Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
woensdag 16 september 2020 22:57
Je zou maar kinderen hebben als je door ellende gaat zoals bij ziekte/sterfte van je ouders. Je kunt je immers niet in tweeen delen en één van de twee komt dan te kort en ruimte om te recupereren en je af te sluiten is er dan ook niet. Je zou maar een puber in huis hebben als je zelf door de de hormonale hel die overgang heet gaat.Skadí schreef: ↑16-09-2020 22:50Vreselijk is dat inderdaad. Ik ben zo verknocht aan mijn rust.
Ik vind het fijn om te lezen dat hoe ouder je wordt, hoe blijer je bent dat je niet aan kinderen bent begonnen. Ligt dat aan omstandigheden om je heen? Kinderen om je heen die ouder worden? Invulling van je eigen leven?
donderdag 17 september 2020 04:38
Het leven is kut Redbulletje... alleen niet voor ons want jij en ik en nog velen met ons maken de slimmere keuzes in dit leven.redbulletje schreef: ↑16-09-2020 22:57Je zou maar kinderen hebben als je door ellende gaat zoals bij ziekte/sterfte van je ouders. Je kunt je immers niet in tweeen delen en één van de twee komt dan te kort en ruimte om te recupereren en je af te sluiten is er dan ook niet. Je zou maar een puber in huis hebben als je zelf door de de hormonale hel die overgang heet gaat.
Zondag met een neefje van 3 naar een kabouterparkje hier in de buurt. in de ochtend nog even met appels uit eigen tuin een taart met hem maken.
.. moet zeggen dit neefje is van alle neefjes tot nu toe nog de meest 'makkelijke' .. wish me luck
donderdag 17 september 2020 07:49
Combinatie van dit alles denk ik. Maar ik denk vooral dat je meer tijd hebt en minder zorg. Dus je kunt vaak makkelijker de dingen doen waar je van droomt of die je leuk vindt. Natuurlijk heb je ook als kindvrije niet alle middelen en tijd om alles maar te doen, maar wel meer.Skadí schreef: ↑16-09-2020 22:50Vreselijk is dat inderdaad. Ik ben zo verknocht aan mijn rust.
Ik vind het fijn om te lezen dat hoe ouder je wordt, hoe blijer je bent dat je niet aan kinderen bent begonnen. Ligt dat aan omstandigheden om je heen? Kinderen om je heen die ouder worden? Invulling van je eigen leven?
Daarnaast denk ik dat voor veel mensen in zo'n onderzoek het toch echt een bewuste keuze is om niet aan kinderen te beginnen, ook al was de wens er toch al niet. Maatschappelijke norm/druk en zo. Van het maken van bewuste keuzes wordt je over het algemeen al gelukkiger, dan dat beslissingen voor jou gemaakt worden. En misschien speelt dat ook mee, dat je ziet dat mensen met kinderen vaak gewoon minder te kiezen hebben.
En natuurlijk ook, als je iets niet hebt, kan het ook niet tegenvallen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 september 2020 08:04
Klinkt ook allemaal wel heel logisch eigenlijk. Ik las net even dat topic van 'spijt van mijn kind'.
Jij maakt vrienden trouwens daar Rick met de bullshit jobs
Ik moest wel even lachen toen ik jouw naam (en RB voorbij zag komen).
Ik schrik ook altijd van hoe actief ouders verwacht worden mee te doen op school. Is dat verplicht tegenwoordig of hip? Mijn ouders waren er nooit op school en deden ook niet mee met dingen.
Jij maakt vrienden trouwens daar Rick met de bullshit jobs
Ik moest wel even lachen toen ik jouw naam (en RB voorbij zag komen). Ik schrik ook altijd van hoe actief ouders verwacht worden mee te doen op school. Is dat verplicht tegenwoordig of hip? Mijn ouders waren er nooit op school en deden ook niet mee met dingen.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 17 september 2020 08:15
Ik weet dat mijn moeder en best nog wel andere moeders vroeger actief waren op school. Schoolbibliotheek, medezeggeschapsraad, overblijven, knutselmiddagen, leesgroepjes, schoolreisjes enz. Maar ja, ze waren ook bijna allemaal thuis. Dus meer dan genoeg vrouwen die konden helpen, dus minder erg als iemand niet wilde. Nu moeten ze vaak diezelfde zaken doen naast hun werk, dus veel belastender en ook vaak dezelfde mensen die het doen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 september 2020 08:24
Skadí schreef: ↑17-09-2020 08:04Klinkt ook allemaal wel heel logisch eigenlijk. Ik las net even dat topic van 'spijt van mijn kind'.
Jij maakt vrienden trouwens daar Rick met de bullshit jobs
Ik schrik ook altijd van hoe actief ouders verwacht worden mee te doen op school. Is dat verplicht tegenwoordig of hip? Mijn ouders waren er nooit op school en deden ook niet mee met dingen.
Vrijwillig verplicht. In mijn tijd hoefden ouders niets te doen op school. Hooguit als er een schoolreisje was, dan moesten er wat ouders als begeleiding mee. Verder niet.
Als je nooit iets op school doet, dan wordt er over je gepraat, en flink ook.
Net als op het sportveld, daar schijn je wekelijks te moeten staan. Het lijkt mij de hel.
donderdag 17 september 2020 08:30
Skadí schreef: ↑16-09-2020 22:50Vreselijk is dat inderdaad. Ik ben zo verknocht aan mijn rust.
Ik vind het fijn om te lezen dat hoe ouder je wordt, hoe blijer je bent dat je niet aan kinderen bent begonnen. Ligt dat aan omstandigheden om je heen? Kinderen om je heen die ouder worden? Invulling van je eigen leven?
Bij mij is dit ook het geval. Vooral als ik lees wat ouders, min of meer verplicht, moeten doen. Op school, bij sport etc. En als je dat leuk vind, prima natuurlijk. Maar het lijkt mij de hel. En inderdaad, hoe ouder ik wordt, hoe meer dat me gaat tegenstaan.
In de tijd dat ik opgevoed werd, was dat er niet of nauwelijks, ouders die steeds mee moesten doen, en als ik dan zie hoe het nu gaat, dan ben ik echt dolblij om geen kinderen te hebben. Met andere woorden: als ik 30 jaar geleden een kind had gekregen, was het nog niet heel erg met dat verplichte gedoe, en zou ik dat beter hebben kunnen handelen dan hoe het nu is.
Zal er ook mee te maken hebben, dat hoe ouder ik wordt, hoe minder flexibel ik word. Zoiets. En ik kan erg slecht tegen verplichtingen. Daarom ben ik zo blij om vrijheid te hebben. En vrije tijd.
donderdag 17 september 2020 08:41
Hoihoi, ik ben al jaren een meelezer. Ben zelf ook zéér bewust kindvrij. Samen met mijn vriend. Mijn vriend zegt altijd dat dit de formule is dat wij al 20 jaar samen zijn, als er weer eens gevraagd wordt waarom wij geen kinderen hebben. Ik werk zelf met kinderen en zeg altijd dat dit altijd als anticonceptiemiddel werkt. Ik zie en hoor daar zoveel dat je gewoon weet dat je er niet aan moet beginnen.
Ik ben nu een het programma Een paleis voor een prikkie aan het kijken. Waarom kiezen mensen toch voor een kind als ze (160.000) schuld hebben, hij ADHD heeft en geen baan kan behouden, zij een zenuwziekte heeft en maar parttime kan werken, en wonen in een huurwoning die ook zorgt voor stres. Ik snap het echt niet.
Ik ben nu een het programma Een paleis voor een prikkie aan het kijken. Waarom kiezen mensen toch voor een kind als ze (160.000) schuld hebben, hij ADHD heeft en geen baan kan behouden, zij een zenuwziekte heeft en maar parttime kan werken, en wonen in een huurwoning die ook zorgt voor stres. Ik snap het echt niet.
donderdag 17 september 2020 08:42
Is er echt meer verplicht gedoe? Of voelen moeders zich meer verplicht? Ik heb ook het gevoel dat, met name, vrouwen tegenwoordig alles héél goed willen doen: goed presteren op werk, een goede moeder zijn die veel dingetjes op school meehelpt, die vaak een verse maaltijd kookt, dat soort dingen.
Vroeguh waren het op mijn school de thuisblijfmoeders die meehielpen op de school. De werkende moeders niet. Werd achter de rug om wel over gekletst, maar dat was het dan ook wel. Vond de moeder in kwestie misschien ook wel vervelend, maar ze werd gelukkig verder op social media niet doodgegooid met andere mensen die het wel lijken te rooien: werken en actief op de school.
Ik heb dus ook het gevoel dat de wens van de vrouw zelf is veranderd, onder invloed van wat ze zien op social media enzo.
Overigens zie ik mijn vriendinnen die werken nog steeds niks doen op de school van de kinderen hoor. Hun mannen ook niet. Ja, af en toe naar een opvoering van iets, maar er wordt niet geholpen met klusjes, overblijven of luizenpluizen.
Vroeguh waren het op mijn school de thuisblijfmoeders die meehielpen op de school. De werkende moeders niet. Werd achter de rug om wel over gekletst, maar dat was het dan ook wel. Vond de moeder in kwestie misschien ook wel vervelend, maar ze werd gelukkig verder op social media niet doodgegooid met andere mensen die het wel lijken te rooien: werken en actief op de school.
Ik heb dus ook het gevoel dat de wens van de vrouw zelf is veranderd, onder invloed van wat ze zien op social media enzo.
Overigens zie ik mijn vriendinnen die werken nog steeds niks doen op de school van de kinderen hoor. Hun mannen ook niet. Ja, af en toe naar een opvoering van iets, maar er wordt niet geholpen met klusjes, overblijven of luizenpluizen.
donderdag 17 september 2020 08:45
Roosh schreef: ↑17-09-2020 08:41Hoihoi, ik ben al jaren een meelezer. Ben zelf ook zéér bewust kindvrij. Samen met mijn vriend. Mijn vriend zegt altijd dat dit de formule is dat wij al 20 jaar samen zijn, als er weer eens gevraagd wordt waarom wij geen kinderen hebben. Ik werk zelf met kinderen en zeg altijd dat dit altijd als anticonceptiemiddel werkt. Ik zie en hoor daar zoveel dat je gewoon weet dat je er niet aan moet beginnen.
Ik ben nu een het programma Een paleis voor een prikkie aan het kijken. Waarom kiezen mensen toch voor een kind als ze (160.000) schuld hebben, hij ADHD heeft en geen baan kan behouden, zij een zenuwziekte heeft en maar parttime kan werken, en wonen in een huurwoning die ook zorgt voor stres. Ik snap het echt niet.
Welkom!
Dat begrijp ik ook inderdaad echt niet. Ik zag van de week een koppel in het vluchtelingenkamp Moria. Zij was zwanger. Dat vind ik zo apart. Dan bén je al op drift, heb je geen huis voor jezelf, kun je nauwelijks aan eten of drinken komen, en ga je nog een kind maken waarvoor je moet zorgen. Voor heel veel mensen is het toch echt een ‘moeten’ denk ik. Dat er geen andere mogelijkheid voor ze bestaat. Zal natuurlijk ook cultureel bepaald zijn. Maar echt rationeel is het niet.
donderdag 17 september 2020 08:47
Je had vroeger meer beschikking over moeders, want meer niet werkende moeders. En het zal ook wel aan de school gelegen hebben, hoeveel activiteiten er waren en hoeveel vrijwilligers er nodig waren.
Ik vergat even sportdag...
Ik vergat even sportdag...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 17 september 2020 08:57
Dat lijkt me 'n zeer bewuste keuze omdat ze zo via hun baby het Europa-ticket hopen te bemachtigen.katkaatje schreef: ↑17-09-2020 08:45Welkom!
Dat begrijp ik ook inderdaad echt niet. Ik zag van de week een koppel in het vluchtelingenkamp Moria. Zij was zwanger. Dat vind ik zo apart. Dan bén je al op drift, heb je geen huis voor jezelf, kun je nauwelijks aan eten of drinken komen, en ga je nog een kind maken waarvoor je moet zorgen. Voor heel veel mensen is het toch echt een ‘moeten’ denk ik. Dat er geen andere mogelijkheid voor ze bestaat. Zal natuurlijk ook cultureel bepaald zijn. Maar echt rationeel is het niet.
donderdag 17 september 2020 08:59
Om eerlijk te zijn was juist mijn zoon hetgeen waarom ik doorging na de dood van mijn moeder, zij was na een ziekbed van 9 maanden weg. Moet dan ook zeggen dat die puber van mij hele donkere humor heeft...en daar hou ik van.redbulletje schreef: ↑16-09-2020 22:57Je zou maar kinderen hebben als je door ellende gaat zoals bij ziekte/sterfte van je ouders. Je kunt je immers niet in tweeen delen en één van de twee komt dan te kort en ruimte om te recupereren en je af te sluiten is er dan ook niet. Je zou maar een puber in huis hebben als je zelf door de de hormonale hel die overgang heet gaat.
donderdag 17 september 2020 09:00
In mijn kindertijd waren vrijwel alle moeders huisvrouw, maar toch werd er nauwelijks beroep gedaan op hun. Als we spontaan bosklassen hadden dan gingen we met 2 klassen en 2 leraren een boswandeling doen. Tegenwoordig hebben ze daar een groep moeders voor nodig lijkt 't wel.
Mijn moeder is wel 'n paar keer overblijfmoeder geweest, maar dat vond ik niet leuk. Dan kon ik niet thuis komen eten en even afschakelen. Gelukkig was het incidenteel.
donderdag 17 september 2020 09:00
Ik heb vaak het idee dat vrouwen moderner zijn geworden (meer vrouwen werken, gaan studeren etc.), maar dat veel mannen een beetje achterblijven. Dat idee wordt alleen maar erger als ik topics op de relatie en kinderpijler lees. Overal niet capabele mannen lijkt het wel.
Ik heb ook het idee dat het vroegah makkelijker was. Dit is totaal ongefundeerd en wellicht totale onzin overigens. Ik heb het idee dat de wereld gewoon kleiner was. Vroeger had je de kinderen uit de straat en je klas. Internet was er niet. Als ik nu hoor wat mijn nichtjes en neefjes uitspoken en zien op het internet met de leeftijd van 11 dan denk ik... dit kan toch niet goed zijn voor ze?
Hetzelfde met social media en hoe mensen zich voordoen. Het lijkt mij echt niet zo leuk om nu op te groeien of om nu een kind op de wereld te zetten.
Maar wederom.. dit is puur gevoel en wellicht totale bullshit.
Ik heb ook het idee dat het vroegah makkelijker was. Dit is totaal ongefundeerd en wellicht totale onzin overigens. Ik heb het idee dat de wereld gewoon kleiner was. Vroeger had je de kinderen uit de straat en je klas. Internet was er niet. Als ik nu hoor wat mijn nichtjes en neefjes uitspoken en zien op het internet met de leeftijd van 11 dan denk ik... dit kan toch niet goed zijn voor ze?
Hetzelfde met social media en hoe mensen zich voordoen. Het lijkt mij echt niet zo leuk om nu op te groeien of om nu een kind op de wereld te zetten.
Maar wederom.. dit is puur gevoel en wellicht totale bullshit.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 17 september 2020 09:02
Heb daar nog nooit aan meegedaan. Om na mijn werk ook nog eens vrijwillig te helpen op school. Was dan ook geen moeder die op het schoolplein bleef kletsen...dianaf schreef: ↑17-09-2020 08:15Ik weet dat mijn moeder en best nog wel andere moeders vroeger actief waren op school. Schoolbibliotheek, medezeggeschapsraad, overblijven, knutselmiddagen, leesgroepjes, schoolreisjes enz. Maar ja, ze waren ook bijna allemaal thuis. Dus meer dan genoeg vrouwen die konden helpen, dus minder erg als iemand niet wilde. Nu moeten ze vaak diezelfde zaken doen naast hun werk, dus veel belastender en ook vaak dezelfde mensen die het doen.
Je hebt dan altijd van die oppermoeders die zichzelf fantastisch vinden. Ophalen en wegwezen.
donderdag 17 september 2020 09:02
Ik heb me zelfs de eerste maanden van mijn moeder afgesloten toen mijn vader was overleden. Ik kon het totaal niet handelen.Sjaantje37 schreef: ↑17-09-2020 08:59Om eerlijk te zijn was juist mijn zoon hetgeen waarom ik doorging na de dood van mijn moeder, zij was na een ziekbed van 9 maanden weg. Moet dan ook zeggen dat die puber van mij hele donkere humor heeft...en daar hou ik van.
donderdag 17 september 2020 09:03
redbulletje schreef: ↑17-09-2020 08:57Dat lijkt me 'n zeer bewuste keuze omdat ze zo via hun baby het Europa-ticket hopen te bemachtigen.
Oh ja, zo had ik er nog niet over nagedacht. Lekker naïef van mij....
donderdag 17 september 2020 09:06
Dat is dus subjectief gedacht dat jij en RB slimmere keuzes maken.RickDalton schreef: ↑17-09-2020 04:38Het leven is kut Redbulletje... alleen niet voor ons want jij en ik en nog velen met ons maken de slimmere keuzes in dit leven.
Zondag met een neefje van 3 naar een kabouterparkje hier in de buurt. in de ochtend nog even met appels uit eigen tuin een taart met hem maken.
.. moet zeggen dit neefje is van alle neefjes tot nu toe nog de meest 'makkelijke' .. wish me luck
Wat mij wel bevreemd is dat je dingen met kinderen doet en het eigenlijk echt verschrikkelijk vindt. Waarom ben je niet gewoon eerlijk tegen je familie door te zeggen dat je er echt niets mee hebt, dat kinderen je een rotgevoel geven.
In mijn familie heb ik wel een persoon die daar gewoon eerlijk over is en ik respecteer dat.
donderdag 17 september 2020 09:07
Mijn vader deed naast zijn drukke baan nog verbouwen, klussen, de hele tuin. Dus dat hij niets in het huishouden deed dat was niet meer dan begrijpelijk. Hij bouwde voor mij wel 'n poppenhuis en een trapauto. En hij las elke avond voor (vaak verzon hij gewoon een vervolgverhaal)Skadí schreef: ↑17-09-2020 09:00Ik heb vaak het idee dat vrouwen moderner zijn geworden (meer vrouwen werken, gaan studeren etc.), maar dat veel mannen een beetje achterblijven. Dat idee wordt alleen maar erger als ik topics op de relatie en kinderpijler lees. Overal niet capabele mannen lijkt het wel.
Nu wordt van mannen verwacht dat ze het huishouden doen ipv dat ze zich inzetten op de zware klussen waar nu dus vaak dure hulp voor ingehuurd moet worden.
donderdag 17 september 2020 09:08
Heftig he? Ik kwam na het overlijden van mijn moeder erachter dat ik als mantelzorger eigenlijk 9 maanden totaal in paniek was en in de overlevingsstand stond. Veel later kwam de klap.redbulletje schreef: ↑17-09-2020 09:02Ik heb me zelfs de eerste maanden van mijn moeder afgesloten toen mijn vader was overleden. Ik kon het totaal niet handelen.
donderdag 17 september 2020 09:09
Had je een sterke band met je vader?redbulletje schreef: ↑17-09-2020 09:07Mijn vader deed naast zijn drukke baan nog verbouwen, klussen, de hele tuin. Dus dat hij niets in het huishouden deed dat was niet meer dan begrijpelijk. Hij bouwde voor mij wel 'n poppenhuis en een trapauto. En hij las elke avond voor (vaak verzon hij gewoon een vervolgverhaal)
Nu wordt van mannen verwacht dat ze het huishouden doen ipv dat ze zich inzetten op de zware klussen waar nu dus vaak dure hulp voor ingehuurd moet worden.
donderdag 17 september 2020 09:09
Dit dus!Sjaantje37 schreef: ↑17-09-2020 09:06Dat is dus subjectief gedacht dat jij en RB slimmere keuzes maken.
Wat mij wel bevreemd is dat je dingen met kinderen doet en het eigenlijk echt verschrikkelijk vindt. Waarom ben je niet gewoon eerlijk tegen je familie door te zeggen dat je er echt niets mee hebt, dat kinderen je een rotgevoel geven.
In mijn familie heb ik wel een persoon die daar gewoon eerlijk over is en ik respecteer dat.
donderdag 17 september 2020 09:11
Ja, ik was echt 'n vaderskind.
donderdag 17 september 2020 09:12
Hij klinkt zoals je over hem verteld als een supervader. Dat heb ik dus erg gemist in mijn leven.
