
Singles Unite : deel 5!!! 😄
zondag 6 december 2020 om 18:01
Ik denk dat dit door een heleboel mensen is ingedoctrineerd, dat wanneer iemand alleen is, dat gewoon slecht is (want alleen = eenzaam).Phoebe1982 schreef: ↑06-12-2020 17:15Ik snap echt niet waarom zoveel denken en zeggen 'maar dan ben je alleen'. Ja dus?
Misschien ben ik raar hoor maar zolang ik de juiste persoon niet meer tegenkom vind ik dat meer voor dan nadelen hebben. (Ik heb 10 jaar samengewoond, en toen dat over ging nog een aantal gecompliceerde kortere relaties gehad en ik vind het wel best. Geen zin meer in. Zeg nooit nooit maar ik ben niet op zoek of zo)
Ik snap het ook niet. ik ben ook veel liever alleen dan gedwongen met iemand. Maar ik kan me voorstellen dat bepaalde type mensen/omgeving dit soort denkwijze niet begrijpt.

zondag 6 december 2020 om 18:03
He allemaal!
Ik ben net begonnen bij het viva-forum en stuit gelijk op dit topic.. Mag ik meepraten?
Ik ben een 35 jarige single moeder. Sinds 4 jaar uit elkaar met de vader van mijn kinderen, hierna zo'n 2 jaar een relatie gehad en nu alweer ruim een jaar vrijgezel.
Toegegeven: ik vind er bar weinig aan, voel me behoorlijk alleen en denk nog dagelijks aan de laatste ex... Maar ik wil vooral gewoon verder, in m'n uppie gelukkig voelen en ook dan pas weer echt daten.
Hier en daar las ik het 'swipen uit verveling, onrust of eenzaamheid' terug. Ook ik deed dat en altijd kwam er dan ook weer een date (of 2 of 3) uit. Maar nooit WOW, klik, jij bent leuk... dus altijd teleurstellend en extra even weer rot voelen...
Ik wil dus vooral gezellig en leuk meekletsen, jullie beslommeringen lezen zodat ik lekker happy alone ben straks
Ik ben net begonnen bij het viva-forum en stuit gelijk op dit topic.. Mag ik meepraten?
Ik ben een 35 jarige single moeder. Sinds 4 jaar uit elkaar met de vader van mijn kinderen, hierna zo'n 2 jaar een relatie gehad en nu alweer ruim een jaar vrijgezel.
Toegegeven: ik vind er bar weinig aan, voel me behoorlijk alleen en denk nog dagelijks aan de laatste ex... Maar ik wil vooral gewoon verder, in m'n uppie gelukkig voelen en ook dan pas weer echt daten.
Hier en daar las ik het 'swipen uit verveling, onrust of eenzaamheid' terug. Ook ik deed dat en altijd kwam er dan ook weer een date (of 2 of 3) uit. Maar nooit WOW, klik, jij bent leuk... dus altijd teleurstellend en extra even weer rot voelen...
Ik wil dus vooral gezellig en leuk meekletsen, jullie beslommeringen lezen zodat ik lekker happy alone ben straks

zondag 6 december 2020 om 18:19
Hier niet hoor... Heel erg. Maar scheelt geen huisdieren en een kruimeldief
Stofzuigen zou ik gisteren doen, tijd te kort dus vandaag, euhh... Net terug ennnuhh geen zin meer.
zondag 6 december 2020 om 18:29
Wiriehorn, hier geen thermostaat meer via Google. Huurwoning nu en hiervoor koophuis met de toon.
Maar licht, muziek en sensor als ik het huis binnenkom... Floep licht aan en na 3 min zonder beweging uit.
Irritant
als iemand binnenkomt en netjes het licht uitdoet... Werkt hij niet meer.
Voor mij geen skyradio, kerstmuziek of kerstfilms.
Zo nu soepie. Vanmiddag uitgebreid geluncht dus zit nog vol.
En even kwijlen bij een Zweedse serie

. Verhaal wat zoetsappig, maar achhh...
Maar licht, muziek en sensor als ik het huis binnenkom... Floep licht aan en na 3 min zonder beweging uit.
Irritant
Voor mij geen skyradio, kerstmuziek of kerstfilms.
Zo nu soepie. Vanmiddag uitgebreid geluncht dus zit nog vol.
En even kwijlen bij een Zweedse serie

zondag 6 december 2020 om 19:30
Dat is dus een denkfout die velen maken want alleen en eenzaam is niet hetzelfde.Pompoenschip schreef: ↑06-12-2020 18:01Ik denk dat dit door een heleboel mensen is ingedoctrineerd, dat wanneer iemand alleen is, dat gewoon slecht is (want alleen = eenzaam).
Ik snap het ook niet. ik ben ook veel liever alleen dan gedwongen met iemand. Maar ik kan me voorstellen dat bepaalde type mensen/omgeving dit soort denkwijze niet begrijpt.
En in gecompliceerde relaties heb ik echt geen zin meer, dan liever alleen.
Bovendien kan ik mijzelf heel goed vermaken, daar heb ik geen anderen voor nodig.
Ik snap het, nou ja dan snappen ze het maar niet.
Ik heb geen Zweedse maar een Turkse serie ontdekt op Netflix. Ik verwachte er weinig van maar ik vind het wel wat geloof ik.
Ik vermaak me dus wel. (Al begin ik het hele C gedoe zat te worden... Ik houd me wel aan de regels hoor, uiteraard, maar ik begin het saai te vinden...)
anoniem_401860 wijzigde dit bericht op 06-12-2020 22:06
0.79% gewijzigd
zondag 6 december 2020 om 19:40
Ik had dit jaar een date en die bleef me maar vertellen dat op jezelf wonen zo vreselijk eenzaam is en dat hij alleen om samen te wonen het huis weer uit zou gaan als ik ook maar iets vertelde dat met mijn huis te maken had (en toen woonde ik er nog niet). Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt nog geen tijd heb gevonden om me eenzaam te voelen. Weekenden zijn me vol genoeg met activiteiten en sociale contacten.


zondag 6 december 2020 om 19:53
Is het voor veel van jullie de eerste keer dat jullie langere tijd echt in je eentje wonen? Ik heb jaren en jaren alleen gewoond (met mijn eigen voordeur, keuken, badkamer etc.). In mijn ervaring is hoe je alleen woont erg belangrijk of het na een paar jaar nog steeds leuk is of niet.
anoniem_63ab5705e222a wijzigde dit bericht op 06-12-2020 19:54
3.93% gewijzigd

zondag 6 december 2020 om 19:54
Ik verveel me ook niet zo snel.RedRoseThorn schreef: ↑06-12-2020 19:40Ik had dit jaar een date en die bleef me maar vertellen dat op jezelf wonen zo vreselijk eenzaam is en dat hij alleen om samen te wonen het huis weer uit zou gaan als ik ook maar iets vertelde dat met mijn huis te maken had (en toen woonde ik er nog niet). Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt nog geen tijd heb gevonden om me eenzaam te voelen. Weekenden zijn me vol genoeg met activiteiten en sociale contacten.
En ik krijg er ook niet veel opmerkingen over hoor... alleen af en toe een 'maar dan ben je alleen' opmerking.
Ik kan dat gewoon goed, alleen zijn...

zondag 6 december 2020 om 19:59


zondag 6 december 2020 om 20:12
Ik vond het op een gegeven moment na een paar jaar wel fijn om binnen een soort sociaal verband te wonen. Dus met buren die ik graag mag en waarvoor ik klaar sta als er iets is (en omgekeerd) of met een laagdrempelige mogelijkheid wat gezelschap op te zoeken. Af en toe samen dingen doen met buren of huisgenoten. Ik heb nou kinderen hier en dan is het ook gezellig. Echt helemaal alleen in een onbekende stad of afgelegen heb ik geen zin meer in.

zondag 6 december 2020 om 20:22
Ah zo, fijn dat je jouw manier gevonden hebt in wat je prettig vindt!
Zelf woon ik in een stad, heerlijk. M'n onderburen hebben mijn huissleutel, passen soms op m'n katjes. Met m'n buurman drink ik weleens een wijntje als we samen op balkon zitten. Hij op de zijne ik de mijne en dan kletsen we wat. En heb net een nieuwe leuke boven buurvrouw. Klikte gelijk. Dat voelt fijn ja.
Zelf woon ik in een stad, heerlijk. M'n onderburen hebben mijn huissleutel, passen soms op m'n katjes. Met m'n buurman drink ik weleens een wijntje als we samen op balkon zitten. Hij op de zijne ik de mijne en dan kletsen we wat. En heb net een nieuwe leuke boven buurvrouw. Klikte gelijk. Dat voelt fijn ja.

zondag 6 december 2020 om 20:23
Hallo Kamiko, welkom! Je hebt ook niet bepaald een leuk jaar uitgekozen om op jezelf te gaan wonen met al die lockdowns. Veel alleenstaanden hebben een lastige tijd achter de rug. Het was voor mij een van de leukste tijden van mijn leven om alleen te kunnen wonen na een lange relatie. Maar ik had toen veel vrienden, iedereen was single en alle mogelijkheid om leuke dingen te doen.
Uiteindelijk is het ook vaak wat je gewend bent en wat er van je verwacht wordt. Als je 10 jaar gewend bent anderen om je heen te hebben en je leven te delen, je aan kunt passen, jezelf geborgen voelt met geliefden om je heen, dan zou het wel raar zijn als je zo over kunt schakelen op een omgekeerde situatie. Na jaren wen je uiteindelijk wel aan alleen wonen maar ik zou niet zo snel weten wat daar nou de meerwaarde van is.
Uiteindelijk is het ook vaak wat je gewend bent en wat er van je verwacht wordt. Als je 10 jaar gewend bent anderen om je heen te hebben en je leven te delen, je aan kunt passen, jezelf geborgen voelt met geliefden om je heen, dan zou het wel raar zijn als je zo over kunt schakelen op een omgekeerde situatie. Na jaren wen je uiteindelijk wel aan alleen wonen maar ik zou niet zo snel weten wat daar nou de meerwaarde van is.
zondag 6 december 2020 om 20:37
Ah ja dat snap ik wel. Met mijn buurt heb ik gelukkig veel contact omdat we samen zijn begonnen met het project en er horen ook buurt activiteit en samen de buurt bijhouden bij. We lopen niet de deur bij elkaar plat maar aanbellen voor hulp of een appje voor boodschappen omdat iemand in quarantaine moet in de groepsapp wordt wel beantwoord.Antoon69 schreef: ↑06-12-2020 20:12Ik vond het op een gegeven moment na een paar jaar wel fijn om binnen een soort sociaal verband te wonen. Dus met buren die ik graag mag en waarvoor ik klaar sta als er iets is (en omgekeerd) of met een laagdrempelige mogelijkheid wat gezelschap op te zoeken. Af en toe samen dingen doen met buren of huisgenoten. Ik heb nou kinderen hier en dan is het ook gezellig. Echt helemaal alleen in een onbekende stad of afgelegen heb ik geen zin meer in.
Ik heb ook mijn vriendinnen en ouders op Max een half uur rijden. Ik snap dat het veel eenzamer kan zijn als alle buren op zichzelf zijn en er niemand is de buurt waar je terecht kan.
zondag 6 december 2020 om 20:37
Herkenbaar hoor! Ook aantal dates die verbaasd waren dat ik bijv nooit met huisgenoten heb gewoond en gelijk alleen ben gaan wonen na m’n ouders. Nooit spijt van gehad en ook altijd genoeg activiteiten om te doenRedRoseThorn schreef: ↑06-12-2020 19:40Ik had dit jaar een date en die bleef me maar vertellen dat op jezelf wonen zo vreselijk eenzaam is en dat hij alleen om samen te wonen het huis weer uit zou gaan als ik ook maar iets vertelde dat met mijn huis te maken had (en toen woonde ik er nog niet). Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt nog geen tijd heb gevonden om me eenzaam te voelen. Weekenden zijn me vol genoeg met activiteiten en sociale contacten.

zondag 6 december 2020 om 20:50

zondag 6 december 2020 om 20:55
Ik woon sinds mijn 17e alleen. Eerst wel in soort studentenhuis, na 21 echt alleen. Met vader van kinderen voor het eerst samen gaan wonen, na mijn 30e
Maar we hebben beiden veel in het buitenland gewoond en niet altijd tegelijk
na 10 jaar dus uit elkaar.
En ik vind sommige dingen lastig, maar ben iedere dag blij ( zeker nu) dat ik zonder hem woon.
Ik kan me haast niet voorstellen om ooit samen te wonen, maar ik zou het wel mee willen maken, met een leuke man dan wel!
Maar we hebben beiden veel in het buitenland gewoond en niet altijd tegelijk

En ik vind sommige dingen lastig, maar ben iedere dag blij ( zeker nu) dat ik zonder hem woon.
Ik kan me haast niet voorstellen om ooit samen te wonen, maar ik zou het wel mee willen maken, met een leuke man dan wel!
zondag 6 december 2020 om 21:02
Welkom Kamiko!
Ik woon nog lekker met een huisgenoot
Al sinds m'n 16e overigens, toen natuurlijk één groot feest. Toch wel heeeel gezellig hoor vind ik, weet niet of ik nu al helemaal alleen zou kunnen. Hier wel gebruikelijk, meesten werkenden in mijn omgeving wonen met huisgenoten tot ze samen met iemand een huis kopen want alleen is moeilijk te betalen.
Ik woon nog lekker met een huisgenoot

"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"

zondag 6 december 2020 om 21:52
Welkom Kamiko!
Heb zelf ook alle woonvormen geprobeerd. Opgegroeid op 't platteland, hospita (horror!) grote en kleine studentenhuizen, op mijzelf en met 2 vrouwen samengewoond en nu dus weer alleen. Vind dat het je wel verrijkt, woon je samen met een partner dan moet je je binnen een relatie aanpassen. En op jezelf dan ben je gedwongen de mensen op te zoeken wat mij zeker heeft gedwongen wat sterker in mijn schoenen te staan.
Maar toch; 's ochtend niet wakker worden naast je geliefde voelt wel als een gemis. Tenzij de wekker morgen weer om 6 uur gaat
Heb zelf ook alle woonvormen geprobeerd. Opgegroeid op 't platteland, hospita (horror!) grote en kleine studentenhuizen, op mijzelf en met 2 vrouwen samengewoond en nu dus weer alleen. Vind dat het je wel verrijkt, woon je samen met een partner dan moet je je binnen een relatie aanpassen. En op jezelf dan ben je gedwongen de mensen op te zoeken wat mij zeker heeft gedwongen wat sterker in mijn schoenen te staan.
Maar toch; 's ochtend niet wakker worden naast je geliefde voelt wel als een gemis. Tenzij de wekker morgen weer om 6 uur gaat
