Ik word gek!!

Oke ik zal proberen het beter op te schrijven.
Ik heb 2 exen, ex A en ik hebben 2 zoons samen en uit zijn volgende huwelijk heeft hij 1 biologische dochter en 2 stiefdochters.

Ex B en ik zijn op en af , zo'n 22 jaar samen en hebben samen een dochter.

Een paar jaar geleden is de tweede vrouw van ex A overleden en zijn zijn dochter en stiefdochters bij hem blijven wonen

Wij , ex B en ik, kennen A zijn biologische dochter al vanaf haar geboorte, en zij en de dochter van mij en B zijn altijd vriendinnetjes geweest.

2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten.
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Daar heb ik me ontzettend schuldig om gevoeld.
Vlak nadat hij is opgepakt ben ik ingestort en bleek dat ik ptss heb.

B en ik zijn 7 jaar getrouwd geweest, daarna zag hij het ineens niet meer zitten en wilde hij scheiden. Ik ben daar toen ontzettend boos om geweest omdat hij nergens meer voor wilde werken, relatietherapie vond hij niet nodig want zijn mening zou er toch niet door veranderen.
Uiteindelijk zijn we 7 jaar uit elkaar geweest en kwamen er toen achter dat we toch echt niet zonder elkaar konden en zijn toen opnieuw begonnen.
Dat was vlak voor onze pleegdochter ( biologische dochter van A) bij hem kwam wonen.
Wij hebben daar samen voor gekozen, misschien een beetje naief en overhaast maar het de beste bedoelingen en de goedkeuring van pleeg en jeugdzorg.

Ondertussen was ik begonnen met mijn therapie ( emdr en i.e)

Na verloop van tijd bleek pleegdochter behalve lvb ook een trauma te hebben en heeft daar ook therapie voor gekregen

Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij, kwam daar ook nog bij: corona, een eigen dochter die eigenlijk altijd moe en ziek is (en waarvan ze maar niet kunnen vinden wat er aan de hand is, behalve dan dat haar witte bloedlichaampjes altijd te laag zijn)
Zijn oma die overlijd midden in coronatijd, een operatie die hij moet ondergaan maar waarvan hij niet weet wanneer en de financiële zorgen die daarbij komen en de problematiek van pleegdochter die hem eigenlijk boven zijn pet gaan, mijn zusje die 6 dagen op de ic tussen leven en dood heeft gehangen enz enz.
Gewoon teveel.

Maar omdat hij een licht autistische stoornis heeft zoekt hij daar geen hulp voor. Hij denkt dat ie alles alleen kan totdat het teveel wordt en dan moet er iets gebeuren.

En dat is dus het hele probleem, ipv hulp te zoeken en te krijgen komt hij dan tot de conclusie dat het dan wel aan onze relatie zal liggen en dan maakt hij het weer uit.

Hij krijgt er altijd spijt van want wij houden van elkaar, maar elke keer als het moeilijk is reageren wij verschillend.

Ik ga er mee aan de slag en hij verstopt het.

Ik hou van deze man,ontzettend veel en ik weet zeker dat hij van mij houd en ik niet alleen.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Ik vraag me alleen af waarom hij het altijd zo doet??
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.

Wat moet ik hier nou mee.?

Nee joep heeft de zoons niet misbruikt, wel erg mishandeld.
Joep heeft wel de pleegdochter en haar beide zussen sexueel misbruikt, en een buurmeisje en dus mij.
Pleegdochter haar moeder is overleden en omdat we pleegdochter al vanaf baby af kennen en ze dreigde tussen wal en schip te vallen hebben we er samen voir gekozen om haar bij henk te laten wonen.
Ze kon ook goed met de dochter van mij en henk.
Haar moeder is jaren geleden overleden

De beide zoons van mij en joep wonen ondertussen op zichzelf, de beide zussen can pleegdochter ook.
Dochter van henk en mij en pleegdochter wonen bij henk in huis.

En nee, pleegdochter blijft gewoon bij henk wonen, net als de dochter van henk en mij.
Ik woon gewoon in mijn eigen huis.
Hij heeft het alleen ( onder hoogspanning door problemen met pleegdochters trauma en andere bijkomende zaken) een eind aan onze relatie gemaakt.
Terwijl ik niet het gevoel heb dat daar de essentie van het probleem ligt.
Dat ligt bij het feit dat hij aan het eind van zzijn latijn is en tegen een burn out aanhangt en daarop reageert doir het uit te maken

Ikbesef heel goed dat een buitenstaander deze woonsituatie niet gewoon vind.
Maar voor ons was dit een constructie die heel goed werktte, eigenlijk tot pleegdochter erbij kwam.
Daarmee zeg ik niet dat alles haar schuld is, toen ze bij ons kwam wonen stonden we er ook echt heel positief in.
Haar problemen waren toen ook nog niet zo duidelijk als nu, en ik denk dat we er ook tamelijk naïef ingestapt zijn en gedacht hebben dat we met rust regelmaat en liefde er wel zouden komen.
Maar toen bleek zij getraumatiseerd te zijn en kreeg ik de diagnose ptss en toen ging het ineens allemaal bergafwaards.
We zijn innertijd goedgekeurd door pleeg en jeugdzorg ,dus zo beroerd deden we het blijkbaar niet

Overigens heb ik al therapie en heb ik op hrt moment dat het tussen pleegdochter en mij mis dreigde te lopen bij zowel jeugd als pleegzorg aangegeven dat er hulp moest komen daar is alleen nooit adequaat op gereageerd.