Zwanger
alle pijlers
Zwanger en verlaten door partner
donderdag 1 oktober 2020 om 11:18
Hoi allemaal,
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
Mijn eerste topic en ik hoop dat ik het goed doe. Na lang twijfelen toch maar een bericht online omdat ik toch even mijn hart wil luchten.
Ik ben Soof en was 15 jaar samen met mijn vriend. Een fijne relatie met veel lachen, intimiteit en liefde. Tenminste dat dacht ik. We hebben een zoon en ik ben helaas een half jaar geleden onze dochter verloren na een zwangerschap van 21 weken. Ik zit nog volop in de rouw maar er kwam een lichtpuntje namelijk een positieve zwangerschapstest in juli.
Helaas kwam bijna tegelijkertijd mijn partner met het nieuws dat hij gevoelens had voor een collega. Omdat ik vind dat het best kan gebeuren bleven we er over praten en had ik nog een redelijk positief beeld over de toekomst. Hij bleef namelijk volhouden mij niet kwijt te willen en van mij te houden. Helaas ben ik er nu een paar dagen geleden achter gekomen dat ze al 2 maanden een affaire hebben met van alles erop en eraan. Hij heeft een dubbelleven geleid.
Ik ben totaal ingestort en heb al zijn spullen ingepakt en in de auto gestopt zodat hij het mee kan nemen naar zn ouders (of waarschijnlijk in dit geval naar zn sloerie). Momenteel ben ik 4 maanden zwanger en ik ben het echt even helemaal kwijt. Buiten het verdriet om van mijn dochter ook nog dit erbij, ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Ik krijg geen hap meer door mijn keel, doe geen oog dicht en huil non stop. Ik zie alleen maar hun voor me. Ben er doodziek van.
Waarom ik dit deel? Misschien stiekem toch voor wat motiverende woorden. Zijn er misschien lotgenoten die wat verder in het proces zitten en zich inmiddels iets beter voelen? Voor mij voelt het nu alsof de wereld vergaat. Ik krijg wel psychologische hulp sinds het verlies van mijn dochter en ik heb veel hulp van mijn ouders maar toch voel ik me zo verloren en eenzaam. Hoe kan iemand zo zijn na zoveel jaren lief en leed? Ik begrijp het echt niet.....
donderdag 1 oktober 2020 om 20:19
donderdag 1 oktober 2020 om 20:24
Wat heftig Soof!
Geen ervaring met een affaire, maar ik ben wel ons kindje verloren met bijna 21 weken. Kan me niet voorstellen hoe jij je nu moet voelen, want ik voel me alleen om ons kindje al zo verdrietig.
Heb je nog hulp vanuit het ziekenhuis? Iemand waarmee jij (of jullie) kunnen praten? Wij kregen een boekje mee waarin ook een heel stuk stond over scheidingen/relatiebreuk na verlies. Zo'n heftige gebeurtenis kan je dichterbij elkaar brengen of compleet van elkaar afduwen. Dat maakt natuurlijk niets goed, maar het komt wel vaker voor dus wellicht heeft maatschappelijk werk hierin tips of kunnen ze helpen?
Kun je terecht bij vriendinnen of familie? Ook voor praktische hulp (in huis/samen eten?) Want wel belangrijk om goed voor jezelf en je kindje te blijven zorgen.
En een goede vriend/vriendin die misschien eens met hem kan praten? Of met haar, wat strings-attached zegt?
Ontzettend veel sterkte!
Geen ervaring met een affaire, maar ik ben wel ons kindje verloren met bijna 21 weken. Kan me niet voorstellen hoe jij je nu moet voelen, want ik voel me alleen om ons kindje al zo verdrietig.
Heb je nog hulp vanuit het ziekenhuis? Iemand waarmee jij (of jullie) kunnen praten? Wij kregen een boekje mee waarin ook een heel stuk stond over scheidingen/relatiebreuk na verlies. Zo'n heftige gebeurtenis kan je dichterbij elkaar brengen of compleet van elkaar afduwen. Dat maakt natuurlijk niets goed, maar het komt wel vaker voor dus wellicht heeft maatschappelijk werk hierin tips of kunnen ze helpen?
Kun je terecht bij vriendinnen of familie? Ook voor praktische hulp (in huis/samen eten?) Want wel belangrijk om goed voor jezelf en je kindje te blijven zorgen.
En een goede vriend/vriendin die misschien eens met hem kan praten? Of met haar, wat strings-attached zegt?
Ontzettend veel sterkte!
donderdag 1 oktober 2020 om 20:28
Als je 23 bent, ben je zo naïef. Liefde is een soort hogere macht en alles is geoorloofd in die strijd. Alleen is dit naïeve romantische gedrag ook vaak de reden van een uiteindelijke break-up, wanneer het leven geen sprookje blijkt en je niet langer als prinses behandeld wordt (door een prins die ook nog eens niet perfect blijkt) Ik vind de jonge leeftijd nog wel een verzachtende omstandigheid, voor haar dan.
donderdag 1 oktober 2020 om 21:17
Ik snap wel wat je bedoelt, maar wat maakt het uit? TO is geen rechter, ze hoeft niet objectief te zijn.Sjulia schreef: ↑01-10-2020 20:28Als je 23 bent, ben je zo naïef. Liefde is een soort hogere macht en alles is geoorloofd in die strijd. Alleen is dit naïeve romantische gedrag ook vaak de reden van een uiteindelijke break-up, wanneer het leven geen sprookje blijkt en je niet langer als prinses behandeld wordt (door een prins die ook nog eens niet perfect blijkt) Ik vind de jonge leeftijd nog wel een verzachtende omstandigheid, voor haar dan.
Zij is zwanger, aan het rouwen en in de steek gelaten op het meest kwetsbare moment in je leven. En dus knetterboos en verdrietig. Vind ik heeeeeeeel begrijpelijk.
Dat het zo'n jong meisje is maakt hoogstens die vent een nóg grotere smeerlap.
TO, heeft hij vaker egoïstisch gedrag vertoond in de relatie? Ik kan me maar moeilijk voorstellen dat hij echt een lieve man is.
donderdag 1 oktober 2020 om 21:34
Dat vind ik dus ook en is ook meestal wel zo. En ja natuurlijk loopt er een enkeling rond die gehaaid is. Maar wat heeft de man van TO nou te bieden. Ik wilde schrijven geen fuck maar dat is dus het enige. Weinig inkomen, berg koters.. .Leuk hoor, echt iets waar je voor kiest met 23Sjulia schreef: ↑01-10-2020 20:28Als je 23 bent, ben je zo naïef. Liefde is een soort hogere macht en alles is geoorloofd in die strijd. Alleen is dit naïeve romantische gedrag ook vaak de reden van een uiteindelijke break-up, wanneer het leven geen sprookje blijkt en je niet langer als prinses behandeld wordt (door een prins die ook nog eens niet perfect blijkt) Ik vind de jonge leeftijd nog wel een verzachtende omstandigheid, voor haar dan.
donderdag 1 oktober 2020 om 21:45
Hoi Soof,
Wat een vreselijk verdrietige en moeilijke dingen maak je mee.
Ik vind je ook krachtig en helder klinken in je posts terwijl je leven op meerdere manieren op zijn kop staat. Knap van je.
Ik kan me amper voorstellen hoe je je zal voelen. Ik wens je heel veel sterkte
.
Ik heb mij onveilig gevoeld in mijn relatie toen ik zwanger was. Dat in combinatie met hormonen en nestdrang en alles was heel erg heftig.. Mocht je vriend terugkomen dan kan ik me voorstellen dat dit, je veilig voelen, een moeilijk topic in jullie relatie wordt door zijn acties. Besteed hier aandacht aan zou ik als tip willen meegeven mochten jullie weer samen komen.
Ik heb centering pragnancy gedaan. Dat is een soort van naar de verloskundige gaan in groepsverband met vrouwen die ongeveer even ver zwanger zijn.
Ik heb daar veel aan gehad. Zowel tijdens zwanger zijn als de periode erna en zelfs nu. We delen mooie&leuke en moeilijke dingen en wisselen tips uit en ervaringen, super fijn omdat alles mega herkenbaar is omdat alle babies zowat alle sprongetjes gelijk hadden
. Zelfs snachts hebben we elkaar hart onder de riem kunnen steken bij niet lukkende voedingen of koorts of zoiets.
Ik heb een moeilijke periode achter de rug. De support van de groep hebben me echt geholpen. Des te meer omdat mijn netwerk gering was in de plaats waar ik woon.
Wellicht iets voor jou?
Tot slot, ik hoop dat het je lukt om beetje zacht en mild voor jezelf te zijn. Neem het per dag en probeer een beetje rustig aan te doen. Ik kan me voorstellen dat je best wat stres in je lichaam hebt.
Ik ben sinds kort alleen met mijn kind en het is veel en intens maar ook zo heerlijk omdat we gewoon heel gezellig samen zijn
.
Ook zonder zonder jou (ex)vriend gaat het een mooie en bijzondere tijd worden!
Wat een vreselijk verdrietige en moeilijke dingen maak je mee.
Ik vind je ook krachtig en helder klinken in je posts terwijl je leven op meerdere manieren op zijn kop staat. Knap van je.
Ik kan me amper voorstellen hoe je je zal voelen. Ik wens je heel veel sterkte
. Ik heb mij onveilig gevoeld in mijn relatie toen ik zwanger was. Dat in combinatie met hormonen en nestdrang en alles was heel erg heftig.. Mocht je vriend terugkomen dan kan ik me voorstellen dat dit, je veilig voelen, een moeilijk topic in jullie relatie wordt door zijn acties. Besteed hier aandacht aan zou ik als tip willen meegeven mochten jullie weer samen komen.
Ik heb centering pragnancy gedaan. Dat is een soort van naar de verloskundige gaan in groepsverband met vrouwen die ongeveer even ver zwanger zijn.
Ik heb daar veel aan gehad. Zowel tijdens zwanger zijn als de periode erna en zelfs nu. We delen mooie&leuke en moeilijke dingen en wisselen tips uit en ervaringen, super fijn omdat alles mega herkenbaar is omdat alle babies zowat alle sprongetjes gelijk hadden
. Zelfs snachts hebben we elkaar hart onder de riem kunnen steken bij niet lukkende voedingen of koorts of zoiets. Ik heb een moeilijke periode achter de rug. De support van de groep hebben me echt geholpen. Des te meer omdat mijn netwerk gering was in de plaats waar ik woon.
Wellicht iets voor jou?
Tot slot, ik hoop dat het je lukt om beetje zacht en mild voor jezelf te zijn. Neem het per dag en probeer een beetje rustig aan te doen. Ik kan me voorstellen dat je best wat stres in je lichaam hebt.
Ik ben sinds kort alleen met mijn kind en het is veel en intens maar ook zo heerlijk omdat we gewoon heel gezellig samen zijn
. Ook zonder zonder jou (ex)vriend gaat het een mooie en bijzondere tijd worden!
vrijdag 2 oktober 2020 om 01:31
Hij is altijd heel lief geweest, zachtaardig. We zijn ook altijd heel "verliefd" met elkaar zelfs na 14 jaar. Vandaar dat het zo hard aankomt. Maar egoïstisch ja... dat zat er ook wel een beetje in. Hij is wel iemand die met veel dingen eerst aan zichzelf denkt. Erg ijdel en veel met zijn uiterlijk bezig (Ik weet dat het onzekerheid is). Hij is dus ook erg vatbaar voor aandacht maar hoe naïef ik misschien ben, ik dacht dat mijn aandacht genoeg was.
vrijdag 2 oktober 2020 om 01:43
@ gevuldekoek wat een ontzettend lieve reactie. Ik heb bij mijn dochter ook in zo'n groep gezeten met zwangere vrouwen. Helaas doen ze het nu niet meer ivm corona en ook omdat ik nu medisch en onder controle in het ziekenhuis ben ivm het verlies van de vorige zwangerschap. Ik heb momenteel mijn ouders en 2 vriendinnen met wie ik kan praten maar toch voelt t eenzaam omdat ze niet voelen wat ik meemaak. Ik vind het ook allemaal zo gênant dit. Zwanger en in de steek gelaten, wat gaan mensen denken?
Ik heb hem vanavond nog gesproken maar het lijkt erop dat, nu hij betrapt is er een duivel in hem is gekomen. Ik ken hem niet meer terug. Keihard en doods in zn woorden. Terwijl hij dit weekend gewoon nog hier sliep en deel van het gezin was. Ik ben nu oprecht bang dat hij zichzelf is verloren en daardoor zn kinderen in de steek laat. Je leest t vaker hier en ik kon het me nooit voorstellen maar ben nu bang in die situatie te komen. Het lijkt wel een slechte film dit. Ongelooflijk....
Heb jij ook tijdens de zwangerschap de relatie verbroken en doe je nu alles zelf met de kleine? Ik heb daar zoveel respect voor. Zelf vraag ik mij af hoe ik het allemaal ga redden straks. Hoe je wereld kan veranderen in een half jaar tijd. We zouden dit jaar nog gaan trouwen ook.
Ik heb hem vanavond nog gesproken maar het lijkt erop dat, nu hij betrapt is er een duivel in hem is gekomen. Ik ken hem niet meer terug. Keihard en doods in zn woorden. Terwijl hij dit weekend gewoon nog hier sliep en deel van het gezin was. Ik ben nu oprecht bang dat hij zichzelf is verloren en daardoor zn kinderen in de steek laat. Je leest t vaker hier en ik kon het me nooit voorstellen maar ben nu bang in die situatie te komen. Het lijkt wel een slechte film dit. Ongelooflijk....
Heb jij ook tijdens de zwangerschap de relatie verbroken en doe je nu alles zelf met de kleine? Ik heb daar zoveel respect voor. Zelf vraag ik mij af hoe ik het allemaal ga redden straks. Hoe je wereld kan veranderen in een half jaar tijd. We zouden dit jaar nog gaan trouwen ook.
anoniem_63eb769681bc0 wijzigde dit bericht op 02-10-2020 01:46
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
12.47% gewijzigd
vrijdag 2 oktober 2020 om 02:10
Och lieverd... Wat verschrikkelijk. Ben er echt sprakeloos van dat mensen dit een ander aan kunnen doen. Onmogelijk om te weten wat er op zo'n moment in vredesnaam in iemands kop omgaat....
Hoop dat het je lukt om vannacht wat rust te pakken.
Hoop dat het je lukt om vannacht wat rust te pakken.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
vrijdag 2 oktober 2020 om 02:18
Wat een heftige situatie, TO
In moeilijke tijden binnen een relatie groei je naar elkaar toe of groei je uit elkaar, je weet dan wat je aan elkaar hebt. Jouw vent is een enorme lafbek dat hij is gevlucht dmv een romance te beginnen met zijn collega. Daar heb je dus helemaal niets aan.
Ik wens je heel veel sterkte toe.
In moeilijke tijden binnen een relatie groei je naar elkaar toe of groei je uit elkaar, je weet dan wat je aan elkaar hebt. Jouw vent is een enorme lafbek dat hij is gevlucht dmv een romance te beginnen met zijn collega. Daar heb je dus helemaal niets aan.
Ik wens je heel veel sterkte toe.
vrijdag 2 oktober 2020 om 07:16
Die man heeft tegen haar wellicht gewoon gezegd dat zijn relatie voorbij was.Lachattenoir schreef: ↑01-10-2020 19:42Man is hier de enige schuldige, maar een vrouw die neukt met een man waarvan ze weet dat hij een relatie heeft is hartstikke fout bezig. Dan ben je wat mij betreft gewoon een domme sloerie.
Naar to toe gedraagt hij zich ook zo.
vrijdag 2 oktober 2020 om 07:20
Wil je hem echt nog wel terug nu je deze kant van hem hebt gezien, of is het vooral angst voor de onzekere toekomst?soof82 schreef: ↑02-10-2020 01:43@ gevuldekoek wat een ontzettend lieve reactie. Ik heb bij mijn dochter ook in zo'n groep gezeten met zwangere vrouwen. Helaas doen ze het nu niet meer ivm corona en ook omdat ik nu medisch en onder controle in het ziekenhuis ben ivm het verlies van de vorige zwangerschap. Ik heb momenteel mijn ouders en 2 vriendinnen met wie ik kan praten maar toch voelt t eenzaam omdat ze niet voelen wat ik meemaak. Ik vind het ook allemaal zo gênant dit. Zwanger en in de steek gelaten, wat gaan mensen denken?
Ik heb hem vanavond nog gesproken maar het lijkt erop dat, nu hij betrapt is er een duivel in hem is gekomen. Ik ken hem niet meer terug. Keihard en doods in zn woorden. Terwijl hij dit weekend gewoon nog hier sliep en deel van het gezin was. Ik ben nu oprecht bang dat hij zichzelf is verloren en daardoor zn kinderen in de steek laat. Je leest t vaker hier en ik kon het me nooit voorstellen maar ben nu bang in die situatie te komen. Het lijkt wel een slechte film dit. Ongelooflijk....
Heb jij ook tijdens de zwangerschap de relatie verbroken en doe je nu alles zelf met de kleine? Ik heb daar zoveel respect voor. Zelf vraag ik mij af hoe ik het allemaal ga redden straks. Hoe je wereld kan veranderen in een half jaar tijd. We zouden dit jaar nog gaan trouwen ook.
Ik snap dat je, zeker nu, die gevoelens hebt, maar het klinkt alsof je zonder hem echt beter af bent.
vrijdag 2 oktober 2020 om 07:52
Nee, een romantische relatie zit er voor ons niet meer in. En ik weet stiekem misschien ook wel dat ik beter af ben zonder hem. Zoveel leugens, bedrog en verdriet en dat na alles wat we hebben meegemaakt. Maar ja, de liefde is er nog en ik mis zijn aanwezigheid. Het is vooral de angst idd, hoe ga ik het doen in mijn eentje met een tiener en een baby , bang om alleen en eenzaam te zijn, kom ik er financieel uit, kan ik in ons huis blijven en vooral ook zal hij wel gewoon een vader blijven of laat hij zn kinderen in de steek?
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:32
Deze fase hoort er helaas bij.soof82 schreef: ↑02-10-2020 07:52Nee, een romantische relatie zit er voor ons niet meer in. En ik weet stiekem misschien ook wel dat ik beter af ben zonder hem. Zoveel leugens, bedrog en verdriet en dat na alles wat we hebben meegemaakt. Maar ja, de liefde is er nog en ik mis zijn aanwezigheid. Het is vooral de angst idd, hoe ga ik het doen in mijn eentje met een tiener en een baby , bang om alleen en eenzaam te zijn, kom ik er financieel uit, kan ik in ons huis blijven en vooral ook zal hij wel gewoon een vader blijven of laat hij zn kinderen in de steek?
Het is een enorme rottijd, maar meestal is het zo dat je na enkele jaren terugkijkt en je kan zien dat je het allemaal prima op zijn pootjes terecht is gekomen.
Sterkte.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:38
soof82 schreef: ↑02-10-2020 07:52Nee, een romantische relatie zit er voor ons niet meer in. En ik weet stiekem misschien ook wel dat ik beter af ben zonder hem. Zoveel leugens, bedrog en verdriet en dat na alles wat we hebben meegemaakt. Maar ja, de liefde is er nog en ik mis zijn aanwezigheid. Het is vooral de angst idd, hoe ga ik het doen in mijn eentje met een tiener en een baby , bang om alleen en eenzaam te zijn, kom ik er financieel uit, kan ik in ons huis blijven en vooral ook zal hij wel gewoon een vader blijven of laat hij zn kinderen in de steek?
Neem je ontspanning wanneer je kan. Lief zijn voor jezelf. Bekijk het per dag en laat het je niet overwelmen.
vrijdag 2 oktober 2020 om 08:53
Soof toen ik je topic eerst las dacht ik wat jij later schreef “ Je hebt het allerergste al meegemaakt” . Neemt absoluut niet weg hoe ongelooflijk pijnlijk dit is. 
En ik snap wat je schrijft over zwangerschap delen met andere mensen, ze bedoelen goed en lief maar uiteindelijk snappen ze niet wat jij doormaakt.
Ken je lieve engeltjes? Daar is ook een schrijfgroep voor zwangerschap na verlies, zelf vind ik dat erg prettig.
Liefs
En ik snap wat je schrijft over zwangerschap delen met andere mensen, ze bedoelen goed en lief maar uiteindelijk snappen ze niet wat jij doormaakt.
Ken je lieve engeltjes? Daar is ook een schrijfgroep voor zwangerschap na verlies, zelf vind ik dat erg prettig.
Liefs
vrijdag 2 oktober 2020 om 10:10
Meid wat verschrikkelijk. Ik ben als de dood dat dit mij ooit ook te wachten staat.
Niet dat dat zal gebeuren al weet je het nooit maar alleen t gevoel al, maakt je doodziek.
Ik kan niets voor je oplossen maar wens je wel heel veel sterkte met het verdriet.
Ik wens je ook nog een mooie verdere zwangerschap toe, en dat je het ooit een plek kan geven, er mee om kan gaan en dat jij en je 2 kinderen een normaal leven kunnen gaan leiden. En wie weet is het inderdaad een bevlieging van m.
Niet dat dat zal gebeuren al weet je het nooit maar alleen t gevoel al, maakt je doodziek.
Ik kan niets voor je oplossen maar wens je wel heel veel sterkte met het verdriet.
Ik wens je ook nog een mooie verdere zwangerschap toe, en dat je het ooit een plek kan geven, er mee om kan gaan en dat jij en je 2 kinderen een normaal leven kunnen gaan leiden. En wie weet is het inderdaad een bevlieging van m.
vrijdag 2 oktober 2020 om 10:15
Wat betreft je vent, wat een eikel!
Ik ben zelf (ongepland) alleenstaand moeder van een baby en je kan dit! Als jij zo sterk bent om hem meteen met hebben en houden buiten te zetten kun jij dit zeker.
Je hebt fijne ouders, die kunnen vast af en toe koken en tijd met je dochter doorbrengen? Verder hoef je er niet perfect bij te lopen, je verzint handigheidjes met je baby echt waar en de draagzak is echt een hele fijne uitkomst om twee handen vrij te hebben!
Heel veel sterkte!
Ik ben zelf (ongepland) alleenstaand moeder van een baby en je kan dit! Als jij zo sterk bent om hem meteen met hebben en houden buiten te zetten kun jij dit zeker.
Je hebt fijne ouders, die kunnen vast af en toe koken en tijd met je dochter doorbrengen? Verder hoef je er niet perfect bij te lopen, je verzint handigheidjes met je baby echt waar en de draagzak is echt een hele fijne uitkomst om twee handen vrij te hebben!
Heel veel sterkte!
vrijdag 2 oktober 2020 om 13:41
Je gaat er echt wel komen, met wat je al doorstaan hebt kom je hier ook wel doorheen. Maar wat een ongelofelijke rotstreek en wat kan je diep zitten na zoiets hè!
Ik heb beiden meegemaakt, ben bedrogen en heb hem er toen ook direct uitgezet (gelukkig geen kinderen) en ik ben ook een kindje verloren met 18 weken. Maar niet tegelijkertijd! Ik heb na het verlies van mn zoontje zo ongelooflijk veel steun gehad van m'n huidige partner, dat zou ik jou ook gunnen maar ik ben bang dat je ex z'n ware gezicht heeft laten zien ... Wat een slappe zak zeg. Als je vrouw het zwaar heeft vallen voor een beetje aandacht en zo je gezin in de steek laten. En dan zo koud doen daarna.
Je bent beter af zonder hem, maar eerst moet je afscheid nemen van het beeld van het leven wat jullie samen hadden, en dat is wel het meest moeilijke dat er is...
Ik snap dat je je schaamt, je weet gewoon dat er over geroddeld gaat worden, maar jij hebt niks om je voor te schamen hè... Híj is de idioot hier en niet jij.
Ik hoop dat je ouders en je vriendinnen heel lief voor je zijn, en ook dat je wat praktische hulp krijgt. Je komt er vast wel, er zijn talloze alleenstaande moeders en die redden het ook, maar het is wel zwaar... Maar onderschat de kracht van een moeder niet! Dit kan jij.
Ik heb beiden meegemaakt, ben bedrogen en heb hem er toen ook direct uitgezet (gelukkig geen kinderen) en ik ben ook een kindje verloren met 18 weken. Maar niet tegelijkertijd! Ik heb na het verlies van mn zoontje zo ongelooflijk veel steun gehad van m'n huidige partner, dat zou ik jou ook gunnen maar ik ben bang dat je ex z'n ware gezicht heeft laten zien ... Wat een slappe zak zeg. Als je vrouw het zwaar heeft vallen voor een beetje aandacht en zo je gezin in de steek laten. En dan zo koud doen daarna.
Je bent beter af zonder hem, maar eerst moet je afscheid nemen van het beeld van het leven wat jullie samen hadden, en dat is wel het meest moeilijke dat er is...
Ik snap dat je je schaamt, je weet gewoon dat er over geroddeld gaat worden, maar jij hebt niks om je voor te schamen hè... Híj is de idioot hier en niet jij.
Ik hoop dat je ouders en je vriendinnen heel lief voor je zijn, en ook dat je wat praktische hulp krijgt. Je komt er vast wel, er zijn talloze alleenstaande moeders en die redden het ook, maar het is wel zwaar... Maar onderschat de kracht van een moeder niet! Dit kan jij.
vrijdag 2 oktober 2020 om 15:00
Waarom? Dat zet alleen maar kwaad bloed en ze blijven ouders van hun kinderen. Dus hoe beter ze met elkaar om kunnen gaan, hoe beter voor de kinderen.
Voor je kinderen moet je dit soort zaken maar gewoon opzij zetten. Dat is lastig, maar kinderen brengen nu eenmaal veel verantwoordelijkheid met zich mee.
vrijdag 2 oktober 2020 om 15:04
Omdat TO dit aangeeft;DS1971 schreef: ↑02-10-2020 15:00Waarom? Dat zet alleen maar kwaad bloed en ze blijven ouders van hun kinderen. Dus hoe beter ze met elkaar om kunnen gaan, hoe beter voor de kinderen.
Voor je kinderen moet je dit soort zaken maar gewoon opzij zetten. Dat is lastig, maar kinderen brengen nu eenmaal veel verantwoordelijkheid met zich mee.
Quote;
Ik heb hem vanavond nog gesproken maar het lijkt erop dat, nu hij betrapt is er een duivel in hem is gekomen. Ik ken hem niet meer terug. Keihard en doods in zn woorden
vrijdag 2 oktober 2020 om 16:29
Dat kan. Daarom schrijf ik ook 'waarvan ze het weet'.
Verder is man in alle gevallen gewoon dikke vette vieze schorem.
anoniem_644b5c223f66b wijzigde dit bericht op 02-10-2020 16:32
13.50% gewijzigd
