Kinderen
alle pijlers
10 dagen overtijd.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:02
Vandaag 10 dagen overtijd. Ik ben zojuist gestript. Tweede keer nu. Vk gaf 50/50 kans dat het vannacht doorzet.
Maar ik voel -as we speak- nog helemaal niks.
Ik raak moedeloos. Ben ik al.
Ik moet a.s donderdag naar het ZH voor een ctg. En dan begint de ellende. Het gaat harstikke medisch worden.
Ik voel me gewoon zo k*t. Ik blijf in herhaling vallen. Het huis is schoon. Alles heb ik nu al gedaan, Alles voor de baby is klaar.
Alles al een keer gedaan;
Lekker winkelen, ontspannen, filmpje kijken, veel slapen, wandelen, slapen, hyves, emailen, bellen, voor me uit staren.
Ik kan het niet meer.
Ik wil bevallen!!!
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
En, bestaat het? Dat ik zelf -onbewust- de bevalling- tegenhoud?
Mijn vorige kindje is heel ziek geboren en heeft het maar nét gered
Uiteindelijk is dit wel goed gekomen.
Opzich heeft dit echt wel een plekje gekregen. Ik vond zelfs die bevalling heel mooi, maar wat er daarna gebeurde was allemaal best heftig.
Kan mijn onderbewustzijn zo sterk zijn dat ik deze bevalling uit stel?
Ik heb ook wel eens helemaal niet meer aan de bevalling gedacht. Maar ook dat helpt niet.
Ben zo bang. En het afwachten. En het niet weten.....
Sorry moest het even kwijt.
Maar ik voel -as we speak- nog helemaal niks.
Ik raak moedeloos. Ben ik al.
Ik moet a.s donderdag naar het ZH voor een ctg. En dan begint de ellende. Het gaat harstikke medisch worden.
Ik voel me gewoon zo k*t. Ik blijf in herhaling vallen. Het huis is schoon. Alles heb ik nu al gedaan, Alles voor de baby is klaar.
Alles al een keer gedaan;
Lekker winkelen, ontspannen, filmpje kijken, veel slapen, wandelen, slapen, hyves, emailen, bellen, voor me uit staren.
Ik kan het niet meer.
Ik wil bevallen!!!
Hoe kwam jij de dagen door vlak voor de bevalling? Bij overtijd lopen dan..
En, inleiden? Is dat nou echt zo erg?
Mijn vk zei van wel....
En, bestaat het? Dat ik zelf -onbewust- de bevalling- tegenhoud?
Mijn vorige kindje is heel ziek geboren en heeft het maar nét gered
Uiteindelijk is dit wel goed gekomen.
Opzich heeft dit echt wel een plekje gekregen. Ik vond zelfs die bevalling heel mooi, maar wat er daarna gebeurde was allemaal best heftig.
Kan mijn onderbewustzijn zo sterk zijn dat ik deze bevalling uit stel?
Ik heb ook wel eens helemaal niet meer aan de bevalling gedacht. Maar ook dat helpt niet.
Ben zo bang. En het afwachten. En het niet weten.....
Sorry moest het even kwijt.
dinsdag 23 juni 2009 om 13:49
dinsdag 23 juni 2009 om 14:02
Ik ben wel "honderd" keer gestript en niks hielp. ik had een enkele keer wat bloedverlies. Ook een keer krampjes gehad en uiteindelijk op de valreep begonnen de weeën (in de nacht van 42 weken en 42 weken en 1 dag). Daarom mocht de vlos het nog afmaken, ook al duurde de eigenlijke bevalling alsnog lang.
Ik was op het laatst al niet eens meer bezig met bevallen. Vlos had gezet om de knop om te draaien omdat je gewoon niet weet wanneer het gaat gebeuren. Dat lukt eme geod, want toe de bevalling uiteindelijk alsnog op gang kwam, werd ik er alsnog door overvallen haha.
Dus knop om en hou rekening met een bevalling in het ziekenhuis. Dan kan het alleen nog maar meevallen.
Bovendien hoef je niet per se ingeleid te worden als de bevalling niet met 42 weken begint. Je mag het dan nog steeds (mits het met jou + baby goed gaat) aankijken. Echt, je weet zelf toch ook wel dat het een kwestie is van daagjes of zelfs uurtjes. Daar kom je wel overheen hoor ; )
Ik was op het laatst al niet eens meer bezig met bevallen. Vlos had gezet om de knop om te draaien omdat je gewoon niet weet wanneer het gaat gebeuren. Dat lukt eme geod, want toe de bevalling uiteindelijk alsnog op gang kwam, werd ik er alsnog door overvallen haha.
Dus knop om en hou rekening met een bevalling in het ziekenhuis. Dan kan het alleen nog maar meevallen.
Bovendien hoef je niet per se ingeleid te worden als de bevalling niet met 42 weken begint. Je mag het dan nog steeds (mits het met jou + baby goed gaat) aankijken. Echt, je weet zelf toch ook wel dat het een kwestie is van daagjes of zelfs uurtjes. Daar kom je wel overheen hoor ; )
dinsdag 23 juni 2009 om 15:50
Hoi
Ik was bijna 3 wken overtijd ik zou s'maandags naar het ziekenhuis moeten om het op te wekken,maar ben vrijdags s'morgens begonnen,dus net op tijd...
Was 3 december uitgeteld en uiteindelijk 22 december is hij geboren en was een flinke kerel van 4800 gram en 57 cm... ...
Volgens mij kun je het niet onbewust tegen houden lijkt mij...
Ik was bijna 3 wken overtijd ik zou s'maandags naar het ziekenhuis moeten om het op te wekken,maar ben vrijdags s'morgens begonnen,dus net op tijd...
Was 3 december uitgeteld en uiteindelijk 22 december is hij geboren en was een flinke kerel van 4800 gram en 57 cm... ...
Volgens mij kun je het niet onbewust tegen houden lijkt mij...
dinsdag 23 juni 2009 om 16:22
Schouderklopje; dat is het hem juist ook. HIER kijken ze het NIET aan. Direct inleiden met 42 weken. Ook al gaat het goed met moeder/kind. DAT vind ik ook zo waardeloos. Ze geven de natuur geen kans.
Ze willen hooguit het weekend afwachten. Ik ben namelijk a.s zaterdag 42 weken precies. Dan word het maandag infuus. (not)
Gelukkig vertelde de VK wel dat er 'over te praten' viel, maar het is dus niet standaard beleid. Ik moet ze dan echt gaan overtuigen. Zo-geen-zin-in. Maar het moet.
Want dat andere wil ik al helemaal niet. (infuus)
*gruwel*
'De knop om' heb ik ook al tig-keer uitgeprobeerd.
Ik laat vriend ook gerust een uur of wat rijden van huis gaan. Ik wist gewoon; kind-komt-toch-niet. Ga maar.
Ik voel ook geen drukkend gevoel down-there van het hoofdje. Bij die andere twee wel. Die zijn wel natuurlijk geboren.
Ik denk dat dit enorm veel invloed heeft op start vd bevalling.
Laat ook maar, ik weet dat wat ik zeg NIETS helpt.
En ja, in Afrika hebben ze het allemaal erger. Het interesseert me allemaal geen fluit momenteel.
Niks interesseert me meer. Behalve wat ik wel en niet wil. ( ja ik weet het, dat is heel erg.)
Pas ACHTERAF -bij een natuurlijk geboorte- dan zal ik opgelucht zijn.
Ik geloof overigens ook niet in tonic(?) drinken, volle maan, sex, sperma, ananas-harten en al die andere ongein.
Bij mij zou de teleurstelling nog groter zijn als het niets doet.
En als het dan wel begint...? Baad het niet.....
Allemaal onzin.
Mijn lijf reageert al niet van 2 vingers in de baarmoedermond en wel op een ananas?
Sorry ik word soms zo cynisch.
Vergeef het me. Ik loop mezelf echt het meest in de weg.
Nou ja, ik voel verder niks. Geen harde buiken. Geen krampjes, He-le-maal niets.
Ze willen hooguit het weekend afwachten. Ik ben namelijk a.s zaterdag 42 weken precies. Dan word het maandag infuus. (not)
Gelukkig vertelde de VK wel dat er 'over te praten' viel, maar het is dus niet standaard beleid. Ik moet ze dan echt gaan overtuigen. Zo-geen-zin-in. Maar het moet.
Want dat andere wil ik al helemaal niet. (infuus)
*gruwel*
'De knop om' heb ik ook al tig-keer uitgeprobeerd.
Ik laat vriend ook gerust een uur of wat rijden van huis gaan. Ik wist gewoon; kind-komt-toch-niet. Ga maar.
Ik voel ook geen drukkend gevoel down-there van het hoofdje. Bij die andere twee wel. Die zijn wel natuurlijk geboren.
Ik denk dat dit enorm veel invloed heeft op start vd bevalling.
Laat ook maar, ik weet dat wat ik zeg NIETS helpt.
En ja, in Afrika hebben ze het allemaal erger. Het interesseert me allemaal geen fluit momenteel.
Niks interesseert me meer. Behalve wat ik wel en niet wil. ( ja ik weet het, dat is heel erg.)
Pas ACHTERAF -bij een natuurlijk geboorte- dan zal ik opgelucht zijn.
Ik geloof overigens ook niet in tonic(?) drinken, volle maan, sex, sperma, ananas-harten en al die andere ongein.
Bij mij zou de teleurstelling nog groter zijn als het niets doet.
En als het dan wel begint...? Baad het niet.....
Allemaal onzin.
Mijn lijf reageert al niet van 2 vingers in de baarmoedermond en wel op een ananas?
Sorry ik word soms zo cynisch.
Vergeef het me. Ik loop mezelf echt het meest in de weg.
Nou ja, ik voel verder niks. Geen harde buiken. Geen krampjes, He-le-maal niets.
dinsdag 23 juni 2009 om 16:35
MissC: Zoals de vk mij bevestigde starten de weeen méteen enorm heftig.
Hiermee krijg je eigenlijk nul kans om te wennen aan de pijn.
En iedereen weet dat omstandigheden van invloed zijn op hoe je de heftigheid van pijn ervaart.
Ik ben helemaal into de yoga en TENS. Allemaal heel zwerig geef ik toe, maar het werkt wel bij mij.
Mijn vorige bevalling was ook zo één.
Puur natuur. Zo mooi. Totale rust, totale grip op een situatie waar je feitelijk gezien géén grip op kan hebben.
Hier wel. Hij is geboren in 4 uur.
Infuus is een onnatuurlijk middel. De weeen die je krijgt zijn onnatuurlijk en leveren niet 100% zeker ontsluiting op.
Dus je lijd helse pijnen en het heeft niet eens nut.
Oh wat een teleurstelling.
Ik zou het niet trekken en ik wil geen ruggenprik.
Is ook onnatuurlijk. Maar jah, met zo iets extreem heftigs als een weeen via infuus. Ik denk niet dat dit te trekken valt. Dus moet ik dan wel? Dat is simpelweg niet fair.
Om nog maar te zwíjgen over dat ik wil(moet) bevallen via TENS en dit zou zogenaamd storen op een CTG-apparaat.
Wat ook al niet zo is. En dus? Ook nog geen TENS?
Ik haat het ZH. Echt.
(ps: sorry, ik heb HELE slechte ervaringen met ziekenhuis-personeel. Ze liegen en bedriegen waar je bij staat! Been there, done that. Geloof me. Dit komt niet uit de lucht vallen. Ik weet dat ik me moet realiseren dat dit toen om een ander ZH ging, maar toch!!)
Hiermee krijg je eigenlijk nul kans om te wennen aan de pijn.
En iedereen weet dat omstandigheden van invloed zijn op hoe je de heftigheid van pijn ervaart.
Ik ben helemaal into de yoga en TENS. Allemaal heel zwerig geef ik toe, maar het werkt wel bij mij.
Mijn vorige bevalling was ook zo één.
Puur natuur. Zo mooi. Totale rust, totale grip op een situatie waar je feitelijk gezien géén grip op kan hebben.
Hier wel. Hij is geboren in 4 uur.
Infuus is een onnatuurlijk middel. De weeen die je krijgt zijn onnatuurlijk en leveren niet 100% zeker ontsluiting op.
Dus je lijd helse pijnen en het heeft niet eens nut.
Oh wat een teleurstelling.
Ik zou het niet trekken en ik wil geen ruggenprik.
Is ook onnatuurlijk. Maar jah, met zo iets extreem heftigs als een weeen via infuus. Ik denk niet dat dit te trekken valt. Dus moet ik dan wel? Dat is simpelweg niet fair.
Om nog maar te zwíjgen over dat ik wil(moet) bevallen via TENS en dit zou zogenaamd storen op een CTG-apparaat.
Wat ook al niet zo is. En dus? Ook nog geen TENS?
Ik haat het ZH. Echt.
(ps: sorry, ik heb HELE slechte ervaringen met ziekenhuis-personeel. Ze liegen en bedriegen waar je bij staat! Been there, done that. Geloof me. Dit komt niet uit de lucht vallen. Ik weet dat ik me moet realiseren dat dit toen om een ander ZH ging, maar toch!!)
dinsdag 23 juni 2009 om 16:37
Ik ben 2 maal bevallen met een inleiding, en beide keren heb ik het als niet pijnlijk ervaren...ZONDER pijnbestrijding.
Het enige waar je op moet letten is of ze de infuuspomp niet te hoog aanzwengelen, want dan krijg je een weeenstorm. En (de eerste keer) zelfs die vond ik te doen.
Ze waren er beiden in 2,5 uur.
Het enige waar je op moet letten is of ze de infuuspomp niet te hoog aanzwengelen, want dan krijg je een weeenstorm. En (de eerste keer) zelfs die vond ik te doen.
Ze waren er beiden in 2,5 uur.
dinsdag 23 juni 2009 om 16:41
Eens met misschicken. Ik wist precies wat ik wilde en dat heb ik heel duidelijk gemaakt. Uiteindelijk waren alleen vriend, verpleegkundige erbij en kwam de gynecoloog af en toe eens kijken. Het was een hele intieme bevalling, zonder tl velichting (was een van de dingen die ik absoluut niet wilde)
Fleurtje Fee, het komt echt goed, je lijkt me mondig genoeg
Fleurtje Fee, het komt echt goed, je lijkt me mondig genoeg
dinsdag 23 juni 2009 om 18:26
MissC: dan ben je echt een uitzondering. Ik weet nog dat een poos geleden iemand op Viva een vraag had. Hierin ging het indirect over inleiden. Nou, toen kwamen de verhalen wel los. Inleiden was hel op aarde.
Ik merkte toen op met: zie-je-nou-wel.
Nu zullen vrouwen altijd wel zeggen; 'valt wel mee'.
(hoewel ik best beetje moed krijgt hoor van je berichtje.)
Paulo, ik heb wel besloten om niet zomaar alles toe te laten.
Sterker nog. Ik wil echt niet ingeleid worden op maandag a.s.
We komen dinsdag 30 juni wel. En de TENS ga ik ook gebruiken. En verder allemaal de kamer uit.
Maar goed, ik houd dr over op.
Ik voel overigens nog steeds niks. Wat denken jullie?
Word niks hé vannacht?
Grmbll.
Ik merkte toen op met: zie-je-nou-wel.
Nu zullen vrouwen altijd wel zeggen; 'valt wel mee'.
(hoewel ik best beetje moed krijgt hoor van je berichtje.)
Paulo, ik heb wel besloten om niet zomaar alles toe te laten.
Sterker nog. Ik wil echt niet ingeleid worden op maandag a.s.
We komen dinsdag 30 juni wel. En de TENS ga ik ook gebruiken. En verder allemaal de kamer uit.
Maar goed, ik houd dr over op.
Ik voel overigens nog steeds niks. Wat denken jullie?
Word niks hé vannacht?
Grmbll.
dinsdag 23 juni 2009 om 19:06
FleurtjeFee,
Bij mij is de eerste bevalling spontaan begonnen door het breken van de vliezen met 39,5 weken. Dit is uiteindelijk een vacuumpomp geworden met flinke knip. Bij de tweede ben ik ingeleid met 38 weken vanwege groeiachterstand van de baby.
Toen werd ik zwanger van de derde. Bij de eerste twee was ik onder controle van de gyn. Nu gewoon bij de verloskundige en was het dus ook mogelijk om thuis te bevallen. Dat leek me wel wat. Maar ja, dit is een eigenwijs exemplaar want ook na verschillende strippogingen bleef hij gewoon zitten. Uiteindelijk ben ik met 42 weken ingeleid.
Bij mij begonnen de ingeleide bevalling gewoon rustig aan hoor. Niet meteen heel hevig. Er zat een mooie opbouw in. Bij de derde heb ik op een gegeven moment wel gezegd dat ik de pomp niet hoger wilde. Voor mijn gevoel had ik goede weeen. Ze deden ook flink zeer. De verpleegkundige zij toen dat ze dat moest overleggen met de verloskundige. Ik had zoiets van prima, maar het is mijn bevalling en hij gaat niet hoger.
De verloskundige vond het prima. Ze vond dat ik dat best zelf kon beoordelen omdat het mijn derde bevalling was.
Ik ben bij allerdrie bevallen zonder pijnbestrijden en heb dat niet gemist. Ik had er denk ik zo om kunnen vragen want bij alle drie was de bevalling in het ziekenhuis en overdag.
Verder ben ik ook niet het type wat dan kaarsjes moet hebben en romantische muziek etc. Voor mijn gevoel is bevallen gewoon iets wat je moet doen en het doet zeer maar er zijn ergere dingen. Bij de tweede ben ik ook onder de douche geweest met toeters en bellen en al. Er kan dus best wat hoor.
Als laatste nog een overweging. Ik was juist erg blij dat ze gingen inleiden bij 42 weken en me niet langer lieten lopen. Dat had nog best gekund hoor. Ik voelde me prima. Maar je hoort toch ook wel verhalen van kindjes die dan in de 43e week overlijden in de buik. En dat gedoe van elke dag naar het ziekenhuis voor een echo en een ctg om te kijken of alles nog wel goed is lijkt me niets.
Wat je trouwens ook nog zou kunnen vragen is of ze zouden willen beginnen met het breken van de vliezen en dan kijken of de bevalling spontaan op gang komt. Dan duurt het vaak wel wat langer dan meteen aan het infuus maar misschien voelt dat voor jou wel beter. Ik was dat van plan bij de derde. En ze wilden dat ook wel doen. Maar toen ik eenmaal in die verloskamer was had ik zoiets van what the hell. We zijn nu toch hier en het kind moet eruit, prik het er maar in dan kunnen we gaan beginnen.
Veel sterkte nog de laatste dagen maar probeer ook een beetje te ontspannen. Je moet het over je heen laten komen. Ook al zou alles natuurlijk gaan dan weet je nog niet hoe het verloopt en dat is met een ingeleide bevalling ook zo.
Bij mij is de eerste bevalling spontaan begonnen door het breken van de vliezen met 39,5 weken. Dit is uiteindelijk een vacuumpomp geworden met flinke knip. Bij de tweede ben ik ingeleid met 38 weken vanwege groeiachterstand van de baby.
Toen werd ik zwanger van de derde. Bij de eerste twee was ik onder controle van de gyn. Nu gewoon bij de verloskundige en was het dus ook mogelijk om thuis te bevallen. Dat leek me wel wat. Maar ja, dit is een eigenwijs exemplaar want ook na verschillende strippogingen bleef hij gewoon zitten. Uiteindelijk ben ik met 42 weken ingeleid.
Bij mij begonnen de ingeleide bevalling gewoon rustig aan hoor. Niet meteen heel hevig. Er zat een mooie opbouw in. Bij de derde heb ik op een gegeven moment wel gezegd dat ik de pomp niet hoger wilde. Voor mijn gevoel had ik goede weeen. Ze deden ook flink zeer. De verpleegkundige zij toen dat ze dat moest overleggen met de verloskundige. Ik had zoiets van prima, maar het is mijn bevalling en hij gaat niet hoger.
De verloskundige vond het prima. Ze vond dat ik dat best zelf kon beoordelen omdat het mijn derde bevalling was.
Ik ben bij allerdrie bevallen zonder pijnbestrijden en heb dat niet gemist. Ik had er denk ik zo om kunnen vragen want bij alle drie was de bevalling in het ziekenhuis en overdag.
Verder ben ik ook niet het type wat dan kaarsjes moet hebben en romantische muziek etc. Voor mijn gevoel is bevallen gewoon iets wat je moet doen en het doet zeer maar er zijn ergere dingen. Bij de tweede ben ik ook onder de douche geweest met toeters en bellen en al. Er kan dus best wat hoor.
Als laatste nog een overweging. Ik was juist erg blij dat ze gingen inleiden bij 42 weken en me niet langer lieten lopen. Dat had nog best gekund hoor. Ik voelde me prima. Maar je hoort toch ook wel verhalen van kindjes die dan in de 43e week overlijden in de buik. En dat gedoe van elke dag naar het ziekenhuis voor een echo en een ctg om te kijken of alles nog wel goed is lijkt me niets.
Wat je trouwens ook nog zou kunnen vragen is of ze zouden willen beginnen met het breken van de vliezen en dan kijken of de bevalling spontaan op gang komt. Dan duurt het vaak wel wat langer dan meteen aan het infuus maar misschien voelt dat voor jou wel beter. Ik was dat van plan bij de derde. En ze wilden dat ook wel doen. Maar toen ik eenmaal in die verloskamer was had ik zoiets van what the hell. We zijn nu toch hier en het kind moet eruit, prik het er maar in dan kunnen we gaan beginnen.
Veel sterkte nog de laatste dagen maar probeer ook een beetje te ontspannen. Je moet het over je heen laten komen. Ook al zou alles natuurlijk gaan dan weet je nog niet hoe het verloopt en dat is met een ingeleide bevalling ook zo.
dinsdag 23 juni 2009 om 20:52
Coos, bedankt voor je mooie verhaal. Het helpt wel iets allemaal.
Dat met die vliezen breken zal in mijn geval niet handig zijn. Ik ben GBS-draagster. Volgens de vk&huisarts schijnt het allemaal niets voor te stellen, maar je weet maar nooit. Die vliezen zijn een extra bescherming. Dus waarschijnlijk word het direct infuus. Maar ik zal vragen of dat uberhaupt mogelijk is, is mijn geval.
De vk stelde dit ook al voor.
Maar ze zouden dan een uurtje aan kijken.Een uurtje!!!!!! Ze geven mijn lijf en hoofd ook geen kans hé.
Ik kan hier nog zoveel typen. En ik word alleen maar bozer. Komt door mijzelf hoor. De verhalen die ik hier lees geven me wel moed.
Oja....met een infuus zit je ook heel dicht bij een KS.
Want met een infuus krijg je forse weeen, dit is voor de baby niet prettig. En hij zal eerder een dip laten zien en huppatee.
Een ks.
Bij een natuurlijke bevalling zijn de weeen in mijn optiek meer te handelen, voor zowel moeder en kind.
Want daarom bestaan ook thuisbevallingen lijkt me.
Wát een toestand voor alleen een kind baren!
Ik zie dat als zo iets natuurlijk en alles, alles word me uit handen genomen. Nu, tijdens en ook nog ná de bevalling.
Knudde keer 10.
Nogmaals. De slechte ervaring met ZH-personeel destijds bij mijn vorige kind zit nog te diep geloof ik.
Daar denk ik nu vaak aan en dan word ik automatisch boos.
Dat met die vliezen breken zal in mijn geval niet handig zijn. Ik ben GBS-draagster. Volgens de vk&huisarts schijnt het allemaal niets voor te stellen, maar je weet maar nooit. Die vliezen zijn een extra bescherming. Dus waarschijnlijk word het direct infuus. Maar ik zal vragen of dat uberhaupt mogelijk is, is mijn geval.
De vk stelde dit ook al voor.
Maar ze zouden dan een uurtje aan kijken.Een uurtje!!!!!! Ze geven mijn lijf en hoofd ook geen kans hé.
Ik kan hier nog zoveel typen. En ik word alleen maar bozer. Komt door mijzelf hoor. De verhalen die ik hier lees geven me wel moed.
Oja....met een infuus zit je ook heel dicht bij een KS.
Want met een infuus krijg je forse weeen, dit is voor de baby niet prettig. En hij zal eerder een dip laten zien en huppatee.
Een ks.
Bij een natuurlijke bevalling zijn de weeen in mijn optiek meer te handelen, voor zowel moeder en kind.
Want daarom bestaan ook thuisbevallingen lijkt me.
Wát een toestand voor alleen een kind baren!
Ik zie dat als zo iets natuurlijk en alles, alles word me uit handen genomen. Nu, tijdens en ook nog ná de bevalling.
Knudde keer 10.
Nogmaals. De slechte ervaring met ZH-personeel destijds bij mijn vorige kind zit nog te diep geloof ik.
Daar denk ik nu vaak aan en dan word ik automatisch boos.
dinsdag 23 juni 2009 om 20:54
Ik geef het op Fleurtje...je wilt niet horen dat het niet zo hoeft te gaan als jij denkt, en je loopt maar al te graag te doemdenken. Nou prima, als jij de laatste 4 dagen van je zwangerschap zo door wilt brengen...have fun!
Leuk voor de baby ook...stress enzo. Krijg je ook vast gelijk een KS van.
Succes hoor!
Leuk voor de baby ook...stress enzo. Krijg je ook vast gelijk een KS van.
Succes hoor!
dinsdag 23 juni 2009 om 21:01
MissC: Ik ben heel blij met de verhalen, maar de feiten blijven hetzelfde.
Bovendien is dit mijn manier om te handelen met teleurstelling.
Het kan nu alleen nog maar meevallen.
Straks ben ik al mijn stress kwijt -a.s maandag/dinsdag-
En word ik niet dáár overvallen met allerlei gevoelens.
Die heb nl nu al.
Alvast.
En die kul over stress? Ach ja. Ik riep de hele zws of dit erg was. En toen viel dat reuze mee.
Bovendien: maakt me ook niks uit.
Het is of-of.
Je zelf van binnen opvreten of het eruit gooien?
Ik kies het laatste.
En nee, ik ga niet zogenaamd net doen of het allemaal niets uit maakt. Dat is onderschatten van de situatie.
( vind ik dan hé.)
Bovendien is dit mijn manier om te handelen met teleurstelling.
Het kan nu alleen nog maar meevallen.
Straks ben ik al mijn stress kwijt -a.s maandag/dinsdag-
En word ik niet dáár overvallen met allerlei gevoelens.
Die heb nl nu al.
Alvast.
En die kul over stress? Ach ja. Ik riep de hele zws of dit erg was. En toen viel dat reuze mee.
Bovendien: maakt me ook niks uit.
Het is of-of.
Je zelf van binnen opvreten of het eruit gooien?
Ik kies het laatste.
En nee, ik ga niet zogenaamd net doen of het allemaal niets uit maakt. Dat is onderschatten van de situatie.
( vind ik dan hé.)
dinsdag 23 juni 2009 om 21:06
FleurtjeFee, positieve input tegen je negatieve gedachtengang.
Ik heb er niet voor gestudeerd, maar het schijnt dat baby's die lang(er) blijven zitten simpelweg nog geen nood hebben aan op aarde komen. Ze zitter er nog lekker doorgaans. Dat wil niet zeggen dat kinderen die eerder komen niet meer lekker zaten, maar wel dat de rek er dan waarschijnlijk beetje uit begon te raken.
Verder heeft een kind dat later wordt geboren tov kinderen die vroeger komen een (kleine) voorsprong. Ze zijn al wat kleine stapjes verder. Ken je de verhalen van boekjes waar je voor 42 weken baby's in het begin + 2 weken mag tellen voor groeisprongetjes en weken eraf moet trekken voor te vroege kindjes?
Ik herkende dat echt bij mijn kind hoor! Die was niet zo "prematuur" na de geboorte. Voelde al een stuk sterker en steviger aan en dat gaf mij een prettig en veilig gevoel.
Dus vreet je nou niet zo op joh. Het helpt je toch niks en het zal z'n reden wel hebben. Bovendien heeft je kind net dat streepje voor. Da's toch alleen maar fijn!
En kaart het inderdaad aan als je nog niet ingeleid wil worden. Ik ga er echt maar zo vanuit dat je een dezer dagen bevalt en dan mag ik toch hopen dat je niet zo stressig bent/doet als nu.
Kiezen op elkaar dus maar : )
Ik heb er niet voor gestudeerd, maar het schijnt dat baby's die lang(er) blijven zitten simpelweg nog geen nood hebben aan op aarde komen. Ze zitter er nog lekker doorgaans. Dat wil niet zeggen dat kinderen die eerder komen niet meer lekker zaten, maar wel dat de rek er dan waarschijnlijk beetje uit begon te raken.
Verder heeft een kind dat later wordt geboren tov kinderen die vroeger komen een (kleine) voorsprong. Ze zijn al wat kleine stapjes verder. Ken je de verhalen van boekjes waar je voor 42 weken baby's in het begin + 2 weken mag tellen voor groeisprongetjes en weken eraf moet trekken voor te vroege kindjes?
Ik herkende dat echt bij mijn kind hoor! Die was niet zo "prematuur" na de geboorte. Voelde al een stuk sterker en steviger aan en dat gaf mij een prettig en veilig gevoel.
Dus vreet je nou niet zo op joh. Het helpt je toch niks en het zal z'n reden wel hebben. Bovendien heeft je kind net dat streepje voor. Da's toch alleen maar fijn!
En kaart het inderdaad aan als je nog niet ingeleid wil worden. Ik ga er echt maar zo vanuit dat je een dezer dagen bevalt en dan mag ik toch hopen dat je niet zo stressig bent/doet als nu.
Kiezen op elkaar dus maar : )
dinsdag 23 juni 2009 om 21:07
Dat inleiden is zó verschillend per persoon. Ik kreeg ook infuus en het werd steeds hoger en hoger gezet maar het was echt goed te doen hoor. Nou ja, voor een bevalling dan.
Als ik je hier zo lees ben je zo gestresst en frustie dat je dus op deze manier echt wel je bevalling tegenhoud. Laat het los meid, veel beter voor jou en je kindje. Je kunt er nou eenmaal helemaal niets aan veranderen. Je kind moet eruit, en op welke manier dat is doe jij op dat moment niets aan.
Als ik je hier zo lees ben je zo gestresst en frustie dat je dus op deze manier echt wel je bevalling tegenhoud. Laat het los meid, veel beter voor jou en je kindje. Je kunt er nou eenmaal helemaal niets aan veranderen. Je kind moet eruit, en op welke manier dat is doe jij op dat moment niets aan.
...
dinsdag 23 juni 2009 om 21:13
dinsdag 23 juni 2009 om 21:21
Schouderklopje, dank voor je antwoord.
Nogmaals -want ik ga iedereen irriteren- dus ik stop ff.
Ik zit zo in elkaar. Mijzelf opvreten en op het moment supreme ben ik de rust zelve! Dan laat ik alles over mij heen komen.
Het is een hele bewuste keuze eigenlijk..En al vaker toegepast.
Het lijkt opfokkerig, Ah, mss is het dat ook wel, maar het works for me.
Nogmaals; het gaat me om dat me alles uit handen word genomen. En ik moet smeken bij de gyn.
En ik moet lopen in een pas, die is bepaald omwille van tijd&geld.
En een klein onderdeel: de gezondheid van mijn kind.
En die laatste, daar schermen ze graag mee.
Ik snap ook wel dat dit kindje niet eindeloos kan blijven zitten.
Maar goed, ik vind het al met al te vroeg.
Jeetje, ik riep met 37 weken al, nee, prima hoor, ik wil gerust overtijd, als het kindje het maar lekker doet.
Zuurbranden, moe, plassen, kriebelbenen, niet slapen, jeuk, maakt me niets uit. Ik vind het niet erg.
Vervelend ja. Maar ik doe dat graag voor mijn kind.
Maar inleiden doe ik voor meneer de gynaecoloog die het handig vindt voor zijn agenda.
Neem het ook ajb met een korreltje zout mensen.
Nogmaals -want ik ga iedereen irriteren- dus ik stop ff.
Ik zit zo in elkaar. Mijzelf opvreten en op het moment supreme ben ik de rust zelve! Dan laat ik alles over mij heen komen.
Het is een hele bewuste keuze eigenlijk..En al vaker toegepast.
Het lijkt opfokkerig, Ah, mss is het dat ook wel, maar het works for me.
Nogmaals; het gaat me om dat me alles uit handen word genomen. En ik moet smeken bij de gyn.
En ik moet lopen in een pas, die is bepaald omwille van tijd&geld.
En een klein onderdeel: de gezondheid van mijn kind.
En die laatste, daar schermen ze graag mee.
Ik snap ook wel dat dit kindje niet eindeloos kan blijven zitten.
Maar goed, ik vind het al met al te vroeg.
Jeetje, ik riep met 37 weken al, nee, prima hoor, ik wil gerust overtijd, als het kindje het maar lekker doet.
Zuurbranden, moe, plassen, kriebelbenen, niet slapen, jeuk, maakt me niets uit. Ik vind het niet erg.
Vervelend ja. Maar ik doe dat graag voor mijn kind.
Maar inleiden doe ik voor meneer de gynaecoloog die het handig vindt voor zijn agenda.
Neem het ook ajb met een korreltje zout mensen.
dinsdag 23 juni 2009 om 22:24
FleurtjeFee,
Bij beide inleidingen hebben we wel enige zeggenschap gehad in wanneer ik ingeleid zou worden. Bij de eerste wilde de gyn het met 38 weken maar dat was op een zondag dus dan gebeurd het niet. De maandag kwam ons niet goed uit dus toen is het de dinsdag geworden. Dat vond zij ook fijn omdat ze dan ook zelf in het ziekenhuis was maar als wij het op maandag hadden gewild was het wel gebeurd.
Bij de tweede was ik op goede vrijdag ter voorbereiding bij de gyn. Hij heeft nog gestript en vertelde dat hij dacht dat het nog zou komen omdat alles er helemaal klaar voor was. Maar voor het geval het niet zo was hebben wel toch een afspraak gemaakt. Zullen we het gelijk op de dindag doen dan, vroeg hij. Als ik had aangegevend dat ik het liever woensdags had gewild was dat ook geen probleem geweest denk ik hoor.
En je hebt gelijk dat een zwangerschap en bevalling in principe iets heel natuurlijks is. Zo natuurlijk dat je er dus niet veel invloed op hebt, bv op wanneer je gaat bevallen. Laat het dan ook gewoon gebeuren.
Bij de eerste heb ik dus een vacuumbevalling gehad. De persweeen waren niet sterk genoeg. Achteraf gezien had ik toen liever aan het infuus gehangen zodat ze wel sterk genoeg waren en ik niet ingeknipt was. Dat vond ik broerder dan een ingeleide bevalling.
Bij beide inleidingen hebben we wel enige zeggenschap gehad in wanneer ik ingeleid zou worden. Bij de eerste wilde de gyn het met 38 weken maar dat was op een zondag dus dan gebeurd het niet. De maandag kwam ons niet goed uit dus toen is het de dinsdag geworden. Dat vond zij ook fijn omdat ze dan ook zelf in het ziekenhuis was maar als wij het op maandag hadden gewild was het wel gebeurd.
Bij de tweede was ik op goede vrijdag ter voorbereiding bij de gyn. Hij heeft nog gestript en vertelde dat hij dacht dat het nog zou komen omdat alles er helemaal klaar voor was. Maar voor het geval het niet zo was hebben wel toch een afspraak gemaakt. Zullen we het gelijk op de dindag doen dan, vroeg hij. Als ik had aangegevend dat ik het liever woensdags had gewild was dat ook geen probleem geweest denk ik hoor.
En je hebt gelijk dat een zwangerschap en bevalling in principe iets heel natuurlijks is. Zo natuurlijk dat je er dus niet veel invloed op hebt, bv op wanneer je gaat bevallen. Laat het dan ook gewoon gebeuren.
Bij de eerste heb ik dus een vacuumbevalling gehad. De persweeen waren niet sterk genoeg. Achteraf gezien had ik toen liever aan het infuus gehangen zodat ze wel sterk genoeg waren en ik niet ingeknipt was. Dat vond ik broerder dan een ingeleide bevalling.
dinsdag 23 juni 2009 om 22:31
Fleurtje, ik vind dat je ook wel een beetje doordraaft. Ik zou na 2 dagen overgedragen worden en ik wilde juist heel graag ingeleid worden, maar toen kwam het toch natuurlijk op gang uiteindelijk, aan het einde was ik toch in het ziekenhuis omdat ik geen goede persweeën had. Het verloop van een bevalling is toch niet te voorspellen, maar dat je zo'n weerstand hebt tegen het ziekenhuis vind ik wel raar. Maak dan een plan met je partner van wat je wel en niet wil, en kom op voor jezelf.
Stressed is just desserts spelled backwards
