Relaties
alle pijlers
Stiefkind bij ons/mij wonen
maandag 21 april 2025 om 07:59
Even een andere gebruikersnaam aangemaakt ivm herkenning;
Sinds 6 jaar een relatie. Beide twee kinderen uit een eerdere relatie. Ik een puber van 17 en kind van 10, hij twee kinderen onder de 8 jaar.
Omgang met de vader van mijn kinderen verloopt redelijk soepel, omgang met de moeder en de omgangsregeling met zijn kinderen loopt stroef. Dit heeft o.a. te maken gehad met kinderontvoering en ouderverstoting door de moeder.
Het gaat soms goed en dan zijn er periodes dat de kinderen worden weggehouden van hun vader.
De afgelopen 3 jaar waren zwaar (en vaak ook leuk!) Na een mentale breakdown en daarop volgende burn out is mijn partner bij mij komen wonen met aanhouden van de eigen woning voor de weekenden/weken/vakanties periodes met zijn kinderen. Dat leek ons verstandig zodat ze niet in hun kwetsbare situatie heen en weer gesleep zouden worden. We doen wel dagjes uit of sporadisch logeren met alle kinderen.
Mijn puber kreeg te maken met een depressie en moeilijkheden op school. Daarvoor is er zelfs ontheffing van de leerplicht om zich te richten op herstel. Er is in ons gezin/huis op dit moment sprake van vrijwillige hulp door een wijkteam hiervoor omdat dochter zichzelf ook beschadigde en ruzies uit de hand liepen waarbij ze uiteindelijk ook een paar keer tijdelijk niet thuis heeft gewoond. Dit waren periodes van 4 weken bij haar vader of toenmalig vriendje.
Op dit moment gaat het goed met mijn dochter.
Mijn partner is altijd behulpzaam en supportive richting mijn dochter geweest.
Er is een periode geweest dat het toenmalig vriendje van dochter niet thuis kon wonen en die heeft een maand of drie hier gebivakkeerd. Wat gezellig was, maar ook wel “veel” zo nu en dan. Ik voelde wel dat ik veel van mijn eigen ruimte moest inleveren en ben ook opgelucht dat hij weer zijn eigen plek heeft.
Mijn jongste van 10 is een gezonde, drukke kerel die momenteel wel onderzocht word op ADHD.
Afijn. Dit is een beetje mijn bagage op dit moment, echter in verhouding tot een jaar geleden zit ik in een rustig vaarwater en voel ik mij goed en gaat het met mijn gezin ook goed. Ik ben gelukkig.
Tot twee weken geleden. Kind van partner is na wederom maanden van weghouden van vader door de moeder, zo ontzettend boos geworden en onhandelbaar dat dit geresulteerd heeft tot tussenkomst van politie en veilig thuis/jeugdzorg. Voorlopig kan kind niet zomaar terug naar de moeder. Omdat kind momenteel 2 weken vakantie heeft, is mijn partner nu in zijn eigen huis en zorgt voor kind met ondersteuning van zijn moeder/oma van kind.
En jullie voelen het misschien al aankomen, omdat partner nog herstellende is van zware burn-out en in een emdr traject zit, is mij gevraagd voorlopig zowel partner als zijn kind in huis te nemen zodat hij ontzien kan worden op bepaalde momenten.
En ik zie het dus niet zitten. Ik merk aan mijn partner dat hij fantaseert over met zijn allen in mijn huis wonen, dat zijn kind helemaal weer de oud wordt en iedereen lang en gelukkig leeft.
Echter zie ik dus behoorlijk wat beren op de weg en met name voor mijn eigen kinderen. En mijn eigen welzijn. En dat mijn vrijheid en ruimte beperkt word. En ik opdraai voor 24/7
zorg terwijl ik een eigen bedrijf en baan heb. En wat als het kind zo’n trauma heeft dat er echt professionele hulp nodig is die ik niet kan bieden? Of een gevaar vormt voor mijn kinderen?
Ik heb aangegeven dat ik een logeerpartij van een dag of 4/5 echt heel leuk vind, echter wil ik niet de volledige zorg over een kind met complex trauma/gedrag terwijl het net een beetje op de rit is met mijn eigen dochter en ik ook nog de 10 jarige moet begeleiden in een adhd traject.
Ik ben het gesprek aangegaan met mijn partner, dat kan ook want onze relatie is gewoon goed en we kunnen alles delen, toch is hij teleurgesteld en had andere verwachtingen. Ze komen i.i.g. logeren, ik heb duidelijk aangegeven geen verwachtingen te willen scheppen over pertinent hier wonen etc.
Ik voel mij schuldig en sterk tegelijk omdat ik mijn grenzen heb aangegeven.
Heb ik hier goed aan gedaan? Of had ik gewoon hier wel in mee moeten gaan.
Sinds 6 jaar een relatie. Beide twee kinderen uit een eerdere relatie. Ik een puber van 17 en kind van 10, hij twee kinderen onder de 8 jaar.
Omgang met de vader van mijn kinderen verloopt redelijk soepel, omgang met de moeder en de omgangsregeling met zijn kinderen loopt stroef. Dit heeft o.a. te maken gehad met kinderontvoering en ouderverstoting door de moeder.
Het gaat soms goed en dan zijn er periodes dat de kinderen worden weggehouden van hun vader.
De afgelopen 3 jaar waren zwaar (en vaak ook leuk!) Na een mentale breakdown en daarop volgende burn out is mijn partner bij mij komen wonen met aanhouden van de eigen woning voor de weekenden/weken/vakanties periodes met zijn kinderen. Dat leek ons verstandig zodat ze niet in hun kwetsbare situatie heen en weer gesleep zouden worden. We doen wel dagjes uit of sporadisch logeren met alle kinderen.
Mijn puber kreeg te maken met een depressie en moeilijkheden op school. Daarvoor is er zelfs ontheffing van de leerplicht om zich te richten op herstel. Er is in ons gezin/huis op dit moment sprake van vrijwillige hulp door een wijkteam hiervoor omdat dochter zichzelf ook beschadigde en ruzies uit de hand liepen waarbij ze uiteindelijk ook een paar keer tijdelijk niet thuis heeft gewoond. Dit waren periodes van 4 weken bij haar vader of toenmalig vriendje.
Op dit moment gaat het goed met mijn dochter.
Mijn partner is altijd behulpzaam en supportive richting mijn dochter geweest.
Er is een periode geweest dat het toenmalig vriendje van dochter niet thuis kon wonen en die heeft een maand of drie hier gebivakkeerd. Wat gezellig was, maar ook wel “veel” zo nu en dan. Ik voelde wel dat ik veel van mijn eigen ruimte moest inleveren en ben ook opgelucht dat hij weer zijn eigen plek heeft.
Mijn jongste van 10 is een gezonde, drukke kerel die momenteel wel onderzocht word op ADHD.
Afijn. Dit is een beetje mijn bagage op dit moment, echter in verhouding tot een jaar geleden zit ik in een rustig vaarwater en voel ik mij goed en gaat het met mijn gezin ook goed. Ik ben gelukkig.
Tot twee weken geleden. Kind van partner is na wederom maanden van weghouden van vader door de moeder, zo ontzettend boos geworden en onhandelbaar dat dit geresulteerd heeft tot tussenkomst van politie en veilig thuis/jeugdzorg. Voorlopig kan kind niet zomaar terug naar de moeder. Omdat kind momenteel 2 weken vakantie heeft, is mijn partner nu in zijn eigen huis en zorgt voor kind met ondersteuning van zijn moeder/oma van kind.
En jullie voelen het misschien al aankomen, omdat partner nog herstellende is van zware burn-out en in een emdr traject zit, is mij gevraagd voorlopig zowel partner als zijn kind in huis te nemen zodat hij ontzien kan worden op bepaalde momenten.
En ik zie het dus niet zitten. Ik merk aan mijn partner dat hij fantaseert over met zijn allen in mijn huis wonen, dat zijn kind helemaal weer de oud wordt en iedereen lang en gelukkig leeft.
Echter zie ik dus behoorlijk wat beren op de weg en met name voor mijn eigen kinderen. En mijn eigen welzijn. En dat mijn vrijheid en ruimte beperkt word. En ik opdraai voor 24/7
zorg terwijl ik een eigen bedrijf en baan heb. En wat als het kind zo’n trauma heeft dat er echt professionele hulp nodig is die ik niet kan bieden? Of een gevaar vormt voor mijn kinderen?
Ik heb aangegeven dat ik een logeerpartij van een dag of 4/5 echt heel leuk vind, echter wil ik niet de volledige zorg over een kind met complex trauma/gedrag terwijl het net een beetje op de rit is met mijn eigen dochter en ik ook nog de 10 jarige moet begeleiden in een adhd traject.
Ik ben het gesprek aangegaan met mijn partner, dat kan ook want onze relatie is gewoon goed en we kunnen alles delen, toch is hij teleurgesteld en had andere verwachtingen. Ze komen i.i.g. logeren, ik heb duidelijk aangegeven geen verwachtingen te willen scheppen over pertinent hier wonen etc.
Ik voel mij schuldig en sterk tegelijk omdat ik mijn grenzen heb aangegeven.
Heb ik hier goed aan gedaan? Of had ik gewoon hier wel in mee moeten gaan.
vrijdag 2 mei 2025 om 09:51
vrijdag 2 mei 2025 om 09:58
Waarom hier zo op doorgaan terwijl TS allang haar beslissing heeft gemaakt?-Matilda- schreef: ↑02-05-2025 00:20Zonder dat duidelijk is wat er met dochter gaat gebeuren kán hij toch niet eens met dochter bij jou komen wonen, of zie ik dat nou verkeerd? (Of heb ik een stukje tekst gemist?)
Ik neem aan dat vader in de buurt van moeder woont en de kinderen daar ook naar school gaan. Zolang ze niet weten wat de bedoeling gaat zijn kan hij dat kind toch niet zomaar voor een paar dagen/weken/maanden van school trekken en al dan niet tijdelijk op een andere school aanmelden?
vrijdag 2 mei 2025 om 10:01
Ik denk dat je gelijk hebt over het te rooskleurige beeld. Maar er zijn heel war gradaties tussen er strak op zitten met intensieve begeleiding en totaal aan je lot overgelaten worden.OgenvanTijgers schreef: ↑02-05-2025 09:49Volgens mij hebben jullie een veel te gunstig beeld van hoe jeugdzorg is georganiseerd en functioneerd.
Mijn advies voor de vader zou zijn overleg met een gespecialiseerd advocaat, ook over het kind dat nu nog bij moeder woont.
Ik voorzie ook veel problemen als de beide kinderen straks na de vakantie weer naar dezelfde school gaan. Hoe gaat dat aan het schoolplein als deze getraumatiseerde kinderen daar geconfronteerd worden met beide ouders?
vrijdag 2 mei 2025 om 10:06
Jemig je wordt gewoon keihard gemanipuleerd en het stiefkind wordt daarvoor gebruikt.DonnaDo schreef: ↑02-05-2025 06:48Zo, nachtje weer overleefd.
Gisteren nog wel kort gebeld. Vriend vindt dat ik te hard van stapel loop en er eigenlijk nog niks zeker is en ik te heftig redeneer op een mogelijke situatie waarbij zijn dochtertje niet meer naar huis kan.
Ik ga dan toch twijfelen. Waarom reageer ik dan zo heftig? Is dat nodig? En dan bedenk ik mij dat ik van het meisje zelf een aantal keren tijdens het logeerpartijtje te horen kreeg “… als ik later bij jou kom wonen..” in bepaalde context. Daar zit vanuit haar geen kwaad in, maar dat idee komt ergens vandaan. Dat zit niet zomaar in dat kleine koppie. Of dat vriend begon over dat er hier ook leuke scholen zijn. Het is dan niet concreet of een feit maar ik krijg wel het gevoel dat er bepaalde zaadjes worden geplant ondanks mijn best wel uitgesproken “nee.”
Vandaag is het in ieder geval date day/night met mijn zoon en ga ik de boel even proberen te parkeren.
vrijdag 2 mei 2025 om 10:15
Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd naar hoe jullie gesprekken lopen. Naar ons idee is hij degene die hard van stapel loopt en nu verwijt hij het jou. Waar zit die draaiing vraag ik me af.
Is hij jou verbaal de baas? Heb je hem nog niet eerder "betrapt" of ietwat dominant, tikkeltje manipulatief gedrag? Je zegt dat hij heel ondersteunend is geweest toen jouw dochter (geloof ik?) niet lekker ging, hoe zag die ondersteuning eruit? En is het misschien mogelijk dat hij door die kindercrisis een kiertje in jouw huishouding zag zodat hij zich een beetje in de samenwoonmodus kon wurmen?
Ik heb het gevoel (maar dat is écht een gevoel) dat het allemaal iets minder mooi is dan het leek.
En ik denk dat jij dat ergens ook voelt en dat je daarom "heftig" (in zijn ogen!!) reageert, ik denk dat je gewoon je stukje aan het beschermen bent en niet onterecht.
En dat hij zijn dochter alvast voorkneedt richting jouw huishouding is gewoon een dikke rode vlag. Jij hebt "nee" gezegd en hij heeft verstaan: "nee, totdat ik de prut zo naar mijn hand heb gezet zodat het een "ja" is geworden.
Wat doet dit alles met jouw gevoel naar hem?
Hoe voel jij je nu t.o.v de dag dat jij dit topic opende?
Is hij jou verbaal de baas? Heb je hem nog niet eerder "betrapt" of ietwat dominant, tikkeltje manipulatief gedrag? Je zegt dat hij heel ondersteunend is geweest toen jouw dochter (geloof ik?) niet lekker ging, hoe zag die ondersteuning eruit? En is het misschien mogelijk dat hij door die kindercrisis een kiertje in jouw huishouding zag zodat hij zich een beetje in de samenwoonmodus kon wurmen?
Ik heb het gevoel (maar dat is écht een gevoel) dat het allemaal iets minder mooi is dan het leek.
En ik denk dat jij dat ergens ook voelt en dat je daarom "heftig" (in zijn ogen!!) reageert, ik denk dat je gewoon je stukje aan het beschermen bent en niet onterecht.
En dat hij zijn dochter alvast voorkneedt richting jouw huishouding is gewoon een dikke rode vlag. Jij hebt "nee" gezegd en hij heeft verstaan: "nee, totdat ik de prut zo naar mijn hand heb gezet zodat het een "ja" is geworden.
Wat doet dit alles met jouw gevoel naar hem?
Hoe voel jij je nu t.o.v de dag dat jij dit topic opende?
.
vrijdag 2 mei 2025 om 10:25
Ik vraag me af waar jouw schuldgevoel toch vandaan komt? Is het omdat de situatie oneerlijk is volgens jou, en jij daar schuld aan hebt of is het dat jij door vriend met hulp van dochter en oma volledig wordt bespeeld? Wat me ook opvalt is dat je enorm lovend bent over je vriend als vader. Maar geen ouder is onfeilbaar. Ik vraag me dus af of het beeld dat jij hebt van je vriend wel klopt en of al die gevoelens die jij nu hebt niet worden veroorzaakt door de manipulatie en full blown emotionele chantage die nu wordt toegepast.
vrijdag 2 mei 2025 om 10:45
Ik denk dat je het helemaal niet donker ziet, maar heel juist. Ik geloof dat deze man in staat is tot flink manipuleren. Die uitspraken die hij doet waar zijn dochter bij staat is daar overduidelijk bewijs van en deze man heeft vooral ZIJN agenda op 1 staan, niet het belang van dochter.MissNuada schreef: ↑02-05-2025 08:52Ik vraag me vooral af of alles wat deze man heeft verteld wel helemaal klopt met de werkelijkheid. Misschien niet hard gelogen maar dingen zo gebogen zodat hij er al goede vechtende ouder uit komt.
Misschien is de ex wel een nare ex. Kan altijd, die zijn er.
Maar wat ook kan ook dat zijn manipulerende gedrag een flinke bijdrage was in die relatie en nare de breuk?
Hij is TO onwijs aan het manipuleren in real time en kind heeft ook al het idee geuit dat ze daar gaan wonen.
Maar misschien zie ik het wel te donker in. Zou kunnen.
Juist bij een meisje dat net uit onveiligheid komt, zorg je er als ouder voor dat je maximale voorspelbaarheid geeft. Dat is dus dat jij (de vader) een veilige haven gaat creëren en niet dat je allemaal luchtfietserij in dat koppie stopt, zodat dat meisje aan de haal gaat met scenario's waarvan jij (logisch en verstandig) hebt uitgesproken dat je dit niet wilt. Hij biedt zijn dochter geen veiligheid en hij zet jou onder druk.
Dit is een hele kwalijke eigenschap, nl. die van een manipulator. Ik zou woest worden en hij had meteen zijn spullen mogen pakken.
To, ik geloof zeker dat er van alles aan gedoe is met de moeder. Maar deze man wast absoluut zijn handen niet in onschuld. Het bijzondere is dat je het zelf niet ziet.
Zijn verhaal rammelt aan alle kanten, incl. de strijd die hij gevoerd heeft voor zijn kinderen. Als hij die strijd werkelijk zo gevoerd had zoals jij 'm als moeder gevoerd zou hebben voor jouw kinderen, dan was er al lang sprake van onder toezicht stelling bij moeder en begeleide ouderomgang met vader of precies juist andersom. Maar dan was hij volledig in beeld geweest. Echt waar. Er is geen rechter die akkoord zou gaan met moeders manipulatie en daar zou forse begeleiding op zijn gekomen als hij zich hier hard voor had gemaakt.
vrijdag 2 mei 2025 om 10:48
Dit dus.Mariejan schreef: ↑02-05-2025 09:13Dus er heeft ouderverstoting plaatsgevonden. Dochter heeft gestreden om hem te mogen zien. Ze kan nu bij hem zijn.
En in plaats van dat vader in alle rust een één op één band met haar gaat opbouwen en haar veiligheid en rust biedt, wil hij haar met alle geweld in een samengesteld gezin duwen.
Dat is toch zijn verantwoordelijkheden ontlopen en zijn behoeften en angsten voorop stellen?
vrijdag 2 mei 2025 om 11:36
OgenvanTijgers schreef: ↑02-05-2025 09:49Volgens mij hebben jullie een veel te gunstig beeld van hoe jeugdzorg is georganiseerd en functioneerd.
Mijn advies voor de vader zou zijn overleg met een gespecialiseerd advocaat, ook over het kind dat nu nog bij moeder woont.
Ik voorzie ook veel problemen als de beide kinderen straks na de vakantie weer naar dezelfde school gaan. Hoe gaat dat aan het schoolplein als deze getraumatiseerde kinderen daar geconfronteerd worden met beide ouders?
Geen gunstig beeld hoor. Maar ik weiger te geloven dat dat kind van onder de 8 zonder enig contact met JZ bij pa op de stoep is gezet.
vrijdag 2 mei 2025 om 12:04
Los van het feit dat je het alleen maar uit zijn verhaal moet horen, waar van ik begrijp dat dat vervelend is voor jou, kan het best kloppen hoor. Het verschilt per gemeente denk ik maar hier zijn ze ook niet zo proactief hoor.DonnaDo schreef: ↑01-05-2025 20:46Ik hoor alleen wat vriend mij verteld en dat is ook waar de wrijving ontstaat. Ik wil weten hoe zaken ervoor staan, wat er nodig is. Wat er verwacht wordt. Er zijn al lange tijd geleden gesprekken met een gedragstherapeut geweest, die resultaten worden niet door Veilig Thuis gedeeld, er wordt totaal niet over het andere kindje gesproken.
Toen mijn puberella in de knoop kwam, stond er hier binnen 2 dagen een wijkteam, en een team dat een Samen Leven heet voor de deur en gingen we om de tafel met afspraken en documenten en plannen. Moest ik dingen tekenen, werden er zaken vastgelegd en kwamen er wekelijks mensen over de vloer.
Dat is inmiddels echt op de rit en gaat goed. De snelheid en adequate houding was fantastisch.
vrijdag 2 mei 2025 om 12:11
Ouderverstoting is toch vaak dat het kind gemanipuleerd wordt door de andere ouder, waardoor de ouder verstoten wordt, niet alleen door andere ouder?
Ik ken iemand waarbij het kind actief weggehouden is door andere ouder en toen die langs de lijn bij voetbal ging kijken durfde kind geen contact meer te maken. Zo naar! Dus dan kun je hoog of laag springen en nog zo’n willende ouder zijn, maar dan lukt dat niet. En als je er al beweging in krijgt dan gaat het kind daar ook last van krijgen. Ik vraag me dus af of de oordelen over vriend van TO over de ouderverstoting niet te hard zijn als we niet precies weten wat er gebeurd is.
Los daarvan: TO, blijf bij je standpunt, eerst jij, dan je kinderen, dan de rest. En misschien draait hij wel bij. Is hij nu ook wanhopig. Maar als de liefde er is komt het misschien wel goed. Niet leuk, zo in de wachtkamer, ik weet er alles van. Sterkte!
Ik ken iemand waarbij het kind actief weggehouden is door andere ouder en toen die langs de lijn bij voetbal ging kijken durfde kind geen contact meer te maken. Zo naar! Dus dan kun je hoog of laag springen en nog zo’n willende ouder zijn, maar dan lukt dat niet. En als je er al beweging in krijgt dan gaat het kind daar ook last van krijgen. Ik vraag me dus af of de oordelen over vriend van TO over de ouderverstoting niet te hard zijn als we niet precies weten wat er gebeurd is.
Los daarvan: TO, blijf bij je standpunt, eerst jij, dan je kinderen, dan de rest. En misschien draait hij wel bij. Is hij nu ook wanhopig. Maar als de liefde er is komt het misschien wel goed. Niet leuk, zo in de wachtkamer, ik weet er alles van. Sterkte!
vrijdag 2 mei 2025 om 12:14
coravanmora schreef: ↑02-05-2025 12:11Ouderverstoting is toch vaak dat het kind gemanipuleerd wordt door de andere ouder, waardoor de ouder verstoten wordt, niet alleen door andere ouder?
Ik ken iemand waarbij het kind actief weggehouden is door andere ouder en toen die langs de lijn bij voetbal ging kijken durfde kind geen contact meer te maken. Zo naar! Dus dan kun je hoog of laag springen en nog zo’n willende ouder zijn, maar dan lukt dat niet. En als je er al beweging in krijgt dan gaat het kind daar ook last van krijgen. Ik vraag me dus af of de oordelen over vriend van TO over de ouderverstoting niet te hard zijn als we niet precies weten wat er gebeurd is.
Los daarvan: TO, blijf bij je standpunt, eerst jij, dan je kinderen, dan de rest. En misschien draait hij wel bij. Is hij nu ook wanhopig. Maar als de liefde er is komt het misschien wel goed. Niet leuk, zo in de wachtkamer, ik weet er alles van. Sterkte!
Klopt hoor maar als het kind dan geplaatst wordt bij de ouder die het slachtoffer is van de verstoting dan zal daar op zijn minst een gesprek over zijn.
vrijdag 2 mei 2025 om 12:40
We hebben elkaar toch even gesproken nog. Vriend geeft aan dat hij voor hij mij belde ook lang gesproken heeft met de hulpverlening. De gesprekken die hij eerder voerde met de contactpersoon, moest tussen werkzaamheden door en tijdens hectische toestanden op zijn werkplek. Hij zegt dat er daardoor heel veel informatie door hem is gemist en daarom niet goed aan mij gecommuniceerd.
Hij zegt te begrijpen dat ik geen optie ben om op terug te vallen en ook waarom.
De bedoeling is wel dat het contact tussen moeder en kind zo snel mogelijk weer op gang komt en dat de focus niet op wonen bij vader ligt maar op hulp voor moeder en de andere kinderen.
Er zullen daarna ook nieuwe afspraken omtrent de omgang gemaakt worden en ook gecontroleerd op naleving.
Tot die tijd blijft vriend in zijn woonplaats en helpt zijn moeder met opvang etc.
Hoe lang het duurt is geen echt zicht op.
Ik weet even niet zo goed wat ik voel. Ik weet wel dat ik enorme onrust en angst heb ervaren door de onduidelijkheid en het plotselinge vetrek etc. Dat komt ook ergens vandaan. Dat is ook ontstaan door bepaalde uitspraken etc door vriend.
Ik heb hem wel gevraagd ook naar zijn dochter echt geen uitspraken te doen over wonen bij mij etc.
Hij zegt te begrijpen dat ik geen optie ben om op terug te vallen en ook waarom.
De bedoeling is wel dat het contact tussen moeder en kind zo snel mogelijk weer op gang komt en dat de focus niet op wonen bij vader ligt maar op hulp voor moeder en de andere kinderen.
Er zullen daarna ook nieuwe afspraken omtrent de omgang gemaakt worden en ook gecontroleerd op naleving.
Tot die tijd blijft vriend in zijn woonplaats en helpt zijn moeder met opvang etc.
Hoe lang het duurt is geen echt zicht op.
Ik weet even niet zo goed wat ik voel. Ik weet wel dat ik enorme onrust en angst heb ervaren door de onduidelijkheid en het plotselinge vetrek etc. Dat komt ook ergens vandaan. Dat is ook ontstaan door bepaalde uitspraken etc door vriend.
Ik heb hem wel gevraagd ook naar zijn dochter echt geen uitspraken te doen over wonen bij mij etc.
vrijdag 2 mei 2025 om 13:04
Lijkt me logisch. Maar daar waar die verstoten ouder ten tijde van de verstoting als slapjanus wordt weggezet, ook in dit topic, dat vind ik dan weer kort door de bocht.
Misschien heb ik te snel gelezen hoor over het proces van plaatsing bij vader.
vrijdag 2 mei 2025 om 13:21
Sorry To, maar ik geloof hem niet. De manier waarop hij zijn 'redenen' brengt, te glad, zo dichtgetimmerd dat er geen ruimte voor vragen van jou overblijven. Ik ben bang dat hij een manipulator is, bewust en onbewust. Hij heeft al blijk gegeven van scheuren in dat masker en juist daar gaat hij niet (nooit) op terugkomen. Hij haalt redenen aan die daar helemaal niets mee te maken hebben.DonnaDo schreef: ↑02-05-2025 12:40We hebben elkaar toch even gesproken nog. Vriend geeft aan dat hij voor hij mij belde ook lang gesproken heeft met de hulpverlening. De gesprekken die hij eerder voerde met de contactpersoon, moest tussen werkzaamheden door en tijdens hectische toestanden op zijn werkplek. Hij zegt dat er daardoor heel veel informatie door hem is gemist en daarom niet goed aan mij gecommuniceerd.
Hij zegt te begrijpen dat ik geen optie ben om op terug te vallen en ook waarom.
De bedoeling is wel dat het contact tussen moeder en kind zo snel mogelijk weer op gang komt en dat de focus niet op wonen bij vader ligt maar op hulp voor moeder en de andere kinderen.
Er zullen daarna ook nieuwe afspraken omtrent de omgang gemaakt worden en ook gecontroleerd op naleving.
Tot die tijd blijft vriend in zijn woonplaats en helpt zijn moeder met opvang etc.
Hoe lang het duurt is geen echt zicht op.
Ik weet even niet zo goed wat ik voel. Ik weet wel dat ik enorme onrust en angst heb ervaren door de onduidelijkheid en het plotselinge vetrek etc. Dat komt ook ergens vandaan. Dat is ook ontstaan door bepaalde uitspraken etc door vriend.
Ik heb hem wel gevraagd ook naar zijn dochter echt geen uitspraken te doen over wonen bij mij etc.
Ik vind het geweldig dat jij zo naar je intuïtie luistert. Blijf dat alsjeblieft doen. Hij zal met de meest geloofwaardige verhalen komen, maar het is allemaal met 1 doel: hij, en dat wat híj wíl. Zo omkleed en ingebed alsof de kinderen, en jullie het doel zijn. Daar geloof ik dus helemaal niets meer van.
vrijdag 2 mei 2025 om 13:41
vrijdag 2 mei 2025 om 14:03
Ik weet niet wat voor uitspraken hij gedaan heeft maar hij komt op mij niet over als een totaal veilige partner. En ik denk dat jij hem ook niet als dusdanig ervaart.
.
vrijdag 2 mei 2025 om 15:17
Bijzonder. Zou jij dit soort belangrijke en urgente gesprekken over zo’n zorgelijke situatie rondom je kind tussen de bedrijven door doen en er dan ook nog eens totaal je focus niet bij hebben (sta die: je kan net zo goed tegen de muur lullen)?DonnaDo schreef: ↑02-05-2025 12:40We hebben elkaar toch even gesproken nog. Vriend geeft aan dat hij voor hij mij belde ook lang gesproken heeft met de hulpverlening. De gesprekken die hij eerder voerde met de contactpersoon, moest tussen werkzaamheden door en tijdens hectische toestanden op zijn werkplek. Hij zegt dat er daardoor heel veel informatie door hem is gemist en daarom niet goed aan mij gecommuniceerd.
Hij zegt te begrijpen dat ik geen optie ben om op terug te vallen en ook waarom.
De bedoeling is wel dat het contact tussen moeder en kind zo snel mogelijk weer op gang komt en dat de focus niet op wonen bij vader ligt maar op hulp voor moeder en de andere kinderen.
Er zullen daarna ook nieuwe afspraken omtrent de omgang gemaakt worden en ook gecontroleerd op naleving.
Tot die tijd blijft vriend in zijn woonplaats en helpt zijn moeder met opvang etc.
Hoe lang het duurt is geen echt zicht op.
Ik weet even niet zo goed wat ik voel. Ik weet wel dat ik enorme onrust en angst heb ervaren door de onduidelijkheid en het plotselinge vetrek etc. Dat komt ook ergens vandaan. Dat is ook ontstaan door bepaalde uitspraken etc door vriend.
Ik heb hem wel gevraagd ook naar zijn dochter echt geen uitspraken te doen over wonen bij mij etc.
Wat brengt die man een onrust in jouw leven, en dat van je kinderen. Juist terwijl hij zo hard hebt gewerkt om de situatie stabiel te krijgen. Wil je dit?
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 2 mei 2025 om 15:31
Je raakt iedere keer in de war, TO, van deze gesprekken.
Is het een idee om tijdelijk afstand te nemen zodat er meer ruimte is voor jouw gevoelens en je weer helder hebt wat je wil? Je weet wat je wil, maar het is net of kruipt hij steeds dichter onder je huid en dan ga je je schuldig voelen en twijfelen.
Is het een idee om tijdelijk afstand te nemen zodat er meer ruimte is voor jouw gevoelens en je weer helder hebt wat je wil? Je weet wat je wil, maar het is net of kruipt hij steeds dichter onder je huid en dan ga je je schuldig voelen en twijfelen.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
vrijdag 2 mei 2025 om 15:32
Mariejan schreef: ↑02-05-2025 09:13Dus er heeft ouderverstoting plaatsgevonden. Dochter heeft gestreden om hem te mogen zien. Ze kan nu bij hem zijn.
En in plaats van dat vader in alle rust een één op één band met haar gaat opbouwen en haar veiligheid en rust biedt, wil hij haar met alle geweld in een samengesteld gezin duwen.
Dat is toch zijn verantwoordelijkheden ontlopen en zijn behoeften en angsten voorop stellen?
Precies. En kind moet ook maar meteen de hele vakantie bij TO want dat is voor iedereen zo leuk. Er wordt door de volwassenen dan wel even vergeten welke enorme druk er op die manier op dat meisje gelegd wordt. Want in plaats van samen met vader een beetje landen bij hem thuis en het gevoel te mogen krijgen er te mogen zijn en niet weg te hoeven bij vader gaan ze 'leuk' in het huis van TO en leuke dingen doen met z'n allen. Compleet voorbijgaand aan de druk die zo'n kind kan voelen om zich dan al die tijd aan te passen aan iedereen want oh jee als ze zich niet wenselijk gedraagt, dan wordt ze misschien door iedereen uitgespuugd.
vrijdag 2 mei 2025 om 17:50
vrijdag 2 mei 2025 om 19:06
Voordat ik verder lees is dit exact hetgeen ik ook dacht bij je laatste update! Deze man had al een plannetje in zijn hoofd en kan maar heel moeilijk (understatement) accepteren dat er nu roet in het (zijn) eten wordt gegooid!Raver schreef: ↑02-05-2025 13:21Sorry To, maar ik geloof hem niet. De manier waarop hij zijn 'redenen' brengt, te glad, zo dichtgetimmerd dat er geen ruimte voor vragen van jou overblijven. Ik ben bang dat hij een manipulator is, bewust en onbewust. Hij heeft al blijk gegeven van scheuren in dat masker en juist daar gaat hij niet (nooit) op terugkomen. Hij haalt redenen aan die daar helemaal niets mee te maken hebben.
Ik vind het geweldig dat jij zo naar je intuïtie luistert. Blijf dat alsjeblieft doen. Hij zal met de meest geloofwaardige verhalen komen, maar het is allemaal met 1 doel: hij, en dat wat híj wíl. Zo omkleed en ingebed alsof de kinderen, en jullie het doel zijn. Daar geloof ik dus helemaal niets meer van.
Live Life to the fullest
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
