Relaties
alle pijlers
Wel of niet naar de reünie gaan van de basisschool?
zaterdag 17 juli 2021 om 23:41
Vorige week nam een oud-klasgenoot met mij contact op voor een reünie voor de basisschool. Het duurt nog even, als de corona ooit minder wordt, willen ze in januari een reünie houden voor mijn vroegere klas waarmee ik op de basisschool zat. Aardig hoor dat ze me uitnodigen, maar kreeg gelijk weer herinneringen van mijn totaal niet leuke schooltijd waar ik altijd voor 'raar kind' werd uitgemaakt, standaard werd buitengesloten en uitgelachen. Ik was zeg maar dat kind dat altijd als laatste werd gekozen met de gymles.
Het duurt natuurlijk nog even, maar heb er wel met familie en vrienden over gehad en iedereen vindt ik dat moet gaan, zodat mijn oud klasgenoten kunnen zien dat er wél wat van mij geworden is, goede baan, leuke vriend, leuke kinderen... Maar als ik nadenk, heb ik er geen enkele behoefte aan om mijn oud-klasgenoten nog eens terug te zien. Het boeit me ook werkelijk niet wat er van ze is terecht gekomen. En eerlijk gezegd denk ik ook niet positief over ze. Denk eerlijk gezegd dat ze zich nog steeds beter voelen dan mij.
Van deze oud-klasgenoot ook een boekje gekregen waar ik moet opschrijven wat mijn beroep/relatie/kinderen/etc etc is. Ik heb ook helemaal geen behoefte om dat te delen met mensen van vroeger. Volgens mijn familie is het juist een goede kans om te laten zien dat ik 'normaal' ben geworden. Tja, wat versta je onder normaal? Ik ben allang opgehouden om mezelf tegenover anderen te bewijzen. En alles bij elkaar hoef ik mijn oud-klasgenoten niet terug te zien, maar heeft mijn familie misschien nog een punt? Zijn er ervaringen van 'gepesten' die naar een klassenreünie zijn gegaan?
Het duurt natuurlijk nog even, maar heb er wel met familie en vrienden over gehad en iedereen vindt ik dat moet gaan, zodat mijn oud klasgenoten kunnen zien dat er wél wat van mij geworden is, goede baan, leuke vriend, leuke kinderen... Maar als ik nadenk, heb ik er geen enkele behoefte aan om mijn oud-klasgenoten nog eens terug te zien. Het boeit me ook werkelijk niet wat er van ze is terecht gekomen. En eerlijk gezegd denk ik ook niet positief over ze. Denk eerlijk gezegd dat ze zich nog steeds beter voelen dan mij.
Van deze oud-klasgenoot ook een boekje gekregen waar ik moet opschrijven wat mijn beroep/relatie/kinderen/etc etc is. Ik heb ook helemaal geen behoefte om dat te delen met mensen van vroeger. Volgens mijn familie is het juist een goede kans om te laten zien dat ik 'normaal' ben geworden. Tja, wat versta je onder normaal? Ik ben allang opgehouden om mezelf tegenover anderen te bewijzen. En alles bij elkaar hoef ik mijn oud-klasgenoten niet terug te zien, maar heeft mijn familie misschien nog een punt? Zijn er ervaringen van 'gepesten' die naar een klassenreünie zijn gegaan?
zondag 18 juli 2021 om 08:35
sugarmiss schreef: ↑18-07-2021 01:06Niet gaan om alle redenen die Je zelf al geeft en die karenina geeft.
Als je pech hebt wil ook nog een van je voormalige pesters van zijn of haar schuldgevoel af en wordt je bijna gedwongen om te zeggen dat het allemaal wel mee viel.
Of roepen ze zelf dat het toch allemaal best meeviel.
Dit!
Of zoals bij mij: Iemand die zelf niet had gepest ging mij uitleggen hoe naar ze het altijd vond dat ik gepest werd en hoe ze daar nooit aan mee had willen doen en dat ze belangrijk vond dat ik dat vijfentwintig jaar later alsnog wist. Ik heb gezegd dat ik het een beetje jammer vond dat ze het ook nooit voor me opnam. Tja, dat kon niet, dat begreep ik toch ook wel?
zondag 18 juli 2021 om 08:54
Wtf! Echt sommige mensen hebben nog minder hersenen dan een eencellige. Je weet iig dat die niks van zijn/haar leven heeft gemaakt als je dit soort infantile dingen doet.lientje69 schreef: ↑18-07-2021 07:23Dit had ik op de lagere school. Heb me keurig afgemeld mét reden dat ik absoluut geen behoefte had gezellig en sociaal te doen met mensen die mijn leven tot een hel gemaakt hadden. Dat ik nog steeds last had van mijn pestverleden en dat ik dus echt geen behoefte had aan contact. Exact één reactie gekregen( van een niet pester) dat deze het heel erg vond dat ik er nog zo'n last van had.
Vond het alleen jammer dat ik de leerkrachten ook niet zag maar de klasgenoten heb ik geen moment gemist.
Een van de grootste pesters kwatte me op mijn 23ste zelfs nog in mijn gezicht toen ik deze op de fiets tegenkwam. Waarom in godsnaam???
Met zulke mensen ga ik écht niet gezellig zitten doen.
Ik zou dus niet gaan.
@to, ik zou niet gaan. Je hebt er geen zin in, reden genoeg om niet te gaan. Enorm trieste familie heb je... status is belangrijker dan een leuke dag, week, jaar etc
.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
zondag 18 juli 2021 om 09:02
Als je mensen had met wie je veel optrok had je in elk geval een veilig groepje om bij te staan. Ik zou niet hebben geweten bij wie ik zou moeten gaan staan, en ik denk dat dat wellicht voor meerdere mensen in dit topic zo is. Ik had gewoon echt niemand, wat moet je dan op zo'n bijeenkomst? Wel fijn voor jou dat het zo goed ging, ik kan me voorstellen dat dat fijn voelt.Dahlia74 schreef: ↑18-07-2021 08:38Dat was bij dus helemaal niet het geval, niemand die zei dat het wel meeviel, niemand die zijn excuses wilde aanbieden enz. enz. Dat weet je gewoon niet op voorhand, ik heb het als heel fijn gevonden. Heb vooral de mensen gesproken waar ik op school ook veel mee optrok.
Ik heb later "in het wild"weleens een oud klasgenoot tegen het lijf gelopen. Ze vertelde dat ze er nog vaak aan moest denken en dat ze zich schuldig voelde dat ze niet voor me opgekomen was, ze begon er zelf over. Ze zei ook dat ze me wel een leuk meisje gevonden had. Ik begreep best dat ze niet voor me op durfde komen, maar ik zei wel dat ik het zo fijn had gevonden als ze me had durven zeggen dat ze me wel aardig vond, al was het maar tussen haar en mij.
Mijn broer is een jaar of drie geleden nog een andere klasgenoot van me tegen gekomen die ook uit zichzelf begon te vertellen over hoe erg ik gepest werd, ook hij voelde zich er rot over, nog steeds, terwijl hij wel normaal tegen me deed. Dat heeft voor mij wel erkenning gegeven dat ik het niet groter heb gemaakt in mijn hoofd dan het was. Dus erkenning is wel fijn. Je weet alleen niet of je het op zo'n avond ook gaat krijgen. Het is makkelijk om in oude rolpatronen te vervallen. Ik zou me bij mijn oud klasgenoten echt helemaal niet op mijn gemak voelen in elk geval, en dan kom je al meteen niet goed uit de verf.
zondag 18 juli 2021 om 09:09
Ik had een reünie van de basisschool toen we 19/20 waren. Het pispaaltje van onze klas was er ook bij, en iedereen vond dat eigenlijk heel tof van hem. Er ontstonden leuke gesprekken en pesters die hun excuses aan hem aanboden. Ik vond het mooi om te zien hoe hij werd ontvangen, ondanks alles wat er was gebeurd.
De keuze om wel of niet te gaan ligt echter 100% bij jou zelf. Als je er totaal geen behoefte aan hebt, zou ik niet gaan.
De keuze om wel of niet te gaan ligt echter 100% bij jou zelf. Als je er totaal geen behoefte aan hebt, zou ik niet gaan.
zondag 18 juli 2021 om 09:12
Van de ergste pesters hoef ik dat ook niet, maar van de "stille"klasgenoten vond ik het toch wel fijn. Ik dacht echt dat iedereen me stom vond, was fijn te horen dat dat niet zo was. Ik snap ook echt wel dat het eng is om je nek uit te steken. Dus ik neem hen niets kwalijk. Het was echt een pokke klas, niet normaal.
zondag 18 juli 2021 om 09:13
moonpoppy schreef: ↑18-07-2021 09:02Als je mensen had met wie je veel optrok had je in elk geval een veilig groepje om bij te staan. Ik zou niet hebben geweten bij wie ik zou moeten gaan staan, en ik denk dat dat wellicht voor meerdere mensen in dit topic zo is. Ik had gewoon echt niemand, wat moet je dan op zo'n bijeenkomst? Wel fijn voor jou dat het zo goed ging, ik kan me voorstellen dat dat fijn voelt.
Ik heb later "in het wild"weleens een oud klasgenoot tegen het lijf gelopen. Ze vertelde dat ze er nog vaak aan moest denken en dat ze zich schuldig voelde dat ze niet voor me opgekomen was, ze begon er zelf over. Ze zei ook dat ze me wel een leuk meisje gevonden had. Ik begreep best dat ze niet voor me op durfde komen, maar ik zei wel dat ik het zo fijn had gevonden als ze me had durven zeggen dat ze me wel aardig vond, al was het maar tussen haar en mij.
Mijn broer is een jaar of drie geleden nog een andere klasgenoot van me tegen gekomen die ook uit zichzelf begon te vertellen over hoe erg ik gepest werd, ook hij voelde zich er rot over, nog steeds, terwijl hij wel normaal tegen me deed. Dat heeft voor mij wel erkenning gegeven dat ik het niet groter heb gemaakt in mijn hoofd dan het was. Dus erkenning is wel fijn. Je weet alleen niet of je het op zo'n avond ook gaat krijgen. Het is makkelijk om in oude rolpatronen te vervallen. Ik zou me bij mijn oud klasgenoten echt helemaal niet op mijn gemak voelen in elk geval, en dan kom je al meteen niet goed uit de verf.
Zo triest dit! Dit gaat dus niet over jou maar over haar. Tig jaar later moet zij van haar schuldgevoel af dus dumpt ze háár gevoelens bij jou en vervolgens heb jij nog begrip ook.
Ik schreef net al dat mij ook zoiets is overkomen en ik had het fijner gevonden als de hele poppenkast van excuses achterwege was gebleven. Als die klasgenoot gewoon geïnformeerd had hoe het nu met mij ging wat ik deed etc. Nu spraken we vooral over wat het met haar had gedaan dat ik gepest werd.
zondag 18 juli 2021 om 09:18
Wauw, zo had ik het niet bekeken, moet ik even laten bezinken, want je hebt wel een punt.Andersom schreef: ↑18-07-2021 09:13Zo triest dit! Dit gaat dus niet over jou maar over haar. Tig jaar later moet zij van haar schuldgevoel af dus dumpt ze háár gevoelens bij jou en vervolgens heb jij nog begrip ook.
Ik schreef net al dat mij ook zoiets is overkomen en ik had het fijner gevonden als de hele poppenkast van excuses achterwege was gebleven. Als die klasgenoot gewoon geïnformeerd had hoe het nu met mij ging wat ik deed etc. Nu spraken we vooral over wat het met haar had gedaan dat ik gepest werd.
zondag 18 juli 2021 om 09:22
Zelf zat ik 12 jaar terug met hetzelfde dilemma. Ik ben toch gegaan. Eerlijk gezegd tegen mijn gevoel in. Maar het heeft mij heel erg goed gedaan!
Ik kon het beeld van mezelf uit die nare schooltijd bijstellen. Want al die pesters en populaire kinderen waren nu (40 plus) volwassenen waarbij ik helemaal niet zo slecht afstak. Integendeel.
Na afloop van de reünie wilden een aantal oud klasgenoten graag contact met mij blijven houden. Daar heb ik vriendelijk en met uitleg voor bedankt. Geen enkele behoefte aan.
Voor mij hielp het bezoek aan de reünie om de schooltijd in perspectief te zien en te voelen.
Natuurlijk kan en wil ik niet voor jou bepalen wat je moet doen. Misschien heb je wat aan mijn ervaring om je keuze te maken.
Waar je ook voor kiest, alles is natuurlijk een goede keuze!
Ik kon het beeld van mezelf uit die nare schooltijd bijstellen. Want al die pesters en populaire kinderen waren nu (40 plus) volwassenen waarbij ik helemaal niet zo slecht afstak. Integendeel.
Na afloop van de reünie wilden een aantal oud klasgenoten graag contact met mij blijven houden. Daar heb ik vriendelijk en met uitleg voor bedankt. Geen enkele behoefte aan.
Voor mij hielp het bezoek aan de reünie om de schooltijd in perspectief te zien en te voelen.
Natuurlijk kan en wil ik niet voor jou bepalen wat je moet doen. Misschien heb je wat aan mijn ervaring om je keuze te maken.
Waar je ook voor kiest, alles is natuurlijk een goede keuze!
zondag 18 juli 2021 om 09:22
Ja, dat moest ik ook. Ik ontmoette haar in een, voor haar, professionele setting. We hadden dus niet heel veel tijd want het consult met mijn kind moest ook gewoon doorgaan. Op dat moment ging het dus vooral over haar en haar gevoelens. Ik heb later voor het vervolg voor mijn kind een andere professional gevraagd. Wilde haar niet nog eens zien.
zondag 18 juli 2021 om 09:28
Je moet alleen gaan als het je zélf leuk lijkt, niet voor anderen of uit wraak. Ik zou ook niet naar de reünie van mijn basisschool gaan, ik vond die mensen niet leuk, heb hen niks te vertellen en heb er totaal geen behoefte aan. Mijn middelbare school was daarentegen geweldig en daarvan ben ik een tijdje geleden wel naar een reünie geweest. Het was alsof ik mijn klasgenoten al die tijd (bijna 25 jaar) gewoon gezien en gesproken had, zo leuk en vertrouwd was het. Maar ik moet er niet aan denken om er alleen maar heen te gaan om te laten zien hoe goed ik het gedaan heb in de tussentijd.
zondag 18 juli 2021 om 09:29
Erkenning is fijn en kan heel erg belangrijk zijn. Maar die erkenning hoeft niet van anderen te komen, die mag jij jezelf ook geven! Je mag op jezelf vertrouwen, op je gevoel, dat het echt zo erg was als dat jij ervaren hebt. Geef jezelf (en het kind van toen) die erkenning
.
zondag 18 juli 2021 om 09:39
Gewoon niet gaan. Je hebt geen zin en de kans dat er allemaal mensen erkenning en excuses komen maken is nihil. En eerlijk dat is toch ook geen leuke avond op zich, moet je weer daar allemaal mee bezig zijn.
Ga nog liever schoonmaken dan ( en dat haat ik echt heel erg) , dan heb je nog een leukere avond.
En ik zou al helemaal geen waarde hechten wat familie ergens van vind, je hebt geen leuke familie dus lekker negeren. Ik zou ook dit soort dingen niet met ze bespreken. Kunnen ze er ook niets van vinden en heb je als je niet gaat, geen gezeur er over. Of rotopmerkingen.
Ga nog liever schoonmaken dan ( en dat haat ik echt heel erg) , dan heb je nog een leukere avond.
En ik zou al helemaal geen waarde hechten wat familie ergens van vind, je hebt geen leuke familie dus lekker negeren. Ik zou ook dit soort dingen niet met ze bespreken. Kunnen ze er ook niets van vinden en heb je als je niet gaat, geen gezeur er over. Of rotopmerkingen.
zondag 18 juli 2021 om 09:44
Dat snap ik helemaal, ik zou ook iemand anders willen.Andersom schreef: ↑18-07-2021 09:22Ja, dat moest ik ook. Ik ontmoette haar in een, voor haar, professionele setting. We hadden dus niet heel veel tijd want het consult met mijn kind moest ook gewoon doorgaan. Op dat moment ging het dus vooral over haar en haar gevoelens. Ik heb later voor het vervolg voor mijn kind een andere professional gevraagd. Wilde haar niet nog eens zien.
zondag 18 juli 2021 om 09:47
Dank je,wat lief, doet me echt goed. Je hebt gelijk, ik ben werk in uitvoering op dat gebied, zullen we maar zeggen .S-Groot schreef: ↑18-07-2021 09:29Erkenning is fijn en kan heel erg belangrijk zijn. Maar die erkenning hoeft niet van anderen te komen, die mag jij jezelf ook geven! Je mag op jezelf vertrouwen, op je gevoel, dat het echt zo erg was als dat jij ervaren hebt. Geef jezelf (en het kind van toen) die erkenning
zondag 18 juli 2021 om 09:50
Als je niet wil gaan, dan ook niet gaan.
Hier gelukkig (nog) niet voor dit dilemma gestaan, want geen reünie, voor zover ik weet. Ik heb járen gedacht dat ik wel zou gaan, en die k*tkoters van toen laten zien dat ze me er niet onder hebben gekregen en dat ik leuker ben dan zij. Hoe ouder ik werd, hoe minder behoefte ik daaraan had. Wat zal het me boeien wat die mensen (die ik toch nooit meer zie) van mij denken. De kans om me normaal te behandelen, hebben ze gehad. Mijn lagere school periode was een hel. No way dat ik nog contact met hen wil.
Hier gelukkig (nog) niet voor dit dilemma gestaan, want geen reünie, voor zover ik weet. Ik heb járen gedacht dat ik wel zou gaan, en die k*tkoters van toen laten zien dat ze me er niet onder hebben gekregen en dat ik leuker ben dan zij. Hoe ouder ik werd, hoe minder behoefte ik daaraan had. Wat zal het me boeien wat die mensen (die ik toch nooit meer zie) van mij denken. De kans om me normaal te behandelen, hebben ze gehad. Mijn lagere school periode was een hel. No way dat ik nog contact met hen wil.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
