Relaties
alle pijlers
Gelukkig getrouwd blijven
woensdag 8 juli 2009 om 14:37
Ik ben zes jaar getrouwd, heb twee kinderen. Mijn man en ik zijn ervan overtuigd dat scheiden voor ons geen optie is, omdat we bij elkaar willen blijven, omdat dat de insteek van ons huwelijk was, omdat we onze kinderen een scheiding niet aan willen doen.
Het uitgangspunt bij elkaar te blijven geeft mij rust. Maar af en toe beklemt het me, bijv. als ik boos ben op mijn man, dan kan het juist benauwend voelen (zit ik de rest van mijn leven aan jou vast?).
Gisteren las ik ergens een opmerking van Nijntje die mij erg inspireerde. Ze schreef iets in de trant van: Ik ga ervan uit dat mijn man en ik fouten maken, maar we blijven bij elkaar en maken iets moois van onze tijd in dit aardse tranendal.
Het lukte me hierdoor meteen over een paar ergernissen heen te stappen die zich hadden opgebouwd. Ik wil meer leren van de gelukkig getrouwde mensen hier!
Deel hier je tips en ervaringen om je huwelijk goed en duurzaam te maken. Hoe blijf jij gelukkig getrouwd?
Ervaringen van in zonde levende hokkers ook welkom.
Het uitgangspunt bij elkaar te blijven geeft mij rust. Maar af en toe beklemt het me, bijv. als ik boos ben op mijn man, dan kan het juist benauwend voelen (zit ik de rest van mijn leven aan jou vast?).
Gisteren las ik ergens een opmerking van Nijntje die mij erg inspireerde. Ze schreef iets in de trant van: Ik ga ervan uit dat mijn man en ik fouten maken, maar we blijven bij elkaar en maken iets moois van onze tijd in dit aardse tranendal.
Het lukte me hierdoor meteen over een paar ergernissen heen te stappen die zich hadden opgebouwd. Ik wil meer leren van de gelukkig getrouwde mensen hier!
Deel hier je tips en ervaringen om je huwelijk goed en duurzaam te maken. Hoe blijf jij gelukkig getrouwd?
Ervaringen van in zonde levende hokkers ook welkom.
maandag 13 juli 2009 om 10:27
maandag 13 juli 2009 om 10:28
maandag 13 juli 2009 om 10:32
quote:Thyra schreef op 13 juli 2009 @ 10:25:
Dat klopt Rider, maar ik bedoelde meer qua vreemdgaan, het 'niet meer spannend vinden', sleur, verliefd worden op een ander, dat soort crisissen heb je zelf grotendeels in de hand en ook de manier waarop je ermee omgaat. Dat soort crises heb je inderdaad grotendeels zelf (samen) in de hand.quote:Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageertHelemaal mee eens. En juist dan gaat de "onvoorwaardelijke trouw" echt spelen.quote:En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?Vast wel. Dat vindt hij zeker, hij voelt zich structureel tekort gedaan door alles en iedereen.
Dat klopt Rider, maar ik bedoelde meer qua vreemdgaan, het 'niet meer spannend vinden', sleur, verliefd worden op een ander, dat soort crisissen heb je zelf grotendeels in de hand en ook de manier waarop je ermee omgaat. Dat soort crises heb je inderdaad grotendeels zelf (samen) in de hand.quote:Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageertHelemaal mee eens. En juist dan gaat de "onvoorwaardelijke trouw" echt spelen.quote:En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?Vast wel. Dat vindt hij zeker, hij voelt zich structureel tekort gedaan door alles en iedereen.
maandag 13 juli 2009 om 10:53
Ik bedoel meer: ik zie het huwelijk als een lange termijn ding. En soms gaat het makkelijk en is het heel leuk en soms is het lastig en helemaal níet leuk.
Maar mijn doel is toch om vol te houden in de perioden dat het níet leuk is en te zorgen dat het wél weer leuk wordt en te genieten van de perioden dat het wel leuk is en uiteindelijk, na een jaar of 60 (moet te doen zijn ) terug te kunnen kijken met een tevreden gevoel omdat het een fijn huwelijk was, ondanks de minder fijne perioden die er ook geweest zijn.
Maar mijn doel is toch om vol te houden in de perioden dat het níet leuk is en te zorgen dat het wél weer leuk wordt en te genieten van de perioden dat het wel leuk is en uiteindelijk, na een jaar of 60 (moet te doen zijn ) terug te kunnen kijken met een tevreden gevoel omdat het een fijn huwelijk was, ondanks de minder fijne perioden die er ook geweest zijn.
maandag 13 juli 2009 om 11:10
quote:Thyra schreef op 13 juli 2009 @ 09:49:
Ehm, Truly, ik denk dat je de relaties van anderen onderschat.
Denk je nou écht dat het in 10 jaar tijd alleen maar rozengeur en maneschijn is geweest?
Ik vind het wel typerend dat mensen denken dat andere mensen het véél makkelijker hebben en dat ze dáárom een betere relatie hebben....Thyra, mogelijk heb ik me niet goed genoeg uitgedrukt, maar zo denk ik in ieder geval helemaal niet.
Ehm, Truly, ik denk dat je de relaties van anderen onderschat.
Denk je nou écht dat het in 10 jaar tijd alleen maar rozengeur en maneschijn is geweest?
Ik vind het wel typerend dat mensen denken dat andere mensen het véél makkelijker hebben en dat ze dáárom een betere relatie hebben....Thyra, mogelijk heb ik me niet goed genoeg uitgedrukt, maar zo denk ik in ieder geval helemaal niet.
maandag 13 juli 2009 om 11:29
quote:Thyra schreef op 13 juli 2009 @ 10:25:
Dat klopt Rider, maar ik bedoelde meer qua vreemdgaan, het 'niet meer spannend vinden', sleur, verliefd worden op een ander, dat soort crisissen heb je zelf grotendeels in de hand en ook de manier waarop je ermee omgaat.
Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageert
Het bijna overlijden van onze jongste zoon bij zijn geboorte heeft er veel meer ingehakt dan ontrouw ooit zou kunnen doen wat mij betreft. Ons leven heeft nog nooit zo op zijn kop gestaan. Dat het achteraf allemaal helemaal goed kwam is dan wel weer fijn, maar dat wisten we natuurlijk in eerste instantie niet.
Het heeft er wel voor gezorgd dat mijn definitie van trouw ernstig gewijzigd is. Trouw is dat je bij elkaar blijft, dat je elkaar vindt ook al heb je het allebei moeilijk en dat je er onvoorwaardelijk alles doet om er samen uit te komen. Vlak voor de zwangerschap van onze jongste had ik nog een miskraam gehad. Toen vonden we elkaar een stuk minder goed, en heb ik me serieus afgevraagd wat er van ons moest worden als er werkelijk iets mis ging. Het antwoord daarop heb ik inmiddels.
Het heeft bij mij in ieder geval een diepe indruk achter gelaten van waar het volgens mij wel om gaat. (waarbij ik me heel goed realiseer dat dat niet voor iedereen zo geldt, en dat het dus geen universele waarheid is).
En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?
Dat klopt Rider, maar ik bedoelde meer qua vreemdgaan, het 'niet meer spannend vinden', sleur, verliefd worden op een ander, dat soort crisissen heb je zelf grotendeels in de hand en ook de manier waarop je ermee omgaat.
Dingen als overlijden van een kind zijn van tevoren ook niet echt te voorspellen qua copingstijl, de één klapt dicht en wil er nooit meer over praten, de ander wil de hele dag juist praten om te verwerken. Dat is ook op te lossen en een keuze hoe je ermee omgaat, maar dat zijn zulke heftige dingen dat de impact daarvan niet echt te voorspellen zijn, omdat je niet weet hoe je zelf reageert
Het bijna overlijden van onze jongste zoon bij zijn geboorte heeft er veel meer ingehakt dan ontrouw ooit zou kunnen doen wat mij betreft. Ons leven heeft nog nooit zo op zijn kop gestaan. Dat het achteraf allemaal helemaal goed kwam is dan wel weer fijn, maar dat wisten we natuurlijk in eerste instantie niet.
Het heeft er wel voor gezorgd dat mijn definitie van trouw ernstig gewijzigd is. Trouw is dat je bij elkaar blijft, dat je elkaar vindt ook al heb je het allebei moeilijk en dat je er onvoorwaardelijk alles doet om er samen uit te komen. Vlak voor de zwangerschap van onze jongste had ik nog een miskraam gehad. Toen vonden we elkaar een stuk minder goed, en heb ik me serieus afgevraagd wat er van ons moest worden als er werkelijk iets mis ging. Het antwoord daarop heb ik inmiddels.
Het heeft bij mij in ieder geval een diepe indruk achter gelaten van waar het volgens mij wel om gaat. (waarbij ik me heel goed realiseer dat dat niet voor iedereen zo geldt, en dat het dus geen universele waarheid is).
En dat over je vader, ik ken hem niet en je verhaal ook niet, maar doe je hem daarmee niet tekort?
maandag 13 juli 2009 om 11:39
Hier hetzelfde hoor Mfihlo, ik heb rond de geboorte van de jongste een paar weken in het ziekenhuis gelegen vanwege complicaties met de onzekerheid of hij het ging redden na zijn geboorte en daarna een paar maanden ziekenhuis voor ons kind.
En dat heeft er enorm ingehakt. Niet te vergelijken met het overlijden van een kind, dat besef ik maar al te goed, maar zo'n grote zorg om het leven van je kind (en in zijn geval om zijn vrouw, want ik was ook goed ziek) heeft wel een grote impact. En ik moet zeggen dat ik sindsdien nog meer vertrouwen heb in mijn man dan ik al had. Ik dacht dat onze relatie goed zat en dat we wat konden hebben, maar ik weet nu ook zeker dat we wel wat kunnen hebben.
Niet dat dat heel makkelijk was, we hadden toen ook best veel last van stress en spanningen en dat heeft ook effect op de relatie, maar we konden elkaar heel goed steunen.
En dat heeft er enorm ingehakt. Niet te vergelijken met het overlijden van een kind, dat besef ik maar al te goed, maar zo'n grote zorg om het leven van je kind (en in zijn geval om zijn vrouw, want ik was ook goed ziek) heeft wel een grote impact. En ik moet zeggen dat ik sindsdien nog meer vertrouwen heb in mijn man dan ik al had. Ik dacht dat onze relatie goed zat en dat we wat konden hebben, maar ik weet nu ook zeker dat we wel wat kunnen hebben.
Niet dat dat heel makkelijk was, we hadden toen ook best veel last van stress en spanningen en dat heeft ook effect op de relatie, maar we konden elkaar heel goed steunen.
maandag 13 juli 2009 om 11:50
Dat herken ik wel ja. Wij hadden ook heel veel aan elkaar en konden elkaar goed opvangen op de moeilijke momenten. Terwijl we toch heel verschillend om blijken te gaan met dit soort dingen.
Ook ik heb gelukkig geen ervaring met het overlijden van een kind, maar tegenwoordig wel enig idee hoe verschrikkelijk afschuwelijk erg dat moet zijn. Ben er net ietsjes te dichtbij geweest.
Enfin, hier zijn we samen doorheen gekomen, dan lukt de rest ook wel denk ik.
Om nog even terug te komen op de ontrouw van Truly: de reden dat ik me er niet druk om maak of mijn man me trouw is of niet, is vooral omdat ik weet dat wij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. En dat daar nooit iemand tussen zal komen. Ook niet als hij (of ik) een keer een ander leuk zal vinden. Als ik dat gevoel niet had zou ik er misschien wel meer moeite mee hebben, ook vind ik het begrip echtelijke trouw nog zo overgewaardeerd.
Ook ik heb gelukkig geen ervaring met het overlijden van een kind, maar tegenwoordig wel enig idee hoe verschrikkelijk afschuwelijk erg dat moet zijn. Ben er net ietsjes te dichtbij geweest.
Enfin, hier zijn we samen doorheen gekomen, dan lukt de rest ook wel denk ik.
Om nog even terug te komen op de ontrouw van Truly: de reden dat ik me er niet druk om maak of mijn man me trouw is of niet, is vooral omdat ik weet dat wij onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. En dat daar nooit iemand tussen zal komen. Ook niet als hij (of ik) een keer een ander leuk zal vinden. Als ik dat gevoel niet had zou ik er misschien wel meer moeite mee hebben, ook vind ik het begrip echtelijke trouw nog zo overgewaardeerd.
maandag 13 juli 2009 om 11:53
Fladder... je zult inmiddels getrouwd zijn. Ik hoop dat je niet zodanig de bibbers hebt gekregen dat je het hebt afgezegd... in ieder geval gefeliciteerd met je huwelijk!
Paar dingen waarvan ik geleerd heb dat ze belangrijk zijn:
Groei met elkaar mee.
Ga bijvoorbeeld aan tafel samen eten, dan heb je het nog eens over de dag. Dan weet je wat de ander bezig houdt en wat hij/zij leuk vindt. Je hoeft niet alles hetzelfde leuk te vinden, maar ruimte geven aan de ander om het met je te delen is ook een groot goed.Respect!
Ook al verschil je van mening... iedereen heeft recht op zijn eigen mening.Check regelmatig even of je de ander goed begrepen hebt. 'bedoel je dat...' of 'volgens mij zeg je nu ...' of 'dus je wilt...'.
Je moet niet gaan denken dat de een wel denkt dat de ander denkt dat jij denkt dat .... etc. Schiet niet op.Doe ook dingen waarvan je weet dat je de ander er blij mee maakt / die belangrijk zijn voor de ander. Hou je niet alleen bezig met waar je zelf zin in hebt, of met je eigen koppigheid. Maar let op: doe geen dingen die jijzelf perse niet wilt, waar je ongelukkig van wordt. Dat geldt natuurlijk voor beiden.
En wees daar eerlijk over en zeg dan: 'sorry schat, maar dat kan ik echt niet voor je doen'. En dan heb ik het niet over samen naar een filmpje gaan die je eigenlijk liever niet zou zijn. Daar kun je je wellicht wel overheen zetten om de ander te plezieren...Praat vanuit je zelf. Zeg dat iets wat de ander doet je verdrietig maakt, of dat je ervan geschrokken bent. Schreeuw de ander geen verwijten en beschuldigingen in zn gezicht. Het kan heel anders bedoeld zijn dan hoe het bij jou is overgekomen en er moet een kans zijn om dat recht te zetten.(en ja... na een diep dal doen wij dit echt zo en denken nu zelfs aan een huis kopen en kinderen krijgen....Want ook wij zijn niet getrouwd om net zo hard weer te gaan scheiden!)
Paar dingen waarvan ik geleerd heb dat ze belangrijk zijn:
Groei met elkaar mee.
Ga bijvoorbeeld aan tafel samen eten, dan heb je het nog eens over de dag. Dan weet je wat de ander bezig houdt en wat hij/zij leuk vindt. Je hoeft niet alles hetzelfde leuk te vinden, maar ruimte geven aan de ander om het met je te delen is ook een groot goed.Respect!
Ook al verschil je van mening... iedereen heeft recht op zijn eigen mening.Check regelmatig even of je de ander goed begrepen hebt. 'bedoel je dat...' of 'volgens mij zeg je nu ...' of 'dus je wilt...'.
Je moet niet gaan denken dat de een wel denkt dat de ander denkt dat jij denkt dat .... etc. Schiet niet op.Doe ook dingen waarvan je weet dat je de ander er blij mee maakt / die belangrijk zijn voor de ander. Hou je niet alleen bezig met waar je zelf zin in hebt, of met je eigen koppigheid. Maar let op: doe geen dingen die jijzelf perse niet wilt, waar je ongelukkig van wordt. Dat geldt natuurlijk voor beiden.
En wees daar eerlijk over en zeg dan: 'sorry schat, maar dat kan ik echt niet voor je doen'. En dan heb ik het niet over samen naar een filmpje gaan die je eigenlijk liever niet zou zijn. Daar kun je je wellicht wel overheen zetten om de ander te plezieren...Praat vanuit je zelf. Zeg dat iets wat de ander doet je verdrietig maakt, of dat je ervan geschrokken bent. Schreeuw de ander geen verwijten en beschuldigingen in zn gezicht. Het kan heel anders bedoeld zijn dan hoe het bij jou is overgekomen en er moet een kans zijn om dat recht te zetten.(en ja... na een diep dal doen wij dit echt zo en denken nu zelfs aan een huis kopen en kinderen krijgen....Want ook wij zijn niet getrouwd om net zo hard weer te gaan scheiden!)
maandag 13 juli 2009 om 12:04
Doe af en toe samen iets spannends. Ga bungee jumpen, maak een trektocht met rugzak of ga naar een verre en onbekende bestemming. Zorg dat je samen uit je comfort zone komt. Erg goed voor de band en de verliefdheid.
Amygdala, ongeneerd boos worden zo af en toe is niet noodzakelijk verkeerd. Elkaar tot op de grond toe afbranden is wel erg destructief. Maar af en toe een keer flink schreeuwen en ruzie maken kan ook opluchten, mits je het niet te vaak doet.
Amygdala, ongeneerd boos worden zo af en toe is niet noodzakelijk verkeerd. Elkaar tot op de grond toe afbranden is wel erg destructief. Maar af en toe een keer flink schreeuwen en ruzie maken kan ook opluchten, mits je het niet te vaak doet.
maandag 13 juli 2009 om 12:26
Mee eens. Je mag wel boos zijn... dat heb je soms gewoon. Dat is echter niet hetzelfde dan de ander allerlei onredelijke verwijten in zn gezicht schreeuwen. Als je van elkaar weet dat even met de deur slaan helpt... prima, wacht t even af en kom er daarna op terug. Maar ga elkaar niet bewust lelijke dingen toewensen om daarna weg te lopen en er niet meer op terug te komen. Ook al denk je van niet... t kan meer effect hebben dan je denkt!
maandag 13 juli 2009 om 18:49
Ik zat me net te bedenken: wat ik zo fijn vind aan mijn relatie, is dat het zo vanzelfsprekend gaat. Ik hoef niet naar dat soort lijstjes te grijpen, daar zou ik namelijk héél moe van worden. Ik hoef niet te bedenken dat ik met mijn man aan tafel moet gaan eten want dan kunnen we de dag bespreken en dan groeien we samen, ik hoef niet te checken of ik hem wel begrepen heb en vice versa. Dat soort dingen gaat vanzelf en als alles even niet zo vanzelf gaat, dan komt het wel weer.
.
maandag 13 juli 2009 om 21:08
Ik heb vroeger zo vaak in de Libelle gelezen over huisvrouwen die graag willen dat hun man eens zegt dat het eten lekker is. (Waarop botte echtgenoot dan zegt: "Moet dat? Ik zeg het wel als het niet goed is.")
Dat heeft indruk gemaakt en dat vergeet ik dus nooit. Mijn vriend kookt elke dag, en ik zeg elke dag dank je wel, en elke dag dat ik het erg lekker vond.
Dat heeft indruk gemaakt en dat vergeet ik dus nooit. Mijn vriend kookt elke dag, en ik zeg elke dag dank je wel, en elke dag dat ik het erg lekker vond.
dinsdag 14 juli 2009 om 20:20
quote:korenwolf schreef op 13 juli 2009 @ 21:08:
Ik heb vroeger zo vaak in de Libelle gelezen over huisvrouwen die graag willen dat hun man eens zegt dat het eten lekker is. (Waarop botte echtgenoot dan zegt: "Moet dat? Ik zeg het wel als het niet goed is.")
Dat heeft indruk gemaakt en dat vergeet ik dus nooit. Mijn vriend kookt elke dag, en ik zeg elke dag dank je wel, en elke dag dat ik het erg lekker vond. :-)Onze kinderen hebben dat zo goed geleerd, dat ze standaard, al na de eerste hap, roepen "lekker gemaakt!", zelfs als ze het gore bagger vinden. En we krijgen het maar niet afgeleerd
Ik heb vroeger zo vaak in de Libelle gelezen over huisvrouwen die graag willen dat hun man eens zegt dat het eten lekker is. (Waarop botte echtgenoot dan zegt: "Moet dat? Ik zeg het wel als het niet goed is.")
Dat heeft indruk gemaakt en dat vergeet ik dus nooit. Mijn vriend kookt elke dag, en ik zeg elke dag dank je wel, en elke dag dat ik het erg lekker vond. :-)Onze kinderen hebben dat zo goed geleerd, dat ze standaard, al na de eerste hap, roepen "lekker gemaakt!", zelfs als ze het gore bagger vinden. En we krijgen het maar niet afgeleerd
zondag 19 juli 2009 om 19:02
@MissMara: erg interessant topic. Ik las dat je wel het een en ander leest en een wetenschappelijke insteek wel prettig vindt. In dat geval kan ik je het volgende boek aanraden:
'de zeven pijlers van een goede relatie' van John Gottman en Nan Silver.
Is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek over hoe relaties succesvol kunnen zijn, waarbij ook wordt gezegd dat goed communiceren in conflicten vaak als belangrijkste succesfactor wordt gezien, terwijl het dat niet is. Er is in dit onderzoek juist gekeken naar wat er in succesvolle relaties goed gaat ipv wat er vaak mis gaat en hoe je elke pijler kunt verbeteren om je eigen relatie leuker te maken/succesvol te houden! Verder zitten er ook een hoop praktische tips en oefeningen in, die het tastbaar maken.
Wat ik wel een eye-opener vond persoonlijk, is dat er in goede relaties helemaal niet minder vaak ruzie gemaakt hoeft te worden gemaakt en het ook niet zo hoeft te zijn dat de partners helemaal correct (met ik-boodschappen e.d.) communiceren. Partners kunnen zelfs totaal verschillend van elkaar zijn! Emotioneel inteliigente stellen weten er alleen voor te zorgen dat het positieve zwaarder blijft wegen dan het negatieve, wat dus toch wel pleit voor de stelling die je er op een gegeven moment in bracht!
Verder wil ik mijn complimenten geven over hoe jij reageert op feedback van andere forumgenoten, je blijft niet-defensief en beargumenteren en openstaan voor hun opmerkingen, in mijn optiek. Ik kan me goed voorstellen dat dingen bedreigend over kunnen komen die anderen vragen, zelfs als je zelf voldoende tevreden bent met je huwelijk. Enige zelftwijfel ipv continu helemaal zeker zijn van alles lijkt mij alleen maar een gezonde eigenschap.
'de zeven pijlers van een goede relatie' van John Gottman en Nan Silver.
Is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek over hoe relaties succesvol kunnen zijn, waarbij ook wordt gezegd dat goed communiceren in conflicten vaak als belangrijkste succesfactor wordt gezien, terwijl het dat niet is. Er is in dit onderzoek juist gekeken naar wat er in succesvolle relaties goed gaat ipv wat er vaak mis gaat en hoe je elke pijler kunt verbeteren om je eigen relatie leuker te maken/succesvol te houden! Verder zitten er ook een hoop praktische tips en oefeningen in, die het tastbaar maken.
Wat ik wel een eye-opener vond persoonlijk, is dat er in goede relaties helemaal niet minder vaak ruzie gemaakt hoeft te worden gemaakt en het ook niet zo hoeft te zijn dat de partners helemaal correct (met ik-boodschappen e.d.) communiceren. Partners kunnen zelfs totaal verschillend van elkaar zijn! Emotioneel inteliigente stellen weten er alleen voor te zorgen dat het positieve zwaarder blijft wegen dan het negatieve, wat dus toch wel pleit voor de stelling die je er op een gegeven moment in bracht!
Verder wil ik mijn complimenten geven over hoe jij reageert op feedback van andere forumgenoten, je blijft niet-defensief en beargumenteren en openstaan voor hun opmerkingen, in mijn optiek. Ik kan me goed voorstellen dat dingen bedreigend over kunnen komen die anderen vragen, zelfs als je zelf voldoende tevreden bent met je huwelijk. Enige zelftwijfel ipv continu helemaal zeker zijn van alles lijkt mij alleen maar een gezonde eigenschap.
zondag 19 juli 2009 om 19:20
Onze communicatie verloopt niet zoals in de trainingen die ik geef.
We hebben weleens (lange) periodes zonder sex.
We leven weleens periodes langs elkaar heen.
Er gaan weken voorbij zonder een goed intiem gesprek.
Hij laat z'n vieze onderbroeken slingeren.
Ik laat mijn gebruikte scheermesjes in de douche liggen.
Ik denk niet dat dit de tips zijn waar je op zit te wachten MissM, maar ik weet het eigenlijk ook niet. Veel liefde, respect, ruimte, begrip. Alles voor de ander opgeven als hij/zij daar gelukkig van wordt. Dat dus.
En elkaars stinkscheten opde koop toenemen
We hebben weleens (lange) periodes zonder sex.
We leven weleens periodes langs elkaar heen.
Er gaan weken voorbij zonder een goed intiem gesprek.
Hij laat z'n vieze onderbroeken slingeren.
Ik laat mijn gebruikte scheermesjes in de douche liggen.
Ik denk niet dat dit de tips zijn waar je op zit te wachten MissM, maar ik weet het eigenlijk ook niet. Veel liefde, respect, ruimte, begrip. Alles voor de ander opgeven als hij/zij daar gelukkig van wordt. Dat dus.
En elkaars stinkscheten opde koop toenemen
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 19 juli 2009 om 19:25
Lief en ik hebben ook een goed huwelijk In september al 12 1/2 jaar. En tuurlijk gaat het niet altijd superflitsendfantastisch, maar dat komt allemaal wel weer.
Ik herken een hoop in de goede relaties die hier beschreven zijn, behalve het 'volledig met elkaar vergroeid zijn'. Ik slaap prima als Lief er niet is. Godzijdank want er zijn tijden geweest dat ie maandenlang alleen maar in de weekends thuis was, vanwege werk, of dat ie s nachts werkte en overdag sliep. Zou knap lullig geweest zijn als ik dan niet kon slapen
En hoe we zo geweldig zijn samen? Vanzelf, voor het grootste deel, maar ook het uitgangspunt dat als het even niet zo lekker gaat, dat die ander dat echt niet doet om jou te pesten. Het geluk en het welzijn van ons vieren gaat vòòr op persoonlijke wensen (tenzij het niet vervullen van persoonlijke wensen een te grote invloed heeft op het collectieve geluk) en we kennen elkaar door en door.
En als de sleur er in driegt te raken: samen iets leuks doen. En nee, spaar me, geen trektocht of een bungeejump ofzo, maar gewoon iets leuks. Gister waren we voor het eerst sinds tijden samen naar een feestje. En hoewel ik voornamelijk met andere mensen aan het kletsen was, gluurde ik af en toe eens naar hem, en zag hoe leuk hij is. mijn vent Over anderhalve week zoenen we al 16 jaar
Ik herken een hoop in de goede relaties die hier beschreven zijn, behalve het 'volledig met elkaar vergroeid zijn'. Ik slaap prima als Lief er niet is. Godzijdank want er zijn tijden geweest dat ie maandenlang alleen maar in de weekends thuis was, vanwege werk, of dat ie s nachts werkte en overdag sliep. Zou knap lullig geweest zijn als ik dan niet kon slapen
En hoe we zo geweldig zijn samen? Vanzelf, voor het grootste deel, maar ook het uitgangspunt dat als het even niet zo lekker gaat, dat die ander dat echt niet doet om jou te pesten. Het geluk en het welzijn van ons vieren gaat vòòr op persoonlijke wensen (tenzij het niet vervullen van persoonlijke wensen een te grote invloed heeft op het collectieve geluk) en we kennen elkaar door en door.
En als de sleur er in driegt te raken: samen iets leuks doen. En nee, spaar me, geen trektocht of een bungeejump ofzo, maar gewoon iets leuks. Gister waren we voor het eerst sinds tijden samen naar een feestje. En hoewel ik voornamelijk met andere mensen aan het kletsen was, gluurde ik af en toe eens naar hem, en zag hoe leuk hij is. mijn vent Over anderhalve week zoenen we al 16 jaar
zondag 19 juli 2009 om 19:26
quote:HoiPippiLangkous schreef op 19 juli 2009 @ 19:20:
Onze communicatie verloopt niet zoals in de trainingen die ik geef.
We hebben weleens (lange) periodes zonder sex.
We leven weleens periodes langs elkaar heen.
Er gaan weken voorbij zonder een goed intiem gesprek.
Hij laat z'n vieze onderbroeken slingeren.
Ik laat mijn gebruikte scheermesjes in de douche liggen.
Ik denk niet dat dit de tips zijn waar je op zit te wachten MissM, maar ik weet het eigenlijk ook niet. Veel liefde, respect, ruimte, begrip. Alles voor de ander opgeven als hij/zij daar gelukkig van wordt. Dat dus.
En elkaars stinkscheten opde koop toenemen Datte dus.
Onze communicatie verloopt niet zoals in de trainingen die ik geef.
We hebben weleens (lange) periodes zonder sex.
We leven weleens periodes langs elkaar heen.
Er gaan weken voorbij zonder een goed intiem gesprek.
Hij laat z'n vieze onderbroeken slingeren.
Ik laat mijn gebruikte scheermesjes in de douche liggen.
Ik denk niet dat dit de tips zijn waar je op zit te wachten MissM, maar ik weet het eigenlijk ook niet. Veel liefde, respect, ruimte, begrip. Alles voor de ander opgeven als hij/zij daar gelukkig van wordt. Dat dus.
En elkaars stinkscheten opde koop toenemen Datte dus.
dinsdag 21 juli 2009 om 18:54
[quote]Amygdala schreef op 13 juli 2009 @ 11:53:
Fladder... je zult inmiddels getrouwd zijn. Ik hoop dat je niet zodanig de bibbers hebt gekregen dat je het hebt afgezegd... in ieder geval gefeliciteerd met je huwelijk!
He, dank je wel! Ben net weer het topic aan het lezen, leuk!
Weinig aan toe te voegen.
Fladder... je zult inmiddels getrouwd zijn. Ik hoop dat je niet zodanig de bibbers hebt gekregen dat je het hebt afgezegd... in ieder geval gefeliciteerd met je huwelijk!
He, dank je wel! Ben net weer het topic aan het lezen, leuk!
Weinig aan toe te voegen.
