
Mei muts, jouw muts?

donderdag 17 mei 2007 om 14:57
quote:
Mesave, ik ben het helemaal met je eens, ik zie dezelfde problemen. En ik hoop dat ik nooit voor de keuze komt te staan.
Staartjes op de ak.
Het zijn prachtige staartjes.
Weet je wat ik ook lastig vind trouwens? Ik neem pijnstillers tegen de hoofdpijn. Dat is heel geaccepteerd, want hoofdpijn is lastig. Maar waarom zou je bij een kind met ADHD geen medicijnen mogen geven. Hebben 'wij' dan bepaald dat waar het kind last van heeft, kindeigen is en we dus niet mogen 'ingrijpen'?
Los van het feit of Mootje wel of niet ADHD heeft hoor, want daar ben ik nou ook weer niet van overtuigd. Ik heb gewoonweg geen idee óf er uberhaupt wat is en zo ja, wat dat dan zou moeten/kunnen zijn.
Mesave, ik ben het helemaal met je eens, ik zie dezelfde problemen. En ik hoop dat ik nooit voor de keuze komt te staan.
Staartjes op de ak.
Het zijn prachtige staartjes.
Weet je wat ik ook lastig vind trouwens? Ik neem pijnstillers tegen de hoofdpijn. Dat is heel geaccepteerd, want hoofdpijn is lastig. Maar waarom zou je bij een kind met ADHD geen medicijnen mogen geven. Hebben 'wij' dan bepaald dat waar het kind last van heeft, kindeigen is en we dus niet mogen 'ingrijpen'?
Los van het feit of Mootje wel of niet ADHD heeft hoor, want daar ben ik nou ook weer niet van overtuigd. Ik heb gewoonweg geen idee óf er uberhaupt wat is en zo ja, wat dat dan zou moeten/kunnen zijn.

donderdag 17 mei 2007 om 16:22
Lastig Meave. Ik denk dat je als moeder haarfijn aanvoelt of er iets is met je kind of niet. Medicijnen zouden mij ook tegenstaan maar als het hem kan helpen om er wel uit te laten komen wat er in zit, dan lijkt me dat voor hem in ieder geval fijn. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je die stap niet één twee drie zet.
Rustig dagje, ik mocht eerst slapen, toen ging de mannen slapen en ben ik met Mini naar het pannenkoekenhuis gegaan. Daar lekker 'gelunched'. Nu is Pamman druk in de tuin met de koters en ik heb het huis ff aan kant gemaakt.
Morgen gaan we naar de dierentuin-van-Es met vrienden, heb er zin in!
Rustig dagje, ik mocht eerst slapen, toen ging de mannen slapen en ben ik met Mini naar het pannenkoekenhuis gegaan. Daar lekker 'gelunched'. Nu is Pamman druk in de tuin met de koters en ik heb het huis ff aan kant gemaakt.
Morgen gaan we naar de dierentuin-van-Es met vrienden, heb er zin in!

donderdag 17 mei 2007 om 19:43
Remman was het met me eens.
Het ging over een fietstoeltje. Oudste ging bij hun logeren, we waren vanmiddag allemaal bij schoonzus en vanuit daar zou oudste met hen meegaan. Schoonvader had bij het inladen van de spullen gevraagd of ik het fietstoeltje ook meehad. Ik had niet begrepen dat dat moest, we hadden het wel over zijn fiets gehad. Oudste zei toen dat hij wel met zijn benen in de fietstas van opa ging. Hierop zei ik dat ik dat niet wilde, omdat ik dat te gevaarlijk vond. Ik vroeg eerst nog aan opa of hij dan zo'n rugsteun op zijn fiets had, maar dat was niet zo. Oudste zei toen dat hij opa dan heel goed moest vasthouden. Ik voelde toen al nattigheid (dat dat dus eerder was gebeurd, terwijl wij daar niks van willen weten). Maar ik hield me in en zei tegen oudste dat ik dat gevaarlijk vond, omdat hij ook wel eens los kon laten, maar ook omdat hij nu eenmaal heel beweeglijk is achter op die fiets. Het gebeurt niet.
Toen we binnen waren, bedacht ik dat we het stoeltje ook nog wel even op konden halen, maar schoonmoeder zei resoluut: nou dan gaat hij zo achterop de fiets. Waarop ik zei dat ik hem niet zonder steunen achterop de fiets wilde hebben. Waarop zij haar kin in de lucht gooide en mompelde dat dat best kon.
Hierop zei ik dus dat ze wel heel eigenwijs kon zeggen dat het wel kon, maar dat ik het niet wilde hebben. Toen barstte 'ie dus.
Het grappige is dat ik al wat pissed was omdat ik uit de reactie van oudste eerder, min of meer kon opmaken dat hij al vaker achterop had gezeten bij opa zonder stoeltje.
Waarom nu de druppel? Ach, omdat het altijd zo gebeurt. Dat wat ik (of Remman) zeg over hoe dingen soms moeten (en dan gaat het echt niet iom allerlei futiliteiten) dat ze dan zo reageert en je dus nooit zeker weet of het nou goedkomt of niet. En dat risico durf ik wel te nemen met andere zaken, maar niet met achterop de fiets.
Later we het zo zeggen: ze zegt of beaamt soms dingen terwijl ze of niet luistert (wat later blijkt) of gewoon haar eigen gang gaat (wat dan ook later blijkt). Zij is gewoon heel eigenwijs, dat geeft verder niks, maar vandaag dus even wel.
Het ging over een fietstoeltje. Oudste ging bij hun logeren, we waren vanmiddag allemaal bij schoonzus en vanuit daar zou oudste met hen meegaan. Schoonvader had bij het inladen van de spullen gevraagd of ik het fietstoeltje ook meehad. Ik had niet begrepen dat dat moest, we hadden het wel over zijn fiets gehad. Oudste zei toen dat hij wel met zijn benen in de fietstas van opa ging. Hierop zei ik dat ik dat niet wilde, omdat ik dat te gevaarlijk vond. Ik vroeg eerst nog aan opa of hij dan zo'n rugsteun op zijn fiets had, maar dat was niet zo. Oudste zei toen dat hij opa dan heel goed moest vasthouden. Ik voelde toen al nattigheid (dat dat dus eerder was gebeurd, terwijl wij daar niks van willen weten). Maar ik hield me in en zei tegen oudste dat ik dat gevaarlijk vond, omdat hij ook wel eens los kon laten, maar ook omdat hij nu eenmaal heel beweeglijk is achter op die fiets. Het gebeurt niet.
Toen we binnen waren, bedacht ik dat we het stoeltje ook nog wel even op konden halen, maar schoonmoeder zei resoluut: nou dan gaat hij zo achterop de fiets. Waarop ik zei dat ik hem niet zonder steunen achterop de fiets wilde hebben. Waarop zij haar kin in de lucht gooide en mompelde dat dat best kon.
Hierop zei ik dus dat ze wel heel eigenwijs kon zeggen dat het wel kon, maar dat ik het niet wilde hebben. Toen barstte 'ie dus.
Het grappige is dat ik al wat pissed was omdat ik uit de reactie van oudste eerder, min of meer kon opmaken dat hij al vaker achterop had gezeten bij opa zonder stoeltje.
Waarom nu de druppel? Ach, omdat het altijd zo gebeurt. Dat wat ik (of Remman) zeg over hoe dingen soms moeten (en dan gaat het echt niet iom allerlei futiliteiten) dat ze dan zo reageert en je dus nooit zeker weet of het nou goedkomt of niet. En dat risico durf ik wel te nemen met andere zaken, maar niet met achterop de fiets.
Later we het zo zeggen: ze zegt of beaamt soms dingen terwijl ze of niet luistert (wat later blijkt) of gewoon haar eigen gang gaat (wat dan ook later blijkt). Zij is gewoon heel eigenwijs, dat geeft verder niks, maar vandaag dus even wel.

donderdag 17 mei 2007 om 21:11
Vind ik ook niet meer dan terecht dat je zo gereageerd hebt hoor Remma. Jullie zijn de ouders en als jullie willen dat het zo gebeurt dan gebeurt het zo. Zeker wat betreft de veiligheid zou ik ook geen concessies doen. Met een koekje meer of minder of een uurtje later slapen kun je nog een oogje dichtknijpen ofzo, maar wat dit betreft niet. Ik snap ook niet dat ze uberhaupt zo reageert. Best raar om op dit punt een beetje eigenwijs te gaan zitten doen terwijl het om de veiligheid van je kind gaat.
Mijn schoonmoeder (schoonouders beide eigenlijk) hebben ook zo hun ideeen over opvoeding en willen soms niet echt luisteren naar hoe wij het willen. Dan gaat het zo van: ja maar ik heb er ook 2 grootgebracht dus ik weet echt wel hoe het moet, en laten dan duidelijk merken dat ze het onzin vinden dat wij iets op een bepaalde manier willen. Dat heeft dus tot gevolg dat ik mini veel minder makkelijk aan hen overlaat om bijv een keer te gaan logeren dan aan mijn ouders, die altijd vragen hoe wij iets doen, en het dan ook gewoon zo doen. Dat werkt veel fijner en voelt veel vertrouwder.
Mijn schoonmoeder (schoonouders beide eigenlijk) hebben ook zo hun ideeen over opvoeding en willen soms niet echt luisteren naar hoe wij het willen. Dan gaat het zo van: ja maar ik heb er ook 2 grootgebracht dus ik weet echt wel hoe het moet, en laten dan duidelijk merken dat ze het onzin vinden dat wij iets op een bepaalde manier willen. Dat heeft dus tot gevolg dat ik mini veel minder makkelijk aan hen overlaat om bijv een keer te gaan logeren dan aan mijn ouders, die altijd vragen hoe wij iets doen, en het dan ook gewoon zo doen. Dat werkt veel fijner en voelt veel vertrouwder.

donderdag 17 mei 2007 om 21:14
Zo, de boel is weer aan kant. De afwasmachine draait en we zitten heerlijk aan een kopje koffie en thee. Vandaag is Esmannie alweer twee jaar geworden en dus was het feest hier!
Hij is schandalig verwend. Het was zo leuk, ons mannetje was echt jarig! Vanmorgen helemaal blij met de slingers en ballonnen en hyper als er mensen met cadeautjes kwamen.
Heel enthousiast zei hij ´Tee´ als je vroeg hoe oud hij nu is. En Mini is nog ´Noel`.
In bed lag hij nog te kletsen, duidelijk zijn dag aan het verwerken.
Wat een lekker ding, ben weer helemaal verliefd en heb enorm genoten van mijn grote zoon!
Remma, ik kan je niet anders dan gelijk geven. Helaas is het geheel behoorlijk herkenbaar, heb ook van die schoonouders. Voor ons dus een reden om de kinderen er eigenlijk niet alleen achter te laten. Beetje hetzelfde verhaal als Citro. Met nog veel meer dingen die er natuurlijk gespeeld hebben en nog steeds spelen.
Vind het moeilijk om een mening te geven over Mootje. Heb er geen ervaring mee en weet eigenlijk niets van de medicijnen en de werking daarvan. Kan mij wel voorstellen dat je het lastig vindt en twijfelt over de aanpak.
Leuke foto´s in AK!
Ik heb weekendgevoel, maar moet morgen werken. Thuis, dus da´s wel lekker.
Hij is schandalig verwend. Het was zo leuk, ons mannetje was echt jarig! Vanmorgen helemaal blij met de slingers en ballonnen en hyper als er mensen met cadeautjes kwamen.
Heel enthousiast zei hij ´Tee´ als je vroeg hoe oud hij nu is. En Mini is nog ´Noel`.
In bed lag hij nog te kletsen, duidelijk zijn dag aan het verwerken.
Wat een lekker ding, ben weer helemaal verliefd en heb enorm genoten van mijn grote zoon!
Remma, ik kan je niet anders dan gelijk geven. Helaas is het geheel behoorlijk herkenbaar, heb ook van die schoonouders. Voor ons dus een reden om de kinderen er eigenlijk niet alleen achter te laten. Beetje hetzelfde verhaal als Citro. Met nog veel meer dingen die er natuurlijk gespeeld hebben en nog steeds spelen.
Vind het moeilijk om een mening te geven over Mootje. Heb er geen ervaring mee en weet eigenlijk niets van de medicijnen en de werking daarvan. Kan mij wel voorstellen dat je het lastig vindt en twijfelt over de aanpak.
Leuke foto´s in AK!
Ik heb weekendgevoel, maar moet morgen werken. Thuis, dus da´s wel lekker.
