Gezondheid
alle pijlers
Het ADD topic
zaterdag 23 januari 2021 om 23:48
Er zijn hier vast nog meer mensen die ooit de diagnose ADD hebben gekregen.
Waar lopen jullie het meeste tegenaan in het dagelijkse leven?
Gebruik je er medicatie voor? Hoelang al en bevalt het?
En zo nee wat doe je er dan aan om zo min mogelijk last te hebben van je ADD?
Waar lopen jullie het meeste tegenaan in het dagelijkse leven?
Gebruik je er medicatie voor? Hoelang al en bevalt het?
En zo nee wat doe je er dan aan om zo min mogelijk last te hebben van je ADD?
sjiraf wijzigde dit bericht op 06-10-2021 00:28
0.55% gewijzigd
dinsdag 26 januari 2021 om 15:06
Sociaal gaat bij mij wel ok. Beetje kat uit de book kijkerig bij nieuwe mensen. Heel selectief met wie ik omga. Maar smalltalk gaat mij prima af en ik kan in elke groep functioneren als het moet. Ik vind het alleen niet leuk.
Dus ik heb door de jaren heen wat mensen om me heen verzameld en dat zijn er geen 20, maar ik kan ze desnoods om 3 uur s nachts bellen om te helpen een lijk te begraven.
Dus ik heb door de jaren heen wat mensen om me heen verzameld en dat zijn er geen 20, maar ik kan ze desnoods om 3 uur s nachts bellen om te helpen een lijk te begraven.
dinsdag 26 januari 2021 om 15:30
Hmm, heel herkenbaar wat je schrijft. Hier ook een afgeronde hbo (ook al ben ik me aan het omscholen richting mbo nu)Thordïs schreef: ↑25-01-2021 16:37Ik functioneer ook. Ik heb een leuke en goede baan, draaiend huishouden, hbo afgerond, prima gezin enz. En ik was 37 toen ik officieel achter die adhd kwam.
Ook zo lang uitgesteld omdat ik immers functioneer....
Maar het maakt wel een hoop duidelijk in mijn geval. En ja, iedereen heeft wel wat trekjes enzo, maar het is toch fijn om te weten wat er aan de hand is. En zo’n diagnosetraject was in mijn geval niet zo heel heftig: 1 dag. Wel een lange dag, met psycholoog, psychiater, computertest enz. En waar die gesprekken nog een kwestie van interpretatie zijn gaf die computertest zoveel duidelijkheid.....
Dus als ik jou was zou ik me toch via huisarts laten doorverwijzen naar een dergelijk traject. Duurde 6 weken bij mij qua wachttijd, 1 dag onderzoeken en daarna de keuze uit wel of geen ctg en sowieso begeleiding bij eventuele medicatie.
Ik kan me zo voorstellen trouwens dat een dysthyme stoornis ook prima een onontdekte adhd kan zijn. Beide oa een neurotransmitter dingetje toch?
Volgens mijn psychiater komen de meeste ‘functionerende’ vrouwen na hun 35e pas binnen. Als ze kleine kinderen hebben en burn out raken. Daarvoor wordt het niet herkend.
Overigens zul je aan mij niets merken hoor. Ik ben helemaal niet fysiek druk. En ook niet snel afgeleid. Denkt men. Alleen kost dat me dusdanig veel moeite dat ik daarna opgebrand ben.
Dus waarom zou je het níet onderzoeken? Wat kan er mis gaan?
Die missdiagnose kwam tijdens de therapie van mijn man dus naar voren (zaten ook ene paar vrouwen bij) vandaar dat hier toen ook het balletje wat begon te rollen. Adhd heeft een groot erfelijk component en mijn sibling heeft het sowieso, 1 van mijn ouders allicht ook, maar nooit gediagnosticeerd omdat het vroeger niet/amper bekend was. Ouder functioneert ook prima verder.
Aan mij merk je inderdaad ook niet zo veel, maar mijn hoofd heeft geen 'stop knop' en gaat maar door. Kan hierdoor nogal vergeetachtig zijn, lichamelijk altijd wel wat onrustig (nagelbijten, moeilijk stil zitten maar niet overdreven druk) Op de basisschool werd ik een 'dromer' genoemd, zeer makkelijk afwezig.
Ik ga er nog eens goed over nadenken.
Wat meer rust in mijn lijf en hoofd zou fijn zijn.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
dinsdag 26 januari 2021 om 18:10
Ik ben een sociaal dier. Althans... dat was ikSjiraf schreef: ↑26-01-2021 11:35Hoe zit het eigenlijk met sociale contacten bij jullie? Heb je bijvoorbeeld veel vrienden waar je veel contact mee hebt en leuke dingen mee doet of ben je meer een huismus en heb je niet veel sociale contacten ook omdat je het lastig vind om überhaupt je open te stellen voor een vriendschap.
Dat is erg dubbel bij mij (zoals met alles eigenlijk)
Van een hele grote vriendinnen groep voor het “leven” (bestiessss for life!) zijn er nog een paar echt belangrijke mensen over waar ik mijn heil en ziel mee kan delen.
Ik doe het goed bij mensen, ik ben dan ook wel erg sociaal en geïnteresseerd en grappig. Alleen ben ik erg slecht in het goed onderhouden van contacten. Ik hang niet elke dag aan de telefoon voor elk dingetje of op de app. Ik kan dagen lang niemand letterlijk spreken, dan zit ik lekker in mijn eigen bubbel. Maar zodra het contact er wel is, face to face.. is het altijd goed, leuk en fantastisch. (Door de Corona wel een stuk stiller maar eigenlijk ergens ook wel lekker)
Ik ben al jaren vrijgezel en heb de wens om wel weer iemand te ontmoeten maar daar moet ik dan aandacht en tijd aan besteden en in het beginsel is dat best lastig aangezien dat allemaal online moet tegenwoordig
dinsdag 26 januari 2021 om 18:11
Opzich wel natuurlijk, alleen gaat het niet zoals ik het heb bedacht en gepland en niet snel genoeg en dus ben ik ongeduldig en zit ik achter iedereen zijn broek aan omdat ik afhankelijk ben van ze ... die fase is nu bijna voorbij geloof ik... dan hoop ik dat het weer leuk word. (En jaaaaa ik wil heel graag verhuizen... maar mensen zijn soms erg langzaam)
Boomklevertje schreef: ↑26-01-2021 07:23Echt weer zooooooo herkenbaar!!
Succes met de verhuizing
Als het leuke 'grote' veranderingen zijn, dus bijv. verhuizen naar een nieuwe plek waar je zin in hebt, heb ik veel minder moeite met alles organiseren. Wel met tig lijstjes natuurlijk
dinsdag 26 januari 2021 om 21:03
Ik ben helemaal niet sociaal. Vroeger klampte ik mij vooral erg vast aan het bekende groepje vriendinnen, dat viel uit elkaar en toen is er niet veel over gebleven. Ik kan wel gewoon aan small talk doen, en face to face ben ik best sociaal. Maar contacten aangaan en onderhouden vind ik erg lastig.
Heel fijn om gelijkgestemden te lezen, ik herken echt heel veel wat jullie schrijven. Ik functioneer ook gewoon redelijk. Alleen toen ik de diagnose kreeg toen ik begin 20 was niet. Toen kwam ik bij de psycholoog met een depressie, waarschijnlijk veroorzaakt door het overlijden van mijn moeder in combinatie met onbehandelde add.
Heel fijn om gelijkgestemden te lezen, ik herken echt heel veel wat jullie schrijven. Ik functioneer ook gewoon redelijk. Alleen toen ik de diagnose kreeg toen ik begin 20 was niet. Toen kwam ik bij de psycholoog met een depressie, waarschijnlijk veroorzaakt door het overlijden van mijn moeder in combinatie met onbehandelde add.
dinsdag 26 januari 2021 om 22:43
Jenbarber: herkenbaar!
Ik maak wel makkelijk contact maar ben slecht in het onderhouden van vriendschappen. Ook zeg ik wat ik denk en ben ik altijd erg enthousiast en aanwezig en daar kan ook niet iedereen mee omgaan.
En ik vind het geen leuke eigenschap van mezelf maar ik irriteer me snel aan mensen. Ik heb sowieso echt voelsprieten voor mensen die niet oprecht zijn en ik raak heel snel uitgekeken op mensen die saai zijn
.
Ik maak wel makkelijk contact maar ben slecht in het onderhouden van vriendschappen. Ook zeg ik wat ik denk en ben ik altijd erg enthousiast en aanwezig en daar kan ook niet iedereen mee omgaan.
En ik vind het geen leuke eigenschap van mezelf maar ik irriteer me snel aan mensen. Ik heb sowieso echt voelsprieten voor mensen die niet oprecht zijn en ik raak heel snel uitgekeken op mensen die saai zijn
.
dinsdag 26 januari 2021 om 22:50
Niet... te.... doen.... (soms)
woensdag 27 januari 2021 om 08:12
Haha dat laatste is voor mij ook herkenbaar inderdaad. Maakt het ook niet makkelijker om dan contacten proberen te onderhouden. Ik vind het dan snel ook niet meer de moeite waard.Eviva1983 schreef: ↑26-01-2021 22:43Jenbarber: herkenbaar!
Ik maak wel makkelijk contact maar ben slecht in het onderhouden van vriendschappen. Ook zeg ik wat ik denk en ben ik altijd erg enthousiast en aanwezig en daar kan ook niet iedereen mee omgaan.
En ik vind het geen leuke eigenschap van mezelf maar ik irriteer me snel aan mensen. Ik heb sowieso echt voelsprieten voor mensen die niet oprecht zijn en ik raak heel snel uitgekeken op mensen die saai zijn
woensdag 27 januari 2021 om 08:37
Zo herkenbaar.
Ik heb in mn huidige werk het wel getroffen met mn collega's, althans de meeste van mijn ploeg.
Maar er lopen er hier ook rond
Lief lachen, goeiemorgen zeggen en doorrrrr.
Echt leerprogramma geweest voor mij 'omgaan met domme mensen'
Dat bedoel ik niet arrogant, maar jullie begrijpen vast wat ik er wel mee bedoel.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 27 januari 2021 om 08:43
Precies! En wat ik ook lastig vind: ik ben zelf altijd erg geïnteresseerd en kan me heel goed inleven in andermans situatie en vaak krijg ik dat niet terug.
Nou moet niet alles op een weegschaal, maar op den duur gaat het gewoon opvallen dat een vriendschap niet helemaal oprecht is.
Misschien heb ik wel teveel voor een ander over, maar ik ben echt klaar met dat eenrichtingsverkeer.
Mijn huisarts heeft ook adhd (en dezelfde leeftijd) en zei dat ze precies hetzelfde heeft: ze voelt altijd super goed aan wat een vriendin van haar nodig heeft, maar als ze zelf iets heeft dan krijgt ze niet die oprechte interesse terug.
Misschien hebben wij adhders ook wel wat betere voelsprieten en misschien kunnen wij datzelfde wel niet verwachten van een ander.
Ik heb nog contact met vriendinnen van vroeger en dat contact is leuk. (Maar echt weinig ivm afstand) en verder heb ik een paar kennissen waar ik een bakje koffie bij kan drinken, maar dat kan ik geen vriendschap noemen.
Mijn man is wel m'n beste vriend
Hij neemt me zoals ik ben, met al mijn tekortkomingen.
woensdag 27 januari 2021 om 08:49
Ik vind het ook arrogant als ik het zo opschrijf.Apatura schreef: ↑27-01-2021 08:37Zo herkenbaar.
Ik heb in mn huidige werk het wel getroffen met mn collega's, althans de meeste van mijn ploeg.
Maar er lopen er hier ook rond
Lief lachen, goeiemorgen zeggen en doorrrrr.
Echt leerprogramma geweest voor mij 'omgaan met domme mensen'
Dat bedoel ik niet arrogant, maar jullie begrijpen vast wat ik er wel mee bedoel.
Maar ik denk dat adhders gewoon niet helemaal levellen met simpele/ kortzichtige mensen.
Omdat we zelf heel intens leven qua gevoel en emotie.
En vaak ook gewoon een kort lontje, daardoor eerder irritaties?
woensdag 27 januari 2021 om 08:52
Ik heb ook zo’n fijne man. Voor wat betreft vriendinnen heb ik inmiddels geleerd dat iedereen zijn zwakke punten heeft, ook ikzelf.
Tegenwoordig zet ik het in mijn agenda, zodat ik niet vergeet om af te spreken.
Werk, gezin, sport en huishouden kost me soms al energie genoeg en ik moet er echt op letten dat ik regelmatig afspreek.
Tegenwoordig zet ik het in mijn agenda, zodat ik niet vergeet om af te spreken.
Werk, gezin, sport en huishouden kost me soms al energie genoeg en ik moet er echt op letten dat ik regelmatig afspreek.
woensdag 27 januari 2021 om 08:56
woensdag 27 januari 2021 om 13:33
Jaa ook dit is zoooo herkenbaar. Als ik iemand in mijn hart sluit dan is het voor mij zo goed als onvoorwaardelijk en ben ik er voor iemand als ze me nodig hebben. Maar mijn ervaring is toch dat zodra ik even mijn hart wil luchten het opeens erg oppervlakkig blijkt te zijn. Erg frustrerend.Eviva1983 schreef: ↑27-01-2021 08:43Precies! En wat ik ook lastig vind: ik ben zelf altijd erg geïnteresseerd en kan me heel goed inleven in andermans situatie en vaak krijg ik dat niet terug.
Nou moet niet alles op een weegschaal, maar op den duur gaat het gewoon opvallen dat een vriendschap niet helemaal oprecht is.
Misschien heb ik wel teveel voor een ander over, maar ik ben echt klaar met dat eenrichtingsverkeer.
Mijn huisarts heeft ook adhd (en dezelfde leeftijd) en zei dat ze precies hetzelfde heeft: ze voelt altijd super goed aan wat een vriendin van haar nodig heeft, maar als ze zelf iets heeft dan krijgt ze niet die oprechte interesse terug.
Misschien hebben wij adhders ook wel wat betere voelsprieten en misschien kunnen wij datzelfde wel niet verwachten van een ander.
Ik heb nog contact met vriendinnen van vroeger en dat contact is leuk. (Maar echt weinig ivm afstand) en verder heb ik een paar kennissen waar ik een bakje koffie bij kan drinken, maar dat kan ik geen vriendschap noemen.
Mijn man is wel m'n beste vriend
Hij neemt me zoals ik ben, met al mijn tekortkomingen.
Wat fijn van je man! Hier veroorzaken de typische ADD kwaaltjes juist voor veel frustratie tussen mijn man en ik.
woensdag 27 januari 2021 om 15:05
Ja precies! En ik neem mensen heus zoals ze zijn, maar wederzijds respect en waardering moet niet teveel gevraagd zijn. Ik heb liever geen vrienden dan nepvrienden.JenBarber schreef: ↑27-01-2021 13:33Jaa ook dit is zoooo herkenbaar. Als ik iemand in mijn hart sluit dan is het voor mij zo goed als onvoorwaardelijk en ben ik er voor iemand als ze me nodig hebben. Maar mijn ervaring is toch dat zodra ik even mijn hart wil luchten het opeens erg oppervlakkig blijkt te zijn. Erg frustrerend.
Wat fijn van je man! Hier veroorzaken de typische ADD kwaaltjes juist voor veel frustratie tussen mijn man en ik.
Soms vind ik het ook weleens jammer hoor, dat ik die diepgaande klik niet heb.
Maar goed, ik heb er zelf ook niet genoeg in geïnvesteerd.
Jammer dat jij en je man wat onenigheden hebt door de add.
Mijn man ook wel soms hoor, maar over het algemeen accepteert hij dat ik vaak een beetje druk en chaotisch ben.
Mijn ex (waar ik mee samengewoond heb) irriteerde zich er erg aan (bijv dat ik de dopjes niet op de tandpasta deed, etc)
woensdag 27 januari 2021 om 16:30
Oef wat herken ik hier veel! Ik ben 60+, geen idee of ik dan nog een diagnose kan krijgen, maar ik ga bij mijn huisarts langs!
Naast dat ik een hoop van de zaken die hier genoemd worden, kan aanvinken, heb ik ook last van het volgende, en ik vroeg mij af of het hyperfocus wellicht is.
Ik heb heel erg de neiging om als er een probleemsituatie is, onmiddellijk alles in stelling te kunnen brengen om het op te lossen. 'we moeten dit, we moeten dat...'. Ik bedoel het niet zo dwingend, maar ik heb de aanpak/oplossing bij wijze van spreke al kant en klaar liggen.
Ik kan heel veel zetten vooruit denken. Een collega heeft ooit tegen mij gezegd dat als ik het leer, ik goed zou moeten zijn in schaken. Ik kan vooruit denken.
Herkennen jullie dit?
Naast dat ik een hoop van de zaken die hier genoemd worden, kan aanvinken, heb ik ook last van het volgende, en ik vroeg mij af of het hyperfocus wellicht is.
Ik heb heel erg de neiging om als er een probleemsituatie is, onmiddellijk alles in stelling te kunnen brengen om het op te lossen. 'we moeten dit, we moeten dat...'. Ik bedoel het niet zo dwingend, maar ik heb de aanpak/oplossing bij wijze van spreke al kant en klaar liggen.
Ik kan heel veel zetten vooruit denken. Een collega heeft ooit tegen mij gezegd dat als ik het leer, ik goed zou moeten zijn in schaken. Ik kan vooruit denken.
Herkennen jullie dit?
Mijn posts gaan niet over jou. Maar als je je aangesproken voelt, voel je je kennelijk aangesproken. Doe daar iets mee.
woensdag 27 januari 2021 om 16:36
Eh. Mensen met adhd zijn vaak geen sociale wonderen hoor. Je doet alsof je zelf moeder Theresa bent maar mogelijk zie je dat niet helemaal in perspectief? Ik herken er iig niets van, lijkt me eerder aangeleerd deurmatsyndroom dan adhd.
En ‘simpele’ mensen? Wat als men jou omschrijft als ‘die persoon met een stoornis?’
woensdag 27 januari 2021 om 19:20
Thordïs schreef: ↑27-01-2021 16:36Eh. Mensen met adhd zijn vaak geen sociale wonderen hoor. Je doet alsof je zelf moeder Theresa bent maar mogelijk zie je dat niet helemaal in perspectief? Ik herken er iig niets van, lijkt me eerder aangeleerd deurmatsyndroom dan adhd.
En ‘simpele’ mensen? Wat als men jou omschrijft als ‘die persoon met een stoornis?’
Ik heb al heel wat voor m'n kiezen gehad hoor en ik durf heel goed mijn tekortkomingen toe te geven.
Ik denk dat jij mijn tekst totaal verkeerd opvat.
Ik ben geen moeder Theresa en zo voel ik me ook totaal niet.
Ik voel me inderdaad als de persoon met de stoornis, soms een beetje tegen het minderwaardige aan.
En zeg nou eens eerlijk: heb jij nooit van je leven wat over iemand gezegd? Of iemand saai, gek, druk, irritant of zeikerd genoemd ?
Mij noem je "moeder Theresa" .
Als je het niet kan hebben dat ik (in Jouw ogen) aan het generaliseren ben, dan moet je het zelf ook niet doen.
Ik bedoelde dat ik zelf erg intens ben in mijn emoties en waarnemingen en dat ik soms niet op één level zit met mensen die een "simpelere gedachtegang" hebben of kortzichtig zijn.
Ik heb er geen waarde oordeel aan gegeven.
Had ik maar een simpelere gedachtegang .
anoniem_390457 wijzigde dit bericht op 27-01-2021 19:36
30.39% gewijzigd
woensdag 27 januari 2021 om 19:36
Ja! Dat herken ik helemaal ! Ik ben altijd 20 stappen verder en sneller dan mijn collega’s . Dan kom ik terug op mijn ongeduld, ik irriteer me eraan dat anderen niet zo snel die verbindingen en logica ervaren. Wel heb ik geleerd dat iedereen dus anders is en ik achterover moet leunen in dit soort situatieskoreana schreef: ↑27-01-2021 16:30Oef wat herken ik hier veel! Ik ben 60+, geen idee of ik dan nog een diagnose kan krijgen, maar ik ga bij mijn huisarts langs!
Naast dat ik een hoop van de zaken die hier genoemd worden, kan aanvinken, heb ik ook last van het volgende, en ik vroeg mij af of het hyperfocus wellicht is.
Ik heb heel erg de neiging om als er een probleemsituatie is, onmiddellijk alles in stelling te kunnen brengen om het op te lossen. 'we moeten dit, we moeten dat...'. Ik bedoel het niet zo dwingend, maar ik heb de aanpak/oplossing bij wijze van spreke al kant en klaar liggen.
Ik kan heel veel zetten vooruit denken. Een collega heeft ooit tegen mij gezegd dat als ik het leer, ik goed zou moeten zijn in schaken. Ik kan vooruit denken.
Herkennen jullie dit?
ieder zijn/haar eigen proces zeg maar. Vanuit mijn functie heb ik wel het voordeel er een beetje peper in te strooien bij mijn collega’s
woensdag 27 januari 2021 om 19:36
Thordis Ik had gehoopt dat dit een open topic zou zijn.
Doe nou niet wat je nu net schrijft want je zegt exact wat ik vrees dat andere denken.
Het is al zo moeilijk om mn brein op de rit te houden en niet af te dwalen naar latijnse plantennamen als iemand klaagt over onkruid.
Dat verschil in denken is regelmatig onoverbrugbaar en maakt vriendschappen maken moeilijk want ik moet constant op de rem en dat kost veel kostbare energie.
Doe nou niet wat je nu net schrijft want je zegt exact wat ik vrees dat andere denken.
Het is al zo moeilijk om mn brein op de rit te houden en niet af te dwalen naar latijnse plantennamen als iemand klaagt over onkruid.
Dat verschil in denken is regelmatig onoverbrugbaar en maakt vriendschappen maken moeilijk want ik moet constant op de rem en dat kost veel kostbare energie.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 27 januari 2021 om 19:54
Nee dat klopt, maar ik denk wel dat we ons vaak "anders" voelen.
En ik geloof niet dat een adhder zich beter voelt dan anderen, integendeel zelfs.
Vaak te horen gekregen: wat ben je weer chaotisch, wat ben je druk en impulsief, dom, lui etc.
