Relaties
alle pijlers
Wel of niet naar de reünie gaan van de basisschool?
zaterdag 17 juli 2021 om 23:41
Vorige week nam een oud-klasgenoot met mij contact op voor een reünie voor de basisschool. Het duurt nog even, als de corona ooit minder wordt, willen ze in januari een reünie houden voor mijn vroegere klas waarmee ik op de basisschool zat. Aardig hoor dat ze me uitnodigen, maar kreeg gelijk weer herinneringen van mijn totaal niet leuke schooltijd waar ik altijd voor 'raar kind' werd uitgemaakt, standaard werd buitengesloten en uitgelachen. Ik was zeg maar dat kind dat altijd als laatste werd gekozen met de gymles.
Het duurt natuurlijk nog even, maar heb er wel met familie en vrienden over gehad en iedereen vindt ik dat moet gaan, zodat mijn oud klasgenoten kunnen zien dat er wél wat van mij geworden is, goede baan, leuke vriend, leuke kinderen... Maar als ik nadenk, heb ik er geen enkele behoefte aan om mijn oud-klasgenoten nog eens terug te zien. Het boeit me ook werkelijk niet wat er van ze is terecht gekomen. En eerlijk gezegd denk ik ook niet positief over ze. Denk eerlijk gezegd dat ze zich nog steeds beter voelen dan mij.
Van deze oud-klasgenoot ook een boekje gekregen waar ik moet opschrijven wat mijn beroep/relatie/kinderen/etc etc is. Ik heb ook helemaal geen behoefte om dat te delen met mensen van vroeger. Volgens mijn familie is het juist een goede kans om te laten zien dat ik 'normaal' ben geworden. Tja, wat versta je onder normaal? Ik ben allang opgehouden om mezelf tegenover anderen te bewijzen. En alles bij elkaar hoef ik mijn oud-klasgenoten niet terug te zien, maar heeft mijn familie misschien nog een punt? Zijn er ervaringen van 'gepesten' die naar een klassenreünie zijn gegaan?
Het duurt natuurlijk nog even, maar heb er wel met familie en vrienden over gehad en iedereen vindt ik dat moet gaan, zodat mijn oud klasgenoten kunnen zien dat er wél wat van mij geworden is, goede baan, leuke vriend, leuke kinderen... Maar als ik nadenk, heb ik er geen enkele behoefte aan om mijn oud-klasgenoten nog eens terug te zien. Het boeit me ook werkelijk niet wat er van ze is terecht gekomen. En eerlijk gezegd denk ik ook niet positief over ze. Denk eerlijk gezegd dat ze zich nog steeds beter voelen dan mij.
Van deze oud-klasgenoot ook een boekje gekregen waar ik moet opschrijven wat mijn beroep/relatie/kinderen/etc etc is. Ik heb ook helemaal geen behoefte om dat te delen met mensen van vroeger. Volgens mijn familie is het juist een goede kans om te laten zien dat ik 'normaal' ben geworden. Tja, wat versta je onder normaal? Ik ben allang opgehouden om mezelf tegenover anderen te bewijzen. En alles bij elkaar hoef ik mijn oud-klasgenoten niet terug te zien, maar heeft mijn familie misschien nog een punt? Zijn er ervaringen van 'gepesten' die naar een klassenreünie zijn gegaan?
zondag 18 juli 2021 om 13:59
Hou de eer aan jezelf en ga niet,de pesters staan weer vooraan om jou te koeieneren die hebben er al zin in.
De reünie van mijn basisschool was leuk,sommige mensen zeiden tegen mij dat ik niet op mijn mondje gevallen was,vroeger was ik verlegen nu zeg ik iets terug.
De reünie van de middelbare ben ik niet geweest daar werd ik gepest.
Naderhand hoorde ik dat er maar weinig mensen geweest waren..
De reünie van mijn basisschool was leuk,sommige mensen zeiden tegen mij dat ik niet op mijn mondje gevallen was,vroeger was ik verlegen nu zeg ik iets terug.
De reünie van de middelbare ben ik niet geweest daar werd ik gepest.
Naderhand hoorde ik dat er maar weinig mensen geweest waren..
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
zondag 18 juli 2021 om 14:51
Helemaal mee eens !Beertje321 schreef: ↑18-07-2021 00:04Waarom zou je naar de reunie gaan als dat voor jou alleen maar vervelend is!
Je kunt je dag vast veel leuker besteden!
Geen zin = niet gaan.
zondag 18 juli 2021 om 14:55
Misschien als individu. De groepsdynamiek zal waarschijnlijk sterker zijn op de reünie.minnimouse schreef: ↑18-07-2021 14:11Ja dat is ook waar. Maar veel mensen groeien daar toch overheen zou je zeggen.
Ik zou dan ook echt niet gaan.
When the missionaries came to Africa they had the Bible and we had the land. They said "Let us pray." We closed our eyes. When we opened them we had the Bible and they had the land.
Desmond Tutu
Desmond Tutu
zondag 18 juli 2021 om 15:28
Ik heb in de Anoniem een verhaal gelezen over een klassenreünie. De schrijfster had nogal capsones. Alles mee op de basisschool. Kon goed leren, mooi uiterijk, veel vriendinnen. Ze had een carièrre in de modewereld. Niemand had het zo goed voor elkaar als zij, vond ze. Ze keek nogal neer op een ander meisje uit de klas dat er vroeger niet bij hoorde. Zij had overgewicht, scheve tanden en droeg een bril. De schrijfster nam haar man mee naar de reünie. Ze vond nu iedereen best goed gelukt, ook dat "kneusje". Maar niet zo goed als zijzelf. Een paar uur later was ze haar man kwijt. Ze betrapte hem zoenend in het fietsenhok met dat kneusje. Die 2 hadden vroeger een relatie gehad wat om iets stoms was uitgegaan. Bleek dat hij toch liever verder ging met haar. Die vrouw overstuur naar huis en kon niet begrijpen dat zij werd ingeruild voor het kneusje van de klas. 
zondag 18 juli 2021 om 15:36
zondag 18 juli 2021 om 15:41
Zulken dingen kunnen ook in het echt gebeuren natuurlijk.
zondag 18 juli 2021 om 18:35
Voor mij persoonlijk zou het voelen alsof ik ze weer de macht geef die ze vroeger over mij hadden.
Ik weet dat er geen excuses of berouw getoond gaat worden. Of erkenning.
Ik was wel een wat 'apart' kind maar dat krijg je als je thuis verwaarloosd en mishandeld word. Ik wou gewoon vrienden hebben en een ander geen pijn doen. De paar keer dat ik van mij afgebeten heb, kreeg ik nota bene op mijn kop en werd door iedereen herhaalt. Ze kunnen gewoon niet zien dat hun gepest me gedreven heeft om eens hard terug te zijn. In mijn hoofd vul ik vanalles in, dat de rede dat ze nu geen contact willen is omdat ik toen eens voor mijzelf opkwam en ze me dit kwalijk nemen.
Het beste voor mij als ik ze ooit zie op straat, doen alsof ik ze niet herken. Naar een reünie gaan zou voor mij voelen als een verraad aan mijzelf.
Ik weet dat er geen excuses of berouw getoond gaat worden. Of erkenning.
Ik was wel een wat 'apart' kind maar dat krijg je als je thuis verwaarloosd en mishandeld word. Ik wou gewoon vrienden hebben en een ander geen pijn doen. De paar keer dat ik van mij afgebeten heb, kreeg ik nota bene op mijn kop en werd door iedereen herhaalt. Ze kunnen gewoon niet zien dat hun gepest me gedreven heeft om eens hard terug te zijn. In mijn hoofd vul ik vanalles in, dat de rede dat ze nu geen contact willen is omdat ik toen eens voor mijzelf opkwam en ze me dit kwalijk nemen.
Het beste voor mij als ik ze ooit zie op straat, doen alsof ik ze niet herken. Naar een reünie gaan zou voor mij voelen als een verraad aan mijzelf.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 18 juli 2021 om 19:13
Ik zou hierbij echt afgaan op mijn eigen gevoel. Ben zelf ook heel erg gepest en ben hierdoor soms best nog onzeker. Ik zou denk ik wel gaan, niet om iets te bewijzen, maar eerder om sommige dingen nog af te kunnen sluiten.
Kwam een aantal jaar geleden in m'n oude woonplaats 1 van de meiden tegen die me gepest had en ik schrok een beetje toen ze naar me toe kwam.
Ze zei 'ik wil je heel graag mijn excuses aanbieden, wat heb ik jou óntzettend lelijk behandeld. Denk er nog heel vaak aan' .
Heb uiteindelijk een heel leuk gesprek met haar gehad. Ze was door een aantal gebeurtenissen in haar leven oprecht veranderd en heb nu nog steeds heel sporadisch via Social media wat contact met haar.
Op de een of andere manier was dit voor mij echt wel helend. Natuurlijk lost het niet alles op, maar het gaf mij wel een beetje vertrouwen terug in mensen in het algemeen.
Lang verhaal kort.. er kunnen ook andere redenen zijn, behalve 'iets bewijzen' waardoor dit een positieve ervaring kan zijn.
Kwam een aantal jaar geleden in m'n oude woonplaats 1 van de meiden tegen die me gepest had en ik schrok een beetje toen ze naar me toe kwam.
Ze zei 'ik wil je heel graag mijn excuses aanbieden, wat heb ik jou óntzettend lelijk behandeld. Denk er nog heel vaak aan' .
Heb uiteindelijk een heel leuk gesprek met haar gehad. Ze was door een aantal gebeurtenissen in haar leven oprecht veranderd en heb nu nog steeds heel sporadisch via Social media wat contact met haar.
Op de een of andere manier was dit voor mij echt wel helend. Natuurlijk lost het niet alles op, maar het gaf mij wel een beetje vertrouwen terug in mensen in het algemeen.
Lang verhaal kort.. er kunnen ook andere redenen zijn, behalve 'iets bewijzen' waardoor dit een positieve ervaring kan zijn.
zondag 18 juli 2021 om 19:24
wat mij betreft eens een kneusje altijd een kneusje. Ik had mijn man en kneusje hard uitgelachen, nep of niet.hondenmens schreef: ↑18-07-2021 15:28Ik heb in de Anoniem een verhaal gelezen over een klassenreünie. De schrijfster had nogal capsones. Alles mee op de basisschool. Kon goed leren, mooi uiterijk, veel vriendinnen. Ze had een carièrre in de modewereld. Niemand had het zo goed voor elkaar als zij, vond ze. Ze keek nogal neer op een ander meisje uit de klas dat er vroeger niet bij hoorde. Zij had overgewicht, scheve tanden en droeg een bril. De schrijfster nam haar man mee naar de reünie. Ze vond nu iedereen best goed gelukt, ook dat "kneusje". Maar niet zo goed als zijzelf. Een paar uur later was ze haar man kwijt. Ze betrapte hem zoenend in het fietsenhok met dat kneusje. Die 2 hadden vroeger een relatie gehad wat om iets stoms was uitgegaan. Bleek dat hij toch liever verder ging met haar. Die vrouw overstuur naar huis en kon niet begrijpen dat zij werd ingeruild voor het kneusje van de klas.
zondag 18 juli 2021 om 19:30
Dat kan inderdaad. Ik haal niet zoveel genoegdoening uit andermans ellende dus vind het verhaal niet grappig.
Ik denk als ik nu een pester van vroeger zou tegenkomen en zij zou mij haar excuses aanbieden dan zou het ook klaar zijn. Mensen kunnen veranderen in al die jaren. Mijn eigen issues zijn van mij.
zondag 18 juli 2021 om 19:33
Dat vind ik ook een sneue instelling. Die klasgenoot was sowieso geen kneusje, ze was gewoon een kind met bril en dun postuur. Dat maakt je niet minder.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 18 juli 2021 om 19:34
Laat ik het zo zeggen, ik zou van een goed opgedroogd kneusje niet onder de indruk zijn. In mijn ogen ben je nog steeds dezelfde persoon.
zondag 18 juli 2021 om 19:38
Nou inderdaad.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 18 juli 2021 om 19:40
Bij mijn telefonische uitnodiging, zaten er meteen al weer roddels bij, over pietje en klaasje, en liesje, die tegenwoordig zus of zo leefde, en nog meer van die onzin.
Het leek meer op een uitnodiging voor ramptoerisme, dan op een gezellige reünie.
Dus ik was al meteen afgeknapt, geen zin in.
Dus heb gezegd dat ik erover na zou denken, en ben niet gegaan, geen, uitleg niets...
Ik heb ook helemaal geen leuke schooltijd gehad, en ik hoef die mensen ook niet te zien.
De mensen waar ik wel goed mee op kon schieten, kom ik af en toe nog wel eens tegen, en dan is het meteen ook weer leuk, ook al is het al weer 30 jaar of meer geleden.
Dus niet gaan als je geen zin hebt, je bent niemand een verklaring schuldig, en soms is het gewoon lekker om alle schepen achter je te verbranden, weg ermee.
Het leek meer op een uitnodiging voor ramptoerisme, dan op een gezellige reünie.
Dus ik was al meteen afgeknapt, geen zin in.
Dus heb gezegd dat ik erover na zou denken, en ben niet gegaan, geen, uitleg niets...
Ik heb ook helemaal geen leuke schooltijd gehad, en ik hoef die mensen ook niet te zien.
De mensen waar ik wel goed mee op kon schieten, kom ik af en toe nog wel eens tegen, en dan is het meteen ook weer leuk, ook al is het al weer 30 jaar of meer geleden.
Dus niet gaan als je geen zin hebt, je bent niemand een verklaring schuldig, en soms is het gewoon lekker om alle schepen achter je te verbranden, weg ermee.
zondag 18 juli 2021 om 19:43
Ik zou echt niet gaan. Wat is de meerwaarde ervan? Mensen die jij niet kent en waar je geen fijne herinnering aan hebt , kunnen dan zien dat je nu wel oke en geslaagd bent in het leven ?( wat je destijds ook gewoon was , alleen nu volgens andermans maatstaven ) Waar ga je het over hebben ? Over hoe naar jouw tijd was ? Moet je alles weer oprakelen .
Het gaat goed met je en je mag er zijn. De enige die dat moet weten ben jijzelf
Het gaat goed met je en je mag er zijn. De enige die dat moet weten ben jijzelf
zondag 18 juli 2021 om 20:08
Ik kan me redelijk spiegelen aan jouw verhaal. Ik heb nog contact met wie ik wil. De rest hoef ik niet te bewijzen dat ik toch wél goed gelukt ben.
Denk je echt dat ze naar je toe komen met interesse? Nee....je staat alleen, net als vroeger. Je voelt je opgelaten en creeert een situatie waarin je kunt terugvallen in je oude rol.
Mij niet gezien. Ik zou het ook eerlijk aangeven bij de uitnodiging. Dat de herinneringen aan je lagere schooltijd jouw niet bewegen tot het komen op de reünie. Ja het is oud zeer, maar dat mag ook.
Denk je echt dat ze naar je toe komen met interesse? Nee....je staat alleen, net als vroeger. Je voelt je opgelaten en creeert een situatie waarin je kunt terugvallen in je oude rol.
Mij niet gezien. Ik zou het ook eerlijk aangeven bij de uitnodiging. Dat de herinneringen aan je lagere schooltijd jouw niet bewegen tot het komen op de reünie. Ja het is oud zeer, maar dat mag ook.
zondag 18 juli 2021 om 20:17
Ik was ook het kneusje van de klas en geen haar op m’n hoofd dat ik zou gaan.
Ik heb net zoals jij geen bewijsdrang en hoef niet te laten zien wat er van me geworden is. Ik denk ook dat ik met elk scenario geen leuke dag/avond zou hebben. Want met de oude dynamiek die mogelijk herleeft heb ik als gepeste uiteraard niks, ik vind het ook niks als iedereen gewoon gezellig normaal ‘niks aan de hand doet’, en erkenning/excuses of andere onzin heb ik helemaal geen zin in. Of de allereerste: de wat-ben-jij-leuk-opgedroogd, alsof het allemaal aan jezelf lag.
We waren gewoon allemaal jong en een aantal van ons kut en ik heb niks met die mensen, dus ik ga wel wat leukers doen
Ik heb net zoals jij geen bewijsdrang en hoef niet te laten zien wat er van me geworden is. Ik denk ook dat ik met elk scenario geen leuke dag/avond zou hebben. Want met de oude dynamiek die mogelijk herleeft heb ik als gepeste uiteraard niks, ik vind het ook niks als iedereen gewoon gezellig normaal ‘niks aan de hand doet’, en erkenning/excuses of andere onzin heb ik helemaal geen zin in. Of de allereerste: de wat-ben-jij-leuk-opgedroogd, alsof het allemaal aan jezelf lag.
We waren gewoon allemaal jong en een aantal van ons kut en ik heb niks met die mensen, dus ik ga wel wat leukers doen
zondag 18 juli 2021 om 20:33
