Het ADD topic

haha ja die dingen zijn handig
eigenlijk moet ik daar ook weereens mee beginnen. Stapeltje op de wc leggen.

Ik maak ook een dagplanning van uur tot uur.
Maar dan nog moeite om me eraan te houden.

Daar krijg ik alleen maar stress van.
Ik maak een lijstje van 3 als ik echt nuttig bezig wil. En 2 extraatjes

Maar momenteel is t toch chaos. Dus werkt niets.

Zal blij zijn als t 8 feb is en kindjes echt weer naar school mogen

Boomklevertje schreef: ↑

30-01-2021 17:29

Ik zet echt werkelijk álles in mijn telefoon.
En lijstjes maak ik in kladblokje. En ik ben een grootafnemer van post it's, zou ze het liefste per pallet aanschaffen

Dat herken ik.
Mijn beeldscherm en voordeur hangen vol met die dingen. En inderdaad dubbele agenda: papieren en digitaal.

Apatura schreef: ↑

30-01-2021 19:23

Daar krijg ik alleen maar stress van.
Ik maak een lijstje van 3 als ik echt nuttig bezig wil. En 2 extraatjes

Maar momenteel is t toch chaos. Dus werkt niets.

Zal blij zijn als t 8 feb is en kindjes echt weer naar school mogen

Haha ja dan gaat het net ff wat makkelijker hè.

Hebben meer mensen ervaring met langer wakker liggen sinds de start met medicatie? Ik heb langwerkend, 12 uur. Neem het rond 9.00 uur in, maar lig tot 23:30 wakker (en dat doet mijn humeur niet zo goed). Ik slaap ook onrustiger heb ik het idee. Normaal ga ik 22:00 uur het bed in en val ik in slaap.

Nee sorry Toffifee.

Misschien binnenkort wel. Ik heb over 2 wkn een afspraak met n adhd deskundige. Ben benieuwd wat daar uit gaat komen.

Ja ! Helaas wel. Slaap slecht. .maar komt denk ik eerder door malende gedachtes

Hier ook een slechte slaper, vaak waker. Inslapen lukt meestal wel prima.

Zowel de methylfenidaat als de dexamfetamine hebben hier nul effect.
Volgende week videobellen met behandelaar wat we nog meer kunnen proberen.
Ik baal wel zeg.

Apatura schreef: ↑

24-01-2021 00:38

Tvp

Ik kom morgen meer reageren.

Dit doe ik ook vaak en dan vergeet ik het voor vijf dagen. Net als dat ik dan denk 'oh hier ga ik een topic over schrijven' en dan kijk ik drie weken later weer eens op het forum.

Bij mij uit het zich vooral in extreme vergeetachtigheid, warrigheid, uitstelgedrag. Ik heb ooit ritalin voorgeschreven gekregen maar toen werd ik zwanger en mocht het niet, nu kan ik er niet meer goed tegen. Jammer, want het hielp me wel goed om wat meer structuur te houden.

Nou, kogel is door de kerk, maandag heb ik een AD(h)D screening. Ben benieuwd.

AeonOfWinter schreef: ↑

05-02-2021 10:41

Nou, kogel is door de kerk, maandag heb ik een AD(h)D screening. Ben benieuwd.

Spannend! Voor mij (kreeg de diagnose op mijn 30e) werd er opeens een heleboel duidelijk. Ik vond het heel fijn om te weten dat ik niet lui was (niet altijd tenminste) en dat er een reden was dat bepaalde dingen mij gewoon niet goed lukten.

Ik heb nu bijvoorbeeld maandag dat ik ga beginnen voor een nieuwe klas. Ik moet eigenlijk heel veel nog voorbereiden maar dat gaat me pas zondagavond lukken omdat er nu boodschappen moeten worden gedaan, de afwas, de kleding van de kinderen, kortom; alles wat ik hier zie en wat eigenlijk geen prioriteit heeft.

MevrouwTomatensoep schreef: ↑

05-02-2021 10:46

Spannend! Voor mij (kreeg de diagnose op mijn 30e) werd er opeens een heleboel duidelijk. Ik vond het heel fijn om te weten dat ik niet lui was (niet altijd tenminste) en dat er een reden was dat bepaalde dingen mij gewoon niet goed lukten.

Ik heb nu bijvoorbeeld maandag dat ik ga beginnen voor een nieuwe klas. Ik moet eigenlijk heel veel nog voorbereiden maar dat gaat me pas zondagavond lukken omdat er nu boodschappen moeten worden gedaan, de afwas, de kleding van de kinderen, kortom; alles wat ik hier zie en wat eigenlijk geen prioriteit heeft.

Uitstelgedrag, heel herkenbaar

Ik ben halverwege de 30. Mijn sibling was halverwege 20 toen de diagnose adhd viel, die was gewoon altijd al druk en we wisten niet beter.

MevrouwTomatensoep schreef: ↑

05-02-2021 10:46

Ik heb nu bijvoorbeeld maandag dat ik ga beginnen voor een nieuwe klas. Ik moet eigenlijk heel veel nog voorbereiden maar dat gaat me pas zondagavond lukken omdat er nu boodschappen moeten worden gedaan, de afwas, de kleding van de kinderen, kortom; alles wat ik hier zie en wat eigenlijk geen prioriteit heeft.

Heb jij (hebben jullie) dan ook dat als je er eenmaal aan begint, je dan ook ineens topproductie kan draaien? Het moet dan dus en eenmaal aan de gang dan rolt het allemaal vanzelf.
Maar de start vinden... inderdaad, er ligt 'ideaal' veel afleiding te zwerven.

Hier geen diagnose (zoon wel), maar ik herken zo ongeveer alles.
Liljkt erger geworden in de loop der jaren (en overgang?), maar misschien lijkt dat maar zo, omdat ik baat had bij een gezinsstructuur en nu alweer een paar jaar in mijn eentje woon.

Ik had ook toen altijd al een grondige hekel aan vaste school- en werktijden, was ongeveer de enige ouder die de schoolvakanties met de kinderen thuis fantastisch vond. ALs we dan weer de eerste schooldag op het schoolplein stonden baalde ik altijd: wéeer diezelfde koppen, weer in het gareel, die dagelijkse routine, en mijn kinderen net zo.

Als kind deed ik het zelfs heel goed in de regelmaat van thuis met ouders die de vinger aan de pols hielden en was ik zelfs een uiterst leergierige leerling, kon me goed concentreren, dwz zolang het uit mezelf kwam had ik er plezier in, en niet als het me opgelegd werd, daar werd ik opstandig van, want ik was een te gehoorzaam kind en voelde zelf al teveel een eigen verantwoordelijkheid.

Eenmaal losgelaten in de wereld als studente kon ik eindelijk los, moest ik zelf die orde en regelmaat aanbrengen, wat resulteerde in vaak stuurloos, altijd bijbaantjes vanwege teveel geld uitgeven, uitgaan, deadlinewerken tot midden in de nacht, nooit (werk)colleges gevolgd, begonnen aan koffie, bier, roken, deed vooral waar ik zin in had. Dat ik uberhaupt die hele studie en eindscriptie heb afgerond is al een wonder op zich, gelukkig mocht je toen nog samenwerken aan gezamenlijke scriptie

Hekel aan, maar tegelijkertijd behoefte aan eoa structuur, dus hoe ik me ook verzet tegen routine, ik beland vanzelf in vaste patronen, die niet altijd even goed/gezond zijn voor me en toch slijt dat er regelmatig in en moet ik dan weer bewust doorbreken.

Veelal voor mezelf gewerkt zodat ik eigen uren kon bepalen en pas afgelopen jaren ben ik geen deadlinewerker meer. Eerder omdat ik rekening ging houden (zomermaanden) met het weer, zodat ik werk zoveel mogelijk deed bij regen en kou, en kon genieten op mooie dagen.

Toen ik een paar jaar "onder mijn niveau" werkte in de horeca met vooraf werkschema en ook echt klaar was als ik de deur achter me dichttrok, vond ik dat onverwachts juist heerlijk!
Paste gek genoeg heel goed bij mij: vaste werkzaamheden (die al snel routine werden), vaste volgordes en kunnen afvinken, vaste collega's en klanten, en toch elke dag variatie in wat er verder nog binnenliep.

Absoluut geen multitakser, dacht dat ik sommige dingen nooooit zou leren en bleef daar verre van, maar wat bleek: onder de juiste druk(te) kon ik dat prima en gaf een kick (en jaren later voor mezelf in begonnen zelfs).

BIj haasten en een teveel aan stress of als anderen me opjagen verlies ik overzicht en zie ik alles tegelijk, weet niet waar te beginnen en komt er juist niks uit mijn handen. ALs het even kan doe ik alles gedoseerd, 1 voor 1 en verdeel ik bepaalde verschillende dingen (of rollen) over de dagen: die dag voor dit, die voor dat.

Heeft lang geduurd voordat ik begreep dat dit wel eens een ADD-dingetje zou kunnen zijn, eigenlijk pas na diagnose zoon, en ik niet zozeer lui of laks was. Niet dat dat maakt dat ik me er maar bij neer moet leggen ("ik ben nu eenmaal zo"), maar daardoor heb ik iig meer milde consideratie met mezelf en neem ik mezelf minder kwalijk waarom ik die dingen niet zomaar kán of doe, die anderen zo makkelijk georganiseerd krijgen.

Verder perfectionistisch van aard en dat moeten afleren, ik heb altijd veel meer plannen dan realistisch in tijd past, ik schat vanalles te optimistisch in, maar ook veel analyseren, vooraf allerlei scenario's bedenken ("beren op de weg zien", volgens anderen), zoveel dat doen/handelen er niet/veel later van komt.

Er komt ook altijd wel iets tussen op eoa manier, iets wat ook nog "moet" en als het teveel wordt of teveel tegelijkertijd loop ik als een kip zonder kop rond, van hot naar her, zie ik weer wat daar moet, ga ik daarmee verder enz, heb ik dingen half gedaan of iets heel anders dan ik van plan was.

Nu ook, had ik vanalles in huis en klaarstaan om -wegens overdosis tijd- maar te gaan schilderen, maar waar te beginnen?
Muren of hout? Gang of woonkamer? Ben begonnen met leeghalen en ontvetten van keukenkozijnen en vensterbank/vakkenkst over de hele breedte daaronder.

Rolgordijnen ook verkleurd en vettig, die moeten ook fris (of nieuwe), dus eerst die maar in bad gedaan met biotex (en later chloor).
Doe je het ene, zie je dat het andere dan ook moet gebeuren..
En nu bedenk ik me dat die ramen dan een stuk open moeten en het te koud is en nog veel kouder wordt komende dagen..

Zit ik nu met mijn eettafel vol (ook weer eens schoongemaakte) keukenspullen, plantjes enz en in de aanslag om te gaan schuren, maar dan kan ik het voorlopig niet verven

Dus ergens anders maar beginnen (deur naar de gang, plinten?) of toch maar ff naar de markt? Of moet ik niet vandaag (of uiterlijk) morgen naar de stalling, is die wel vorstvrij of moet ik daar maatregelen nemen qua apparatuur als het idd zo gaat vriezen en ik zondag de weg niet op kan door sneeuw?!

Ik zag dat 1 raam nogal rot is aan de buiten(onder)kant en zag vd week dat buren om de hoek alles vervangen hebben en precies 1 zo'n raam buiten stond (standaardraam hier, overal dezelfden). Briefje in de bus, en ja, ik mag het komen ophalen. Maar dan moet ik wel iemand regelen die dat voor me hierheen kan brengen (denk zo'n 100 kg met dubbel glas erin).. maar wie?
En wie gaat dan straks 2 man sterk het oude raam eruit en deze in het kozijn tillen?
(ook al wil ik daarvoor betalen, ik zou het niet weten, maar zou me wel veel geld schelen).

Dat soort dingen dus, ben ik eerst heel voortvarend, en daarna zie ik al zo op tegen regelen/anderen inschakelen dat er dan kans is dat ik het laat zitten of te laat ben en die mensen hem alsnog wegdoen.
Trouwens, er moet meer gebeuren aan ramen en kozijnen, offertes opvragen wil ik dit jaar nog aan de beurt zijn enz enz, ga zo maar door..

Voor mensen die niet kennen ónbegrijpelijk, die regelen dat in 1 middagje, simpel toch?

Prioriteiten afwegen en aktie zijn nou niet bepaald mijn sterkste kanten en alle kans dat eind vd dag ik -na al die dagen binnen- op de markt beland, eindelijk wat kennissen zie, blijf kletsen en het dan alweer donker is, dus morgen weer een dag

Oh, vriendin belde, komt vanmiddag hierheen, dus het wordt denk ik vandaag idd de markt en hapje eten, blij dat ik eindelijk weer iemand irl zie en spreek, gezellig! dus ff opschieten ipv typen en paar van die regeldingen proberen te doen en de rest komt morgen wel weer..

Toch alvast iéts geregeld vandaag: de zoons van de buren willen raam ophalen voor me

Ben n beetje lek, zit bijna ge janken van herkenbaarheid.

Suzy65 schreef: ↑

05-02-2021 13:18

Hier geen diagnose (zoon wel), maar ik herken zo ongeveer alles.
Liljkt erger geworden in de loop der jaren (en overgang?), maar misschien lijkt dat maar zo, omdat ik baat had bij een gezinsstructuur en nu alweer een paar jaar in mijn eentje woon.

Ik had ook toen altijd al een grondige hekel aan vaste school- en werktijden, was ongeveer de enige ouder die de schoolvakanties met de kinderen thuis fantastisch vond. ALs we dan weer de eerste schooldag op het schoolplein stonden baalde ik altijd: wéeer diezelfde koppen, weer in het gareel, die dagelijkse routine, en mijn kinderen net zo.

Als kind deed ik het zelfs heel goed in de regelmaat van thuis met ouders die de vinger aan de pols hielden en was ik zelfs een uiterst leergierige leerling, kon me goed concentreren, dwz zolang het uit mezelf kwam had ik er plezier in, en niet als het me opgelegd werd, daar werd ik opstandig van, want ik was een te gehoorzaam kind en voelde zelf al teveel een eigen verantwoordelijkheid.

Eenmaal losgelaten in de wereld als studente kon ik eindelijk los, moest ik zelf die orde en regelmaat aanbrengen, wat resulteerde in vaak stuurloos, altijd bijbaantjes vanwege teveel geld uitgeven, uitgaan, deadlinewerken tot midden in de nacht, nooit (werk)colleges gevolgd, begonnen aan koffie, bier, roken, deed vooral waar ik zin in had. Dat ik uberhaupt die hele studie en eindscriptie heb afgerond is al een wonder op zich, gelukkig mocht je toen nog samenwerken aan gezamenlijke scriptie

Hekel aan, maar tegelijkertijd behoefte aan eoa structuur, dus hoe ik me ook verzet tegen routine, ik beland vanzelf in vaste patronen, die niet altijd even goed/gezond zijn voor me en toch slijt dat er regelmatig in en moet ik dan weer bewust doorbreken.

Veelal voor mezelf gewerkt zodat ik eigen uren kon bepalen en pas afgelopen jaren ben ik geen deadlinewerker meer. Eerder omdat ik rekening ging houden (zomermaanden) met het weer, zodat ik werk zoveel mogelijk deed bij regen en kou, en kon genieten op mooie dagen.

Toen ik een paar jaar "onder mijn niveau" werkte in de horeca met vooraf werkschema en ook echt klaar was als ik de deur achter me dichttrok, vond ik dat onverwachts juist heerlijk!
Paste gek genoeg heel goed bij mij: vaste werkzaamheden (die al snel routine werden), vaste volgordes en kunnen afvinken, vaste collega's en klanten, en toch elke dag variatie in wat er verder nog binnenliep.

Absoluut geen multitakser, dacht dat ik sommige dingen nooooit zou leren en bleef daar verre van, maar wat bleek: onder de juiste druk(te) kon ik dat prima en gaf een kick (en jaren later voor mezelf in begonnen zelfs).

BIj haasten en een teveel aan stress of als anderen me opjagen verlies ik overzicht en zie ik alles tegelijk, weet niet waar te beginnen en komt er juist niks uit mijn handen. ALs het even kan doe ik alles gedoseerd, 1 voor 1 en verdeel ik bepaalde verschillende dingen (of rollen) over de dagen: die dag voor dit, die voor dat.

Heeft lang geduurd voordat ik begreep dat dit wel eens een ADD-dingetje zou kunnen zijn, eigenlijk pas na diagnose zoon, en ik niet zozeer lui of laks was. Niet dat dat maakt dat ik me er maar bij neer moet leggen ("ik ben nu eenmaal zo"), maar daardoor heb ik iig meer milde consideratie met mezelf en neem ik mezelf minder kwalijk waarom ik die dingen niet zomaar kán of doe, die anderen zo makkelijk georganiseerd krijgen.

Verder perfectionistisch van aard en dat moeten afleren, ik heb altijd veel meer plannen dan realistisch in tijd past, ik schat vanalles te optimistisch in, maar ook veel analyseren, vooraf allerlei scenario's bedenken ("beren op de weg zien", volgens anderen), zoveel dat doen/handelen er niet/veel later van komt.

Er komt ook altijd wel iets tussen op eoa manier, iets wat ook nog "moet" en als het teveel wordt of teveel tegelijkertijd loop ik als een kip zonder kop rond, van hot naar her, zie ik weer wat daar moet, ga ik daarmee verder enz, heb ik dingen half gedaan of iets heel anders dan ik van plan was.

Nu ook, had ik vanalles in huis en klaarstaan om -wegens overdosis tijd- maar te gaan schilderen, maar waar te beginnen?
Muren of hout? Gang of woonkamer? Ben begonnen met leeghalen en ontvetten van keukenkozijnen en vensterbank/vakkenkst over de hele breedte daaronder.

Rolgordijnen ook verkleurd en vettig, die moeten ook fris (of nieuwe), dus eerst die maar in bad gedaan met biotex (en later chloor).
Doe je het ene, zie je dat het andere dan ook moet gebeuren..
En nu bedenk ik me dat die ramen dan een stuk open moeten en het te koud is en nog veel kouder wordt komende dagen..

Zit ik nu met mijn eettafel vol (ook weer eens schoongemaakte) keukenspullen, plantjes enz en in de aanslag om te gaan schuren, maar dan kan ik het voorlopig niet verven

Dus ergens anders maar beginnen (deur naar de gang, plinten?) of toch maar ff naar de markt? Of moet ik niet vandaag (of uiterlijk) morgen naar de stalling, is die wel vorstvrij of moet ik daar maatregelen nemen qua apparatuur als het idd zo gaat vriezen en ik zondag de weg niet op kan door sneeuw?!

Ik zag dat 1 raam nogal rot is aan de buiten(onder)kant en zag vd week dat buren om de hoek alles vervangen hebben en precies 1 zo'n raam buiten stond (standaardraam hier, overal dezelfden). Briefje in de bus, en ja, ik mag het komen ophalen. Maar dan moet ik wel iemand regelen die dat voor me hierheen kan brengen (denk zo'n 100 kg met dubbel glas erin).. maar wie?
En wie gaat dan straks 2 man sterk het oude raam eruit en deze in het kozijn tillen?
(ook al wil ik daarvoor betalen, ik zou het niet weten, maar zou me wel veel geld schelen).

Dat soort dingen dus, ben ik eerst heel voortvarend, en daarna zie ik al zo op tegen regelen/anderen inschakelen dat er dan kans is dat ik het laat zitten of te laat ben en die mensen hem alsnog wegdoen.
Trouwens, er moet meer gebeuren aan ramen en kozijnen, offertes opvragen wil ik dit jaar nog aan de beurt zijn enz enz, ga zo maar door..

Voor mensen die niet kennen ónbegrijpelijk, die regelen dat in 1 middagje, simpel toch?

Prioriteiten afwegen en aktie zijn nou niet bepaald mijn sterkste kanten en alle kans dat eind vd dag ik -na al die dagen binnen- op de markt beland, eindelijk wat kennissen zie, blijf kletsen en het dan alweer donker is, dus morgen weer een dag

Oh, vriendin belde, komt vanmiddag hierheen, dus het wordt denk ik vandaag idd de markt en hapje eten, blij dat ik eindelijk weer iemand irl zie en spreek, gezellig! dus ff opschieten ipv typen en paar van die regeldingen proberen te doen en de rest komt morgen wel weer..

Jaaa, een dag uit het leven van mij Zo werkt dat inderdaad in mijn hoofd, en dat valt gewoon Niet Uit Te Leggen. Heel irritant dit.

Verder: interessant om jullie verhalen en ervaringen te lezen.
Ik weet niet eens zeker en zou liever niet aan medicatie willen ook, dus heb het ook niet laten testen.

Ben wel (eigenwijs en wel) begonnen aan LTO3-tabletten, 1 per dag, als probeersel, schijnt ook bij sommigen best een goed alternatief te zijn. Er zit naast eoa stofje ook omega-3 visolie in.
Ik heb het idee dat het al wel iets helpt en ik iéts rustiger en georganiseerder ben, en heb de laatste weken al meer toch maar meteen gedaan ipv uitstellen/ vooruitschuiven.

Iemand ervaring daarmee?
Of met 5HTP? (allemaal vrij verkrijgbaar, ga ik misschien ook proberen, werkt op de serotoninekant, ipv ritalin enzo (die op de dopaminekant gericht zijn, maar als je de (internet)verhalenmag geloven zijn veel AD(H)D-ers die niet goed op medicatie reageerden hier toch een eind mee geholpen..

Mijn zoon reageerde ook niet goed op zowel verschillende soorten ritalin-achtige medicatie als ssri's en is met alles gestopt, daarom ging ik me erin verdiepen. Het is te proberen.. (die ik noem mogen niet in combi met medicijnen!)

femke09 schreef: ↑

05-02-2021 13:48

Jaaa, een dag uit het leven van mij Zo werkt dat inderdaad in mijn hoofd, en dat valt gewoon Niet Uit Te Leggen. Heel irritant dit.

Fem, wil je de quote svp weghalen?
Mensen worden niet goed van die lange teksten van mij..

Ja, volop herkenning hier ook in ongeveer alles van jullie!

Ik zie het zelf overigens niet als een gebrek of onvermogen, heb zelf een hekel aan hokjesdenken en ik vind het vervelend als anderen dat wel doen. Met officiele diagnose zou ik het ook niet zozeer als excuus willen gebruiken, hooguit wel iets om rekening mee te houden of aan anderen te vragen er rekening mee te houden ipv zich te ergeren, dat het geen onwil is en dat ik mijn best doe om eea aan/af te leren.

Een hyperfocus is mij ook niet onbekend en soms mooi meegenomen als ik iets interessant vind en dan onthoud ik ook veel.
Mensen kunnen mij vaak niet volgen (door uitwijden, hak op de tak voor hun) en dat is soms wel frustrerend of vervelend (voor de ander én voor mij).

Ik merk dat ik steeds meer mijn mond maar houd en luister, de ander de onderwerpen laat bepalen.
En wat ik interessant vind deel ik dan nog met mensen met wie ik lekker kan sparren en andersom.

koreana schreef: ↑

05-02-2021 12:47

Heb jij (hebben jullie) dan ook dat als je er eenmaal aan begint, je dan ook ineens topproductie kan draaien? Het moet dan dus en eenmaal aan de gang dan rolt het allemaal vanzelf.
Maar de start vinden... inderdaad, er ligt 'ideaal' veel afleiding te zwerven.

Zeker. Ik ging gistermiddag de klas 'eigen' maken en klaarzetten voor de nieuwe regels. één grote chaos maar na twee uur bikkelen is dan alles gesopt, geveegd en opgeruimd en staat het te glimmen.

Oh en mijn studie... die eindscriptie.. Ik schrijf vrijwel foutloos, kan hele verhalen typen die ook nog logisch zijn, maar daar structuur in aanbrengen en de hoofd- en bijzaken.. Dráma.

Ik heb uiteindelijk een week bij mijn ouders gebivakkeerd waarbij mijn moeder een timer zette van 1,5 uur en dan moest ik schrijven. Dan keek zij na en moest ik herschrijven. En toen kreeg ik een 8,5
Maar dat heeft ons het nodige bloed, zweet en tranen gekost.. Ik krijg het gewoon oprécht niet voor elkaar. En sinds ik dat geaccepteerd heb gaat het gelukkig wel beter met hulp vragen etc.

MevrouwTomatensoep schreef: ↑

06-02-2021 10:32

Oh en mijn studie... die eindscriptie.. Ik schrijf vrijwel foutloos, kan hele verhalen typen die ook nog logisch zijn, maar daar structuur in aanbrengen en de hoofd- en bijzaken.. Dráma.

Ik heb uiteindelijk een week bij mijn ouders gebivakkeerd waarbij mijn moeder een timer zette van 1,5 uur en dan moest ik schrijven. Dan keek zij na en moest ik herschrijven. En toen kreeg ik een 8,5
Maar dat heeft ons het nodige bloed, zweet en tranen gekost.. Ik krijg het gewoon oprécht niet voor elkaar. En sinds ik dat geaccepteerd heb gaat het gelukkig wel beter met hulp vragen etc.

Structuur aanbrengen viel nog wel te doen maar ik kon zoveel dingen wel toevoegen aan mijn scriptie dat ik er wel een trilogie van kon maken, zoveel kon ik erbij betrekken.

toffifee schreef: ↑

01-02-2021 09:33

Hebben meer mensen ervaring met langer wakker liggen sinds de start met medicatie? Ik heb langwerkend, 12 uur. Neem het rond 9.00 uur in, maar lig tot 23:30 wakker (en dat doet mijn humeur niet zo goed). Ik slaap ook onrustiger heb ik het idee. Normaal ga ik 22:00 uur het bed in en val ik in slaap.

Maar waarom neem je hem dan pas om 9.00?? Neem hem gewoon meteen als je wakker bent!
12 uur is maar een indicatie. Hier voel ik dat het rond 16.00 al minder wordt. Ik neem hem dus iets later als ik plannen heb voor later op de dag. Hierin moet je je weg een beetje zien te vinden!

Apatura schreef: ↑

05-02-2021 13:40

Ben n beetje lek, zit bijna ge janken van herkenbaarheid.