Kinderen
alle pijlers
Stomme opmerking
vrijdag 19 juni 2009 om 13:49
Sorry dat ik jullie er mee lastig val, maar ik moet even mijn ongenoegen van me afschrijven.
Het is inmiddels 9,5 jaar geleden sinds ik voor het eerst probeerde zwanger te raken. Inmiddels een hele medische molen en veel verdriet verder is er nog steeds geen kindje.
Belde een vriendin omdat ze haar hart moest luchten. Ze was erg verdrietig omdat haar zus zwanger is. Zij is vrijgezel en baalde dat ze niet op korte termijn kinderen zal krijgen. Hier had ik alle begrip voor en heb daar met haar overgepraat. Toen maakte ze de opmerking dat vrouwen met man het maar makkelijk hebben want die kunnen "gewoon" zwanger raken. Ik zei dat dat (kijk maar naar mijn geval) ook niet altijd zo is. Nee, zei ze, maar ja als het lichamelijk niet kan moet je daar maar gewoon vrede mee hebben, dan heeft de natuur het niet zo gewild.
Nou sorry hoor, maar dat vond ik zó onaardig. Misschien reageer ik wel overdreven omdat het een gevoelig punt is. Maar het viel bij mij helemaal verkeerd.
groetjes Chai
Het is inmiddels 9,5 jaar geleden sinds ik voor het eerst probeerde zwanger te raken. Inmiddels een hele medische molen en veel verdriet verder is er nog steeds geen kindje.
Belde een vriendin omdat ze haar hart moest luchten. Ze was erg verdrietig omdat haar zus zwanger is. Zij is vrijgezel en baalde dat ze niet op korte termijn kinderen zal krijgen. Hier had ik alle begrip voor en heb daar met haar overgepraat. Toen maakte ze de opmerking dat vrouwen met man het maar makkelijk hebben want die kunnen "gewoon" zwanger raken. Ik zei dat dat (kijk maar naar mijn geval) ook niet altijd zo is. Nee, zei ze, maar ja als het lichamelijk niet kan moet je daar maar gewoon vrede mee hebben, dan heeft de natuur het niet zo gewild.
Nou sorry hoor, maar dat vond ik zó onaardig. Misschien reageer ik wel overdreven omdat het een gevoelig punt is. Maar het viel bij mij helemaal verkeerd.
groetjes Chai
vrijdag 19 juni 2009 om 13:51
vrijdag 19 juni 2009 om 14:02
Kess
Chai, ik ben wel benieuwd of je ook tegen die vriendin gezegd hebt dat je dat niet leuk vond. Anders alsnog doen. Ze mag bes weten hoe bot dat is. Ik snap verdriet erom trouwens wel. Ik heb zelf een tijd gedacht dat er nooit een 2e zou komen, want relatie met vader van mijn dochter ging over en ik woonde alleen met haar. Nu gelukkig nieuwe partner en zwanger. Maar zelfs als alleenstaande vrouw heb je nog mogelijkheden, je kunt bijv. met donorzaad zwanger worden, terwijl dat voor een vrouw waarbij het niet/moeilijk gaat geen optie is. Heel naar voor jullie trouwens
Chai, ik ben wel benieuwd of je ook tegen die vriendin gezegd hebt dat je dat niet leuk vond. Anders alsnog doen. Ze mag bes weten hoe bot dat is. Ik snap verdriet erom trouwens wel. Ik heb zelf een tijd gedacht dat er nooit een 2e zou komen, want relatie met vader van mijn dochter ging over en ik woonde alleen met haar. Nu gelukkig nieuwe partner en zwanger. Maar zelfs als alleenstaande vrouw heb je nog mogelijkheden, je kunt bijv. met donorzaad zwanger worden, terwijl dat voor een vrouw waarbij het niet/moeilijk gaat geen optie is. Heel naar voor jullie trouwens
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
vrijdag 19 juni 2009 om 14:06
Oeh dat is echt een pijnlijke opmerking!
Als het een echt goede vriendin is zou ik tegen haar zeggen dat haar opmerking je gekwetst heeft.
Ik vind het trouwens erg knap dat haar toch probeerde te steunen! Niet iedereen die een "groot verdriet" met zich mee draagt is in staat om zich te verplaatsen in het "kleine verdriet" van anderen. Ik bagatelliseer hier het verdriet van je vriendin niet mee hoor, kan me namelijk ook wel voorstellen dat haar verdriet voor haar ook heel "groot" is. Maar het blijft wel een k#t opmerking natuurlijk!
Als het een echt goede vriendin is zou ik tegen haar zeggen dat haar opmerking je gekwetst heeft.
Ik vind het trouwens erg knap dat haar toch probeerde te steunen! Niet iedereen die een "groot verdriet" met zich mee draagt is in staat om zich te verplaatsen in het "kleine verdriet" van anderen. Ik bagatelliseer hier het verdriet van je vriendin niet mee hoor, kan me namelijk ook wel voorstellen dat haar verdriet voor haar ook heel "groot" is. Maar het blijft wel een k#t opmerking natuurlijk!
vrijdag 19 juni 2009 om 14:18
vrijdag 19 juni 2009 om 14:47
Als het een goede vriendin van je is, zou ik er vanuit gaan dat ze even zó erg in haar eigen emoties zat dat ze niet goed nadacht over wat ze zei en hoe dat op jou overkomt.
Maar ik zou haar dat wel laten weten. Niet nu, in boosheid of gekwetsheid, maar een keer op een rustig moment. Want uiteindelijke is het natuurlijk wel een erg lullige opmerking (die ik persoonlijk ook totaal niet onderschrijf; een niet vervulde kinderwens is gewoon kl*te, door welke reden dan ook).
Overigens inderdaad knap en goed van je dat je haar hebt willen steunen in leed wat kleiner lijkt dat je eigen leed. Dát vind ik wel échte vriendschap! Dat het niet zo is dat men niet meer bij je aan kan kloppen 'want jij hebt het toch zwaarder' maar dat je je blijft verplaatsen in een ander en steun probeert te geven. Tof van je. Hulde!
Maar ik zou haar dat wel laten weten. Niet nu, in boosheid of gekwetsheid, maar een keer op een rustig moment. Want uiteindelijke is het natuurlijk wel een erg lullige opmerking (die ik persoonlijk ook totaal niet onderschrijf; een niet vervulde kinderwens is gewoon kl*te, door welke reden dan ook).
Overigens inderdaad knap en goed van je dat je haar hebt willen steunen in leed wat kleiner lijkt dat je eigen leed. Dát vind ik wel échte vriendschap! Dat het niet zo is dat men niet meer bij je aan kan kloppen 'want jij hebt het toch zwaarder' maar dat je je blijft verplaatsen in een ander en steun probeert te geven. Tof van je. Hulde!
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 19 juni 2009 om 14:49
vrijdag 19 juni 2009 om 15:35
Pff wat een stomme opmerking. Echt niet raar dat je je er naar onder voelt. Ik zal het haar op een later moment wel zeggen. Misschien heeft ze er gewoon niet bij nagedacht, maar dan nog vind ik het lullig van haar.
Mijn vriend en ik willen volgend jaar ook proberen kinderen te krijgen. Maar gezien mijn medische situtaie moet ik maar eerst maar kijken of mijn lichaam het uberhaupt aankan een zwangerschap. Ook ivm de medicatie. Nou idd de sommige opmerking als: ach dan neem je toch geen kind, is niet anders hé, als het niet kan!
Terwijl het net zo´n grote wens is, als bij anderen. Dus ik begrijp een btje hoe je voelt. Al hoewel het bij mij misschien toch nog meevalt.
Maar heel veel sterkte! x Ana
Mijn vriend en ik willen volgend jaar ook proberen kinderen te krijgen. Maar gezien mijn medische situtaie moet ik maar eerst maar kijken of mijn lichaam het uberhaupt aankan een zwangerschap. Ook ivm de medicatie. Nou idd de sommige opmerking als: ach dan neem je toch geen kind, is niet anders hé, als het niet kan!
Terwijl het net zo´n grote wens is, als bij anderen. Dus ik begrijp een btje hoe je voelt. Al hoewel het bij mij misschien toch nog meevalt.
Maar heel veel sterkte! x Ana
vrijdag 19 juni 2009 om 15:39
Onbegrijpelijk hé, dat onbegrip. Juist bij 'mensen zoals jij', die zo'n verdriet meedragen, sta ik altijd op scherp bij de onderwerpen die hen raken. Zo is mijn schoonzusje als jonge tiener ongepland zwanger geraakt, maar het kindje is te vroeg geboren en overleden. Kreeg ze reacties als 'dat alles nu wel opgelost is', 'dat ze nu weer een toekomst had'. Erg vervelend, dom ook.
vrijdag 19 juni 2009 om 16:08
Anatje en Kelov: wat kunnen mensen toch bizarre dingen zeggen tegen iemand met verdriet. Je hoort wel vaker van dat soort idiote voorbeelden (kindje overleden -> gelukkig heb je er nog een, dat soort werk).
Ik denk dat het vaak komt omdat mensen zich geen raad weten met de situatie en toch maar wat willen zeggen; of misschien proberen ze zich op deze manier te beschermen tegen dat enorme verdriet waar ze niets mee kunnen.
Een heel apart psychologisch en intermenselijk verschijnsel vind ik het.
Ik denk dat het vaak komt omdat mensen zich geen raad weten met de situatie en toch maar wat willen zeggen; of misschien proberen ze zich op deze manier te beschermen tegen dat enorme verdriet waar ze niets mee kunnen.
Een heel apart psychologisch en intermenselijk verschijnsel vind ik het.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 19 juni 2009 om 17:19
ik heb zelf ooit eens wat onhandigs gezegd.... wij waren ruim een jaar bezig om zwanger te worden en een lesbische kennis van me was na een eerste inseminatiepoging zwanger. Daar was ik een beetje ontdaan over en zat hierover te zeuren tegen een lesbische collega (jullie hebben het maar makkelijk...... niks wachten en proberen, gewoon naar het ziekenhuis en zwanger thuis komen.....) bleek later dat zij ook al een tijdje met haar partner de mogelijkheden aan het verkennen waren..... Balen dat ik deed....ik bedoelde het echt niet onaardig.... (helaas heb ik nooit mijn excuses aan kunnen bieden).
Misschien bedoelde ze het echt niet zo??
Misschien bedoelde ze het echt niet zo??
