Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 26
woensdag 16 december 2020 om 13:10
Welkom Racoon1977! leuk om hier nog een man te zienRacoon1977 schreef: ↑16-12-2020 09:47Klopt, we moeten niet in problemen denken maar in mogelijkheden! Inderdaad kijken wat je nog wel kan! We kunnen ademhalen, we zijn vrij ( we zitten niet opgesloten in de gevangenis, dus we kunnen gaan en staan waar we willen, we zijn gezond( grootste goed) etc...
Ik zal me even voorstellen :
Ik ben een man van 43 jaar en woon samen met mijn man. We zijn bijna 8 jaar getrouwd. We hebben wel een gezellige kat in huis van 1,5 jaar. Heel gezellig en daar heb je bijna geen kind aan! We zijn bewust kinderloos. Nu kunnen we ook geen kinderen krijgen, maar tegenwoordig kan je adopteren of kinderen krijgen via een draagmoeder. We krijgen ook logischerwijs geen vragen waarom we geen kinderen hebben of willen. Want we zijn homosexueel.
Fijn dat hier op dit topic ook een man zit, RickDalton! Volgens mij ben je van dezelfde leeftijd als ik...Dus ik ben niet de enige man hier.
Ik wil jullie allemaal een fijne kerst - ondanks alle Corona-maatregelen - en een goed en vooral gezond 2021 toewensen! En vooral een kindvrij 2021!.
.
ik ben van 75, bijna zelfde leeftijd dus. ben net 45 geworden
woensdag 16 december 2020 om 13:34
Ik las serieus ik ben 75, bijna dezelfde leeftijd dusRickDalton schreef: ↑16-12-2020 13:10Welkom Racoon1977! leuk om hier nog een man te zien
ik ben van 75, bijna zelfde leeftijd dus. ben net 45 geworden
En welkom Racoon!
woensdag 16 december 2020 om 13:41
Gefeliciteerd, RickDalton!RickDalton schreef: ↑16-12-2020 13:10Welkom Racoon1977! leuk om hier nog een man te zien
ik ben van 75, bijna zelfde leeftijd dus. ben net 45 geworden
woensdag 16 december 2020 om 13:41
Dankjewel, RickDalton!RickDalton schreef: ↑16-12-2020 13:10Welkom Racoon1977! leuk om hier nog een man te zien
ik ben van 75, bijna zelfde leeftijd dus. ben net 45 geworden
woensdag 16 december 2020 om 14:23
Dat lijkt me heerlijk!Racoon1977 schreef: ↑16-12-2020 09:47Ik ben een man van 43 jaar en woon samen met mijn man. We zijn bijna 8 jaar getrouwd. We hebben wel een gezellige kat in huis van 1,5 jaar. Heel gezellig en daar heb je bijna geen kind aan! We zijn bewust kinderloos. Nu kunnen we ook geen kinderen krijgen, maar tegenwoordig kan je adopteren of kinderen krijgen via een draagmoeder. We krijgen ook logischerwijs geen vragen waarom we geen kinderen hebben of willen. Want we zijn homosexueel.
woensdag 16 december 2020 om 14:35
Inderdaad, Luistervink! Maar ik vind het ook onzin dat hetero-stellen zich moeten verantwoorden waarom ze geen kinderen willen. Mijn schoonzus die samen met mijn drie jaar jongere broer een kind heeft gekregen kan goed begrijpen waarom iemand wel of een geen kinderen wil.
Ik kan mezelf nu eindelijk goed verzorgen en heb alles op de rit, maar met kinderen en de hele opvoeding erbij zou ik erg gestresst raken.
anoniem_645251725d54e wijzigde dit bericht op 16-12-2020 14:38
11.26% gewijzigd
woensdag 16 december 2020 om 18:36
woensdag 16 december 2020 om 18:39
Ik las ooit eens ergens een quote op internet:
"homoseksualiteit is gods gift aan speciale mensen om ze niet op te zadelen met de lasten van kinderen krijgen/grootbrengen"
woensdag 16 december 2020 om 18:40
...en dat mag je niet van de moedermaffia in speRookgordijn1 schreef: ↑16-12-2020 14:23Welkom Racoon.
Ik heb blijkbaar heel ongepast gereageerd in een 'ben ik zwanger?' - topic omdat ik vond dat de test eerder niet zwanger dan wel zwanger aangeeft.
woensdag 16 december 2020 om 19:05
Als iemand zonder kinderen mag je nooit iets vinden van iemand met (of die er bijna een heeft), dat weet je toch? 
Ik krijg gelukkig niet vaak de vraag meer, nog een jaar of 7 te gaan dan verwacht ik het helemaal niet meer. Of krijg je dan ook nog vragen als: vind je het niet jammer dat je geen kinderen hebt?
Ik krijg gelukkig niet vaak de vraag meer, nog een jaar of 7 te gaan dan verwacht ik het helemaal niet meer. Of krijg je dan ook nog vragen als: vind je het niet jammer dat je geen kinderen hebt?
woensdag 16 december 2020 om 19:26
dan stel je de tegenvraag: vindt je het niet jammer dat je kinderen hebt genomen?TinyTiny schreef: ↑16-12-2020 19:05Als iemand zonder kinderen mag je nooit iets vinden van iemand met (of die er bijna een heeft), dat weet je toch?
Ik krijg gelukkig niet vaak de vraag meer, nog een jaar of 7 te gaan dan verwacht ik het helemaal niet meer. Of krijg je dan ook nog vragen als: vind je het niet jammer dat je geen kinderen hebt?
.. dan kijken ze je vast gek aan vanwege die impertinente vraag
woensdag 16 december 2020 om 23:20
RickDalton schreef: ↑16-12-2020 18:39Ik las ooit eens ergens een quote op internet:
"homoseksualiteit is gods gift aan speciale mensen om ze niet op te zadelen met de lasten van kinderen krijgen/grootbrengen"
woensdag 16 december 2020 om 23:22
Haha, die is leuk!RickDalton schreef: ↑16-12-2020 18:39Ik las ooit eens ergens een quote op internet:
"homoseksualiteit is gods gift aan speciale mensen om ze niet op te zadelen met de lasten van kinderen krijgen/grootbrengen"
Ideaal ook dat je nooit bang hoeft te zijn voor ongelukjes!
woensdag 16 december 2020 om 23:42
Da's inderdaad een goede optie!RickDalton schreef: ↑16-12-2020 19:26dan stel je de tegenvraag: vindt je het niet jammer dat je kinderen hebt genomen?
.. dan kijken ze je vast gek aan vanwege die impertinente vraag
woensdag 16 december 2020 om 23:50
Haha! Ik geloof dat ik wel 'ns zoiets gevraagd heb, maar dat resulteert toch meestal in 'maar je krijgt er zoveel voor terug'RickDalton schreef: ↑16-12-2020 19:26dan stel je de tegenvraag: vindt je het niet jammer dat je kinderen hebt genomen?
.. dan kijken ze je vast gek aan vanwege die impertinente vraag
donderdag 17 december 2020 om 01:33
Als ik dat antwoord ontvang vraag ik dan wie daar precies veel voor terug krijgt.
Je brengt tenslotte een kind op deze aarde om je persoonlijke (ego) behoeftes te bevredigen. In de meeste gevallen geproduceerd vanuit (onbewuste) sociaal maatschappelijke druk/broedwoede in hoe je leven eruit hoort te zien.
Je kind kan niet eens daadwerkelijk zichzelf zijn (in publieke sferen), wordt vanaf jongsaf aan getraind om in een keurslijf te passen van zowel hun ouders als de maatschappij. Getraind hoe die sociaal wenselijk gedrag moet vertonen zodat die tijdens sociale uitjes zich zo nep/hypocriet mogelijk kan gedragen, wordt gedrild in de schoolbanken om vervolgens (in Nederland dan) nog net niet tot de dood een loonslaaf uit te hangen. Moet dan vervolgens de werkvloer op waar de meeste mensen een grafhekel aan hebben en bij het winnen van de loterij is voor de meeste mensen stoppen met werken het eerste wat ze zouden doen. Kinderen worden door hun eigen ouders gebruikt als speelbal voor hun ego, die kinderen moeten beter presteren (school,sport,leven) dan anderen kinderen want dat streelt het ego van de ouders.
Daarboven op dan het klimaat en het voedseltekort wat er razendsnel aan zit te komen. Ik ben bewust kindvrij en geen kindhater, maar ik vind mijn ''denkbeeldig kind'' toch echt veel meer waard dan wat deze wereld te bieden heeft aan hoe het ''hoort'', wat je ''moet'' doen om jezelf en door anderen als waardevol beschouwd te worden en wat voor gedrag/denkwijze acceptabel is. Kinderen krijgen vanuit de maatschappij en hun ouders mee dat ze in wezen inadequaat zijn en dus gefixed moeten worden volgens de geprefabiceerde normen gesteld van bovenaf. Wat een armoedig gedoe allemaal.
Dus wie krijgt er nu veel terug en wat precies?
donderdag 17 december 2020 om 09:23
@fathpoempoem ik vind het ergens grappig dat je dit zo brengt. Ik heb vanaf dat ik een klein kind ben alles kapot geanalyseerd om mij heen en eindeloos veel vragen gesteld, omdat ik als kind veel van dit soort dingen al zag en ik snapte het niet. Ik raakte dan ook al heel snel zwaar op de hand. Gedeeltelijk omdat mensen mijn vragen niet beantwoordden.
Mijn moeder is bijvoorbeeld helemaal geen gelukkig mens en is zo iemand die altijd pech heeft (vindt zij). Als kind vroeg ik al waarom zij dan kinderen heeft gekregen, want als je het leven niet leuk vindt en je niet blij bent waarom geef je het dan door? Ik was ontzettend leergierig en heel gevoelig als kind maar volwassenen wisten zich volgens mij geen raad met de eindeloze (soms pijnlijke) vragen die ik stelde.
Uiteindelijk raakte ik zo met mezelf en deze gevoelens die jij omschrijft in de knel, dat ik er niet meer over na probeer te denken en gewoon - dus heel simpel eigenlijk - leef. Geen moeilijke vragen meer stellen en analyseren, maar gewoon accepteren dat veel uit gevoelsimpulsen gebeurt en mensen vaak helemaal niet zoveel nadenken over de "waarom" vraag.
Mijn moeder is bijvoorbeeld helemaal geen gelukkig mens en is zo iemand die altijd pech heeft (vindt zij). Als kind vroeg ik al waarom zij dan kinderen heeft gekregen, want als je het leven niet leuk vindt en je niet blij bent waarom geef je het dan door? Ik was ontzettend leergierig en heel gevoelig als kind maar volwassenen wisten zich volgens mij geen raad met de eindeloze (soms pijnlijke) vragen die ik stelde.
Uiteindelijk raakte ik zo met mezelf en deze gevoelens die jij omschrijft in de knel, dat ik er niet meer over na probeer te denken en gewoon - dus heel simpel eigenlijk - leef. Geen moeilijke vragen meer stellen en analyseren, maar gewoon accepteren dat veel uit gevoelsimpulsen gebeurt en mensen vaak helemaal niet zoveel nadenken over de "waarom" vraag.
Emboldened by the flame of ambition
donderdag 17 december 2020 om 09:38
Fathpoempoem en Skadi, ik herken ook wel wat in die gedachtengang.
Het oude topic dat RickDalton noemde (Had ik maar nooit kinderen genomen) vind ik ook best typisch. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven...
Ik vind bijvoorbeeld dat mijn ouders beter (met elkaar) geen kinderen hadden moeten krijgen. Mijn moeder was (en is) weliswaar een topmoeder, maar vanwege haar kinderen zat ze vast in een heel slecht huwelijk. Haar leven was zoveel eenvoudiger geweest als mijn broer en ik er niet waren geweest. Dan had ze simpelweg haar eigen weg kunnen gaan.
Dus als mijn moeder mij zou zeggen: 'Ik had beter geen kinderen kunnen krijgen', zou ik antwoorden: 'Ik snap je!' Soms is de erkenning van een situatie beter dan proberen de schijn op te houden. Maar blijkbaar ben ik hier te nuchter in ofzo.
Dan heb ik daarnaast nog wat mensen in mijn omgeving die met heftige depressies kampen. Dan denk ik echt: als je het leven zo kut vindt, dan wil je dat je toekomstige kinderen toch niet aandoen? Eén is er gewoon uitgestapt toen de kids 3 en 4 waren. Toen bleek dat het moederschap haar toch niet het geluk bracht waar ze haar hele leven al naar snakte. Ben je klaar mee, met zo'n moeder.
Het oude topic dat RickDalton noemde (Had ik maar nooit kinderen genomen) vind ik ook best typisch. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven...
Ik vind bijvoorbeeld dat mijn ouders beter (met elkaar) geen kinderen hadden moeten krijgen. Mijn moeder was (en is) weliswaar een topmoeder, maar vanwege haar kinderen zat ze vast in een heel slecht huwelijk. Haar leven was zoveel eenvoudiger geweest als mijn broer en ik er niet waren geweest. Dan had ze simpelweg haar eigen weg kunnen gaan.
Dus als mijn moeder mij zou zeggen: 'Ik had beter geen kinderen kunnen krijgen', zou ik antwoorden: 'Ik snap je!' Soms is de erkenning van een situatie beter dan proberen de schijn op te houden. Maar blijkbaar ben ik hier te nuchter in ofzo.
Dan heb ik daarnaast nog wat mensen in mijn omgeving die met heftige depressies kampen. Dan denk ik echt: als je het leven zo kut vindt, dan wil je dat je toekomstige kinderen toch niet aandoen? Eén is er gewoon uitgestapt toen de kids 3 en 4 waren. Toen bleek dat het moederschap haar toch niet het geluk bracht waar ze haar hele leven al naar snakte. Ben je klaar mee, met zo'n moeder.
doornroosje75 wijzigde dit bericht op 17-12-2020 12:02
1.09% gewijzigd
Ik geloof niet meer in sprookjes.
