Werk & Studie
alle pijlers
Lekker weer een dagje werken
dinsdag 2 februari 2021 om 10:17
Er zijn hier in de straat al een paar dagen stratenmakers bezig. Momenteel moeten ze dus in de regen heen en weer rijden met kruiwagens, en een van de mannen zit op zijn knieën steentjes in te passen. Gelukkig heb ik een lieve buurvrouw die ze al koffie en koek heeft gegeven 
Wat ik me ineens afvroeg, als je zo’n baan hebt en in weer en wind zware dingen moet verplaatsen, in de modder, terwijl alle voorbijgangers opmerkingen maken, heb je dan ook het gevoel van ‘ha lekker, weer een dagje werken’?
Overigens is bij mijn dat gevoel al een tijdje weg. Momenteel heb ik zelfs een erg slechte week, nadat ik gisteren een hoop gezeik heb gekregen over iets wat niet eens mijn schuld was. En vandaag stond er een klus op mijn programma die ik al vanaf december aan het uitstellen ben omdat het te ingewikkeld is en ik er vreselijk tegenop zie om alle informatie te ordenen en daar iets slims van te vinden. Een klus die me ook eigenlijk soort van in de schoenen is geschoven omdat zogenaamd niemand anders het kon.
Het gekke is dat ik die tegenzin nooit had toen ik (als puber) vleeswaren stond te snijden bij AH. Dat was geen heel uitdagend werk, maar ik haalde wel voldoening uit stapels met pakjes keurig gesneden ham en fricandeau.
Hoe houden jullie zin in je (stomme) baan?
Wat ik me ineens afvroeg, als je zo’n baan hebt en in weer en wind zware dingen moet verplaatsen, in de modder, terwijl alle voorbijgangers opmerkingen maken, heb je dan ook het gevoel van ‘ha lekker, weer een dagje werken’?
Overigens is bij mijn dat gevoel al een tijdje weg. Momenteel heb ik zelfs een erg slechte week, nadat ik gisteren een hoop gezeik heb gekregen over iets wat niet eens mijn schuld was. En vandaag stond er een klus op mijn programma die ik al vanaf december aan het uitstellen ben omdat het te ingewikkeld is en ik er vreselijk tegenop zie om alle informatie te ordenen en daar iets slims van te vinden. Een klus die me ook eigenlijk soort van in de schoenen is geschoven omdat zogenaamd niemand anders het kon.
Het gekke is dat ik die tegenzin nooit had toen ik (als puber) vleeswaren stond te snijden bij AH. Dat was geen heel uitdagend werk, maar ik haalde wel voldoening uit stapels met pakjes keurig gesneden ham en fricandeau.
Hoe houden jullie zin in je (stomme) baan?
dinsdag 2 februari 2021 om 12:11
De receptie.. boze klanten, woeste klanten, wanhopige klanten. Mensen die hete koffie naar je gooien.heavydrizzle schreef: ↑02-02-2021 10:40Ik dagdroom er soms ook van om gewoon lekker bij de bakkerswinkel of achter een receptie te gaan werken ofzo. Van dat werk waarvan je 's nachts niet wakker ligt, zonder stress of deadlines.
En dan realiseer ik me dat je ook daar met zeikende klanten te maken krijgt. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
Daarnaast de je doodsaai administratief werk, met moordende deadlines. Word je voortdurend onderbroken door telefoon, moet je de info@bedrijf.nl lezen, beantwoorden of doorsturen, hou je de hal en toiletten schoon, sjouw je je een breuk met koffie, beheer je kasten met papier, toner en wcpapier.. dat achter de balie zitten is vooral van vroeger.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:23
Ik vind mijn werk ontzettend leuk. Uitdagend en complex, leuke collega's. Maar ook dan heb je soms mindere dagen. En kan ik dus wel eens terugverlangen naar de veel simpelere bijbanen van vroeger, zonder overleg en met een duidelijke opdracht waarbij je direct resultaat ziet van je werk.
En ik kan me dus goed voorstellen dat je als stratenmaker echt wel plezier hebt van je werk, maar soms een baaldag hebt vanwege het slechte weer enz.
En ik kan me dus goed voorstellen dat je als stratenmaker echt wel plezier hebt van je werk, maar soms een baaldag hebt vanwege het slechte weer enz.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:36
Al denk ik dat je van een zeikende klant bij de bakker 's nachts niet wakker ligt. Maar 's nacht wakker liggen van werkgerelateerde problemen is verdisconteerd in het salarisheavydrizzle schreef: ↑02-02-2021 10:40Ik dagdroom er soms ook van om gewoon lekker bij de bakkerswinkel of achter een receptie te gaan werken ofzo. Van dat werk waarvan je 's nachts niet wakker ligt, zonder stress of deadlines.
En dan realiseer ik me dat je ook daar met zeikende klanten te maken krijgt. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:45
Ja, dat dus. Zodra de dagdroom die afslag neemt, weet ik weer waarom ik dat niet doe. Maar alleen achter de receptie zitten en mensen vriendelijk doorverwijzen zou me af en toe wel eens lekker lijken.petra123456 schreef: ↑02-02-2021 12:11De receptie.. boze klanten, woeste klanten, wanhopige klanten. Mensen die hete koffie naar je gooien.
Daarnaast de je doodsaai administratief werk, met moordende deadlines. Word je voortdurend onderbroken door telefoon, moet je de info@bedrijf.nl lezen, beantwoorden of doorsturen, hou je de hal en toiletten schoon, sjouw je je een breuk met koffie, beheer je kasten met papier, toner en wcpapier.. dat achter de balie zitten is vooral van vroeger.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:45
petra123456 schreef: ↑02-02-2021 12:11De receptie.. boze klanten, woeste klanten, wanhopige klanten. Mensen die hete koffie naar je gooien.
Daarnaast de je doodsaai administratief werk, met moordende deadlines. Word je voortdurend onderbroken door telefoon, moet je de info@bedrijf.nl lezen, beantwoorden of doorsturen, hou je de hal en toiletten schoon, sjouw je je een breuk met koffie, beheer je kasten met papier, toner en wcpapier.. dat achter de balie zitten is vooral van vroeger.
Ik vond het leuk om te doen hoor! Met boze klanten leer je omgaan en laten we ook niet vergeten dat het vaak gaat om een klein gedeelte wat zo boos is dat ze niet tot rede te brengen zijn (en hee, je bent ook maar de receptioniste, echte klachten duur je door).
Een paar dingen die ik in mijn werk als receptionist van een zorginstelling gedaan heb (naast administratie en telefoondienst):
- het inhouse magazine in elkaar gezet
- posters voor activiteiten ontworpen
- ruziënde bejaarden uit elkaar getrokken
- de verwarmingsketel gerepareerd (met de monteur aan de lijn)
- merels en eenden die binnenvlogen gevangen en vrijgelaten (één keer een roofvogel zelfs)
- dementerende bejaarden erop gewezen dat ze een onderboek/rok/broek aan moesten doen
- spoedcursusen ICT gegeven aan het verplegend personeel
- binnengewandelde junkies buiten gewerkt
- parkeerwacht en postbode gespeeld
En zo kan ik wel even doorgaan. Het was niet iets wat ik voor de rest van m'n leven wilde blijven doen maar wel leuker dan in een winkel werken, vakken vullen of frikandellen bakken bij de plaatselijke friettent.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
dinsdag 2 februari 2021 om 12:56
Jee, wat heftig!petra123456 schreef: ↑02-02-2021 12:11De receptie.. boze klanten, woeste klanten, wanhopige klanten. Mensen die hete koffie naar je gooien.
Daarnaast de je doodsaai administratief werk, met moordende deadlines. Word je voortdurend onderbroken door telefoon, moet je de info@bedrijf.nl lezen, beantwoorden of doorsturen, hou je de hal en toiletten schoon, sjouw je je een breuk met koffie, beheer je kasten met papier, toner en wcpapier.. dat achter de balie zitten is vooral van vroeger.
Ik heb als uitzendkracht ook weleens als receptioniste gewerkt, maar nooit meegemaakt wat jij omschrijft!
dinsdag 2 februari 2021 om 13:02
Ik maak er geen wedstrijd van en ik zeg nergens dat je niet mag balen, ik deel hoe ik het zie en me erover voel, net zoals jij dat doet.Maechtje schreef: ↑02-02-2021 12:04Ik denk dat men het niet moet zien als een wedstrijd. Ik ben blij dat wij gewoon ons inkomen nog hebben. Ik ben ook blij dat ik mijn werk nog kan doen. Ik vind het oprecht kut voor mensen die hun inkomen/baan/zaak kwijt zijn.
Neemt niet weg dat ik evengoed kan balen van alle nadelen die corona nu met zich meebrengt. Dat mag toch gewoon?
dinsdag 2 februari 2021 om 13:15
Ik heb dat ook gedaan, in de tijd dat je nog zelf de post sorteerde en dan rondbracht, en min of meer fatsoenlijk betaald werd. Ik zou het nu niet meer willen: anderen sorteren, dus je wijk duurt drie keer zo lang als zij fouten maken, en de arbeidsvoorwaarden zijn er ook niet beter op geworden. Deze zomer kregen de bezorgers van Post.nl een tientje als bijdrage in “de aanschaf van een nette broek”. Mafkezen.
dinsdag 2 februari 2021 om 13:19
Ik ben juist van de tijd vlak daarna. (Het voor het eerst inzetten van "huisvrouwtjes".)xynix schreef: ↑02-02-2021 13:15Ik heb dat ook gedaan, in de tijd dat je nog zelf de post sorteerde en dan rondbracht, en min of meer fatsoenlijk betaald werd. Ik zou het nu niet meer willen: anderen sorteren, dus je wijk duurt drie keer zo lang als zij fouten maken, en de arbeidsvoorwaarden zijn er ook niet beter op geworden. Deze zomer kregen de bezorgers van Post.nl een tientje als bijdrage in “de aanschaf van een nette broek”. Mafkezen.
Voor ons was het toendertijd heel fijn dat de oude postbodes nog sorteerder, dat werd altijd goed gedaan, maar die werden natuurlijk allemaal afgeroomd. De meesten liepen toen al tegen de pensioengerechtigde leeftijd aan, dus die zagen ons niet als concurrent.
dinsdag 2 februari 2021 om 13:21
Haha mijn hemel. Ik heb dat in een winkel gehad met verplichte bedrijfskleding. De broek was niet in mijn maat te krijgen. Ik werkte fulltime en het was veel sjouwen, bukken, knielen. Ik ging dus niet in mijn eigen broeken werken. De bijdrage om een broek te kopen was twaalf euro. OF - en ik heb de regiomanager keihard uitgelachen - ik kon de stof waarvan de broeken gemaakt waren aanvragen en mijn eigen broek naaien.xynix schreef: ↑02-02-2021 13:15Ik heb dat ook gedaan, in de tijd dat je nog zelf de post sorteerde en dan rondbracht, en min of meer fatsoenlijk betaald werd. Ik zou het nu niet meer willen: anderen sorteren, dus je wijk duurt drie keer zo lang als zij fouten maken, en de arbeidsvoorwaarden zijn er ook niet beter op geworden. Deze zomer kregen de bezorgers van Post.nl een tientje als bijdrage in “de aanschaf van een nette broek”. Mafkezen.
hou vol.
dinsdag 2 februari 2021 om 14:11
Ah ja, mijn bij-baan in de 2e hands boekwinkel. Of in de kunsten. Die laatste baan denk ik heel vaak weemoedig naar terug, maar het Nederlandse kantoor is 2 jaar na mijn vertrek gesloten. Ik ben daar vertrokken omdat ik me een beetje verveelde, dus ik weet ook wel dat ik een simpele baan niet voor altijd trek. En het geld lokt ook wel (haha, terwijl er zo geklaagd wordt over het salaris in mijn werkveld).
Mijn bijbaan in de kas vond ik ook prima. Lekker in maart, met de zon op het glas bloemen plukken en met je laarzen in de modderstampen. Toen dacht ik: als ik nou werkloos raak ga ik dit gewoon doen. Het was ook vele malen beter dan in de koekfabriek.
Mijn bijbaan in de kas vond ik ook prima. Lekker in maart, met de zon op het glas bloemen plukken en met je laarzen in de modderstampen. Toen dacht ik: als ik nou werkloos raak ga ik dit gewoon doen. Het was ook vele malen beter dan in de koekfabriek.
dinsdag 2 februari 2021 om 14:17
Wat ik van mijn tijd achter de balie herinner is dat ik telefoontjes heel vervelend vond als ik niks te doen had en dus maar een boek ging lezen. Verdorie! een klant, dacht ik dan, want dan zat ik net in een interessant stuk ofzo. Als het heel druk was kon ik alles handelen.petra123456 schreef: ↑02-02-2021 12:11De receptie.. boze klanten, woeste klanten, wanhopige klanten. Mensen die hete koffie naar je gooien.
Daarnaast de je doodsaai administratief werk, met moordende deadlines. Word je voortdurend onderbroken door telefoon, moet je de info@bedrijf.nl lezen, beantwoorden of doorsturen, hou je de hal en toiletten schoon, sjouw je je een breuk met koffie, beheer je kasten met papier, toner en wcpapier.. dat achter de balie zitten is vooral van vroeger.
dinsdag 2 februari 2021 om 14:29
Nou, Corona bijvoorbeeld. Of je hebt een hypotheek, een man en een kind die toch echt op je salaris rekenen. Ik noem maar wat...
Ik denk er weleens overna hoor, om het roer om te gooien, en het advies van mijn leidinggevende toen was dat je zonder back up van een andere baan (want dan heb je even ademlucht), je ook je baan op kan geven. Maarja, de hypotheek is nog duur, ik heb het hoofdinkomen en het vast inkomen, het pensioen en we hebben een kind. Dat heeft nogal consequenties dus. Op de lange termijn kan het vast wel, maar het heeft nogal wat voeten in de aarde. Niet alleen voor mij, maar dus ook voor anderen.
Mijn man en ik hadden het vorig jaar heel erg sterk: Nú ga ik stoppen. Maar ja, dat gaat echt niet met z'n twee.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 02-02-2021 14:32
6.71% gewijzigd
dinsdag 2 februari 2021 om 14:30
Ik heb het vooral op het moment dat het me eigenlijk net een beetje teveel wordt. Dan wil ik gewoon rust en lekker makkelijk.madamecannibale schreef: ↑02-02-2021 11:45Wat grappig om te lezen dat mensen terug verlangen naar hun bijbaantje. Ik heb dat helemaal niet. Ik vond het toen prima maar ben nu blij niet meer dat simpele werk te hoeven doen. Ik zou wel graag wat meer bewegen maar nu met thuiswerken kan ik tussen de middag wel een blokje om. Het enige wat ik zou willen veranderen is de stapels e-mail en de vele videocalls.
dinsdag 2 februari 2021 om 16:26
Het is een gouden kooi. Normaal gesproken ben ik trouwens best blij met mijn werk, het is nu ook 11 maanden thuiswerken wat me een beetje nekt. Maar toch, alleenverdiener met een aardig inkomen, al 20 jaar een vast contract, verplichtingen. Ik zou dat ook niet op het spel willen zetten, en een baan voor de helft van het salaris is natuurlijk al helemaal geen optie.Mevrouw75 schreef: ↑02-02-2021 14:29Nou, Corona bijvoorbeeld. Of je hebt een hypotheek, een man en een kind die toch echt op je salaris rekenen. Ik noem maar wat...
Ik denk er weleens overna hoor, om het roer om te gooien, en het advies van mijn leidinggevende toen was dat je zonder back up van een andere baan (want dan heb je even ademlucht), je ook je baan op kan geven. Maarja, de hypotheek is nog duur, ik heb het hoofdinkomen en het vast inkomen, het pensioen en we hebben een kind. Dat heeft nogal consequenties dus. Op de lange termijn kan het vast wel, maar het heeft nogal wat voeten in de aarde. Niet alleen voor mij, maar dus ook voor anderen.
Mijn man en ik hadden het vorig jaar heel erg sterk: Nú ga ik stoppen. Maar ja, dat gaat echt niet met z'n twee.
dinsdag 2 februari 2021 om 16:26
Op het moment is het een beetje dubbel met afstandsonderwijs. Ik heb nu meer tijd dan ooit voor lesgeven, leerlingen 1 op 1 te spreken, bijles, verdiepingsles, enz. Al die vergaderingen en administratie: dat trekt het netwerk niet dus gaat niet. Helaas *kuch*
Maar ik mis het echte contact, face to face, enorm. De geintjes in de gang, zelfs het standaard gezeur (“Ik heb geen pen. Heeft u een pen voor mij?”). En collega’s mis ik ook.
Van mijn bijbaantjes mis ik er ook twee. Op de deli bij de AH waar alleen maar oudere mensen kwamen voor een plakje van dit en een plakje van dat. En een praatje. En de tijd vóór het chauffeursdiploma op de taxi. Vaste ritten naar en van Schiphol met een dikke Mercedes onder je kont als student. Maar ja, daar kan ik de vaste lasten niet van betalen en dat chauffeursdiploma zou ik niet eens halen.
Maar ik mis het echte contact, face to face, enorm. De geintjes in de gang, zelfs het standaard gezeur (“Ik heb geen pen. Heeft u een pen voor mij?”). En collega’s mis ik ook.
Van mijn bijbaantjes mis ik er ook twee. Op de deli bij de AH waar alleen maar oudere mensen kwamen voor een plakje van dit en een plakje van dat. En een praatje. En de tijd vóór het chauffeursdiploma op de taxi. Vaste ritten naar en van Schiphol met een dikke Mercedes onder je kont als student. Maar ja, daar kan ik de vaste lasten niet van betalen en dat chauffeursdiploma zou ik niet eens halen.
dinsdag 2 februari 2021 om 16:52
Ooit deed ik allemaal bulk werk. Archiveren, data invoeren etc. Het werk op zich was niet heel spannend maar elke dag dat de berg van die dag was weg gewerkt gaat wel een heel voldaan gevoel. Ging zelden met tegenzin naar het werk.
Nu onderwijs en soms verzuchten we wel eens met elkaar dat cassiere bij AH ook een heel mooi beroep is.
Bijvoorbeeld als er gezeur is over het een en ander of als er heel heftige dingen spelen bij kinderen/ouders.
Nu onderwijs en soms verzuchten we wel eens met elkaar dat cassiere bij AH ook een heel mooi beroep is.
Bijvoorbeeld als er gezeur is over het een en ander of als er heel heftige dingen spelen bij kinderen/ouders.
dinsdag 2 februari 2021 om 17:10
Ik herinner me vooral de bergen met papier die de balie bevolkten, de 15 telefoonlijnen die nooit stopten, de klanten die woest waren en me zo ongeveer over de balie trokken. De managers die geen kopieerapparaat wilden bedienen. En die stampij maakten om een koffiebar in een vergaderruimte ipv uitschenken door mij.Mevrouw75 schreef: ↑02-02-2021 14:17Wat ik van mijn tijd achter de balie herinner is dat ik telefoontjes heel vervelend vond als ik niks te doen had en dus maar een boek ging lezen. Verdorie! een klant, dacht ik dan, want dan zat ik net in een interessant stuk ofzo. Als het heel druk was kon ik alles handelen.
De dag dat er een mes in de balie werd gegooid en de directeur me een typemachine noemende ben ik de deur uitgelopen zonder welke vorm van overdracht dan ook. Heeft 4 maanden geduurd voor 3 anderen het ongeveer onder de knie hadden. (Ik deed dat 40 uur per week, zij met hun drieën 3 keer 32 uur)
dinsdag 2 februari 2021 om 17:16
Ik heb vroeger veel bijbaantjes gehad bij de klantendienst in call centres, data entry, archiveren... Ik vond het eigenlijk allemaal niet leuk. Vaak saai en frustrerend. Bij een callcentre heb je veel boze klanten aan de lijn maar dat vond ik niet zo heel erg, dat was dan juist fijn als je dan toch die mensen kon helpen en ze je uiteindelijk bedankten. De frustratie zat hem vooral in het feit dat we eigenlijk mensen vaak gewoon niet mochten helpen. Want dat moest dan weer door naar het in house callcentre of de tweede lijn of een terugbel afspraak... we kregen ook weinig training waardoor we vaak fouten maakten of dingen gewoon niet wisten. En op een gegeven moment word zo veel keer per dag hetzelfde telefoontje voeren ook gewoon saai want de meeste mensen hebben hele standaard vragen.
Ook een paar wat leukere administratieve baantjes gehad, niet eens zo zeer inhoudelijk maar qua organisatie en sfeer.
Sowieso vaak hele leuke collega's gehad in die periode, ook goede vrienden gemaakt. Er werken bij callcentres ook vaak hele diverse mensen en dat gaf vaak een fijne sfeer.
Maar nee, ik verlang naar al die baantjes niet terug. Ik ben enorm blij met het werk wat ik nu heb, al is de werkvreugde dit jaar een stuk minder maar dat heeft natuurlijk alles met de situatie te maken. Op dit moment geeft weinig me echt vreugde en heb ik nergens zin in, hopelijk word het over een paar maanden beter.
Oh ja, wat ik vroeger wel heel leuk vond was in de zomer op boerderijen meehelpen, dat was hard werken maar vaak ook fijne sfeer en bovendien in de zomer is het ook heel fijn buiten. Meehelpen met hooien en oogsten. Daar werden vaak jongeren voor gezocht, was meestal maar een paar weken en dan ook echt 12 uur per dag.
En ergens lijkt me nog steeds een eigen boerderij hebben echt fantastisch (maar weinig realistisch gezien mijn gebrek aan kennis, startkapitaal en de enorme hoeveelheid regels waardoor je vaak meer bureaucraat dan landbouwer bent)
Ook een paar wat leukere administratieve baantjes gehad, niet eens zo zeer inhoudelijk maar qua organisatie en sfeer.
Sowieso vaak hele leuke collega's gehad in die periode, ook goede vrienden gemaakt. Er werken bij callcentres ook vaak hele diverse mensen en dat gaf vaak een fijne sfeer.
Maar nee, ik verlang naar al die baantjes niet terug. Ik ben enorm blij met het werk wat ik nu heb, al is de werkvreugde dit jaar een stuk minder maar dat heeft natuurlijk alles met de situatie te maken. Op dit moment geeft weinig me echt vreugde en heb ik nergens zin in, hopelijk word het over een paar maanden beter.
Oh ja, wat ik vroeger wel heel leuk vond was in de zomer op boerderijen meehelpen, dat was hard werken maar vaak ook fijne sfeer en bovendien in de zomer is het ook heel fijn buiten. Meehelpen met hooien en oogsten. Daar werden vaak jongeren voor gezocht, was meestal maar een paar weken en dan ook echt 12 uur per dag.
En ergens lijkt me nog steeds een eigen boerderij hebben echt fantastisch (maar weinig realistisch gezien mijn gebrek aan kennis, startkapitaal en de enorme hoeveelheid regels waardoor je vaak meer bureaucraat dan landbouwer bent)
dinsdag 2 februari 2021 om 17:16
Je werkte in een naar bedrijf dus.petra123456 schreef: ↑02-02-2021 17:10Ik herinner me vooral de bergen met papier die de balie bevolkten, de 15 telefoonlijnen die nooit stopten, de klanten die woest waren en me zo ongeveer over de balie trokken. De managers die geen kopieerapparaat wilden bedienen. En die stampij maakten om een koffiebar in een vergaderruimte ipv uitschenken door mij.
De dag dat er een mes in de balie werd gegooid en de directeur me een typemachine noemende ben ik de deur uitgelopen zonder welke vorm van overdracht dan ook. Heeft 4 maanden geduurd voor 3 anderen het ongeveer onder de knie hadden. (Ik deed dat 40 uur per week, zij met hun drieën 3 keer 32 uur)
Wat ik zei: als het druk was kon ik alles handelen, maar als het rustig was, in het laagseizoen, vond ik 1 telefoontje al teveel.
Nu ben ik wel geschikt voor dat soort geschift werk hoor.
woensdag 3 februari 2021 om 20:40
Wetenschappelijk onderzoek laat duidelijk zien dat een rotbaan veel slechter is voor je geestelijke gezondheid dan werkloosheid.
Dus nee, je mag helemaal niet blij zijn dat je nog werk hebt.
