Kinderen
alle pijlers
Net zwanger en je laten testen..
donderdag 28 mei 2009 om 10:43
Nét zwanger.
Dat ben ik.
Ongekend. Het maakt me blij.
Daarentegen ben ik realistisch. Kans op een miskraam is aanwezig, wil dus ook niet te lyrisch zijn. Tevens wil ik graag testen doen ivm eventueel handicap / down syndroom etc.
Waarom?
1) ik ben 35 en mijn leeftijd is toch een 'risico' groep.
2) omdat ik gewoon wil weten, zover als dat mogelijk is, hoe 'gezond' het kind is.
3) natuurlijk zal ik voor een kind zorgen en ervan houden als blijkt met geboorte dat het kindje ziek is of down syndroom heeft. Maar als ik de keuze heb, kies ik er niet voor. Ook al betekent dat afbreken van zwangerschap en zal ik worden beticht van 'moord'.
Wie heeft nog meer hiervoor gekozen om testen te doen? Wanneer heb je dat gedaan? Waarom wilde je dat? Welke test heb je gedaan en waarom besloot je nog meer testen te doen? En waarom zou je nooit zulke testen doen?
Ja, nogmaals ik ben erg blij met zijn zwangerschap, maar ben vooral gewoon nog even voorzichtig en probeer lekker realistisch te blijven.
Dat ben ik.
Ongekend. Het maakt me blij.
Daarentegen ben ik realistisch. Kans op een miskraam is aanwezig, wil dus ook niet te lyrisch zijn. Tevens wil ik graag testen doen ivm eventueel handicap / down syndroom etc.
Waarom?
1) ik ben 35 en mijn leeftijd is toch een 'risico' groep.
2) omdat ik gewoon wil weten, zover als dat mogelijk is, hoe 'gezond' het kind is.
3) natuurlijk zal ik voor een kind zorgen en ervan houden als blijkt met geboorte dat het kindje ziek is of down syndroom heeft. Maar als ik de keuze heb, kies ik er niet voor. Ook al betekent dat afbreken van zwangerschap en zal ik worden beticht van 'moord'.
Wie heeft nog meer hiervoor gekozen om testen te doen? Wanneer heb je dat gedaan? Waarom wilde je dat? Welke test heb je gedaan en waarom besloot je nog meer testen te doen? En waarom zou je nooit zulke testen doen?
Ja, nogmaals ik ben erg blij met zijn zwangerschap, maar ben vooral gewoon nog even voorzichtig en probeer lekker realistisch te blijven.
djoels wijzigde dit bericht op 28-05-2009 10:47
Reden: tikfoutje
Reden: tikfoutje
% gewijzigd
DTEEZ!
donderdag 28 mei 2009 om 23:20
Wat zijn de cijfers mbt miskramen per persoon.. Ik bedoel ik heb er al twee achter mijn kiezen, een hele vroege en een iets latere, dus statistisch gezien dan... is het nu toch niet meer 1 op 7 of juist wel of juist niet of dan toch.. en de eerste 2 op mijn 25ste en nu ben ik 35... *
Precies. Het is bedtijd. Slaap fijn allemaal..
* neem dit niet al te serieus, dat is mijn cynisme in combinatie met hormonen (kan ik die eindelijk ook eens de schuld geven).
Precies. Het is bedtijd. Slaap fijn allemaal..
* neem dit niet al te serieus, dat is mijn cynisme in combinatie met hormonen (kan ik die eindelijk ook eens de schuld geven).
DTEEZ!
donderdag 28 mei 2009 om 23:21
Djoels, de vraag was eigenlijk: waarom begin je nu niet bij het begin - de feiten. (niet: waarom heb je dat niet al voor je zwanger was gedaan, en het was al helemaal geen verwijt.)
Ik vond het contrast heel scherp: je begon heel concreet over voors en tegens, en vervolgens ging het al snel over al dan niet egoistische beslissingen.
Een verloskundige kan je helpen, maar ik vond het zelf prettig om vooraf alvast dingen uitgezocht te hebben, zodat ik concrete vragen kon stellen. Op het web is heel veel te vinden, en in dit topic staan al een boel links. Een consult bij een verloskundige duurt nou ook weer niet zo lang dat alles tot in detail besproken kan worden, dus doe er je voordeel mee dat je al weet dat je wilt gaan testen, en kom goed beslagen ten ijs, zou ik denken.
Ik vond het contrast heel scherp: je begon heel concreet over voors en tegens, en vervolgens ging het al snel over al dan niet egoistische beslissingen.
Een verloskundige kan je helpen, maar ik vond het zelf prettig om vooraf alvast dingen uitgezocht te hebben, zodat ik concrete vragen kon stellen. Op het web is heel veel te vinden, en in dit topic staan al een boel links. Een consult bij een verloskundige duurt nou ook weer niet zo lang dat alles tot in detail besproken kan worden, dus doe er je voordeel mee dat je al weet dat je wilt gaan testen, en kom goed beslagen ten ijs, zou ik denken.
donderdag 28 mei 2009 om 23:21
Als ik een verhoogde kans op Down had gehad, dan had ik verder laten onderzoeken. En mocht daaruit zijn gekomen dat ik een kindje met Down bij me zou dragen, nou dan weet ik ook zo net nog niet of ik de zwangerschap zou voldragen.
Maar ik denk dat je pas echt weet wat je wilt doen, als je voor die keuze staat. Het is zo'n gevoelskwestie, dat kan echt niemand voor jou beoordelen (of veroordelen, wat hier ook gebeurt.)
Maar ik denk dat je pas echt weet wat je wilt doen, als je voor die keuze staat. Het is zo'n gevoelskwestie, dat kan echt niemand voor jou beoordelen (of veroordelen, wat hier ook gebeurt.)
donderdag 28 mei 2009 om 23:23
Ik heb altijd een beetje moeite met de zogenaamde keuzes die men denkt te moeten maken als je zwanger bent. De keuze is de test zelf. Het is niet een keuze om niet te testen. Snapt iemand wat ik hiermee bedoel? De norm zou moeten liggen bij het niet doen van en test en niet bij wel.
Het heeft geen zin om testen te doen als je al weet dat je daarna gaat kiezen om met de uitslag niets te doen. Mens en die een test doen om gerust gesteld te worden zijn mijn inziens verkeerd bezig. De test doe je niet om iets uit te sluiten maar om iets aan te tonen. Is er niets aangetoond is er nog niets uitgesloten.
En vergis je niet, er zijn geen doktoren in de wereld die je een briefje geven dat je een gezond kind draagt. Toch is er bij 98% van de zwangerschappen niets aan de hand!
Het heeft geen zin om testen te doen als je al weet dat je daarna gaat kiezen om met de uitslag niets te doen. Mens en die een test doen om gerust gesteld te worden zijn mijn inziens verkeerd bezig. De test doe je niet om iets uit te sluiten maar om iets aan te tonen. Is er niets aangetoond is er nog niets uitgesloten.
En vergis je niet, er zijn geen doktoren in de wereld die je een briefje geven dat je een gezond kind draagt. Toch is er bij 98% van de zwangerschappen niets aan de hand!
donderdag 28 mei 2009 om 23:24
als laatste voordat ik het bed in rol ..... ik vond dat ik door dit topic te openen al een stap op het web deed naar informatie zoeken. Dat ik dan mijn standpunt inneem en ik hierdoor gewezen word op andere punten....dat is fijn en meegenomen. Tussen nu en een eerste bezoek aan de verloskundige zitten nog diverse weken.. dat vind ik voldoende tijd om zaken uit te zoeken.. ik vind echt dat ik op tijd begonnen ben met het zoeken naar informatie al dan niet beginnende hier op het forum... daar ik pas 4 dagen zwanger ben..
DTEEZ!
donderdag 28 mei 2009 om 23:27
donderdag 28 mei 2009 om 23:36
Ik vraag me af wat je wint met zo'n test. Het sluit Down uit, dat wel. Weet hoeveel andere dingen een kind kan mankeren, hoeveel chromosoomafwijkingen er bestaan? Wat mij betreft geeft zo'n test bij lange na geen zekerheid over de gezondheid van een kind. Het is een soort van schijnveiligheid.
Mijn neefje heeft een zeer zeldzame chromosoomafwijking. Alles was goed, op de echo's niets te zien. Pas toen hij 1 was werd de diagnose gesteld.
Mijn neefje heeft een zeer zeldzame chromosoomafwijking. Alles was goed, op de echo's niets te zien. Pas toen hij 1 was werd de diagnose gesteld.
donderdag 28 mei 2009 om 23:40
quote:summerbreeze21 schreef op 28 mei 2009 @ 23:29:
Samode ik heb een test gekregen, omdat dat standaard werd gedaan bij de kliniek waar ik zat.
Voor mijn gevoel was de gunstige uitslag heel erg fijn. Punt. Dat bepaal jij niet voor anderen.
De gunstige uitslag is er voor iedereen ook al voordat ze de test gaan doen. Namelijk dat 98 % van de kinderen die geboren worden gezond zijn. Het is jammer dat niemand dat blijkbaar in zijn overweging meeneemt. Na de test liggen de cijfers namelijk vaak ongunstiger dan hierboven.
Ik ben niet de enige die geschreven heeft dat de zogenaamde "zekerheid" eigenlijk een soort schijnzekerheid is. Kans van 1 op 1500 is natuurlijk prima maar je zal die ene maar zijn. Er zijn ook voorbeelden te noemen van vrouwen die een kans van 1 op 2500 hadden maar dat later toch bleek dat ze wel die ene waren. Dat is het enige wat ik bedoel te zeggen. Een gunstige uitslag zegt dan dus niet zoveel,.....
Samode ik heb een test gekregen, omdat dat standaard werd gedaan bij de kliniek waar ik zat.
Voor mijn gevoel was de gunstige uitslag heel erg fijn. Punt. Dat bepaal jij niet voor anderen.
De gunstige uitslag is er voor iedereen ook al voordat ze de test gaan doen. Namelijk dat 98 % van de kinderen die geboren worden gezond zijn. Het is jammer dat niemand dat blijkbaar in zijn overweging meeneemt. Na de test liggen de cijfers namelijk vaak ongunstiger dan hierboven.
Ik ben niet de enige die geschreven heeft dat de zogenaamde "zekerheid" eigenlijk een soort schijnzekerheid is. Kans van 1 op 1500 is natuurlijk prima maar je zal die ene maar zijn. Er zijn ook voorbeelden te noemen van vrouwen die een kans van 1 op 2500 hadden maar dat later toch bleek dat ze wel die ene waren. Dat is het enige wat ik bedoel te zeggen. Een gunstige uitslag zegt dan dus niet zoveel,.....
vrijdag 29 mei 2009 om 00:07
vrijdag 29 mei 2009 om 00:14
Facts and Figures van het web,....
weltrusten,
Samode
--------------------------------------------------------------------------------
Prenataal onderzoek naar Downsyndroom
is onwenselijk en onmenselijk
Een aantal weken geleden stonden de media bol van het nieuws over het advies van de Gezondheidsraad aan de minister om alle zwangeren een bloedtest aan te bieden. Met deze test – de zogenaamde triple-test – kan de kans op Downsyndroom prenataal worden vastgesteld.
Als de test laat zien dat er een verhoogde kans is op een kind met het Syndroom van Down, dan krijgt de zwangere vrouw een vruchtwaterpunctie aangeboden, waarmee ze zekerheid kan krijgen.
Afhankelijk van de uitslag kunnen de ouders uiteindelijk al dan niet kiezen voor zwangerschapsafbreking.
Is abortus bij Down aanvaardbaar?
De media-discussie ging eigenlijk voorbij aan de vraag of zo'n test maatschappelijk gezien wel wenselijk is. De vraag of het aanvaardbaar is om over te gaan tot abortus omdat het kindje Downsyndroom heeft, werd helemaal niet meer gesteld. Is die vraag overbodig? Nee, integendeel.
Abortus is naar mijn mening een strikt individuele keuze. Niemand anders dan de ouders zelf zijn daarvoor verantwoordelijk. Niemand anders mag daar een oordeel over hebben. Maar als alle zwangeren een prenatale test naar Downsyndroom krijgen aangeboden, waaruit een aantal individueel te 'kiezen' abortussen voort zullen komen, dan is het van het grootste belang dat aanstaande ouders goed voorgelicht zijn over wat het Downsyndroom tegenwoordig betekent.
Angst en vooroordelen
Uit een groot NIPO-onderzoek (1000 ondervraagden) blijkt dat Nederlanders de ernst van het Downsyndroom veel te zwaar inschatten. Ook denken ze dat het veel vaker voorkomt dan feitelijk het geval is.
Het Downsyndroom komt maar 300 keer per jaar voor (inclusief abortussen) op 200.000 zwangeren. En het Downsyndroom leidt in minder dan 15% van de gevallen tot zware verstandelijke belemmeringen. Vaak zijn er dan naast Down ook nog andere aangeboren afwijkingen.
Een gemiddeld kind met Down heeft een IQ van rond de 80. Dat is altijd nog 10 punten hoger dan de ondergrens voor deelname in het Amerikaanse leger!
Waar het dus aan ontbreekt, is objectieve realistische voorlichting over het Downsyndroom. Die informatie wordt meestal niet verstrekt in de ziekenhuizen. Het is dus niet overdreven om te concluderen dat wat een gemiddelde aanstaande ouder weet over het Downsyndroom, gebaseerd is op angst en vooroordelen. Men denkt aan het soort mongooltjes dat van jongs af aan in dag-instellingen leeft. Maar dat beeld is onvergelijkbaar met de Downs die vandaag de dag ter wereld komen.
Willekeur van artsen
Zolang er geen goede informatie is, en geen protocollen waarmee gynaecologen vrouwen goed kunnen voorlichten over wat Downsyndroom is of kan zijn, zijn vrouwen die zich laten testen overgeleverd aan de willekeur van artsen achter gesloten deuren.
Als je hoort wat sommige gynaecologen tegen vrouwen zeggen, als blijkt dat ze in verwachting zijn van een Downie, dan vind je het niet raar dat momenteel bijna alle prenataal opgespoorde Downies (100 per jaar) worden geaborteerd...
In de ene verloskamer vecht men voor het levensbehoud van een veel te vroeg geboren kindje dat eenzelfde ontwikkelings-prognose heeft als een kindje met Downsyndroom, terwijl op hetzelfde moment een Down-kindje geboren in dezelfde zwangerschapsweek wordt verstoken van zorg om te sterven. Dat zijn grote dilemma's.
Grote offers om Down te voorkomen
Die dilemma's vragen om een heel zorgvuldige begeleiding. Dit wordt overigens ook als voorwaarde voor een dergelijke testpraktijk door de Gezondheidsraad gesteld.
Maar vooralsnog zijn er geen mensen en middelen om een dergelijke kwaliteitswaarborg te garanderen. Zolang dit niet goed geregeld is, is dat hele testen eigenlijk onverantwoord.
Om de feiten te completeren: elke opgespoorde Down-foetus kost momenteel 1,5 gezonde foetus het leven, want prenataal onderzoek (vruchtwaterpunctie en vlokkentest) brengt het risico van een miskraam met zich mee. We offeren dus nogal wat op om Downies te voorkomen.
In de nieuwe situatie wordt dat 1 op 1. En als we dan toch met getallen bezig zijn: er sterven per jaar ruim 1500 kinderen bij de geboorte (zo maar). Dat zijn er nog altijd vijf keer zo veel als dat er Downies worden geboren. Daar heeft niemand het over. Terwijl het een zoveel dramatischer gebeurtenis is. Om eerlijk te zijn, was ik bij de geboorte van onze tweede (de eerste is een Downie) vele malen banger voor ongrijpbare, onvoorspelbare, veel vaker voorkomende complicaties rond de geboorte dan voor dat hele Downsyndroom. Vandaar dat ik er uiteindelijk ook voor heb gekozen om niet te testen.
Onmenselijke beslissingen
Stel dat ik zou vragen aan zwangere vrouwen: zou je je kindje willen laten sterven omdat het er een beetje apart uitziet, moeilijk leert en hooguit bij de supermarkt of in een bejaardentehuis kan werken, maar verder wel gelukkig en zelf-redzaam kan zijn, dan zouden waarschijnlijk bijna alle vrouwen zeggen: nee hoor, zo'n kindje is van harte welkom.
Maar omdat het Down heeft (met precies hetzelfde gemiddelde perspectief als hierboven beschreven) en omdat we daar nu eenmaal spookbeelden over hebben, vinden we het als samenleving blijkbaar legitiem om deze kinderen als onwenselijk te beschouwen en vinden we het blijkbaar een verworvenheid om ze prenataal op te sporen.
De technieken van prenatale diagnostiek zijn niet tegen te houden, maar laten we van testen in godsnaam geen maatschappelijke verworvenheid maken. We moeten het houden bij wat het is: een individuele keuze.
Dus mocht je echt geen Downie willen, laat je dan meteen met een punctie testen. Dan heb je in één keer zekerheid. En dan loop je in ieder geval niet het risico dat je bij de 40% hoort die wel een goede testuitslag krijgt, maar 'per ongeluk' en ongewenst toch een kindje met Down krijgt.
Ik wens iedereen die voor de onmenselijke keuze van prenataal onderzoek staat, succes en sterkte. Om nog maar te zwijgen van de beslissingen die de uitslag met zich mee kan brengen.
weltrusten,
Samode
--------------------------------------------------------------------------------
Prenataal onderzoek naar Downsyndroom
is onwenselijk en onmenselijk
Een aantal weken geleden stonden de media bol van het nieuws over het advies van de Gezondheidsraad aan de minister om alle zwangeren een bloedtest aan te bieden. Met deze test – de zogenaamde triple-test – kan de kans op Downsyndroom prenataal worden vastgesteld.
Als de test laat zien dat er een verhoogde kans is op een kind met het Syndroom van Down, dan krijgt de zwangere vrouw een vruchtwaterpunctie aangeboden, waarmee ze zekerheid kan krijgen.
Afhankelijk van de uitslag kunnen de ouders uiteindelijk al dan niet kiezen voor zwangerschapsafbreking.
Is abortus bij Down aanvaardbaar?
De media-discussie ging eigenlijk voorbij aan de vraag of zo'n test maatschappelijk gezien wel wenselijk is. De vraag of het aanvaardbaar is om over te gaan tot abortus omdat het kindje Downsyndroom heeft, werd helemaal niet meer gesteld. Is die vraag overbodig? Nee, integendeel.
Abortus is naar mijn mening een strikt individuele keuze. Niemand anders dan de ouders zelf zijn daarvoor verantwoordelijk. Niemand anders mag daar een oordeel over hebben. Maar als alle zwangeren een prenatale test naar Downsyndroom krijgen aangeboden, waaruit een aantal individueel te 'kiezen' abortussen voort zullen komen, dan is het van het grootste belang dat aanstaande ouders goed voorgelicht zijn over wat het Downsyndroom tegenwoordig betekent.
Angst en vooroordelen
Uit een groot NIPO-onderzoek (1000 ondervraagden) blijkt dat Nederlanders de ernst van het Downsyndroom veel te zwaar inschatten. Ook denken ze dat het veel vaker voorkomt dan feitelijk het geval is.
Het Downsyndroom komt maar 300 keer per jaar voor (inclusief abortussen) op 200.000 zwangeren. En het Downsyndroom leidt in minder dan 15% van de gevallen tot zware verstandelijke belemmeringen. Vaak zijn er dan naast Down ook nog andere aangeboren afwijkingen.
Een gemiddeld kind met Down heeft een IQ van rond de 80. Dat is altijd nog 10 punten hoger dan de ondergrens voor deelname in het Amerikaanse leger!
Waar het dus aan ontbreekt, is objectieve realistische voorlichting over het Downsyndroom. Die informatie wordt meestal niet verstrekt in de ziekenhuizen. Het is dus niet overdreven om te concluderen dat wat een gemiddelde aanstaande ouder weet over het Downsyndroom, gebaseerd is op angst en vooroordelen. Men denkt aan het soort mongooltjes dat van jongs af aan in dag-instellingen leeft. Maar dat beeld is onvergelijkbaar met de Downs die vandaag de dag ter wereld komen.
Willekeur van artsen
Zolang er geen goede informatie is, en geen protocollen waarmee gynaecologen vrouwen goed kunnen voorlichten over wat Downsyndroom is of kan zijn, zijn vrouwen die zich laten testen overgeleverd aan de willekeur van artsen achter gesloten deuren.
Als je hoort wat sommige gynaecologen tegen vrouwen zeggen, als blijkt dat ze in verwachting zijn van een Downie, dan vind je het niet raar dat momenteel bijna alle prenataal opgespoorde Downies (100 per jaar) worden geaborteerd...
In de ene verloskamer vecht men voor het levensbehoud van een veel te vroeg geboren kindje dat eenzelfde ontwikkelings-prognose heeft als een kindje met Downsyndroom, terwijl op hetzelfde moment een Down-kindje geboren in dezelfde zwangerschapsweek wordt verstoken van zorg om te sterven. Dat zijn grote dilemma's.
Grote offers om Down te voorkomen
Die dilemma's vragen om een heel zorgvuldige begeleiding. Dit wordt overigens ook als voorwaarde voor een dergelijke testpraktijk door de Gezondheidsraad gesteld.
Maar vooralsnog zijn er geen mensen en middelen om een dergelijke kwaliteitswaarborg te garanderen. Zolang dit niet goed geregeld is, is dat hele testen eigenlijk onverantwoord.
Om de feiten te completeren: elke opgespoorde Down-foetus kost momenteel 1,5 gezonde foetus het leven, want prenataal onderzoek (vruchtwaterpunctie en vlokkentest) brengt het risico van een miskraam met zich mee. We offeren dus nogal wat op om Downies te voorkomen.
In de nieuwe situatie wordt dat 1 op 1. En als we dan toch met getallen bezig zijn: er sterven per jaar ruim 1500 kinderen bij de geboorte (zo maar). Dat zijn er nog altijd vijf keer zo veel als dat er Downies worden geboren. Daar heeft niemand het over. Terwijl het een zoveel dramatischer gebeurtenis is. Om eerlijk te zijn, was ik bij de geboorte van onze tweede (de eerste is een Downie) vele malen banger voor ongrijpbare, onvoorspelbare, veel vaker voorkomende complicaties rond de geboorte dan voor dat hele Downsyndroom. Vandaar dat ik er uiteindelijk ook voor heb gekozen om niet te testen.
Onmenselijke beslissingen
Stel dat ik zou vragen aan zwangere vrouwen: zou je je kindje willen laten sterven omdat het er een beetje apart uitziet, moeilijk leert en hooguit bij de supermarkt of in een bejaardentehuis kan werken, maar verder wel gelukkig en zelf-redzaam kan zijn, dan zouden waarschijnlijk bijna alle vrouwen zeggen: nee hoor, zo'n kindje is van harte welkom.
Maar omdat het Down heeft (met precies hetzelfde gemiddelde perspectief als hierboven beschreven) en omdat we daar nu eenmaal spookbeelden over hebben, vinden we het als samenleving blijkbaar legitiem om deze kinderen als onwenselijk te beschouwen en vinden we het blijkbaar een verworvenheid om ze prenataal op te sporen.
De technieken van prenatale diagnostiek zijn niet tegen te houden, maar laten we van testen in godsnaam geen maatschappelijke verworvenheid maken. We moeten het houden bij wat het is: een individuele keuze.
Dus mocht je echt geen Downie willen, laat je dan meteen met een punctie testen. Dan heb je in één keer zekerheid. En dan loop je in ieder geval niet het risico dat je bij de 40% hoort die wel een goede testuitslag krijgt, maar 'per ongeluk' en ongewenst toch een kindje met Down krijgt.
Ik wens iedereen die voor de onmenselijke keuze van prenataal onderzoek staat, succes en sterkte. Om nog maar te zwijgen van de beslissingen die de uitslag met zich mee kan brengen.
vrijdag 29 mei 2009 om 00:22
Laat maar, heb t al.
Ouders online, 2001
Illya Soffer is moeder van David (2, met Downsyndroom) en Joas (4 mnd, zonder Down). Ze is woordvoerster van de Projectgroep DownPower: ouders van kinderen met Downsyndroom die zich ten doel stellen de beeldvorming over Downsyndroom structureel te verbeteren.
Sorry, maar objectief en wetenschappelijk is anders.
Ouders online, 2001
Illya Soffer is moeder van David (2, met Downsyndroom) en Joas (4 mnd, zonder Down). Ze is woordvoerster van de Projectgroep DownPower: ouders van kinderen met Downsyndroom die zich ten doel stellen de beeldvorming over Downsyndroom structureel te verbeteren.
Sorry, maar objectief en wetenschappelijk is anders.
vrijdag 29 mei 2009 om 00:31
Wetenschappelijk heb ik het toch niet genoemd? De cijfers blijven toch hetzelfde? 300 kinderen per jaar. Waarvan dus 40% bij een test een "gunstige uitslag" had. Bij het onderzoek en dus de testen zoals vlokkenteste en vruchtwaterpunctie zijn dus meer gezonde kinderen overleden dan dat er kinderen met Down zijn opgespoord. Objectief of niet, deze cijfers lijken me juist hoor.
vrijdag 29 mei 2009 om 01:31
Het woord downie alleen al....*gruwel*
Iedere vrouw wenst een gezond kind. Downsyndroom is nou eenmaal een aandoening die ernstige gevolgen KAN hebben. De vraag is of je dit risico wil nemen voor jezelf en voor je kind. Gelukkig hebben vrouwen hier in nederland een keuze.
@Samode, houd je svp bij de feiten (wetenschap dus) en spaar me je pro-down praat...
Iedere vrouw wenst een gezond kind. Downsyndroom is nou eenmaal een aandoening die ernstige gevolgen KAN hebben. De vraag is of je dit risico wil nemen voor jezelf en voor je kind. Gelukkig hebben vrouwen hier in nederland een keuze.
@Samode, houd je svp bij de feiten (wetenschap dus) en spaar me je pro-down praat...
vrijdag 29 mei 2009 om 07:27
Mormeltje, dank je voor je gelukwens!
Het verhaal wat Samode heeft geplaatst, daar kan ik niets mee. Natuurlijk zijn niet álle kinderen met Down Syndroom heel agressief of iets dergelijks, maar die kans is er wel... dezelfde kansen waar jij mij op wees...Dus aan de ene kant worden kansberekeningen als negatief ervaren en in dit geval moet de kansberekening als positief overkomen om mij je verhaal te vertellen. Dat strookt niet met elkaar..
Het verhaal wat Samode heeft geplaatst, daar kan ik niets mee. Natuurlijk zijn niet álle kinderen met Down Syndroom heel agressief of iets dergelijks, maar die kans is er wel... dezelfde kansen waar jij mij op wees...Dus aan de ene kant worden kansberekeningen als negatief ervaren en in dit geval moet de kansberekening als positief overkomen om mij je verhaal te vertellen. Dat strookt niet met elkaar..
DTEEZ!
vrijdag 29 mei 2009 om 08:44
vrijdag 29 mei 2009 om 08:48
quote:Samode schreef op 28 mei 2009 @ 23:11:
Als we niet mogen neuzelen dan maar terug naar de feiten. 4 dagen zwanger. Ik geloof dat je met je 35+ leeftijd dan een kans van 1 op 7 hebt dat de zwangerschap eindigd in een miskraam. De kans op een zwangerschap van een kind met Down is echt vele malen kleiner,.....
Bij het begin beginnen dan maar. Zo goed?Wat een rot opmerking. Daar zit een sinds 4-dagen-zwangere vrouw echt op te wachten.
Als we niet mogen neuzelen dan maar terug naar de feiten. 4 dagen zwanger. Ik geloof dat je met je 35+ leeftijd dan een kans van 1 op 7 hebt dat de zwangerschap eindigd in een miskraam. De kans op een zwangerschap van een kind met Down is echt vele malen kleiner,.....
Bij het begin beginnen dan maar. Zo goed?Wat een rot opmerking. Daar zit een sinds 4-dagen-zwangere vrouw echt op te wachten.
vrijdag 29 mei 2009 om 08:56
Samode, wat een bullshit artikel.
Ik zal het belangrijkste punt direct even onderuit halen: jij (of het artikel, wat je wil) geeft aan dat er meer gezonde kinderen bla, bla bla.
De eerste wetenschapper die dat weet te bewijzen krijgt vast de Nobelprijs. Alle cijfers ten spijt weet men gewoon niet precies hoeveel vrouwen een miskraam krijgt terwijl ze een gezond kind dragen als direct gevolg van een VT of VP. De schattingen zijn dat ongeveer 3 (VP) tot 5 (VT) keer per 1000 zwangerschappen een miskraam voorkomt. Deze cijfers zeggen helemaal niets over of het een gezond danwel kind met een afwijking betreft.
Ik zal het belangrijkste punt direct even onderuit halen: jij (of het artikel, wat je wil) geeft aan dat er meer gezonde kinderen bla, bla bla.
De eerste wetenschapper die dat weet te bewijzen krijgt vast de Nobelprijs. Alle cijfers ten spijt weet men gewoon niet precies hoeveel vrouwen een miskraam krijgt terwijl ze een gezond kind dragen als direct gevolg van een VT of VP. De schattingen zijn dat ongeveer 3 (VP) tot 5 (VT) keer per 1000 zwangerschappen een miskraam voorkomt. Deze cijfers zeggen helemaal niets over of het een gezond danwel kind met een afwijking betreft.
vrijdag 29 mei 2009 om 09:00
quote:Pammie schreef op 28 mei 2009 @ 23:36:
Ik vraag me af wat je wint met zo'n test. Het sluit Down uit, dat wel. Weet hoeveel andere dingen een kind kan mankeren, hoeveel chromosoomafwijkingen er bestaan? Wat mij betreft geeft zo'n test bij lange na geen zekerheid over de gezondheid van een kind. Het is een soort van schijnveiligheid.
Mijn neefje heeft een zeer zeldzame chromosoomafwijking. Alles was goed, op de echo's niets te zien. Pas toen hij 1 was werd de diagnose gesteld.De testen zijn niet bedoeld om vast te stellen dat je een gezond kind krijgt. Ze zijn slechts bedoeld om een aantal zaken uit te sluiten. Chromosoom afwijkingen en, in geval van een vruchtwaterpunctie, Spina Bifida (open ruggetje).
Ik vraag me af wat je wint met zo'n test. Het sluit Down uit, dat wel. Weet hoeveel andere dingen een kind kan mankeren, hoeveel chromosoomafwijkingen er bestaan? Wat mij betreft geeft zo'n test bij lange na geen zekerheid over de gezondheid van een kind. Het is een soort van schijnveiligheid.
Mijn neefje heeft een zeer zeldzame chromosoomafwijking. Alles was goed, op de echo's niets te zien. Pas toen hij 1 was werd de diagnose gesteld.De testen zijn niet bedoeld om vast te stellen dat je een gezond kind krijgt. Ze zijn slechts bedoeld om een aantal zaken uit te sluiten. Chromosoom afwijkingen en, in geval van een vruchtwaterpunctie, Spina Bifida (open ruggetje).
