grenzen) zo erg? Misschien komt er dan wat bij hem los, wat hem dwars zit bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Heb je al relatietherapie en/of bezoek aan een seksuoloog voorgesteld?

En dit is wel een ruzie/heftige discussie waard toch?
De toekomst is niet meer wat het was
Alle reacties Link kopieren
Whateffa schreef:
05-07-2020 14:56
Maar waarom is ruzie (mits binnen grenzen) zo erg? Misschien komt er dan wat bij hem los, wat hem dwars zit bijvoorbeeld.

We hebben al zoveel ruzie gemaakt en er verandert niets.
Het komt er altijd op neer dat het aan mij ligt. Ik vraag te veel, ik klaag te veel, ik verwacht te veel, ik zet hem onder druk. Dan laat is hem een tijdje met rust en dan loopt alles goed. Onze relatie buiten bed verloopt vlotjes. Als ik er dan na een tijd weer op terug kom dan zegt hij 'ben je daar nu weer om te zagen, jij hebt ook wel een keer geen zin gehad' (toen ik zwanger was). Verder raken onze ruzies niet.
Alle reacties Link kopieren
mdh schreef:
05-07-2020 15:00
Heb je al relatietherapie en/of bezoek aan een seksuoloog voorgesteld?

En dit is wel een ruzie/heftige discussie waard toch?

Dat zal hij nooit willen. Ik weet ook niet of het zin heeft om hem onder druk te zetten (of hulp of ik ga weg). Ik weet zelf niet of ik hiervoor weg wil. Ik kan hier niet voor de rest van mijn leven mee leven, maar voorlopig zal ik wel moeten voor de kinderen.

Ik heb dit wel besproken met de huisarts, die voorstelde om eens bloed te prikken en met mijn man te praten. Mijn man heeft dit geweigerd. Hij is dan om een andere reden moeten gaan en de huisarts heeft bloed laten prikken en dat was volledig in orde. Ik weet niet of er verder iets besproken is geweest.
Alle reacties Link kopieren
Madeliefjees schreef:
05-07-2020 14:16
Kijkt hij teveel porno?

Hij kijkt (nog altijd) naar porno, ik weet niet hoe vaak en hoe veel.
Joleen88 schreef:
05-07-2020 15:05
We hebben al zoveel ruzie gemaakt en er verandert niets.
Het komt er altijd op neer dat het aan mij ligt. Ik vraag te veel, ik klaag te veel, ik verwacht te veel, ik zet hem onder druk. Dan laat is hem een tijdje met rust en dan loopt alles goed. Onze relatie buiten bed verloopt vlotjes.
Vlotjes in welke zin? Dat jij je gedeisd houdt en je schikt naar zijn wensen?
Alle reacties Link kopieren
Hij wil er niet over praten en er geen actie op ondernemen. Bloedbeeld was in orde en zelf zegt hij niet of er verder lichamelijk/geestelijk iets aan de hand is.
Hij vindt het blijkbaar prima zolang het onderwerp onder de mat geschoffeld blijft en neemt verder geen initiatief tot nabijheid.

Ik denk dat ik dan toch het openbreken van het huwelijk op tafel zou leggen. Niet dat ik een ander zou willen maar omdat ik geen seksloos leven wil. Aan hem om daar invulling aan te geven, aan mij om te bepalen of die invulling voldoet. Linksom of rechtsom zou ik eisen dat hij er over nadenkt en er met me over praat.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
Oudblond schreef:
05-07-2020 15:21
Hij wil er niet over praten en er geen actie op ondernemen. Bloedbeeld was in orde en zelf zegt hij niet of er verder lichamelijk/geestelijk iets aan de hand is.
Hij vindt het blijkbaar prima zolang het onderwerp onder de mat geschoffeld blijft en neemt verder geen initiatief tot nabijheid.

Ik denk dat ik dan toch het openbreken van het huwelijk op tafel zou leggen. Niet dat ik een ander zou willen maar omdat ik geen seksloos leven wil. Aan hem om daar invulling aan te geven, aan mij om te bepalen of die invulling voldoet. Linksom of rechtsom zou ik eisen dat hij er over nadenkt en er met me over praat.

Scheiden kan altijd nog. Dat weet TO ook wel.
Alle reacties Link kopieren
Antoon69 schreef:
05-07-2020 15:24
Scheiden kan altijd nog. Dat weet TO ook wel.
Ik heb het niet over scheiden. Ik schrijf het huwelijk 'open breken' zodat TO eventueel wel een invulling aan haar seksleven kan geven buiten het huwelijk.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
hoe vindt man het als jij er 1 naast neemt ?
Alle reacties Link kopieren
Oudblond schreef:
05-07-2020 15:21
Hij wil er niet over praten en er geen actie op ondernemen. Bloedbeeld was in orde en zelf zegt hij niet of er verder lichamelijk/geestelijk iets aan de hand is.
Hij vindt het blijkbaar prima zolang het onderwerp onder de mat geschoffeld blijft en neemt verder geen initiatief tot nabijheid.

Ik denk dat ik dan toch het openbreken van het huwelijk op tafel zou leggen. Niet dat ik een ander zou willen maar omdat ik geen seksloos leven wil. Aan hem om daar invulling aan te geven, aan mij om te bepalen of die invulling voldoet. Linksom of rechtsom zou ik eisen dat hij er over nadenkt en er met me over praat.

Inderdaad zo denk ik er ook over. Hij houdt je nu gevangen in wat hij wil ( geen seks met jou). Tijd om jou behoefte eens te bespreken.
BlaZoo schreef:
05-07-2020 13:08
Dat is het dan dus niet. Je legt alle macht in zijn handen zo. Waarom niet gewoon een grens stellen? Niet praten = een ander zoeken
Waarom gelijk een ander zoeken ? TO heeft geen man nodig om gelukkig te worden . Dat blijkt wel uit deze relatie .
Alle reacties Link kopieren
Joleen88 schreef:
05-07-2020 14:55
Dat doe ik meestal (behalve als ik echt kwaad ben), maar dat veranderd niets. Ik hem hem gezegd dat ik het jammer vind dat we zo weinig vrijen, dan antwoord hij 'En is dat mijn schuld?'. Ik zeg van niet, maar dat ik er toch graag over wil praten.

Waarom zeg je van niet? Het IS toch zijn 'schuld'? Het is in ieder geval sowieso minstens voor de helft zijn verantwoordelijkheid..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven