Kinderen
alle pijlers
Grooming
maandag 9 november 2020 om 18:12
Ik vind het vreselijk moeilijk om dit te typen. Maar ik kan geen kant op met mijn gevoel. Ik hoop hier adviezen te krijgen want ik loop helemaal vast in mijn hoofd.
Mijn kind (15) is een onzekere jongen. Hij heeft geen/weinig vrienden en is sociaal wat onhandig soms. Hij zit in de bovenbouw van het vwo en is behoorlijk slim. Misschien dat ik hem daarom wel heb overschat. Hij is slachtoffer van grooming. Althans dat is wat wij denken. We zijn een paar dagen geleden achter deze afschuwelijke ontdekking gekomen. We hebben heel erg geworsteld hoe we hem hiermee konden confronteren. Uiteindelijk is gebeurd waar wij bang voor waren. Hij voelt zich enorm betrapt en schaamte neemt de overhand en hij neemt de dader in bescherming.
Het is heel ver gegaan. Het is een klassiek grooming verhaal. Ik heb anoniem informatie ingewonnen bij de politie maar mijn kind wil beslist geen aangifte doen. Hij voelt nog steeds alsof wij zijn privacy grondig hebben geschonden door zijn hele chatgeschiedenis te lezen en om verplicht alles te moeten verwijderen. Hij zegt dat we hem nu alles hebben ontnomen en hij nu niks of niemand meer heeft.
Hij wil geen hulp, hij wil er niet over praten en hij denkt dat de persoon die hem tot gruwelijke daden heeft doen over laten gaan nog steeds is wie hij/zij zegt dat hij/zij is.
Ondanks al onze voorlichting en alle uitleg over hoe pedofielen te werk gaan op het internet is hij er met open ogen ingetuind en hebben wij het te laat door gehad. Ik heb staan kotsen van ellende en kan mijzelf wel voor mijn kop slaan. Ik voel me de aller slechtste moeder ooit. Mijn tranen zijn op en ik ben zo bang dat mijn kind zichzelf iets aandoet. Ook dit is namelijk in die chatrooms ter spraken gekomen. En die persoon heeft mijn kind ook geld geboden en allerlei foto's en persoonlijke gegevens afgetroggeld. Alles wat er staat beschreven over hoe deze beesten te werk gaan is gebeurd. En mijn kind neemt de persoon in bescherming. En is afschuwelijk kwaad op ons. Voelt zich beschaamd en betrapt en wij zijn de schuldigen van alles momenteel. Hij weigert hulp. We mogen niet praten met niemand. Hij vindt dat hij genoeg gestraft is door hem zijn volledige online prive leven af te nemen. Hij lijkt niet in te zien dat we dit niet als straf doen maar omdat we hem willen beschermen. Hij is nu niet voor reden vatbaar en vertelt zijn vrienden dat zijn ouders zijn prive leven hebben gehackt en dat hij daarom nergens meer online kan. Hij schopt alleen maar om zich heen. En ik zie keer op keer de beelden van mijn kind op mijn netvlies. Hij is er zo diep in verstrikt geraakt dat ik dit niet kan typen zonder te kokhalzen. Ik voel me helemaal leeg.
Mijn kind (15) is een onzekere jongen. Hij heeft geen/weinig vrienden en is sociaal wat onhandig soms. Hij zit in de bovenbouw van het vwo en is behoorlijk slim. Misschien dat ik hem daarom wel heb overschat. Hij is slachtoffer van grooming. Althans dat is wat wij denken. We zijn een paar dagen geleden achter deze afschuwelijke ontdekking gekomen. We hebben heel erg geworsteld hoe we hem hiermee konden confronteren. Uiteindelijk is gebeurd waar wij bang voor waren. Hij voelt zich enorm betrapt en schaamte neemt de overhand en hij neemt de dader in bescherming.
Het is heel ver gegaan. Het is een klassiek grooming verhaal. Ik heb anoniem informatie ingewonnen bij de politie maar mijn kind wil beslist geen aangifte doen. Hij voelt nog steeds alsof wij zijn privacy grondig hebben geschonden door zijn hele chatgeschiedenis te lezen en om verplicht alles te moeten verwijderen. Hij zegt dat we hem nu alles hebben ontnomen en hij nu niks of niemand meer heeft.
Hij wil geen hulp, hij wil er niet over praten en hij denkt dat de persoon die hem tot gruwelijke daden heeft doen over laten gaan nog steeds is wie hij/zij zegt dat hij/zij is.
Ondanks al onze voorlichting en alle uitleg over hoe pedofielen te werk gaan op het internet is hij er met open ogen ingetuind en hebben wij het te laat door gehad. Ik heb staan kotsen van ellende en kan mijzelf wel voor mijn kop slaan. Ik voel me de aller slechtste moeder ooit. Mijn tranen zijn op en ik ben zo bang dat mijn kind zichzelf iets aandoet. Ook dit is namelijk in die chatrooms ter spraken gekomen. En die persoon heeft mijn kind ook geld geboden en allerlei foto's en persoonlijke gegevens afgetroggeld. Alles wat er staat beschreven over hoe deze beesten te werk gaan is gebeurd. En mijn kind neemt de persoon in bescherming. En is afschuwelijk kwaad op ons. Voelt zich beschaamd en betrapt en wij zijn de schuldigen van alles momenteel. Hij weigert hulp. We mogen niet praten met niemand. Hij vindt dat hij genoeg gestraft is door hem zijn volledige online prive leven af te nemen. Hij lijkt niet in te zien dat we dit niet als straf doen maar omdat we hem willen beschermen. Hij is nu niet voor reden vatbaar en vertelt zijn vrienden dat zijn ouders zijn prive leven hebben gehackt en dat hij daarom nergens meer online kan. Hij schopt alleen maar om zich heen. En ik zie keer op keer de beelden van mijn kind op mijn netvlies. Hij is er zo diep in verstrikt geraakt dat ik dit niet kan typen zonder te kokhalzen. Ik voel me helemaal leeg.
dinsdag 10 november 2020 om 10:13
En eenzaamheid is vreselijk. Het kan je dingen laten doen waarvan je weet dat ze niet okee zijn, alleen maar om niet alleen te hoeven zijn. Zou je met je zoon kunnen kijken naar clubs, kampen, organisaties waar hij gelijkgestemden kan ontmoeten? Waar hij zijn behoefte aan verbondenheid met gelijkwaardig contact kan invullen?
dinsdag 10 november 2020 om 10:15
Wat erg voor je TO,
Kunnen jullie zelf aangifte doen? Of kan dit alleen door zoon gedaan worden?.
Hebben jullie bewijzen in de vorm van screenshots van gesprekken/gestuurde foto's?. Gegevens van degene die dit gedaan heeft?.
Heel erg dat je zoon nog niet kan zien wat er aan de hand is, maar dat is dus idd precies wat er bij grooming gebeurt.
Kun je voor jullie zelf hulp inschakelen?
Professionele hulp die tips heeft hoe hiermee om te gaan?.
Het lijkt me heel moeilijk. Sterkte in ieder geval.
Kunnen jullie zelf aangifte doen? Of kan dit alleen door zoon gedaan worden?.
Hebben jullie bewijzen in de vorm van screenshots van gesprekken/gestuurde foto's?. Gegevens van degene die dit gedaan heeft?.
Heel erg dat je zoon nog niet kan zien wat er aan de hand is, maar dat is dus idd precies wat er bij grooming gebeurt.
Kun je voor jullie zelf hulp inschakelen?
Professionele hulp die tips heeft hoe hiermee om te gaan?.
Het lijkt me heel moeilijk. Sterkte in ieder geval.
dinsdag 10 november 2020 om 12:14
Wat afschuwelijke naar voor jullie allemaal.
Ik snap dat je de details hier niet vertelt maar je verhaal is daardoor vrij vaag in wat er precies is gebeurd. Als het uitsluitend online was of ook real-life zou ik daar misschien wel verschillende soorten hulp voor inschakelen. Er zijn ook verschillende soorten specialisten die je kunnen ondersteunen.
Maar dat is sowieso het eerste om te doen. Psychologische hulp. En aangifte denk ik.
Heel veel sterkte!
Ik snap dat je de details hier niet vertelt maar je verhaal is daardoor vrij vaag in wat er precies is gebeurd. Als het uitsluitend online was of ook real-life zou ik daar misschien wel verschillende soorten hulp voor inschakelen. Er zijn ook verschillende soorten specialisten die je kunnen ondersteunen.
Maar dat is sowieso het eerste om te doen. Psychologische hulp. En aangifte denk ik.
Heel veel sterkte!
dinsdag 10 november 2020 om 12:17
Hij is nu nog onder de 16 dus nu kun jij nog beslissingen mede nemen namens hem op het gebied van zorg. Met 16 niet meer. Dan is hij helemaal zelfstandig.
Ik zou toch met m naar de huisarts gaan. Zeggen dat jullie samen met iemand willen praten die onafhankelijk is. Omdat je het zelf ook lastig vind hoe het is gegaan. En de huisarts hier vast meer ervaring mee heeft.
Ik zou toch met m naar de huisarts gaan. Zeggen dat jullie samen met iemand willen praten die onafhankelijk is. Omdat je het zelf ook lastig vind hoe het is gegaan. En de huisarts hier vast meer ervaring mee heeft.
Een zebra is geen paard met strepen
dinsdag 10 november 2020 om 12:22
Zoals ik het lees op de website van Rijksoverheid kunnen ouders alleen een melding maken en kan alleen het slachtoffer aangifte doen. Aangezien hij zich op dit moment niet ziet als een slachtoffer van die groomer en dus weigert aangifte te doen, valt TO hier niet op dit moment zoveel aan te rekenen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 10 november 2020 om 12:31
Grooming is een lang proces waarin het slachtoffer gehersenspoeld wordt. De dader heeft een diepe vertrouwensband met je zoon en er is weinig wat jullie kunnen zeggen dat zijn gevoel verandert.
Mijn advies is om naar een gespecialiseerde jeugdpsycholoog te gaan. Hopelijk kan deze je zoon in laten zien wat er mis is met deze situatie en ook met je zoon (en jullie) kijken naar hoe dit te voorkomen, want zoon zou niet de eerste zijn die terugvalt in dat wereldje, helaas
Ik kan me helemaal voorstellen dat je gek wordt als moeder. Wat een verschrikking!! Sterkte
Mijn advies is om naar een gespecialiseerde jeugdpsycholoog te gaan. Hopelijk kan deze je zoon in laten zien wat er mis is met deze situatie en ook met je zoon (en jullie) kijken naar hoe dit te voorkomen, want zoon zou niet de eerste zijn die terugvalt in dat wereldje, helaas
Ik kan me helemaal voorstellen dat je gek wordt als moeder. Wat een verschrikking!! Sterkte
anoniem_383378 wijzigde dit bericht op 10-11-2020 12:34
9.81% gewijzigd
dinsdag 10 november 2020 om 12:53
Dat lijkt me sterk dat dat klopt, maar dan nog, ook een melding is nodig en heeft al effect. Gegevens van een melding worden ook bewaard en ook kan justitie zelf besluiten om naar aanleiding van een melding onderzoek te doen, een aangifte hoeft niet altijd.Susan schreef: ↑10-11-2020 12:22Zoals ik het lees op de website van Rijksoverheid kunnen ouders alleen een melding maken en kan alleen het slachtoffer aangifte doen. Aangezien hij zich op dit moment niet ziet als een slachtoffer van die groomer en dus weigert aangifte te doen, valt TO hier niet op dit moment zoveel aan te rekenen.
dinsdag 10 november 2020 om 12:55
"Grooming melden
Ouders kunnen een melding doen en voor meer informatie terecht bij het Meldpunt Kinderporno of bij de politie. Vermoedt u dat kinderen slachtoffer dreigen te worden van grooming? Dan kunt u dat melden bij Meldpunt Kinderporno of de politie. Wie zelf slachtoffer is van grooming, kan aangifte doen bij de politie."
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... n-grooming
Ze heeft zelf informatie ingewonnen, dus ik neem aan dat ze ook wel weet wat wel en niet mogelijk is.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 10 november 2020 om 12:58
Daar staat niet dat ouders geen aangifte kunnen doen voor hun kinderen. https://www.politie.nl/themas/aangifte-doen.htmlSusan schreef: ↑10-11-2020 12:55"Grooming melden
Ouders kunnen een melding doen en voor meer informatie terecht bij het Meldpunt Kinderporno of bij de politie. Vermoedt u dat kinderen slachtoffer dreigen te worden van grooming? Dan kunt u dat melden bij Meldpunt Kinderporno of de politie. Wie zelf slachtoffer is van grooming, kan aangifte doen bij de politie."
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... n-grooming
Iedereen mag aangifte doen van een misdrijf. Doet een kind jonger dan 13 jaar aangifte? Dan nemen wij altijd contact op de ouders of verzorgers. Wil een kind zelf geen aangifte doen? Dan kunnen zijn ouders of verzorgers dat voor hem doen.
dinsdag 10 november 2020 om 13:02
Sterker nog OM kan zelf beslissen om iemand te vervolgen als er genoeg bewijs is van een straf/zedenzaak. Hoeven de ouders of een minderjarig slachtoffer niet per se zelf te beslissen.
Ik zou wel aangifte doen en vragen waar je terecht kan voor directe hulp. Ze hebben daar echt wel slachtofferhulp voor.
Ik zou wel aangifte doen en vragen waar je terecht kan voor directe hulp. Ze hebben daar echt wel slachtofferhulp voor.
dinsdag 10 november 2020 om 13:03
Als ze aangifte kunnen doen zou ik dat zeker doen, maar ik vond je opmerking 'of moet iemand anders slachtoffer worden' nogal pinnig, aangezien je niet weet waarom er nu nog geen aangifte is gedaan. Ze heeft met de politie gebeld om informatie in te winnen, dus die optie zal ongetwijfeld aan bod zijn gekomen.
susan wijzigde dit bericht op 10-11-2020 13:15
22.77% gewijzigd
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 10 november 2020 om 13:14
Ik zou zo snel mogelijk gespecialiseerde hulp voor je kind zoeken. Je kind staat zodanig onder invloed van de dader dat hij wellicht zelfs probeert om weer met de dader in contact te komen. Er zijn gespecialiseerde psychologen die dit soort slachtoffers begeleiden. Daarnaast zou ik zeker de politie informeren. Je kunt geen aangifte doen namens iemand anders, maar een rechercheur die gespecialiseerd is in zulke zaken kan wel met je zoon praten en hem uitleggen dat hij slachtoffer is van een ernstig misdrijf, ook al ervaart hij dat zelf anders. Dat zijn schaamtegevoelens erbij horen, net zoals het gevoel dat hij nu iemand is kwijtgeraakt die voor hem belangrijk is. Dat maakt wellicht meer indruk dan wanneer zijn ouders dit zeggen.
Sterkte TO, wat een afschuwelijke situatie.
Sterkte TO, wat een afschuwelijke situatie.
dinsdag 10 november 2020 om 15:06
Wat een afschuwelijke situatie to. Allereerst heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je wereld op z’n kop staat.
Als je aangifte kan doen voor je zoon zou ik dat zeker doen en anders sowieso een melding maken. Verder lijkt het me zaak zsm professionele hulp in te schakelen van iemand die hier ervaring mee heeft.
Dat je zoon boos is is logisch hij ziet nog niet in dat hij slachtoffer is. Ik hoop dat hij dit wel gaat inzien en kan werken aan “heling” van zichzelf.
Als je aangifte kan doen voor je zoon zou ik dat zeker doen en anders sowieso een melding maken. Verder lijkt het me zaak zsm professionele hulp in te schakelen van iemand die hier ervaring mee heeft.
Dat je zoon boos is is logisch hij ziet nog niet in dat hij slachtoffer is. Ik hoop dat hij dit wel gaat inzien en kan werken aan “heling” van zichzelf.
dinsdag 10 november 2020 om 15:07
Jeetje wat heftig dit! Natuurlijk moet je hulp zoeken, maar je wilt ook niet je kind nog verder tegen je in het harnas jagen. Misschien beter om over een paar dagen, als hopelijk de ergste woede en verwarring wat is gezakt er nog eens over proberen te praten en samen hulp te zoeken.
En als het even kan: zeker aangifte doen!
En als het even kan: zeker aangifte doen!
